DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND,
Analytisch Versiag.
De Tramkwestie.
Nalezing.
BUITENLAND.
m vzron lerstelden gisteren, dat
het in 't Moorenland toch wel niet
zoo rooskleurig eruit zou zien al*
de officieele berichten wilden. En
ziot: daar (wordt bericht uit Madrid
dat er Veer 11.000 man naar Mel ill a
moeten vertrekken
In den strijd des
levens.
2$$
2S®$IS-32if Haarlem
WOENSDA& 8 SEPT. S9Ö9.
343*6 jaargang. No. 6985
Bureaux van Redactie en Administratie
Infercomiiiunasi Teiefoonnnmmer 1426.
PPUS DER ADVERTEN iN:
Voor advertsntiön en reclames buitel Haarlem en ds agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Zaterdag as. wordt de ter
mijn van aangifte van 'tKort
Verslag definitief geslo
ten. Onder de ingekomen adres
sen zijn nog eenige, waarvan de
abonnementskosten nog niet
gestort zijn. Daarom verzoe
ken wij dringend ons deze als
nog per postwissel toe te zenden
of te laten bezorgen, met ver
melding van volledigadres
des afzenders.
Aanvragen, waarvan Zaterdag
a.s. geen betaling gedaan is,
zullen wij niet kunnen behan
delen.
De Administratie.
Cholera-gevaar.
SPANJE
FEUILLETON,
ABONNEMENTSPRIJS)
fejr 8 .-maanden voor Haarlem
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom dar gemeente)
Voor de overige plaatsen in 'Nederland franca per post
Afeon «frlijke nummer;
f 1,36
n 1-35
n 1-80
„0,08
Van 1t regel* 80 eent (contant 50 cent).
Iedere regel meer1® cent.
Buiten Haarlem en de Agentsehappen SO eent per regel. Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (i contant).
Alle betalende abounds op dit blad, die in bet bezit eener verzekeringspolis zijn, gijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
tóe #4, A IW «4m A iim OSk GULDEN bij
■üb «ffret H> Sr® drrr imtxt u H E™iS) *3>w ETas srs
varlies van
GULDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
wsrken.
GULDEN bij
overlijden.
GULDEN bjj
verlies van éen
hand of voet.
GULDEN bij
verlies van
éen oog.
100
GULDEN bij
verlies van
éen <4 sim.
één
wijsvinger.
15
GULDEN by
verlies van
éen anderen
vinger
De uitkeerin«y dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean" Bflkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11,
lie soil rij var Ider „Van alles waf-
jee waarschuwde in zijn artikeltje
van 'de vorige week over de cholera
voor gevaar- van besmetting. En als
voorwerpen welke klie besmetting
kunnen opleveren, .(noemJde hij
*.m. de melk.
Ziedaar, waarom een van de boe
ven uit onzen omtrek tegen ons
icorntOf we hém soms verdenken,
Van slootwater bij de melk te doen
Och hemel, 'hoe zouden we het dur
ven
Maar we wijzen er op, dat wat
en ze medewerker schreef, in deze
d a gen deer alle overheden en bevoeg
de autoriteiten mede wordt gezegd.
Overal heet'het: kookt uwe melk!
(Waarvoor zou men dat doen, wan-
Aeer njet ihier of daar van den een
of anderen boer of melkhandelaar
gevaar dreigde
Och kom, durft, onze verbolgen
briefschrijver werkelijk Volhouden,
dat er niet nier of daar een boer is,
die z"n anelkvaten uitspoelt iu de
kloot?
En iet wol: één zoo'n spoelma-
**oeuvra, van één boer, kan als 't
*®geluk wil een heele stad besmefe-
fo»i
Is het (dan zoo onredelijk, te waar
schuwen, waar onlangs nog door een
fotograaf van „Eigen Haard" een
kiekje werd genomen van een boerein-
ftieid in 'Noord-Holland (boven het
^cordzee-Kanaal, en boven Amster
dam, zeggen Wc er ter geruststelling
bij) die de melkemmers aan 't om
spoelen was !in de sloot, vlak naast..,
bet bekende, uitgebouwde privaatge-
«cuwtje?
En kent onze briefschrijver dan
bet „Melk-rapporfc" van Gedeputeer
de Staten niet
5Vh concluleerenionZe medewer
ker P. was in allen deele gerecht
vaardigd om te schrijven zooals hij
deed, om voorzichtigheids
halve aan te wijzen van waar het
gevaar zou 'kunnen komen.
Pat hij daarbij geen regel stelde,
en de gceden zeker niet te na wilde
spreken, behoeft toch geen betoog!
Het is hoogst eigenaardig geloo-
pen met de kwestie der tramconces
sie voor de lijnen in de binnenstad,
die gisteren in onzen gemeenteraad
wederom aan de orde was.
Zooals ons uitvoerig raadsverslag
laat merken, was de belangstelling
en spanning zöer groot.
B. en Wi. zijn eindelijk en ten leste
gekomen met ©en voorstel om aan
de H. IJ. S. M dan maar definitieve
concessie te verleenenze wilden die
concessie geven Voor drie lijnenA.
van het station naar de Dreef, met
een dubbele lijn door Barteljoris-
straat.Smedestraat en ©ene door
Groote HoutstraatKoningstraat
en Gierstraat; !B- van het station
noordwaarts naar den Schoterweg,
en C. van h et Verwulft, via de Haaks,
naar den Zijlweg.
De dubbele lijn van A. is de vq-
rige maal afgestemd en de hoeren
de Breuk en van Lijnden hadder
voorgesteld een enkele lijn, zoo als nu
de paardentram loopt, met wissels
waar dat kan.
De heer van Styrum had bij amen
dement nog een poging gedaa.i om
de dubbele lijn er alsnog door te
krijgen door de eene lijn niet Ko
ningstraatBartel jorisstraat, maar
KoningstraatSmedestraat te doen
loopen, met hetgeen daaruit voort
vloeit.
En do heeren Thijssen, Krelage en
Levert waren, Zooals we gisteren
hebben medegedeeld, plotseling met
een voorstel verschenen om met de
H. IJ. S Mj geheel te breken en
voor lijn 'C. de concessie dadelijk aan
de E. 'N. E. T| (die óók reels con
cessie heeft (cp 't Bloemendaalsche
gedeelte van (den Zijiweg) te geven.
Zoo stonden de zaken, toen de
raadszitting begon.
Gebleken is uit de discussie dat B.
en fWj. ^althans, voor het door de
heeren Kr el ago c.a. breed uitgemeten
gevaar, ld at een concessie aan de
H. IJ. .3. Mj de tram door de ge
meente op den duur zal maken tot
een onderdeel van een dooa-gaajnde
lijn LeidenAlkmaar, niet veel
vrees koesteren.
Bto heer van Styrum wees daarbij
voornamelijk erop, dat de gemeente
toch alles in handen heeft en door
do eindpunten der stadstram niet
aan te doen sluiten op de buiten
lijnen, het, gevaar van doorgaand
verkeer geheel buiten kan sluiten.
Ons trof vooral het argument, dat
als de H. IJ. 3. Mj de concessie niet
krijgt, zeker geen enkele andere
maatschappij een hoofdlijn, die tot
de eindpunten noord en Zuid van
een machtige corporatie als de H.
IJ. S. Mj. is, loopen moet, zal aan
durven
Bcor den burgemeester en den heer
van Styrum werden bij de bestrij
ding van het voorstel-Krelage c.s.
nogal dikke woorden gebruikt. Men
achtte een afbreken der onderhan
delingen tegenover- de H. IJ. S. M]
niet meer pf minder ongeveer dan
kwade trouw, daar de gemeente door
het telkens verlengen der voorloo-
pige concessie, tegenover de H. IJ.
3. M. zou gebonden zijn.
JVij kunnen dat niet inzien. Het
toestaan van yoorloopige concessie
sluit volstrekt niet in, dat defini
tieve concessie volgen moet! .Wan
neer de voorwaarden voor die defini
tieve concessie niet zijn overeen te
komen, dan vervalt ook de voorloo
pige, en de gemeente is dunkt
ons volstrekt niet verplicht tot
consideratie.
D'e heeren Krelage en Thijssen nu
meenen, dat de voorwaarden op wel
ke de gemeente definitieve conces
sie geven kan, nooit zullen worden
vervuld, en dat dit nu reeds over
tuigend is gebleken.
Op dietn grond hadden die heeren
volkomen recht, voor te stellen de
onderhandelingen |au maar te beëin
digen Men kan het eneejas zijn over
de meening, Óf er werkelijk géén vol
doende waarborgen voor de gemeente
ooit nog 'zullen zijn te krijgen,
maar dit eenmaal aannemend, mag
men ci.i. niet spreken van ee'a seinen
den der gcede trouw!
Trouwens: de meerderheid, waar
mede de 'Baad ten slotte met B. en
m. meeging 'en die dus nog verder
met de H IJ.S.Mj- (en definitief nu)
wil onderhandelen, was niet zoo héél
groot: slechts 15 van de 27 leden
verklaarden zich tegen het denk
beeld der hoeren Krelage, Thijssen
en Levert
Inderdaad eenigszins ongelukkig
was de aan 't vcrig voorstel vastge
knoopte oplossing, die dezelfde hee
ren voorstelden voor het vraagstuk
van de tram naar O verveen
Deze wilden zij dadelijk aan de
E. N. E. T geven, hoewel het schijnt
dat de Baad dat vroeger uitdruk
kelijk heeft afgestemd, toen dez)e
maatschappij er om verziocht!
Men was da.aromtrent niet zeker,
en de burgemeester wilde uitstek
doch toen werd het voorstel-Krelage
ingetrokken, en de Zaak kon voort
gang hebban.
Het overblijvende hoofdpunt was
toen het royale aanbod van de H.
IJ. S. iM:., om voor oen jaar met
eefi parallellijn jdoor Smedestraat en
KoningstraatGierstraat de proef
te nemen'terwijl als de proef niet
meevalt volgens ;'s Baad's oordeel, de
lijn weer op kosten der H. IJ. S. ,Mt.
zal worden opgebroken.
Men zou zeggenzoo'n psroef kan
ieder aanvaarden! En de heer Mo-
doo sprak aldus ook ervóór. Dödh
klaarblijkelijk vreesden foenige leden,
die de vorige maal al hadden ge
ageerd tegen ieen tram in de nauwe
Gierstraat, dat een proefneming van
zelf zou leiden tot een blijvenden
toestand.
Wa arom, is ons niet duidelijk.
Dat een (tram in nauwe straten
niet steeds een bezwaar behoeft te
zijn, leert ons het voorbeeld van
tal van iandere steden, Amsterdam,
voorop
En de gemeenteraad van Haarlem
is toch zeker zelfstandig genoeg,
om als blijkt dat de proefneming
inderdaad geen'gunstig resultaat op
levert, de H. IJ. S. Mi aan haar
woord te houden!
E'e heer Van Styrum sprak er
warm voor, 'en was er zelfs zóó voor
geporteerd, dat (hij nog eens op han
dige wijze Iden B,aad wilde doen te
rugkomen op |het de vorige maal
genomen besluit om geen parallel-
lijn toe te laten.
Maar Ihet lukte hem niet
Met groote (meerderheid pain !de
Baad het amendementvan Lijndóa
aan, cm tin de cloncessie de enkele
lijn te stellen, en het voorstel om
in de 'proefneming met de dubbele
lijn tóen voor een jaar te bewilligen,
kreeg evenveel stemmen vóór als
(tegenu
Zcodat de heeren opeens waren
uitgepraat!
De zaak 'ligt er nu, én in de vol
gende vergadering 'moet deze stem
ming nog eens worden o vergod aai.
BI ij it er een lid weg, of komt een
van de 'nu afwezigen op, dan geeft
zóó iets den doorslag, als ten minste
niemand zich voor of tegen laat om
praten intusscihen!
Wij voor ons hopen inderdaad, dat
cnd.er de nietrverscheneneli van dit
maal nog een voorstander van de
proef schuilt en dat deze een vol
genden keer het besluit ertoe helpt
nemen
Inderdaad komt [hef ons voor, dat
geen fiink, intensief da goed gere
geld electrisch tramverkeer mogelijk
is van (Noord naar Zuid, vooral
niet op drukke dagen dan met een
parallellijn. Anders kunnen we de
paardentram wel houden. Hei da heer
van Styrum.
En hij 'had Q.i gelijk;!
Stamteer we dé hierboven uitvoe
rig behandelde tramkwestie aischei-
den. dan blijft er niet zoo heel veel
meer van lie lange agenda der raads
zitting van gis ter on, ter nalezing
over
Edoch, enkele punten zijn er toch
nog die voor een afzonderlijke be
spreking, zij het kortelings, in aan
merking komen.
Daar is vooreerst de mededeeling,
dat verschillende maatregelen wor
deD genomen van ge meed te wage ter
voorkoming van cholera.
Wij hebben de belangrijkste van
die maatregelen, die besproken zijn
in een helaas alweer voor de pers
gesloten vergadering, [reeds gisteren
gemeld en kunnen daarmee volstaaii.
Een crediet van hoogstens f 4000 is
voor die maatregelen uitgetrokken
geve God dat het bedrag pp .geen
stukken na 'gebruikt behoeft te wor
den.
Nadat, curieus'genoeg, het besluit
om voor f 5000 deel te nemen in het
waarborgkapitaal der Bloementen
toonstelling even glad en zonder
spreken erdoor was gegaan als de
afwijzing van hen die restitutie van
watergeld. vroegen (daar kan de
Raad nog eenig plezier van hebben!)
kwam bet kleine, doch veel gewicht
hebbende voorstel in zake de over
name van straten in behandeling.
De heer IModoo begreep het o.i.
wel goed, dat hier een ernstige waar
schuwing aan de bouwers onder ©en
paar onschuldig lijkende woorden
verborgen is! 'Of die waarschuwing
noodzakelijk is (Wie hangt aan het
eenmaal vastgestelde (uitbreidings
plan, zal dat moeten toestemmen.
Doch er zullen anderen zijn e|n
wij staan laan dien kart die mee
nen dat B. en W. bier een zeer uit
gebreide macht hebben gekregen en
dat de bouwers nu geheel aan hen
(of liever ,aan de ambtenaren) zullen
zijn overgeleverd. En wel zonder be
roep op den Baad, want doordat
de formuleering'van den heer Tjeenk
Willink niet gelukkig was, nam de
Baad een ^amendement van deZea niet
aan, en Werd ten slotte het voorstel
cn veranderd goedgekeurd.
Wij meenen, dat den Baad dit
besluit later nog wel eens zal be
treuren. Want 'het staat vast, dat
hij zich inu uit handen gegeven heeft
een recht, dat hij bij vroegere gele
genheden steeds gaarne voor zich op-
eischte: bet recht om B. en Wi. te
noodzaken, sommige huizenbouwers
ter wille te zijn, wanneer deze wer
kelijk tot het uiterste hadden be
proefd om do voorschriften na te
komen.
't Onverbiddelijke recht Ider wet
zal nu "worden toegepast op allen,
en de Baad heeft er niets meer in
te vertellen!
Bat ten slotte de twee wethouders
met algemeene stemmen werden her-
kezen, was wel ietwat pikant voor
wie zich den loop der jongste raads
verkiezingen nog (herinnert.
BVe dachten, dat de vrijzinnig-de-
mccraten de heeren Kruaeman abso
luut niet meer wilden ?.i.>
Of zijn de heeren van link* wgex
Ter*oend?iï*s
DlllTSCHLAND.
Een «unease boycot
In (West-Duitsrihland is een' cu
rieuze boycot uitgebroken, een idie
bij ons Weten uniek moet heeten.
Ecd boycot n.l. van de bierdrinker»
tegen de brouwers en de kasteleins
Be nieuwe belastingen hbben
zoo als men Weet ook het bier
opgeslagen, de brouwers hebben voor
een H.L. bier een mark of wat méé*
belasting te betalen.
Bat wilden de brouwers natuurlijk
verhalen cp de kasteleins, en deze
even natuurlijk op de klanten.
Een gullen op de honderd Lter
meer, Hat maakt volgens kaste
leinsrekening een ©eat op een gla*
meer en de rest steekt de kastelein
in z'n zak!
Maar die som van „nul ik houd er
drie", kenden de bierdrinkers óók
wel uitrekenenén ze kwamen tci
de conclusie, dat de brouwers en de
kasteleins doen konden wat ze wil
den, maar dat de klanten geen ceoi
meer zouden betalen
De arbeidersverenigingen «J°lf*
hebben zich ermee bemoeid, en hun
leden verboden bier te drinken'i
nieuwste in de arbeidersbeweging!
De kasteleins merken het 1 kker-
tjes in hun zak en de brouwers heb
ben nu als weerwraak aangekondigd,
dat ze een deel van hun personeel
wegens den verminderden omzet,
zullen ontslaan!
De bier-oorlog dus in vollen gang
ZWEOEN.
Do staking is verioopen,
Be arbeiders, socialist of niet,
gaan weer ;aan het werk... als ze
kunnen Delstaking is tea slotte nog
vrij plotseling geheel verioopen. Bij
de stakers én het publiek beide wekt
dit roemloos einde eenige verbazing,
want de onderhandelingen waren in
alle stilte gevoerd.
Een deel der stakers is zeer onte
vreden zij (hadden den strijd willen
volhouden, tot er aan hun eischen'
was voldaan, en er waren er, die t«
kennen gaven, het werk, ondanks het
besluit hunner leiders, niet te zullen
hervattenbij het publiek is echter
vreugde over het eind van een sta
king, die zooveel ongerief en schade
veroorzaakte.
Alle burgerlijke bladen juich tea
tevens over de overwinning van de
maatschappij over de binondere
sl a nd» belangen.
Bé algemeene istaking heeft hei
moeten opgeven (zonder dat e?n etf-
kele eisch van de stakers is vervuld!
Alweer een dure les
In 1 Moorenlaud.
Baarenboven hooren (we, uit da
„Matin", weer van een ernstig®
schermutseling bij 'Haddara, die veeï
lijkt op een grooten aamvaL— des
Mcoren.
Neen, het is er nog niet gedaatf
20)
li z«t dan dien Pr einitz dadelijk gaan
*1 zooken en beproeven, u verdere
^aangenaamheden vaia Zijn kant te
fosparen."
lie gravin zag wel in, dat ze voor
ooganblik van haar zoon wel
^iets anders gedaan zou krijgen. Ze
i^ad op haar schrijftafel toe en over
handigde Ortwin het pakket met vrij
*at grooter gemoedsrust en kalmte
kan de jonge man, die het diep go-
>Oeldo, welk een nieuwe zorg en
Ast hij met de regeling dezer zaak
de schouders nam.
XIV,
Het was den jongen Deaendor* ge-
dcor het prijsgeven van zijn
^heele kapitaaltje van ruim twee
(•Rzend gulden en een schriftelijke
bintenis, dat hij de schuld Zijner
^o&óer in termijnen zou afbetalen,
juwelier Preinitz voorloopig van
jjT.angmaatregelen te doen afzien,
tj 'J was verheugd, maar tegelijker-
Jk zeer verbaasd geweest over de
„Rekkelijkheid, waarmede hij er in
"agde, don jood te Treden te «tel
len. Maar toch voelde hij den last
in al zijn zwaartei, en de gedachte
dat al zijn werken en zwoegen hem
nu de eerste jaren volstrekt niet
zouden baten voor zijn toekomst,
stemde hem bijna voortdurend som
ber
(Want hij bekenldo het zich nu,
dat hij met Zooveel liefde gearbeid
en gezwoegd had om een zij het dan
ook bescheiden onafhankelijkheid
zich te verwerven en dan aanzoek
te doen om Lina Heszbora's hand.
Hij verbaasde zich thans, dat hij
ceder de eenigsains ruwe oppervlak
te niet spoediger de kostbare kern
vermeed had. Maar lag de schuld
cok niet aan haar? Waarom had ze
hem zoo onvriendelijk ontvangelri 1
En dan die Mel an ie. Haar noodlot
tige aanwezigheid had Lina er toe
gebracht zich. van baar scherpsten
kart te toonen.
Neg levendig herinnerde hij zich
den schrik die hem bevangen had,
toen hij plotseling van haar reis
naar Allnhausen gehoord had en van
het verdriet dat hij gevoeld had,
teen Lina bij het vertrek uit het
ouderlijk huis van baar moeder, en
oom cp de meest hartelijke wijzle,
van hem daarentegen met zoo koele
vriendelijkheid afscheid genomen
had. Hij was toen nog te Beikirchen
gebleven zoolang hij maar kon. Ba
rones von der Lendhorst had ge
meend, dat hij om haar bleef, en
bij had faa.a* ia dien w|aa,n gelaten-
Maar bij zich zelf hal hij toen reeds
erkend, dat slechts de hoop, Lina
Heszborn nog terug te zien, hem zijn
vertrek telkens deed uitstellen.
Op den dag na het geheime onder
houd met zijn moeder had Ortwin
drukken dienst, en bovendieft nam
gravin Alexandrine hem ook nog
Zoozeer in beslag, dat hij maar nau
welijks tijd vond, de zaak met Prei
nitz nog in orde te brengen.
Daarna, verzonk hij in diepe ge
dachten. Vooral de voor hem zoo
vernederende en bittere wijze, waar
op zijn moeder zich over zijn ge
storven vader had uitgelaten, en de
gemakkelijkheid, waarmede ze hem
met- den ganschen last van ha.ar
schulden beladen had, was hem een
allerpijnlijkste herinnering.
Zijn sombere overpeinzingen wer
den onderbroken door do kamenier
zijner moeder, die hem het was
al bijna middernacht kwam uit
nood igen haar naar het boudoir van
gravin Amelie te velgen. Ortwin
ging met tegenzin mee. Een herha
ling van het vorige gesprek, zij het
dan ook in niet zóó bitteren toon als
toen, lokte hem allerminst aan.
De gravin ontving hem met hoogst
cnlevreden gelaat en sprak op scher
pen toon:.„Hoe ongepast van je om
mij zoo lang to laten wachten op
den uitslag van je poging Hi Prei
nitz! Mocht ik niet verwachten dat
ja mij zoo spoedig mogelijk den af
loop zoudt komen bsriiohte»
„Neem me niet kwalijk, mama",
sprak Ortwin, „maar ik kon niet
anders. De dienst heeft mij vandaag
zeer lang in beslag genomen, eln gra
vin Alexandrine liet m;j pas vlak
vóór het diner gaan. Juist hot bezoek
bij Preinitz; dat tamelijk lang ge
duurd heeft, verhinderde mij toen
aan tafel te komen of u later in den
8vond even te komen spreken".
„B(ue als ik je niet hai laten roe
pen. zou je heelemaal niet gekomen
zijn.'1
„Ik dacht niet dat ge nog zóó laat
cp waart, mama. Maar ik heb goede
berichten voor u. Van de ergste Zorg
heb ik u althans kunnen bevrijder
Preinitz heeft er in toegestemd, dat
ik de schuld van u overneem, en ik
zal zo nu in gedeelten afbetalen.
Zelfs 'heb ik mij tegen de betaling
van te hooge interesten vrijwel we
ten te vrijwaren. Preinitz zal het
u dus verder niet lastig maken."
„Nu, ik heb ook van Zijn onbe
schaamdheid al meer dan genoog te
verduren gehad."
„Tot mijn groote verbazing was de
man inschikkelijk genoeg; ik heb
mij daar. in stilte over verbaasd."
Gravin Amelie lachte spottend.
„Ge denkt zeker, dat uw uiterlijk
en misschien uw wijze van optreden
den jcod zoo handelbaar gemaakt
hebben? Verbeeld je dat maar niet,
hoor! Daar laat Samuel Preinitz
zich volstrekt niét door imp.oneeren.
Hf beeft alleen sjekunjng gshoudg»
met je achitterende vooruitzichten."
«Mijn «ch itteréiude vooruitzich
ten", vroeg de jonge man ten hoogste
verbaasd.
„Ja, hij denkt nog altijd dat je met
Lina. von Heszborn zult trouwen.
Ik zelf heb hein niet alleen in die
meening versterkt, ïnaar ook nog
gezorgd, dat dit van verschillende
andere zijden gebeurde."
„Maar mama, hoe bent U (daar
nu toch weder toe gekomen", rip
Ortwin uit, pijnlijk getroffen door
dé onverschilligheid, waarmede rijn
mama haar weinig kiesche en min
eerlijke handelwijze bekend maakte.
„Zoo, heb ik daar weer niet goed
aan gedaan", klonk het geraakt. „Me
duDkt dat gij zelf bij je bezoek aan
Preinitz de vruchten van mijn haia-
digheid geplukt hebt. Maar je bent
net als je vader: vol dwaze, over
spannen en overdreveri ideeën.''
„Nu, als dat een erfdeel van mijn
vader is, zult u goed doen, met er
niet aan te raken, mama", sprak
Ortwin bitter. „Gij ziet immer*, dat
die ideeën, 'behalve dan dit oude
horloge, het eenige vormen wat ik
nog van mijn vader heb. En eeu
weinig practisch mensch, Zooals ik
naar uw oordeel ben, pleegt aan der
gelijke dingen groote waarde te
hechten en ze zoo noodig hardnekkig
te verdedigen. Maar, het is mis
schien wijzer daar maar niet over
té praten. Gceden nacht, mama."
Haastte verliet bij bét gsrtnéb. Q*
gravin was te zeer verbaasd en ver
rast om hem terug te houden. Zulké
woorden en een dergelijken tooL haH
zij van haar zoon, die zich ander*
altijd door grooten eerbied jegen*
haar onderscheiden had, nog nooit
gehoord. Ze was diep verontwaar
digd, en dat wel te meer, omdat
zij meende, dat hij zoo onbehoorlijk
tegen haar geweest was om het „klei
ne offer" dat ze van hem gevraagd
had. De ware oorzaak van zijn veran
derd gedrag, haar eigen onverschil
ligheid namelijk voor Ortwin's ge
voelens en haar herhaalde hatelijk*
toespelingen op zijn vader, vermoed
de ze volstrekt niet.
Gravin Rodeeken bemerkte Zeer
goed de verkoeling, die tus.sehen Ort
win en zijn moeder ontstaai was, en
ofschoon ze zich hield, alsof ze ea
niets van bemerkte, ze maakte er
toch gebruik van om een plan uit te
voeren, dat haar zeer na aan het
hart lag.
Op een a vend, nadat Ortwin al de
brieven gerangschikt en vóór haar
neergelegd had, wilde hij haar als
naar gewoonte de sleutels der secre
taire overreiken en heengaan, toe'j.'
zij hem terughield met de woorden:
„Ga nog even zitten, als je ten niLa
ste rustig tijd hebt om naar mij té
luh teren. Ik heb een gewichtige aan-
geltiganhpivl mpt je te be&preken,'5
Wordt vervolgd.)
