DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. Onze Verzekering. 1 BUITENLAND. Gemengde Buitenlandsche berichten In den strijd des levens. isvéit 29®HI-33f Haarlem MAANDAG 23 AUG. I909 Bureaux van Redactie en Administratie Intercommunaal Telefoonnummer 1428. Veor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDQ's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020. Wij maken er onze abonné's met nadruk op opmerkzaam, dat ingeval van ongelukken, - waaruit krachtens onze - gratis- ongevallenverzekering - recht voortvloeit op een - grootere of kleine uitkeering, alle bijzonderheden omtrent het ongeluk BINNEN ZEVEN DASEN nadat het gebeurd - is, aan de directie der - „Nieuwe Haarl. Courant" schriftelijk moeten worden meegedeeld. Ingeval van ongelukken met doodeiijken afleop moet o n- m i d d e II Ij k aan de direc tie der „Nieuwe Haariemsche - Courant" kennis worden - gegeven. DE DIRECTEUR. Algemeen overzicht. DB GEVOLGEN DER BARCELONA- ONLUSTEN. FEUILLETON. lEUWE HMULEMStHE COÜRMT ABONKEMENTSPRUSi Per 8 maanden voor HaarlemI 1,86 Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80 Afionsiörlijke nummers 0,08 PRUS DER ADVERTENTIÊN: Tam 16 regels80 cent (eontant 50 cent). Iedere regel meer10 eent. Buiten Haarlem en de Agentschappen 90 cent per regel. Reclames dubbel tarief. Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (i centant). IBOB Alle betalende abonné» op dit blad, die in bet bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeid, tegen ongelukken verzekerd voor: 400 300 =5." m-z; 10 60 één wijsvinger. GULDEN bi} verlies van éen anderer. vinger De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11. Het spreekt vanzelf, dat achter de eoroeren, die in Barcelona en elders gpwoed hebben eenige oproerkraaiers zitten. En de Spaansche regeering doet goed om herhaling te voorkomen deze individuen voor altijd op te ruimen. De Spaansche Minister van Buiten- landsche zaken heeft gezegd, dat er te Barcelona slechts een oproerling is doodgeschoten en dat is Baro, een stokebrand in letterlijken zin. Verder zei hij van plan te zijn met de grootste strengheid op te treden tegen alle mogelijke vormen van anar chisme. Men schijnt dus te Madrid nog niet geheel zeker, dat de rust te vertrouwen is. Officieel worden de geruchten tegen gesproken, dat er meerdere personen te Montjuich zouden zijn gefusilleerd. Alleen de anarchist Baro is terechtge- tseld. De M&tiD meldt, dat de militaire overheid last gegeven heeft, Firrer, het hoofd van de moderne school te Barcelona men herinnert zich, dat hij indertijd gevangen beeft gezeten, omdat hij den man, die op de bruiloft van den koning van Spanje een bom had geworpen, had helpen vluchten in hechtenis te nemen als medeplich tig aan het oproer. DB TOESTAND IN MAROKKO. Volgens een offiaieel telegram, te Madrid ontvangen zijn pertegea- woordigers Tan Öen stam der Bo- cojas te Alhoeöemas gekomen om vrede te maken met die plaats, ten einde op te rukken tegen Molilla. Do bevelhebber antwoordde hun, dat AlhoeïSem'as en Melilla beide Spaanse,h zijn, 'dus Id'at het niet moge lijk is, dat de Mooren bevriend zijn met de eene plaats en vwïjandig te gen de andere. Ce Spaansche regeering heeft op nieuw aan generaal Manna doem we ten, dat hem alles zou. worden toe gestaan, mits hij slechts met zeker heid optreedt. Generaal Marina, heeft te Madrid nog versterking ge vraagd met een divisie infanterie van 8000 man, zOodat zijn gezamen lijke troepen dan 4-8.000 man zullen bedragen. Men verwacht niet» dat het eigen lijk aanvallend optraden Zial Worden begonnen tegen het eijnde der maajid. Eerst zou het zijn aan het begin de zer week. De Spanjaarden stellen wel telkens uit, maar dit schijnt hun landaard eigen. De werkeloosheid der Spanj aar-den moedigt blijkbaar de kabylen aian, die langs de noordkust steeds meer in gisting komen. Volgens een telegram van den be richtgever van de „Djaily Tele graph" is Melilla Zoo goed als inge sleten. Als de Rifkabylen maar over modern geschut beschikten, zou de stelling der Spanjaarden onhoudbaar zijn. De Spanjaarden graven een kanaal naar Mar Ohica, maar het zal nog wel anderhalve maand duren voor dat dit kanaal gereed komt. De Mammen, die tegen de Span jaarden vechten, hebben den stam Bebdana gedreigd, dat als deze niet in den strijd mee z'ou doen, zijn dor pen zouden worden plat gebrand. De Rebdana's, die tot dusverre niet hadden meegestreden, zijn voor deze bedreiging gezwicht en hebben zich bij de vijanden aangesloten. (.Weer is een aanval der Moorsehe benden te boeken. Dagelijks trekt een convooi naar de voorposten om 't Spaansche leger in deZe van le vensmiddelen te voorzien. Die bendeto hebben er een aanval op gewaagd, doch de Spanjaarden sloegen den vij and echter met verlies terug. Aan Spaansche zijde werden twiee man ge- dcod en zes gekwetst. Van de manschappen, die de Wacht gingen aflossen, werden er vier licht gekwetst. DE ZWEEDSCHE STAKING AAN HET VERLOOPEN. Zoowel oij arbeiders als werkgevers schijnt een verlangen naar vrede lang zamerhand te ontwaken. En de regeering schijnt in stilte den grond te peilen, om de mogelijk heid tot een bemiddeling van staats wege te leeren kennen. De uitzichten op een spoedige beslissing worden vermeerderd doer een splitsing onder de georganiseerde en niet-georgani- seerde arbeiders. De laatsten hebben de staking reeds opgegevendezer dagen meldde een telegram reeds, dat hun bestuur hen dit aanried. De staking, die nooit algemeene staking is geweest, is het thans minder dan oo'tal zouden de georganiseerden den strijd voortzetten. En de kans dat zij tot het doel leidt, welke van het begin af twijfelachtig scheeD, schijnt thans ook nog geringer dan te voren. Verwacht wordt dus, dat zij nog spoediger zal eindigen, dan het zich eerst Tiet aanzien. GEEN CONFLICT TUSSCHEN CHINA EN JAPAN. Wij jfmeldden reeds, dat 't conflict over de spoorwegkwestie tusschen China en Japan uit den weg is ge ruimd. Beide regeeringen hebben te Moekden een nota geteekend, waarbij de kwestie over den herbouw van den Antoeng-Moekden-spoorweg tot een einde wordt gebracht. In de nota wordt o. a. bepaald, dat beide landen in het algemeen moeten aannemen de plannen, die de commissarissen der beide regeeringen reed» hebben aan genomen; de streek, welke de lijn tusschen Tsjen-Tsjang-Toen en Moek- den moet doorloopen moet onderwerp uitmaken van een conferentie tusschen beide landen; onmiddellijk moeten onderhandelingen worden begonnen over den aankoop van de terreinen en over de regeling van alle andere bijzonderheden. Met de werken tot den herbouw moet «nel worden voort gemaakt, China zal aan zijn ambte naren op het gebied, dat de lijn door snijdt, bevel geven, zooveel mogelijk de uitvoering der werkzaamheden te vergemakkelijken. DE KRETENZISCHE KWESTIE. Men kent- de laatste nota dier mo gendheden. Feitelijke punten waarop Turkije moet antwoorden, Bevat die nota evenwel niet. En haar Reuter verneemt, zal een formeel antwoord van Turkije dan ook niet komen. De Turksche regeering beeft alles gedaan.wat in baar vermogen was cm te voorkomen, dat de völksmee- ning tegen Griekenland vlam vatte en men beschouwt het derhalve als onwaarschijnlijk, dat Turkije het noodzakelijk zal achten, gezien den verzoenenden aard van het Griek- sche antwoord, een beroep te doen op de mogendheden om eenigerlei grief betreffende Macedonië te her stellen. Het hijsehen der Grieksche vlag te Kandia heeft in Berlijn nooit zoo'n buitengewonen indruk gemaakt. De Kretenzers hebben zelf hun verstand gebruikt en de vlag neer gehaald, zoo niet dan zouden de in ternationale troepen dat wel gedaan hebben. Alhoewel het tijdperk der geschil len, zooals blijkt uit de gedachten- wisseling tusschen Griekenland fen Turkije nog niet gesloten iel, gelooft men heel stellig dat ten slotte de beide landen tot overeenkomst zullen geraken. De Atheensche correspondent der „Neue Freie Free se" heeft met den minister van Buitenlandsche zaken een onderhoud gehad, waarhij de mi nister het volgende mededeelde: „De berichten hier ontvangen mel den, dat de opwinding bedaard is. Dit verbaast mij niet, want ik heb nooit geloofd, dat de keizerlijke re geering den oorlog wilde aandoen aan Griekenland. D'e invloed der mo gendheden heeft zonder eenigetn twij fel voor een groot deel bijgedragen tot deze uitkomst; haar sympathie voor Griekenland en haar vaste wil den vrede niet te doen verstoren hebben tot schitterende uitkomsten geleid. Zij hebben opnieuw recht op onze dankbaarheid. Ik geloof echter, dat de keizerlijke regeering uit eigen beweging den oorlog ziou hebben ver meden." RUSSEN, DIE OP EEN DUITSCHE BALLON SCHOTEN. Deze kwestie is waarlijk nog niet ten einde. Misschien wel Wat aange pord door eenige hoogst verontwaar digde bladen heeft een officieel on derzoek plaats gehad. En wel in de ball on hal te Schwarremarg werd 't omhulsel van de ballon Tscihudo nauwkeurig onderzocht in tegen woordigheid van tal van militaire deskundigen. D'aarbij bleek dat de ballon een opening had, otntstaaja dcor een projectiel van 79 milime- ter middellijn, zoodat de R,ussen klaarblijkelijk op> den ballon gescho ten en deze getroffen 'hebben, terwijl hij nog gevuld boven Dhitsch grond gebied zweefde. Aan het Departe ment van Buitenlandsche Zaken is hiervan mededeeling gedaan. Die bal lon waarmede de heeren G. Meszter en Dir. Brinkman uit Berlijn ee!n stu diereis maakten werld aa;n de Rus sische grens door een schot getrof fen en daardoor genoodzaakt enkele honderden meters over de grens op Russisch grondgebied te dalen. De beide luchtreizigers werden in hefeh- tenis genomen en hujnjne bezittingen in beslag genomen. Eerst door be middeling van den Diuitschen gezant te St. Petersburg werden zij weer in vrijheid en in het bezit van hun bal lon gesteld. Voor luchtreizigers schijnt het aanbeveling te verdienen de ongastvrije R.ussi-xihe grenzen te mijden. Het Ministerie, van Buitenland sche Zaken is van 't resultaat van 't onderzoek op de hoogte gesteld. OOSTENRIJK EN 'ENGELAND. Deze beide binden schijnen weder dikke vrienden t« willen worden. Het officieuse „Fremdenblatt" schreef Vrijdag: De wisseling van telegrammen tus schen keizer Fran» Jozef en koning Eduard. nadat deze te Mariënbad was aangekomen, wordt algemeen opgevat, als een bevestiging van verschillende verzekeringen, dat de hartelijkheid van de persoonlijke betrekkingen tusschen de twee vorsten onveranderd is gebleven. De juiitheid van dien indruk komt uit in den hartelijken toost, dien koning Eduard op 's keizer» verjaardag heeft uitgebracht. Die be tuigingen zijn te gelijker tijd eent6eken van de steeds toenemende vriend schappelijkheid in de betrekkingen tusschen de twee landeD. Hst blad spreekt voorts zijn waar deering uit over den veranderden toon in de Engelsche pers, de Times met name. Dit blad heeft nu erkend, dat baron von Aehrenthal in zijn verklaringen, kort voor de inlijving van Bosnië afgelegd, niet te kwader trouw was tegenover de Engelsche diplomatie. Vele moeilijkheden, die aan het volledig herstel van de oude, innige betrekkingen in den weg ston den moeilijkheden meer van p«y- chologischen, dan van politieken aard acht het „Frsmdenblatt reeds uit den weg geruimd. Protest van Mgr. Amette. De aartsbisschop van Parijs heeft in een schrijven aan de geestelijkheid van zijn diocees plechtig geprotesteerd te gen de overdracht der basiliek van Montmartre en der kerken en kerke lijke eigendommen in de Seinestad aan vereenigingen van Weldadigheid, zooals Briand een en ander deed decreteeren in het „Journal Officiel" van 11 Au gustus j.l. Keizer Wilhelm te Inglau. Den 8en September wordt keizer Wil helm te Inglau verwacht. Aartshertog Frans Ferdinand zal hem daar begroe ten en in een auto naar Gross-Mese- ritsch brengen, waar keizer Frans Jozef dan is. Den 9en en lOen woont kei zer Wilhelm de manoeuvres van het Oostenrijksche leger bij. Den lOen keert hij naar Karlsruhe terug. De Fransche „Nationale Redevaart" is te Lourdes in 28 treinen aangekomen met 80.000 pelgrims en 1000 zieken. Mgr. Chesnelong, bisschop van Valen cia, reisde met de pelgrims van zijn diocees in de derde klasse. Tot de aanwezige bisschoppen behooren ook Mgr. Soulé, Touchet, Grellier, Gieure en Arlet. Een record. De „Daily Telegraph" verneemt uit New-York, dat er op één dag in de Vereenigde Staten, n.l. eergisteren, bij automobiel-ongelukken, acht-en-dertig menschen om 't leven zijn gekomen. Een groote ontploffing. Te San Fernando is Vrijdagnacht een buskruitmagazijn ontploft. Er waren geen persoonlijke ongelukken, maar er is een aanzienlijk verlies van oorlogs materiaal. Dit zal intusschen niet van invloed zijn op het militaire optreden. Napoleon dp Elba. Binnenkort zal op het eiland E1Ö» een standbeeld voor den grooten bal ling opgericht worden. Het standbeeld, door den Italiaanschen beeldhouwer Sindoni uitgevoerd, is reeds voltooid en stelt Napoleon voor in de bekend» houding, staande op de rotsen aan d» kust van het eiland, den blik naar zee gewend, als verwacht hij van daar hulp te zien opdagen. Men is nooit te oud omeen automobiel te koop enI Kei zer Frans Jozef, die deze week zij» tachtigste levensjaar intrad, heeft zijn eerste tuf-tuf besteld. Moge Z. M. er nog lang genoegen van beleven! Het vorig jaar liet hij zich door koning Ed ward te Ischl verleiden een toertje t» maken en dit is den grijzen monarch blijkbaar uitstekend bevallen' Een [praetische uitvinding. In Duitschland zullen eerstdaags proe ven worden genomen met een toestel om de stations aan te kondigen. Het wijst, korten tijd vóór het binnenrijdt* van den trein in een station, dat sta tion in duidelijk leesbaar schrift aan en indien het een overstapstation is, ook de richtingen, die men van het sta tion af, kan inslaan; b.v.Bitterfeld, overstappen in de richting Delilzsch- Dessau—Radegast. Het toestel, dat slechts de grootte van een sigaren kistje heeft, kan gemakkelijk in ieder spoorwegrijtuig opgesteld worden. De toestellen worden door een ge leiding, die naar den bagagewagen voert, verbonden. Door sluiting van een con tact worden alle toestellen in werking gesteld en doen voor een kleine ope ning den eerstvolgenden stationsnaam verschijnen. (N. L. K.) Prins Albert bij de missionarissen van Kisantoe. Op zijn reis door den Belgischen Con go, heeft prins Albert ook een bezoek gebracht aan de missie van Kisantoe. Een brief van pater Struijff S. J., meldt daarover eenige bijzonderheden: De Belgische kroonprins verzocht, toen hij in de missie was aangekomen, dat de paters en Zusters allen bij el kaar zouden komen en hield toen een hartelijke toespraak tot hen. Hij her dacht de weldaden, door de missiona rissen bewezen aan de beschaving en de opvoeding der volkeren. De prins verklaarde later aan zijn gevolg, dat hij op zijn. geheel e reis nergens hartelijker was ontvangen dan door die missionarissen en dat hij nergens de inboorlingen zoo'n mooie muziek had hooren maken als in de missie van Kisantoe. Brutale inbraak. Te Parijs heeft een brutale inbraak plaats gehad. Op klaarlichten dag zijn twee sujet ten, terwijl het personeel was gaan kof fiedrinken, het gebouw van een verzeke ringsmaatschappij in de Rue da Cha- teaudun, in het hartje van Parijs, bin nengedrongen. Na den portier half ge worgd en bloedig verwond te hebben, 6) „Ik zal mij gaarne door u laten taden, tante", zei Ortwin. „IWelnu dan, je gaat naar Beikir chen en ik zal je ruim van geld voor zien, zoodat je daar geheel volgens je stand kunt optreden. Als je na de kennismaking met de rijke erfge name voelt, haar inderdaad te kun- Oen liefhebhen, welnu, dan trouw 3e ze. De oude vrouw op Rodecken •beent het inderdaad goed met je. Maar Wanneer het gansje op Bei- tirchen je niet bevalt of te hard te genspartelt, schud dan het stof va,n 3e voeten en kom hierheen terug. Fan zal ik je officieel tot mijn par ticulieren secretaris benoemen. Je zult je dan nog wat meer dan nu •bet mijn zaken moeten beziglhonden, •baar tevens zal ik dan zorgen, dat 'e dienst en je gezellige leven er niet bnder behoeven te lijden. Bovendien ken je dan in het paleis Rodecken Tb ij n gast en de toelage, die graaf Jerdinand je geeft, zal ik verdub belen. (Neem nu vier en twintig uren bedenktijd om mijn voorstel te over igen." „Ik Ike® woleireit geen bedeoklijB noodig, tante", riep Ortwin uit, ter wijl hij een vurigen kus drukte op de gerimpelde hand der oude dame. „Uw edelmoedige schikking verze kert, mij in ieder geval een mate van zelfstandigheid, zoo groot als ik nauwelijks had durven hopen. Ik zal dus zoodra ik verlof ka,n krijgen naar Beikirchen gaan. Maar wan neer ik geen zekerheid krijg, dat ik bet, jonge meisje om haar zelf en niet om haar geld kan huwen, dan kom ik zoo spoedig mogelijk naar Rodeeken terug om hier als privé- secreta'ris van tante Alexandrine en als officier van Zijne Majesteit nut tig werkz'aam te blijven." „Uitmuntend mijn jongen," ant woordde gravin Alexandrine. „Ik geloof inderdaad dat het je ernst is om in alle omstandigheden je plicht te willen doen, en daarom zal je Ihet ongetwijfeld nog ver brengen." IV. Ortwin had een uur geleden het spoorwegstation, dat het dichtst bij Beikirchen lag, verlaten, om zich te voet naar het landgoed der Hesz- itorn's te begeven. Zijn moeder had in een beleefd briefje zijn bezoek voor deze week aangekondigd, zon der daarbij echter nauwkeurig dag en uur op te geven. Ortwin meende dat hij de familie veel meer in haar gewope doen gen vinden, wanneer 'hij Ze ee|nigszi.iis overviel, en daar het hem vóór alles van belang was, de jonge erf gename en haar familie te leeren kennen juist Zooals ze waren, wilde bij ze het eerst zien in hun gewone da.gelijksdh leven. Ruim een uur was het hadden ze hem aan het station gezegd, maar het scheen een beetje erg ruim te zijn, of anders was hij bepaald ,van den rechten weg afgedwaald. Hij ging langs een elzenbosciaje ein aan het einde daarvan gekomen, 'zag hij eensklaps Verrast, op. Daar zat aan den kant van dein weg een jong meisje, als dame gekleed, maar wier toilet toch zeer verwaarloosd moest heeten. Een duchtig verkreuk te strooien hoed lag naast haar, ze droeg een tamelijk verkleurde blauwe japon en was bezig een heele familie kippen te voeren, met wie ze blijkbaar op den meest vertrouwe- lijken voet stond. „Als ze niet zulke hoekige schou ders en ellebogen had en wat min- dezen of' genen pachter hier uit de der slordig gekleed was. Zou ze er nog wel aardig uitzien," dacht De gen dort'. „Zeker een dochter van buurt. Misschien kan zie mij wel een. even den weg wijzien." Hij trad op haar toe, maar ver schrikte daardoor haar vrienden uit den hoenderhof' zoozeer, dat deze kakelend uiteenstoven en ziesli paar alle richtingen verspreidden* De jonge dame vloog op en keerde den vreemde haar gelaat toe. Of schoon het allerminst schoon was, ontdekte Ortwin toch terstond twee bekoorlijke eigenschappen in haar de mooie witte tanden in haar wat grooten, maar tceh goed gevormden mond, en haar prachtige staalblauwe cogen, die zelfs nu, terwijl ze van ioorn glinsterden, in de omlijsting der lange wimpers inderdaad betoo- verend waren. „Hoe durft ge 'het wagen, zoo dicht bij te komen en mijn arme kippen Dfesendorf toe. zoo te verschrikken", riep ze, gloei end rood van opwinding, den annei Hij keek haar eenigszins spottend aan „Ge schijat hier een soort van heerschappij te voeren. In dat geval zult ge mij misschien ook wel kun nen zeggen, hoe ik van hier het gauwst, op Beikirchen kom." „Dan moet ge een heel eind te rug", klonk het bijna norsch. „Ge hadt op dez'en weg het zijpad moeten nemen, dat ge nu ongeveer een kwar tier voorbij zij.t. Dat pad moet ge volgen totdat ge links van den weg .aan een tweede zijpad komt, dat dwars over een groote weide voert. Aan het einde daarvan ligt een beu- kenboschje, en als ge dat door zijt, ligt Beikirchen vlak vóór u" „Ik dank u voor uw nauwkeurige aanwijzing" sprak hij, verbaasd over 1 haar beschaafde wijze van spreken en den welluidenden klank van haar stem Miet een Ihoffelijken groet wendde hij zich om en keerde op zijn schre den terug. Zij bleef onbewegelijk staan totdat hij uit het gezicht ver dwenen wasdaarna, riep Ze de ver strooide kippen weer tot zich en be gon maar veel minder opgewekt dan straks haar uitdeeling weer. Toen de laatste korreltjes verdwenen waren en het gevederde volkje er weer van do-or ging, maakte ook het jonge meisje zich gereed om naar huis terug te keeren. Ze wierp een donkeren blik in de richting, die graaf Desendorf ingeslagen had- en mompelde: „Ik Zal hem toch zeker niet achterna loopen." Ze liep langs den oever van het beekje, tot waar eenige groote stee- nen midden in het snelvlieteinde wa ter den overtocht vergemakkelij kten. Handig sprong ze van den eehda op den anderen, en verdween aaji de overzijde der beek in de schaduw der dennen. Intusschen had Ortwin zich de hem gegeven aanwijzingen ten dutte gemaakt, vond het pad over de weide en het beukenbosdhje en zag toen een groot wit landhuis vóór zich liggen, dat natuurlijk Beikirchen moest wezen. „Dut ziet er hier alles even solide uit", dacht Ortwin bij zich zelf, „maar de poëzie ontbreekt blijkbaar geheel. Nu, aoor ik «en oprdoed gel zullen we de dingen daar maar eens wat nader gaan bekijken." Een cogenblik later zat de jongte man tegenover vrouwe von Hesz- born en haar zwager in den rijk, maar eenigszins ouderwets gemeu- bileerden salon. Be heer von Hesz- born drukte zijn spijt uit dat Ortwin niet den juisten tijd van zijn aaa- komst gemeld haddan toch had men hem per rijtuig kunnen laten halein. „Ja", sprak mevrouw von Hesz- born, een blijkbaar trage. Zeer gelijk moedige natuur, op eenigszins slee penden, medelijdenden tootn, „u zult wel vrij vermoeid zijn van dat lange eind loopen." „Volstrekt niet, mevrouw", was het antwoord. „Zóó groot is de wan deling niet, en bovendien was ik onderweg nog getuige van een aller aardigst tooneeltje." „Klaren er misschien weeir Zigeu ners in de buurt", vroeg von Hesz- born. „Er gaat tegenwoordig bijna geen week voorbij, zonder dat een bende van dat gespuis ons laetig komt vallen." „Zigeuners heb ik heeïemaal niet gezien, maar aan een hoek van den weg zat een jong meisje, omringd door eeo groot aantal kippen, die ze aan het voeren was. Een Wezenlijk alleraardigst tooneeltje."- Wordlvervolgd.).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1909 | | pagina 1