DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Onze Verzekering.
1
BUITENLAND.
Gemengde Buitenlandsche berichten
In den strijd des
levens.
isvéit 29®HI-33f Haarlem
MAANDAG 23 AUG. I909
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer 1428.
Veor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDQ's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Wij maken er onze abonné's
met nadruk op opmerkzaam,
dat ingeval van ongelukken,
- waaruit krachtens onze -
gratis- ongevallenverzekering
- recht voortvloeit op een -
grootere of kleine uitkeering,
alle bijzonderheden omtrent
het ongeluk BINNEN ZEVEN
DASEN nadat het gebeurd
- is, aan de directie der -
„Nieuwe Haarl. Courant"
schriftelijk moeten worden
meegedeeld.
Ingeval van ongelukken met
doodeiijken afleop moet o n-
m i d d e II Ij k aan de direc
tie der „Nieuwe Haariemsche
- Courant" kennis worden -
gegeven.
DE DIRECTEUR.
Algemeen overzicht.
DB GEVOLGEN DER BARCELONA-
ONLUSTEN.
FEUILLETON.
lEUWE HMULEMStHE COÜRMT
ABONKEMENTSPRUSi
Per 8 maanden voor HaarlemI 1,86
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afionsiörlijke nummers 0,08
PRUS DER ADVERTENTIÊN:
Tam 16 regels80 cent (eontant 50 cent).
Iedere regel meer10 eent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 90 cent per regel. Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (i centant).
IBOB
Alle betalende abonné» op dit blad, die in bet bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeid, tegen ongelukken verzekerd voor:
400 300 =5." m-z; 10 60
één
wijsvinger.
GULDEN bi}
verlies van
éen anderer.
vinger
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Het spreekt vanzelf, dat achter de
eoroeren, die in Barcelona en elders
gpwoed hebben eenige oproerkraaiers
zitten. En de Spaansche regeering doet
goed om herhaling te voorkomen deze
individuen voor altijd op te ruimen.
De Spaansche Minister van Buiten-
landsche zaken heeft gezegd, dat er te
Barcelona slechts een oproerling is
doodgeschoten en dat is Baro, een
stokebrand in letterlijken zin.
Verder zei hij van plan te zijn met
de grootste strengheid op te treden
tegen alle mogelijke vormen van anar
chisme. Men schijnt dus te Madrid
nog niet geheel zeker, dat de rust te
vertrouwen is.
Officieel worden de geruchten tegen
gesproken, dat er meerdere personen
te Montjuich zouden zijn gefusilleerd.
Alleen de anarchist Baro is terechtge-
tseld.
De M&tiD meldt, dat de militaire
overheid last gegeven heeft, Firrer,
het hoofd van de moderne school te
Barcelona men herinnert zich, dat
hij indertijd gevangen beeft gezeten,
omdat hij den man, die op de bruiloft
van den koning van Spanje een bom
had geworpen, had helpen vluchten
in hechtenis te nemen als medeplich
tig aan het oproer.
DB TOESTAND IN MAROKKO.
Volgens een offiaieel telegram, te
Madrid ontvangen zijn pertegea-
woordigers Tan Öen stam der Bo-
cojas te Alhoeöemas gekomen om
vrede te maken met die plaats, ten
einde op te rukken tegen Molilla.
Do bevelhebber antwoordde hun, dat
AlhoeïSem'as en Melilla beide
Spaanse,h zijn, 'dus Id'at het niet moge
lijk is, dat de Mooren bevriend zijn
met de eene plaats en vwïjandig te
gen de andere.
Ce Spaansche regeering heeft op
nieuw aan generaal Manna doem we
ten, dat hem alles zou. worden toe
gestaan, mits hij slechts met zeker
heid optreedt. Generaal Marina,
heeft te Madrid nog versterking ge
vraagd met een divisie infanterie
van 8000 man, zOodat zijn gezamen
lijke troepen dan 4-8.000 man zullen
bedragen.
Men verwacht niet» dat het eigen
lijk aanvallend optraden Zial Worden
begonnen tegen het eijnde der maajid.
Eerst zou het zijn aan het begin de
zer week. De Spanjaarden stellen
wel telkens uit, maar dit schijnt
hun landaard eigen.
De werkeloosheid der Spanj aar-den
moedigt blijkbaar de kabylen aian,
die langs de noordkust steeds meer
in gisting komen.
Volgens een telegram van den be
richtgever van de „Djaily Tele
graph" is Melilla Zoo goed als inge
sleten. Als de Rifkabylen maar over
modern geschut beschikten, zou de
stelling der Spanjaarden onhoudbaar
zijn.
De Spanjaarden graven een kanaal
naar Mar Ohica, maar het zal nog
wel anderhalve maand duren voor
dat dit kanaal gereed komt.
De Mammen, die tegen de Span
jaarden vechten, hebben den stam
Bebdana gedreigd, dat als deze niet
in den strijd mee z'ou doen, zijn dor
pen zouden worden plat gebrand.
De Rebdana's, die tot dusverre niet
hadden meegestreden, zijn voor deze
bedreiging gezwicht en hebben zich
bij de vijanden aangesloten.
(.Weer is een aanval der Moorsehe
benden te boeken. Dagelijks trekt
een convooi naar de voorposten om
't Spaansche leger in deZe van le
vensmiddelen te voorzien. Die bendeto
hebben er een aanval op gewaagd,
doch de Spanjaarden sloegen den vij
and echter met verlies terug. Aan
Spaansche zijde werden twiee man ge-
dcod en zes gekwetst.
Van de manschappen, die de Wacht
gingen aflossen, werden er vier licht
gekwetst.
DE ZWEEDSCHE STAKING AAN
HET VERLOOPEN.
Zoowel oij arbeiders als werkgevers
schijnt een verlangen naar vrede lang
zamerhand te ontwaken.
En de regeering schijnt in stilte
den grond te peilen, om de mogelijk
heid tot een bemiddeling van staats
wege te leeren kennen. De uitzichten
op een spoedige beslissing worden
vermeerderd doer een splitsing onder
de georganiseerde en niet-georgani-
seerde arbeiders. De laatsten hebben
de staking reeds opgegevendezer
dagen meldde een telegram reeds, dat
hun bestuur hen dit aanried. De
staking, die nooit algemeene staking
is geweest, is het thans minder dan
oo'tal zouden de georganiseerden
den strijd voortzetten. En de kans dat
zij tot het doel leidt, welke van het
begin af twijfelachtig scheeD, schijnt
thans ook nog geringer dan te voren.
Verwacht wordt dus, dat zij nog
spoediger zal eindigen, dan het zich
eerst Tiet aanzien.
GEEN CONFLICT TUSSCHEN CHINA
EN JAPAN.
Wij jfmeldden reeds, dat 't conflict
over de spoorwegkwestie tusschen
China en Japan uit den weg is ge
ruimd. Beide regeeringen hebben te
Moekden een nota geteekend, waarbij
de kwestie over den herbouw van den
Antoeng-Moekden-spoorweg tot een
einde wordt gebracht. In de nota
wordt o. a. bepaald, dat beide landen
in het algemeen moeten aannemen de
plannen, die de commissarissen der
beide regeeringen reed» hebben aan
genomen; de streek, welke de lijn
tusschen Tsjen-Tsjang-Toen en Moek-
den moet doorloopen moet onderwerp
uitmaken van een conferentie tusschen
beide landen; onmiddellijk moeten
onderhandelingen worden begonnen
over den aankoop van de terreinen
en over de regeling van alle andere
bijzonderheden. Met de werken tot
den herbouw moet «nel worden voort
gemaakt, China zal aan zijn ambte
naren op het gebied, dat de lijn door
snijdt, bevel geven, zooveel mogelijk
de uitvoering der werkzaamheden te
vergemakkelijken.
DE KRETENZISCHE KWESTIE.
Men kent- de laatste nota dier mo
gendheden. Feitelijke punten waarop
Turkije moet antwoorden, Bevat die
nota evenwel niet. En haar Reuter
verneemt, zal een formeel antwoord
van Turkije dan ook niet komen.
De Turksche regeering beeft alles
gedaan.wat in baar vermogen was
cm te voorkomen, dat de völksmee-
ning tegen Griekenland vlam vatte
en men beschouwt het derhalve als
onwaarschijnlijk, dat Turkije het
noodzakelijk zal achten, gezien den
verzoenenden aard van het Griek-
sche antwoord, een beroep te doen
op de mogendheden om eenigerlei
grief betreffende Macedonië te her
stellen.
Het hijsehen der Grieksche vlag te
Kandia heeft in Berlijn nooit zoo'n
buitengewonen indruk gemaakt.
De Kretenzers hebben zelf hun
verstand gebruikt en de vlag neer
gehaald, zoo niet dan zouden de in
ternationale troepen dat wel gedaan
hebben.
Alhoewel het tijdperk der geschil
len, zooals blijkt uit de gedachten-
wisseling tusschen Griekenland fen
Turkije nog niet gesloten iel, gelooft
men heel stellig dat ten slotte de
beide landen tot overeenkomst zullen
geraken.
De Atheensche correspondent der
„Neue Freie Free se" heeft met den
minister van Buitenlandsche zaken
een onderhoud gehad, waarhij de mi
nister het volgende mededeelde:
„De berichten hier ontvangen mel
den, dat de opwinding bedaard is.
Dit verbaast mij niet, want ik heb
nooit geloofd, dat de keizerlijke re
geering den oorlog wilde aandoen
aan Griekenland. D'e invloed der mo
gendheden heeft zonder eenigetn twij
fel voor een groot deel bijgedragen
tot deze uitkomst; haar sympathie
voor Griekenland en haar vaste wil
den vrede niet te doen verstoren
hebben tot schitterende uitkomsten
geleid. Zij hebben opnieuw recht op
onze dankbaarheid. Ik geloof echter,
dat de keizerlijke regeering uit eigen
beweging den oorlog ziou hebben ver
meden."
RUSSEN, DIE OP EEN DUITSCHE
BALLON SCHOTEN.
Deze kwestie is waarlijk nog niet
ten einde. Misschien wel Wat aange
pord door eenige hoogst verontwaar
digde bladen heeft een officieel on
derzoek plaats gehad. En wel in de
ball on hal te Schwarremarg werd 't
omhulsel van de ballon Tscihudo
nauwkeurig onderzocht in tegen
woordigheid van tal van militaire
deskundigen. D'aarbij bleek dat de
ballon een opening had, otntstaaja
dcor een projectiel van 79 milime-
ter middellijn, zoodat de R,ussen
klaarblijkelijk op> den ballon gescho
ten en deze getroffen 'hebben, terwijl
hij nog gevuld boven Dhitsch grond
gebied zweefde. Aan het Departe
ment van Buitenlandsche Zaken is
hiervan mededeeling gedaan. Die bal
lon waarmede de heeren G. Meszter
en Dir. Brinkman uit Berlijn ee!n stu
diereis maakten werld aa;n de Rus
sische grens door een schot getrof
fen en daardoor genoodzaakt enkele
honderden meters over de grens op
Russisch grondgebied te dalen. De
beide luchtreizigers werden in hefeh-
tenis genomen en hujnjne bezittingen
in beslag genomen. Eerst door be
middeling van den Diuitschen gezant
te St. Petersburg werden zij weer in
vrijheid en in het bezit van hun bal
lon gesteld. Voor luchtreizigers
schijnt het aanbeveling te verdienen
de ongastvrije R.ussi-xihe grenzen te
mijden.
Het Ministerie, van Buitenland
sche Zaken is van 't resultaat van
't onderzoek op de hoogte gesteld.
OOSTENRIJK EN 'ENGELAND.
Deze beide binden schijnen weder
dikke vrienden t« willen worden.
Het officieuse „Fremdenblatt" schreef
Vrijdag:
De wisseling van telegrammen tus
schen keizer Fran» Jozef en koning
Eduard. nadat deze te Mariënbad was
aangekomen, wordt algemeen opgevat,
als een bevestiging van verschillende
verzekeringen, dat de hartelijkheid
van de persoonlijke betrekkingen
tusschen de twee vorsten onveranderd
is gebleven. De juiitheid van dien
indruk komt uit in den hartelijken
toost, dien koning Eduard op 's keizer»
verjaardag heeft uitgebracht. Die be
tuigingen zijn te gelijker tijd eent6eken
van de steeds toenemende vriend
schappelijkheid in de betrekkingen
tusschen de twee landeD.
Hst blad spreekt voorts zijn waar
deering uit over den veranderden
toon in de Engelsche pers, de Times
met name. Dit blad heeft nu erkend,
dat baron von Aehrenthal in zijn
verklaringen, kort voor de inlijving
van Bosnië afgelegd, niet te kwader
trouw was tegenover de Engelsche
diplomatie. Vele moeilijkheden, die
aan het volledig herstel van de oude,
innige betrekkingen in den weg ston
den moeilijkheden meer van p«y-
chologischen, dan van politieken aard
acht het „Frsmdenblatt reeds uit
den weg geruimd.
Protest van Mgr. Amette.
De aartsbisschop van Parijs heeft in
een schrijven aan de geestelijkheid van
zijn diocees plechtig geprotesteerd te
gen de overdracht der basiliek van
Montmartre en der kerken en kerke
lijke eigendommen in de Seinestad aan
vereenigingen van Weldadigheid, zooals
Briand een en ander deed decreteeren
in het „Journal Officiel" van 11 Au
gustus j.l.
Keizer Wilhelm te Inglau.
Den 8en September wordt keizer Wil
helm te Inglau verwacht. Aartshertog
Frans Ferdinand zal hem daar begroe
ten en in een auto naar Gross-Mese-
ritsch brengen, waar keizer Frans Jozef
dan is. Den 9en en lOen woont kei
zer Wilhelm de manoeuvres van het
Oostenrijksche leger bij. Den lOen keert
hij naar Karlsruhe terug.
De Fransche „Nationale Redevaart"
is te Lourdes in 28 treinen aangekomen
met 80.000 pelgrims en 1000 zieken.
Mgr. Chesnelong, bisschop van Valen
cia, reisde met de pelgrims van zijn
diocees in de derde klasse. Tot de
aanwezige bisschoppen behooren ook
Mgr. Soulé, Touchet, Grellier, Gieure en
Arlet.
Een record.
De „Daily Telegraph" verneemt uit
New-York, dat er op één dag in de
Vereenigde Staten, n.l. eergisteren, bij
automobiel-ongelukken, acht-en-dertig
menschen om 't leven zijn gekomen.
Een groote ontploffing.
Te San Fernando is Vrijdagnacht een
buskruitmagazijn ontploft. Er waren
geen persoonlijke ongelukken, maar er
is een aanzienlijk verlies van oorlogs
materiaal. Dit zal intusschen niet van
invloed zijn op het militaire optreden.
Napoleon dp Elba.
Binnenkort zal op het eiland E1Ö»
een standbeeld voor den grooten bal
ling opgericht worden. Het standbeeld,
door den Italiaanschen beeldhouwer
Sindoni uitgevoerd, is reeds voltooid
en stelt Napoleon voor in de bekend»
houding, staande op de rotsen aan d»
kust van het eiland, den blik naar
zee gewend, als verwacht hij van daar
hulp te zien opdagen.
Men is nooit te oud
omeen automobiel te koop enI Kei
zer Frans Jozef, die deze week zij»
tachtigste levensjaar intrad, heeft zijn
eerste tuf-tuf besteld. Moge Z. M. er
nog lang genoegen van beleven! Het
vorig jaar liet hij zich door koning Ed
ward te Ischl verleiden een toertje t»
maken en dit is den grijzen monarch
blijkbaar uitstekend bevallen'
Een [praetische uitvinding.
In Duitschland zullen eerstdaags proe
ven worden genomen met een toestel
om de stations aan te kondigen. Het
wijst, korten tijd vóór het binnenrijdt*
van den trein in een station, dat sta
tion in duidelijk leesbaar schrift aan
en indien het een overstapstation is,
ook de richtingen, die men van het sta
tion af, kan inslaan; b.v.Bitterfeld,
overstappen in de richting Delilzsch-
Dessau—Radegast. Het toestel, dat
slechts de grootte van een sigaren
kistje heeft, kan gemakkelijk in ieder
spoorwegrijtuig opgesteld worden.
De toestellen worden door een ge
leiding, die naar den bagagewagen voert,
verbonden. Door sluiting van een con
tact worden alle toestellen in werking
gesteld en doen voor een kleine ope
ning den eerstvolgenden stationsnaam
verschijnen. (N. L. K.)
Prins Albert bij de missionarissen
van Kisantoe.
Op zijn reis door den Belgischen Con
go, heeft prins Albert ook een bezoek
gebracht aan de missie van Kisantoe.
Een brief van pater Struijff S. J., meldt
daarover eenige bijzonderheden:
De Belgische kroonprins verzocht,
toen hij in de missie was aangekomen,
dat de paters en Zusters allen bij el
kaar zouden komen en hield toen een
hartelijke toespraak tot hen. Hij her
dacht de weldaden, door de missiona
rissen bewezen aan de beschaving en
de opvoeding der volkeren.
De prins verklaarde later aan zijn
gevolg, dat hij op zijn. geheel e reis
nergens hartelijker was ontvangen dan
door die missionarissen en dat hij
nergens de inboorlingen zoo'n mooie
muziek had hooren maken als in de
missie van Kisantoe.
Brutale inbraak.
Te Parijs heeft een brutale inbraak
plaats gehad.
Op klaarlichten dag zijn twee sujet
ten, terwijl het personeel was gaan kof
fiedrinken, het gebouw van een verzeke
ringsmaatschappij in de Rue da Cha-
teaudun, in het hartje van Parijs, bin
nengedrongen. Na den portier half ge
worgd en bloedig verwond te hebben,
6)
„Ik zal mij gaarne door u laten
taden, tante", zei Ortwin.
„IWelnu dan, je gaat naar Beikir
chen en ik zal je ruim van geld voor
zien, zoodat je daar geheel volgens
je stand kunt optreden. Als je na
de kennismaking met de rijke erfge
name voelt, haar inderdaad te kun-
Oen liefhebhen, welnu, dan trouw
3e ze. De oude vrouw op Rodecken
•beent het inderdaad goed met je.
Maar Wanneer het gansje op Bei-
tirchen je niet bevalt of te hard te
genspartelt, schud dan het stof va,n
3e voeten en kom hierheen terug.
Fan zal ik je officieel tot mijn par
ticulieren secretaris benoemen. Je
zult je dan nog wat meer dan nu
•bet mijn zaken moeten beziglhonden,
•baar tevens zal ik dan zorgen, dat
'e dienst en je gezellige leven er niet
bnder behoeven te lijden. Bovendien
ken je dan in het paleis Rodecken
Tb ij n gast en de toelage, die graaf
Jerdinand je geeft, zal ik verdub
belen. (Neem nu vier en twintig uren
bedenktijd om mijn voorstel te over
igen."
„Ik Ike® woleireit geen bedeoklijB
noodig, tante", riep Ortwin uit, ter
wijl hij een vurigen kus drukte op de
gerimpelde hand der oude dame.
„Uw edelmoedige schikking verze
kert, mij in ieder geval een mate
van zelfstandigheid, zoo groot als
ik nauwelijks had durven hopen. Ik
zal dus zoodra ik verlof ka,n krijgen
naar Beikirchen gaan. Maar wan
neer ik geen zekerheid krijg, dat ik
bet, jonge meisje om haar zelf en
niet om haar geld kan huwen, dan
kom ik zoo spoedig mogelijk naar
Rodeeken terug om hier als privé-
secreta'ris van tante Alexandrine en
als officier van Zijne Majesteit nut
tig werkz'aam te blijven."
„Uitmuntend mijn jongen," ant
woordde gravin Alexandrine. „Ik
geloof inderdaad dat het je ernst
is om in alle omstandigheden je
plicht te willen doen, en daarom
zal je Ihet ongetwijfeld nog ver
brengen."
IV.
Ortwin had een uur geleden het
spoorwegstation, dat het dichtst bij
Beikirchen lag, verlaten, om zich
te voet naar het landgoed der Hesz-
itorn's te begeven. Zijn moeder had
in een beleefd briefje zijn bezoek
voor deze week aangekondigd, zon
der daarbij echter nauwkeurig dag
en uur op te geven.
Ortwin meende dat hij de familie
veel meer in haar gewope doen gen
vinden, wanneer 'hij Ze ee|nigszi.iis
overviel, en daar het hem vóór
alles van belang was, de jonge erf
gename en haar familie te leeren
kennen juist Zooals ze waren, wilde
bij ze het eerst zien in hun gewone
da.gelijksdh leven.
Ruim een uur was het hadden
ze hem aan het station gezegd,
maar het scheen een beetje erg ruim
te zijn, of anders was hij bepaald
,van den rechten weg afgedwaald.
Hij ging langs een elzenbosciaje ein
aan het einde daarvan gekomen,
'zag hij eensklaps Verrast, op. Daar
zat aan den kant van dein weg een
jong meisje, als dame gekleed, maar
wier toilet toch zeer verwaarloosd
moest heeten. Een duchtig verkreuk
te strooien hoed lag naast haar, ze
droeg een tamelijk verkleurde
blauwe japon en was bezig een heele
familie kippen te voeren, met wie
ze blijkbaar op den meest vertrouwe-
lijken voet stond.
„Als ze niet zulke hoekige schou
ders en ellebogen had en wat min-
dezen of' genen pachter hier uit de
der slordig gekleed was. Zou ze er
nog wel aardig uitzien," dacht De
gen dort'. „Zeker een dochter van
buurt. Misschien kan zie mij wel een.
even den weg wijzien."
Hij trad op haar toe, maar ver
schrikte daardoor haar vrienden uit
den hoenderhof' zoozeer, dat deze
kakelend uiteenstoven en ziesli paar
alle richtingen verspreidden*
De jonge dame vloog op en keerde
den vreemde haar gelaat toe. Of
schoon het allerminst schoon was,
ontdekte Ortwin toch terstond twee
bekoorlijke eigenschappen in haar
de mooie witte tanden in haar wat
grooten, maar tceh goed gevormden
mond, en haar prachtige staalblauwe
cogen, die zelfs nu, terwijl ze van
ioorn glinsterden, in de omlijsting
der lange wimpers inderdaad betoo-
verend waren.
„Hoe durft ge 'het wagen, zoo dicht
bij te komen en mijn arme kippen
Dfesendorf toe.
zoo te verschrikken", riep ze, gloei
end rood van opwinding, den annei
Hij keek haar eenigszins spottend
aan „Ge schijat hier een soort van
heerschappij te voeren. In dat geval
zult ge mij misschien ook wel kun
nen zeggen, hoe ik van hier het
gauwst, op Beikirchen kom."
„Dan moet ge een heel eind te
rug", klonk het bijna norsch. „Ge
hadt op dez'en weg het zijpad moeten
nemen, dat ge nu ongeveer een kwar
tier voorbij zij.t. Dat pad moet ge
volgen totdat ge links van den weg
.aan een tweede zijpad komt, dat
dwars over een groote weide voert.
Aan het einde daarvan ligt een beu-
kenboschje, en als ge dat door zijt,
ligt Beikirchen vlak vóór u"
„Ik dank u voor uw nauwkeurige
aanwijzing" sprak hij, verbaasd over
1 haar beschaafde wijze van spreken
en den welluidenden klank van haar
stem
Miet een Ihoffelijken groet wendde
hij zich om en keerde op zijn schre
den terug. Zij bleef onbewegelijk
staan totdat hij uit het gezicht ver
dwenen wasdaarna, riep Ze de ver
strooide kippen weer tot zich en be
gon maar veel minder opgewekt
dan straks haar uitdeeling weer.
Toen de laatste korreltjes verdwenen
waren en het gevederde volkje er
weer van do-or ging, maakte ook het
jonge meisje zich gereed om naar
huis terug te keeren. Ze wierp een
donkeren blik in de richting, die
graaf Desendorf ingeslagen had- en
mompelde: „Ik Zal hem toch zeker
niet achterna loopen."
Ze liep langs den oever van het
beekje, tot waar eenige groote stee-
nen midden in het snelvlieteinde wa
ter den overtocht vergemakkelij kten.
Handig sprong ze van den eehda
op den anderen, en verdween aaji
de overzijde der beek in de schaduw
der dennen.
Intusschen had Ortwin zich de
hem gegeven aanwijzingen ten dutte
gemaakt, vond het pad over de weide
en het beukenbosdhje en zag toen
een groot wit landhuis vóór zich
liggen, dat natuurlijk Beikirchen
moest wezen.
„Dut ziet er hier alles even solide
uit", dacht Ortwin bij zich zelf,
„maar de poëzie ontbreekt blijkbaar
geheel. Nu, aoor ik «en oprdoed gel
zullen we de dingen daar maar eens
wat nader gaan bekijken."
Een cogenblik later zat de jongte
man tegenover vrouwe von Hesz-
born en haar zwager in den rijk,
maar eenigszins ouderwets gemeu-
bileerden salon. Be heer von Hesz-
born drukte zijn spijt uit dat Ortwin
niet den juisten tijd van zijn aaa-
komst gemeld haddan toch had men
hem per rijtuig kunnen laten halein.
„Ja", sprak mevrouw von Hesz-
born, een blijkbaar trage. Zeer gelijk
moedige natuur, op eenigszins slee
penden, medelijdenden tootn, „u
zult wel vrij vermoeid zijn van dat
lange eind loopen."
„Volstrekt niet, mevrouw", was
het antwoord. „Zóó groot is de wan
deling niet, en bovendien was ik
onderweg nog getuige van een aller
aardigst tooneeltje."
„Klaren er misschien weeir Zigeu
ners in de buurt", vroeg von Hesz-
born. „Er gaat tegenwoordig bijna
geen week voorbij, zonder dat een
bende van dat gespuis ons laetig
komt vallen."
„Zigeuners heb ik heeïemaal niet
gezien, maar aan een hoek van den
weg zat een jong meisje, omringd
door eeo groot aantal kippen, die
ze aan het voeren was. Een Wezenlijk
alleraardigst tooneeltje."-
Wordlvervolgd.).