DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
LECTUUR.
BUITENLAND.
Gemengde Buitenlandsche berichten
Zaterdagavondpraatjes.
Kifïil®Hhuisw@!i 29-31-33, Haarlem
ZATERDAG 10 JULI 1909.
34»ta Jaargang No. 6934
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Dit nummer bestaat uit
uijf bladen, u;. o. de Of-
ficiëele Kerk lijst en het
GeïllustreerdZondags-
biad in 16 bladzijden.
EERSTE BLAD.
De Stemming.
Velsen.
Algemeen overzicht.
Nieuwtjes in drie regels.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS!
Per 8 maanden voor Haarlemf 1,35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per p06t 1.80
Afioa terlijke nummert- 0,03
PRIJS DER ADVERTENTIÉN
Van 16 regels60 cent (contant 50 cent).
Iedere regel meer10 cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 20 cent per regel. Reclames dubbe tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents contant).
1080
Alle betalende abonnéi op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
GULDEN bij
GULDEN bij g La öuijüJfiJN b8 gj g gg g GULDEN bij IJ* verliee vao
GULDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
400
GULDEN bi)
overlijden.
300
verlies van éen
hand of voet.
150
GULDEN bij
verlies van
éen oog.
100
verlies van
éen duim.
60
één
wijsvinger.
15
GULDEN b()
verlies van
éen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht II.
De uitslag van de stemming is ge
weest zooals we verwachtten.
Alle aftredenden herkozen.
De vrijzinnig-democraten en socia
listen, die verre in de minderheid
bleven, kunnen uit de cijfers een lesje
trekken, hoe weinig ze eigenlijk toch
in Haarlem beteekenen.
Zeker is het intusschen, dat het
volmaakt onnoodige candideeren van
twee hunner den vrijzinnig-democraten
geen goed zal doen, bij hun liberale
verwanten.
De Raad blijft dus zooals hij was:
in de gegeven omstandigheden zeker
de beste oplossiDg.
Die lijerstemmmgtejdag va,n' Dinsdag
ai.s. is v;oor de gemeente Velsen van
het grootste belang.
Vijf zeer verdienstelijke leden tre
den af ein kwamen in herstemming
En het gemeentelijk belajig vor
dert een herkiezing vain dezen vijf
ten ernstigsteDe gemeente Velsen
heeft getoond, het dure, wispeltu
rige, autocratische jNetschier-régime
moe te zijn: en, de kiezers hebben
nu te zorgen, dat door laksheid of
onverschilligheid niet het goede dat
bereikt is te loer zal gaan, en; de
Netscher-partij, ten schade van de
gemeente en van de beurzen der te-
lastingbetalers, weer het roer mach
tig wordt
Dfe vrij z iruiig-d e rno< rate n gaan op
geweldige wijze te keeer tegen de
heer VAN TUYLL, VERMEULEN,
VAN RHIJN, MULDER, en KOE-
LEMEIJ geen aanval op deze vijf
verdienstelijke mannen is hun te,
grofin een verkiezingsblaadje
spuwen ze vuur en vlam-
D|a,t is een goed teeken
De heeren voelen nattigheid
De grond ontzinkt den wethouder
Netscher en zijn partijganoaten, en
in zoon geval is het voor derge
lijke luidjes regel, dat ze tienen en
razen,
iJVe zullen Maandag dat verkie
zingsblaadje nog even onderhanden
nemen, doch wenschen reeds nu met
allen a,andrang! onze Katholieke en
Christelijke vrienden in Velsen,
Santpoort, Driehuis eh IJmuidan
aan te sporen, toch met alle kracht
te werken opdat geen enkele kiezer
van Rechts a s. Dinsdag thuis blij -
ve, maar allen stemmen tegen den
koers die de gemeente Velsen al zoo
veel nadeel heeft berokkend en vóór
de vijf aftredende mannen van
Christelijk beginsel, de heeren KOE-
LEMEIJ, MULDER, VAN RHIJN,
VAN TUYLL en VERMEULEN!
Men kan het betreuren of niet, maar
het ligt er nu eenmaal toe, dat een
groot aantal menschen veel lezen
en dat wel het meest romans.
Erger is het, dat menigeen zoo wei
nig toeziet, wat voor romans hij leest
of aan de zij Den ter lezing laat.
Nu gaat het hier niet over hen
men vindt ze helaas ook onder de
katholieken maar è.1 te veel die bij
voorkeur „pikante" lectuur zoeken en
alles flauw en zouteloos heeten, wat
niet zinnenprikkelende schildering en
verheerlijking der ondeugd is.
Bij dezen is het hart reeds bedor
ven, en uiteraard kan van hen niet
verwacht worden, dat zij trouwe lezers
zijn der katholieke courant en dus
deze regelen onder de oogen krijgen.
Ze vormen gelukkig ook een min
derheid.
Maar veel grooter is het getal ka
tholieken, die naar minder goede en
zelfs naar slechte roman-lectuur grij
pen eenvoudig bij gebrek aan goede
boeken.
Lezen en veel lezen wil men nu een
maal. Boeiende romans moeten het
zijn, onschadelijke en heel goede, waar
om niet maar als deze er niet ge
noeg zijn, welnu, dan niet zoo nauw
gekeken, dan maar andere.
Men kan zelfs nog een stap verder
gaan.
Brave katholieken, die zich zeer wel
bewust zijn van de gevaren, welke het
lezen van rijp en groen meebrengt, die
in het algemeen deze gevaren in alle
oprechtheid willen vermijden zelfs
zij komen er toe, voor zichzelf, voor
hun vrouwen en kinderen boeken te
halen, die ze niet als bepaald goed of
onschadelijk kennen, bij gebrek aan
een ruime gelegenheid tot het goed
koop verkrijgen van katholieke of
althans algemeen goede ontspannings
lectuur.
tingen, waar men voor eenige centen
uit een boekenreeks kan putten, die
inderdaad „rijp en groen" het
laatste het allermeest bevatwij
aarzelen niet deze alle, bijna zonder
uitzondering, gevaarlijk te noemen
voor ons Katholieke volk en voor al
wie godsdienst en zedelijkheid hoog
stelt.
Van het gebruik dezer leesgelegen-
heden moeten de katholieken dan
ook met de meeste kracht worden
afgehouden.
Maar dit gaat niet door eenvoudige
waarschuwing, al is deze op zich zelf
nuttig. De aanleiding dient wegge
nomen, en daarom moet in iedere
plaats en vooral in iedere stad een
ruim voorziene katholieke roman
bibliotheek bestaan of zoo spoedig
mogelijk worden opgericht.
Dat kost geld, zeker I Maar denkt
aan de tallooze' zielen die vergiftigd
worden door de vloedgolf van slechte
lectuur welke over ons heengaat, en
ge zult toestemmen, dat het geld voor
die Room8che bibliotheken niet ont
breken mdg.
Ons katholiek volk moet, ten koste
zoo noodig van zware offers, beschermd
worden tegen de groote gevaren, waar
mede een bedorven wereld godsdienst
en zedelijkheid nacht en dag bedreigt.
Schat onder die gevaren den slechten
of half slechten roman niet gering l
Het zal wel duidelijk zijn, dat we
hier een laDS willen breken voor de
onmisbaarheid van flinke katholieke
leesbibliotheken.
Er zijn zooveel gevaarlijke leesge-
iegenheden, ziedaar een eerste reden.
Sterker nog: buiten de Katholieke
boekverzamelingen, die onder ver
trouwd toezicht staan, zijn er ongeveer
geen niet-gevaarlijke.
De bibliotheken der openbare onder
wijsinrichtingen, van het Nut van
't Algemeen, de particuliere leesinrich-
Er is meer dan wat we reeds aan
voerden.
De leeslust, wanneer ze nog niet in
leeshartstocht ontaard is, kan heel
gunstig werken. Ook voor wie uit
sluitend ontspanningslectuur zoekt.
Wij hebben een priester van lange
ervaring in de zielzorg hooren zeggen
op den duur dringt het goede in die
Roomsche of althans moreel-goede
romans wel door tot het hart, zelfs
al heeft de schrijver zijn fantasie in
die verhalen duchtig den vrijen teugel
gelaten.
Wel zijn de goede romans betrek
kelijk weinige in getal, als oasen op
de .groote boekenmarkt,, maar toch
met volharding en speurlust is er
wel een flink voorziene Roomsche
bibliotheek van bijeen te. brengen.
En wie daaraan meegedaan heeft,
strooide met volle handen het goede
zaad, dat in den letterlijken zin des
woords honderdvoudige vruchten voort
brengt, door de voortdurende circulatie
van die goede lectuur.
Daarom is het een zeer groote ver
dienste goede ontspanningslectuur te
schrijven, niet minder verdienste
lijk deze in een Roomsche leesbiblio
theek bijeen te brengen, honderden
ten zegen
Er moet dus overal een flinke ka
tholieke ieesinrichting zijn, en om
het hier nu maar ronduit te zeggen,
die Roomsche bibliotheek moet er
toch zeker op de eerste plaats hier
in Haarlem wezen.
Dat ze nog niet bestaat het is
o. i. een zeer ernstige leemte in ons
katholieke leven hier ter stede.
In dit artikel willen we alleen maar
die lacune aanwijzen wat zeker
heel gemakkelijk is, zullen onze lezers
zeggen. We zullen ons evenwel aan
een practische bespreking der mid
delen, die tot het doel kunnen voeren,
allerminst onttrekken. Voor het oogen-
blik echter volstaan we met allen,
die in deze richting invloed kunnen
uitoefenen, met name de verdien
stelijke vereeniging Geloof en Weten
schap hier ter stede en den katholie
ken boekhandel toe te roepen:
Wacht niet langer dan onvermijdelijk
is met wat ge hierin doen kunt.
Kan het aanstaande leesseizoen niet
het begin zien van die groote Roomsche
leesbibliotheek, die hier te Haarlem
zoo dringend noodig en naar onze
volle overtuiging ook mogelyk is?
Vooral, indien de buitengemeenten
meewerken en mee profiteeren.
Een korte verklaring mag aan het
slot van dit artikel niet ontbreken.
Wij weten dat er door eenige
Roomsche vereenigingen, door een
katholiek boekhandelaar en door een
(misschien meer dan één) Roomsch
leesgezelschap lofwaardige pogingen
werden en worden aaDgewend om door
circulatie van goede lectuur het kwaad
der slechte romaDS te bestrijden. En
wanneer wij eerst nu over deze po
gingen spreken, dan moet men hier
allerminst geringschatting in zien. Al
wat op dit gebied gedaan wordt, heeft
recht op onze volle waardeeriDg.
Maar door het circuleeren der boeken
in beperkten kring, door te weinig
keuze, door beschikbaarstelling der
boeken alleen in den winter (de
menschen lezen tegenwoordig 's zomers
óok veel, althans in de steden) be
strijken deze katholieke leesgelegen-
heden slechts een betrekkelijk klein
deel van het geheele veld.
En zeker kunnen zij de verdien
stelijke stichters zullen de eersten zijn
om het te erkennen allerminst
voldoende geacht worden om onze
katholieken te beschermen tegen de
centenaars slechte lectuur, die ook in
onze stad voortdurend de ronde doen 1
Daarom, een groote katholieke lees
bibliotheek onder scherp en voortdu
rend toezicht van een ervaren wachter
is te Haarlem hard noodig en moet
er komen. G.
VON BüLOW'S OPVOLGER.
Als de aanstaande rijkskanselier
van het Duitsche Rijk heeft, waar
het schijnt, meer en meer kaDS be
noemd te worden Admiraal von Tirpitz,
de tegenwoordige staatssecretaris voor
marine.
De katholieke „Köln. Volkszeitung"
zegt van hem het volgende:
„Admiraal von Tirpitz is ontegen
zeggelijk een groote vriend der vrij
zinnigen. Altijd heeft hij met Eugen
Richter en Schmidt (Elberfeld) goede
betrekkingen onderhouden, en is ook
met de dochter van een gewezen vrij
zinnig afgevaardigde in het huwelijk
getreden; doch in den rijksdag hecht
hecht hij er ook waarde aan om met
de overige partijen in goede verstand
houding te staanhetgeen hem te
eerder gelukte, omdat hij door zijn
persoonlijk optreden overal sympathie
verwierf.
„Ook het Centrum heeft hij nooit
aanleidiDg gegeven tot ernstige be
zwaren tegen hem. Het is nog niet
lang geleden, dat liberale bladen en
organen van den Evangelischen bond
hem hevige verwijten deden weeens
zijn al te toeschietelijke houding,
welke hij tegenover het Centrum aan
nam. Feit is, dat Tirpitz zijn succes
in de vloot-politiek aan den steun
van het Centrum te danken heeft.
„Tegen zijn benoeming zoo men
hoogstens eenige bedenkingen kunnen
maken, met het oog op den indruk,
dien ze in Engeland zou maken, maar
ook die bedenkingen zijn feitelijk van
allen grond aDtbloot."
Hij wordt dus niet onwelwillend
tegemoet getreden, als de keizer hem
uitkiest.
Wanneer zal het zijn?
Men meent, dat von Bülow tusschen
17 en 20 dezer zijn ambt zal neer
leggen. Men neemt aan, dat de flnanci-
eele ontwerpen voor den loden afge
daan zullen zijn en onverwijld door
den Bondsraad goedgekeurd zullen
worden. Bülow zal zich dan naar den
Keizer begeven en dezen vragen, hem
te ontheffen.
DE AARDBEVING IN MIDDEN-
AZIË.
Omtrent de sterke aardbevingen,
waardoor een groot gedeelte van Voor-
Azië in den nacht van eergisteren is
geteisterd, wij herinneren eraan,
zooals we al berichtten, dat het Insti
tuut te Zeist die beving reeds dadelijk
registreerde worden thans de vol
gende bijzonderheden bekend, die ech
ter uit den aard der zaak nog slechts
een zeer onnauwkeurig beeld geven
van de groote dezer nieuwe natuur
ramp.
Reuter seinde reeds, dat midden in
den nacht de aardbeving gevoeld werd,
die over een groote uitgestrektheid
haar verwoestingen moet hebben aan
gericht, daar ze in Samarkand, Katta-
kurgan, Kokand, Kerki, Oost-Boescha-
ra, Pamir en Hindoekoesch werd waar
genomen.
Behalve het instituut te Zeist heb
ben ook de andere seismografen de
vreeselijke ramp opgeteekend.
Om twee uur 's nachts werd door
de seismograaf van Taschkent, een
stad in Russisch Turkestan, een
aardbeving geregistreerd, die twee
minuten aanhield, en wier epicentrum
op een afstand van od ge veer 600
K.M. moest liggeD, in de buurt der
genoemde plaatsen.
In Nieuw Boeschara werd op het
zelfde uur een grondgolving opgetee
kend, die om twee uur begon en 40
minuten duurde, en in de richting van
noord naar zuid plaats had.
Ook iu de verschillende aardbevings-
wachten maakte het natuurverschijn
sel zich kenbaar door sterke schom
melingen der seismographen. Zoo wordt
uit Laibach, d6 hoofdstad van het
Oosten rij ksche kroonland Krain ge
meld, dat op alle instrumenten van
de aardbevingswacht aldaar een zeer
sterke aardbeving op verren afstand
werd geregistreerd. De beweging begon
om 10 uur 45 min, en 25 sec met een
opvallend sterke afwijking der naald,
en bereikte om 11 uur 10 min. en 15
sec. het maximum.
De schommeling der seismographen
hield aan tot half twee in den morgen.
Uit Hamburg komen ODgeveer ge-
lijkluiderde berichten, waarin boven
dien gesproken wordt van een „kata-
strophale" aardbeving, en vermeld,
dat het maximum der uaaldschom-
meliDgen evenveel bedroeg als bij de
jongste groote aardbeving inMeBsina.
Het ie te hopen, dat nadere berich
ten ons niet komen verschrikken met
cijfers van dooden en gewondeD, even
groot als die van de noodlottige ramp
in Messina!
Markies Ripon, een vrijmetselaars-
hoofd, later oprecht Katholiek, oud-mi
nister van Engeland, is overleden.
De Fransche minister van finan
ciën en de heer Bos hebben geduel
leerd. Vier gaten.... in de lucht.
Castro heeft een manifest uitge
vaardigd aan het Congres van Vene
zuela, om zich te rechtvaardigen.
De Fransche socialisten doen eeo
heftigen oproep om te protesteeren te
gen het bezoek van den Czaar.
Zoo
het!
gaat
Nu het Fransche. gouvernement
zoo mooi het voorbeeld geeft, vo-lgen
de kleine potentaatjes als burge
meesters enz., ijverig na.
De burgemeester der gemeente
Gouloux (Nièvre) heeft b; v. onlangs
op heiligschendenide "wijze in de
parochiekerk een soort lijkdienst la
ten hondenMaar dat is hem nu
eens leelijk bekomen!
XCVI.
Alweer opslag f Een reclame
voor mijn eigen eaak, die
tegen de afevraak is. Wat
te in Amsterdam hebben en
wat we hier niet hebben
mogen. Een onverstandig
besluit, en een andere beslis
sing waar ik blij om ben.
leder z'n meug, en een post
scriptum toe.
Hoor eens, de belangrijke zaken
eerst, en je zult me niet kwalijk
nemen, als ik daaronder op de eerste
plaats haast reken de verhooging van
den broodprijs, die de bakkers alweer
in 't zicht hebben. Nou nog mooier!
Pas hebben ze den broodprijs" al met
'n halfje op een klein, en een heele
cent op een groot brood verhoogd, of
daar hoor je nu ervan, deze krant
had't nieuwtje gisteren dat ze alweer
willen opslaan. In den verkiezingstijd
heb ik wei gelezen, dat die nare cle-
ricalen „duur brood" zouden geven,
maar de nieuwe Kamer is er nogtaiiet
eens, en wettelijke maatregelen hebben
ze nog heeiemaal niet genomen, en
tóch duur brood! Ik houd het ervoor,
dat die heele historie van 't dure brood
in den verkiezingstijd een kiesmiddeltje
Was, net zooals ze er van den socia
listen en den liberalen kant wel méér
hebben verkocht. Want „duur brood",
dat komt van andere dingen, van om
standigheden van buitenaf, zooals nü,
en niet van de „clericalen"! Wat u?
Maarin verkiezingstijden heb je
wel meer van die trucjes, en wel meer
van die praatjes die de luidjes-zelf die
ze uitstrooien, later moeten erkennen
dat toch eigenlijk niet door den beugel
konden. Maar om dan maar eerst op
dat dreigende „dure brood" terug te
komen, ik voor mij hoop, dat ze het
brood maar flink weer gaan opslaan,
en dat ze er desnoods een heele of
anderhalve cent op 'n halfje zullen op
leggen! Want dat is voor niemand zoo
veel voordeel als voor ons, winkeliers
in grutten, erwten en boonen, en rijst.
Je zult eens zien, hoe vooral de min
dere man bij dat dure brood liever
naar den grutter gaaten ik moet
eerlijk zeggen: 't is 'm tot zijn eigen
voordeel en bestwil. Want geen gezon
der kost dan wat van den grutter
komt, hoor-je! Maar ai! daar ben ik
bezig om een reclame voor m'n eigen
ziaak in de krant te zetten, en dat
is tegen de afspraak, 't Zal me benieu
wen, of de redacteur het ditmaal er
door laat(*), en ik ga dus maargauw
op wat anders over. k Zag' namelijk
van de week op de Groote Markt een
„atax" staan Hè, wat is dat voor
een ding, vraagt u'? M'n lieve mensch,
een „atax" is een automobiel! Nu,
dat is zooveel bijzonders niet meer!
Jawel, maar het is een automobiel, die
je net ais een aapje, in Amsterdam
op straat kunt aanroepen om er een
ritje of 'n tochtje mee te doen,
wel te verstaan alleen in het geval,
dat je zak goed gespekt is en dat je
guldens op zak hebt en te missen!
Want duur dat zoo'n auto-aapje is!...
Voor dezen keer dan! RED.
Voor elke vierhonderd meter een dub
beltje, plus nog een extraatje voor 't
vrachtje: reken nu maar eens uit, hoe
veel een tochtje heen en weer van
Amsterdam naar hier zal kosten, met
een wachtje op de Groote Markt, zoo
lang als de Statenzitting geduurd heeft,
want als ik wel ben ingelicht dan was
het een lid van de Provinciale Staten,
dat zich de weelde kon veroorloven
om met een „atax" hierheen te komen
uit Groot-Mokum. Och, voor wie zich
zoo iets permitteeren kan, wil ik
je wel per procuratie verzekeren, dat
het een aardig en gezellig en prettig
voertuigje is. Per procuratie, want zélf
heb ik me die weelde tot nog toe
niet gegund, en zoolang ze zoo duur
blijven, zal het er wel niet van ko
men ook. Alleen als ze de „atax" of
de aapjes-automobiel ook in Haarlem
gaan invoeren, dan ben ik er wel
voor te spreken, om 'ns een keertje
gebruik ervan te maken! En ik geloof,
dat een paar auto's als aapje wèl op
zouden nemen hier! Ik wil er bij ver
tellen, dat het niet veel heeft ge
scheeld, of we zouden hier een drie
tal automobiel-rijtuigjes voor het pu
bliek gebruik gehad hebben! Onze on
dernemende heer Brinkmann, van de
Markt, heeft dat zaakje op touw wil
len zetten, en hij had op de Markt
een paar van die keurige aapjes-zon
der-paard willen plaatsen, waarvan er
zeer zeker, dat geloof ik vast, zoowat
nooit een gestaan zou hebben, omdat
ze geregeld in gebruik zouden geweest
zijn. Het tarief daarenboven zou me
neer Brinkman, naar ik hoor, wat la
ger en schappei ijker hebben gesteld dan
in Amsterdam, zoodat op dit punt ook
de zaak in orde zou geweest zijn. En
raad nu eens waar heel dat zaakje op
is afgestuit? Wel, je raadt het niet in
tienen! Ik zal het dan maar zeggen,
en ik geur ermee, dat ik de krant dit
primeurtje heb afgesnoept: het college
van burgemeester en wethouders wou
't niet hebben, en weigerde de
vergunning tot het plaatsen van
die paar rijtuigjes! En wel onder het
motief, datze zouên op de Groo
te Markt in den weg staan!Wel,
wel! je zou haast denken, dat de twee
neven Kruseman, of meneer De
Breuk, de Groote Markt nooit passeer
den, als je niet beter wist! Want je kunt
niet voorbij Brinkmann komen of er
staan altoos rijtuigen en automobielen,
die géén vergunning daartoe hebben, en
je komt er ook op 'n beetje mooien
dag altoos 'n snorder of wat tegen,
die terecht weten dat ze op de Markt
gauw een vrachtje opdoen. Maar daar
enboven: iedereen zal begrijpen dat me
neer Brinkmann die vergunning, om
een paar auto-rijtuigen op de Markt
te zetten, niet heeft aangevraagd met
het doel om ze op de Markt te laten
staan, maar dat hij juist allemachtig
graag wilde, dat ze er nooit zou
den staan en altijd verhuurd waren!
Dus ieder begrijpt ook, dat Brinkmann
déér wel voor zorgen zou zooveel hij
kon, dat die wagentjes op de Grooite
Markt niet leeg stonden! Maar het
heeft niet mogen baten: burgemeester
en wethouders, die blijkbaar toch nog
niet gelooven aan de toekomst van
Haarlem als groote stad, die er
zelfs in dit opzicht althans, niet toe
willen bijdragen, hebben de vergunning
om een paar huur-auto's te hebben, ge
weigerd. Ik voor mij noem dat een ver
keerd inzicht! Gelukkiger dan de heer
Brinkmann is meneer Van Gasteren
geweest met z'n aanvraag, om de ten
toonstelling in het Brongebouw ên 't
Marktplein nog acht dagen langer open
te mogen houden. Nu, als iemand het
verdiend heeft, dat hij op die manier
nog een voordeeltje poogt te maken,
dan is het wet onze'joviale Van Gas
teren, die met dat Oud-Haariemsche
plein vooral ik heb het een vorige
keer al gezegd iets heeft tot stand
gebracht dat werkelijk de moeite waard
is, en dat algemeene instemming heeft
gewekt. Ik hoop dan ook, dat het
weêr nu eens eindelijk zich wat zal
gaan beteren, en dat ook dit mee mo
ge werken om „Oud-Haerlem" ten slot
te een week van ongekende drukte te
geven. Een wensch, die ik natuurlijk
uitstrek tot de exposanten en de huur
ders van de lokaliteiten, taveernen en
winkeltjes! Als 't zonnetje dan over
Oud-Haerlem schijnt, dan is het nog
eens zoo mooi als anders, dat was
nü al de algemeene roep zoo telkens;
en precies hetzelfde hoorde ik deze
week zeggen over het nu dan eindelijk
geopende plantsoen op het Statenbol-
werk. Ik durf me zelf de eer niet
geven, dat mijn geschrijf iets heeft bij
gedragen ertoe om eindelijk tot open
stelling ervan over te gaan, maar
wat onze krant er telkens over ge
schreven heeft, zal toch wel degelijk
van invloed zijn geweest! Nu, ik heb
ook een kijkje genomen, en om de
waarheid te zeggen, al is 't een heel
mooi en net-geschoren plantsoentje ge
worden, 't oude was me toch veel lie
ver! Vooral dat boschachtige, dat iet
wat ruw-natuurlijke, viel me beter in
den geest dan het nuffige, geaffecteerde
plantsoen van nu. Als je op de bank
zit en je kijkt naar dat groote gras
veld ,dan is het wel een aardig en Sn
z'n soort ook mooi gezicht, maar dan
zeg ikals je op den Spaamdammer-
dijk zit en over den IJpolder kijkt,
dan zie je nog meer grasvelden, en
wijder ook, al zijn ze dan niet zoo
precies gladgeschoren. Maar dat dichtbe
groeide, dat natuurlijke, dat je op de
Spaarndammerdijk nu niet zien kunt,
maar dat je vroeger in 't plantsoentje
wèl vond, dat is nu verdwenen! Enfin,
ieder zijn meug, en dus zwijg ik er
over, te meer, daar dit praatje tóch
al lang genoeg is geworden, en ik dus,
wat ik verder nog heb, voor de vol
gende week moet bewaren. Adie! Denk
om de erwten en boonen, als 't
brood opslaat, hoor!
10 JULI.
P.S. 't Lijkt wel een damesbrief. met
een postscriptum ditmaal! Maar 't is
noodig: de redacteur vroeg me, wat te
zeggen van de nieuwe onderwijzers-
zwemclub, die naar ik hoor, ook on
der „Stadsnieuws" zal worden beschre
ven. Ik heb nu geen plaats meer er
voor, maar daar kom ik dan óók de
volgende week op terug!
