DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Sr 410—- ,nn-~™ im~-~ 10™ cn~"
Kine&ephftci&v&ftt 29-31-33» Haarlem
Nog eens: werkstakingen en
uitsluitingen.
BUITENLAND.
Zaterdagavoudpraatjes.
ZATERDAG 28 AUG. 1909.
$49t® Jadrgat g. No. 097$
Bureaux van Redactie en Administratie
intercommuinaai Teiefoommmmei* 1426.
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Alle betalende abonnéa op dit bled, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zjjn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht II.
Pit nummer bestaat uit
uier bladen, u>. o. de Of-
fici e I e Kerk lijst en het
QeïllustreerdZondags-
biad in 16 bladzijden.
EERSTE BLAD.
►f Velsen.
Kreukelen.
De Sociale Week.
Neutraliteit.
Aigemeen overzicht
OH.
HUE HLEMSCHE COURIUiï
ASOftNEMiNTSPRUSi
Per 8 ma»aden voor Haarlemf 1,36
Voor de plaatsen, waar een agent ie gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatse» in Nederland franco per post 1.80
Yfxon rlgke nummer- 0,08
PRIJS OER AOVERTENTtÈW
Van 1—6 regels 60 cent (contant 50 cemt).
Iedere regel meer10 cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 20 cent per regel Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (A contant).
GULDEN bij
verlies van éeo
hand of voet.
GULDEN bij
verlies van
éen oog.
GULDEN b$
verlies van
éen daim.
éér.
wijsvinger.
GULDEN bij
verlies var.
éen andere*
vinger
Nog onder „Laatste Nieuwe" konden
wij in ons blad van Donderdag de
tijding mecdeelen, dat Ged. Staten
van Noord-Holland hadden vernietigd
het jongste raadsbesluit vau den
Velser Raad, waarbij de drie üerkozen
rechtsche leden niet vrurden toegelaten.
Wij mochten daardoor een einde
maken aan de ongerustheid, die na
het geschreeuw der linksche heeren,
aoznmigen leden der rechterzijde was
gaan bevangen
Het ia hard tegen hard gegaan bij
dit verkiezingsspel.
Iu de jongste raadsvergadering wier
pen de linksche partijen haar laatsten
troef uit handen, door met één stem
meeiderheid de herstemming ongeldig
te verklaren, doch de onzen hadden
nog een hoogereD troef in üet spel, en
dat was het beroep bij Ged. blaten l
Ka dit College heeft reeds zeer
spoedig met kalmen blik de kwestie
onder de oogen gezibn en een
beslissing genomen, geheel in den
geesi, zooals wij in ons ariiksl van
verleden week Zaterdag ook vermoed
den.
Gedeputeerden zijn niet diep inge
gaan op alle beweerde informaliteiten,
ze hebben alleen als hun ever-
tuiging uitgesproken, dat de stemming
geen anderen uitslag zou hebben ge
had, als die „beweerde" informaliteiten
niet zouden zijn voorgevallen.
Inderdaad, zooals wij reeds ver
leden week betoogden, hier komt alles
op aan.
In 't geheel zouden de linksche
partijen hoogstens Hl ste imen
méér kunaen gehad hebben.
Dd rechtsche leden van den Velser
Raad blijven dus na den verwoeden
strijd in gelijk aantal zitting houden
in dit Raadacollege.
Wij wenschen nen en de heele ge
meente daarmee van harte geluk 1
In het „Tweede Blad" van heden
ïs een en ander opgenomen uit een
zeer opmerkelijk en o.i. 'voortreffelijk
artikel van „De Maasbode" over den
strijd tusschen Katholieken en Anti-
revolulionnairen om den kamerzetel
van Breukelen.
Wij zullen ods in die twistvraag niet
mengen, en onzerzijds hebben we ook
geen reden zooals allerlei Katholieke
bladen, ook plaatselijke zelfs, doen,
een zwaarwichtig advies uit te brengen.
Maar wèl willen we er de aandacht
op vestigen, dat door het zeer scherpe
en absolutistisch geschrijf van enkele
onzer Katholieke dagbladeD, de vrij
heid der R. K. Kiesvereeniging in
Breukelen op bedenkelijke wijze is
aan banden gelegd.
Wanneer die KiesvereenigiDg nu het
advies van „Tijd" en „Centrum" niet
opvolgt, dan is haar van te voren al
niet meer of minder aangezegd dan dat
ze de Katholieke partij schrikkelijk
onrecht doet, ja zelfs dat zij schade
zou doen aan de Katholieke zaak.
Dat lijkt ons een bedenkelijk iets.
Wij zouden allesbehalve de vrijheid
der Pers om adviezen te geven,
aan banden gelegd willen zien.
Doch wat o?er „Breukelen voor de
Katholiekeu 1" is geschreven, is o.i.
niet meer een advies, maar.... een
bevel I
En een bevel van zóo dringenden
aard, dat zelfs Dr. Ariëns in „het
Centrum" er tegen protesteerde, en dat
de secretaris eener kiesvereeniging uit
het district Breukelen al schamper
zegt, „dat men de R.K. kiesvereeni
ging te Breukelen wel kan opheflen
en de zaak kan laten opknappen door
het „Centrum"!....
Betreuren wij dus met „de Maas
bode" de richting die door invloed
rijke Roomsche organen aan de Ka
tholieken van Breukelen is voorge
schreven, wij betreuren niet minder,
ja nog meer zelfs, ue wijze waarop
dat is gedaan.
Voor de onafhankelijkheid der
plaatselijke kiesvereenigingen is het
o.i. gewenscht, dat zulke „voorlich-
tiug" door de Katholieke Pers niet
meer voorkome!
Tegenover onze opmerking, idat„de
Maasbode" opbouwender Zou hebben
gewerkt, wanneer het blad zijn cri-
tiek cp sommige lesgevers der So
ciale tWeek tot later had bewaard,
betoogt het Rotterdamsche orgaan
ongeveer, dat die eritiek eigenlijk
de geheele Sociale Actie heeft geribd
Nu Is het wel een interessant
schouwspel„De Maasbode" als red
ster van de Katholieke Sociale Ac
tie!
Maar het wil er bij ons toch niet
in, dat de wijze waarop het blad die
„redding" bewerkstelligde, nu juist
de beste was.
D'ceh daar is nog iets.
Id hetzelfde nummer van „Dh
Maasbede", waarin dit blad glorieert
cp zijn scherpe eritiek tegenover de
lesgevers der Sociale jWeek, neemt
de redactie collega Oostdam onder
handen, die niet-Katholieke verslag
gevers bij Katholieke vergaderingen
en bijeenkomsten wensctnt toe te la-
teü.
Wij zijn het met „Dte Maasbode" op
d it punt volkomen eens, maar- vragen
aan het blad: verdient het dan ook
geen, aanbeveling dat Katholieke ver
slaggevers in Katholieke vergaderin
gen, géén aanleiding gevein aaja an-
dersgezinden, glimlachend de schou
ders op te halen en 'n oogje (teknip-
pen, als wilde men zeggen„hoor die
mekaar eens scherp te pakken ne
men
't Kan ziijn, dat het „De Maas-
heide" onbekend is, dat dit een meer
malen voorkomend gevolg is van
hare eritiek, ook vau die op verschil
lende lesgevers der „Sociale Week."
Toch is het zoo.
En. het is de eerste keer niet, dat
menig niet-Katholiek, of liever me
nig anti-Katholiek, smult van de
wijze waarop in „De Maasbode" an
dere Katholieken worden gekriti
seerd. i
De Ned. Boud van Post- en Tele
graaf beambten „De Post" is een van
die „Deutrale" vereenigingen die zich
in allerlei bochten moeten wriDgen
om toch maar in 's hemelsnaam „neu
traal" te blijven.
Maar bij die bochten stoot zoo'n
vereeniging dan eens rechts, dan weer
links, tegen anderen aan I
Het jongste nummer van het blaadje
dat deze Bond uitgeeft, is daar weer
een klaar bewijs van.
We zouden geen redenen (hebben
om in het bizonder de aandacht te
vestigen op deze gewone manier van
doen bij z.g neutrale vereenigingen,
ware het niet dat in datzelfde blaadje
de „Nieuwe Haarl. Ct." een paar maal
wordt besproken.
't Is onder 't fraaie hoofdje: „Las-
terbloempjes uit de Christelijke pos
tale vakpers" {sic) dat we het volgen
de lezen:
In een Haarlemeeh Katholiek
blad stond, dat wij te Maastricht
verklaard hadden, den afloop der
Fransche poststaking te betreuren,
en buiten bespreking latende, of wij
voor ons zulks al of niet doen, wij
hebben er te Maastricht in het geheel
niet over gesproken. Toch maken
onze Katholieke tegenstanders te
Haarlem daar propagande mede.
Nu moet men weten, dat wij op
een brandbrief, door eenige Haarlem-
scbe „neutrale" postbeambten aan ons
gericht, dien heeren zwart op wit de
Courantenverslagen hebben toegezon
den waarin de bedoelde uitlating voor
komt, welke uitlating we ook dadelijk
na de vergadering in ons blad op
critische wijze onderhanden namen.
En ondanks de eenstemmigheid van
de verslagen ontkennen nu de „neu
trale" heer«n eenvoudig, nu hun die
uitlating wat al te gevaarlijk voorkomt
voor hun „neutraliteit", dat zij aldus
hebben gesproken.
Dat is een van die kronkelende
bochten waarin de „neutraliteit" zich
keeren moet, om er te komen 1
Gelukkig, dat de Katholieke poet
beambten, niet alleen hier ter stede
en in onze omgeving, maar in geheel
het land, langzamerhand beter inzien
dat het neutrale vakverenigingsleven
slechts een stichting is van, of een
welkome buit voor de sociaaldemo
cratie 1
En dat vereenigingen van Katho
lieke postmannen, die in zuiver-mate-
riëele kwesties federatief samenwerken
met de andersgezinden, even nood
zakelijk als onontbeerlijk zijn
Aan de band eener statistiek uit
Dnitschland hebbeD we een poos ge
leden met cijfers aangetoond, dat sta
kingen zeer zelden het gewenschte
resultaat brengen, doch dat de arbei
der in plaats van zijn toestand te ver
beteren, vaak zelf het kind van de
rekening wordt.
En de conclusies uit die beschou
wingen getrokken, worden versterkt
door de cijfers, die thans zijn gepu
bliceerd door 't Centraal bureau voor
de statistiek over de werkstakingen
in 1908, in ons land uitgebroken.
Een goed teekeo mag worden ge
noemd, dat 't aantal stakingen ver
mindert. Iu 1906 hadden er nog 164
plaats, in 1907 130 en in 1908
slechts 108.
Wat 't aantal werklieden betreft, in
1906 staakten er 11.069, in 1907 11.646
en in 1908. 5650.
Waren bij deze stakingen in 1906
874 ondernemingen betrokken, in 1907
478 en in 1908 502
Verreweg de meeste stakingen bra
ken uit in de bouwbedrijven, bijna het
derde gedeelte |wel, ook vele worden
geconstateerd in die der bereiding van
voediügs en genotmiddelen.
De acht groote gemeenten in ons
land nemen bijna de helft der ge
schillen voor hare rekening.
Zuidholland had in 1908 de meeste,
27, dan volgt Noordholland met 22.
liet zuiden maakt in deze een goed
figuur, Limburg leverde er slechts 1.
Wil meu letten op welken tijd van
't jaar de stakingen uitbraken, dan
noemen wij April met 27 en Maart
met 15. De laatste drie maanden vaD
't jaar waren wel de kalmste.
De slapte in werkzaamheden is hier
Da,uurlijk van grooten invloed op.
Bij verreweg de meeste stakingen
ging het om loonsverhooging, hand
having van het oude loon, enz. Om
arbeidsduureischen werd slechts zeven
maal gestaakt.
Een zeer somber cijfer geeft 't aan
tal door de stakers verloren arbeids
dagen, die niet minder dan 56.882
bedroegen, terwijl 3960 dagen verloren
giDgen voor arbeiders, die tengevolge
van sttkingen niet konden werken,
d. z. te zarnen 60842 dagen. Stel het
gemiddeld loon op f 1,20, dan is er
in 1908 circa f75000 aan de arbeiders
gezinnen onttrokken. Een verschrikke
lijk cijfer! Ed deuk dan meteen aan de
vele werklieden, die door de stakingen
hun werk en dus hun brood verloreD,
dan kan men zoo ongeveer zich een
beeid vormen van de verscnribkelijke
verwoestingen die de s'akingen aan
richten. Dan kan men ook begrijpen,
dat de weerstandskassen slechts zeer
weinig vermogen.
Inderdaad moet het proclameeren
eener staking een alleruiterste middel
blijven, wij wezen er reeds vroeger op.
Hebben nu die stakingen den werk
lieden zooveel succes gebracht?
Absoluut niet.
Van de 97 stakingen eindigden er
slechts 24 ten gunste der werklieden,
bij 28 werd er een schikking getroflen
en men weet het, dat geschiedt niet,
zoDder dat ook door de werklieden
belangrijke concessies gedaan zijn, doch
45 stakingen, bijna de helft, vielen
geheel ten nadeele der werklieden uit.
In 72 werkstakingen zijn de werk
liedeDorganisaties tusscheabeide ge
komen en de patroonsvereenigingen
in 11.
Wat de uitsluitingen betreft, 't aan
tal bedroeg 27, waarvan 10 in de
tabaksindustrie.
1515 werklieden werden uitgesloten
en de duur van de uitsluitiug beliep
pl.m. 1062 dagen.
Door de uitsluitingen gingen totaal
6287 arbeidsdagen verloren.
Bij uitsluitingen staan de patroons
iets sterker dan de werklieden bij
stakingen. 6 uitsluitingen eindigden
te hunnen gunste, 14 gedeeltelijk, ter
wijl er 4 mislukten.
Uit een en ander blijkt wel, dat de
uitsluitingen in verre na niet dat
kwaad stichten van de stakingen.
Toch blijven beide een ramp in de
maatschappij. Zij brengen beide par
tijen groote schade toe, dcch ook hier
wordt de arbeider, als de economisch
zwakkere, in den regel van de heele
beweging de dupe.
Wij herhalen dus onzen wenkStaat
nog één anderen weg open, staakt dan
nooit 1
[We staan vandaag-, wat 't buiten-
landscih overzicht betreft, een beetje
beduusd.
iWa.nt de buj.ten] audschc pers, die
we daarvoor hebben te raadplegen,
staat in het teeken der luchtvaart:
in Dnitschland is het niet anders
dan Zeppelin, Zeppelin, in Frank
rijk is 't de geestdrift voor de jvlieg-
\Y©ek te Reims, die zelfs de buiten-
landsche politiek op den achtergrond
dringt.
tWe zullen zeker aan de onderwer
pen van den dag dan ook behoorlijk
onze aandacht wijden, maar toch
wenschen we wel eerst iets te ver
tellen over andere dingen.
En dan allereerst een woordje over
de i
Kerkvervolging in
F r a n k r ij k',
waarover we ook in ons Tweede Blad
van heden een en ander hebber mede
gedeeld. .Wat zoo uit Frankrijk tot
ons komt van dien aard, zijn een
voudig „staaltjes van de wijze waar
op de regeering tegen de Katholieke
kerk optreedt, maar... ze zijn wel
sprekend.
De Paters Capudjnen zijn, even
als alle andere kloosterorden, uit hun
kloosters en kerken verdreven en
deze zijn door den Staat gestolen.
Daarenboven mogen ze geen „con
gregatie" meer vormen.
Die Paters, FTansehe burgers dan
toch, moesten toch ergens blijven,
en een aantal hunner weideii opge
nomen in het huis der „Cercle d'étu
des franciscaines te Parijs, een ver
eeniging die geheel volgens de voor
schriften der kerk vervolg i ngswette n
is ingesteld.
Maardaar kwam deze week
de rechter van instructie André.
Hij deed huiszoeking!
In de keuken zat een kloosterbroe
der aardappelen te jassen.ha, dat
is in het huidige Frankrijk een
h oogstm isdadig feit, want dat wijst
op een „verboden congregatie" 1 En
allerlei papieren en stukken werden
in beslag genomen, drie paters wer
den gearresteerd en den heelen dag
was er de politie en de justitie In
de weer om de schrikkelijke misdaad
toch maar uit te vinden
D ie misdaad zou dan wezen, zooals
gezegd, dat de paters tóch nog een
„congregatie" vormen.
't Zal wel een vervolging worden,
en dan gaan de paters de gevan
genis in!...,
Men vraagt zich af of de Fran
se-hé justitie haar tijd en moeite en
kosten niet beter kan besteden dan
door zich af te geven met dergelijke
akelige plagerij! Doch... daar is
't nu eenmaal Frankrijk voor!
In Zweden.
Nog een enkele opmerking hebben
we vandaag te maicen over de sta
king in Zweden, die zooaJs te ver
wachten was, au heelemaal verloopt.
De arbeiders, die door de socialis
ten opgezweept de staking zijn be
gonnen, zullen er natuurlijk de dupe
van worden: ons hoofdartikel van
vandaag geeft in dit opzicht leering!
ÏWat we echter uitdrukkelijk wil
den doen opmerken, is de gemeene
houding alweer van de socialistische
hooiden der beweging, die voor een
deel hun lijf geborgen hebben en het
land zijn uitgeweken, voor een ander
zich nu van de staking niets meer
aantrekken en al hun beloften van
vroeger eenvoudig vergeten.
De werklieden die door hen in het
ongeluk gestort zijn, moeten nu maar
voor zichzelf zorgen. En de onte
vredenheid, die natuurlijk zich uit
in de arbeiderskringen, wordt nu
door de socialistische pers zooveel
mogelijk afgeweerd van de hoofden
der socialistenleiders, door met de
gewone brutaliteit en schimp af te
geven op de kapitalisten en werk
gevers
Dat is het infame, dat de socialis
ten van het ongeluk waarin zij hun
volgelingen storten, nog gebruik ma
ken om deze op te hitseni
Ken slechte zomeer tn slapte
in alles. De komkommer
tijd en komkommerberichten.
Het „ICenaumeer" en een
voorstel aan meneer Springer.
Opknapping van de stad
en wat er nu nog te wenschen
is. Van iemand, die over
drijft, al bedoslt hij het zeker
goed.
Zoo gaat het zomerseizoen langzaam
*hn, en ongemerkt, maar even onvoor
delig als het begonnen is, voorbij!
'Waarlijk geen fortuintje voor .degenen,
die het van. de drie maanden zomer
Waar we hier hoogstens op kunnen
fekenen, hebben moeten! Ik hoor dan
ook overal, dat het slapjes is met het
bezoek: misère en slechte tijd, en als
iedereen er over klaagt, ja zelfs zegt
dat men het in jaren niet zoo droevig
beeft gehad als nu, dan zal er toch
Wel een snippertje waarheid in wezen!
En zooals het met de bezoekers gaat,
en met de zomermenschen, zoo gaat
bet ook met het lokale nieuws: 't is
dun gezaaid. De komkommertijd noes
^len dat de journalisten geloof ik, en
bt dien tijd wordt elke gewone ge
beurtenis een „bericht". Zoo las ik de-
*er dagen, ik zal maar niet zeggen
Waar, da hoogstbelangrijke mededeeling
in de krant dat een paard dat ergens
voor een rijtuig op „volk" stond te
wachten, onrustig werd en op hol
had willen gaan, doch dat de koet
sier bijtijds den teugel had gegrepen
en het paard had gedwongente
blijven staan! Wel belangrijk, watzegt
u? Dat deed me weer eens denken aan
de historie van den meneer, die vertelde
dat hij op 't punt was geweest te»
verdrinken, en alleen door een geluk
kige beweging nog gered was en aan
den dood ontkomen. En toen men hem
vroeg om dit vreeselijke geval te ver
tellen, kwam het uit, dat hij van do
Raaks af naar de Zijlvest was gewan
deld en gelukkig rechtsom had ge
slagen, want had ik rechtuit geloopen,
Zfei hij, dan had ik regelrecht in het
water terecht gekomen en aangezien
ik niet zwemmen kan was ik dan on
twijfelbaar verdronken! 'n Flauwe mop,
maar misschien net een goede voor
den komkommertijd. Van water gespro
ken we vinden hier in Haarlem tegen
woordig water waar het vroeger nooit
te zien was. Of hebt u den grooten
nieuwen vijver in het Kenaupark nog
niet gezien? Dat was anders deze week,
na de ontzettende regens van Dins
dagavond en -nacht, een bezienswaar
digheid van belang! Er zijn zelfs foto's
van gemaakt! En menigèen, die er
was wezen kijken, vond dat de natuur
hier de kunst had verbeterd en dat
werkelijk zoorn vijver op die plek heel
wat aardiger en frisscher staan zou dan
het groote groene grasveld. Ook de be
woners van hel Kenaupark, voor zoo
ver ze in de zomerdagen thuis zijn
want deze buurt lijkt over het algemeen
's zomers uitgestorven, en de buren ont
moeten elkaar dan in Spa, Wiesbaden
of aan den Rijn hadden er pleizier
in dat ze nu aan een meertje woonden.
Toch is het nog zoo'n onaardig idea
niet, en als onze tuinarchitect het niet
te druk gehad heeft van de week met
zijn arbeid voor de tentoonstelling in
den Hout, dan is hij misschien wel bij!
het zien van het „Kenaumeer" tot de|
conclusie gekomen, dat zoo'n afwissew
ling van water in de groote grasperken,
waarvan meneer Sprenger een Liefheb
ber is, bij gelegenheid toch heel aardig
kan wezen! Wie weet, trekt hij er*
niet partij van bij de tentoonstelling,
waar men naar ik tusschen de tra
de's doorgluren kon al druk bezig
is met do werkzaamheden voor den
nieuwen fontein, die nu, na het royale
aanbod van „Vreemdelingenverkeer",
dat wel zal worden aangenomen, de
tweede fontein in den Hout zal wor
den, zoodra wij wederom over onzen
Hout de vrije beschikking zullen krij
gen, Ik moet zeggen, dat was een goed
idee van deze Vereeniging: ik heb vroe
ger al eens hier ter piaatse mogen
zeggen, dat het plaatsje bij de muziek
tent toch eigenlijk het aangewezen plek
je voor zoo'n fontein zal blijven, en
dat is toch niet tegen te spreken. Voor-R
al omdat de electrische tram het gras- j
veld vóór het Paviljoen zoo leeiijk heeft I
bedorven. Enfin, in dit opzicht wachten'
we af totdat de tentoonstelling voorbij!
is. Intusschen moet gezegd worden dat;
ons stadsbestuur in den laatsten tijd
weer eens een ongekende levendig
heid heeft betoond aan het opknap
pen van straten. Ze zijn hier toch nog
zoo kwaad niet, zou men geneigd zijn
uit te roepen, als men leest, dat in
Parijs het bestuur van openbare wegen
de halve stad tegelijk opbreekt en
maanden lang opgebroken laat, zoodat
een journalist die van het noordelijke
gedeelte der stad naar zijn bureau in
het centrum van Parijs wilde gaan zon
der een opgebroken of afgezette straat
te passeeren ,dat na dagen en dagen,
lang zoekens moest opgeven: 't was
eenvoudig niet mogelijk! Neen, dan
doen ze hier in de stad toch beter: ik
ondervond van de week nog, dat men.
een Laan nabij den Hout, waar veel
passage is, geheel begon op te breken;
om drie uur, waarschijnlijk wegens een
defect aan de gasleiding, terwijl twee
uur later onder voortdurend toezicht
van een paar opzichters het defect was
gerepareerd en tevens de geheele laan
wederom in begaanbaren staat was ge
bracht, alle gaten waren gedicht en de
straat weer gelegd! Daar kunnen de
Parijzenaars dus zelfs niet tegen op!
Een goede verbetering maar ze was
dan ook allang hoog noodig is ook
dat de afrit van de brug over de Nieu
we Gracht aan de zijde van het Kenau
park zoo deugdelijk is verbeterd. Het
was me daar een straat vol gaten en
kuilenvoor rijtuigen alleronaange
naamst, voor voetgangers alleronpleizie-
rigst, voor fietsers haast levensgevaar
lijk, en de gelijkmaking van deze straat
heeft die allen pleizier gedaan, daar ben
ik vair-overtuigd. Wanneer ik nu aan
openbare werken een wenk zou mogen
geven, dan zou het deze zijn, dat men
nu ook den anderen kant van Tiet Ke-.
naupark, waar de tram rijdt, eens flink
onderhanden mag nemen: de tramrails
liggen daar zóó gevaarlijk hoog boven
de ingezakte straat en de bestrating tus
schen de rails is er zóó vol kuilen^
dat menigeen, vooral per fiets, zich
bij eenigszins regenachtig weer liever
een grooten omweg getroost dan dien
weg te volgen. Op die manier komen
de straten van Haarlem dan langza
merhand weer in een begaanharen staat,
en als er dan daarenboven voortdurend
extra op gelet wordt dat ook de mo
reel e toestand van de straat verbetert,
wel ,dan komen we nog eens in een
ideaal-stad te wonen! In dit laatste
opzicht wordt juist in de laatste dagen
nogal erg geklaagd: vooral de Grooto
Houtstraat is een voortdurende bron
van klachten en het is daar dan ook,
naar de krantenb erichten te oordeel en,
vooral op sommige avonden allesbehal
ve in het reine. Toch geloof ik dat in
dat opzicht wel wat met het klagen
overdreven wordt en vooral bij het
vragen om maatregelen tegen overlast,
zijn er, die de overdrijving tot in het
belachelijke voeren. Zoo wenscht een
medewerker van een van de stedelijke
bladen al, dat aan een artikel var*
onze politieverordening streng de hand
worde gehouden, waarvan wed ik
geen van mijn lezers ooit gehoord heeft.
Dat artikel zegt notabene, dat met f3
boete zal worden gestraft hij, die tegen
een perceel leunt(!) of in raamkozijnen,
dorpels, stoepen, bordessen en kettingen
zit of speelt!Die medewerker
meent, dat men door streng de hand
te houden aan dit artikel veel straat
schenderij zal tegengaan. Eilieve, we
zijn toch hier niet in Rusland bijgeval?
En of onze jongens op deze, wel erg-
militair-lijkende manier tot de orde zul
len worden gebracht, wel, ik waag het
heel ernstig te betwijfelen, .hoor! Ik
voor mij meen dat vooral de school
hier zijn werk moet doen, en dat door
de school en haren invloed het meest
tegen straatschenderij en straallawaai
te doen is.
28 AUGUSTUS.
