DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND,
KORT VERSLAG.
Handels- en Fabrieksmerken.
BUITENLAND.
Zaterdagavondpraatjes.
KinfterfouisvMt 29-111-33, Haarlem
Gemengde Buitenlandsche berichten
ZATERDAG 4 SEPT. 1909.
349t® Jj&rgarg. No. 6982
Bureaux van Redactie en Administratie
intereesnmunaal TeidoonitMininer1 1426.
I
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Alle betalende abonnés Op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, z(jn volgens de bepalingen op de polissen vermeid, tegen ongelukken verzekerd voor
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht II.
Dit nummer bestaat uit
uier bladen, ui. o. de Of
ficiéél e Kerklijst en het
Geïllustreerd Zondags
blad in 16 bladzijden.
EERSTE BLftD.
De Administratie herinnert,
dat geen zorg gedragen kan
worden voor degenen, die zich op
gaven als abonné voor het Kort
Verslag,maar de kosten ad f 0,50
niet te voren gestort hebben.
Hiertoe zal nog kort gelegen
heid gegeven worden.
Over de kosten kan niet
worden gedisponeerd.
SPANJE.
AMERIKA.
ZWEDEN.
DENEMARKEN.
De Noordpool ontdekt!
cm.
NIEUWE HAARLEMSCHE COU
ABONNEMENTSPRIJS!
Per 8 maanden voor Haarlemf 1,85
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afiouderljjke nummers .0,08
PRIJS OER ADyERTEMTIËN
Va* 16 regels 60 cent (eontant 50 cent).
Iedere regel meer10 cent.
Buiten Haarlem ea de Agentschappen 20 cent per regel. Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (A contant).
GULDEN bil
verlies van
GULDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
4no
GULDEN bij
overlijd**.
310
GULDEN bij
verlies van éen
hand of voet.
150
GULDEN bi|
verlies va*
éen oog.
100
GULDEN bi)
verlies van
éen au.
60
één
wij 8 vinger.
15
GULDEN bij
verlies van
éen anderen
vinger.
8c!>
,o"
I.
Zoo T&a tijd tot tijd verschijnt,
•p geaette tijden zou men zeggen,
èn de bladen onder de rubriek
„Rechtszaken", een verslag van een
rechtszaak, waarbij een handelaar,
fabrikant of winkelier den onreaat-
«natigen gebruiker of den namaker
van zijn handelsmerk vervolgt
En even geregeld kan men al
thans in negen vajn |de tien voor
komende gevallen een poosje later
onder de „uitspraken" het bericht
▼inden dat de beklaagde in zoo'n
geval is vrijgesproken.
Is zoo'n beklaagde in al die ge
vallen in dén eigenlijkc-U zin „on
schuldig1" aan dat namaken va;n een
handelsmerk?
Och neen!
ÏWant vaak beslist een Riechtbunk
in haar vonnis, dat de geïncrimineer
de namaak onrechtmatig is,
maar, dat de kwade trouw] niet be
wezen kan worden.
Bit wijst op een leemte in de wet.
En het zal goed zijn, hierover eens
«en nader onderzoek in te stellen-
Artikel 337 [Wetboek van Straf,-
eecht beheerscht deze materie.
Be eerste alinea ervan luidt
„Hij die opzettelijk waren, wel
ke zélve of op hare verpakking
valscheljjk voorzien zijn van den
naam. de firma of het merk waar
op een ander recht heeft, of, ter.
aanduiding ran herkomst van dei
naam eener bepaalde plaats, met
bijvoeging van een verdichtten
naam of firma, of op wier verpak
king zoodanigen naam, firma, of
merk, zij1 het ook met eene ge
ringe afwijking Zijn nagebootst,
binnen het rijk in Europa invoert,
zender klaarblijkelijke bestem
ming cm weder te worden uitge
voerd, verkoopt, te koop aanbiedt,
aflevert, uitdeelt, of ten verkoop
of ter uitdeeling in voorraad heeft,
wordt gestraft met gevangenis
straf van ten hoogste drie maan
den of geldboete van ten hoogste
zeshonderd gulden."-
Juridieke brabbeltaal, die op het
eerste gezicht voor een gewoon niet-
juridiscth mensch onbegrijpelijk lijkt,
doch die met wat geduld en inspan
ning ten slotte toch tot opheldering
geraakt. c i
Men, zou nu echter mogen wen-
schen, dat het voornaamste wa,t dit
artikel eigenlijk toch bedoelt, ook
er d.oor werd bereikt, namelijk: be
straffing van dengene die ee|a han
dels- cl fabrieksmerk namaakt of
van, zulk een nagemaakt merk wil
lens en wetens gebruik maakt.
Elan gaven we de fraaie taai van
het artikel op den koop toe
Bech het geval wil, ziooals we al
in den aanvang zeide|n, dat op dit
artikel van het Strafwetboek zoo
gced als nooit iemand is veroordeeld
Gesteld al dat een Officier van
Justitie termen vindt cm tot een
strafvervolging over te gaan (en dat
zegt al héél Wat, wlant ook de Of
ficieren van Justitie weten wel hoe
de Rechtbanken voortdurend oordee-
len), dan wordt toclh doorgaans in
het vennis vrijspraak verleend, en
wel omdat in het genoemde artikel
het woordje opzettelijk" staat, en
de Rechtbanken of Gerechtshoven
de daardoor geëischt© „kwade
trouw" bijna nimmer bewezen
achten.
ÏW] ij zouden sterke voorbeelden
kun nen vertellen, waarbij1 voor ieder
gewoon mensch duidelijk uitkomt
dat er „namaak" te cönstateeren
viel, maar waar de rechter toch de
kwade trouw niet vond naar de
Wet bewezen.
En hierop komt het aanVeroor
deling is anders onmogelijk.
[Wil men één staaltje
Een fabrikant hier te lande had
een fabrieksmerk, ingeschreven bij
het bureau voor den industriëelen
eigendom te 's-Gravenhage.
Een ander fabrikant maakte nu
een merk, dat op Zieer kleine afwij
kingen na een getrouwte [nabootsing
was van het bovengenoemde merk,
waarop 'hij wist- dat nummer één
recht had.
Het merk van no. 2 had alleen
vier letters in een achthoekige om
lijsting, dat van no. 1 drie letters
in dezelfde omlijsting, doch op het
eerste gezicht geleken ze sprekend
op elkaar.
Be fabrikant mx 2 verzocht aan
het bureau van den industriëelen
eigendom inschrij ving .Van Ziija merk,
doch deze werd geweigerd op grond
d at het te veel op het door den perste
gedeponeerde merk geleek.
Bat waren, de feiten.
[Fabrikant np. 1 vroeg nu op1 grond
van bovenaangehaald artikel een
vonnis tegen zïjn coacnrrenl, en
de Officier van Justitie eisichte in
derdaad vercordceling van no, 2 tot
driehonderd gulden boete.
Bé Rechtbank evenwel sprak den
beklaagde Vrij, in hoofdzaak omdat
men bij de meest oppervlakkige 'be
schouwing de verandering der letters
wel bemerken moest.
Fabrikant no. 1 Was daar niet mee
tevreden, en ging in hooger beroep:
de zaak kwam, vooreen Gerechts
hof. 1
Baar eischte de advocaat generaal
echter bevestiging van het vonnis
der Rechtbank, want zteide hij'
het criterium van de rechtspraak
in Nederland was altijd geweest dat,
wanneer een eenvoudig' merk bij op
pervlakkige beschouwing gelijkheid
opmerkt, doch men bij een nader
onderzoek toch afwijkingen kan
cönstateeren, geen overtreding mag,
worden aangenomen.
Men had dan wel zei de advo
caat zeer deloyale concurrentie,
maar... geen overtreding van art.
337 m. v. S.
En aldus, opimerkende dat de
„kwade trouw", omdat er ©enige af
wijking was, niet kon worden bewe
zen, oordeelde ook het Hof.
Dat- is één staaltje uit vele.
Het spreekt dunkt ons van-
ztelf, dat 4e wetgever, die het Straf
wetboek samenstelde, nooit kan heb
ben bedoeld dat feiten als het hier
boven aangehaalde ongestraft moes
ten blijven.
Dochidie bedoeling hebben
rechters en justitie zich. niet aan te
trekken
Bteze toch houden zich aan de wet,
en de letter. En als ons rechtsgevoel
niet bevredigd wtoaidt door een uit
spraak als dezte en vele andere, dan
volgt daaruit dat de wet yjerbetend
moet worden t t
Diit is dan ook ingezien, en her
haaldelijk beproefd.
Hoe dit in zijn werk ging en waar
om we op 'dit oogenblik nog niet veel
verder zijn op dat punt, daarover
in een volgend artikel.
De anarchist Ferrer.
Onder onze drieregelberichtjes
meldden we gisteren de arrestatie
van den berucihten .vrijmetselaar-
anarchist Ferrer.
Dit heerschap was1 directeur van
de thans (laat genoeg!) gesloten mo
dern se school te Barcelona, waar de
grondbeginselen van het moderjae re-
volutionisme onderwezen werden en
waar meerdere beruchte anarchisten
den eersten grondslag voor hun ver
derfelijk streven en de eerste aanspo
ring tot hun latere aanslagen olat-
vangen hebben, Ferrer bepaalde zich
niet eenvoudig tot het uiterlijk be
stuur van dezte anarchistischs kweek
school, hij deed zelfs meer dan zijn
theorieën verklaren en nieuwe aaji-
h angers winnen, hij trad o-ok op als
actief leider van zijn leerlingen e'a
met name werd hij genoemd als de
bewerker van den aanslag van de
Calle Mgyor, ofschoon men, bij ge
brek aan bewijsmateriaal, niet tot
zijn veroordeeling kon overgaan.
Ontwijfelbaar is dat hij ook duch
tig heeft medegeholpen aan de jong
ste revolutie en vooral aan de moor
den en plunderingen van kloosters
enz.
Een hoogst gevaarlijk personage is
dus iö hem gekpiptj
Inpalmen maar!
Be Amerikaansehe procureur-gene
raal (minister van Justitie) heeft al
verklaard, dat de Noordpool... Ame-
rikaansch grondgebied is
Als er land is aan de Noordpool,
dan is dat een bezitting der Yeree-
nigde Staten!
't Genoegen van de kaart een
kleurtje te geven in de poolstreken
megen we aan Amerika wel gunnen
of er veel animo zal wezen om daar
belastingen te gaan innen of volks
vertegenwoordigers te kiezten, dunkt
ons aan gerechten twijfel onderhe
vig i i .i
Bijlegging van den strijd?
Dte lastgever van het ministerie,
baren Cederborg, moet het zoover
hebben gebracht, dat het stakings-
fcestuur besloten heeft den arbeid
op z'n laatst den 6an dezer te her
vatten, uitgezonderd bij de leden der
Zweedsche vereeniging van werkge
vers. 1
De strijd is 'daarmee weer terugge
bracht tot zijn begin en uitgangs
punt).
Cederborg zieide, de vaste overtui
ging te hebben, dat de regeering
wel als bemiddelaarster zal willen
optreden, als het conflict tot de oor
spronkelijk strijdende partijen, n.l.
de gene einde vereeniging jyjan werk
gevers en hare arbeiders beperkt
wordt. i
Maar het blijft de vraag, of de
werkgevers van staats be middeling
mi meer zijn gediend dan te voröa
Intusscihen: wat hoopvoller ziet
het er nu wel uit?
Feeststemming ter eere van Dr. Cook.
De Denen zijn in fee»telijke stem
ming wegens het feit dat de Noord-
poolontdekker (men zie echter onder
onze gemengde berichten eenige op
merkingen) met een Deensch schip
de terugreis aanvaard heeft.
In Kopenhagen zal dan ook Dr.
Cook op de meest; plechtige wijs wor
den ontvangen.
Verschillende ministers gaan met
den gezant der Ver. Staten de „Hans
Egede", het schip van Dr. Cook, te
gemoet tot Elseneur: daar gaat de
ontdekkingsreiziger dan op de regee-
ringsboot over, om feestelijk naar
Kopenhagen te worden gebracht.
Dr. Cook zal daar zijn intrek nemen
bij den Amerikaan) chen gezant, maar
niettemin blijft hij de gast van het
Deensche velk, zeggen de kranten.
Gedurende zijn verblijf in Kopen
hagen zal daarenboven net Koninklijk
Aardrijkskundig Instituut een groot
feest organiseeren, dat zal worden
bijgewoond door de koninklijke fami
lie. De geheele stad zal vlaggen, en
tal van feestelijkheden zijn voorge
nomen.
Alsnu de geleerden der wereld
het verhaal van Dr. Cook maar willen
gelooven 1
Nieuwe bizonderheden.
In het Tweede Blad van vandaag
hebben wij het slot gegeven van Dr.
Cook's verslag over zijn terugtocht na
dat het groote doel bereikt was.
Hedenavond zal Dr. Cook waarschijn
lijk te Kopenhagen aankomen en
onder onze buitenlandsche berichten
hierboven kan men lezen van de ont
vangst die hem ten deel zal vallen.
Intusschen is reeds vóór Skagen een
correspondent van een telegraafagent-
schap aan boord der „Hans Egede"
weten te komen.
Dr. Cook deelde dien correspondent
mede, dat hij van Groenland eerst naar
het .Westen en vervolgens naar het
Noorden vooruit gegaan is. Bij zijn ver
trek van Groenland werd hij begeleid
door tien Eskimo's. Deze heeft hij twee
aan twee terug laten keeren, zoodat ten
laatste nog twee Eskimo's bij hem Wa
ren. Den 21 en April des morgens te 7
uur heeft hij de Noordpool bereikt,
hetgeen hij des middags te 12 uur door
metingen heeft vastgesteld. Reeds de
laatste veertien dagen voor de berei
king van tja Noordpool en acht dagen
daarna heóft hij metingen gédaan. Aan
de Noordpool heeft hij geen land ge
vonden. De diepte der zee heeft hij
niet gemeten, daar de noodige instru
menten daarvoor ontbraken. De laagste
temperatuur gedurende de geheele reis
is 83° geweest. Hij heeft op de Noord
pool de Amerikaansehe vlag geplant.
Het succes der reis schrijft hij toe aan
de omstandigheid, dat hij gebruik heeft
gemaakt van de oude bekende hulpmid
delen, n.l. Eskimo's en hunne honden
en dat hij geheel als een Eskimo ge
leefd heeft. Hij heeft tijdens de expedi
tie ontzettend veel geleden en groote
ontberingen doorstaan. De rds naar de
Noordpool heeft 3 maanden, de terug
reis 9 maanden geëischt, aldus vertel
de Dr. Cook.
Twijfelaars
Een deel van de geleerde wereld is
verrukt over de ontdekking der Noord
pool.
Maar er zijn er nog genoeg, vooral
onder degenen die van poolreizen ver
stand hebben, die zeggen dat Dr.
Cook's verhaal eerst goed en deugde
lijk zal moeten worden bewezen, vóór
zij het zullen gelooven.
Het voornaamste argument waarop
zij dien twijfel doen steunen is het
feit, dat hij de Pool in een maand
zou bereikt hebben, maar een jaar heeft
noodig gehad om terug te keeren.
Zoo redeneeren b.v. Herbert Bridg-
man, die kapitein Peary op enkele zij
ner expedities vergezelde, Evelyn Bald
win, die als metereoloog de Peary- en
de Wellmann-expeditie meemaakte, en
admiraal Melville, die ook een tocht
naar het hooge noorden ondernomen
heeft.
Een persman is luitenant Shackle-
ton, den bekenden Zuid-Poolvaarder,
gaan interviewen.
Deze verklaarde: „Het is voorbarig
op het oogenblik een opinie uit ta
spreken in welken zin ook. Wij moeten
afwachten tot we van dr. Cook vol
ledige mededeelingen hebben. Niemand
heeft voorshands het recht aan zijn
verklaring te twijfelen. In die verkla
ring is niets wat onmogelijk is, na
dat hij de Pool op 200 mijlen was ge
naderd.
„En nadat hij de Pool b'eszocht had
en teruggekeerd was, belette hem im
mers niets, een jaar lang onder dei
Eskimo's te leven? Daarom meen ik,
idat 't lange uitblijven op den terugtocht
niets tegen zijn verklaring bewijst.
„De vraag is echter: hoe groot was
de afstand naar de Pool, toen hij met
de Eskimo's derwaarts vertrok? Hij
moet 12 geographische mijlen hebben
gemaakt per dag om dien afstand in
35 dagen af te leggen.
„Er is nooit een expeditie geweest,
die zulke afstanden kon afleggen. Zoo
men een of twee mijlen per dag vor
derde, mocht men van geluk spreken;
bij Cook moet dan ook het ijs bijzon
der effen zijn geweest, wat zelden het
geval is."
Men ziet het, ook Shackleton is nog
vrij sceptisch.
Geheel ongeloovig is de reeds ge
noemde Amerikaansehe admiraal Mel
ville.
Deze zegt ronduit dat da heele ge-
schiedenis best^zou kunnen zijn opge
schreven door iemand, die honderd
mijl van de Noordpool verwijderd was
gebleven. Er wordt in 'de berichten
ook niet gesproken van de dagen, dia
tusschen 14 en 21 April Lagen, zegt
Melville.
Op 14 April was dr. Cook, zoo rede-i
neert deze ongeloovige Thomas verder,
op 88 gr. en 21 min., en op 21
April bereikte hij de Noordpool, vol
gens zijn zeggen. Dat zou dus, den af
stand stellende op nog 100 mijlen, be
te eken en, dat er gedurènda 7 dagen 14
mijlen per dag was afgelegd, iets, dat
de schout-bij-nacht totaal onmogelijk
acht, gegeven de uiterst ongunstige om
standigheden.
Van de expeditie met de „Jeannertte"
weet Mdville nog zeer goed, dat da
troep, na 30 mijlen op één dag te
Nabetrachting over etn nat
ten feestdag. Onbedriege-
itjke teekenen, en van een
reputatie die toch niet ver
leren is. E-n datum om te
onthouden, en enthousiasme
tan de bovenste plank.
't Is mosterd na den maaltijd, om
*og eens ta gaan lamenteeren over dien
waterigen Koninginnedag, en wie je er
«ver hoort, heeft er den mond vol van
dat het een „pech" geweest is waar
bij dat van Zeppelin nog niets moet
wazen, maar als ik zoo mijn weekkro-
niek moot schrijven, dan mag een kleine
herinnering aan dien dag toch niet ge
heel achterwege blijven, 't Is dan ook
erg geweest, dat daagje! Nu we weder
zoo'n beetje droogte en warmte hebben,
snappen we bijna niet hoe het moge
lijk is dat we drie, vier dagen ga-
leden zóó schrikkelijk kou moesten lij-
tem en zoo enorm door wind en water
zijn geplaagd geworden! Met "t middag-
feest was het nog zoowat, ofschoon ook
taarbij heel wat koude voeten, natte
*uggen anverkoudheden zijn opj
geloopen. M,aar bij het avondfeest...
•ch jammer, wat *n ellende. Zelfs de
«verdekte tribune beschermde niet: bij
koozan kwam het regenwater) eu 'te
stroomen, van terzij, van voor, van bo
ven.,.. D'r loopt een van de ijverigf-
ste leden v£n het bestuur van „Koi-
ïiinginnedag" op het oogenblik rond met
'n dik gezicht, 'n paar roode oog en en
permanent een zakdoek in z'n hand om
z'n neus te snuiten; dat is me een onba-
driegelijk teeken dat dit ijverige ber
stuurslid op den feestavond aanwezig
is geweest! Ja, die heeren van het
bestuur hebben wel een pluimpje ver
diend dat ze zoo ijverig en aan regen
en wind zich niet storende, tóch op
hun post waren om te redden wat er
nog te redden viel. Maar tegen zulk
een furie der elementen, daar konden
ze niet tegen op! Intusschen geloof
ik, dat ze niet gauw weer aan een wa-
terfeestviering zullen denken, dat ze
daar vooreerst genoeg van zullen heb
ben! En ik geloof óók, dat ze een vol
genden. keer liever een beetje dichter
bij de stad zullen feestvieren dan nu. Ik
weet wel dat dit waterfeest voorna
melijk is georganiseerd op initiatief en
aandringen van de Roei- era Zeilver-
eeniging „Het Spaarne", en dat men
'daarbij nog 'n reminiscentie had van de
Olympische spelen, waarbij een water
feest toen vrij aardig slaagde, maar
toch heeft dit feest wel bewezen, dat
vooreerst de 31e Augustus altijd te laat
en te koud is, vooral des avonds, voor
een feest te water, terwijl voorts het
terrein ongelukkig ligt ten opzichte van
de stad. Om terug te komen de» avonds,
onder de regenbuien ten overvloede,
wel, dat is een taak geweest die me
nigeen nog lang zal heugen! En nu
spreek ik niet eens van de rokken die
gescheurd zijn aan de spijkers van de
'in elkaar gegooide „tribunes", om die
dingen dan maar dien weidschem naam
te geven, en ook niet eens van den
schrikkelijken modderpoel waardoor
men te waden had om aan den water
kant te komen! Enfin, één zoo'n feest,
dat door de omstandigheden van't weer
en door 'n ietwat ongelukkige plaats
keuze vrijwel mislukt moet heeten, zal
de reputatie van „Koninginnedag", dat
in heel het land bekend is denk maar
eens aan de wielrijdersfeestera! als
een vereeniging die weet hoe je fees
ten in elkaar moet timmeren, geen
schade doen! 't Volgend jaar beter,
heeren, en dan den boel inhalen! En
dat kan, want de heeren zijn vinding
rijk genoeg. Misschien dat daarbij dan
het plannetje van die versierde tram
wagens net als in Den Haag, dat in
deze krant is opgeworpen, 'nog wel aar
dig mee kan werken! Intusschen, we
weten en zien bij ondervinding, dat de
menschen zich noch door de slech
te tijden, noch door het slechte weer,
laten weerhouden om uit te gaan als
ze dat in het hoofd hebben, maar wan
neer van den anderen kant (ook dót is
bekend) iets niet in den smaak van ons
Haarlemsche publiek valt, dan kan hef
ook nóg zoo mooi en deugdelijk zijn,
maar dan blijft de een voor den ander
thuis! Ik dacht aan die waarheid, toen
ik gisteren in onze Courant 'n berichtje
Las, dat Willem Andriessen, onze geniale
jonge componist-klavierspeler, op 26
October e.k. een concert zal geven hier
ter stede. Niet, dat ons Haarlemsche
publiek Willem Andriessen niet kent
noch vereert, integendeel, want die
vereering toont zich dikwijls genoeg.
Maar toch moet gezegd worden, en in
deze krant mag ik dat wel zeggen,
dat met name onze Haarlemsche Ka
tholieken dezen grooten kunstenaar bij
zijn concerten althans niet zóó open
lijk eeren, pis hij dat verdient en als
Katholiek kunstenaar verwachten
mocht! Zie, ik ben wel de laatste,
van wien men 'n pleidooi over de kunst
zou kunnen verwachten, niet waar, maar
het heeft me in den gepasseerd en win
ter toch niet prettig aangedaan, dat op
een concert dat Willem Andriessen gaf,
en waar hij zelf zijn glorieuse com
positie speelde en anderen zijn werken
zongen, tal van Haarlemsche Katho
lieke kunstliefhebbers, die je anders
geregeld ziet gaan naar de Bach-öon-
certen, naar Toonkunst-uitvoeringen en
andere mode-sourée's nü ontbraken.Niet
één, maar vele! Natuurlijk zijn daar
onder, die verhinderd waren, hoe dan
ook. En anderen, die niet tijdig genoeg
ervan wisten. Maar toch zijn er bepaald
ook geweest, die onbewust weer het
spreekwoord hebben bewaarheid, dat
men geen profeet eert in zijn eigen
land. En dat vind ik voor Haarlem
en Haarlem's kunstliefhebbers tevens,
ontzettend jammer! Me dunkt, het
moest dan toch voor de Katholieke
kunstliefhebbers in onze stad een stree-
lend iets zijn, dat uit een echt-Room-
sche familie onzer stad zulk een voor
treffelijk kunstenaar is opgestaan. Hoe
dat beter te waardeeren, dan door bij
eenig openlijk optreden ftian aan man
te verschijnen en te laten zien dat
wij Katholieken trotsch zijn op dezen
geloofsgenoot, en dat we dubbel genie
ten van zijn hooge kunst? Ik wil hier
mee maar zeggen, dat men goed zal
doen, den datum van 26 October a.s.
aan te strepen in den almanak en bij
te houden, 't Zou me zooveel pleizier
doen, als voor Willem Andriessen die
avond eens een eereavond 'in Haarlem
werd vooral door een breede schare
van geestverwanten en bewonderaars!
Hijzelf dan zal wel zorgen dat het en
thousiasme er komt en men begeeste
ring voelt voor zijn kunst. Van enthou
siasme gesproken, ook op dat punt zijn
we hier in Haarlem nog al nuchter, en
daarom des te meer trof het me, toen
ik in een van de stedelijke bladen,
't oudste en oprechtste nog wel naar 't
zich betitelt, deze week in een ver
slagje van de inwijding van een eigen
gebouw voor oud-onderofficieren een
zinsnede aantrof, die van zoo merk
waardig enthousiasme blijk geeft, dat
ze verdient in wijder kring bekend te
worden. Ziehier wat die krant schreef
(ik geef het u letterlijk zooals het en
(staat)
,;Daarop werd de eerewijn rondge-
„deeld en sprak de hooge beschermster
„slechts enkele woorden, maar die opj
„allen, die aanwezig waren, zoo diepen
„indruk maakten, dat menig oudgedien-
„de een traan ontrolde. Zij sprak'
„slechts deze enkele woorden: „Kame
raden, ik hef mijn glas op het wel-
„zijn der afdeeling, op uw aller ge-
rondheid.""
Ni^ als dat geen enthousiasme is,
dat wéét ik het niet! Een van ïn'n ken
nissen, "die het óók Las, zei dat die
oudgedienden waarschijnlijk al te vo
ren wat te dikwijls hun glazen zélf
zullen hebben „opgeheven", voordat de
„hooge beschermster" het deed met die
uiterst-roerende speech, die hier staat
afgedrukt, en dat ze dóórdoor in die
„traan-ontrollerade" stemming waren ge
komen. Maar dat geloof ik niet!
4 SEPTEMBER.
