DAGBLAD voor NOORD- en 7LIID-H0LLAND.
Tegen Stroom op.
Aan onze abonnés.
De kwestie der Arm
besturen te Yelsen.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Kinderhuisvesi 29-31-33, Haarlem
VRIJDAG 26 FEBRUARI 1909.
33**° Jaargang No. 6825
Bureaux van Redactie en Administratie:
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
Verspreide Berichten.
^CUtLLETON.
is) i K
UNIE HURLEMSCHE CODRMT
ABONKEMENTPRUSi
Per 8 maanden voor Haarlemf 1,35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afzonderlijke nummers 0,08
PRIJS DER ADVERTENTiÊN:
Van 1—6 regels0,06 (oontamt) f0,50
Elke regel meer0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie i contant
1000
Alie betalende abonnés op dit blad, die in bet bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
GOLDEN big
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
400
GULDEN by
overlijden.
300
GULDEN bij
verlies van éen
band of voet.
150
GULDEN by
verlies van
éen oog.
100
GULDEN by
verlies van
éen duim.
60
GULDEN by
verlies van
één
wijsvinger.
15
GULDEN by
verlies van
éen anderen
vinger.
De nitkeering dezer bedragen'wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Be Directeur der Nieuwe Haarlemsche
Courant noodigt allen, die daartoe kun
nen medewerken, dringend uit, ons ie
willen helpen, opdat advertentïén van
veilingen, ver/cooping en, boelhmzen, gras-
verpachtingen enz. ook in de Roomsche
Courant van Haarlem en Omstreken wor
den opgenomen.
Wanneer H.H. Notarissen en Make
laars door degenen, die bij deze verkoo-
pingen enz. betrokken zijn, tijdig op ons
blad opmerkzaam worden gemaakt, zullen
deze heeren met weigeren ook in de Nieuwe
Haarlemsche Courant, die toch door een
zeer aanzienlijk deel der bewoners van
Haarlem en Omstreken gelezen wordt, die
mdvertentïèn te plaatsen.
Wij bevelen deze belangrijke zaak in de
aandacht van al onze lezers.
DE DIRECTEUR.
Wat zal er nu te Velsen gebeuren
met de bekende zaak der Armbe
sturen
Die vraag interesseert niet alléén
de Velsenaren, maar zal ook velen
elders, die met aandacht den loop
der kwestie hebben gevolgd, belang
inboezemen.
Vooral omdat de laatste raads
zitting op dit punt een verrassing
baardeachteraf bleek, dat door
Gedeputeerde Staten nog niet het
raadsbesluit in zake de vereeniging
der armbesturen vernietigd is, maar
dat Gedeputeerde Staten alleen
nog maar officieus hebben ver
klaard, niet te kunnen instemmen
met dit gooien van „alles in één
potje 1"
Althans dat maken we op uit
de allesbehalve duidelijke voorstel
ling van zaken, die Wethouder
Netscher van deze zaak gaf.
Blijkbaar was dezezèlf niet recht
op de hoogte van de p o r t e van
bet schrijven, dat Gedeputeerde
Staten hadden gezonden; immers
hg veranderde in de raadsvergade
ring-zelve van idéé wat nu moest
gedaan worden. Terwijl hij eerst
instemde met het denkbeeld dat de
brief voor kennisgeving moest wor
den aangenomen, verdedigde hij
later de wenschelijkheid, om aan
B. en W. opnieuw de zaak te ren-
voyeeren.
Dat is op zichzelf reeds een teeken,
dat er toch nog wel een handig
heidje van dienzelfden heer Netscher
achter kan zitten!
Maar er is nog meer.
Wij vinden in de „Stads-Editie"
van gisterenavond een stukje onder
„Velsen", dat naar onze meening
de kwestie in een baan wil brengen,
waar ze o. i. niet thuishoort
Wat is toch het geval?
Het bedoelde bericht stelt d«
kwestie voor als volgt:
„Gedeputeerden deden B. en ,W.
weten, dat zij op de hoogte wil
den zijn van de w ij z e, waarop de
samenstelling zou plaats hebben en
van de regeling dier samensmelting.
Na van die w ij z e kennis genomen
te hebben, konden Gedeputeerde Sta
ten zich daarmee niet vereenigen. B.
en 1W. werden verzocht dit aan den
Raad kenbaar te maken."
Het komt ons voor, dat deze
voorstelling van zaken niet de juis
te is.
Laten we zeggen, waarom.
Gedeputeerde Staten moeten raads
besluiten van dezen aardgoedkeuren,
willen ze geldig zijn.
De Raad van Velsen nu besloot,
het afzonderlijke R. K. Armbestuur
op te heffen, en de bezittingen daar
van te vereenigen met het algemeene
armbestuur.
Tegen dit besluit werd geappel
leerd bij Gedeputeerden.
Gedeputeerde Staten gingen dus
op onderzoek, en vroegen ook aan
B. en W. inlichtingen. Deze ver
kregen hebbende, zullen Gedepu
teerde Staten nu, overtuigd van de
onbillijkheid van bet bedoelde be
sluit, aan B. en W. hebben kennis
gegeven, dat ze met die vereeniging
van de bezittingen der armbesturen
niet konden instemmen.
Zoo stellen wy ons de zaak voor.
De nuance ligt hierin, dat voor
ons het zwaartepunt van het besluit
tot vereeniging der armbesturen
ligt in de vereeniging van de be
zittingen, en het werpen van alles
in één „potje", zoodat de gelden
die de uitdrukkelijke bestemming
hebben, te dienen voor Katholieke
armen, nu zullen verzeild raken in
den pot voor 't algemeen.
Indertijd noemden we dat „op z'n
Fransch". En inderdaad is dat zoo.
Ook de Fransche Kerkvervolgers
hebben de goederen der Kerk ge-
confiskeerd „ten bate van 't alge
meen", d. w. z. ze aan hun oor
spronkelijke bestemming eigenmach
tig onttrokken.
Daar ligt voor ons, en voor degenen
die zich tegen het bewuste raads
besluit hebben verzet, en blijkbaar
óok voor Gedeputeerde Staten, de
kerb' der beele kwestie
Is het nu niet te dwaas om ach
teraf het raadsbesluit in tweeën te
gaan deelen, en te sprekeno van
een beginsel om het R. K, Arm-
bestuur te vereenigen met bet al
gemeene, b van een speciale rege
ling, hoe te handelen met de
bezittingen
Men vergete niet, dat die schei
ding in het raadsbesluit-zelve niet
is gemaakt!
Gedeputeerden Staten nu hebben
o. i. wegens de wijze van uitvoe
ring, tegen het raadsbesluit-
zelve bezwaar hebben. Dat wil dus
zeggen, dat het heele raadsbesluit
onuitgevoerd 'moet blijven liggen.
En wat nu
In de „Stads-Editie" wordt, in
hetzelfde stukje, het volgende aan
geraden
„Wat nu voor de hand ligt is,
dat B. en ,W. gehoord de com
missie een andere wijze van
vereenigen aan Gedeputeerden zul
len voorstellen."
Wij meenen, dat de „Stads-Editie"
wel de meening van den heer Net
scher zal weergeven. En dan vinden
we hier dus zijn plan onthuld:5B.
en W. zullen aan Gedeputeerden
een andere manier van vereenigea
voorstellen... en de Raad blijft er
buiten
Het moest eigenlijk niet behoeven
gezegd te worden, dat deze wijze
van doen alle perken zou te buiten
gaan. Niet B. en W., noch Gede
puteerde Staten hebben toch ten
slotte te beslissen, maar de Raad
En toegegeven zelfs voor een
wijle, dat men het beginsel
kan houden, dat het afzonder
lijke R. K. Armbestuur verdwij
nen moet, zal niemand toch ooit
gemeenterechtelij k kunnen verdedi
gen, dat B. en W. met Gedepu
teerden dat zaakje nu verder maar
zouden in orde maken!
Nogmaals: de Raad heeft te be
slissen.
En elke poging, om den Raad
verder buiten deze zaak te houden
met een beroep op een eenmaal
gevallen beginsel-besluit (waar
van afzonderlijk we herhalen
het nooit sprake is geweest!)
moet o. i. door den Raad van Vel
sen in het belang van zijn eigen
waardigheid en zelfstandigheid ten
stelligste worden afgewezen.
FRANKRIJK.
Marine en financiën.
Tusschen de twee ministers van
marine en van financiën heeft het in
Frankrijk in den laatsten tijd nogal
gespookt.
Picard (zonder q, zooals men den
minister van marine in tegenstelling
met zijn collega van oorlog Picquart
geregeld noemt) wilde een paar hon
derd miliioen francs om de marine
te verbeteren. Maar Cailloax, de mi
nister van financiën, weigerde beslist:
düt was te veel.
Na beel veel over en weer praten
heeft nu Picard, naar Reuter meldt,
een slordige dertig miliioen francs
laten vallen en nog andere bezuini
gingen „in overweging genomen". Men
oordeelt dat daarmee de crisis in het
kabinet in beginsel is bezworen.
SPANJE.
Kardinaal Sancha f
Kardinaal Sancha, de primaat van
Spanje, is te Toledo overleden.
De „Maasbode" meldt van dezen
kerkvorst h6t volgende:
Kardinaal Cyriacus Maria Sancha
y Hervas was geboren den 7denJuni
1838 in het Spaansche plaatsje Quin-
tana del Pidio, waar hij nog bekend
is om zijn buitengewone goedheid en
barmhartigheid.
Op 28 Januari 1876 werd hij be
noemd tot titulair-bisschnp van Areo-
polis en op 27 Maart 1882 verbeven
op den bisschoppelijken zetel van
Avila. Niet lang daarna werd hij tot
aarts-bisschop van Valencia benoemd,
den llen Juli 1892.
Den 18en Maart [189< werd hij door
Paus Leo XIII tot het kardinalaat
verheven.! Veel heeft Spanje aan den
onvermoeiden arbeidvan den kardinaal
te danken.
PERZIË.
De Sjah ongerust.
De Sjah schijnt ernstige vrees te
koesteren voor zijn leven!
Anders kan men moeilijk verklaren
het telegram dat hij volgens Reuter
aan den Parijsche gezant te Konstan-
tinopel heeft gezondendat hy belooft
de grondwet te herstellen als men voor
zijn leven instaat
Is het al zoover met Mohammed
Ali gekomen?
De zoon van een der voornaamste
godsdienstige leiders heeft zich uit
naam der constitutioneelen bereid ver
klaard voor het leven van den Sjah
in te staan, mits de grondwet wordt
hersteld.
RUSLAND.
De Azef-interpellatie.
Eindelijk dan heeft de regeering
haar verklaringen over de befaamde
en de veelbesproken Azef-zaak afge
legd in de Doema.
Reuter seint er een lang telegram
over uit St. Petersburg, waaruit blijkt,
dat Azef een politieagent was, die zich
als revolutionair voordeed, om zoo
doende achter de geheimen te komen.
Dat is treurig, maar het is onver
mijdelijk om zulke spionnen te hebben,
zei Stolypin, maar hij voegde erbij
provocateurs, die misdaden expresselijk
helpen uitlokken, zal ik nooit gebrui
ken.
Het geheele politie-stelsel, zeide de
minister-president dat de strijd met
de „terreur" voerd, is slechts een
middel om rustig te leven en rustige
arbeid mogelijk te maken. Het geheele
leven van het volk moet opnieuw
opgebouwd worden. De regeering richt
de stellingen op, om den bouw te
vergemakkelijken, maar onze tegen
standers hakken woedend daarop los,
om ze ten val te brengen.
„Mijneheeren," aldus eindigde Sto
lypin, „die stellingen zullen onvermij
delijk instorten en ons wellicht onder
hare puinhoopen begraven. Moge dit
echter eerst geschieden, ale het gebouw
van het vrije Rusland achter die
stellingen zichtbaar wordt. Vrij, in
dien zin, dat het bevrijd is van
armoede, onwetendheid, rechteloosheid
doch trouw aan zijn Keizer 1
Kr volgde veel bijval, doch de an-
tidynastiek partijen zullen met deze
niet op de feiten ingaande beschou
wingen wel niet tevreden zijn!
DE BALKANk
De crisis in het Oosten.
'Hop lamgter het duurt, des te meer
kans op eien vredelievende oplossing.
Zoq schreven we gisteren-
En het moet heden herhaald!
[Want hoe langer het duurt, des
te scherper ook teekenen zich da
verhoudingen af en das te juister
wordt het inzicht.
Men merkt dat nu in de leidende
buiten 1 ajidsche bladen en in de diplo
matieke gedachtenwisselingenallen
keeren zich langzamerhand tot dit
ééne denkbeeld dat R,usland hu
eens klaren wijn moet schenken, en
dat in de politiek van Is wol ski
eigenlijk het heele gevaar schuilt.
iWil Rusland Servië helpen, ja of
neen Daar zit de kern der kwestie,
Zoolang Rusland, eenerzijds Sla
vische bewegingen ondersteunt en
anderzijds zich neutraal wil houden,
blijft de oorlog dreigend-
In Belgrado moet gezamenlijk
worden opgetreden en de mogendhe
den moeten daar allen hun stern
laten hooren: Dat is het eenig-noo-
dige op het oogenhlik. Allen: dus
óók en vooral Rusland. [Want nog
eens, het is duidelijk geworden, dat
de oplossing voor het oogenhlik in
Rusland is gelegen en dat daarom
met spanning de beslissingen moe
ten worden tegemoet gezien, welke
in Rusland, zullen wonden genomen-
Als Servië het gemeenschappelijk
streven naar vrede van heed Europa
tegenover zich zal zien, dan zal de
kunstmatig te voorschijn geroepen
opwinding spoedig verdwijnen en
zullen de Serviërs zich in een toe
stand bevinden, welke hun niet al
leen geen nadeel zal brengen, maar
hun integendeel maatschappelijke
voordeelen zal kunnen opleveren-
De „Neue Ereie Plresse" zegt dat
Duitschland en Frankrijk vast be
sloten zijn alles te doen wat in hun
macht is om een oorlog te verhin
deren. Dat komt overeen met ile be
wering der „Matin"' dat Frankrijk
bereid is, op aansporen van Duitsch
land, te Belgrado stappen te doen,
echter op voorwaarde 'dat Rusland,
Engeland en Italië zdeh daarbij aan
sluiten..
Een Oostenrijksch gezant
over den toestand.
Een medewerker van de Parijsche
„N. Y. Herald" heelt den Oosten-
rijkscben ambassadeur te Parijs over
den toestand ondervraagd.
Deze zeide
Wij hebben nooit van een aanval
op Servië gedroomd. Er is dus geen
reden voor een tusschenkomst der
mogendheden, hoe vriendschappelijk
ook, bij ons. Trouwens de eendracht
schijnt tusschen hen op dit punt niet
volmaakt! Niet tot ons, maar tot
Belgrado dienen de mogendheden, die
op den vrede gesteld zijn, zich te
richten.
Vervolgens zei de gezant, dat Oosten
rijk reeds kenbaar had gemaakt welke
oeconomische voordeeleD Oostenrijk
Servië zou willen verschaffen. Zelf had
hij ze eenige maanden geleden mi
nister Pichon meegedeeld: de aanleg
van een spoorweglijn met vrij vervoer
van Servische waren naar een zuide
lijke haven.
De gezant vreesde, dat de toestand
tot 31 Maart onzeker zal blijven. Dan
loopen de handelsovereenkomsten tus
schen Oostenrijk en Servië af.
Ten slotte zei de gezant, dat Oosten
rijk in geen geval zou aanvallen. Ai-
leen als het aangevallen wordt, zal
het zijn lijdelijke rol opgeven.
Groot spoorwegongeluk in Noord-
Frankrijk. De exprestrein CalaisKeu
len, die te Erquilines op het Bel-
gisch-Fransche grensstation combineert
met den expres ParijsKeulen, is
gisterenmiddag te Recquignies nabij
Maubeuge gebotst op een anderen trein.
De getallen van gedooden en gewon
den loopen uiteen: de laatste berichten
spreken van drie dooden en tien ge
wonden.
Oostenrijkers te Cettinje mishan
deld. Twee Oostenrijkers, die heel
vreedzaam door de straten van Cettin
je wandelden, zijn aangevallen door
een troep volk. Zij werden zeer ern
stig mishandeld: men schold hen uit
voor verspieders, wierp hen op den
grond, sneed hen neus, ooren en baard
af en droeg hun lichaamsdeelen triuna-
fantelijk door de stadl
Een reis van belang! Prins Albert
van België, zal den 3den April naar
Kongo vertrekken en de Belgische ko
lonie langs de Kaapkolonie bereiken.
Hij zal zich te Southampton insche
pen voor de Kaap. De reis zal pen
spoorweg tot aan Broken Hill afge
legd worden en vervolgens te voet (of
anderszins) tot aan het Moerbimeer en
verder tot aan Bouti, gelegen aan den
Kongostroom. De prins zal langs de
.Westkust terugkeeren. De reis zal bij
de vijf maanden duren, waarvan twee
fe voet door de wildernis; eerst had
men besloten maar een drie maanden
tweg te blijven. Prins Albert zal in
Europa terugkeeren met de Belgische
lijn en te Brussel zijn tegen einde
Augustus.
De blijde verwachting:.
Wij lezen in de „Rotterdammer":
Bij de verwachte blijde gebeurtenis
moet, naar wellicht niet ieder bekend
is, de minister van Justitie, de heer
mr. A. P. L. Nelissen, tegenwoordig
zijn in het koninklijk paleis. In de ka
mer grenzende aan die, waarin het
prinsje of prinsesje geboren zal wor
den, zal hij moeten vertoeven tot het
oogenhlik, waarop hem de nieuwe
Oranje-telg, op zilveren schaal gelegen,
zal worden getoond.
Als hoofd van het departement van
Justitie rast op hem de taak den jong
geborene bij den Burgelijken Stand
aan te geven; voor deze ceremonie,
die in baar geheel een achtergrond
van eenigszins justitieelen aard draagt,
ontvangt de heer Nelissen f2000 als
het een prinses, f4000 als het een
prins is.
Jhr. mr. S. M. S. de Banitz f
Op 75-jarigen leeftijd is overlede»
jhr. mr. S. M. S. de Ranitz, oudste
raadsheer in den Hoogen Raad.
In 1858 promoveerde hij te Utrecht.
Van 1884 tot 1888 vertegenwoordigde
de heer De Ranitz het district Zutphen
in de Tweede Ram er. In de verschil
lende betrekkingen was hij geëerd als
nauwgezet ijverig man en vooral als
bekwaam jnrist.
Jhr. mr. de Ranitz was ridder in de
orde van den Nederl. Leeuw.
De Deputatenvergadering
De groote deputatenvergadering der
(Haastig .ging hij naar huis. Als
zwevend beklom hij :1e trap naar
wijn woning, trad binnen en riep
vzoolijk:
Vrouw, zoo'n geluksvogel als ik
hen, heb je nog nooit gezien!"
Frameine meende |iat hij weer
dronken was, en een donkere scha
duw vloog over haar gelaat. Ze
purist 'dat hij het gereedschap terug
gebracht had en meende dat die zaak
misschien niet goed ai'geloppetn .zou
Wijn.
Maar Jean zwaaide de sleutels,
teekenen zajmer nieuwe waardigheid,
en danste met Je kinderen de kamer
rond, terwijl hij vroojijk uitriep:
„Ik hten ioprichter gewonden,
vrouw,
Farvr© jwsas trotsch .en gelukkig
Hij had zijn sporen in dienst der
eerlijkheid verdiend
Marie Dimier zat bij Liz© Daniel
in haar kamertje. Ze spraken over
Marie's toekomst. Het was Licz©
zeer moeilijk geweest hare vriendin
voor wanhoop te bewaren toen deze
door haar vader voor de tweede
maal in den persoon v;an haar" voor
spreekster was afgewezen.
Maar de arm© jonge vrouw was
daar nu teöh eindelijk oyer heen en
had nu zelfs de kracht gevonden,
l met Lize over haar verder leven te
i spreken.
„Maak je 'daarover niet ongerust,"
had Liz© gezegd. „Zoolang het poo-
dig is, en misschien voor goeld,
blijf je hier. Ö®j zullen wel werk
voor je vinden, zooidat je hier je
kost kunt verdienen, en voor het
overige ge Zult het goed bij ons
hebben, reken daarop!"
Een warme kus was Marie's ant
woord geweest, maar z© bleek t©ch
niet geheel bevredigd. i
En na kwam ze er .weer pp
terug,. i.
„Zie je Lize," sprak ze, „ik heb
sinids eenige dagen een plan, dat gij
mij moet helpen verwezenlijken."
„En welk is dak" vroeg Liza
glimlachencL
„Ik weet niet of ge het inlet ad te
vermetel van mij zult vinden- Maar
in de ilagen toen gij zoo ziek waart,
heb ik er over gedacht, of ik mij
niet voor ziekenverpleegster zon
kunnen bekwamen,als ze mij
daarvoor ten; minste hebben wil
len."
„En waarom zouden ze je biet wil
len hebben iWflt mij betreft, ik zal
alles doen wat ik kan om1 je wetnsch
te verwezenlijken-"
Dankbaar zag Marie haar aan.
Daar werd plotseling aan d© deur
geklopt, Hu op Lize's antwoord trai
binnen-Ever and Dimier,
„Ik kom! om mijn kind," sprak hij
'ontroerd. „Ze hebben mij overwon
nen daar beneden Marie, wilt ge
weer onze oudste dochter zijn?"'
Met een luiden vreugdekreet
wtierp d© jonge vrouw zich aan
baars vaders bonst. En eenige oogen
hlik ken later vinden wa het kleine
gezelschap in Dimier's huiskamer
hijeent, om] de terugkomst der ver
lorene te vieren. Lize's aanwezig
heid stoorde bij dit intieme feest
nietzij behoord© als tet ile
familie.
Marie Dtimier vus juist lang ge
noeg jn den familiekring gebleven
om al het geleden© te vergeten-
Daarna, had z© haar plan doorgezet
om ziekenverpleegster te wonden,
schoon allen als omi strijd haar* in
het ouderlijk huls wilden weerhou
den,
„Neen," sprak ze op liefdevollen,
maar vasten toon, „Evelin© kan
voor u Zórgen. Voor mij is het
heter, in de verpleging yan zieken
en ongelukkigen, zóoals ik zelf een
maal geweest hen, eten hieuw levens
doel te viniden-"
En Zie ging.
Toch bezócht ze in haar nieuwen
arbeid nog dikwijls haar ouders en
even dikwijls Lize, die haar steeds
met diezelfde kalme blijdschap, ver
welkomde.
„Ge krijgt eerstdaags bezoek,
Lize," sprak ze .op zekeren avond,
nadat z© .weer eenige urea in ge
zellig gesprek met haar vriendin
had doorgebracht.
„Bezoek .V.an wien lachte Lize
kalm.
„Dat zeg ik niet. Let maar eens
©P of bet niet uitkomt, en denk
dan aan mij," was het raadselach
tige antwoord.
Lize dacht er niet verder aan en
was Marie's voorspelling den an
deren dag geheel vergeten.
Maar dien avond, terwijl ze rus
tig voor haar piano eenige melo
dieën zat te spelen, daar sprong
z© plotseling hevig verschrikt op. Ze
Werd doodsbleek en moest zich aan
haar stoel vasthouden om niet te
vallen, toen ze op de trap die
schreden hoorde, die ze uit duizen
den zou herkend hebben.
Het volgende ©ogenblik wier,! er
geklopt. Ze wist, wie daar binneb
Zou treden.
Het was dokter Meunier.
„Dag, Lize," klonk het op zachten
toon.
Kalmer dan ze Zelf voor mogelijk
gehouden zou hebben, sprak Ltea,
zich omwendend„Goeden avond-"
„Kun je mij vergeven, dat ik van
je Weggegaan ben eln mijn lieMö h«B
laten behearsehen door eer- en baat
zucht? Maar ik kon je niet ver
geten, LiZe. Thans heeft de liefde
voor goed de overwinning behaald
en mijn moeder, inziende dat haat
verziet niet baten zou, heeft even
eens haar droomen op Zij gezet en
in mijn huwelijk bewilligd. Nog
eens kunt ge vergeven dat ik oani-
gen tijd de zucht naar goud en eer
zwaarder heb laten wegen dap, mij*
liefde tot jou
Lize's gelaat was voortdurend
helderder en schitterender gewor
den bij ileze woorden.
„Zou ik je wel oprecht liefhefó-
ben als ik dit niet vergeven kond-
sprak E© Zacht.
En pok voor haar sloeg eindelüïs
de urp van het gelukt
