DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
-==•■ 400—- 3DD=™ IM~- IDD
Kort Verslag van de Tweede Kamer.
BUITENLAND.
6emengde,Buitenlan(ische berichten
Sn den strijd des
levens.
2S«38-3@, HaaHem
VRIJDAG 20 AUG. (90S.
34*** Jaargang; €969
Bureaux van Redactie en Administratie
Inlepeommunaai Telefoonnummer 1426.
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem cr de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Jaargang Sept. '09—1910.
De Administratie verzoekt allen,
pie zich als abonné hebben opgegeven
voor 27 Aug. de kosten ad. f 0.50
te willen opzenden aan het bureau
Kinderhuisvest, mei duidelijke
vermelding van Naam en
Adres des afzenders.
Algemeen overzicht.
FEUILLETON.
HEME HAftRLEMSCHE GOURMET
ABONNEMENTSPRUSi
Per 8 maanden voor Haarlem f 1,85
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afkon rlijke nummert 0,08
PBJJS OER ADVERTENTIÊN
Van 16 regels60 sent (contant 50 ceat).
Iedere regel meer10 cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen £0 cent per regel. Reclames dubbel tarief!
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (A contant).
Alle betalende abonnén op dit blad, die in bet bezit eener verzekeringspolis z(jn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeid, tegen ongelukken verzekerd voor
GULDEN bij St ft f® '41 tf* tffilk hit, GULDEN bij
wurken.
300
60
verlies van
één
wijsvinger.
15
GULDEN bij
verlies van
éen anderen
vinger.
De ultkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean". Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht II.
DE OPERATIES IN MAROKKO.
Generaal Marina, de Spaans ene le
gerbevelhebber in Marokko, heeft
thans een strijdmacht van 40.000
man bijeen; tot een aanval is hij
«enter nog niet overgegaan. Die troe
pen doen dienst ter bescherming van
de konvooien, die levensmiddelen
naar de voorgesohoven jroeten bren
gen, werpen verschansingen op ei
houden oefeningen. Intiissehea is,
ondanks die halve werkloosheid, vol
gens een bericht uit Melilla aan den
„Matin", de geest onder de troepen
belangrijk verbeterd en krijgen de
officieren hunne manschappen hoe
langer hoe beter in de hand.
Veigens het algemeen gevoelen te
Melilla, zal het nog wel minstens
acht dagen duren, alvorens de vij
andelijkheden oen aanvajag zullea ne
men. Er loopt zelfs een hardnekkig
gerucht, dat er weldra vredesonder
handelingen zfuLen woeden geopend.
De correspondent van de „Matin"
hecht echter weinig waarde aan dit
gerucht. Hij acht het onwaarschijn
lijk, dat Spanje geen poging zou doen
om de nederlagen van 18, 23 en
vooral die van 27 Juli, door een
achitierende overwinning uit te wis-
fcchen. Want het is een niet te loo
chenen feit, dat die gevechten een
ware ramp voor Spanje zijn geweest:
niet minder dan 200U soldaten wer
den buiten gevecht gesteld en de
Spanjaarden waren genoodzaakt de
door hen bezette stellingen weder
te ruimen. Spanje heeft, op eigen
verzoek, van Europa opdracht ge
kregen om de orde in het li if te
herstellen, aan zijn eer en die van
Europa is het dus verplicht Zijn pres
tige te handhaven.
Uit Penon de la Gomera, een
Spaansch eilandje aan de Noordkust
van .Marokko, wordt thans 't bericht
ontvangeD, dat de artillerie Moor-
sciie troepen uiteengedreven heeft.
De vijand leed verliezen. Woens
dagavond om acht uur heeft het
geschut van de plaats een vrij leven
dig vuur onderhouden. Dte vijand
was talrijk. De Aiooren werden door
het geschutvuur uiteengejaagd.
En uit Melilla wordt bericht dat
een afdeeling Spaanschge'zinde Ma
rokkanen de Klikabylen heeft aan
gevallen. De Vijand leed eenige ver
liezen. De artillerie bestookte den
vijand.
DE STAKING IN ZWEDEN.
De Zweedsch® dagbladen zullen bet
nu dubbel aan den stok krijgen met
de typografen.
Ten minste het blad „Dagen" meldt,
dat de directies van alle burgerlijke
bladen een proces aanhangig gemaakt
hebben tegen den Zweedschen typo
grafenbond, wijl deze de overeenkomst
met de dagbladdirtcties heeft verbro
ken, en de bladen daardoor ernstige
i-ehade beeft berokkend. De bladen
eiscben vergoeding der schade, die zij
door de staking hebben geleden of
nog zullen lijden.
En bij de bladen zullen zich aan
sluiten de groote drukkersfirma's der
hoofdstad.
Wat de staking betreft, in den al
gemeenen toestand is geen verandering
van beteekenis gekomen, doch bier en
daar begint d# nood zich onder de
werklieden reeds te doen gevoelen. Te
Stockholm en bij Göteborg werden
gisteren betoogingen gehouden, gericht
tegen arbeidswilligen, doch de orde
werd niet noem«uswaard veistoord.
In de Deensche Kamer is gisteren
een grappig incident voorgevallen.
Nadat bij het begin van de zitting
van het Folketing de president me
dedeeling bad gedaan van de kabi
netswijzigiDg, kwam plotseling een
dame de zaai binnen, ging staan voor
den stoel van den president en riep
uit: „Hier zit gij nu, gij Deensche
mamen, die uit zucht naar machten
uit eigenliefde schachert met het wel
en wee van het land. Van d®ze plaats
uit zij het daarom gezegd, dat Dene
marken's vrouwen u verloochenen en
u brandmerken als een hoop vader-
landlooze huurlingen, die verraad ple
gen aan de eer Van Denemarken".
Niettegenstaande de president aan
houdend bleef schellen en de afge
vaardigde haar voortdurend in de
rede vieleD, kon de dame deze toe
spraak ten einde brengen.
Daarna werd zij door de kamerbo
den buiten de zaal gebracht. Het is
gebleken, dat de dame een zekere
juffrouw Westenholz is.
DE KRETENZER KWESTIE.
Griekenland ie over de brug ge
komen.
Rhellis, de minister-president heeft
aan den Turkgchen gezant het ant
woord van Griekenland op de jongste
nota der Porte meegedeeld. De minis
ter van buitenlandsche zaken heeft
gelijkluidende mededeeling gezonden
aan de vertegenwoordigers der vier
beschermende mogendheden.
Dat antwoord moet gesteld zijn in
voor Turkije bevredigende termen.
In de door de vier beschermende
mogendheden aan de Porte gezonden
nota wordt gezegd, dat de Kretenzer
kwestie een zaak is van de bescher
mende mogendheden en van Turkije
en dat Turkije niet het recht heeft
Griekenland er in te mengen.
Via Londen krijgen wa wat nieuws
te hooren omtrent de nota van Grie
kenland.
De Grieksche regeering verklaart,
dat zij, evenals iedere andere regeering,
de agitatie betreurt, die de bevolking
van Macedonië zonder onderscheid
van of belijdenis te gronde gericht
en dedicimeerd heeft, en wijst zij erop
dat Griekenland, toen het optreden
van het nieuwe régime aanleiding gaf
om verbe erir g van den toestand te
verwachten, niets onbeproefd heeft
gelaten om mede te werken tot herstel
der orde in macedonië en geeft zij
tevens het voornemen te kennen de
zelfde staatkunde te zullen blijven
volgen.
Ten aanzien van Kreta verklaart
Griekenland, dat het in alle opzichten
de beslissingen der mogendheden zat
eerbiedigen en zich zal onthouden van
het aanmoedigen van eenigerlei agi
tatie, die mogelijkerwijze zou kunnen
ontstaan.
V erzinsels.
In sommige bladen doet het bericht
de ronde, dat Paus Pius X en keizer
Frans Jozef den jongsten tijd in brief
wisseling zouden zijn getreden over het
verleenen van genade aan de beschul
digden in het proces-Agram. De „Pa-
triote" weet zelfs het aantal regels en
de soort papier te noemen van een
eigenhandig schrijven, door den Oos-
tenrijkschen keizer over dit onderwerp
aan den H. Stoel gericht. De „Osser-
vatore Romano" noemt echter al der
gelijke berichten verzinsels, evenals de
in omloop zijnde geruchten ais zoude
tusschen den H. Stoel en de Russi
sche Regeering een conflict zijn ge
rezen betrekkelijk de Russische giften
voor de slachtoffers der aardbevingen
in Calabrië.
Castro.
De heer Castro vertrok van Santan
der om de baden te gebruiken te Sola-
res. Zijn broeder, die aan het hoofd
stond van een afdeeling troepen, toen
generaal Gomez tot president werd uit
geroepen en die destijds gevangen werd
genomen, is daar aangekomen.
Een ongeluk.
Te Alginate bij Leeco (Z.-O. van Ita
lië) is, ten gevolge van het breken van
een electrischen draad van een hoog
spanningsnet, contact gemaakt met de
geleiding van het eleetriseh licht.
10 Personen werden gedood, twintig
anderen min of meer ernstig ge
wond.
Een toren ingestort.
Op het terrein van de Imperial Gas
maatschappij te Schöneberg, stortte een
ijzeren toren in, juist op het oogen-
blik dat een trein van de ceintuurbaan
voorbijkwam. De stukken vielen op den
trein, waardoor een groot aantal per
sonen gewond werden. Nadere bijzon
derheden ontbreken nog.
Een vreemde beschikking.
Te Chagny heeft een zestienjarig
meisje haar broertje van drie maanden
gewurgd, omdat het Wicht, zooals zij
aan den rechter van instructie ver
telde, altijd maar schreeuwde en haar
daardoor buiten haar zelf bracht, maar
„zij had het niet met opzet gedaan",
verzekerde zij.
Het parket van ChSlons heeft thans
beslist, aangezien de moeder overle
den is en de vader de zorg heeft over
acht kinderen, de jonge Leontine voor-
loopig in vrijheid te stellen, daar zij
als verzorgster van de broertjes en
zusjes optreedt, en do vader den ge-
heelen dag op zijn werk is.
Een ontvoering.
Donderdagnacht rond 1 uur kwam
een fijn gekleed heerschap, die zeg
de B. te heeten en te Parijs te wonen,
met een auto-taxi voor een koffiehuis
Place de Ia République te Parijs. Hij
zette zich naast de 28-jarige Fernande
M. en was spoedig met haar in een
druk gesprek gewikkeld. Hij stelde haar
een wandelingske voor jier auto, naar
het bosch van Vinceimes. Niet bang
uitgevallen, nam de vrouw het voor
stel aan. Zij zette zich in de auto,
terwijl haar gastheer naast den chauf
feur plaats nam.
Eerst heel vroolijk gestemd werd de
jonge vrouw later wel wat ongerust,
toen zij zag dat het rijtuig naar Cha-
renton opreed. Zij vroeg uitleggingen
aan haren reisgezel, die voor alle ant
woord bevel gaf den weg naar Gorbeil
in te slaan. Alleen in dit rijtuig, dat
nu met volle snelheid voortreed en niet
wetende met wien zij te doen had,
opende mej. F. het portier terwijl zij
door een dorp reden en riep angstig
om hulp.
Woedend sprong de ontvoerder in het
rijtuig, greep haar bij de keel en een
revolver op haar richtend, zeide hij:
„Zwijg, als gij niet wilt, dat ik u
doode!"
En de auto snelde altijd maar voort
en meer dood dan levend liet de jonge
vrouw haren ontvoerder begaan.
Eindelijk, rond 5 uur 's morgens, hield
de auto stil op eene plaats van Cor-
beil. De jonge vrouw maakte er ge
bruik van om de vlucht te nemen,
maar B. achtervolgde haar, met den
revolver in de hand, verscheiden scho
ten lossend.
Mej. F. ontsnapte door in een bak
kerij te vluchten. Het toeval wilde dat
op dat oogenblik M. Saint-Raymond,
politic-commissaris, zich naar eene op
lating van duiven begaf.
De magistraat zag eensklaps eene ele
gant gekleede vrouw op hem afkomen,
om zijne bescherming in te roepen.
Zonder aarzelen wierp hij zich op ha
ren vervolger en ontwapende hem. Na
den zonderlingen kerel naar het poli
tiebureau te hebben doen brengen, deed
hij Mej. F. terug in de auto stappen en
gaf hij den chauffeur bevel haar 'terug
naar huis te brengen. Mej. F. schijnt
in hare omgeving een goeden naam ie
genieten.
Eerst gisterenavond heeft men hei
raadsel van deze ontvoering kunnen op
lossen. B., de ontvoerder, is vroeger
in de koloniën geweest en woonde nu
sedert eenigen tijd te Parijs, waar hij
eene nijverheid uitoefent.
Aan den onderzoeksrechter verklaar
de hij, dat hij met die ontvoering en
het geveinsde moordtooneel iets wilde
beleven, dat hij voornemens is in
een theaterstuk te brengen, dat hij nu
aan 't schrijven is'
Muurschildering ontdekt.
Te Rome heeft men bij reparatie-
werken in het Pantheon tdavallig een
prachtige muurschildering ontdekt, Ma
ria Boodschap voorstellende. De bij de
Madonna geplaatste engelen herinneren
levendig aan de beroemde muziekma-
kende engelen van Melozzo da Forü
in de sacristie van St. Pieter. Men
meent daarom te doen te hebben met
werk van dezelfde hand.
Sneeuwstormen in Zuid-Afrika.
Men raakt gewend aan ongewone na
tuurverschijnselen in dit jaar. Terwijl
men uit de Yereenigde Staten nog al
tijd temperaturen van 110 en 112 gra
den Fahrenheit (in Kansas, Arkansasi
Alissouri en Nebraska) en vele sterf
gevallen ten gevolge van de warmte
meldt (11 alleen te St. Louis), komt
uit Johannesburg bericht van een
sneeuwstorm, zoo zwaar als men zich
niet heugt, ooit aan den Rand beleefd
te hebben. Het was vele jaren geleden,
sedert er in Johannesburg een vlok
sneeuw gevallen was. Dinsdag stond
het verkeer te Johannesburg ten ge
volge van de sneeuw bijna stil, de
telegraaf was gestoord, de boomen be
zweken onder den ongewonen last esn
op straat werd lustig gesneeuwbald.
Abdoel Hainid
is in de villa „Allatini" te Saloniki,
hoogst eenvoudig ingericht. De eeni
ge weelde, die de afgezette Sultan zich
veroorlooft, zijn wat zeldzame planten
in zijn tuin. Overigens is alles in scher-
.pe tegenstelling met de vroegere weel
de en overdaad in alles. Uit Jildis-
Kiosk heeft hij niet, zooals beweerd is,
kostbare meubelen, doch alleen penige
divans en kleeren laten komen. Eeni
gen tijd geleden had. Abdoel Hamid
eleetriseh licht gevraagd, maar het ge
meentebestuur van Saloniki wees het
verzoek af met 't oog op de groote
kosten.
Een Duitsch blad weet te bereke
nen, dat Abdoel Hamid te Saloniki el
ke maand geld overlegt. Van de 1000
Turksche ponden, die hem per maand
zijn toegewezen, heeft de oud-Sultan in
Juli slechts 723 pond uitgegeven. De
rest heeft hij overgelegd.
Hef neerhalen der Grieksche vlag.
De correspondent van de „Daily Mail"
te Kanea beschrijft het neerhalen van
de Grieksche vlag op het fort als
volgt: Woensdagochtend om vijf uur
werden 400 matrozen, 100 man va*
de oorlogsschepen van elke bescher
mende mogendheid, onder bevel van
den Engelschen kapitein Cecil Thurs-
by aan wal gezet.
Kapilein Thursby liet den Grieksche*
officier, die op het fort het bevel voer
de, weten, dat de Engelsche, Fran-
sche, Russische en Italiaansche ma
trozen onder zijn bevel een onaange
name taak hadden te volvoeren. De mo
gendheden hadden om redenen van in
ternationale staatkunde besloten, dat d®
Grieksche vlag verwijderd moest wor
den.
Vier matrozen, een Engelschman, ee*
Franschman, een Rus en een Italiaan*
beklommen daarop den toren waarop
de vlaggestok stond en hakten diea
met een bijl af.
Er werd een machine-kanon op den
toren geplaatst en veertig matrozen, tien
van elke nationaliteit, werden aan wal
achtergelaten, om toe te zien, dat er
geen poging gedaan werd, om de vlag
opnieuw te hijschen. De overigen keer
den naar de oorlogsschepen terug. Het
geheel e voorval liep kalm af.
Een stad, die verzinkt.
De stad Dera Ghazi Khan in Pun
jab, verzinkt, volgens een telegram uit
Bombay, langzamerhand in den Indus,
die dagelijks stukken grond met hutten,
huizen en moskeëen wegspoelt.
Van den H. Vader.
De H. Vader neemt in 't geheel geen
vacantie; tenzij men daarvoor rekent
eiken morgen een wandeling in de tui
nen van het Vaticaan. Zoodra dezq
gedaan is, hervat hij de gewone au
diënties, die dagelijks zeer talrijk zijn.
Dezer dagen deed de bekende photo-
graaf Minari, uit Florence, een aantal
opnamen van den H. Vader, terwijl
deze op zijn wandeling was.
Dezer dagen is te Reggio geopend
een weeshuis, plaats biedend aan 50
weezen, dat geheel op kosten van den
H. Vader gebouwd is. Er werden ook
nog tal van toevluchtsoorden geopend,
die voor scholen dienen. De H. Vader
heeft twee millioen uitgegeven yoor
scholen en weeshuizen en drie mil
lioen tot wederopbouw van kerken in
Calabrië en Alessina.
De Paus zal een staat van verant
woording doen opmaken, betreffende de
wijze, waarop hij de gelden der Katho
lieken ,voor de slachtoffers geschon
ken, gebruikt heeft.
Telegrambrie ven.
Naar de „Inf." verneemt, is het Duit-
sche postbestuur van plan zoogenaam
de „telegrambrieven" in te voeren. De
telegram-brieven worden als telegram
men door de kantoren aangenomen en
verzonden, de brieven worden echter
niet, evenals telegram, onmiddellijk aan
den geadresseerde bezorgd, maar eerst
met de volgende postbestelling. Een te-
legrambrief zal meer kosten dan een
gewone brief, minder echter dan een
telegram.
Het hoofdvoordeel van deze telegram-
brieven is, dat tegen betrekkelijk ge
ringe koslen uitvoerige mededeelingen
4)
„Och, dat ongeluk kan iedereen
al eens overkomen, tante", lachte de
jonge Haalburg en nam zijn plaats
naast haar in.
„Spreek geen onzin, Alexander",
bad graaf von Haalburg bal flu id
geantwoord op (de opmerking van
zijn zoon.
Le oude gravin had eehter zijn
wr orden zeer goed verstaan en viel
op scherpen toon in„Ge vergist
je, neef, als je denkt dat Alexander's
scherts zoo heeLmaal zonder betee
kenis is. Het Zon voor menigen jon
gen man een wezenlijk ongeluk zijn,
wanneer hij bij voorbeeld Zaken deed
met woekeraars of dergelijk ge-,
spuis."
„Natuurlijk", hernam gravin Ame
lia, „en in zulke gevallen beklaag
ik de ouders nog meer dan de licht
zinnige jongelui zelf."
..Wat, ge beklaagt de ouders", riep
gravin Alexandrine verontwaardigd
hit. „En wie anders dan zij dragen
dan de schuld, als de zoons zich
misdragen!"
„Kom, dat oorldeel is toch wel wat
tras, tante Alexandrine", sprak
graaf' Ferdinand. „Er zullen toch
zeker wel gevallen zijn, waarin de
kinderen ondanks de meest nauwge
zette zorgen der ouders toch slecht
en lichtzinnig worden."
„Hm, het kan zijn dat ge gelijk
hebt, neef", antwoordde de oude da
me droogjes. „In zulke gevallen dra
gen natuurlijk de jonge deugnieten
alleen de schuld en verdienen niet
beter dan aan hun lot te worden
evergelaten. Ik voor mij heh nooit
knnnen begrijpen, hoe ouders of ver
wanten een speler met groote gelde
lijke cf'fers zoeken te bewaren voor
de schande, die hem terecht wacht.
Gij allen weet hoezeer ik Alexander
liefheb, maar dit zfeg ik u: eer ik
speelschulden, zoogenaamde eere-
scibulden voor hem betaalde, eer liet
ik deü eenigen kleinzoon mijl tier zus
ter reddeloos te gronde gaan!"
Een pijnlijk stilzwijgen volgde op
deze strenge woorden, maar geluk
kig dacht gravin Haalburg terstond
aaD de aanwezigheid der bedienden.
Met een kalm lachje sprak ze
„Maar tante, g£ behoeft immers niet
te vreezen dat ge ooit voor deze
akelige keuze gesteld zult worden.
Ik ben overtuigd dat Alexander
u nooit verdriet zal doen."
„Elank u voor nw vertrouwen, ma
ma, dat ik steels zal trachten te
verdienen", riep de jonge man luid
ruchtig uit, -maar gravin Alexan
drine zweeg. Het kon haar niet ont
gaan zijn, dat Alexander's friss ene
roode kleur geweken was voor een
dccdelijke bleekheid.
III-
In de tuinkamer, door welker wijd
geopende deuren de geur der zomer
bloemen en de frissche avondlucht
overvloedig naar binnen stroomde,
zat de familie rondom de tafel. Freu
le Emma zette koffie en bracht zelf
de koppen rond. Ze deed het, als
er geen vreemden bij waren, steeds
met- een norsch, onvriendelijk gelaat,
want evenals haar broeder
Alexander had Ze een grooten afkeer
van iedere geregelde bezigheid.
„Trek de kap een beetje over de
lamp, Ortwin", verzocht de oude
gravin. En zich tot graaf Ferdinand
wendende, ging ze voort: „Nu,
waarde neef, kunt ge mij nu mee-
deelen, wat ge van middag met Ort
win verhandeld hebt?"
Wel zeker, tante, en ik herhaal
dat ik op uw invloed reken om onzen
jongen vriend tot een verstandig be
sluit te brengen."
„Wanneer dat meer dan een phra
se is. Haalburg", klonk het scherp,
„deedt ge maar beter met terstond
van wal te steken. Wat iis, er aan
de hand?"
„De heer Coenraad von Heszborn
heeft een zeer vriendelijken brief
aan mijn vrouw geschreven, waarin
hij Ortwin uitnoodigt tot een bezoek
aan Beikixchen, opdat hij en de eeni
ge dochter van den overleden heer
Karei von Heszborn elkaar nader
leeren kennen. De overledene heeft
namelijk vóór Zijn dood het als zijn
laatsten wensch uitgesproken, dat
zijn Lina met Ortwin Desendorf, den
zoon van den onvergetelijken vriend
zijner jeugd, in het huwelijk zou tre
den."
„Zoo, die Heszborn's schijnen
dwaze lui te zijn", sprak de oude
gravin droogjes.
„He, tante, Koe komt u to! da": ge
dachte", vroeg gravin Amelie ver
baasd.
„Ziet ge dat niet in, lieve? Diaar
heeft me die von Heszborn bij zijn
leven zich zitten verkniezen, toen
naar recht en billijkheid die groote
erfenis hèm toegewezen werd. En
nu wil hij vanuit zijn graf den zoon
van zijn tegenstander het geld nog
in den schoot weipen. Daarom moet
die jonge dame met geweld aan een
armen luitenant verbonden wondejl,
ofschoon zij,' indien men haar vol
komen vrij liet, met haar vorste
lijk vermogen natuurlijk de keuze
zou hebben uit de zonen van de
eerste familiën des lands.
„Het verheugt me", sprak Ort
win met een lichte buiging tot de
gravin, „dat ook u tégen het aan
nemen van die zonderlinge uifaoo
diging bent."
„Ik óók", vroeg de gravin
verbaasd. „Wie is er dan nog meer
j tegen
„Ik zelf, gravin. Het stuit mij
vreeselijk tegen de borst, dat die
man, die mijn vader zooveel 'eed
berokkend heeft-, van uit, zijn graf
bog over mijn toekomst beschikken
wil."
„Ha. dat is al een heel ongewone
opvatting", lachte gravin Alexan
dria.
„Die mij niet weinig hindert en
ergert", viel graaf Ferdinand in.
„Het is juist daarom, tante, dat ik
op uw hulp gerekend had om de
zen jongen man tot verstandiger in
zichten te brengen."
„Dan hebt ge u leelijk misrekend",
luidde het koeltjes. „Ik heb niet
voor Ortwin's toekomst te zorgen
en ten believe van anderen mij zelf
in ongelegenheid te brengen, daar
ben ik niet dom genoeg voor."
„Maar tante Alexandrine, wat wil
u daarmee zeggen", vroeg Alexan
der verbaasd.
„Dat moest jou toch het allermeest
duidelijk zijn, mijn jongen. Als Ort
win weggaat, verlies ik een zeer ge-
schikten secretaris, en dat gij dan
zijn plaats weer zoudt moeten inne
men, kan je zelf noch mij. erg aan
genaam zijn. En ik moet overigens
erkennen, dat ik het van Ortwin al
lerminst behoorlijk zou viuden, wan
neer hij na jaren lang hier op B.o-
decken geleefd te hebben, mij zou
gaan verlaten, juist op het oogen
blik, dat hij mij inderdaad nuttig
begiDt te worden.''
Gravin Haalburg moest zich met
geweld beheerschen om niet een ant
woord op dit alles te geven, dat
zeker een onherstelbare breuk met
de oude dame zou hebben veroor
zaakt. Ook Ortwin trilde van ver
ent waardiging maar tegelijk
voelde hij een zekere voldoening bij
de gedachte, dat de oude gravin
zich tot zulke zonder eenige ver-
schconing gesproken woorden zeker
alken had laten vervoeren, doordat
zii hem zoo hoogst ongaarne zag ver
trekken.
Zonder aan zijn toorn lucht te
geven, verklaarde hij dan ook op
vasten toon. dat hij lïodecken zeker
niet tegen den zin der oude gravin;
verlaten zou, zoolang hij daar nut
tig voor haar werkzaam kon zijn.
Ortwin's moeder klemde de lippen
opeen om niet in verwijtingen uit
Ie barsten. D'at haar zoon zijn af
hankelijkheid van de familie haars
gemaals zoo voluit erkende, kwet-
sle haar in de hoogste mate. Zij was
eeb van die koelbloedige zielen, die
heel wat weldaden over zich heen
kunnen laten gaan zonder den min
sten hinder te ondervinden van. het
lastige gevoel, dat men dankbaar
heid pleegt te noemen.
(Wordt vervolgd.).
