DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
KindepRiuisweaf 29-3S-33f üaapfeits
Analytisch Verslag.
Van alles wat
BUITENLAND.
Gemengde Buitenlandsche berichten
In den strijd des
levens.
VRIJDAG 10 SEPT. 1909
34ste Jaarg. No, 6987.
Bureaux van Redactie en Administratie
Smteie"ConHm»ireaal Y@l«sfo©B8ssaBiimer 1416.
Voor advertentiön en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Zaterdag a s. wordt de ter
mijn van aangifte van 'tKort
Verslag definitief geslo
ten. Onder de ingekomen adres
sen zijn nog eenige, waarvan de
abonnementskosten nog niet
gestort zijn. Daarom verzoe
ken wij dringend ons deze als
nog per postwissel toe te zenden
of te laten bezorgen, m e t v e r-
melding van volledig adres
des afzenders.
Aanvragen, waarvan Zaterdag
a.s. geen betaling gedaan is,
zullen wij niet kunnen behan
delen.
De Administratie.
SPANJE.
DENEMARKEN.
GRIEKENLAND.
MAROKKO.
De Noordpool.
FEUILLETON,
KME HURLEMSCHE MOT
ABONNEMENTSPRIJS!
Per 8 maanden voor Haarlem1,85
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afionoeclijke nummers - 0,03
WUS DER AD VERTEN. EN:
Van 1—8 regals66 «ent (eontant 50 cent).
Iedere regel me«10 cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 20 cent per regel. Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (a contant).
Alie betalende abonnéi op dit blad, die iu bet bezit eener verzekeringspolls zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
■ss- 400 300 151 100 00 T
GULDEN bij
verlies van
é8ii anderen
vinger.
Pe dltkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean". Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
XXXVI.
•ver elektrische trams en concessies.
Met belangstelling heb' ik gelezen en
•vergelezen wat in deze krant is gezegd
•ver de tramkwestie, die onzen Raad
bezighoudt op het oogenblik.
Och, er is in het publiek op dit
•ogenblik niet zooveel belangstelling
voor: van een drang der publieke opinie
•in een geheel electrisch tramwegnet
te hebben door de stad, blijkt niets.
Alleen is men en dat is een motief
voor velen om te wenschen dat de zaak!
worde beëindigd over 't algemeen te-!
genover vreemdelingen wat gegeneerd
over onze paardentram en, als ik het
zeggen mag, misschien nog meer over
8e rammelende miniatuurwagentjes der
electrische. Wie aan de luxueuze zacht-
glijdende wagens van Rotterdam, Am
sterdam, Utrecht, Den Haag gewend is
en dan voor het eerst (wij Haarlemmers
zijn er al aan gewend!) onze lawaai
makende, kleine rijtuigen van de Cein
tuurbaan ziet, kan een glimlach van
verwondering niet weerhouden.
En de roem dat wij dan toch de eer
ste electrische tram hebben gehad, is
langzamerhand getaand door het verou
derd worden van het materiaal.
Ik ho-ud het er voor, dat bewust of
«nbewust bij velen ook d&órom een
zekere voorkeur bestaat voor het geven
van eene concessie aan de Hollandsche
Spoor, liever dan aan de E. N. E. T.
De royale Hollandsche spoor zal zeker
haar tramwagens flinker en mooier ma
ken dan die van de E. N. E. T. zijn!
Nu is hel waar, dat de behoefte naar
grooter en ruimer wagens hier volstrekt
niet bestaat. We zouden ze wat luxu
euzer, wat gemakkelijker, wat moder
ner willen, omdat dit nu eenmaal een
eisch van den tijd is, doch wie zegt,
dat de E. N. E. T. bij het krijgen van een
concessie daar niet toe zou willen over-;
gaan?
Mij dunkt, bij do kwestie, aan wie de
concessie voor een electrisch tramweg-
net in Haarlem het voordeeligst en
voor het publiek het meest comforta
bel, zou moeten worden gegeven, doen
zich ten slotte twee factoren voor, wier
gewicht den doorslag zal geven.
De eene factor is, dat het ontegenzeg
gelijk in het belang van den dienst en in
het gerief van het publiek moet worden
beschouwd, dat ééne maatschappij alle
tramlijnen van Haarlem in exploitatie
heeft.
De andere factor is, dat de krachtigste
en aan hulpbronnen rijkste maatschappij
(mits de gemeente in de concessievoor
waarden waakt voor haar belangen!)
ook ongetwijfeld de beste en gemakke
lijkste tram ons geven zal.
En wie meent, dat een tramwegnet
in eene hand een onafwijsbaar iets is,
dat het zwaarste weegt, zal bij be-i
schouwing van de ontworpen en voor
gestelde lijnen toch ook inzien dat onze
stedelijke Ceintuurbaan eigenlijk weer
buiten dit lijnensysteem of liever er
naast, staat.
Het lijnencomplex, dat nu bij den
Raad in behandeling is, is ontworpen
door en voor de Hollandsche spoor, dat
ziet men dadelijk. Daarom zou het on
billijk zijn, als de Holl. Spoor eens
de concessie niet wilde aanvaarden op
de voorwaarden die de Raad stelt, om
dan aan de E. N. E. T. preciies dezelf
de lijnen aan te bieden. Mij dunkt toch,
dat de E. N. E. T. in zulk een geval
zou moeten komen met een ander tram
plan, dat logischer aansluiting heeft met
de bestaande Ceintuurbaan en de lijnen
-Amsterdam en Bloemendaal.
Werden bij zulk een nieuwe conces-
sieverleening, ditmaal aan de E. N. E.
T., door de gemeente strenge voorwaar
den gesteld betreffende het materieel,
betreffende den diensttijd en de dienst-
voorwaarden der beambten (die bij de
E. N. E. T., vooral in drukke tijden,
heel veel te wenschen overlaten), dan
zou Haarlem, dunkt mij, een ideaal
tramwegnet kunnen verkrijgen en voor
andere steden niet meer onderdoen.
De vraag rijst: is daar kans op?
Eerlijk gezegd, zie ik die kans niet
zeer groot.
Wanneer de Raad wat ik in dit
stadium der zaak al zeer ongelukkig
en bekrompen vinden zou aan de
Holl. Spoor weigert de aangeboden
proefneming te mogen nemen met de
parallellijn door Gierstraat, Koning
straat en Sm edestraat, dan zou het
kunnen gebeuren dat deze, Maatschappij
afziet van de concessie.
Maar ik geloof het niet!
Want de Holl. Spoor heeft Haarlem
noodig voor haar ontworpen groot elec
trisch spoorwegnet naast den stoom-
sp oor weg.
Welke omstandigheid tusschen
haakjes gezegd de gemeente Haarlem
als concessiegeefster in een sterke posi
tie plaatst tegenover deze maatschap
pij!
Maar gesteld dat overwacht de Holl.
Spoor er den brui van geeft, en zonder
parallellijn de concessie niet wil door
zetten er zijn er die dit verwachten,
en die zelfs de raadsleden porren om
tegen de proef met de parallellijn te
stemmen, enkel en alleen om de Holl.
Spoor eruit te krijgen, wat ik echter
averechtsche en onbetrouwbare politiek
acht! dan rijst de vraag onmiddel
lijk: geeft de andere maatschappij die
dan aan het bod is, de E. N. E. T.,
zóódanige waarborgen 'dat de inrichting
en de exploitatie van een volledig mo
dern electrisch tramwegnet haar gerust
en veilig kan worden toevertrouwd?....
Mij komt het voor, dat menigeen deze
vraag liiet zoo grif bevestigend zal be
antwoorden
Wat anders is het, wanneer men al
leen let op de verbinding met Over-
veen. Ik hen het met de heeren Thijs-
sen en Krelage eens, dat het urgente
van zulk een verbinding de hoofdzaak
is en dat daarom aan de E. N. E. T.
het best en het spoedigst de concessie
daarvoor zou zijn opgedragen.
Doch dat is nu een afgedane zaak,
en er behoeft in dit stadium der onder
handelingen niet meer afzonderlijk over
gesproken te worden.
Een paar overwegingen van wensche-
lijkheden en moeielijkheden heb ik
hierboven omschreven.
Daar zou nog veel meer over gezegd
kunnen worden. Met name de befaam-i
de kwestie van het doorgaand ver
keer en de vrees, dat onze straten
daardoor zouden worden tot een onder
deel van een doorgaande lijn, zon
een zaakje zijn om lang e;n breed uit tei
pluizen.
Doch van practisch belang is dit alles
niet meer, na wat in den Raad besloten:
en afgedaan is.
De Hollandsche Spoor is nu aan het
bod, en de wenschen van „liever dit of
liever dat" hebben geen practische
waarde meer.
Zaak is nu, om voor onze stad niet
alleen een goed georganiseerd, maar
óók een grootsteedsch, intensief, royaal
tramverkeer te krijgen. Hoe beter de
nieuwe lijnen zijn, hoe meer moreelen
druk dan tevens op de E. N. E. T.
wordt uitgeoefend om ook hare lijnen
moderner en beter te maken.
En zoo lijkt mij op dit oogenblik en
bij dezen stand van zaken het eenig
aannemelijke, en voor onze stad ook
het voordeeligste, met b'eide handen aan
te grijpen de door de Holl. Spoor voor
gestelde proefneming met de parallel
lijn.
Want dit staat toch wel rast* dat
op de hoofdlijn midden door de stad
nooit een modern, snel verkeer zal
worden verkregen, wanneer we met een
énkele lijn gaan sukkelen, al maken
we er de mooiste seininr.ehtingen en
roode en groene lampjes aan!
F.
Anticlericale stokerijen.
De liberale en anti-clericale pers
gaat voort, de campagne te voeren!
Zoo als we het wel voorspelden,
moet de beruchte Ferrer, die een
der hoogststaande magonnieke waar-
digheidsbekleeders is in Spanje, aan
de rechtvaardige straf worden ont
trokken
Dit- individu, dat reeds betrokken
was bij den aanslag op koning Al
fonso bij diens huwelijk, is óók de
intellectueele en misschien ook de
daadwerkelijke aanstoker der jong
ste gruwelen te Barcelona.
En de regeering schijnt nu termen
te hebben gevonden, om dit aalglad
de doch hoogstgevaarlijke personage
eindelijk zijn gerechte 6traf jboe te
dienen
Maar de maconnicke pers neemt
het nul voor haar beschermeling
op. Het heet al in den Brusselschen
„fetit Bleu", - en onze liberale
bladen nemen dat gretig over: „dat
alle zelfstandige schrijvers en
journalisten onverwijld hun stem
moeten verheffen, zoo zij willen be
letten, dat deze misdaad voltrokken
wordt."
Let op dat „zelfstandige"!
De „misdaad", dat is de bestraf
fing van een gevaarlijk anarchist,
die aan moordaanslagen, gruwelen
en plundering deel heeft
Beden waarom de anti-clerical©
pers als op commando dit relletje
voor dezien anarchist op touw zet,
is dat Ferrer de stichter en hoofd
man is van de anti-clerioale, fel-on-
godsdienstige scholen die met hulp
der Loge op verschillende plaatsen
in Spanje zijn opgericht.
Zoo'n verdienstelijk man, die voor
den strijd t.egen de Kerk zulke groote
verdiensten heeft, mag de Loge niet
aan zijn lot overlaten
En zoo zegt dan ook de „Petit
Bleu"„De Kerk verweert zich op
dit oogenblik: zij verdedigt haar
wereldlijke almacht: 'zij blijft in
baar rol. Maar het staat aan de den
kende (sic!).wereld, te verhinderen,
dat zij, zich verdedigende* nieuwe
misdaden pleegt.
„Dank aan Ferrer, zijn verwanten
en vrienden, zou Spanje in een nabije
toekomst zijn plaats herwinnen on
der de volken van orde en vooruit
gang. Dat willen de jezuiten niet!"
Die paar zinnetjes zijn duidelijk
genoeg! Ze toonen het geheele ka
rakter van de felle campagne die nu
in de geheele anticlericale pers wel
ke de gruwelen in Barcelona steeds
goedpraatte* tegen de Katholieke
regeer ing in Spanje wordt gevoerd
Men kan niet genoeg de praetijken
van dien kant bekend maken, dunkt
onsi
iJVant dit is juist het vergif
tigende van de anti-Katholieke pers,
dat ze door telkens en telkens op
deze wijze te spreken over haar be
schermelingen langzamerhand ook
bij het volk de waarheid en ge
rechtigheid ondermijnt.
Doctor Cook.
De hoogeechool te Kopenhagen heeft
gister ter eere van Cook een plechtige
bijeenkomst gehoudeD, waaraaD de
kroonprins, de prins van Griekenland
George, verscheidene ministers, de
Amerikaansche gezant en de noord-
poolreiziger Sverdrup deelnamen.
De rector overhandigde Cook bet
diploma, waarbij hem het eeredocto
raat wordt verleend.
Cook betuigde zijn dank en verzocht
bet oordeel over zijn reie eerst te vel
len Dadat zijn volledig rapport ter be
schikking zal zijn.
Hij zal bevestigde hij een
schip naar Groenland zenden en zijn
twee Eskimo's laten afhalen, opdat
deze onpartijdig gehoord zullen kun
nen worden.
De crisis.
De „Times" meldt dat de kroon
prins van Griekenland, die zich naar
Duitsc-hland, begeeft, bij zijn aan
komst te Patras geestdriftig door
de bevolking is gehuldigd. De me
nigte stond opgehoopt aan het sta
tion cd wilde den kroonprins in haar
ijver bijna beletten te vertrekken. De
prins dankte bewogen voor de harte
lijke ontvangst, die naar hij zeide,
voor bem een groote troost was
De vereenig'ingen te Athene en Pi-
raeüs moeten daarentegen van plan
zijn den militairen hond te steunen
in zijn streven
Men verwacht intusschen» dat
eenige punten in het programma van
den bond hevige bestrijding zullen
ontmoeten in het land
De strijd in het Jloorenland.
Er komen nu nadere bijzonderhe
den over het gevecht tusschen Span
jaarden en B,if bewoners, gisteren
vermeld, waarin de eerste de over
winning behaald hebben
Generaal Marina had de stam
hoofden der Mooren laten weten, dat
zij binnen 24 uur de bewerkers van
de jongste aanvallen moesten uitle
veren en dat hij anders tot den aan
val zou overgaan. In het Mooren
kamp werd nu krijgsraad gehouden
en men besloot den opmarsch der
Spaansche troepen tegen te houden.
Dit besluit werd genomen onder
den indruk van een boodschap van
sultan Moelai Haf id, die den stam
men aanried, de Spanjaarden met
rust te laten, zoolang zij in hun
stellingen bleven, maar hun tot
eiken prijs te beletten verder op Mo-
rokkaansch grondgebied door te
dringen.
Toen de 24 uren verstreken waren
en generaal Marina geen antwoord
van de zijde der Mooren ontvangen
had, gaf hij bevel tot den opmarsch.
De Spaansche troepen slaagden er
in, gedekt door hun artillerie, de
Mooren te omsingelen, en weldra
sloegen dezen, gedecimeerd door het
vuur uit de geweren en mitrailleu
ses, op de vlucht
De vervolging werd van do- zijde
der Spanjaarden met kracht door
gezet en de vijand moest zich in de
bergen terugtrekken.
Moe]ai Hafid's ..zachtmoedigheid''.
Sultan M-oelai heeft een brief ge
zonden aan de Dépêche Marocaine,
waarin hij met verontwaardiging de
beschuldigingen betreffende de op
de gevangeD genomen aanhangers
van den rohgi toegepaste folteringen
terugwijkt. Die brief is, naar men
zegt, een ophelderende omschrijving
van dien, welke in antwoord op de
nota der mogendheden Kal worden
verzonden.
Moelai Hafid verwondert kj'c-S
over de aan den dag gelegde ver
ontwaardiging, waar de bladen ron
der een ige ontroering de door den
rogi gepleegde euveldaden hebben
openbaar gemaakt
De Sultan doet tevens 'n beroep op
den Koran om zijn gedrag te recht
vaardigen.
Hij betoogt n.l. de noodzakelijkheid
om de wet van den godsdienst, op te
volgen en zegt verder, dat hije
zachtmoedigheid heeft getoond door
ledema.teD in plaats van hoofden af
te laten slaan!
O zoo!
Peary's P«o!tocht.
De „Times" bevat een korte opsom
ming van Peary's expeditie, zooals we
gisteren al onder onze „Laatste Berich
ten" in een groot deel onzer oplage
konden melden.
De „Roosevelt" verliet New-York op
6 Juli 1908, kwam te Capo Sheridan
in GrantLand aan op 1 September, en
overwinterde te Cape Sheridan.
De slede-expeditie verliet de „Roose
velt" op 15 Februari 1909, passeerde
het hoogste punt door Engelsche Pool-,
vaarders bereikt op 2 Maart, kruiste,
den 85en breedtegraad op 18 Maart,
den 86en op 22 Maart, passeerde het
hoogste punt door Noorweegsche Pool-
vaarders bereikt op 23 Maart, en het
punt door Cagni van de Italiaansche
expeditie, bereikt op 24 Maart en pas
seerde op 27 Maart den 87en breedte
graad. Het hoogste punt vroeger door
de Amerikaansche expeditie bereikt,
werd op 28 Maart gepasseerd; den 88en
breedtegraad werd op 2 April, de 89en
breedtegraad op 4 April gepasseerd. De
Noordpool werd op 6 April 1909 be
reikt.
De expeditie verliet de Noordpool op
7 April, bereikte Cape Columbia op 23
April, en kwam op 27 April aan boord
van de „Roosevelt" terug.
De „Roosevelt" verliet Cape Sheri
dan op 18 Juli. Alle leden der expedi
tie kwamen in goeden welstand terug,
behalve prof. Marvin, die verdronken is
op 10 April, 45 mijlen benoorden Cape
Columbia, op den terugtocht van 86 gr.
N.Br. als commandant van een onder
steuningscolonne.
Pearv e* Oook.
Als we alles nagaan wat tot dusverre
is geschreven, en wat nu is bekend ge->
22)
Met generaal von Könneritz! had
no een heel lang, intiem gesprek, dat
den hooggeplaatsten militair zteer
ernstig scheen te stemmen. Ook met
baron von Sendheim volgde nu een
langdurig onderhoud, en het was Ide
gravin aan te zien, dat ze over die
gewichtige besprekingen zeer tevre
den was,
Een volgenden morgen wérd luite
nant Desendorf al vroeg bij den ge
neraal ontboden om gewichtige me-
dfdeelingen te ontvangen. Gravin
Rodecken had hem en overste von
Sendheim haar wensch te kennein
gegeven, dat aan Ortwin een verlof
^an een jaar zou worden toegestaan.
Onder het Zegel der geheimhouding
bad ze den beiden heeren meege
deeld, wat den jongen man ija den
kaatsten tijd overkomen wasze had
'g jnjgevcegd dat graaf en gravin
Kaal burg zeer ontevreden waren
°ver het mislukken hunner plannen
"o dat er een spanning tusschen Ort
win en zijn ouders ontstaan was,
die slecht® door .tijdelijke afwezig
heid van den jongen ma|.i kon ver
dwijnen.
De beide heeren begrepen dit vol
komen, maar rieden ook beiden be
slist af, dat de jong© officier een
zoo langdurig verlof zou vragen.
Lat. -was een stap, die op zijn bevor
dering ongetwijfeld een hoogst na-
deeligen invloed moest uitoef enten.
Toen het zoover gekomen was, moest
gravin Bodeeken wel bekenneln, wat
voor belangen zij er zelf bij had,
dat Ortwin een jaar verlof kreeg. Ze
verklaarde dat graaf Dlesendorf veel
meer voor land- en boschbouw dan
voor den soldatendienst geschikt
was. Zij zelf kon den jongen majn on
mogelijk misseneen paar schavui
ten van opzichters en eenige slape
rige pachters moesten nooicLzabelijk
eens geruimen tijd heel scherp- nage
gaan worden. Ortwin, op wien ze
z'ich geheel kon verlaten, had de
kennis en de energie, die jaoodig wa
ren cm de misbruiken uit te roeien,
die langzamerhand op haar bezittin
gen ontstaan waren.
B,e generaal bleef na al het ge
boorde toch van meening, dat er in
het plan van de gravin voor den
jongen officier niets voordeeligs lag,
dat zijn carrière als militair er bo
vendien leelijk schade door kon lij
den. „Maar generaal", had de gravin
teen op haar gewone ruwe manier
geantwoord, „wat denkt n wel van
mij! Als Ortwin er schade door lij
den Zcu, dat hij mijn voorstel aan
nam, dan zou ik hem die driedubbel
vergoeden, zoover kent u mij nu toch
wel
D© beide heeren hadden het ver
zoek van gravin Alexandrine (niet
kunnen inwilligen maar het ook
niet van de hand gewezen. Ze wilden
den jongen officier gelegenheid ge
ven, over dezen stap rijpelijk na
te denken.
Toen Ortwin den Volgendein mid
dag de gravin de gewone brieven
ever zaken had voorgelezen, wilde
hij zich aan de beantwoording zet
ten, maar tante Alexandrine voor
kwam hem met de woorden„Laat
die papieren vandaag maar eens rits
tens, er is. niets bij, dat niet heel
geschikt tot morgen uitgesteld kan
worden. AVe hebben gewichtiger din
gen te bespreken. Gisterenavond heb
ik den generaal en overste von Se|nd-
heiin mijn wensch te kennen gegeven,
-dat je een verlof van een jaar zou
werden verleend."
„Maar gravin", riep de jonge man
uit in dezelfde heftige verontwaar
diging, die hij dezen morgen gevoeld
bod, toen zijn superieur hem met
de wenschen zijner beschermster in
kennis stelde. „U had toch van mij
geen opdracht om zulk eeneigen
aardig verzoek te doen."
„Ei© had ik ook niet noodig", zei-
de de oude dame op ruwen toon, „ik
sprak alleen uit mijn eigen naam."
„Maar dat zoudt u zelfs niet kun
nen doen als u mijn moeder of voog
des was. Zulk een verzoek moet al
tijd van den belanghebbende zelf uit
gaan."
Welnu, heb ik dan iets anders
gezegd", vroeg de gravin, terwijl ze
met toornig gebaar haar gouden ta
baksdoos van zich afschoof. „Na
tuurlijk moet gij het verzoek te ge
legener tijd ook zelf doen ik neb
het je alleen wat gemakkelijk willen
maken."
„Maar gravin, ik heb niet de min
ste reden om dien stap te doen, waar
toe gij mij daar dringen wilt", ver
klaarde Ortwin op beleefden, ma,ar
zeer beslisten toon.
„Geduld, jengmensch", ging gra
vin A lexandrine, zelf op allerminst
geduldigen toon, voort.. „Be reden
zal wel komen."
Ortwin schudde het hoofd en speel
de half werktuiglijk met pen en pa
pier, die vóór hem lagen. Op hoozen
toon riep de gravin: „Laat de pen
teen liggen. [We moeten nu niet
«nrijven, maar overleggen. Als ge
den weg niet wilt inslaan, die1 a Ik
je voorstel, moet je dat zelf weten.
Ik kan je natuurlijk niet dwingen,
maar alleen je goeden raad geven en
je de middelen aanbieden om je een
zelfstandige positie te verzekeren."
En nu begon de gravin hem haar
plan uiteen te Zetten, daarop neer
komende, dat. hij een jaar lang, met
uitgebreide volmachten yoorzien, het
directe toezicht over al haar land
goederen zou uitoefenen.
„Ge hebt", zeide zij, „reeds de
ncodige ervaring opgedaan en bezit
alle eigenschappen, die je voor de
richtige vervulling.van deZe betrek
king noodig hebt. Gij, die ik als een
bloedverwant beschouw, moet orde
brengen in den hier er daar ©enigs
zins verwarden toestanddan behoef
ik ten minste geen vreemde te hulp
te roepen om recht te zetten, wat
schavuiten en slaapmutsen mij be
derven hebben. Zooals ge ziet, heeft
dit voorstel voor u groote voordee-
len. Doordat ge overal, waar ge
komt, UW1 verblijf vrij hebt, kunt
ge in dat eene jaar meer overhou
den dan anders in drie. Maar er is
meerals ge deze betrekking zes
of acht maanden waargenomen hebt,
zult ge voldoende kunnen beoordee-
len of' ze u beter lijkt dan dat domme
soldaatje spelen. Zou dit inderdaad
het geval zijn, dan kunt ge zoolang
ik leef, in mijn plaats al mijn bezit
tingen blijven besturen e|n bovendien
ten uwen eigen bate het landgoed
Emmekamp exploiteeren. dat- ge dan
van mij pachten kunt-. Het zal u niet
veel moeite kosten, dit goed weder
tot bloei te brengen.
Nu kun je tot aanstaanden Vrijdag
over mijn plan nadenkendan eenter
wacht ik je beslissing."
Ortwin dacht ernstig na over het
geen de gravin hem had voorgesteld.
Na rijpe overweging besloot hij het
aan te nemen, niet einkel omdat de
afbetaling van de schulden zijner
moeder hem daartioor gemakkelijker
zcu vallen, maar ook omdat hij lang®
dezen weg spoediger de onafhanke
lijkheid zou verwerven, waa.rnaar h$
zoo vurig verlangde.
Op den bepaalden dag begaf hüj
zich dan ook naar gravin Alexandri
ne en verklaarde zich volgens haar
wensch bereid om een verlof van een
jaar uit zijn militairen dienst aan
te vragen.
XVI.
Ee voorspelling van gravin Ro
deo ken ging in vervulling. Ortwin'
voelde zich in zijn nieuwen werk
kring, nu hij er al zijn krachten
aan wijden kon. zeer gelukkig en
koesterde volstrekt geen verlangen
meer naar het. cfficiersleven. Lang
voordat, zijn jaar verlof om was,
diende hij, tot groote verbazing en
spijt van zijn superieuren en kame
raden, zijn verzoek om ontslag in.
Gravin Alexandrine wenschte zich
geluk met zulk een plaatsvervanger
en regelde Ortwin's vergoeding op
wezenlijk vorstelijke wijze.
Word* vervolgd.')
