Openbare Godsdienstoefeningen in de R.K. Kerken te Haarlem en omliggende plaatsen.
Yenn. „Drnkierij de
De H. Franciscus
uan flssisië.
OER
Dit nummer behoort bij de
„Nieuwe Haar!. Courant" van 13 Februari.
TJITOAVB YAH DB
KINDERHUISVEST No. 29-31—33. HAARLEM.
Directeur: F. H. M. v. d. QEEENDT.
n
ADYKBTEXTIËH:
Van 1 tot regelst LSO.
Elke regel meer<X20.
Ingezonden mededeelingen tusschen den tekst ten
minste 5 regels f 1.50; elke regel meer (VSO.
Het Auteursrecht op den inhoud van dit blad wordt verzekerd overeenkomstig de wet van 29 Juni 1881 (Staatsblad No. 124,)
ZBHBftG 14 Frir. Sexagesima. Van den dag.
RAfttMG 15 H. Titus, Bisschop en
Belgder.
DMSBRS IE flerdenkicg van bet lijden
■mes Heeren.
WQEfiS&AS 17 Van den Dag.
BfiSBCRBfiS 18 6edacliteiis van het V.
Sacrament des Altaars.
VfUMG IA H. Cgnradus, Belijder.
2ATEBBA6 EB Gedachtenis der Onbe
vlekte Ontvangenis van 8.
L. Vrouw.
ZONDAG GENOEMD
SEXAGESIMA.
Les oh des brief van den M. apostel Paulas
aas de Korinthiërs; XI, 19—XII, 9.
Broeders 1 Gaarne verdraagt gij
enwgzen, daar gij zelf wijs zijt!
Immers verdraagt gij het, als ie
mand in slavernij brengt, als
iemand u verslindt, als iemand u
aantast, als iemand zich verheft,
als iemand u in het aangezicht
slaat, Als oneer zeg ik het, als wa
ren wij zwak geweest onder dit
opzicht 1 Waarop iemand durft roe
men, (in onwijsheid spreek ik) daar
op durf ik het ook. Zijn zij Hebreen,
ik ookaijn zij Israëlieten, ik ook
zijn zij Abraham's geslacht, ik ook
aijn zij dienaars van Christus, (als
een onwijze spreek ik) ik ben het
meer; door zeer veel arbeid, door
gevangenissen overvloediger, door
slagen boven mate, door doodsge
varen menigmaal! Van de Joden
heb ik vijfmaal de veertig min één
ontvangen; driemaal ben ik met
roeden gegeeseld; ééDs ben ik ge-
steenigd; driemaal heb ik schip
breuk geleden; een nacht en een
dag heb ik in de diepte der zee
doorgebracht. Door menigvuldige
reizen, door gevaren op rivieren,
gevaren van roovers, gevaren van
mijn eigen volk, gevaren van de
heidenen, gevaren in de stad, ge
varen in de woestijn, gevaren op
zee, gevaren onder valsche broeders;
door arbeid en kommer, door veel
nachtwaken, door honger en dorst,
door menigvuldig vasten, door
koude en naaktheid. Behalve het
geen van buiten komt, mijne da>
gelijksche bekommernis, de bezorgd
heid voor alle gemeenten. Wie wordt
zwak, zonder dat ik zwak worde?
Wie wordt geërgerd, zonder dat ik
brande
Indien er geroemd moet worden,
dan zal ik op mijne zwakheden
roemen. God en de Vader onzes
Heeren Jesus Christus, die gezegend
is in eeuwigheid, weet dat ik niet
lieg. Te Damaskus bewaakte de
stadhouder van den koning Aretas
de stad der Damasceners om mij
gevangen te nemen; en door een
venster werd ik in eene mand over
den muur nedergelaten en ont
snapte aldus uit zijne handen.
Indien er geroemd moet warden
(het heeft wel geen nut), dan zal
ik komen op gezichten en openba
ringen des Heeren. Ik ken eenen
mensch in Christus, die, veertien
jaren geleden, óf in het lichaam,
ik weet het niet; óf buiten het li
chaam, ik weet het nietGod weet
het; weggevoerd is geworden
tot in den derden hemelen ik
weet dat die mensch óf in het
lichaam óf buiten het lichaam,
lk weet het nietGod weet het
weggevoerd is geworden in het Pa
radijs en geheimvolle woorden ge
hoord heeft, die het geen mensch
geoorloofd is te spreken. Wegens
den zoodanige zal ik roemenmaar
wegens mij zeiven zal ik niet roe
men, tenzij op mijne zwakheden.
Want ook indien ik zoude willen
roemen, ik Lzou geen dwaas zgn,
daar ik de waarheid zou zeggen;
maar ik laat het opdat niemand
mij schatte boven hetgeen hij in
mij ziet of van mij hoort. En opdat
de verhevenheid der openbaringen
mg niet frotsch make, is mg een
prikkel mijns vleesches gegeven,
een engel van Satan om mij in het
aangezicht te slaan. Weshalve ik
den Heer driemaal heb gebeden,
dat die van mij wijken mocht; maar
Hij zeide tot mij; Mijne genade is
u voldoende, want de kracht wordt
in zwakheid volkomen. Gaarne zal
ik dus op mgne zwakheden loemen,
opdat de kracht van Christus in
mij wone.
Evangelie volgens den H. Lucas ;VIII, 415.
In dien tijd, toen eene groote
menigte samenkwam en uit de ste
den tot Jesus toesnelde, sprak Hij
m eene gelijkenis; Een zaaier ging
uit om zijn zaad te zaaien. En ter
wijl hij zaaide, viel een gedeelte
langs den weg: en het werd ver
treden, en de vogelen des hemels
aten het op. En een ander gedeelte
viel op de rots; en opgeschoten
zjjnde, verdorde het, omdat het
geene vochtigheid had. En een
ander gedeelte viel tusschen de
doornen; en de doornen, die tege
lijk opkwamen, verstikten het. En
een ander gedeelte viel in de goede
aarde, en het schoot op en bracht
honderdvoudige vrucht voort. Dit
zeggende, riep HijDie ooren heeft
om te hooren, dat hij hoore!
Zijne leerlingen nu vroegen Hem,
wat dit voor eene gelijkenis was.
En Hij zeide hunAan u is het
gegeven de verborgenheid van het
Rijk tGods te kennen, aam de ove
rigen'echter in gelijkenissen, opdat
zij ziende niet zien, en hoorende
niet verstaan. Dit nu is de gelijke
nis: Het zaad is het woord Gods.
En die langs den weg: het zijn
degenen, die hooren; daarna komt
de duivel en neemt het woord weg
uit hun hart, opdat zij niet, ge-
loovend, zalig worden. En die op
de rotszij, die, na gehoord te
hebben, het woord ;met vreugde
aannemen; maar zij hebben geene
wortels: zij gelooven voor een tijd,
en ten tijde van beproeving vallen
zij af. En wat tusschen de doornen
viel: het zijn degenen, die gehoord
hebben, maa* door bekommeringen
en rijkdom en vermaken des levens
worden zij gaande weg verstikt, en
brengen geene vrucht voort. En
wat in de goede aarde: khet zijn
degenen die, het woord gehoord
hebbende, het in een goed en best
hart bewaren en vrucht voortbren
gen in lijdzaamheid.
Evangelieverklaring.
OP ZONDAG GENAAMD
SEXAGESIMA.
De goddelijke Zaligmaker wil
zelf aan Zijne Apostelen, en door
hen aan ons, de verklaring geven
van de gelijkenis, die ons in het
Evangelie van dezen Zondag wordt
voorgesteld. De zaaiër die uitging
om zijn zaad uit te zaaien is de
Zoon Gods, op de wereld gekomen
om de wereld zalig te maken door
zijn lijden en sterven en door het
preeken Zijner leer. Het zaad dat
Hij uitzaaide is het woord Gods
door Hem verkondigd. Onder het
beeld van dat zaad, dat in verschil
lende soorten van grond vallend,
ook verschillende uitwerkselen heelt,
doet Jesus ons verschillende soorten
van hoorders naar Zijn woord den
ken en de verschillende uitwerk
selen die het in hen voortbrengt.
Zij worden tot vier soort** terug
gebracht.
„Terwijl Hg zaaide viel een deel
langs den weg, en het werd ver
treden en de vogelen des hemels
aten het op. Die langs den weg
zgn zij die het hooren, daarop
komt de duivel eu neemt het woord
uit hun hart weg, opdat (zoodat)
zij niet gelooven en zalig worden."
Zij gelgken op een veel begane*
en vast ingetrapten weg, waar het
zaad op de oppervlakte bljjft liggen
en niet doordringt in den bodem,
en waar het de buit wordt van
zoekende vogelszoo zgn ook hunne
harten verhard en ongevoelig voer
het woord Gods; zg hooren het
slechts uitwendig, maar het dringt
niet door in hunne harten, die door
vele zonden en driften ongevoelig
zijn geworden, en de duivel is er
aanstonds bij om den geringe*
indruk dien het somwijlen took
nog op hen maakt, aanstonds door
nieuwe zonden en hartstochten weg
te nemen.
„En een ander deel viel *p de
rots en opgekomen zijnde verdorde
het, dewijl het geene vochtigheid
had. Die op de rots zgn zij die als
zij gehoord hebben met vreugde
het woord aannemen, doch nj
hebben geenen wortel, zij gelooveu
voor een tijd, en in den tijd van
beproeving vallen zg af. Dio tweede
soort van hoorders is in betere
gesteltenis dan de eerste; het kost
bare zaad blijft bij hen niet aan de
opperv akte liggen, maar dringt
dooi in hun hart, het ontkiemt er
zelfs. Waarom brengt het dan geen
vruchten voort? Het is omdat zg
geen diepte genoeg hebben waarin
het zaad zijne wortelen kan hechten
het zijn rechtschapen zielen maar
zwak, gevoelig maar lichtzinnig
voor een oogenblik zijn zij bewogen,
maar weldra is de goede indruk
uitgewischtzij hooren wel de lee
Een studie van den Hoog Eerwaarden
Heer L. M. CASABIANCA,
Tkaris te Parijs.
VU htl Franach vertaald, door
P. J. SMIT.
ft) i
Gcïuel vrij zijnde!, schreef Fran-
«sou» eon nieuwen regeleefn
proeve van helderheid en zachte toe
gevendheid hij ia in het geheel
geeaa overste meer, die zijn wil voor
opzet en die straffen voorschrijft,
hij is voeleer een vader, die vol toe-
derheid in het hart, raad geeft en
vermaningen welke hij aan zijne ge
hoorzame, eerbiedige en onderwor
pen kinderen richt.
Dit w»s het tweede Heel van zijn
apostolaat. De roemrijke orde van
den H. Franciscus zal blijven Ide
meest geschikte en volksgezinde, de
vruchtbaarste, de meest maatschap
pelijke, de oorspronkelijkste en 'de
meest heiligende schepping in, ide
midi lenoeuwen
Uit dezen krachtigen en Vruchtba
ren stronk zou de vindingrijke geest
v,an dan H. Franciscus een nieuwie
sprmt doen te voorschijn komen,
welke in het binnenste van de Chris
tenheid diepe wortelen zou doen
schieten en het gebied van de Kerk
met e«n weldadigen schaduw zou om
hullen; wij bedoelen hier ide Derde
jOrde.
Het getal personen, Idat tot de der
de arde toetrad, vermeer-derde van.
dag tot dag. Met reuen geioovende,
dat een zoo godsdienstig leven niet
idoor iedereen koin worden geleid, be-
d«i«É fltfp&sgug ia 1221 ggjn, p®$e te.
stichten, half wereldlijk, half gees
telijk, waarin mannen en vrouwen,
onder elkaar vereenigd, en zich in
verbinding stellende met de Eerste
Orde, een deel van de sterkte en vre
de, welke het geestelijk leven mode
brengt, zonder de wereld te verla
ten, zouden vinden.
De vorderingen van de nieuwe ver-
eemiging, grensden aan het wonder
bare; men zou .kunnen zeggen dat
iedereen met gretig ongeduld idie ge
lukkige instelling afwachtte. I)e
menigte sloot zich hij haar aan.
Franciscus had ide eerste Tertiaris
sen in het midden van het jaar 1221
bijeengebracht. Den 16en December
van hetzelfde jaar vindt men de
broederschappen in Toscane, in Um-
brië en in Ancona, maar wat nog
buitengewoner was, die broeder
schappen waren sedert 2oo talrijk
en zij leidden een zoo ontwikkeld le
ven om reeds in oorlog te zijn met
de leenheeren-
Twee redenen van de snelle uit
breiding dezer nieuwe instelling kon
men aanduideneen godsdienstige
en maatschappelijke oorzaak, dewijl
zii aan een dubbele behoefte beant
woordde, een geestelijke en een
staatkundige.
De Derde Orde was inderdaad een
school van godsvrucht en inwendige
vernieuwing. De Tertiarissen ver
bonden zichlo. een einde te
maken aan alle vijandschap
en om! alle door onrecht ver
kregen goederen terug te ge
ven 2 0. den Katholieken godsdienst
te belijden en de geboden van God en
de Kerk na te leven; 3o. om drie
malen in het jaar te biechten en te
communiceeren 4a. een eenvoudige
kleeding te .dragen en zich de we
reldlijke vermaken te ontzeggen en
eindelijk 5a. zooveel mogelijk, alle
dagen de getijden te bidden, en be
houdens yeriundieging, gedurende
den geheelen Advent en iden Vasten,
te vasten.
De heerschziuchtige inrichting van
het leenwezen had de bevolking tot
de hardste dienstbaarheid gevoerd
en had haar aan de hatelijkste afper
singen onderworpen; de leenheeren
hadden zich het recht aangematigd
om aan zich te onderwerpen en aan
hun oorlogen te doen deelnemen al
len, die in hun kasteolen een schuil
plaats zochten en in hun onderhoo-
rigbeden woonden. Bovendien leg
den zij hen zoowel drukkende als
verarmende schattingen en belastin
gen op. Dien staat van zaken kwam
de Derde Orde vernietigen. Het was
zooals men ziet een vreedzame en
weldadige opstand. Het volk ging
zijn vrijheid zonder bloedvergieten
heroveren, en de leenheeren vonden
zich verplicht rechtvaardigheid en
eerlijkheid toe te passen na eenigen
tegenstand, welke zeer spoedig was
bedwongen.
Zoodna .de bevolking begreep dat
het voldoende was onder de Tertia
rissen te zijn opgenomen, om aan
de leenheerlijke verplichtingen te
ontsnappen, gingen zij in massa naar
de tot vrijheid voerende instelling
over.
Door 'dezen toestand opgeschrikt,
verzuimden de leenheeren niets om
hetgeen zij als hun miskende rech
ten beschouwden, te verdedigen.
Van hun kant brachten de Tertiaris
sen het vraagstuk voor het hof van
Rome. De vriend en beschermer van
Franciscus, kardinaal Hugolin, nam
de heilige zaak ter hand, welke hij
met het dubbele gewicht van Zijn ge
zag en de buitengewone kracht van
zijn woord verdedigde, en hij verze
kerde hun .de overwinning.
Dit was slechts een deel van het
apostolaat van Franciscus. Na lan
gen tijd te hebben gehuiverd over
de keus van een werkdadig °4 be
schouwend leven, en na den raad van
zijn medebroeders te hebben inge
wonnen, verkoos hij het eerste.
Hij schreef zich zeiven geen groote
bekwaamheid in het prediken toe;
want zeide hij„Ik ben een eenvou
dig man zonder wetenschap. Ik
heb meer de gave des gebeds dan
die van het woord ontvangen." Zijn
welsprekendheid bestond uit mede
lijden en liefde. Hij wilde de broe
ders uit een ellendigen toestand ont
rukken en hij stelde zich aan hen
voor als een apostel van een heilig
leven. Ook deed hij alles om goed
te worden ontvangen en hen te over
tuigen. Met de eenvondigen was
hij eenvoudig, Zijn lessen en voor
beelden waren aan de zinnelijke we
reld ontleend. Hij werd verhevener,
wanneer zijn gehoor geleerder was
en dan was zijn leer breedvoerig ein
diep.
Ziedaar dan Franciscus, die zich
met Gods woord wapent, gelijk een
hamer, welke een steen breekt; ge
lijk aan een tweesnijdend zwaard en
gelijk aan een flambouw!, die zijn
schreden verlicht; zoo gewapend,
wijdt hij zich aan de overwinning
van de zielen door de verharde ge
moederen te verbreken, de ingewor
telde ondeugden uit te roeien, door
het licht van de genade te doen schit
teren op de verstandiger in de duis
ternis des doods omdwalend.
Nauwelijks beeft bij den beslis-
senden vorm van zijne roeping gé-
vonden, of hij gaat zich aan het
apostolaat van het woord wijden.
De provincie Assisië ontvangt de
eerste ontboezeming van zijn aposto-
lischen ijver. -Weldra zien wij hem
in de steden en Ide kasteelen van aan
grenzende provinciën prediken. Aan
den Bisschop van Imola, die hem
verbood in zijn diocees op te tre
den, antwoordt hij„Wanneer een
▼ader zjjn zoon döte" dé eepe poort
verjaagt, heeft de zoon slechte één*
zaak te doen: door een andere
der te keeren." Zijn ijver Ls greuae-
loos; hij bezoekt alle steden Lu Ita
lië te Bevagna bekeert hij meetn
dere personen, hij geeft aan een blo*-,
de het gezicht terug; te Alviane, op
een balkon predikend, ontlokt hi
aan de bewogen menigte dezen geeofc-
driftigen kreet: „Hij is waarlijk eeu.
heilige: hij is de vriend van den Al-,
lerhoogste!" Ascoli, Arezzo, Bologc-
na, Ancona hooren zijn overweldig
gend woord en antwoorden door tab
rijke bekeexingen.
Hij ging zelfs prediken voor het
pauselijk hof van Paus Honoriusy
Na een oogenblik van huivering,
vond bij zulke levendige en zoo weg
slepende woorden, dat de oude kar
dinalen, die hem hoorden, van leed
wezen weenden,'gelijk bergen dave
rend in bun grondvesten en dat du.
Paus zelf hem den kardinaal Hugo
lin als beschermer van de Orde aa**-<
wees.
Weten wij eindelijk piet, dat h$
de teedene bezorgdheid zoover dreef
om zelfs te prediken tot visaoheu,
vogels en de vleesoheten.de wolven f,
Hij ontdekte, dat zijne tegenwoor
digheid aangenaam was voor doUe
dieren, die gewoonlijk zoo wild zijn
hij geloofde te bespeuren, dat rijn»
manieren en zijn woord ben deed ont
waken en dat z ijeen indruk va* lo»
ven en geluk ontvingen.
Door zijn prediking en die vaJej
zijne broeders door den machtige»*
invloed zijner deugden en voorbeeld,
bewerkte Franciscus i*x Italië de*
grootsten en weldadigsten opeta*4c
Hij was als dé 3°d der menigte ge-
worde*» 1 r
Werèt vtrvoigdd
DE OFFICIEELE KERKLIJST
