DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
BUITENLAND.
Telegrammen.
BINNENLAND.
KiffideHfouiswesi 29«3i-33f Haarlem
AUCUSTINUS JOSEPHDS GALLIER,
MAANDAG 22 FEBRUARI f909.
33"*® Jaargang No. 6822
Bureaux van Redactie en Administratie:
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
Alle betalende abonnét op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
De uitkeerlng dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
BISSCHOP VAN HAARLEM,
aan de Geestelijkheid en de Geloouigen
uan ons Bisdom.
ZALIGHEID IN DEN HEEB.
i 1 ITAUE.
Verspreide Berichten,
ElfflE HMRLEMSCHE COURANT
ABONNEMENTPRIJS:
Per 8 maanden voor Haarlemf 1,35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post) 1.80
Afzonderlijke nummers 0,03
PRIJS OER ADVERTENTIÊN:
Van 1—6 regelsf0,60 (eontant) f0,50
Elke regel meer„0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
1600
GULDEN by tf§l GULDEN by f ft GULDEN by P
verlies van éen B *1 i E verlies van H u B H H verlies van Bg b één
hand of voet. BLB fiB éen °°g* S kj| iüfj éen duim. bJ| SF
GULDEN bg
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
400
GULDEN by
overlijden.
11
wye vinger.
15
GULDEN by
verlies van
éen anderen
vinger.
BOOR DE GENADE GODS EN DE GUNST
VAN DEN APOSTOLISCHEn STOEL
Zoo aanstonds, B.G., aan het einde
van dit schrijven zult gij uit de af
kondiging der vastendispensatiën verne
men, dat weer een aanzienlijke ver
zachting wordt verleend in de onthou-
dingswet. Dit geschiedt om te gemoet
ie komen aan een reeds dikwijls her
haald verzoek, dat in ons Bisdom
dezelfde dispensatiën zouden gelden die
in de aangrenzende Bisdommen reeds
verleend werden; voor dit verzoek be
stond inderdaad grondige reden, im
mers langzamerhand werden verhuizin
gen van het ééne Bisdom naar het
andere veelvuldiger en dan ontstond
niet alleen bij minder ontwikkelden
verwarring aangaande de onthoudings-
.wet, dus aangaande zware verplichtin
gen, maar ook bij allen, zelfs meer
ontwikkelden, bezwaar om strengere
verplichtingen te onderhouden, dan
waaraan zij tot dusverre gewoon wa
ren; grootere eenheid was derhalve ge-
twenscht, al bracht die eenheid dan ook
voor alle aangrenzende Bisdommen rui
mere dispensatiën mede.
Intusschen zijn wij niet zonder be
zorgdheid, dat door al dergelijke ver
zachtingen de geest van versterving,
die in onze dagen toch reeds niet al
te levendig is, nog meer zal verzwak
ken, en daarom hebben wij het noodig
geoordeeld, u bij deze gelegenheid te
spreken over de noodzakelijkheid dei-
versterving.
Wij zwijgen over de versterving als
boete voor onze zonden; immers gij
weet allen genoegzaam, hoe lang niet
altijd bij de vergeving onzer zonden,
ook alle straffen, die wij voor onze
zonden verdiend hebben, door God
worden kwijtgescholden, en hoe dus
hij, die deze straffen niet vrijwillig op
zich neemt door waardige vruchten van
boetvaardigheid voort te brengen, de
straffende hand van God niet zal ont-
aan, maar die boete ofwel hier ofwel
in het volgend leven en dan naar
het woord des Heeren tot den Iaat-
sten penning toe zal moeten beta
len. .Wanneer dan ook de versterving
alleen ale boete noodzakelijk was,
dan zoude het nog wel wenschelijk
en verstandig zijn, liever vrijwillig te
betalen aan den barmhartigen God, dan
de boete te laten opeischen door den
rechtvaardigen God, maar wij zouden
geruster de keuze aan een ieder kun
nen overlaten, denkend aan de woor
den van den Apostel: Schade zal hij
lijden, maar hij zelf zal toch zalig wor-
'den. Doch zoo staat het niet hier
mede B.G.ook buiten alle verplich
ting tot boetvaardigheid is de verster
ving niet slechts wenschelijk maar vol
strekt noodzakelijk.
Het is genoeg bekend, dat het god
vruchtig leven met recht wordt ge
noemd een strijd, met recht wordt ver
geleken bij den toestand waarin de Jo
den verkeerden bij hun terugkeer uit
de ballingschap, toen zij om den tem
pel te kunnen herbouwen niet slechts
godsdienstijver en bouwgereedschap
noodig hadden voor dit heilige werk,
maar tevens strijdvaardig en gewapend
moesten zijn om zich te verdedigen
tegen hunne vijanden, die hun heili
gen arbeid trachtten te verhinderen.
iWelnu, een godvruchtig leven, die gees
telijke strijd, vordert versterving, alleen
de verstorven mensch heeft de daar
toe noodige kracht. Om deze waar
heid aan te dringen wijst de Apostel
op het voorbeeld van de worstelaars
zelfs in het kampspel; „alwie in het
strijdperk worstelt onthoudt zich .van
alles en" zoo gaat hij voort „dit
doen zij om eene vergankelijke kroon
te verwerven" zouden wij dit dan
niet doen voor de onvergankelijke
kroon der Zaligheid? Hij geeft dan ook
aan de Christenen, die hij vermaant,
zelf het voorbeeld: „Ik kastijd mijn
lichaam en breng het in dienstbaarheid,
opdat ik niet na anderen gepredikt te
hebben, zelf verloren ga."
En 'die versterving geeft niet alleen
de noodige kracht, zij is ook evenzeer
noodzakelijk als oefening, zoodat
dan ook de oude vaders en op hun
voorbeeld hog heden de schrijvers van
het geestelijk leven de versterving
noemen met een woord, dat oefe
ning beteekent. Immers, wie in het
oogenblik der bekoring op zijne v e r-
keerde neigingen de overwinning wil
behalen, moet zich reeds vooraf geoe
fend hebben in het bestrijden van zijne
zelfs geoorloofde lusten, gelijk
de soldaat reeds in vredestijd zich oe
fenen moet in de vermoeienissen, die
hem in den oorlog te wachten staan;
daarom vermaant dan ook de Wijze
van het Oude Verbond: „wanneer gij
aan uwe ziel hare begeerten toegeeft,
dan zal u dat maken tot een vreugde
voor uwe vijanden" (Eccli XVIII, 31)
die u als zwakken en ongeoefenden ge
makkelijk in den strijd overwinnen zul-
lenl En hier B. G. is tegelijk de re
den aangegeven, waarom het noodig
is, reeds van jongs af de versterving
te beoefenen, opdat namelijk het kind,
als het jongeling wordt, reeds gewoon
zij niet toe te geven aan al wat zijn
hart mocht begeeren. De begeerten im
mers die daar ontstaan, zijn, gij weet
hetzelf, maar al te dikwijls kwade be
geerten, waaraan men niet kan toege
ven, zonder schade te lijden aan zijne
ziel. Wie zijn kinderen wil zien op
groeien tot ware Christenen, sterk en
geoefend in de deugd, mag hen niet
week opvoeden in het vrije genot van
alles, wat zij, ook zonder zonde, moch
ten begeeren: die al te groote toege
vendheid der ouders, welke hoe langer
zoo meer vrijheid laten aan hunne kin
deren, draagt werkelijk de schuld, dat
ons hedendaagsch geslacht niet alleen
lichamelijk, maar ook en vooral geeste
lijk zooveel zwakker is dan onze krach
tige en ernstige voorvaderen waren, en
als wij niet spoedig van dien verkeer
den weg terugkeeren, staat het te vree
zen idat de zoogenaamde eeuw van het
kind geen mannen maar slechts kin
deren zal voortbrengen: intusschen die
terugkeer op den goeden weg der op
voeding is niet mogelijk, als wij niet
eerst zelf terugkeeren van onze zucht
naar genot, van ons gebrek aan ver
sterving.
Het is waar, dat voor een deugd
zaam leven allereerst en voornamelijk
gevorderd wordt de innerlijke verster-
sterving, welke bestaat in het bestrij
den van onze verkeerde hartstochten,
en dat anders onze uiterlijke verster
vingen hare voornaamste waarde en
alle verdiensten zouden missen; het is
waar, wat de H. Hieronymus zegt;
„wat baat het, zijn lichaam te ver
sterven door onthouding, wanneer de
„ziel opgeblazen is van hoovaardij We
„ken lof verdient het te vasten, als ons
„gelaat bleek wordt van nijd? En wel-
„ke kracht winnen wij door de matig-
„heid, als wij dronken zijn van toorn
„en haat?" Maar ook is het waar, dat
de uiterlijke versterving een der werk
zaamste middelen is om die inwendige
versterving te verkrijgen en te beoe
fenen. Zoo leert ons de Apostel Pau-
lus, wanneer hij spreekt van zijn hon
ger en dorst en veel vasten en koude
en naaktheid en in het algemeen van
zijn zorg om in zijn v 1 e e s c h aan
te vullen hetgeen aan het lijden van
Christus ontbreekt. Zoo leert ons het
voorbeeld der eerste Christenen, die
wel innerlijk volkomen verstorven
moesten zijn om straks in den groo-
ten strijd, die hen misschien wachtte,
in tie marteling tot den dood, niet te
bezwijken, maar die dan ook door de
strengste vasten zich die sterkte zoch
ten te verwerven. Als overblijfsel van
die strenge vasten vond de H. Augus-
tinus nog lang na de vervolgingen in
Rome de gewóonte, waaraan allen zich
onderwierpen, om op vastendagen niets
te gebruiken, vóór den avond, ja zelfs
de gewoonte, onderhouden door velen:
vrouwen zoowel als mannen, om drie
dagen achtereen en soms langer zich
van alle spijs en drank te onthouden.
Van ouds en nog heden ten dage leert
ons tie H. Kerk in de praefatie onder
den vastentijd, dat door de lichamelijke
vasten de ondeugden worden onder
drukt, de ziel booger wordt opgevoerd
en kracht wordt gegeven om het loon
der deugd te verkrijgen; en de H.
Joës Chrys. vergelijkt het goed gevoede
lichaam bij zwaar geladen schepen, die
in den stroom gemakkelijk zinken, ter
wijl 'de vasten onze ziel lichter maakt,
zoodat wij gemakkelijker en veiliger de
zee van dit leven oversteken. Dat zelf
de voorbeeld hebben ons dan ook alle
heiligen gegeven; onthouding, vasten, ja
zelfs lijfskastijding hebben zij aange
wend om hunne verkeerde zielsneigin
gen te overminnen; ja datzelfde voor
beeld gaf ons Christus zelf. Die het
natuurlijk niet voor zich" zeiven noodig
had, maar het voor ons noodig oor
deelde door zijn voorbeeld ons te lee-
ren, dat een langdurige en strenge vas
ten een niet hoog genoeg te schatten
voorbereiding voor de bekoring is.
Na dit alles is het wel duidelijk
B. G. dat de H. Kerk met hare vasten
dispensatiën de bedoeling niet kan heb
ben ons te ontslaan van die licha
melijke versterving, die wij zoozeer be
hoeven om de innerlijke verstorvenheid
te verkrijgen en te bewaren, en dat
wij 'dus uit eigen belang gehouden zijn,
de door haar verleende verzachtingen
op andere wijze aan te vullen door
ons zeiven vrijwillig ander genot te
ontzeggen, wat wij zonder gevaar voor
onze gezondheid of onzen arbeid kun
nen missen: en het is wel te betreu
ren, dat bij zoovelen juist het tegen
deel plaats heeft. Wanneer wij eens
nagaan, hoeveel de H. Kerk in de laat
ste dertig, veertig jaren voor onze stre
ken de vasten- en onthoudingswetten
heeft verzacht, en daar tegenoverstel
len, hoezeer in dienzelfden tijd onder
ons genotzucht en wereldschgezindheid
zijn ontstaan en aangegroeid, dan wor
den Wij gedwongen de gevolgtrekking
te maken van den eenen kant, dat wij
zeiven het bewijs leveren van de hier
boven bewezen waarheid: hoe n.l. de
uitwendige verstervingen niet hoog ge
noeg te schatten hulpmiddelen zijn, om
die ernstige levensbeschouwing en le
venswijze te bewaren, welke passen
aan leerlingen van den Gekruisten
Christus; en van den anderen kant, dat
Wij alle reden hadden om bij deze
nieuwe verzachting u met den meesten
ernst de vermaning voor te houden van
de H. Schrift dat „de wijsheid" d. i.
de deugd en de heiligheid, „niet woont
in het land dergenen, die lustig leven."
Het is natuurlijk Onze bedoeling niet,
dat gij u alle genoegen ontzeggen moet,
evenmin als dit bedoeld werd door den
Apostel Paulus, toen hij aan de chris
tenen van zijn tijd voortdurend Chris
tus en Dien gekruist predikte, en te ge
lijk hun het voorbeeld gaf van de
strengste zelfversterving: immers Hij
wekte hen tevens tot blijdschap op:
^Verheugt u in den Heer, andermaals
zeg ik: verheugt u."
Maar gelijk hij opwekte tot een blijd
schap in den Heer, zoo vermanen
Wij u, dat gij u onthouden zult min
stens van die genoegens, die gij be
zwaarlijk in den Heer genieten kunt.
Moeten Wij u nu nog zeggen, welke
die genoegens zijn? Immers neen. Gij
zelf vermijdt tot dusverre althans in
den Vastentijd, die al te wereldsche
vermaken, die wij bedoelen, omdat gij
zelf gevoelt, hoe weinig zij passen in
een tijd van boete en versterving; maar
daardoor kenmerkt gij ze zeiven als
bezwaarlijk te vereenigen met een ver
storven leven, zooals toch het geheele
leven van een waar Christen wezen
moet.
Welaan dan B. G. vullen wij in het
vervolg ons minder vasten, onze gerin
gere onthouding aan althans door
meer dan tot dusverre, die al
te Wereldsche vermaken te vermijden,
welke zoo weinig strooken met een
ernstige, christelijke opvatting van onze
levensbestemming en nog bovendien
menigmaal gevaar van zonde meebren
gen: en laten wij overigens met geduld
en blijde onderwerping dragen alle ram
pen, ziekten en tegenspoeden, die de
goede God ons oplegt en alle veronge
lijking van den kant der menschen,
die de barmhartige God toelaat, om aan
te vullen wat wij zeiven aan verster
ving te kort schieten; dan mogen wij
vertrouwen, althans op die wijze naar
het woord van Christus ons kruis te
dragen en Hem na te volgen en aldus
Zijner waardig te zijn. De aanstaande
Vasten, waarin wij meer dan anders
herinnerd worden aan het lijden, dat
Christus ons ter liefde heeft verduurd,
is een geschikte tijd, om dit alles nog
eens goed te overwegen, om ons te
doordringen van de noodzakelijkheid
der versterving en tevens ons zeiven
te onderzoeken, hoeveel .wij daarin zijn
te kort geschoten, en om dan door het
beschouwen van het gevaar, waaraan
wij ons door gebrek aan versterving
blootstellen maar ook van de opofferen
de liefde, welke Jesus in Zijn lijden
en sterven ons heeft betoond, ons op
te wekken tot liefde voor het kruis en
de navolging des Heeren, en om met
aandrang en vurigheid Hem de genade
te vragen, dat wij met kracht en moed
door de zelfversterving Hem op zijn
Kruisweg tot het einde van ons leven
mogen volgen.
Bidt ook vooral in 'den aangena-
men tijd van boete bidt veel en
vurig voor alle de behoeften en nooden
van de H. Kerk en van ons Vader
land, bidt voor al uwe geestelijke en
wereldlijke overheden, en thans in het
bijzonder voor H. M. onze geliefde Ko
ningin, niet alleen op de Zon- en Feest
dagen, waarop wij dit reeds hebben
voorgeschreven, maar zoo dikwijls gij
waardoor dan ook herinnerd
wordt aan de blijde gebeurtenis, die
Zij en wij met Haar verwachten, opdat
God Haar beware en de vervulling
schenke van Hare en ons aller vu
rige wenschen.
En zal dit ons herderlijk schrijven
op den Zondag Quinquagesi ma in
alle tot ons Bisdom behoorende kerken,
alsmede in de kapellen waarover een
Rector is aangesteld, op de gebruike
lijke wijze worden voorgelezen.
Gegeven te Haarlem, den 6den
Februari 1909.
jj- AUGUSTINUS JOSEPHUS,
Bisschop van Haarlem.
Op last van Z. D. Hoogwaardigheid,
M. P, J. MöLLMA'NN,
Secretaris.
DDITSCHLAND.
De nieuwe belastingwetten.
De groote middenpartijen in den
Duitschen Rijksdag, het katholieke
Centrum voorop, hebben een middel
bedacht dat in de financieele crisis
van bet Duitsche Rijk voorziening
brengen kan.
Ze begrijpen, dat de belastingver-
hoogingsvoorstellen geenzins zonder
meer kannen worden afgewezen: er
is een ontzaglijk bedrag aan geld
méér noodig, en dat moet ergens uit
gevonden worden.
Het Centrum, de vrijzinnige partij
en de conservatieven hebben nu een
vergelijk getroffen, waarbij zij een
wijziging voorstellen van deregeerings-
ontwerpen, waardoor echter de op
brengst niet vermindert.
De voorgestelde nalatenschapbelas
ting, de uitbreiding van het succes
sierecht tot de kinderen en echtge-
nooten en het erfrecht van den staat
zullen, als dit vergelijk doorgaat, ver
vallen. De bijdragen van de verschil
lende bondsstaten voor het Rijk worden
verhoogd tot 150 millioen mark en de
bondsstaten zullen verplicht zijn die
te beffen door directe belastingen op
het bezit. Den len Februari 1912 moet
de wet er zijn, die Sdit alles regelt.
Wanneer dit vergelijk er door komt,
beeft de regeering wel niet «geheel
baar zin, maar zij krijgt dan toch de
benoodigde millioenen, en dat is de
hoofdzaak I
Het katholieke Centrum, dat dit
vergelijk voorstelde, heeft weer eens
een keer te meer getoond, in moeie-
lijke omstandigheden redding te kun
nen brengen.
ENGELAND.
Geen Parlementsontbinding.
De Engelscbe minister van oorlog,
de heer Haldane, heeft verklaard, dat
dat de regeering niet tot ontbinding
van het Parlement zal overgaan, zoo
lang zij het vertrouwen geniet van de
groote meerderheid van het Lagerhuis,
De geruchten van een aanstaande
parlements-ontbinding, die steeds meer
geloof vonden in deu laatsten tijd,
zijn daarmee van de baan!
De loge aan het werk.
De vrijmetselarij in Italië is haar
verkiezings- veldtocht begopinein!
Heit behoeft geen betoog, cCat patuur-
lijk: anti-cleraealisaue iep godöiüenst-
baat daarbij een grootte rol spelen.
iZfOp meldt het bopfhorgaan van de
vrijmeteelaairaloge, dp „ftagipge,"
'dat bet Groot-Oosten, nu li® tijd. van
de aanstaande verkiezing nadert,
aan alle logies, wjelke onder haar be
scherming staan, een schrijven ver
zonden', waarin ide reden en het doel
van het bestaan dei- loges wtordt uit-
etengetzfet^
„Het doel", zoo leest men daar, is
het cleriöalisme te bestrijden in al
zijn politieke verbindingen.: [Tegen
over dte actie van het Vatieaun moet
de vrijmetselarij' al haar krachten
verzamelen om ze in dien strijd te
brengen overal waar het er om gaat
het denkbeeld „verwereldlijking van
den Staat en van al zijn geledingen
en instellingen" vooruit te brengen.
In de circulaire worden de loges
verzócht enquêtes te honden: in de
verschillende thee-colleges en de rap
porten daarover in te zenden bij het
Groot-Posten en wel zoo spoedig mo
gelijk, ojnjdat Ide algemeene vergade
ring na korten; tijd moet bijeenko
men. i
Het orgaan zegt ten slotte, dat de
vrijmetselarij niet alleen strijden Zal
tegen de clericalen en de gematig
den, maar ook tegen ide pseudorlibe-
radfen, die tot nu do priesters en' de
vrij® vereenigingen hebben gesteund.
Aan dei candidate® zal de besliste
voorwaarden worden gëbtelid, dat zij
een duidelijke verklaring afleggen
van hun anti-clericalisme en dat zij
strijden in ide democratische partij
of in dei uiterste linker groepen."
Gommentaar o.verhoüig.j
DE BALKAN.
Oostenrijk en Servië.
Zooals te voorzien was zijn de groote
mogendheden, na het bekend worden
van de criaisberichten en de drei
gende tijdingen uit het Oosten, dade
lijk met alle macht aan het werk
gegaan om de vrede te bewaren.
Tot dusverre met succes.
Uit Weenen komen berichten, dat
men daar aan een ultimatum tegen
Servië niet denkt, zoolang dit land
zich rustig wil houden.
En het Russisohe Officieuze blad,
de „Nowoje Wremia", zegt ronduit in
een blijkbaar geinspireerd artikel, dat
een oorlogsverklaring van Oostenrijk
tegen Servië voor Rnsland de aanlei
ding zijn zal, om Oostenrijk den oor
log te verklaren.
Onder dezen druk zal de monar
chie zich nog wel eens tweemaal be
denken I
Wanneer men daarbij nagaat dat
ook de Engelsche pers zich, hoewel
Servië's uittarting ten volle erkennend
op een manier uitlaat over Oostenrijk
die duidelijk te kennen geeft: zoo'n
groote buurman moet wat toegevender
zijn, dan zal men begrijpen dat voor
Oostenrijk althans het gunstige oogen
blik voor een oorlog niet nü is!
VENEZUELA.
Castro geschorst.
Het hoog gerechtshof te Caracas,
dat op last van den minister van
Binneniandsche Zaken een onderzoek
ingesteld heeft naar de medeplichtig
heid van Castro aan het complot
tegen Gomez, besloot de zaak te ver
wijzen naar het gerechtshof, daarbij
verklarend, dat, als gevolg van de
waarschijnlijke medeplichtigheid, Cas
tro constitutioneel ala president ge
schorst moet worden!
Dames aan den kelting. Bij ge
legenheid van een banket in het Gaie
ty Restaurant te Londen, waarbij ook
minister Birrell tegenwoordig was, on
derbrak een zich op het balcon der
restauratiezaal bevindende dame 'den
staatssecretaris van Ierland, toen deze
was opgestaan om een rede te hou
den. „Birrell!'' riep de voor vrouwen
kiesrecht strijdende dame, „gij hebt een
toast uitgebracht...." maar verder kwam
zij niet. Luide uitroepen der aanwe
zigen verstemden haar, terwijl zaalbe
dienden naar de galerij snelden om
de rustverstoordster te verwijderen.
Toen bleek het, dat de dame zich met
nog een vriendin aan de kolommen
der galerij had vastgeklonken. Verdere
pogingen om te spreken werden den
dames belet doordat men haar servet
ten voor den mond bond. De muziek
speelde, onderwijl werklieden gehaald
werden om de kettingen door te vijlen.
De beide dametjes werden toen nogal
onzacht buiten de deur gezet, waarbij
zij echter heitig te keer gingen, want
menige kotel-employé vertoonde den
verderen avond op zijn gezicht de
merkbare sporen van de dapperheid
der lieve 'dames I
De eerste ballondienst. De Engel
sche bladen publiceeren een bericht uit
New-York, naar luid waarvan alle voor
bereidende maatregelen voor een lucht
vaartdienst tusschen New-York en Bos
ton zijn getroffen. De dienst zal 1 Mei
a.s. worden geopend. Reeds zijn de
terreinen voor de eindstations in beide
steden aangekocht. Langs de 200 Eng.
mijl lange route BostonNew-York
worden stopplaatsen aangelegd. Men
rekent er op, in normale omstandig
heden den afstand in zes uur te kun
nen afleggen.
Goede vrienden met iedereen. Uit
Parijs wordt bericht, dat koning Ed
ward den 5den Maart een bezoek zal
brengen aan president Fallières, als hij
Parijs passeert.
KONSTANTINOPEL, 21 Febr. De
Porte seinde aan haar buitenlandsche
vertegenwoordigers, dat de ontvangst
van Ferdinand van Bulgarije te St.
Petersburg, met koninklijke eer, een
schending is van de overeenkomst
tusschen de Europeesche mogendheden
dat de onafhankelijkheid van Bulgarije
eerst door Turkse erkend moet wor
den, hetwelk met die erkenning zou
instemmen, zoodra zün eisch tot scha
deloosstelling door Bulgarije toegestaan
zou worden. Het bericht van Ferdi
nand's ontvangst te St. Petersburg
verwekte sensatie te Konstantinopel.
De Turksche pers laakt Rusland's
homding.
De blijde verwachting.
De „N. Ct." schrijft een zeer waar
en behartigenswaardig woord naar
aanleiding van de voornemens en plan
nen in verband met de blijde ver
wachting van H. M. de Koningin:
„Zou het niet wenschelijk zijn het
geestdriftig ongeduld, waarvan zulke
plannen getuigen, een weinig in te
toornen? Er ligt iets beangstigends
in dat absolute rekenen op een toe
komstige gebeurtenis, die toch altijd
een niet onbeduidend element van
onzekerheid bevat.
Zou een weinig minder drukte niet
ook gepaster en kiescher zijn? Het is
een blijde verwachting, waarin de
Koningin verkeertwachten geschiedt
liefst in stilte en de blijde hoop,
waarmede het gepaard gaat, is er niet
een die bij voorkeur in luid gejuich
zich uit.
Wat minder geschrijf en plannen
en comité's en publiciteit zouden wij
wenschen. D44rna, als het Oranje
kind geboren is, dan kieze de geest
drift zich de verschillende wegen die
haar openstaan om zich te uiten; er
is daartoe waarlijk geen langdurige
„voorbereiding" noodig. Dan kome
men met betuigingen van hulde en
verknochtheiddan zinge men (zij
het niet in de buurt van het konink
lijke paleis) luide het Wilhelmus....
Thans echter worde in de blijde
verwachting, zooveel dit kan, in stilte
deelgenomen.
Het werk der volksreitraten.
In het retraitenhuis te Venlo wer
den van af 6 Juni tot 27 Dec. des
vorigen jaars niet minder dan 29
retraiten gegeven aan 1413 retraitan-
ten.
In alfabetische volgorde hebben uit
de volgende plaatsen de aangegeven
aantallen retraitanten deelgenomen
Acht 6, Ambij 2, Amsterdam 4, Beek
8, Blaathem 1, Bleijerheide 6, Boxmeer
19, Boxtel 10, Breugel 8, Echt l, Eind
hoven 36, Geldrop 74, Gestel 30, Groes-
beek 21, ©rubbenvoret 10, Gulpen 1,
Haarlem 1, Heerlen 15, Helden 1,
Helmond 101. Heugen 1, Heijthuizen
2, Hoensbroek 3, Horst 33, Kaatsheuvel
4, Katwijk 12, Kerkrade 34, Knegsel
3, Limmel 10, Maastricht 245, Maas-
bracht 1, Maasniel 7, Meerssen 14,
Meerveldhoven 6, Middelijk 1, Mon-
tenaken 1, Nijmegen 71, Oosterhout
3, Oud-Vroenhoven 34, St. Pieter 8,
Roermond 50, Rolduc 3, Sevenum 1,
Schaesberg 31, Schiedam 1, Schijndel
2, Son 12, Sittard 3, Stevensweert 2,
Stratum 31, Strijp 8, Tilburg 147,
Tongelre 3, Wden 1, Vaals 49, Val
kenburg 12, Velden 1, Veldhoven 8,
