DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Kinde^ui^veif 29-31-33, Haarlem
BUITENLAND.
Gemengde Buitenlandsche berichten
BINNENLAND.
DONDERDAG 15 JULI 1909.
34«e jaargang No. 6938
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Dit nummer bestaat
uit twee bladen.
EERSTE BLflP.
Uit de Statenzaal.
Algemeen overzicht.
Z. K. H. Prins Hendrik zsl op 10
Augustus a.s. ter gelegenheid van de
viering van het SOjarig bestaan der
Van Swietenboechschool, afdeeling van
H» Mfl.qtschn nnii wn WpIHbH' j h eld
HWE HURLEMSCHE CMT
I T# j v- j.i- i-i - r 1 r Ti \i
ABONNEMENTSPRIJS!
Per 8 maanden voor Haarlemf 1,85
Voor de plaateen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afzonderlijke nummert 0,03
PRIJS OER ADVERTENTIÊN:
Van 16 regels60 cent (contant 50 cent).
Iedere regel meer10 cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 20 cent per regel. Reclames dubbei tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents contant).
1000
Aile betalende abonnét op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
400™- 300'=?-- 150^ 111== 60 'ff:
15
GULDEN bi)
verlies van
éen anderen
vinger.
De ultkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht II.
Nalezing van de Raadsvergadering.
De heer Gravestein heeft uit de
hartelijke woorden van den voorzitter
en uit het applaus dat na zijn flink
en zakelijk speechje, waarin hij van
den Raad afscheid nam opsteeg, dui
delijk kuDnen zien hoe men hem als
raadslid waardeerde.
Terecht legde de heer Gravestein er
den nadruk op, dat hem voortdurend
was gebleken, hoe in onzen Raad de
felle partijschap verre blijft en het
juiste beginsel wordt gehuldigd, dat de
politieke partijen aile hun best doen,
om hunne bekwaamste mannen in
den gemeenteraad te brengen tot heil
van de belangen der stad.
Zeker: het optreden van den wet
houder van onderwijs heeft, dat is
niet te ontkennen, hetprincipëele
partij verschil in den laatsten tijd weer
naar voren gebracht en de verwezen
lijking van zijn radicale denkbeelden,
waartoe de Raad hem achtereenvolgens
in staat stelde, is duidelijk de ver
scherping van een richting die met
name aan one, Katholieken, niet de
juiste kan toeschijnen.
Doch waar het op aan komt, isde
beraadslagingen in onzen Raad dragen
steeds het kenmerk van hoflelijken
toon niet alleen, doch ook van ware
behartiging der gemeentebelangen,
zonder vooropstelling van partijschap
k outrance.
In de vergadering van gisteren, die
voor het grootste deel aan onderwijs
zaken was gewijd, is dat laatste weder
om ten volle bewezen.
De wet op het L. O. schrijft voor,
dat het openbaar onderwijs óók voor
on- en minvermogenden geheel toe
gankelijk moet zijn.
Dat is een wetsbepaling, waaraan
niet valt te tornen.
Nu bedoelt die bepa ing natuurlijk
niet, dat elke school, van welke soort
ook, worde opengesteld voor de on-
en minvermogenden, doch zij bedoelt,
dat deze laatsten gelegenheid hebben
om het geheele onderwijs, 66k eenige
speciale uitbreiding daarvan, ergens
op eene school te volgen.
De vrijzinnig-democraten en socia
listen sturen aan op naar wat zij
noemen „de volksschool"openstel
ling der scholen voor iedereen, plaat
sing der kinderen door elkander, met
een schoolgeldheifing naar h°t inkomen
der ouders.
Het is nu te begrijpen, dat de radi
cale wethouder van onderwijs de voren
bedoelde wetsbepaling, waarop in een
circulaire van den Minister van Binn.
Zaken onlangs uitdrukkelijk werd ge
wezen, gaarne aangreep om zijn barte-
wensch en een stuk van bet programma
zijner partijopenstelling van alle
scholen voor allen, voor een deel uit
te voeren.
Reeds is mr. Thiel in die richting
werkzaam geweest: reeds heeft er
„fusie van standen" (om het zoo eens
te noemen) plaats gehad in de scholen
voor gewoon L. O.
De school voor meer uitgebreid
lager onderwijs evenwel was nog niet
voor on- en minvermogenden toegan
kelijk, en om nu dat conform de wet
te maken, heeft de heer Thiel een
voudig voorgesteld een tweede M. U.
L. O.-school op te richten, waardoor
ook voormindervermoeenden voldoen
de gelegenheid zou worden g geven tot
het volgen van uh Ucei van 't open
baar onderwijs.
Daarenboven stelde mr. Thiel nog
verschillende bepalingen voor betref
fende de schoolgeldhefiing,die stuurden
in de richting, hierboven al aange
geven.
De heer Modoo, even radicaal als
mr. Tbiel, doch in deze de man van
de theorie, terwijl de wethouder de
practijk moet doorvoeren, wenschte
(en van zijn standpunt terecht) de
oplossing eenvoudiger: de bestaande
M. U. L. O. kan voor iedereen open
gesteld worden, dan was alles in orde
De woordvoerder van de andere
zijde, mr. Thijssen, betoogde echter
tegenover dit streven naar gelijkheid
vau alls kinderen, dat men in de
kan wegdoezelen, dat de ouders in
dat standsverschil, dat bestaat, een
ding zien wat ze niet graag missen,
óók niet voor hun kinderen, terwijl
voor hen zelf datzelfde verschil vaak
een zeer krachtige prikkel is om zich
naar boven te werken.
De heer Thijssen erkende, dat hier
ter stede aan verschil van stand wel
licht wel wat erg geofferd wordt, maar
dat is nu eenmaal zoo, en waar die
toestand dan toch geen kwaad doet,
daar moet het gemeentebestuur niet
op zoo radicale wijze met één penne-
streek voor de school alles van dien
aard willen opruimen.
De meer principiëele redenen, die
ons voor het behoud der standen in
de Maatechappij doen zijn, die naar
onze overtuiging ue onmogelykheid
uitspreken van de stelling dat alle
menschen wat het maatschappelijke
betreft, gelijk moeten zijn, die meer
principiëele uiteenzettingen gaf de heer
Tbijssen niet.
Misschien terechtin eene vergade
ring als deze zou dat even nutteloos
„getuigen" geweest zijn, als het adres,
dat de socialistische Bond van Ned.
Onderwijzers had ingezonden, om alle
standsverschil nu meteen maar op te
heffen op alle scholen.
Mr. Tbiel-zèlf immers hield in zijn
voorstellen toch nog aan dat stands
verschil vast.
Wel zeide hij, het te betreuren, en hij
geloofde ook dat «e toekomst de ge
lijkstelling en dooreenmenging van
allen zou brengen, maar practisch
dat voor te stellen, dat durfde de
wethouder niet, omdat er geen kans
op was dat het zou worden aangeno
men. Dat was juist gezien!
Inderdaad
Want de Raad heeft ook de voor
stellen-Thiel niet ongewijzigd aange
nomen, maar eenige wijzigingen erin
opgenomen, door den heer Rinkema
voorgesteld, waardoor töch aan de
bezwaren van ouders, die hun kinderen
niet op scholen willen laten waar
allerlei soort van kinderen maar wordt
toegelaten, eenigermate wordt tege
moet gekomen.
De heer Rinkema wijzigde zijn
amendementen onder de beraadsla
gingen nog telkens, en zelfs deed de
heer Thiel hem, onder hilariteit der
overige leden, beleefdelijk een andere
redactie aan de hand, wel voorziende,
dat de Raad töch erop in zou gaan.
Daardoor was de p o r t e dier wij
zigingen niet altijd heel duidelijk.
Intusschen staat wel zoovéél vast,
dat aan de theorie der radicalen om
volkomen gelijkstelling van het onder
wijs voor allen te eischen, Diet in die
mate is geofferd als de wethouder
wel wenschte.
En dat met de practische en aan
de werkelijkheid beantwoordende be
schouwingen van den beer Thijssen
wel degelijk is rekening gehouden.
Het verwonderde ons eenigzins, onder
de (zij het ook groote) minderheid
van den Raad die blijkbaar geheel de
radicale zienswijze van Mr. Thiel volgt,
naast de vrijzinnig-democraten en de
linkerzijde der liberalen (de groep-
Kleijnenberg) ook voortdurend den
heer Seignette aan te treffen.
Een uiteenzetting van de motieven
waarop de heer Seignette zijn van die
der overige Rechtsche raadsleden af
wijkende meening baseerde, hebben
we niet mogen hooreD.
Op verdere speciale punten in te
gaaD, zou ons te ver voeren.
Wij verwijzen daarvoor naar het
raadsverslag.
Ook wat aangaat de wel interessante
besprekingen over de fontein in den
Hout, waarbij bleek dat de Raad óók
van oordeel is, dat er nu toch voor
„Bloembollencultuur" al genoeg gedaan
wordt, daarvoor zie men ons raads
verslag.
DE KANSELIERSWISSELING
IN DUITSCHLAND.
Zoo heeft von Bülow dan zijn ont
slag.
De vierde Rijkskanselier van het
Duitscbe Rijk is gisteren op zijn ver
zoek eervol ODtslagen onder toeken
ning van de Orde van den zwarten
Adelaar met briljanten.
Geen hertogskroon, zooals werd ge-
dacbt.
zooals ook verwacht werd de
beer von Bethmann Hollweg, vice-
president, van het staats-ministerie tot
dusverre.
Tevens zijn er nog enkele minister
wisselingen daarbij tot stand gekomen.
Tot staatssecretaris voor het binnen
land is benoemd Delbruch, tot minis
ter van handelszaken de staatssecre
taris Sydow, en de onderstaatssecreta
ris voor het binnenland Wermuthtot
staatssecretaris van de rijksschatkist.
Voorts werd aan den minister van
eeredienet Holle op diens aanvraag
eervol ontslag verleend en is tot zijn
opvolger benoemd de opper-president
van Brandenburg voor Trott zu Solz.
Eindelijk is tot opperpresident van
Brandenburg benoemd de onderstaats
secretaris der rijkekanselarij von
Loebell.
Het ontslag is van wege den Keizer
op de meest welwillende en hartelijke
wijze ingekleed.
De Keizer schreef aan prins Bülow
een hartelijken eigenhandigen brief
waarin bij, het gewicht van diene be
sluit erkennende, zijn verzoek om
ontslag inwilligt.
Hij merkt verder op, dat hij in ge
val vaD ernst op zijne beproefde kracht
bij de leiding van de aangelegenheden
van het ryk en den staat hoopt te
kunnen rekenen en verklaart den
band van vertrouwelijke samenwer
king, die den Keizer en Bölow vele
jaren verbonden heeft, niet te willen
los maken
Hij dankt hem voor de toewijding
en opfferipg, waarmede de rijkskan
selier in de zoo verschillende betrek
kingen en posten van zijn eervolle
en gezegende ambtelijke loopbaan aan
s Keizers grootvader, vader, bemzelven
en het vaderland zulke uitnemende
diensten bewezen heeft.
De Keizer wenscht Bülow na een
leven, dat zoo rijk aan daden en zoo
werkzaam is geweest, nog vele jaren
van ongestoord geluk en verleent hem
dan als teeken van dankbaarheid,
waardeering en genegenheid den Zwar
ten Adelaar met briljanten.
In een anderen eigenhandigen brief
bedankt de Keizer den aftredenden
minister van onderwijs Holle, voor
zijn trouwen en offervaardigen dienst,
spreekt hartelijke wenschen voorver
der herstel van zijn gezondheid uit,
die door de last en verantwoording
van zijn ambt geschokt is, en verleent
hem de orde van den Rooden Adelaar
met eikeloof.
Dit wat den keizer betreft: de ver
houding van Von Bülow tegenover
de machten die hem hebben ten val
gebracht: de conservatieven en bet
Centrum, is lang zoo hartelijk niet 1
Integendeel!
Von Bülow heeft als Part hen pijl
nog een zeer heftigen aanval gedaan
om de beide samenwerkende partijeD
te verdeelen door het Centrum voor
te stellen als de slokop, waaraan de
conservatieven zullen hebben te ge
hoorzamen.
Deze aanval, in den vorm van een
interview in een liberale courant,
heelt opzien gewekt en de conserva
tieven zullen dien niet onbeantwoord
laten 1
Wat den Dieuwen rijkskanselier be
treft, de heer Von Bethmann Hollweg
is 53 jaar. Hij werd 26 November
1856 geboren als de zoon van een
grondbezitter in de Mark, die tevens
landraad was in den Kreis Ober-
barnim.
Hij studeerde van 1875 tot 1879 te
Straatsburg, Leipzig en Berlijn in de
rechten, werd in 1885 assessor bij de
regeering te Potsdam, in 1886 Land
raad in zijn geboortekreis Oberbar-
nim, kwam in 1896 als „Oberprasi-
dialrat" te Potsdam, in 1899 als
regeeriDgspresident Daar Bromberg en
nog in hetzelfde jaar werd hij opper
president van de prov. Brandenburg.
Den 22en Maart 1905 werd hij, in
de plaats van Freiherr Von Hammer-
stein, geroepen in het ministerie van
binnenlandsche zaken en ha bet
aftreden van Von Podbielski in No
vember 1906 tijdelijk minister van
landbouw.
Den 22en Juli 1907 trad hij op als
staatssecretaris van binnenlandsche
zaken en teveDs ais vice-president van
het Pruisische staatsmiuisterie.
Een correspondent uit Berlijin
geeft het volgende schetsh&ekeminge-
tie va
em
gert Hët dichte hoofdhaar peper em
zout van kleur, stoppelig van aan
zien; Snor en baard zijn ongesoig
neerd Het grijze haar hangt, om den
mond ep om de kin, zooals het groei
en wil Een hoog voorhoofd, s taal-
gra,uwe ongein onder borstelige
wenkbrauwen!,
Steeds in gekleed© jas: Maar zoo-
als zijn uiterlijk niet haalt bij de
blozende elegantie van zijn. voorgan
ger, zoo- is de snit van de jas niet
van de zuiverheid van die des Für-
sten Bülow. Om zijn lichaam valt
het deftige kleedingstuk inhae-
rent aan Djiitsche regeeringsperso-
mep als een „Bratenrock", zooals
de landgeniooten het noemen. ÏJVat
oratorisch talent betreft moet de
heer Von Bethmann Hollweg het óók
afleggen tegen zijn gewezen chef,
die nu heengegaan is mèt de brillan-
tem van den Zwarten Adelaar, zón
der den hertogs-titel.
De heer „Vton Bethmann Hollweg
kiest voor zijn gedachten een hel
deren, doch niet sdh.oon.en vorm.
Korte zinnen rijgt hij met meer dan
middelmatige snelheid aanéén, zon
der ©enig gebaar, zonder accentua
tie vau de woorden.
De inhoud is voor hem alles, het
uiterlijk niets,
Het kenmerk van den filosoof.
Een filosoof is de heer .Von Beth
mann Hollweg in hoogte matei De
stage werker en denker,- D(e voor
zichtige, die zioh rekenschap geeft
van elk woord, dat hij spreekt ©ni.>
zwijgt,,
ܮat zijn voorganger onderscheid
de: het gemak van bewegen, die
lichtheid van gebaar, de elegantie,
de innemende courtoisie, dit alles
mist de heer .Vpn Biethmiann Holl
weg, Een stuggen indruk maakt hij!
Maar tevens een van fermen solidi
teit, van veel weten, die zich uiten
in den strengs ten eenvoud.
HET WANBESTUUR IN FRANKRIJK.
Buitengewoon opzienbarende be
schuldigingen en verwijten doet een
deskundige in het Parijsche „Journal"
beteffen ue bet wanbeheer der Marine
in Frankrijk.
Dat is dan toch werkelijk boven alle
beschrijving baast 1
Tot 1895, zoo legt deze schrijver
uit, wist Frankrijk zich te handhaven
als tweede zeemogendheidhet aftreden
van minister Lockroy, de eerste mi
nister aan het hoofd van het depar
tement die van toeten noch blazen
wist, is echter het begin van het einde.
Deze bewindsman is de uitvinder van
den onzaligen gepantserden kruiser,
waarvan bif er maar dadelijk 14 op
stapel zette. Toen hij in 1900 aftrad,
had hij 1500 millioen verknoeid, en
Frankrijk 'n schijnvloot gegeven, ter
wijl hij als welbespraakt advocaat het
onwetende parlement zoo zeer had
weten te overtuigen van de buitenge
wone geschiktheid voor het gevecht
van zijn nieuw soort schepen, dat het
volk voortaan van geen ander type
hooren wilde 1
Zijn opvolger De Lanessan, hoezeer
ook door hem gehandicapt, trachtte
de begane fouten zooveel mogelijk te
herstellen, door bet doen bouwen van
het pantserschepen-type „Patrie", de
eenige schepen die Frankrijk op het
oogenblik met kans op succes in het
vuur zou kunnen breDgen tegen de
uitmuntende vloten van Duitschland,
de Vereenigde Staten of Japan.
Ook hij echter moest offeren op het
altaar der der openbare meening:
slechts een bagatel, 200 millioen, voor
5 gepantserde kruisers. Eenige van
deze zijn nooit uit de arsenalen kun
nen gebracht worden.
Daarop heeft de heer Pelletan zich
eehaast het record te slaan niet alleen
bouwde bij heen enkel zeewaardig
schip, en bield hij den bouw van de
reeds op stapel staande tegen, maar
hij desorganiseerde op zulk een wijze
het gebeeie marine-personeel, dat in
een korten tijd het werk, dat nog
gedaan werd, vanzelf vastliep!
Toen Thomson aan het bestuur
kwam, was er geen fout méér te be
gaan: hij oogstte aan ontplofüngen,
strandingen, beschadigingen en onge
lukken van allerlei soort, wat zijn
voorgangers gezaaid hadden.
De 1500 millioen kan men terugvin
den in de arsenalen; geen admiraal
zal thans het oud roest, dat men de
Fransche vloot noemt, den vijand
tegemoet voeren 1
Er zijn er nog altijd, die in Frank
rijk bet voorbeeld zien voor de wereld.
tooneD, hoe Frankrijk met den dag
achteruitgaat en minderwaardig wordt 1
Een nieuwe diamantmater.
In de Academie van wetenschap
pen te Parijs deelde de ondervoor
zitter eergisteren mee, dat hij een
hda. ontvangen, waarin hem verzocht
werd twee verzegelde pakken te
openen, waarvan het een was neer
gelegd op 't einde van 1908 het an
der in 't begin van 1909, Beide pak
ken werden gevonden en geopend;
Zij bevatten de beschrijving eenier
nieuwe, manier van 'diamantmaken
en verschillende stalen van diaman
ten, gefabriceerd op de aangeduide
manier,
Onmiddellijk werd eeine commissie
benoemd, die in jde raadzaal verga
derde en kennis nam vajn 1de docu
menten, Na een uur keerde zij terug
en men vernam spoedig, dat de dia
manten in het pak perfect waren,
Maari;,.zijn zij wel gemaakt op
de aangegeven manier? De goede
trouw van den zender der pakjes
wordt niet in twijfel getrokken,
maar na de zaak Lemointe heeft men
het recht mistrouwend te zijn'
De schrijver van de medede-ding,
graaf de Boismenu, spreekt oyer het
diamantmaken als iets zeer gemak
kelijks Zijne eerste pintdekking dag-
teekent van April 1908, zegt hij,
maar men zat toen volop in de zaak
Lemoine- Ik kon dus mijne ontdek
king niet meedeelen, want men zou
ook mij voor een kluchtspeler heb
ben gehouden Ik wachtte dus; en
op 23 December deed ik onder ver
zegelden omslag mijne eerste mee
deel in g aan de Academie Ik had
inderdaad uit een electrischen oven,
in de fabriek van LevalLods Berret,
177 steentjes gehaald van meer dan
IV2 milimeter,, 't j\V,aren diamanten.
Eten grootsten! diamant vertrouwde
ik toe aan een slijper om hem te
slijpen Hij is piet te klieven, zeide
de man Toch zond ik hem naar
Amsterdam, van waar ik hem terug
kreeg als een prachtige geslepep dia
mant, Ik moet er bij vloegen, zeide
M de Bodsmenu, dat veel diaimant-
slij pers van Parijs mijne ontdekking
kennen
„„Wat gebeurt er in mijnen oven
In mijne mededeeling aan de Acade
mie leg ik het verschijnsel uit, dat
zich, naaf ik denk, moet voordoen-
Ik heb proefnemingen gedaan van
negen, tien en twaalf uren, en elke
proefneming heeft mij steenen op
geleverd, gpooter naarmate den lan-
geren duur,,
„Ik ben geen geleerd?, ging hij
voort, maar een industrieel, die den
electrischen oven kent|. Welnu, be
derf- lang r&eds hieeft meln sporen
van diamant aangewezen in de elec-
trisehe ovens. Ik heb er zelf gevon
den en heb de proefnemingen be
gonnen, Eindelijk heb ik diamanten
bekomen, en, zonderling genoeg, in
tegenstelling met de theorieën van'
Moissan, die eene sterke drukking
van den oven eisehte, heb ik op
gemerkt dat de eteenen zich niet
vormden in 't centrum van de warm
te, maar in zijkanten,"
De Academie houdt zich thans
met een wetenschappelijk onderzoek
bezig.
Slecht weer.
D:e berichten oyer het slechte weer
houden aap; Uit allerlei streken,
komen nieuwe tijidingten over hoog
water, Die Rijn is langs de Oosten-
rijkscb-Zwitsersche grens huiten zij
ne oevers gtetneden en heeft veel land
onder water gezet In de Vooralpen
sneeuwt bet onophoudelijk tot op
1400 Mj -Sedert mensch ehheugen is
heeft men in dézen tijd van het
ja,ar niet zulke sneeuwmassa's ge
zien
Een bcrg-ongftluk.
Tusschen Kapdersteg fep Adelbo-
den ;ip' Zwitserland, is een Engeisch
toerist, Percy Shannon, Zaterdag
nacht verongtelukt Hij Was met zijn
ouderen broeder en een anider En-
gelschman op weg gegaan om den
Elsighom te beklimmen; Onderweg
kwam er een hevige sneeuwstorm
opzetten Shannon gleed daarin
plotseling uit en viel op de rotsen
heneden hem. Zijn broer, die een
ervaren bergbeklimmer is, slaagde
te bereiken waar Ini
Adelboden hulp ging halenj. Voor
die hulp .opdaagde, had de jonge
Shannon reeds den geest gegeven.;
Zijn lijk is te Adelboden in de Engel-
sche kapel neergelegd.
Een curieuze professor.
Professor H Palmer van de Har-
vard-Universiteit in Amerika heeft
een voor eep professor zonderling}
uitspraak gedaan, door in een onder
houd met een persman de verklaring
af te leggen, dat de Amerikaansehe
jongens en meisjes van tegenwoor
dig zich met te grooten ernst- op de
studie werpenzij moesten wat min
der met hun neus in de boeken
zitten
Tegenwoordig wetten die jongens
en meisjes als zij hun studie heb
ben voleindigd weinig of niets van
het gezellig verkeer Zij moesten
wat minder degelijk zijp
Teen deze uitspraak van Palmer
onder de jongelui van Harvard be
kend werd, ontstond er een machtige
geestdrift voor den hoogleeraar! De
studeerende jongelinschap heeft
hem een ovatie gebracht, zooals vóór
hem aan geen hoogleeraar van Har
vard ooit was te beurt gevallen En
de dames-studenten P Die zeiden niet
veel; maar naar het gerucht gaat
hebben zij een vereteniging opgericht
welke beoogt, om propaganda te ma
ken voor een candidatuur van Pal
mer bij de verkiezingen voor het
presidentschap der Vereenigde Sta
ten Mooi zoo
Fransche struikroovers.
Frankrijk is het land der boeven,
i;s behalve wat het nog meer is:
De politie te Marseille heeft de
zer dagen d-e hand gelegd op een
boeven bende, die nog veel meer op
haar geweten schijnt te hebben dan
de zoo beruchte en onlangs veroor
deelde „Chauffeurs de la Dróme "J
Reeds vijftien jaar hebben de gear
resteerde roeyens het zuiden, van
Frankrijk onveilig gemaakt door
hun misdaden, moorden, inbraken
enz Dje- chef is zekere J.oseph De-
nerie, die bekend staat als „Grand-
Coeur,Het vcorloopig onderzoek
bracht aan het. licht, dat sedert Zes
jaar tusschen Toulouse en Tarascou
en tusschen Perpignan en Marseille
een aantal moorden en inbraken
plaats hadden, waarvan de daders
onbekend bleven, maar die. samen
vielen met. het vertoeven in die stre
ken vap Grand Qoeur, Pierre P„rax
en zijn vrienden
Alle misdaden geschiedden op dezelf
de wijz De slachtoffers, uitsluitend
grijsaards, werden geregeld met een
witte zakdoek gewurgd Bovendien
acht men de bende schuldig aan een
500 brutale inbraken In het depar
tement Hérault werden in 4 maan
den tijd negen moorden of moord
aanslagen uitgevoerd. Eindelijk is
Grand Coeur er echter ingeloopen;
Bij den moord van een tachtig jari
gen rentenier waren er effecten en
papieren van waarde, die hij aan een
broer te Montpellier zond Deze kon
ze niet kwijtraken en zond ze te
rug en ried hem voorzichtig te zijuj
tVVerkelijk was de politie de bende
op het spoor
Toen Prax en Grand Goeur zich
naar Londen wilden begeven met
de papieren, werden zij in Arles ge
arresteerd Ook de broer Ferdinand
Dénéri werd in Marseille aangehou
den Een nieuw proces zal dus be
ginnen
Hef land der schandalen.
Frankrijk natuurlijk, het door en
door rotte Frankrijk! Ziehier het
nieuwste: de „Humanité" publiceert
©en vertrouwelijke dienstorder van
het hoofdbestuur der posterijen,
waarbij het hoofdtelegraafbureau
werd gelast, de telegrammeu van de
firma Louis Dlreyfus, welks chef de
joodsche afgevaardigide Dreyfus is,
met bijzondere zorgvuldigheid en
snelheid vóór andere ingekomen te
legrammen af te doen!
Die heer Dreyfus is van de vrien
den, ziet u!
Hot berichten.
