Pink Pillen
ESPERANTO.
Uit den Omtrek.
Ingezonden Mededeelingen.
Kerknieuws.
Arrondsssements-ReGiitbank te Haarlem.
VAN ELDERS
Vragenbus.
tnillioenec-bericht als „behoorende
tot het gebied der legenden" en „ten
doel hebbende de Katholieken te doen
gelooven, dat de 3. Stoel van nu af
aan overvloedige middelen bezit, zoodat
zij zich minder behoeven beangst te
maken over de ontzaglijk groote stof
felijke behoeften der Kerk." Hoe dik
wijls zal van anti clericale zijde dezelfde
manoeuvre worden herhaald Hoe
dikwijls nog zullen katholieke bladen
met zulke „mooie" berichten over
den Paus erin loopen (Tijd.)
BINNENLAND.
Weer een Jansenistische stuip
trekking.
Nog is de fraaie vertooning, die de
Jansenistische Bisschoppen het vorig
jaar te Utrecht gaven door het toe
dienen van de bisschopswijding aan
den afgevallen en gehuwden Engel-
schen priester A. Mathew, niet verge
ten, of zij maken zich op tot een
nieuwe dergelijke daad. Thans zullen
ze een bisschop wijden voor de secte
de z g. Mariawieten in Russisch Polen.
In het door de oud-Bisschoppelijke
Clerezy verspreide communiqué lezen
we o. m
„In tegenstelling met de tot nu toe
door de pers verspreide berichten, als
zouden de Mariawieten een minder
waardige kerkelijke secte vormen,
bleek door onbetwistbare bewijzen en
getuigenissen, dat de ruim 200000
Russische Polen, die zich bij deze be
weging aansloten, in leer en leven
voorbeeldig zijn en zoowel dientenge
volge als wegens hun verzet tegen
den Paus en de R. K. bisschoppen,
aan lastering en ongehoorde vervol
ging blootgesteld zijn. In de Russische
Doema, die in Oct. a. s. bijeenkomt,
zal hunne zaak als eerste punt van
het programma behandeld worden en
alsdan daar besloten worden hun ver
zoek in te willigen en de „secte" der
Mariawieten officieel als een ware
Katholieke kerk (sic I) te erkennen.
De datum der bisschopswijding zal
W6ldra bekend worden."
„Voor wie deze „ware Katholieke
kerk" niet mochten kennen, zij her
innerd, dat hun beweging eensdeels
religieuze, deels politieke is, gesticht
door „zuster" Kozlawska en den schis-
matieken geestelijke Johannes Ko-
walski, dien de Hollandsche Janse
nisten thans tot bisschop zullen wijden.
Zij houden daar ook eenige van de
Katholieke Kerk afgevallen Duitschers,
Tsjechen, Lithaners enz. zich bij hen
aansloten hun godsdienstoefeningen
in de talen der verschillende aanhan
gers. De secte maakt gemeene zaak
met de Poolsche revolutionnairen, wier
gewelddadigheden door den H. Stoel
openlijk zijn afgekeurd.
De beruchte secte, ontstaan in net
ziekelijk brein van een hysterische
visionaire, die zich inbeeidle een
tweede „Moeder Gods" te zijn, geroe
pen om de Katholieke Kerk en spe
ciaal de geestelijkheid te hervormen,
ie zelf een mengelmoes van ds meest
buitensporige en zotte dwalingen. Zij
betreffen, naar „De Tijd" uiteenzet,
met name de inrichting der Kerk en
bet ander leven, meer speciaal het
Vagevuur; maar wat deze dwaalleer
zoo gevaarlijk maakt, is de dweep
zucht, waarmede zij hare aanhangers
bezielt en hen drijft tot allerlei buiten
sporigheden. Toevallig kon de „stich
teres" de hand leggen op een bekend
priester, dis zich door haar schijn
vrome voorstellingen liet beetnemen
en zóó slaagde zij erin een aantal
priesters voor de secte te winnen, die
op hun beurt eenige tienduizendtallen
van geloovigen tot de ketterij ver
leidden.
Het bovengenoemde getal (200.000)
lijkt minstens zeer ruim genomen; in
de pers werd van 60 000 gesproken.
Een niet gering deel van net succes
schijnt de ketterij te danken aan de
omstandigheid, dat de Poolsche bis
schoppen en priesters, op aandrang
van Rome, krachtig in verzet kwamen
tegen de anarchistische strooming on
der de Polen. Onder den invloed van
eenige heethoofden, zochten degenen,
die door deze tegenwerking verbitterd
werden, heil en heul bij de Maria
wieten, bekend als niet geheel en al
wars van anarchistische avonturen.
Reeds op het Congres te 's Graven-
hage in September 1907 zaten de leden
der oud-bisschoppelijke Clerezy samen
met Poolsche onafhaükelijken naast
leden van de Russische kerk, Ameri-
kaansche Episcopaten, Portugeesche
Apostolischen en scheurmakers uit
zoowat alle landen van Europa. Thans
zal het nog tot een nauwere aanslui
ting komen met de Poolsche afval
ligen.
Verwonderlijks is hierin eigenlijk
weinig, merkt „De Tijd" op, daar de
Hollandsche oud-Katholieken uit sym
pathie voor de dwaling de dwaling
hebben voortgeholpen en met geeste
lijke rebellen samengezworen. Afval
ligen worden altijd verteerd door de
begeerte om afvalligen te maken, want
hun verwijtend geweten wil mede
plichtigen in het kwaad# Elke ver
dwaalde is voor de oud-Katholieken
een nieuwe buit, elk schisma voor
hun armoe een welkome verrijking,
al hun sympathiën zijn met renega
ten. En bet merkwaardigste is daarbij,
dat in den gemeenschappelijken haat
tegen de Katholieke Kerk gaarne de
onderlinge leerverschillen worden ver
geten 1
Is er oorzaak P
Het socialistisch hoofdorgaan „Het
Volk" heeft eens verklaard, dat blijk
baar het Haagsche vrijzinnig-demo
cratische dagblad „Land en Volk" ,,'t
land aan „Het Volk" heeft.
Dat kan wel zijn.
Althans vinden wij nu in „Land en
Volk" dit leuke stukje:
Voorlichting.
Wat de zaak zelf
betreft, moeten wij
opmerken, dat in
derdaad Van Kol's
voorstel zeer een
voudig is, en dat
de Kamer, als zij
wil, genoeg zelf-
beheersching bezit
om met allerlei ob
structieve amen
dementen korte
metten te maken.
De vorm kwestie is
hier bijzaak. De
vraag is, of de
Nederlandsche
volksvertegen
woordiging de
schatten van den
Limburgschen
grond wil behou
den voor de ge
meenschap, dan
wel of zij ze in den
schoot wil werpen
van een kleine
groep winzuchtige
kapitalisten.
Daarop zal de 17e
September het
antwoord bren-
gen.
„Het Volk", 7
September '09.
Nu was de eenige
vraag deze: moet
de ontginning van
de Limburgsche
ondergrondsche
schatten langer
ongeregeld blij
ven? Moet de re
geering nog langer
gebon den zij n door
<en honderdjarige
Fran8cbe wet?
Zelfs in de kwestie
van staatsexploi
tatie werd niets
beslist. Want de
Kamer kan, over
concessie-aanvra
gen oordeelend,
doorconcessiewei-
gering zeggenwij
willen staatsex
ploitatie. Ze kan
ook door coaces-
sieverleening zeg
gen wij willen
particuliere ont
ginning. Het wetje
zou alleen ge
maakt hebben, dat
het met den stil
stand uit was, dat
er iets gebeuren
ging, in de eene
of in de andere
richting, in welke
richting bleef on
beslist.
„Het Volk", 18
September '09.
Het is maar de vraag, of „Land en
Volk" terecht of ten onrechte, ,,'t land
aan „Het Volk" heeft.
Wie de bovenstaande kolommetjes
leest, kan er wel iets van begrijpen.
(Rott.)
Verstrekkende gevolgen van de
Ongevallenwet.
Een slagerswinkel. Een dienstmeid
voor huiselijk werk, die nu en dah
ook in den winkel wat schuurt eh
afwascht. Valt die dienstmeid onder
de Ongevallenwet?
Deze vraag deed zich onlangs voor.
Ja, zij valt er onder. De meid, die
behalve huiselijke werkzaamheden, ook
den winkel schoonhoudt, behoort op
de loonlijst voor te komen en wel
voor het volle loon in geld in den
vorm van kost en huisvesting. Artikel
6 der wet toch schrijft voor dat het
loon, hetwelk door een verzekerde bij
den werkgever wordt verdiend met
niet-verzekeringsplichtige werkzaam
heden, toch op de loonlijsten behoort
te worden verantwoord. Herhaaldelijk
is er gewezen op het onbillijke
van de verplichting om premie te
moeten betalen over loon, dat ver
diend woidt terwijl de werkman niet
verzekerd is. Maar het staat nu een
maal in de wet. En is dit het geval,
dat men dan zijn ziel in lijdzaamheid
bezitte. Want dan gaat 't er zoo spoe
dig niet weer uit.
XIX.
Tot heden ontvingen wij nog niet de
officieele verslagen van ons te Barce
lona gehouden congres. In ons volgend
artikelh open wij daarover een en
ander mede te deelen.
In de maand Augustus hebben onze
Rumeensche geestverwanten hun eerste
Esperanto Congres gehouden, en we
mogen er dadelijk achter voegen met
succes. Behalve door honderden Roe-
meniërs werd het ook bijgewoond door
112 Bulgaren, 11 Serviërs en 1 Rus.
De ontvangst van deze buitenlandsche
geestverwanten was de gelegenheid
voor 'n mooie betooging. Voorafgegaan
door een muziekkorps trok men naar
het station, tientallen van Rumeensche,
Serviesche, Bulgaarsche en Esperanto
vlaggen dragende, terwijl de muziek
lustig de Esperanto marsch deed hoo-
ren. Aldus werden de voornaamste
streken van Bucarest doorgetrokken en
zooals begrijpelijk is een flinke
reclame voor 't Esperanto gemaakt.
Den daarop volgenden dag had te
half 11 uur 's morgens de plechtige ope
ningsvoorstelling plaats, door meer dan
500 Esperantisten bijgewoond. Verschil
lende redevoeringen werden gehouden,
ingekomen telegrammen en brieven
voogelezen en vooral de begroetings-
brief van dokter Zamenhof, den uit
vinder van het Esperanto, wekte een
onbedaarlijk applaus De. muziek speel
de het Esperanto bondslied „La Espe-
ro", hetwelk door de aanwezigen met
geestdrift gezongen werd.
Natuurlijk werd er ook terdege voor
de propaganda gezorgd. Duizenden vlie
gende blaadjes werden alom verspreid,
het beschaven der wereldhulptaal Es
peranto ter kennis van iedereen bren
gend.
Dat dit congres heel wat belangstel
ling voor het Esperanto te voorschijn
geroepen heeft, bewijzen wel de cur
sussen, welke eenige weken daarna zijn
opgericht.
Een is er opgericht speciaal voor
leerlingen van gymnasia, een voor han
delsbedienden, en een voor drukkers,
in voorbereiding zijn cursussen voor
letterzetters en politieagenten.
Tijdens het congres is weer eens ge
bleken, lat van hoogerhand reeds veel
voor 't Esperanto gevoeld wordt. Zoo
had de minister van Buitenlandsche Za
ken bevolen, ieder ongehinderd de
Roemeensche grenzen over te laten
gaan op vertoon der congreskaart. Het
schijnt dat dit anders zoo makkelijk
niet gaat! De Minister van Oorlog stel
de welwillend de zalen der Hoogere
Krijgsschool ter beschikking der Con
gresvergaderingen, de Spoorwegdirectie
gaf een korting van 50 pCt. aan de
Esperantisten. Dit alles zijn feiten, wel
ke bewijzen dat het Esperanto zich gaat
verheugen in de belangstelling van
ieder.
Men heeft nog een tweetal dagen be
steed aan het bezoeken van openbare
gebouwen, museums, fabrieken, buiten
plaatsen en kasteelen, enz. Overal be
toonde men 0e grootste welwillendheid
voor de Esperantisten, vroeg men her
haaldelijk inlichtingen omtrent de taal,
waar leerboeken te koop waren en
waar deelgenomen kon worden aanEs-
perantocursussen.
Kortom: dit congres is wederom een
groot succes voor 't Esperanto geweest.
En de resultaten zullen niet achterwege
blijven!
ESPERANTANO.
De afschaffing van melkverkoop op
Zondagavond.
Er is onder de Heemste-edsebe
melkverkoopers in den laatsten tijd
een heilzaam streven naar Zondags
rust-
En zoo hebben ze dezer dagen een
vergadering gehouden en reeds is
te bemerken, dat de melkverkoop
op Zondagavond zal worden afge
schaft.
Eigenlijk was er vroeger reeds
over deze kwestie een vergadering
gehouden en toen is een commsisie
gevormd, die zich in een circulaire
tot alle melkslijters in de gemeente
gewend heeft en op- welke circulaire-
een elftal vragen gest-e-ld waren.
Deze vragen zijn in de vergade
ring dezler week besproken.
Het bleek, dat er voor de zaak
onder de melkverkoopers een gun
stige stemming heerschte en van v-eel
andere zijden waren bewijzen van
sympathie ontvangen.
Men besloot op- 28 November 't
besluit tot afschaffing in werking
te doen treden.
Hierna, werd in den breede- gedis
cussieerd over den tijd, waarop- de
verkoop als geëindigd moet worden
beschouwd.
De voorzitter wilde, dat de tijld
zóó vroeg gesteld zou worden, dat
iedereen in staat zou zijn, a,a-n zijn
kerkelijke plichten te voldoen, n.l.
om tien uur.
Doch de heer van der Weiden ver
zette 'zich tegen 't idéé. Wanneer alle
melk 's morgens bezorgd moet wor
den, dan kan hij de ochtendmis niet
bijwonen en als Katholiek gevoelt
hij zich daartoe verplicht.
Zoo hadden verschillenden bij dit
punt wat te zeggen, totdat de voor
zitter in omvraag bracht of 10 dan
wel 12 uur als eindigingstijd zou
worden vastgesteld.
-Men beslo-ot tot 12 uur.
Men vroeg verder:
Is het gewenscht of noodzakelijk,
dat maatregelen worden getroffen
voor het geval, dat collega,'s zich!
niet houden aan het gezamenlijk
genomen besluit Zoo ja, op- w-elke
wijze (Medisch voorschrift en melk-
voorziening aan de- bakkers natuur
lijk uitgesloten). Of kunnen we on
der elkander zooveel v-ertrouw-en
a an kweeken, dat een besluit, als
hierboven genoemd, niet noodzake
lijk is?
Het was natuurlijk moeielijk hier
omtrent een goede regeling te- tref
fen. Men besloot, dat eventueels- ge
vallen door de iQoffimissie Zouden,
onderzocht worden en aan de ver
gadering voorgelegd.
Zijn er melkverkoopers, die niet
Willen meewerken, -dan zullen die
opgegeven worden aan' de Oommis
sie en zal deze- naar bewind van za
ken handelen.
Men zal hen trachten te bewegen
mee- te werken door 't voorbeeld, dat
anderen hen zuilen geven.
De vergadering besloot op den'
reeds genoemd-en datum het Z-ondag-
avondloopen en het verknopen af t-e
schaffen.
Hier staan buiten: medisch voor
schrift, het niet verkrijgbaar zijn
van benoodigde- melk, de melkvoor-
ziening aan bakkers en hotels.
Vrijheid zal gelaten worden in de
bepaling op welke dag de karn-iag
zal gehouden worden.
Men zal echter onderling helpen'
wanneer een eventueel tekort zal
moeten aangezuiverd worden -en een
overschot van de hand gedaan, zon
der schade- voor -den belanghebbende.
In principe werd besloten op te
richten een „V-ere-eniging van melk
slijters in de- gemeente- Heemstede",
die -dan die kwestie van „Vra.ag en
Aanbod", alsmede ;a-ndere economi
sche vragen zal regelen.
Ten slotte werd door de vergade
ring de volgende motie aangenomen
„De melkverkoopers in de gemeen
te Heemstede, op- den 22-en Sept.,
ten tweede male bijeen, met h-et do-el
afschaffing te verkrijgen van melk
verkoop op Zondagavond, zoowel
aan huis als langs den 'weg,
gehoord het .rap-port dei1: in de eer
ste vergadering gekozen corn-miss in
tot voorbereiding dezer zaak,
n.l. dat bijna alle melkslijters
op 2 na- I zich vóór de afschaffing
hebben uitgesproken
overwegende,
a. dat zoowel godsdienstige als
maatschappelijke redenen hier drin
gen,
b. dat in vele- 'omliggende gemeen
ten de melkverkoop- sedert langer of
korter tijd zonder schadelijke gevol
gen noch voor den „verkoop-er,
noch voor den verbruiker is ge
staakt
<c, dat- re-eds vel-e particulieren in
deze gemeente zich gunstig over de
ze bevordering! van Zondagsrust heb
ben uitgelaten;
d. dat -de bezwaren, uit de a,fsch%f-
fing ,op- Zondagavond voortvloeien
de, me-t eenigen go-eden wil aan do
zijde van het publiek wel zijn te
overwinnen.
Besluit:
amet ingang van 28 November
a-s. van 's middags 12 uur af den
verkoop van melk zoowel in huis als
langs den weg te staken;
b. de hulp en gewilligheid van het
publiek in te roepen om deze- zaak te
cloen slagen door des Zaterdag-
avonds -en Zondagmorgens ziieh va-n
voldoende- melk te- voorzien,
c. te verzoeken, dat ook het pu
bliek zijn invloed zal aanwenden om
de- beide slijters, die zich er nog
niet toe lieten vinden, tot e-ea gelijk
besluit- te brengen;
d. -door middel, va-n een circulaire
alsmede -door -de dagbladen den in
houd van dit besluit ter kennis van
de ingezetenen-en t-e brengen.
(Onderteek-end door al de melkslij
ters).
Nog werd besloten de vergadering
ter oprichting .van de vereenigingi
voorloop-ig op 1 Oct. a.s te bepalen.
De vergadering verklaarde er zich
vóór, den prijs van de melk op 9 et.
te brengen.
V oor de vergadering gesloten)
werd, werd den heer Klijn hartelij-
ken dank gebracht voor diens werk
zaamheid en energie.
Rechtszaken.
Zij die ongeneeslijk waren
verklaard, zijn door de Pink
Pillen genezen.
Zijn de geneesmiddelen die u aan
geprezen waren, mislukt, weifel dan
niet, neem van daag nog de Pink
Pillen, dezen zullen u niet te leur
stellen. Zij zuiveren en verrijken het
bloed, geven krachten, wekken den eet
lust op, versterken de maag, regelen
en vergemakkelijken de spijsvertering.
Zij zijn krachtdadig en dus om deze
reden een goedkoop geneesmiddel. Het
is het geneesmiddel dat de grootste
regelmatigheid in zijne resultaten aan
wijst. Over geheel de wereld hebben
zij verkregen en verkrijgen zij voortdu
rend snelle genezingen van zieken die
voor ongeneeslijk waren verklaard, en
zij hebben in heel wat gevallen een
bewondering gewekt die met een wer
kelijke verwondering gepaard ging.
Zij genezen bloedarmoede, bleekzucht,
neurasthenie, alhemeene zwakte, ze
nuwzwakte.
Prijs f 1.75 de doos, f 9.per 6
doozen.
Verkrijgbaar bij Snabilié, hoofd-
depóthouder voor Nederland, 7, Groote
Markt te Rotterdam; voor Haarlem
en Omstreken bij de firma's J J
Göppinger Groote Houtstraat 147 en
bij Plaatzer van der Huil Jansstraat 28.
En verder bij verschillende Apo
thekers en drogisten.
Mgr. Luypen in de Minahsssa.
Men schrijft uit Menado aan de
„Java-Post"
Van 11 Juli tot 3 Aug. had-den
wij het voorrecht Zi. D. H- Mgr. E.
S. Luypen op vormreis in ons dier
baar Minahassa te zien.
In dit .korte tijdsbestek werden
997 Minahassers gevormd tot wa-re
soldat-en ,van Christus' Kerk.
Alhoewel bijna, dagelijks Z, D. H,
op .verschillende plaatsen het H.
Vormsel toediende, kond-en lang niet
alle gemeenten bezocht wio-r-d-en en'
gebeurde het niet zelden dat de vor
melingen ,van 2 a 3 uur ver geko
men wiaren.
.Waar ook monseigneur verscheen
waren «erepoorten -en tal van smaak
volle versieringen aangebracht op
-ei-gen initiatief der bevolking. Het
was een grandioze zegetocht van het
katholiek geloof door bijna gehee-l
Minahassa.
En nogmaals is allerduidelijkst ge
bleken, -door de meest- wtelsprek-enda
teeken-en van eerbied -en voorko
mendheid -der andersdenkenden, dat
noch de- katholieke godsdienst in 't
algemeen, noch in 't bijzonder d-ej
komst van monseigneur den bis
schop van Batavia in de- Minahassa,
een bron kan zijn van orde- of rust
verstoring, -dat spookbeeld dak
slechts bestond in de verbeelding
van enkelen.
(Zitting van Donderdag.)
Onder de verschillende zaken die
Donderdagmiddag na de pauze werden
behandeld waren enkele
rijwieldiefstallen.
In Heemstede had zekere J. P. G.
in October 1908 een rijwiel, dat voor
een winkel stond, gestolen, was er
mee naar Amsterdam getrokken en
had het daar verkocht. De officier
van Justite eischte 6 maanden.
Een ander, zekere H. B. tuinders-
knecht in Heemskerk bad in beschon
ken toestand, op zekeren nacht, een
rijwiel van een bleekveld naast een
café, ten nadeeie van G. V. meege
nomen.
Niet gestolen, zei beklaagde,
ik wilde het teruggeven. Hij bad, zoo
zeide hij, in beschonken toestand ge
handeld, en nam alleen dat rijwiel,
om spoediger thuis te komen.
De eisch was 3 maanden.
Een andere rijwieldief, zekere J. M„
kreeg ook 3 maanden.
Hierna kwam in het bankje een
inderdaad
Veelbelovend heerschap.
Bertus S., zoo heette deze me
neer had op zekeren middag zijn
tante in Hillegom een bezoek willen
brengen.
Hij vond tante echter niet thuis.
Wel zag hij in de voorkamer tante'e
portemonnaie liggen. Die stak hij in
zijn zak. Intusschen zaten er toch
maar twee kwartjes in. Dat viel 'm
niet mee.
De officier eischte 4 maanden.
Baldadigheid.
In een herberg te Aalsmeer had
D. K. met nog enkele anderen, zekere
v. d. L. gedwongen te tracteeren. V.
d. L. weigerde echter een rondje te
geven aan 't luidruchtige gezelschap.
Daarover werd D. K. kwaad en sneed
uit wraak, de voorband door van het
rijwiel van v. d. L. De schade voor
laatstgenoemde was f8.
Tegen D. K. werd 3 maanden ge-
eischt.
Driftige jachtopzieners.
H. d. O. en J. v. d. B„ twee jacht
opzieners waren beschuldigd van in
de duinen een zestal kinderen te heb
ben mishandeld. Uit het verhoor
der vier kinderen die als getuigen
optraden, bleek ook inderdaad dat
die jachtopzieners wel wat hard wa
ren opgetreden, De kinderen speel
den in de duinen, 't was in April
1908 en een had uit pleizier een
dor struikje uit den grond gerukt ener
mee in de lucht gezwaaid. Dat was
voor die jachtopzieners een reden om
ze te slaan en zelfs den keel van éen
hunner bijna dicht te knijpen.
De officier van Justitie van mee
ning zijnde, dat zulk een manier van
doen voor politiedienaren in geen ge
val gepast was, eischte, op grond van
schenden van ambtsplicht, 6 weken.
De verdediger der beide beklaagden,
drong, na een lang pleidooi, aan, op
ontslag van rechtsvervolging.
Failliet verklaard:
21 Sept. H. Reichmann, logementhou
der en restaurateur, te Amersfoort.
Geëindigd door het verbindend
worden der uitdeelingslijst, de faillisse
menten van A. M. d. Draak, te Schie
dam, J. Kimmel, vroeger directeur van
een technicum, gewoond hebbende te
Groningen, en van C. J. van der Koe
len, bierbottelaar te Hoorn.
Opgeheven: het faillissement van
J. van der Wal, te 's-Gravenhage.
V r. Mijn vader was gepensioneerd
militair hier te lande bij de land
macht, overleden in het laatst van
Juli, terwijl het pensioen 1 Juli uit
betaald is geworden. Aan wie moet
het pensioen nu uitbetaald worden?
Want er blijtt nog 3 maanden te
vorderen. Mijn vader is voor de tweede
maal gehuwd geweest, heeft bij testa
ment de dochter uit het eerste huwe
lijk (uit het tweede huwelijk zijn
zeen kinderen) als eenig erfgenaam
benoemd. Moet nu het pensioen uit
betaald worden aan de dochter en
der moeder en van den Voogd om
kaar tegen kaar echtgenoot te be-
beschermen niet veel meer dan denk
beeldig was. Hij was echter zoo op
gewonden dat hij niet in staa-t was
zijn krenkende woorden in te kou
den, die hem voor altijd den baron
tot vijand maakten.
„Veldenz begon zijn huwelijksreis
in bijna even hopeloo-zie stemming als
zijn jonge vrouw. De toekomst
scheen kern slechts duistere, vreug-
delooze dagen te beloven a,an -de zijde
eener vrouw:, die zijn hartstochtelijke
liefde met koelheid, ja met afkeer
beantwoordde.
Maar zijn leven, zonder juist ge
lukkig te zijn, was toch minder treu
rig dan hij verwacht had. De jonge
vrouw nam den kaar opgedragen,
plicht zeer ernstig op- en zocht dien
niet slechts naar de letter maar ook
naar den geest te vervullen. Reeds
na weinige uren had zij met vasten
wil alle uiterlijke teekenen van
smart over de scheiding van hare
geliefde verwanten bedwongen ea
van toen af was zij den zieken echt
genoot een vroolijke, opmerkzame en
geduldige gezellin. Zij omringde
hem met onvermoeide zorg, stelde
haar wenschen steeds achter bij de
zijne en offerde rust en levensvreug
de aan pijn welzijn. Toch kon zij
hem slechts achten maar niet lief
hebben, al zou een liefhebbende echt
genoot© hem niet beter hebben kun
nen verzorgen. Zij scheen steeds te
vreden en verried nooit eenigen zelf-
zuchtigen wensch of eenig ongedulde
In weerwil daarvan begreep hij,
dat zij niet gelukkig was en hoe
gaarne hij ook zou ge-wild hebben,
hij kon zicih niet inbeelden dat zij
hem liefhad, dat de zachte en vrien
delijke offervaardigheid -die zij; hem
betoonde, uit iets -anders dan uit
plichtgevoel (voortkwam. -Toch kon
hij haar hierover 'zelfs in zijn ge
dachten geen verwijt toevoegen,
daartoe was hij niet onreehtv-aiardig
genoeg. Hij erkende zelfs me-er -en
meer welken dank hij haar schuldig
was en langzamerhand ontstond een,
gevoel van berouw bij hem over het
haar aangedaan leed.
Lina was ha-ar echtgenoot eerst
naar Cannes gevolgd, toen na-ar Pap,
toen weer naar Cannes zonder ooit
eenige tegenwierp-ing tegen zijn plaa
nen te maken of haar verlangen Liaar
haar ouderlijk huis te verraden. Toen
hare afwezigheid zich steeds meen
verlengde, had hare moeder aange
boden bij haar te komen. Maar Lina
wist, welk een offer zulk een reis
voor de aan rust en stilte gewende
vrouw -zou zijn en voorzag tevens
dat het bezoek zijner schoonmoeder
haar echtgenoot niet welkom zouj
zijn. Daarom sloeg zij dit- aanbod af.
Veldenz verlangde intusschen met
de rusteloosheid van ©en zieke naar
voortdurende afwisseling in hun ver
blijf, wijl hij van elke luchtverande-
ring beterschap en zelfs genezing
hoopte.
Maar het baatte hem niet. Da
voortgang zijner ziekte was onmis
kenbaar. Zijne krachten namen meer
en meer af, waardoor het verblijf
in den vreemde voor de jonge vrouwi
steeds moeielijker werd. Zij begroet
te daarom zijn plan den zomer thuis
door te brengen om in den herfst
naar ,Caïro te gaan, met vreugde
tranen.
„Maar Lina, wat scheelt er aan
vroeg de baron verbaast. „Wilt ge
liever in Nizza blijven
„O neen, o neen, ik ween va A
vreugde: „ik ben zoo- gelukkig naar
huis te kunnen ga^n."
„Heb ge zoo na,ar huis verlangd?"
vroeg Veldenz pijnlijk getroffen.
„Kan dat wel anders Hoe lang
heb ik mijn lieve moederen mij-n oom
niet gezien!"
„Arm kindIk vrees bijna, dat ge
aan heimwee geleden hebt."
„Wel een weinig. Maar nu ik weet,
dat we naar huis gaan, is het voor
bij."
„Maar Lina", hernam haar man
half verstoord, half treurig, „waar
om hebt ge dat voor mij verzwegen
Ben ik dan zoo'n tiran?"
„Integendeel", zeide zij vriende
lijk, „en daarom zlweeg ik. Ik wist-,
dat ge mijn wensch dadelijk ingewil
ligd zoudt hebben en ik ha-d het mij
nooit vergeven, als uw verblijf in
het- Zuiden om mijnentwil ware inge
kort."
Veldenz en zijn vrouw bereikt-en
het station nabij Allnhause-n op- het
zelfde uur, dat Ortwin den treirf;
naar het no-orden afwachtte. Het w;as
goed voor .Lina's rust, dat zij van
de aanwezigheid van -den vluchten
ling geen vermoeden had. Zijn aan
blik kon -de trouwe- verpleegster haar
taak verzwaard hebben en het prik
kelbaar gemoed van de-n baron kon
erdoor in -een opwin-ding zijn ge
raakt, 'die bij zijn zwakte- wellicht de
ernstigste gevolgen gehad zou heb
ben.
Nu betrok hij in kalme rust zijn
schoon huis en doorleefde er, afge
zien van .zijn toenemende- zwakte,
aan Lina's zijde- een stillen, vreed-
zamen zomer. Hij zou zelfs, ondanks
zijn lichamelijk lijden, gelukkig ge
weest- zijn, had hij niet steeds dui
delijk ingezien tot welk -een zwaar
le-ven van verdriet -en inspanning
hij .bet onschuldige \ye-zen had ver
oordeeld, dat (hij aan zijn somber
leven geketend had.
Hij bekende zich nu, dat in zijn
streven naar -dat wat hij ziijn recht
genoemd had, veel meer zelfzucht
dan liefde was geweest, dat een min
der edel© natuur dan die van zijn
voortreffelijke vrouw hem het leven
tot. een hel had kunnen mak-en. Hij'
bekende zich vol diepe beschaming,
dat hij slechts geëiseht, slechts ge
nomen en ontvangen had, terwijl hij,
toch beloofd en zich verbeeld ha-dl
haar -door zijn liefde- gelukkig tq
maken.
Van toen af dacht, hij minder a.an
zich zelf, maar jveel me-er er aan
om haar te ontzien. Hij be-dwong zijn
prikke.lbaarhei-d, ,zijn ongeduld en
deed met rustige zachtmoedigheid!
de laatste schreden naar zijn vro-eg-
tijdigen doo-d. En Lina wend harte
lijker, kreeg hem meer -en meer lief,
zoodat- hij gevoelde, dat zij niet lan
ger uit- louter plichtgevoel, maar uit
toenemende teed-erh-eid -zich voor hem]
opofferde, en -dat zijn heengaan ha,ar
oprechte droefheid zou veroorzaken.
Zoo- gingen de laatste weken van
den zomer voorbijde herfst kwam
en bracht het einde.
Mevrouw, von Heszb'orn, die den
zieke reeds lang vergeven had, juist
omdat hij een zieke was, bracht den
meesten tijd op- Allnhausen door:
niet -dat (zij werkdadig© hulp- kón
verschaffen, maar toch w:a,s ha-ar aan
wezigheid een troost voor hare, doch
ter.
Zij: zat zwijgend als gewbonlijk in
een zijvertrek, terwijl Lina v!oor het
bed van den stervende geknialld lag,
zijn rechterhand in hare beide han
den houdend en smartelijk wee nen-
de.
„Mijn arm kind", stamelde -de
kranke, „schrei niet z!od.|.|,Treur
niet, dierbare Lina.. het zal spoe
dig voorbij ;zijn.. en daar ge mij
alles vergeven hebt. wat, ge doop
mij leedt, izal ook God..,, mij ver
geven.. wat ik tegen u. gezondigd
'heb..,gij edele- vrouw."
„Ach, -dat God uw dierbaar l'e-venl
nog lang mocht sparen.. ant
woordde -de trouwe verpleegster*
nauwelijks in staat ha-ar aandoening
te beheer schen.
„Mijn kind.. God loone u...., ad
uW.. trouw en..„, geduld..., en,,.,
en..,." -
Hijl twerd onrustig en bepiroefdq
zich op te richten. Zij ondersteunde'
hem en hield hem in haar airmen*
Met een gelukkigen lach, die als
een lichtglans in zijn oo-gen schitter
de, zag,hij tot haar omhoog. Toen;
'hiji -echter we-er wilde spreken, bei-
ving hem een aanval van krampi in
de borst en voor op Lina's hulp
geroep- haar moeder kon toesnellen,
was alles voorbij.
„Hij is bij God, mijn kind", fluis
terde de goede vrouw, zelf we-enenjcb
haar w-eenende dochter met troos
tende zekerheid toe. „Da,ar zullen)
wij hem eens wed-ervinden. Gij- hebt
hem zijn lijden verlicht- en waart de
laatste vreugde Van zijn leven; dat
moet u in deze uren een troost zijn,
zooals het u ook voo-r de toekomst
ten zegen zal strekken."
Wordt vervolgd
HEEMSTEDE.
