DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
tiet collectief
arbeidscontract.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Gemengd Nieuws.
Zaterdagavondpraatjes.
L>
Hindtasefiisi&if&ttft Haarlem
ZATËRDA& 6 MAART I9©9.
33*"> Jaargang No. 6832
bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
Alle betalende abonnéi op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
De nitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Pit nummer bestaat uit
uier bladen, w. o. de Of-
ficiëele Kerk lijst en het
Geïllustreerd Zondags
blad in 16 bladzijden.
E E R S T E BIT!?.
Arbeidsduur.
Yolgeas de nieuwe wet, die nu
een goede maand geleden is in
werking getreden, kan niet alleen
een overeenkomst van arbeid worden
aangegaan tusschen één werkgever
en één werknemer (arbeider) af
zonderlijk, maar ook tusschen een
of meer werkgevers of eenvereeni-
ging van werkgevers eenerzijds, en
een vereeniging van werknemers
anderzijds, mits deze vereenigingen
rechtspersoonlijkheid bezitten.
Een zoodanige overeenkomst als
hier in de laatste plaats bedoeld,
noemt men zooals bekend is
een collectief arbeidscontract.
In den laatsten tijd is hier ter
stede en elders nogal over het
collectief arbeidscontract gesproken.
E9n der redenen waarom in het
stucadoorsvak bijvoorbeeld een ar
beidsconflict is uitgebroken, wasdat
de patroons niet wilden aan een
collectief arbeidscontract, dit zelfs
als we 't wel hebben niet
wilden in overweging nemen.
Wij hebben onlangs het arbeids
contract, alhier tusschen de katho
lieke coöperatie „Arbeid adelt" en
de katholieke vakvereeniging van
bakkersknechts „St. Hubrecht" ge
sloten, te dezer plaatse uitvoerig
uiteengezet en met instemming be
sproken.
Uit die bespreking zal wel ge
bleken zijn, dat wij voor ons een
collectief contract in begiusel ten
zeerste prefereeren als een nuttige,
en voor beide partijen, arbeiders en
werkgevers, voordeelige overeen
komst.
En inderdaad, zóó is het.
Door 6en collectief arbeidscontract
wordt het vereenigingsleven op de
beste wijze bevorderd. En wanneer
het practisch en met beleid wordt sa
mengesteld, is het in 't welbegrepen
belang van patroon zoowel als van
arbeider
De waarde van een collectief
arbeidscontract voor de bevordering
van bet vereenigingsleven is in
derdaad niet gering te schatten.
En niet alléén voor bet vereeni
gingsleven, ef liever niet voor het
vereenigingsleven om zichzelf, maar
ter bevordering van den vrede
tusschen de werkgevers en werk
nemers, is het eollectief contract
van nöögé waarde.
Kardinaal Manning beeft de uit
spraak gedaan: „nooit zal ervredo
komen tusschen kapitaal en arbeid,
wanneer niet alle drie of vijf jareu
de vertegenwoordigers van kapitaal
en arbeid bij elkaar komen om
samen de loonen en arbeidsvoor
waarden voor bet volgend tijdperk
vast te stellen."
Inderdaadbier geeft deze in
dubbel opzicht eminente kenner van
arbeidstoestanden het beginsel aan
waarom, en de wqze boe, de werk
gevers en werknemers te same»
moeten en kunnen werken aan den
socialen vrede.
Het liberale stelsel, dat met ver
loochening der christelijke begin
selen de leer van vraag en aanbod
voor den arbeid als onomstootelijk
vaststelde, en waardoor de groot
industrie en de patroons als de on
beperkte gebieders stonden tegen
over bet leger der arbeiders, dit
liberale stelsel beeft door het collec
tief arbeidscontract, waarin de vak
vereeniging als gelijke, als mede
contractant met dezelfde reehten
niet alleen, maar ook met een ge-
lij kstaanden invloed erkend wordt,
den laatsten duw gekregen.
En bet collectief arbeidscontract
is, aldus begrepen, geen nieuw strijd
middel (want de klassenstrijd mag
en kan niet door ons aanvaard
worden: de strijd om goede arbeids
toestanden is ge«n strijd tegen per
sonen of klassen!), maar het is een
uitnemend middel om door gezette
samenwerking welke toch
alleen en uitsluitend bet doel is
naar kardinaal Manning's uitspraak
den vrede tusschen kapitaal en arbeid
te bevorderen.
De wettelijke bepalingen, die bet
collectief arbeidscontract ten onzent
mogelijk maken, moeten worden
toegejuicht, daar zij die samenwer
king der klassen op voortreffelijke
wijze bevorderenmits bet con
tract dan ook wordt opgevat zooals
de wetgever bet wilals v r ij e
overeenkomst
Doch juist bet collectieve
contract kan haast niet anderszijn
dan een vrqe overeenkomst, omdat
bet overwicht van bet kapitaal
op den geïsoleerden werknemer
bier niet in aanmerking komt.
Wanneer eens tusschen patroens-
en arbeidersverenigingen een col
lectief contract is gesloten, dan geldt
dit gewoonlijk voor langeren tijd,
aan werkstakingen en oneenighe-
den wordt daardoor de weg afge
sneden, en wanneer de samenwer
king en de noodige voorbereiding
door beide partijen (en ge
zamenlijk!) niet ontbreekt, komt
onderling vertrouwen en wederzijd-
sche waardeering ia de plaats van
den strijd van voorheen.
Wij achten bet dan ook geen ge
ring voordeel, dat de wet op het ar
beiderscontract het collectieve con
tract mogelijk maakte!
Mochten onze vakvereenigingen
dat meer en meer inzien, en vooral
ook de patroons tot het inzicht
komen, dat ook hun belangen door
een kraebtige en goedgeorganiseer
de, verstandige vakbeweging wor
den gesteund.
Maar van den anderen kant wijst
deze nienwe regeling vooral den ar
beiders ook op de noodzakelijkheid
van een goede, vertrouwbaar-ge
leide, niet-op-den-bodem-van-den
klassenstrijd-staande vakbeweging.
De katholieke arbeiders met name
zullen, bij meerdere uitbreiding van
de eollectieve overeenkomsten, nog
méér dan nu reeds inzien dat de
katholieke vakbeweging voor hen
de éénige is, die den vrede tusschen
kapitaal en arbeid kan brengen.
Dit laatste vooral moge door tal
van katbelieke arbeiders van allerlei
soort steeds beter worden begrepen
Algemeen overzicht.
Verspreide Berichten.
KUWE HMRLEMSCHE COURANT
ABONNEMENTPRIJS:
Per 8 maanden veor Haarlemf 1,85
Voor de waar een agent ia geveatigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per peet 1.80
Afconderi&kn nummer; 0,08
ARMS OEM ADVERTEimÊN:
Van 16 regelsfd,«# (contant) (9/50
Elke regel meer.0,10
Greote lettere naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 39 eeat per advertentie i eeat&nt.
1001
GULDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
400
6VLDBN bq
overlijden.
300
GÜLDRS bij
verlies van éen
hand ef veet.
150
GULDBN bij
verlies va»
éen ecg.
100
GULDEN bij
verlies van
éen dmiin.
GULPEN bij
verlies van
dé»
wijsvinger.
15
GULDBN bij
verkots van
éen anderen
vinger.
IV gbveede Kamer heeft in deze
dage» een motie onderhanden van
den heer Schaper, uitsprekende om.
de vrenschelijkheid van invoering
va» een 10-urigen arbeidsdag,
3iSüü weten nog niet, hoe de Ka
mer. daarover zal oordeelen.
Maar het dunkt ons goed, vóór de
ni&lag over de stemming bekend
pf> één ding scherp de aandacht
te vestigen.
Wordt deze motie verworpen, dan
aai het heeten in de socialistische
M misschien pok in de andere pers:
„de Kamermeerderheid bewijst al-
wepr, voor .den arbeider niets te voe
len"!
D,e«e uitspraak zal dan echter ten
•aeenniaie pnjuist zijn.
HEant de Kamer heeft dunkt
«ns den verplichten 10-urigen ar-
geidsdag niet alléén te bekijken uit
•en arbeidersoogpunt, maar óók van
het standpunt der industriëelen. Bei
der belangen zijn hier evenzeer in 't
jeding.
Eb zoo het blijkt, dat de industrie
werkelijk deze wettelijke bepaling,
vèr-gaande en zó uniek (in geen
«ak«l land bestaat een uniforme 10-
«rige arbeidsdag!) niet dragen kan,
is» kou het óók voor de arbeiders
(daar deze de gelegenheid tot arbeid
■ouden verliezen), evenzeer als voor
de geheele maatschappij, een onver-
iiatwoordelijke daad zijn, een dusda
nigs beperking van den arbeidsduur
m. te voeren, of zelfs maar wensche-
Ëjk te verklaren.
STij doen niet onder voor wie ook
ha liefde en sociale zorg voor den
vr.erkman.
Maar die liefde zóóver uitstrek
ken dat we uit pure zorg voor den
arbeider de industrie dooden, dat
m met het bodwater ook 't kind weg-
feaoïang dus niet is bewezen, dat de
iöSüsirie een verplichte 10-urige ar-
haidadag dragen kan, zoolang mag,
Sub kt ons, de noodzakelijkheid ervan
in «oncreto (wat natuurlijk heel
Wjat anders is dan de t h e o r e 11i-
fi'dk e wenschelijkheid uit te spre
ke* hij een of anderen socialen cur-
kos K,Vr) «iet worden geëiscshtf
DE BALKANKWESTIE.
Natuurlijk ia de Balkan nog* al
tijd en immer in de politiek het
brandpunt.
Zooals we in de vorige dagen heb
ben gezegd: Servië heeft toegege
ven aan den eisdh der mogendhe
den en zich aan Oostenrijk's ver
langen onderworpen.
Dat is te zeggenvoorloopig, De
eisch om' schadeloosstelling (waar
voor dan eigenlijk?) in grondgebied
is opgegeven.- i; g al zéggen ook de
ministers tegen de vriendjes bin
nenshuis, dat ze naderhand er nog
wel op terug ziullen komen.
Of nu echter Servië gehéél den
wil van Oostenrijk zal volgen, en
zich als een arme zondaar zal ko
men aandienen
De eischen der Monarchie gijn in
derdaad niet gering!
Oostenrijk-Hongarije verlangt, dat
Servië zijn oeconomische wenschen
in iWeenen ter bespreking zal voor
leggen, hetgeen gepaard moet gaan
met de uitdrukkelijek verklaring dat
het afziet van alle territoriale scha
devergoedingen. Doet Servië dit, dan
is Aehrenthal tot onderhandelen be
reid, onder dien verstande dat geen
der andere mogendheden het recht
heeft er zich mee te bemoeien! Dit
standpunt wordt óók door Diuitsch-
land ingenomen.
In Berlijn is men van meening, dat
Servië de verwachting moet opge
ven om een internationale conferen
tie met Sajn grieven lastig te vallen
en .de hoop daardoor een coalitie te
gen het Don au-Rijk tot stand te
brengen.
(Wil Servië iets bereiken, zoo
wordt van ambtelijke zijde te iWee
nen verzekerd, dan moet het ophou
den iets van een conferentie of van
een druk der mogendheden op de Do-
nau-monarchie te verwachten, maar
het moet na het vallen van alle pre
tenties, zijne oeconomische wenschen
te kennen geven
Dit is het standpunt van Oosten
rijk-Hongarije;,
'Men ziet, het is waarlijk een hard
ding, wat van Servië wordt ver
langd
■De eischen van Von Aehrenthal
Worden dan ook door Frankrijk en
Rusland wat al te bar gevonden.
Door Rusland vooral!
Want de Russische politiek zit
met de geschiedenis: de eisch om
een schadeloosstelling in grondge
bied, een strook naar zee, is door
Servië indertijd gesteld op raad van
Rusland. Dus nu Rusland bekennen
moet, dat deze eisch niet kan wor
den gehandhaafd, maakt de Russi
sche politiek een gek figuur en lijdt
ze een gevoelige nederlaag, waarvan
de Serviërs de dupe zijn. Volgt daar
op nog vernedering der Serviërs, dan
vreezen de Russische staatslieden,
dat Servië dit op Rusland, zijn raad
geefster, zal wreken en dus de Rus
sische invloed op de Balkan bedui
dend schade zal lijden,h
Ziedaar het politieke goochelspel
der laatste dagen op den Balkan,
voor een deel onthuld.
Men zie verder nog onze versprei
de berichten over ettelijke bijaonder-
hqjlen.
In Bosnië en Herzegowina. De
correspondent van de „Matin" (die naar
men weet nogal sensationeel is!) te
Cettinje weet bijzonderheden aan zijn
blad te seinen, welke er op zouden
wijzen, dat er in de geannexeerde pro
vincies Bosnië en Herzegowina groote
roerigheid en onrust heerschen moeten.
De Bosnische regimenten, zegt hij, zul
len ten spoedigste naar de Itaiiaan-
sche grens worden gezonden, daar de
Oostenrijksche regeering geen vertrou
wen in hen heeft voor de verdediging
van Bosnië, en de Montenegrijnsche-
en Servische grenzen. De reserve is
onder de wapenen geroepen en beslo
ten werd, den staat van beleg over
de geannexeerde provincies af te kon
digen, en wel op 11 Maart, op welken
datum ook alle scholen zullen worden
gesloten. Er is een oproeping voor de
algemeene mobilisatie gedrukt en ver
trouwelijk aan de verschillende prefec
ten verzonden, met het verzoek, een
nader bevel af te wachten, alvorens
tot de publicatie er van over te gaan.
Na de openbaarmaking van het bevel
tot mobilisatie zullen alle notabele Ser
viërs, die nu onder toezicht staan, ge
vangen worden gezet! Nogal kras,
dunkt ons
Het Duitsche bloc-vergelijk in
zake de belastingen voldoet niemand
van de bondgenooten. Allen zijn het
erover eens, dat ze eigenlijk een mis
selijk figuur maken en hopen dat er
nog eens eén andere mogelijkheid om
eruit te komen zal volgen. Maar von
Bülow lacht zoetsappig en de liberale
lachen als een boer die kiespijn heeft!
Oostenrijk's oorlogstoerustingen
hebben tot dusver 160,000,000 kronen
gekost; elke dag die voorbijgaat brengt
een meerdere uitgave van 130,000 kro
nen mede. De „Zeit" verneemt echter
uit goede bron, dat Oostenrijk nu de
oorlogstoerustingen heeft gestoei*
Aardschokken. Te Messhw
Reggio heeft het gister» we» ge
schokt. Verschillende murea zweer
omgevallen.
Koning Edward is te Parjp aan
gekomen. Hij blijft er «en paar éa-
gen en gaat dan voor een week el
zes naar Biarritz.
Hofberichten.
H. M. de Koningin-Moeder zal 8,
11 en 15 Maart eoirées te haren pa-
leize geven.
Uit de Staats-courant.
Bij Kon. besluit is aan J. G. Pel-
dermans, pakhuisknecht bg de firma
Johs. de Kuyper en Zoon, distillateur
te Rotterdam, toegekend de aan de
orde van Oranje Nassau verbonden
eeremedaille, in brons.
Kapitein Christ offei
Naar aanleiding van het berieht
van het debarkement van kapitein
Christoffel kan „De N. CL" mededeelem
dat zijn komst in Europa nog een
heel ander doel heeft dan herstel te
zoeken voor zijn door velerlei ont
beringen, vermoeienissen en vooral
het klimaat van Indië geknakte ge
zondheid, nl. aich in den echt begeven
met een jonge dame nit Antwerpen.
De Johanniterorde.
De aanwezigheid van Z. K. H. den
Princ der Nederlanden voor enkele j|_
dagen te Berlijn waarbeen Z. K. H.
gisteren vertrokken is heeft, naar
men verneemt, ten doel een bespreking
met den aldaar gevestigden Raad of
het kapittel van de Johanniterorde
naar aanleiding van het onlangs aan
gekondigde plan tot stichting van een
afdeeling dier orde in Nederland.
De Commissaris-benoeming in
Gelderland.
Uit goede bron werd ons het berieht
bevestigd, dat binnenkort de benoe
ming is te verwachten van B. C. baron
Sweerts de Landas Wyborgh, bnrge-
meester der Residentie, tot Commis
saris der Koningin in Gelderland.
Het ia ons bekend, dat baron Sweerts
in elk geval voornemens moet zijn
te verzoeken hem in 1910, als zijn
beneemingstijd verstreken zal zijn, niet
meer voor een herbenoeming als bur
gemeester van 's Gravenhage in aan
merking te doen komen.
Een spaarpot. Te Beek-en-Donk
werd de alleenwonende weduwe E.
's morgens dood nabij haar bed gevon
den, Ze is waarschijnlijk, terwijl af
zich kleedde, door een beroerte ge
troffen. Hoewel de vrouw als doodarm
bekend stond, vond men in de arm
zalige woning, waar wind en weer tot
zelfs in haar slaapstee vrijen toegang
had, onder de kast een vollen pot
LX XVIII.
'n Onderwerp juist op z'n
pas, en waarom he t verkeerd
is alt de hooge ooines erbij
komen. Van een rapport,
en hoe dat in elkaar kwam.
Met mooie van 't „stelsel",
»n een ding waarvoor ik be
dank. Ken spreekwoord, dal
nu niet heelemaal öpgaat
H. wnvt zeggen, dal de heeren van
8» Raad en de Commissaris van poli
tie goed htm tijd hebben uitgezocht
em eens te redekavelen over het
meetwballen gooien. Sapristi wat heb-
Vcm ze 'm geraakt, onze jongens, dezer
dagen! Niet alleen met sneeuwballen,
maar de kwaje onder de kwajongens
gebruikten weer de hardste stukken
•ijs, of steen en, of modder, en d'r heb-
i'en weer heel wat menschen met gaten
in het hoofd, gescheurde hoeden, of
andere miserabele gevalletjes geloopen.
«nderwetsch, net precies als altijd,
was er weer nooit een politieagent in
de buurt, zag je bij het aangaan en
uitgaan van de scholen, op de drukste
pontes waar je van te voren weet
dat je niet zonder heftig bekogeld te
worden loopen kunt, en waar dan ook
de dienstmeisjes die het heel goed
neten, expres een straatje voor ona
loepen, naar onder gewoonte zag je
ook düür nergers en nimmer een helm,
laat staan een agent-zelf. Dat heb je
er nu van, als onze vroede vaderen in
den Raad zich ermee bemoeien gaan!
Vroeger was er nog wel eens een agent
van politie, die 'n kwajongen die met
modder of ijshallen gooide, probeerde
bij z'n kladden te krijgen. Maar sinds
er een jongeheer van de hoogere bur
gerschool, die ook zulk kwajongens-
werk deed, naar de Smedestraat is
gebracht, en in een van de stedelijke
kranten een meneer zeker een ken
nis van pa en ma zijn afschuw be
tuigde, dat men dien aap van een jon:
genpardon, dien jongeheer niet
beleefd naar huis had laten gaan, in
plaats van hem politioneel af te straf
fen, sinds dien is er geen agent
meer, die zich van dat sneeuwballen
gooien, hoe het ook geschiedt, iets aan
trekt. En vooral niet, sinds dat rapport
van den Commissaris is verschenen! U
hebt het toch wel gelezen? Nu ja,
duidelijk was het wel niet, dat geef
ik töe, maar je kondt 't bij goede lezing
toch wel snappen. De Commissaris
redeneerde zóó: ik heb er niets mee
te maken: want eigenlijk hooren de
jongens, die met sneeuwballen gooien,
bij den Officier van Justitie thuis! En
de Commissaris heeft blijkbaar ge
dacht: „wel, d'r zitten nou zóóveel ad
vocaten in den Raad, en de burger
vader is er zelf ook één, en die weten
niet eens, dat een sneeuwballende kwa
jongen bij de® strafrechter, en niet bij
de politic thuishoort? Dat zal ik je
dan eens vertellen!" En de Commissa
ris sloeg zijn strafwetboek open, en
schreef 't artikel over, ter naricht van
onzen burgervader, waarin je leest dat
hij, die iemand schade berokkent door
baldadigheid enz. kan gestraft worden
met ik weet niet hoeveel dagen ge
vangenisstraf of ik weet niet hoeveel
guldens boete. Ziezoo dacht de Com
missaris nou weten jelui het. Maar
om je te toonen, dat ik wel een handje
wou meehelpen, heb' ik een van die
kwajongens in hechtenis laten nemen,
m'n heele politiekorps, met de inspec
teurs incluis, is ervoor mobiel geweest,
en wat denk jelui dat die ambtenaar van
het Openbaar Ministerie, voor wiens
pleizier ik al die moeite doe, zijner
zijds gedaan heeft? Niet eens dankje
heeft hij gezegd! En al die kostelijke
vellen papier die ik heb' laten volschrij
ven heeft hij in de prullemand gegooid
zonder er een syllabe over te hebben
laten hooren!.... En nou, nou vertik
ik het, om nog wét te doen tegen dat
sneeuwballen-gooien, want je bent bij
mij aan een verkeerd adres. En weet
je zoo voegde de Commissaris er
nog bij in deze gedenkwaardige mis
sive, die ons waarlijk een goed kijkje
heeft gegeven in onze politie-organi-
satie weet-je, bij wien je eigenlijk
had moeten wezen? Niet bij mij, maar
éérst bij den ambtenaar van het O.M.
en ten tweede de schoolmeesters,
en de leeraren; d i e moeten de jon
gens maar eens heter mores leeren!
Aldus de Commissaris. Ik moet zeg
gen, dat epistel heeft op mij een die
pen indruk gemaakt. Je kunt er zoo
duidelijk uit zien, dat in een welgeor
dende gemeente iedereen z'n eigen taak
heeft, waarvan' hij niet afgaat: het
meest harmonische raderwerk van
machten dat je bedenken kunt. Nu
kan het natuurlijk wel gebeuren, dat
een bepaald gevalletje, zooals dat
sneeuwballen-gooien van kwajejongens,
niet precies onder de een of andere
macht is thuis te brengen, dat ieder
van die wèlgeordende machten beleefd
de zaak afwijst en zegt't hoort niet
bij mij, maar bij een anderen meneer,
en dan kalm weer in z'n bureau-stoel
duikt. Zooals ik zeg, het kèn, en dat
is natuurlijk dan een naar iets. Maar
het stelsel wordt er niet door omver
gegooid; ik zou zoo zeggen, het is
juist een van de mooie dingen van
het stelsel, waardoor je het te meer
leert waardeeren en het mooie van
zoo'n goedgeordende organisatie inzien!
Enfin, iedereen begrijpt wel, dat nu
elke agent een straatje omloopt, als-ie
jongens ziet sneeuwballen, en bij z'n
eigen denkt: 't is. naar, en ik zou er
makkelijk een einde aan kunnen ma
ken, maar.... 't is ons stelsel niet, daar
moeten de schoolmeesters of de Officier
van Justitie maar voor zorgen! Nu,
hebben ze geen gelijk van hün stand
punt? Trouwens, de politie heeft te-
woordig waarlijk gsneeg te doen niet
het ijs, of ten minste met dat vieze,
gore, weeke goedje, dat in de grach
ten ligt, en waarop je zoowaar nü nog,
of nü alweer, net zooals je het noemen
wilt, de kwajongens loopen ziet. Na
tuurlijk zakken ze erdóór ook, en even
natuurlijk zijn er nog altijd edelmoedi
ge luidjes, die hun leven wagen om
ze er weer uit te halen. Maar ik ge
loof, dat ik voor mij er voor bedan
ken zou, en mijn leven niet in de
waagschaal zou zetten om zoo'n kwa
jongen er uit te halen, als ik kon zien
dat er gevaar bij was om zélf le ver
drinken! Dat mag nu niet mooi zijn,
maar waarlijk: je wordt er koud van
als je die jongens uit pure baldadig
heid en ondanks allerlei waarschuwin
gen van verstandige menschen ziet spe
len met hun leven op het wrakke,
rotte ijs! En plicht zoo houd ik
het er voor! is het toch niet, om op
die taanier zelf te verdrinken ten plei-
ziere van ongezeggelijke waaghalzen,
wat zegt u er van? Neen, dan ken ik
een aangenamer plicht, dien ik waarlijk
wel wilde dat ik zelf eens flink mochl
nakomen: den plicht namelijk, die ie
dere bezitter van de oude, bruinkleu-
rige 10 guldens-muntbiljetten heeft, om
ze voor het einde van deze maand in
te wisselen, op slraffe dat ze niets meer
waard zijn! D'r zijn er nog wel, van
die luidjes. die in hun oude kous of
in een ond kastje of theestoof of op
nog veel raarder plaatsen, zoo'n pakje
oude muntjes verstopt kebben als «m
appeltje voor den dorst op den ouden
dag, of als een welkom geschenkje voor
neefjes en nichtjes na hun dood,
al is dat laatste dan ook meestal aoe
niet bedoeld. Al die gelukkige bezit
ters van de oude muntbiljetten xullen
er nu afstand van moeten doen, le
blauwe, de bankbiljetten, zijn en ble
ven natuurlijk geldig, maar d» oude,
bruine, waarop staat muntbiljet, zui
len van het eind dezer maand niet
meer in betaling mogen worden gege
ven, net zoo min als de briefjes van
zooveel of zooveel „livres" uil den
Franschen revolutietijd, waarvan men
er nog wel hier en daar tegenkomt.
Wie dus van mijn lezers of lezeressen
zoo gelukkig is, om nog een pakje
papier geld uit vroeger tijd in een
hoekje te hebben liggen, moet na eens
goed z'n schat nakijken: en als er
een muntbiljet van tien, of een van
vijftig guldens (want die zjjn er óói0
bij is, laat hij dan gauw zorgen dat-Èe
't kwijtraakt voor eea goed bankbiljet
of ander geldgeld is geld, negt
het spreekwoord, maar dat gaat mé
eens niet bééT-
t «AAMT
