DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Bedrogen.
Aan onze abonnés.
Een handje helpen!
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Kinnf@i*f882i&we8i 29«3l-33f Haarlem
VRIJDAG 19 MAART 1909.
33ste jaargang No. 6843
AIONNEMENTPHMS:
Bureaux van Redactie en Administratie
BnteFcomnrounaal TeSefooawisraamer I4S6.
Alle betalende abonnét op dit biad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeid, tegen ongelukken verzekerd voor:
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht II.
Dat willen we, met dit artikel.
iCftn handje helpen: vooreerst
*üze wakkere pro pagan daclub „Pius
X*en voorts, een handje helpen
®ok de grooie Katholieke beweging
hi dsn lande, die ons en heel
Rooms«h Nederland al zooveel goede
jachten heeft voortgebrachtde
Deze week spraken we in een
truiskopje reeds over „Pius X" en
ieu ijver, die deze propagandaclub
▼oor de verspreiding van Katho
lieke volkslectuur ontwikkelt.
Maar het is hier gelegenheid, om
daarbij nog te zeggen, dat „Pius X"
ivert voor Katholieke lectuur Diet
alléén, maar ook voor heel het
Roomsche sociale leven, voor onze
Katholieke actie op maatschappelij k
terrein, ea met name voor de K.
■S. A., dien grooten Roomsehen band
ten algeeieenen nutte, 't Katholieke
„Nut voor Iedereen", en zijn cen
traal bureau te Leiden.
Daarmee doet „Pius X" een
«iterst-goed werk.
Onze propagandisten begrijpen
terecht, dat Roomsche opleving op
^matschappelijk en geestelijk gebied
«et best kan worden bevorderd door
Sfemeenschappelijke samenwerking,
^elke eaa voorbereiden en be
merkten grond vindt door de sociale
^etie, welke onder ons, Katholieken,
*e organisatie van heel het Roomsche
▼elk omvat.
•Ea nu is er voor die propagan
disten één aangewezen weg om dat
«eel te bereiken: dat is de aanbeve-
ling van het nieuwe maandschrift
der K. S. A.
In die aanbeveling willen
„Pius X" een handje helpen.
Daarmee helpen we, zooals ge
zegd, ook de K. S. en dat
doen we even graag!
Onze lezers weten, dat de K. S.
A. sinds Januari van dit jaar een
maandschrift uitgeeft, een soort
volks-tijdschrift, dat tweeërlei doel
heeft.
Vooreerst, onze Katholieken meer
en meer op te voeden in de Katho
lieke sociale actie, zooals die door
onze geestelijke overheid wordt ge-
wenscht en zooals ze reeds nu be
wezen heeft, voor 't Roomsche leven
goede vruchten te dragen.
En vervolgens, om financieel te
steunen de organisatie der Neder-
landsche Katholiciteit op sociaal
gebied met haar Centraal bureau
te Leiden, welke reeds zooveel aan
wijsbaar nut heeft gesticht, en zulke
voortreffelijke, gemakkelijke en de
gelijke hulpbronnen opent voor
het sociaal werken van vereeni-
gingsmanneu, Katholieke leiders,
Roomsche pers
Daar is één materiëele zaak, die
zelfs bij een instelling van zooveel
geestelijk nut als de K. S. A. is
(al verwaarloost ze in trouwe ook
het materiëele welzijn der Katho
lieken niet!) geenszins kan worden
gemist, en dat is het geld.
Geen zaak kan men beginnen,
volhouden noch voleindigen, als het
„aardsche slijk" ontbreekt.
En zoo is het ook met de K. S. A.,
een instelling waarvan geen
Katholiek het nut, en nu ze eenmaal
bestaat, ook de noodzakelijkheid van
te blijven voortbestaan, zal noch
mag ontkennen
Wat volgt hieruit?
Dat ieder Katholiek een offertje,
een geregeld offertje, heeft te bren
gen, om de Kath. Sociale Actie, die
in ons Roomsche leven nu al is
ingevlochten en zonder groote schade
niet meer kan worden uitgescha
keld, te behouden en in gezonde
kracht te doen toenemen!
Welnudaarvoor zorgt o.a. ook
de Katholieke Propagandaclub
„Pius X" door „de blauwe boekjes"
van de K. S. A. bet maande-
lijksche volkstijdschrift aan den
man te brengen.
Voor zestig cents per jaar krijgt
ge die blauwe boekjes maandelijks
toegezonden, en ge wordt zóó ook
rechtstreeks een medewerker,een ma-
teriëel-mede-belanghebbend lid van
de Katholieke Sociale Actie
Wij twijfelen er niet*aan, of de
mannen van „Pius X" zullen in de
eerstvolgende dagen, naast het aan
bevelen van zooveel andere goede
geschriften, ook het „blauwe boekje"
van de K. S. A., voor 60 cents per
jaar, warm aanbevelen, zooals ze
trouwens ook reeds in de eerste
maanden van het bestaan der club,
dadelijk deden.
Welnu tot die aanbeveling widen
we. hier zooals gezegd een handje
helpen
Het maandschrift der K. S. A.
behoort in ieder Katholiek gezin
thuis, en voor ieder alleenwonend
man of vrouw een geregelde gast
te zijn!
Niet alléén om den inhoud ervan,
al is deze in verschillende opzichten
hoogst belangwekkend: men zie er
in de Maart-aflevering maar eens
het opstel „Weest mannen van de
daad!" of de korte studie over
„Werkloosheid" en nog meer, op na!
Maar óók, en vooral, omdat men
met het abonnement op dit mooie
tijdschrift tevens donateur is
der K. S. A. iets wat elk Neder-
landsch sociaal-voelend Katholiek
toch eigenlijk wezen moest!
Met genoegen kunnen we con-
stateeren, dat het Plaatselijk Comité
te Haarlem reeds vergelijkenderwijs
een goed figuur maakt onder de
steden van het land, daar Haarlem
no. 3 staat op de lijst der aan
geworven abonnementen op het
tijdschrift, ons „groene boekje."
Daar is „Pius X" wel niet vreemd
aan!
Maar 141 door 't Comité aange
worven abonnementen is toch nog
bij lange na niet genoegen dan:
waar blijven onze buitengemeenten?
Wij weten wel, dat velen zich direct
hebben geabonneerd, maar.de
Roomsche actie heeft toch in dit
opzicht nog lang niet allen steun
dio zij verdient!
Onzerzijds wenscben we met deze
regelen een warme en nadrukke
lijke aansporing te geven aan al
onze Roomsche vrienden in Haarlem
en omstreken, zoover de invloed
van ons blad reikt, om het voort
bestaan der K. S. A. in Nederland
te waarborgen door steun van een
ieder
Men weet nu, hoe die steun
kan gegeven worden: nu blijv©
dan ook niemand achter!
Algemeen overzicht.
Verspreide Berichten*
FEUILLETON.
MEIffi HURLEMSCHE COURANT
"er 8 maanden voor Haarlemf 1,86
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post n 1.80
Afgonrierüjke nummers 0,03
PRIJS DER ADVERT ENTiÊN:
Van 1—6 regelsf0,60 (contant) f0,50
Elke regel ineer®(io
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie A cont&nL
GULDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
400
GULDEN bij
overlijden.
GULDEN bij
verlies van éen
hand of voet.
150
GULDEN bij
verlies van
éen oog.
100
GULDEN bij
verlies van
éen duim.
60
GULDEN bij
verlies va»
één
wijsvinger.
15
GULDEN bij
verlies van
éen anderen
vinger.
De Direetetbr der Nieuwe Haarlemsche
®owamt noodigt allen, die daartoe kun-
"Medewerken; dringend uit, ons te
viMen helpm, opdat advertenti'én van
^Hingen, ver hooping en, boelhuizen, gras
verpachiingm enz. ook in de Roomsche
rant, nan Haarlem en Omstreken wor-
opgenomen.
Wanneer H.H. Notarissen en Make-
hart door degenen, die bij deze verkoo-
pingen enz. betrokken zijntijdig op ons
blad opmerkzaam worden gemaakt, zullen
heer*at met weigeren ook in de Nieuwe
Haarlemseke Courant, die toch door een
3eer aanzienlijk deel der bewoners van
Haarlem, m Omstreken gelezen wordt, die
*ds>ertmtÖèn te plaatsen.
Wij bemten deze belangr ijke zaak in de
*o,ndaoht van al onze lezers.
DE DIRECTEUR.
wij
DE AVEEGSCHAAL VAN DEN
OORLOG.
De evenaar staat nog in het
huisje, zwikt dan eens naar rechts,
daii eens naar links.
Naar den kant van den' vrede
vooral vandaag, want w.e hooren dat
Rusland bakzeil haalt, en dat Is-
wolsiki, na ten einde toe gestookt
te hebben, na de Servische kwes
tie te hebben opgeblazen als geen
andere, nu den aftocht blaast. Uit
St. Petersburg althans vernemen we,
dat Rusland niet vechten wil
zooals we al verleden week zeiden
beteekent datniet vechten kan.
De boel is niet in orde. En zoo zou
in geval van een oorlog Servië
alleen blijven staan tegenover Oos
tenrijk, wat zelfs den meest heet-
hoofdigen Serviër wat al te gek zal
moeten voorkomen.
Volgens allerlei geruchten uit Bel
grado moet dan ook de Servische
regeering geneigd zijn zich te schik
ken naai- de aanwijzingen der mo
gendheden in zake het antwoord,
dat zij na den nieuwen stap van
Forbaeh, tot Oostenrijk-Hongarije
zal richten.
Servië is zoo heet het verder
ook bereid ziioh te ontwapenen,
als de mogendheden daartoe den
raad zouden geven.
Dit bericht komt uit Belgrado
Zorgvuldig is weer vermeden,
Oostenrijk te noemen: de Serviërs
hebben 't maar steeds over „de mo
gendheden
Maar enfindat lijkt toch wel wat
meer op een vredelievende oplossing
dan alles wat we in de laatste dagen
hoorden
Ofschoon dus de schaal nog vol
strekt niet .in rust hangt, en er nog
schommeling genoeg is, zouden we
vandaag zeggen dat er neiging .is om
door te slaan naar den vredes-
kant.
Van andere zijde evenwel is weer
aan te voeren, dat Servië nog steeds
met oorlogstoebereidselen doorgaat,
dat de dienstplichtigen in het bui
tenland worden opgeroepen, dat het
Servische volk nooit zal toelaten
een smadelijke onderwerping aan
Oostenrijk en dat een oorlog voor
Servië het eenige redmiddel lijkt.
Intusschende definitieve beslis
sing moet nu gauw vallen: vóór
dat het April is geworden, zal de
crisis wel haar beslag hebben ge
kregen en de weegschaal definitief
zijn overgeslagen
DE ERANSCHE POSTERIJEN.
Met behulp van militairen werkt de
telegraaf weer in Parijs, zoo goed en
zoo kvraad als bet kan, en hooren we
weer een en ander van de jongste
gebeurtenissen in den Fransche hoofd
stad.
De bewetring onder de postambte
naren is inderdaad nog niet tot staan
gekomen, integendeel: zij schijnt zich
nog meer uit te breiden, en ze richt
zich nu speciaal tegen den ondermi
nister voor de posterijen Simyan, die
nog aanblijft, maar van wien men met
zekerheid voorspellen kan dat hij zijn
ministerieel leven bij deze staking
laten zal.
Aan de „Figaro" hebben de stakers
een en ander verteld over de uitge
breidheid en het karakter van den
beweging.
Dat was Woensdagavond.
Wij nemen daaruit het volgende
over:
„Van de 2200 bestellers, zoo ver
telde men aan het hoofdkwartier der
stakers, staken er op het oogenblik
1700. De telefonisten aarzelen nog om
ons in grooten getale te volgen. Maar
zij werken intusschen op hun elfender-
tigst. Men moet haar bewonderens
waardige onverschilligheid prijzen(!)
Op de postkantoren hebben alle be
ambten bet werk gestaakt. Er zijn al
vier kantoren die hunne deuren heb
ben moeten sluiten. Op verscheidene
kantoren, die open zijn gebleven, is de
staking intusschen toch algemeen. Al
leen de beheerder en de kantoorjongens
bedienen daar bet publiek.
Het centrale postkantoor is uitge
storven. Van de 700 beambten staken
er 450.
Buiten Parijs gaat men met ons
meeHavre, Rouaan, Lyon, Marseille,
Biest, Lorient hebben zich bij onze
beweging aangesloten. Te Rennes, St.
Brieue, Laval is de staking uitgebro
ken. De verbindingen met Brussel,
Weenen, Londen en Berlijn zijn ge
stoord.
De werklui van de technische dien
sten komen ons al te hulp. Mijnheer
Simyan moet beginnen in te zien, dat
hij eerder had dienen toe te geven.
Want hij moet wijken, mijnheer! Wij
zijn geene revolutionairen. Wij wraken
alle verstandhouding met het revolu
tionaire verbond van vakvereenigingen.
Wij behouden onze volkomen vrijheid
en wij vechten alleen voor onze eigen
eischen.
En indien Simyan aftrad, zoudt
gij dan voldaan zijn
Neen, mijnheer 1 Zijn opvolger
zou zich moeten verbinden tot zekere
dingen, en deze nakomen."
Een ander Parijsch blad meldt, dat
er Woensdagmiddag 5 millioen brieven
en 200,000 telegrammen te Parijs op
bestelling lagen te wachten. De kranten
trachten hun nieuws zooveel mogelijk
per telefoon te krijgen.
De algemeene desorganisatie, de on
noemelijke schade, is uit het boven
staande gemakkelijk op te maken!
Vandaag zal de regeering worden
geïnterpelleerd over de kwestie. We
zullen dus spoedig nog wel nader
erover hooren.
DE ENGELSCHE VLOOT-
UITBREIDING.
't Merkwaardigste van de door ons
vermelde Engelsche vlootplannen, in
den millioenenwedstrijd voor steeds
nieuwe „Dreadnoughts", is dat in
Engeland de stemming opeens om
geslagen is, en de plannen der re-
gee-ing, in plaats van te duur en te
verregaande, nu opeens door velen
alsnog niet ver genoeg reikende, worden
beschouwd!
Hoe dat komt?
Enkel en alleen doordat de regeering
heeft gezinspeeld op Duitschland als
de groote vijand.
De Duitschersvrees zit den Engelsch-
man in het bloed!
En de regeering heeft daarvan
leelijk genoeg gebruik gemaakt:
zij heeft bij de verdediging van de
ontzaglijke vloot uit brei ding eenvoudig
op Duitschland gewezen, zij beeft,
heel politiek, de onderlinge vriend
schappelijke verhouding bijzonder ver
meld, maar, zonder het woord uit te
spreken heeft zij herhaald en beves
tigd: daar is de vijand!
Dat heeft meer uitgewerkt dan een
beiedeneerd betoog, zóóveel zelf? dat
de verschillende vroeger aDtimilitairis-
tisehe bladen na de rede van minister
Mr. Kenna, thans zeggen: „De onbe
wimpelde mededeeling van deze feiten,
zal, naar wij hopen, aan de rege
ringsvoorstellen den onverdeelden
steun van de regeeringspartij verze
keren."
Dit is de groote beteekenis van
deeen afloop, dat blijkbaar het Briteche
volk bezield is met zulk een diep
wantrouwen in Duitschland, of lijdt
aan zoo hevige jaloersehheid ten op-
richte van dit rijk, dat alle kalme
overweging wijkt, zoodra dit gevoel
wordt geprikkeld!
Slorm op de Porlugeesehe kust.
Reuter seint uit Lissabon: Er heersclit
een hevige storm op de kust; een vis-
schersvaartuig is vergaan, waarbij 7
menschen verdronken zijn.
Een nieuwe aardbeving? De „Cor-
riere della Serra" vermeldt het ge
rucht, dat er in Zuid-Italië opnieuw
een aardbeving van buitengewone he
vigheid heeft plaats gehad in den nacht
van Woensdag op Donderdag. Door
den schok en de vloedgolf moet er ont
zettende schade te Reggio Cafabra zijn
aangericht. In de bouwvallen en de
barakken is er, naar verluidt, brand
uitgebroken.
De poststaking te Parijs. In ver
band met den gestoorden telegraaf
dienst der laatste dagen tusscken Pa
rijs en Amsterdam, is het interessant te
vernemen, dat, waar gewoonlijk dage
lijks van Parijs aan het hoofdkantoor
te Amsterdam meer dan 1000 tele
grammen worden opgenomen, dit ge
tal Dinsdag in het geheel zes bedroeg.
Woensdag werd geen enkel bericht ont
vangen, en eerst gisterenavond is de
verbinding hersteld, doch het aantal
depêches is nog uiterst miniem.
Hofberichten.
H. M. de Koningin, proöteerende
van het betere weder na de sneeuw
buien der jongste dagen, maakte gis
terenmiddag weer een wandeÜDg door
de straten om en nabij het Koninklijk
Paleis te Den Haag.
H. M. de Koningin-Moeder bezocht
de voorstelling, Woensdagavond in
W)
Vroofijke jongens met altijd dor
stige kelen, verdrongen zich thans
deo plotseling rijk geworden
•akker, wiens huis thans overliep
v"an melk en honing, die de fijnste mer-
ke* in zijn kelder had en bij wien
«e meest uitgelezen spijzen op de ont-
•Ajttafel kwamen. Dit was juist iets
▼oor de „vrienden", die, na zich ver
zadigd te hebben aan de lekkere beet
jes en den vurigen wijn, zich niet ge
leerden om nog geld van hem te lee-
bovendien. Somwijlen wanneer het
■d te erg werd, steeg Gaston een ge-
*°et van walging naar de keel over
r11* optreden van dit slag vrienden, die
in zijne armoedige dagen verme-
T' hadden en die nu hij geld had
f*1 zij van hem konden profiteeren,
met vleierijen overlaadden.
Hoe geheel anders toch had Fran"
Lambert tegenover hem gehandeld! In
huis van den organist was hij tijdens
zijne armoede met liefde opgenomen,
ens zijne ziekte verpleegd, had men
em 111 d®11 hoog gestegen nood onder
steuning verschaft, terwijl hij tijdens
zijn millionairsehap nog slechts zelden
aene uitnoodiging van dien kant had
ontvangen. Nooit werd hij ook maar'
met een enkel woord aan de verplich
ting herinnerd, die hij aan die goede
menschen had.
Gaston, zuchtte bij deze herinnerin
gen en voelde, hoe zijn geweten hem
allerlei verwijten deed.
„Arme Lambert!" mompelde hij. „Ik
handel als een ondankbare tegenover
hen, ik moest die lieve, echte vrien
den vaker opzoeken."
Helaas, het bleef bij deze overwe
gingen en zijn goede voornemens ble
ven onuitgevoerd. Den volgenden dag
werd hij weer door den stroom van
het Parijsche leven medegesleurd en
meer dan ooit voelde hij zich geboeid
door de schoonheid, de élégance, de
schoonheid en de muzikale talenten
van freule Van Ritten. Alles wat hij
in haar zag, bracht hem in verrukking.
Bovendien miste Charmette eene eigen
schap, die hij in Gabrielle steeds over
bodig had gevonden, zij was in 't
geheel niet godsdienstig. Zij bezat niets
van datgene, wat eene godsdienstige
vrouw in de goede beteekenis des
woords zoo bekoorlijk maakt, hare ziel
vol liefde en zachtmoedigheid! En de
dwaas, hij was daar blijde om. Arme
Gaston! Hij beschouwde den godsdienst
als een overbodig iets, als een hinder
paal voor het huwelijk van den kun
stenaar, wijl hij van meening was, dat
dezelve verlammend werkte op de vrije
ontwikkeling van het genie. Daarom
had hij eens en vooral besloten
van de vrome, zachtaardige Gabrielle
af te zien en om de hand van de
schoone, fiere Charmette aanzoek te
doen. Het lot was geworpen en de
beslissing genomen.
Toen het negen uur sloeg, sloot Gas
ton het instrument en eenige minuten
later hield zijn rijtuig stil voor het
huis der Van Rittens. Zijn hart klop
te hoorbaar, toen hij in het schitte
rende licht van den met de zeldzaam
ste bloemen en planten versierden sa
lon trad. Een aanzienlijk getal genoo-
digden waren reeds aanwezig. Eiken
Maandag verzamelden zich in den sa
lon van mevrouw Van Ritten alle leden
der vreemdelingenkolonie, die op de
een of andere wijze, door voornaam
heid, talenten of rijkdom, op den voor
grond traden. Mevrouw Van Ritten, die
doorging voor eene beschermster der
schoone kunsten, had ter verstrooiing
der gasten voor dien avond eene vio
liste uit Weenen en een jongen pia
no-virtuoos uit Wallachije uitgenoodigd,
die beiden als kunstenaars van den
eersten rang geroemd werden.
De jonge dame bracht de toehoor
ders in verrukking door een meester
lijke vertolking van een Scherzo van
Mozart. Allen luisterden, met gespan
nen aandacht naar de liefelijke klan
ken. Mevrouw Van Ritten's gelaat
straalde van genot en volgde met eén
zacht wiegen van het hoofd den mee-
slependen rhytmus der compositie.
Toen het stuk ten einde was bracht
zij haar gouden knijpbril voor haar oo-
gen en liet hare blikken over de uit-
gelezen schaar der gasten gaan. Plotse-'
ling lichtte een glans van tevreden
heid in haar oogen, zij had Gaston
Dufour onder de bezoekers ontdekt.
Met de majesteit eener koningin na
derde zij den jongen man en reikte
hem met haar innemendsten glimlach
de hand ter verwelkoming.
„Mijn lieve vriend, welk een genoe
gen, u hier te zien en tegelijkertijd
welke eene eer voor ons, doorluclite
Maestro! Mag ik u vriendelijk ver
zoeken mij te volgen, om Charmette te
begroeten?"
Met een triomfantelijken blik nam zij
den arm des jonkmans en terwijl haar
ritselend zijden toilet haar als een wel
riekende wolk omruischte, schreed zij
aan Gastons zijde voort naar de geheel
met glas afgeschoten galerij. Met den
takt der dame van de groote wereld,
beheerschte zij de geheele soirée
wisselde hier een vriendelijken blik,
daar een lieven glimlach en hield mid
delerwijl niet op haren begeleider den
lof te zingen van hare dochter, van
tijd tot tijd haren woorden kracht bij
zettend door een vertrouwelijken druk
op Gaston's arm.
„Is het geen hernelsch wezen, geen
ideaal van schoonheid, mijn vriend?"
fluisterde zij hem in het oor. „Maar
wacht u wel haar dit te zeggen, wacht
u wel haar te verzekeren dat zij een
begaafde kunstenares, een gevierde
schoonheid en bovendien een spruit
van een der oudste Hollandsche pa-
trieiërsfamiliën is, wacht u daarvoor
wel
Dufour luisterde niet meer naar de
raadgevingen die mevrouw Estelle
doorging met hem te geven; in stomme
bewondering stond hij op den drempel
der galerij. Deze was met bloemen
overladen en baadde in een zee van
licht. Met bekoorlijke nonchalance lag
Charmette in eene causeuse, de mooi
gevormde arm, als sneeuw zoo blank
steunde de zacht blozende wang. Toen
zij Gaston gewaar werd, stond zij op
en stak haren bewonderaar het aristo
cratische handje toe.
„Dierbare kinderen," voegde me
vrouw van Ritten hun toe. „Ik laat
u thans met u beiden alleen, gij zult
elkander genoeg mede te deelen heb
ben."
Charmette zweeg en hield zich koud
en y*otsch als een koningin. Doch de
diamanten vlinder op den boezem der
schoone Hollandsche was in voortdu
rende beweging en sprak voor Gaston
duidelijk genoeg van de innerlijke ont
roering, die onder het toilet van bleek
blauw fluweel, haar hart deed jagen.
Een verward gegons drong van uit
den salon tot hen door. Daar werd
gekeuveld, gecritiseerd, bewonderd en
afgebroken. Verfrisschingen in allerlei
vorm werden rondgediend. Mevrouw
vin Ritten, door de warmte en de aan
doeningen van het oogenblik overmand,
slurpte met w-elbehagen haar koffie met
roomijs.
Gaston hoorde het stemmengedruiseh
zonder een woord te verstaan. Hij
had plaats genomen op een lagen zetel
aan de voeten zijner aangebedene, en
voelde eene wereld van droombeelden
in zijn binnenste ontwaken en plotse
ling, geen weerstand meer kunnende
bieden aan den innerlijken drang, be
gon hij zijn hart voor de geliefde uit
te storten, deelde haar zijn hoop ea
verwachtingen mede, gaf haar te ken
nen, hoe gelukkig hij zich zou gevoe
len, als zij aan zijn aanzoek een gun
stig oor wilde verleenen en haar geluk
aan zijne trouwe genegenheid wilde
toevertrouwen. Hij sprak met meesle
pende welsprekendheid, het was hem
een behoefte haar te overtuigen, haar
zijne geheimste gevoelens bloot te leg
genen de groote, anders van spot
ternij tintelende oogen van Charmette
schenen een vochtigen glans aan te
nemen, en het fiere hoofd zonk voor
over als in jonkvrouwelijke schuchter
heid.
Liefelijke klanken zweefden door zaal
en galerij, wederom hield de violiste
hare hoorders aan zich gekluisterd.
Nauw 'waren de laatste tonen wegge
storven, of een luid applaus weerklonk
en beloonde de jonge kunstenares voor
het geschonken genot. Op dat oogen
blik trad Stephan van Ritten de zaal
binnen.
Wordt vervolgd.
