DAGBLAD voor NOORD- en 7UID-H0LLAND.
Tegen Stroom op.
Kindephuisvesi 29-31-33, Haarlem
BUITENLAND.
BINNENLAND.
WOENSDAG 24 FEBRUARI 1909.
33we Jaargang No. 6823
ABONNEMENTPRMS:
Bureaux van Redactie en Administratie:
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
Velsen.
Verspreide Berichten.
FEUILLETON.
IEUIK KURUEMSCtE HUMT
Per 8 maanden voor Haarlemf 1,85
Voor de plaatsen, waar een agent ia gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afzonderlijke nummers 0,03
PRUS DER ADVERTENTIÊN:
Van 16 regelsf0,60 (contant) f0,50
Hke regel meer„0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
Alle betalende abonnéa op dit blad, die In bet bezit eener verzekeringspolls zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
1000
GOLDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
400
GOLDEN bij
overlijden.
300
GULDEN bij
verlies van éen
hand of voet.
150
GULDEN bij
verlies van
éen oog.
100
GULDEN bij
verhes van
éen duim.
60
GULDEN bij
verlies van
één
wijsvinger.
15
GULDEN bij
verlies van
éen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Het moet gezegd worden: de heeren
Neteeher c. s. probeeren in den Vel-
senschen Raad wèl allee, tct zelfs het
onmogelijke toe, om hun zin door te
drijven!
Men zie ons raadsverslag.
Gedeputeerde Staten hebben zoo
als W8 berichtten het raadsbesluit
tot opheffing van het R. K. Gemeente
lijk Armbestuur en de vereeniging
daarvan met het andere armbestuur,
vernietigd.
Nederlaag voor de heeren Netscher c. s.
Men zou nu denken, dat de zaak
van de baan was?
Och, dan kent u het vernuft dier
heeTen niel.
Want wat zeggen ze nu: vernie
tigd is door Gedeputeerde Staten de
wijze van opheffing, dus de w ij z e van
vereeniging met het Algemeene Armbe
stuur; maar het eenmaal genomen
raadsbesluit, dat het R. K. Armbestuur
weg moet, blijft ais een paal boven
water staan 1
Natuurlijk tegen elke logische be
doeling en zin in. Want niet de wijze
van opheffing van het R. K. Armbe
stuur is immers de hoofdzaak, doch
die opheffing-zelf.
De heer Netscher hield echter staan
de, dat Gedeputeerden alleen het „hoe"
hadden afgekeurd en dat B. en W.
dus nu een andere manier hebben
voor te stelien. Maar als een tweede
Gato bleef hij bij zyn „delendam
esse": het R. K. Armbestuur moet
De heer Vermeulen zei heel
verstandig dat B. en W. hun gang
maar moesten gaan: de zaak moet
dan later tóch by den Raad terug
komen, en danwel, dan zal de
Raad natuurlijk terugkomen op de
beslissing, die de heer Netscher nu zoo
onaantastbaar verklaarde.
DE BALKAN.
Oostenrijk en Serviö.
Het Oostenrijksche standpunt over
de Servische kwestie mag, tegenover
het geschreeuw van degenen die de
Slavische beweging toch nog niet zoo
geheel ongemotiveerd vinden, wel eens
worden uiteengezet.
Op voortreffelijke wijze vinden we
dat gedaan in een Duitsch artikel, dat
tegenover den drang van Rusland, om
Duitschland van Oostenrijk af te
trekken, het bondgenootschappelijk
standpunt uiteen zet.
Europa heeft zoo heet het
alleen te maken met de regeling
tussehen Turkije en Oostenrijk,
respectievelijk Bulgarije:de Servische
historie staat daar geheel buiten. Waar
nu tussehen Oostenrijk en Turkije
een overeenkomst op het punt staat
gesloten te worden, daar mag Europa
niet toestaan, dat Servië zich mengt
in deze transactie.
Niemand heeft Servië iets ontnomen,
zoo zegt Oostenrijk zeer terecht;
niemand heeft Servië iets gedaan
voor het optreden van Servië ontbreekt
iedere rechtsgrond.
En toch heeft Servië een dreigende
houding aangenomenDiet alleen in
onverantwoordelij ke volksvergaderin
gen, maar uit den mond van verant
woordelijke ministers zijn bedreigingen
tegen Oostenrijk vernomen. Servië
wilde oorlog, zoo geen rekening werd
gehouden met de eischeD, die geen
anderen grond hadden dan het
nationale chauvinisme.
Dit optreden van Servië heeft Oos
tenrijk genoodzaakt, troepen saam te
trekken aan zijn grenzen, en militaire
maatregelen te nemeD, waaraan groote
kosten verbonden waren. Wel is
Oostenrijk in het gevoel zijner kracht
zeer kalm gebleven tegenover zijn
nitdager, wel heeft het zelfs uit eigen
beweging verklaard, Servië economi
sche voordeelen te zullen toestaaD,
maar dat alles heeft Servië klaar
blijkelijk nog verder van de wys
gebracht.
Het meent uit deze houding een
recht te mogen afleiden, om nog harder
te schreeuwen, een nog dreigender
houding aan te nemen.
Daarom moeten de mogendheden
thans, zoo besluit deze voortreffelijke
Duitsche uiteenzetting, eendrachtig en
gemeenschappelijk tegen Servië op
treden, om het op het onjuiste van
zijn honding te wijzen.
Wat de mogendheden doen zullen.
Of de mogendheden aldus kullen
optreden
Het idee ami gezlamfenlijk tja Mfy»-
neto te protesteeren is intusschen al
opgegevenDuitschland weigerde
beslist oml mee te doen.
En of meta te Belgrado za,l gaan'
optnelden, is ook nog niet zeken
daarvoor ie Rusland nu weer niet»
zoo spoedig te vinden.:
De Duitsche Keizer, zoo heet het
in een telegram] uit Berlijn, dopt
al zijn persoonlijken1 Best om den
vrede te handhaven.
Moge hij slagen.
Rusland wapent zioh.
De [Wleteittsche „Zeit" ontvangt uil
Ltemberg het volgende sensationeele>
bericht
Nabij Frodwolokriska, het laatste
station voor de Russische grens,
hebben oingewón© bewegingejn van
Russische troepen plaats in de rich
ting van het Oostenrijksche gebied.
Overal worden groote troepenmas
sa's verzameld. Rlussische hoofdof
ficieren doorreizien (de grensdistric
ten. Aan; de gemeiehten Worden jda
door hen in geval van' mobilisatie
te vervullen plichten in herinne
ring gebracht.,
Gouverneur - generaal Iwlanöf, de
nieuwe opperbevelhebber van de
troepen' in Kiëf, inspecteert jde> be
zettingen der versterkte plaatsen en
heeft aan de officieren van het Krze-
mienice-regimCnt gezegd: Gij moet
gereed zijn, alsof (de oorlog elk
oogenbilik kan uitbreken.'
Te Preskowrof, nabij de Oosten
rijksche grens, is de bezetting met
5000 man versterkt.
Verdere tijdingen.
In een deel onzer oplage van gis
teren is al gemeld, dat Aartshertog
Franz Ferdinand, de Oostenrijksche
troonsopvolger, uit St. Moritz. terug
is ontbodeD, om de zitting van den
krijgsraad bij te woneD, die heden
onder leiding van den keizer gehou
den wordt.
Met het oog op den tegenwoordige»
toestand is ook de jaarlijksche reis
van het Oostenrijksche eskader uitge
steld. Het eskader blijft te Cataro.
Uit Belgrado wordt aan de Petite
République gemeld:
Éen reis van den koning van Ser
vië naar Italië is op raad van den
koning van Italië uitgesteld; Victor
Emmanuel acht dit bezoek, evenals
dat van den kroonprins George van
Servië, onder de tegenwoordige om
standigheden niet wenschelijk.
Uit St. Petersburg ten slotte:
De Russische keizer heeft gisteren
namiddag den vorst van Bulgarije in
het winterpaleis een bezoek gebracht.
De keizer kwam in een open slede
voorgereden en bleef langer dan vijf
kwartier. Het vertrek van koning
Ferdinand zal waarschijnlijk Vrijdag
plaats hebben.
ENGELAND.
Aaneensluiting der Katholieken.
Toen de Engelsche regeering door
haar houding bij gelegenheid van het
Eucharistisch Congres te Londen en het
processieverbod, aan al de Engelsche
Katholieken een zware beleediging
aandeed, werd het den Katholieken
Brilsche onderdanen duidelijk, dat zij
vastere en meer algemeene aaneen
sluiting moesten bewerken, wilden zij
in het vervolg hun rechten en vrij
heden verzekeren. Sinds dien sloeg
men de handen in elkaar en met
gunstig resultaat.
Den vorigen Zondag kwamen afge
vaardigden van alle gezamenlijke
vereenigiDgen uit Engeland en Wales
te Londen bijeen ter bespreking van
al deze aangelegenheden, en de ge
wichtigste punten voor het program
en de statuten werden reeds vastge
steld om aan Aartsbissehop Bourne
ter goedkeuring te worden voorgelegd.
Een Katholieke partij is dus ge
vormd, die niet alleen op sociaal, maar
ook op politiek go bied zal optreden.
In een herderlijk schrijven, dat
Mgr. Turinaz, de bisschop van Nancy,
dezer dagen van den preekstoel heeft
doen voorlezen, komen enkele zeer be
hartigenswaardige opmerkingen voor
omtrent het lezen van slechte boeken
en bladen. De bisschop zegt er o. m.
het volgen in:
„Wij herinneren er de priesters van
ons diocees aan, dat zij, evenmin in
den Paaschtijd als in eenigen anderen
tijd, geen absolutie kunnen geven aan
hen, die geregeld en zonder ernstige
reden slechte boeken of slechte couran
ten lezen.
„Slechte boeken en slechte bladen
noemen wij die boeken en bladen, wel
ke godsdienst en moraal aanvallen. Er
zijn boeken en bladen, welke gods
dienst en zedelijkheid openlijk aanran
den, grof en op hevige wijze. Andere
zijn er, die hun aanvallen doen met
valschheid, hun doel bedekkend en die
voorgeven, dat zij de belangen van den
godsdienst willen steunen. Deze laatste
zijn slechter en gevaarlijker dan de
eerste.
Een Katholiek hooggeplaatst pries
ter, mgr. Cerebotani, heeft een uitvin
ding gedaan, die een geheele omwente
ling in het telegraafwezen kan bewerk
stelligen: een electrische sehrijfmachi-
ne-telegraaf namelijk. We hebben er
in buiten- en binnenlandsche bladen al
een paar dagen geleden over gelezen,
doch we waren te dezen aanzien
door de ondervinding geleerd wat
sceptisch: vooral als het een Katho
liek priester geldt, wordt er nog al
eens meer wat verteld,..» om het na
derhand met veel éclat terug te roe
pen of bespottelijk te maken. Nu ech
ter lezen we in een der groote libe
rale bladen, een beschrijving van dat
merkwaardige toestel, en wij willen die
onzen lezers niet onthouden.
„Het toestel zoo zegt de corres
pondent, wien wij hier het woord ge
ven, is uit koper vervaardigd en
kleiner nog dan een schrijfmachine.
Let ziet er heel niet ingewikkeld uit.
Het wordt ook bediend als een schrijf
machine; de toetsen zijn echter zeer
klein en gelijken meest op electris-
sche drukknoppen. Het was verbonden
met de telefoon, die voor iederen af
stand voldoet als overbrenger, en die
tegelijk voor het gewone gebruik aan
gewend kan worden. De uitvinder was
zoo vriendelijk in mijn bijzijn een
schriftelijk gesprek te voeren met een
andere stadswijk, waar ook een toestel
opgesteld stond. Het toestel werkte se
cuur. Een klein rad met alle teek ens
op den omtrek drukte het overgeseinde
in drukletters als bij de telegraaf op
een smalle strook. Ook wat men af-
seinde stond op die strook te lezen.
Een ingenieur, die namens Duitsche
kapitalisten, die in de uitvinding be
lang stellen, de proeven bijwoont, ver
telde mij nog het een en ander. De
toestellen zijn uitstekend, zei hij, veel
zekerder en ongelijk veel eenvoudiger
dan alle vroegere uitvindingen in die
richting. Zij zijn bruikbaar over iede
ren afstand, proeven tussehen Berlijn
en Munchen zijn volkomen gelukt, en
bewezen, dat men ze nog veel ver
der zou kunnen uitstrekken."
De geleerde priester heeft volgens
deze onverdachte lofspraak dus een
uitvinding gedaan, die van overgroot
belang mag heeten.
De blijde verwachting
Uit een Haagsche correspondentie
van de „Patriots":
Koningin Wilhelmina gaat als een
eenvoudige Hollandsche huismoeder
persoonlijk de voorbereidende maat
regelen na, welke getroffen worden
om de toekomstige appartementen
van het Koninklijk kind in gereed
heid te brengen.
Behalve de kamers voor de hof-
dignitarissen en het dienend personeel
worden tot dit doel zes vertrekken
op de tweede verdieping van het Kon.
paleis geheel gemoderniseerd. Oplaat
van H. M. worden muren en plafonds
van hun eeuwen-oude bepleistering
ontdaan, die plaats zal maken voor
een gemakkelijk te reinigen pleister
werk; de vloeren en het houtwerk
worden vernieuwd en er wordt een
installatie voor stoom-verwarming
aangebracht. In één woord een model
„nursery" wacht de(n) erfgena(a)m(e)
van het Oranje-huis. Wat in deze
moderne omgeving nog aan het ver
leden herinnert, is de historische wieg
der Nassau's.
De Vasten mandementen onzer
Bisschoppen.
II.
Z. D. H.Mgr. Leijten, Bisschop
van Breda, wijst -ie geloovigen in
zijn Vastenbrief, ten vervolge op
vroegere herderlijke brieven, ditmaal
op de noodzakelijkheid van een gods
dienstig leven.
„Godsdienstig en godvruchtig leven,
in de volle beteekenis door den Apostel
bedoeld, wil zeggen al de verplichtin
gen nakomen, welke wij jegens God
te vervullen hebben en alles volbren
gen, wat den dienst van God betreft,
overeenkomstig den staat en de om
standigheden, waarin God ons geplaatst
heeft. Wilt gij u dus, B. G. in mime
mate de zegeningen des Hemels voor
tijd en eeuwigheid verzekeren; ver
langt gij uwe dagen hier in geluk te
slijten en hiernamaals eeuwig gelukkig
te zijn: legt u dan met ijver op ware
godsvrucht en godsdienstigheid toe en
zorgt, dat geheel uw leven altijd meer
een onafgebroken dienen en verheer
lijken van God worde."
Een paar van de verplichtingen, die
noodig vervuld moeten worden om
daartoe te komen, worden alsdan door
Z. D. H. Mgr. Leijten opgenoemd.
Vooreerst wyst Mgr. op het god
vruchtig bijwonen der H. Mis en bet
waardig ontvangen der H. Sacramenten
van biecht en communie.
„Moogt gij met name goed begrijpen
het woord, door O. H. Vader aog
kort geleden gericht tot een Bisschop
der H. Kerk: In de dagelijksche
Communie is de bron van oprechte
vroomheid, de vereischte voorbereiding
tot een geheel christelijk leven.
„Op de tweede plsats, B. G., ver
manen Wij u en drukken u op het
hart, dat gij u beijveren zult, om
waarachtigen godsdienstzin te bevor
deren in uw familiekring en zorg zult
dragen dat uw huisgezin een echt
godsdienstig gezin, uw gezinsleven een
echt godvruchtig leven zij."
Om dit laatste zooveel mogelijk te
bevorderen wijst Z. D. H. een krachtig
middel aan.
„Dat middel zegt Mgr. Leijten
is het lidmaatschap van de Algemeene
H. Familie, dat is, van de godvruch
tige vereeniging van alle christelijke
huisgezinnen der katholieke wereld,
toegewijd aan de H. Familie van
Nazareth, volgens de instelling en den
uitdrukkelijken wil van den grooten
Paus Leo XIII. Die H. Familie im
mers stelt u het volmaakst denkbare
toonbeeld van een godsdienstig leven
ter navolging voorterwijl daarenboven
de plechtige toewijding aan dat H.
Huisgezin, die ge iederen dag herhaalt,
en de gezamenlijke gebeden, die ge
iederen avond verricht, u den bijzon-
deren bijstand des Hemels waarborgen,
om immer beter dat verheven voor
beeld te kunnen navolgen."
En Z. D. H. vraagt dan de geloo
vigen
„Weert gij zorgvuldig uit uw huis
alles, wat het christelijk gezin schand
vlekken en de H. Familie onteeren
zou, met name alle onzedigheid en
onmatigheid? Ontzegt gij onverbid
delijk den toegang tot uw huis aan
alle verkeerde en verdachte lectuur,
bijzonder aan de zoo gevaarlijke dag
bladen, die onzen H. Goddienst vij
andig zijn en dag in dag uit het vergif
van godsdienstige onverschilligheid
en ongeloof en onzedelijkheid ver
spreiden? Zorgt gij daarbij, dat dat
de groote plicht van gebed in uw
gezin trouw beoefend wordt, overeen
komstig het gebed des Heeren, dat
men altijd moet bidden? Wordt er
in uw gezin dagelijks herhaalde
malen gebeden, minstens vóór en na
de maaltijden, en wordt iederen dag
des morgens met gebed aangevangen
en des avonds met gebed geëindigd?
Zorgt gij ook, zooveel in u is, dat al
uwe huisgenooten ijverig zijn in 't
vervullen hunner godsdienstplichten,
in 't bijwonen der kerkelijke diensten
en plechtigheden? Eindelijk behartigt
gij, Vaders en Moeders, naar plicht
en geweten de allergewichtigste zaak
van de opvoeding uwer kinderen Gij
zult dat doen, wanneer de godsdienst
n daarbij leiden en de geest van gods
dienstigheid het werk der opvoeding
beheerschen zal: gy zult dat niet
doen, wanneer de godsdienst in dat
werk slechts een ondergeschikte rol
speelt of geheel veronachtzaamd en
verwaarloosd wordt."
Met een warme aanbeveling voor
een goede en Katholieke opvoeding
der kinderen eindigt Mgr. zijn her-
delijk schrijven.
Sen avontuur van den Franseh en
gezant aan ons Hof.
De heer Marcellin Pellet, vertegen
woordiger van Frankrijk te 's-Graven-
hage, heeft zijne echtgenoote te Parijs
achtergelaten, wie hij door voortdu
rende briefwisseling op de hoogte
houdt van zijn doen en laten en zijne
gezondheid, welke uitstekend kon ge
noemd worden.
Niet gering was dan ook acht dagen
geleden de verbazing van mevrouw
Pellet en niet minder groote droefheid,
toen de minister van buitenlandscke
li) 1
ELniiedijk -was alles geledenmoe
der Sabine was in den Heer ontsla
pen, maar hu reikten ook Lize's
krachten niet langer.
De lange nachtwaken en voortdu
rende z|org voor de arme zieke had
den haar geheel uitgeput en ze lag
nu zelf, doodsbleek en tutgeput, te
bed. Zonder eigenlijk ziek te zijn,
Was ze overvallen dooi" eon verslap
ping, idie verlamhiiehd werkte op
alle levensverrichtingen. Het was
een soort van geestelijk© en licha
melijke uitputting, een gevolg van
den geweldigen strijd, dim haar hart
in den laatsteh tijldj te voereh! haid
gehad. .Van eten had te zulk een'
afschuw gekregen, dat ze bijna
niets meer nuttigde.; Telkens ate ze
ontwaakte, drukt© haar een zooi
zware vejnnOeadheiid, alsof ze kort
te voren zich de grootste inspan
ning hald moeten getroosten.' Laat
in den; ayojnii daarehtegen wlas te
telkens teer opgewonden ejn; moest
haast gedwongen worden, haren
arbeald! te stakern i
Ze vermagerde sterk.; Het leven
{zelf- drukte haar, nog mteer dan het
verdriet. Ze hali geien wilskracht
meer om haai" apathie te bestrijden
en was bijna gelukkig, toen de oud©
dokter haar naar bed zond en ze
van de klein© zorgen (dies levens ge
heel bevrijd was-
Het eenig© wat haai* hu eU dan' uit
haar onverschilligheid omhooghief,
was de goedhed, die Maria Dimier
en anderen haar* beWeteU, en wan
neer z© nog glimlachte, was het om
idi© allen gerust te stellen-
Evelino Dimier kwam' haar iede
ren dag; bezoeken. Het jonga meisje
was ernstig en nadenkend gewor
den en bracht bijna a.1 hare vrije
uren aan Lize's ziekbed door. Vrouw
Eavre zond herhaaldelijk een der
kinderen om! te vragen of ze ook
helpen kon e|n om boodschappen te
doen.)
Toen Lize's toestand echter erger
werd, verbood de dokter alle bezoe
ken gedurende twee wekten. In die
dagen was Maria Dimier bijna de
©enige die zij zag, en zij hechtte zich
aan haar vriendin toen1 meer dan
vroeger ooit het geval geweest was.
Eindelijk behaalde Lizte's gezonde
jonge natuur de overwinning opi de
vele vijanden, die haar leven be
laagden, en de dag kwam1 dat zij in
volle gezondheid Marde kon danken
voor het groote aandeel, dat deze
gehad had in haar herstek-
Op een avond trad Lite Daniel
bij de familie Dimier binnen- Ze
vond het geheele gezin in ]de huis
kamer vertemeid. Die varier zlat zijn
courant te lezen en rookte zijn pijp-
Elisa en haar dochter hielden zich
beiden met een handwerkje bezig.
Dimier, di© voor zijn jong© buur
vrouw een bijzondere hoogachting
koesterde; stand verheugd op en
bood haar een stoel aan- D© belde
vrouwen heette haar eveneens har
telijk wlelkoirnli m l
Moedig en openhartig begon Lizle
terstond voor id© Zaak, die haar tot
dit bez'oek gebracht had. Zonder
zich door |ie afwijzende houding die
Dimier terstond aannam, te laten
ontmoedigen; sprak ze:
„Meneer Dimier, Zeg me nu eens
ronduit, waarom u eigenlijk gewei
gerd hebt, uwe dochter Mari© weer
in uw huis op te nemen, toen z©
berouwtvol tot u terugkeerde)! Ik
hoop dat ge mijn vraag niet op reke
ning van al te groot© nieuwsgie
righeid zult stellen!"'
De moeder sidderde. Het was voor
d© eerste maal sinds dien onzaligen
avond, (dat de naafm van de arm© yer-
stootene genoemd werd.
Koud en met berekende strengheid
in den toon van Zijn stem1 verklaard©
Dimier: „Mijn jongste dochter
mag niet lijden onder het slechte
gedrag pier oudste. Ge weet dat ik
haar herhaaldelijk gewaarschuwd
heb, toen te haar verkeer ing niet
wilde afbneken.i
EU nu, nadat ze door ellende ge
dreven, tot ons teruggekeerd is,
zou ik Eveline's geluk voor haar in
de waagschaal stellen? Nooit! Ove
rigens is het beter dat wij dit- onder
werp laten rusten. Mijn dochter
Marie is dood voor mij. .Uw be
schermelinge ken ik nipt en wil ik
ook niet kennien-"'-
„Maar Everard," kwam moeder
Elise schuchter en op smartelijken
toon tussehen beide.
„Ik geloof wezenlijk dat ge' Marie
niet kent. mijnheer Dimier," ant
woordde Lite; „zijt g© overigens
wel zoo heelemaal onschuldig aan
de ellende; die Marie te doorstaan
heeft gehad? Hebt ge voor eenig©
weken, de gelegenheid laten voorbij
gaan om een onrecht te herstellen1,
door te gropte gestrengheid aan uw
eigen kind begaan
„.Wat wieet gij daarvan?" vroeg
Dimier verwonderd.
„Alles," Was Lize's. antwoord. „Ik
Weet dat Mari© zich voor u is ko
men vernederen, en dat ge haar toen
d© deur gewezen hebt. Ik weet dat
zte u om vergiffenis gesmeekt heeft
voor het leed dat ze u heeft aan-
gedaatpen dat gij, mijnheer Dimier,
toen geheel vergeten waart hoe ge
eenigen tijd geleden God telf pm
erbarming móest smeeken. Ik weet
dat ge, toen uW kind gered waS;
beloofd hebt voortaan Goids [Wil te
doen geschieden in uwi huis. Ein
toch hebt ge thans vergiffenis ge
weigerd aan een©, die u wel zwaar
beleejdigd had, maar die dan toch uw
eigen kind was!"'
Everard Dimier keek strak yóór
rich uit. De herinnering, aan den
vreesdij ken nacht, toen zijn kleine
Abel hem dreigde ontnomen te wor
den; had hem jdiep getroffen-:
En aarzelend antwoordde hij„En
aangenomen al dat ik bereid zou
zijn, Mari© weer in mijn huis op te
nemen, dan kan ik dat toch niet
doen vóór Eveline gehuwd is. j\Vant"
en hier wendde hij rich ook tot
moeder en dochter „ik wilde u
juist medeleden dat ik een brief
van Gaston gekregen heb. Hij kon
digt aan dat hij ons morgen avond
hoopt te bezoeken en is de laatste
weken door drukte verhinderd ge
weest. BahDat is natuurlijk maar
een praatje. Intusschen blijkt toch,
dat hij onze Eveline niet vergeten'
kan."
Het jonge meisje was zeer bleek
geworden. Maar toen de vaider uitge
sproken was, hief zte het hoofd op
en sprak op „vasten toon: „Gaston
zal niet komtem."
„Niet?," vroeg (de vader, glim
lachend, „en Waarom niet?"
„Omdat ik hem vanavond Inög
schrijven zal dat ik hem zijn Woord
teruggeef. Ik hajd gehoopt dat hij
uit zichzelf niet meer terugkomen
zou, maar nu dat niet het geval is,
moet hij bericht hebben dat ik niet
met hem trouwen wil."
„Maar Eveline, ben je gek Je
houdt toch immers van' Gastond-
riep Dimier uit.
„Neen papa," was het kalme ant
woord. „Hij is niet de man. vocür
wien ik hem' gehouden heb. Zooals
ik Gaston Lacaze echter in den laat-
sten tijd heb toeren kennen, is hij een
vreemde voor mij geworden, en met
een vreemde trouwt men toch niet."'
„Ga naar bed, Eveline," sprak Di
mier, „en denk erom dat ik je vol
strekt verbied, Gaston vanavond te
schrijven. Morgen zult ge vermoe
delijk wel tot verstandiger, gedach
ten gekomen rijn."
„Een nacht zal aaU mijn besluit,
dat al sinds weken vaststaat, niets
veranderen, vader,"' antwoordde het
jonge meisje^
„Zoo, en wat hebt ge hem dan te
verwijten ffiat heeft hij je ge-
daan
„Mij persoonlijk niets, anderen
daarentegen alles."
„Zoo; en wanneer heb ge die
fraaie ontdekking gedaan spotte
Dimier.
„Op «ien avond toen Maria hief
geweest is. Toen heb ik in Gaston;
heel wat ontdekt, dat ik vroeger
nooit bij hem gezocht zou hebben.-
Ik ben geen kind meer en wil wefeS
wat ik te wachten heb. En voor Gas
ton Lacaze gevoel ik geep, liefde,
geeg aghtipg meera~
Wordt vervolgd.
