DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
HUM °rSLb8 :«i« IM1 IKI1I KH
féisviteriiüsisimföi 2®«3i-33| Haarlem
^BUITENLAND.
Gemengde Buitenlandsche berichten
BINNENLAND.
Ssrs desi strijd
Bewees»
xxvr
VRIJDAG I OCT .1909.
34ste Jaargang No. 700.
Bureaux van Redactie én Administratie:
Interc^ininunasl Telefoonnummer 1426.
Voor adverteniiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Alle betalende abonnét op dit blad, die in bet bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
De ultkeerlng dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean". Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht tl.
Prestige.
ENGELAND.
DU1TSCHLAN3.
RUSLAND.
SPANJE.
De Noordpool-ontdekking.
FEUILLETON.
ÏUWE HMEMStHE MM
ABONNEMENTSPRIJS)
Per 8 maanden voor Haarlemf 1,86
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per poet 1.80
Afzonderlijke nummers 0,08
PRIJS DER ADVERTEN. ÊN:
Van 16 regels 60 eent (contant 50 «ent).
Iedere regel meer10 cent.
Buiten Haarlem en d# Agentschappen 20 cent per regel. Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents contant).
'i
GULDEN bij
GULDEN bij
werken.
410
m
hand of voet.
iU| awijkx 1/9]
151
GULDEN bij
verlies van
éen oog.
éen duim.
eo
één
wijsvinger.
15
GULDEN b(j
verlies van
éen anderen
vinger.
Men kan peggen, dat. met de dis-
•ussie van eergisteren in den Haar-
lenischen gemeenteraad Over de
Groote Houtstr aa,t-herrie, het pres
tige van den Commissaris van po
litie hier ter stede naar de maan is.
Wanneer een raadslid onder
applaus van den heelen Raad
komt verklaren dat de agenten geen
goede rustbewaarders zijn doordat
de Commissaris van politie hen te
zenuwachtig maakt, Wanneer ©en
ander raadslid, zonder dat dit door
iemand Wordt weersproken, aan
dringt op verwijdering van dezen'
ambtenaar omdat hij .algemeen ge
acht wordt niet berekend te zijn voor
ziijn taak, dan tnag men zeker
ajeggen, dat het prestige van dezen
ambtenaar voortaan gelijk nul zal
zijn.
Om dit gevolg doet ons de discus
sie van Woensdag jl. leed.
Als éénig openbaar ambt geen ver
lies aan prestige lijden kan, dan is
het dat van het administratief hoofd
der politie.
Te meer, omdat door een derge
lijke openbare behandeling van grie
ven tegen een ambtenaar (naar onze
meening tot dusverre in den Raad
toch ten oplzichte van geen enkel
ambtenaar gebruikelijk!) ditmaal
ook het prestige van den burgemees
ter-zelf, die naar de Gemeentewet
het eigenlijke hoofd der politie is,
lijden moet!
Nu de feiten echter eenmaal er
zijn. nu zoo. openlijk de staf is ge
broken over het beleid van onzien
commissaris van politie, nu geen'
woord van verdediging van dezen,
titularis in den Raad vernomen is,
nu moet men dan ook het logische
gevolg van de discussie van Woens
dag aandurven.
Een onbekwaam Commissaris van
Politie méér nog: een openlijk
aldus in den Raad genoemden,
ambtenaar kan men niet behou
den.
Het prestige der geheel© politic
zou daaronder op ,!t schrikkelijks!,
lijden.
Het is nu derhalve aan de gemeen
teraadsleden, die deze zaak aanhan
gig maakten en openlijk hun en den
publieks grieven hebben geuit, om
er voor te zorgen dat de leiding dei-
politie hier ter stede in andere han
den kome!
Het bezWaar dat niet de Raad,
doch de hooge regeering dezien titu
laris benoemt, is geen motief nu te
zaak op haar beloop te laten-
Na wat er gebeurd is, kan hit
zóó niet blijven.
er nog .niet) berichten dat de Duite
sche kroonprinselijke familie heden
nacht vermeerderd is met ©en,
prinsje.
Nummer drie van het gezin des
kroonprinsen.
I)e mannelijke afstammelingen
van den Hbhenzollemstam, zullen
vooreerst niet ontbreken!
Ar
De keizerlijk0 familie.
Niet-officiëele telegrammen 'rut
Berlijn (de officieel© bevestiging is
- -
Een Katholieke Lord [Mayor.
In de Guild Hall t© Londen heeft
de verkiezing" plaats gehad van den
nieuwen Lord Mayor, den man, die
gedurende ee,n jaar aan het hoofd
van de wereldstad z!al staan en met
al de uiterlijk!© fconingspraal van
ot.d-Enge-lsche etiquette, pp het Ma-
sion-House zal heersehen.
In plaats van den aftredepden bur
gemeester, sir G-. Wiyatt Truseott,
werd voor dit- jaar tot Lord M,ayor
gekozen sir Jo-hn Knill.
De eigenaardigheid van deze ver
kiezing is, dat de nieuwe Lord
Mayor een Roomsch-Katholiek is.
-Met het pog hierop werden bij de
plechtigheid van de verkiezing gis
teren den nieuwen burgemeester offi
cieel «enige vragen gesteld, die dui
delijk we-er eens in het Echt stellen,
onder welke kleingeestige uitzonde
ringsbepalingen de katholieken in
het gro-ote „vrije" land en in de groo
te wereldstad nog altijd leven.
Allereerst werd dan don burge
meester gevraagd, of hij voor alio
plechtigheden ©en Protestantsch
geestelijke wild© aanstellen. Sir
Knill antwoordde, dat hij het doen
zou en dat hij voor zich. particulier
een (katholieken) geestelijke [zou aan
wijzen.
De volgende vraag was, of de bur
gemeester verzekeren wilde, dat hij
alle fondsen voor godsdienstige en
liefdadige doeleinden niet zou aan
wenden, voor zijn eigen godsdienstig
geloof, welke verzekering door hem,
gegeven werd.
Daarop werd hem! de vraag ge
daan „Walt gij belooven den Paus
niet voor den koning te stellen
Deze vraag wekte ©enig© opwinding:
en er klonken kreten van: „|ao po
pery De burgemeester stemde ook
hierin toe voorzOo ver jhet (natuur
lijk nimmer voorkomende) plechtig
heden zou gelden. Voor zijn particu
lier leven zóu hij naar eigen inzich
ten handelen.
Ten slotte moest sir Knill nog ant
woorden op de vraag„Wilt gij, vol
gens oude gewoonte, de plechtighe
den in de (Anglicaansehe) St. Paul's
Cathedral en andere berken bijwo
nen Hij deed het met het volgen
de antwoord: .„Bij gelegenheid al
leen, dat mijn souvore in gaat. Bij an
dere gelegenheden zal ik een van
mijn oudere „aldermen" verzoeken
mij .t© vervangen"....
Toen was men eerst- gerust en wend
sir Knill lid van de firma John
Knill .and Co., go-udsmoden, als bur
gemeester geïnstalleerd.
De opvolger van Iswolsky.
Dat -de Russisch© minister van bui-
tenlandsche zaken Iswol&ky zijn rol
heeft uitgespeeld is thans vrij zieker.
Iswolsky is reeds geruim-en tijd met
verlof, en zlaj gaarne de leiding der
Russische politiek aan and-ere han
den overdragen, om zelf als gezant
ergens op te treden.
In heit paleis van buiten] aadsche
zaken zal hij .wol niet terugk-aeran.
Dat heeft zijn adjunct Sasonof r-eeds
ingenomen, -een zwager van Stoly-
p-in.
.Iswolski zal een gezantschap^post
krijgen, en Sasonof, denkt men,
wiordt de nieuwe leider van Rus-
land's buitenlandsche politiek.
De strijd in het tMoorenland.
we zeiden het
ziijn aan de win-
De Spanjaarden
van de week al
nende hand.
Het bezetten van den Goeroegoe-
b-erg is ©en daad van gewicht, en al
gemeen is men dan o-ok in vreugde
over de schitterende overwinningen.
Eergisteravond wias Madrid fees
telijk verlicht, een ontzaglijke me
nigte trok door de stad, o-m de over
winningen der Spaansch-e soldaten te
vieren. -
Voor het koninklijk paleis stonden
duizenden en •duizenden te wachten.
Toen de koning .op bet balkon ver
scheen om zijn volk te begroeten,
bracht de menigte hem ©en geest
driftige ovatie, dl© niet te eindigen
scheen.
Ook in het schitterend verlichte
Melilla vierde men feest, verheugd
als men er is over de bezetting van
het Goeroegoe-gebergte.
Maar.... de strijd is daarbij ter
noordkust van Mjarokko nog niet
beslecht. Er blijven nog verscheiden
zeer krijgshaftig© stammen tegen de
Spanjaarden onder de wapenen-
Om dezie stammen te dwingen de
wapenen néér te l-cggen, z;al ie
Spaajnjseh© krijgsmacht hen op hun
eigen gebied moeten tuchtigen, hun
dorpen sle-eht-en en hun oogssten ver
nielen, Keggen do Ma-dridsche dag
bladen, want do Rifkabylen zijn bui
tengewoon taai in hun verzet en
zullen zich niet overgeven, voor zij
totaal uitgeput en gcruïneer zijn.
Bij -een beschouwing de kaart
ziet men, dat de Spanjaarden tot dus
ver nog in de onmiddellijke nabij
heid van -de kust opereerden.
Feitelijk zijn hun troepen nogniet,
of althans niet ver buiten de vuur
linie van hun oorlogsvaartuigen aan
de kust en van de forten van Me
lilla gekomen.
En dus.. de conclusie ligt voor de
handgeëindigd, is het militair avon
tuur itfog niet!
De beschuldigingen
van Peary.
Kapitein Peary heeft aan den corre
spondent der N.-Y. Herald" eindelijk de
14 punten van beschuldiging medege
deeld, die hij met zooveel ophef tegen
Cook had aangekondigd. Hij valt daar
in vooral de technische punten van
Cook's verhaal aan en zegt te vertrou
wen, dat zijne beschuldigingen alle aan
spraken van Cook zullen vernietigen,
en bewijzen ,dat niet alleen Cook nim
mer de Pool bereikte, maar tevens, dat
Peary zelf de eenige is, die op de ont
dekking der Noordpool aanspraak ma
ken mag. t
Do 14 punten zijn de volgende:
le. Kapitein Peary en Matt Henson
(zijn negéfbediende), ondervroegen ie
der voor zich of te zamen, elk lid
van den Smith-SondrEskimo-stam,
waaronder ook Etukishuk en Alwelah,
die Cook vergezeld hebben, en deze
allen verklaarden, dat Cook nimmer
het vasteland uit het gezicht had, ver
loren.
-2e.. Je tegenstelling met de gewoonte
van FoóTi'erztgera,..heeft Cook niet de
afschriften m ed eg eb raclï t van de aantee-
keningen, die moeten zijn achtergelaten
op punten, welke hij beweert,te hebben
bereikt; o.a. heeft Peary zelf zoo'n be
licht in 1906 achtergelaten op Kaap
Thomas Ilombard.
!te De bewering van dr. Cook, dat hij
den tocht van Annootok naar de Pool
en vandaar terug naar Jones Sound, een
afstand van meer dan 251/2 gr. of onge
veer 1700 mijlen, in een seizoen zou
hebben afgelegd, is beslist onhoudbaar.
Het vroegere record was 11 gr., welk
record door Peary zelf nu met 14 gr.
was geslagen.
4e. De uitrusting van dr. Cook was
zoodanig, dat het physiek onmogelijk
was daarmede het groote feit te vol
brengen.
5e. Cook beweert, dat hij op zijn
1700 mijlen lange reis gebruik maakte
van een glazen kwikhorizon, terwijl ka
pitein Peary er een gebruikte' van gego
ten ijzer, die niet alleen tegen breken
beveiligd was, maar ook kon worden
verwarmd, als het kwik bevroor. Dit
is dikwijls noodzakelijk. Peary beweert,
dat kwik bevriest bij een temperatuur
van 35 gr. F., en in Cook's mededee-
lingen vindt men een temperatuur ver
meld van —73 gr. F.
6e. Van een breedte van 86 gr. 38
min. keerde prof. Marvin terug met
modedeelingen omtrent Peary's tocht en
die van hem zelf, waaruit onweerleg
baar kan worden bewezen, dat Peary
die breedte bereikte.
7e. Met geheel overeenkomstige be
richten keerde kapitein Barlett van de
Cook-expeditie terug van een breedte
van 87 gr. 48'.
8e. De slede van dr. Cook, geheel
in type verschillend van alle door ont
dekkingsreizigers ooit gebruikte sleden,
was zóó gebouwd dat zij het met een
lading van 500 tot 600 pond onmoge
lijk zelfs ook maar een dagmarsch zou
kunnen uithouden.
9e. De sneeuwschoenen van Cook wa
ren zeer onpractisch om ze in Poolstre
ken te gebruiken en zouden den tocht
aanmerkelijk hebben moeten belemme
ren.
10e. Met opzet heeft Cook zijne aan-
teekeningen in Etali achtergelaten, om
te kunnen beweren, dat zij verloren ge
raakt en vernield waren en 0111 zoo te
kunnen ontkomen aan de noodzakelijk
heid ze openbaar te maken- ter staving
zijner beweringen.
11e. Niemand, die de Amerikaansche
vlag op de Pool wilde gaan planten,
zou zoo'n licht en gemakkelijk te trans
porteeren voorwerp aan de zorg van
een hem geheel onbekend man toever
trouwen.
12e. Cook had zich in Etah van nieu
we spannen honden voorzien en kon
dus al zijn benoodigdheden gemakke
lijk naar Upertiavik hebben vervoerd.
13e. Toen Harry Whitney aan boord
der „Jeanie" kwam, nam hij niet eens
den tijd naar Etah terug te keeren om
er de voorwerpen te halen, terwijl hij
toch moest weten, dat ze voor dr. Cook
van groote waarde waren.
14e. Indien dr. Cook in het Eskimo
dorp zulke waardevolle dingen achter
had gelaten, zou Whitney al het moge-
gelijke gedaan hebben om ze naar de
Ver.eenigde Staten over te brengen.
Cook's antwoo-rd.
Cook heeft telegrafisch reèds op de
meeste dier punten geantwoord.
En voldoende.
De geleerde wereld is over do haar
kloverij van Peary zeer ontstemd en
de gunstige stemming vóór C.ook houdt
aan.
Het „Journal" van Chicago b.v.
schrijft: Peary's bombastische argumen
ten wekken wantrouwen. Alleen door
een besliste tegenspraak van die bela
chelijke berichten, kan Peary zijn ver
trouwen weer herwinnen. Ondertus-
schen twijfelen wij er geen oogenblik
aan, dat dr. Cook de Noordpool be
reikt heeft.
Nog scherper critiseert de „Call", een
blad uit San Francisco, de houding van
Pearj'. In een beschouwing over de
door hem ingebrachte bezwaren, zegt
het blad: „het optreden wan Peary
is gelijk aan dat van een „vischwijf"."
Men ziet het, Peary komt meer en
meer in discrediet, en het vertrouwen,
in dr. Cook stijgt met den dag.
Een wespen-temster.
Een Fransche spreekwijze zegt, dat
alle smaken in deze wereld geoorloofd
zijn, zelfs de zonderlingste. De Enget-
schen hebben altijd den naam gehad
van excentriciteit Alleen hoort men
tegenwoordig minder daarvan den vroe
ger. Om nu weer eens te to-onen, dat
deze hoedanigheid nog niet geheel ver
loren is, doet een jonge dame uit An-
dover van zich spreken door een zeer
bijzondere passie. Zij heeft zich opge
worpen als redder van de wesp. Met
een ijver we zouden bijna zeggen
een hetero zaak waardig, vreesden Wo
niet den toorn der schoone, die de hare
natuurlijk de beste ter wereld acht
treedt zij op tegen alle vooroordeelen
tegen de versmade wespen. Zij geefl
slechts toe dat hare beschermelingen
laf zijn (overigens ook al geen bewon
derenswaardige eigenschap) eai slechts
hun tegenstander aanvallen als zij den
ken dat hij bang is. Wie elke plotse
linge beweging vermijdt, behoeft hen
niet te vreezen. Zij vertelt wonderen
van de intelligentie der „lieve beestjes",
wier reinheid en sierlijkhei-d zij ten
hoogste roemt. Bovendien bezitten zij
de ongelooflijke eigenschap van aanhan
kelijkheid. (In letterlijken zin heeft ze
ker niemand daaraan getwijfeld, die
werd vereerd met een wespensteek).
Zij voedt de .lieve diertjes met honig uit
de hand, en wende ze zelfs aan orde
in de etensuren! Zij heeft op die wij
ze reeds een leger wespen opgevoed
enkelen zelfs leert zij kunstjes, ze
trekken een wagen of klimmen op een
-ladder.
Een houten hut inet glazen wanden
is het nachtverblijf harer lievelingen^
die zij bij dag gerust kan laten uit
vliegen, zij keeren steeds tot haar te
rug, zetten zich vertrouwelijk op haar
hals. Natuurlijk heeft die jonge dame
reeds volgelingen gevonden. Wespen-
temmen is de laatste liefhebberij onder
de Engelsche dames.
De Koningin-Moeder te Botterdam.
Met den trein die om ll,27aanhet
Maasstation aankomt, ariiveerde gis
teren H. M. de Koningin-Moeder, om
het in Augustus uitgestelde bezoek te
komen brengen aan het stoomschip
„Rotterdam" der Holland-Amerika-iijn,.'
terwijl tevens ook nog een en ander
van de havenwerken in oogenschouw
werd genomen. Duar het H. M. ken
nelijk ook te doen is geweest om zich
op de hoogte te stellen van het op
treden en het gelukkig bestrijden van
de cholera, kan wel hieruit blijken,
dat aan bet station met den burge
meester, den directeur der gemeente
werken, en den havenmeester, tot Harer
begroeting ook op bijzonder verlangen
aanwezig waren de heeren dr. A. Hij
mans van den Bergh, onder-directeur
van het ziekenhuis, die bij afwezigheid
van dr. Schreve door wetenschappelijke
doeleinden, toenmaals de eerste maat
regelen had te nemen, en de heer M.
A. van der Perk, directeur van den
gemeentelij ken ontsmettingsdienst.
Uit de handen van het dochtertje
van den Burgemeester nam H. M. met
eenige vriendelijke woorden eenfraaien
ruiker aan.
Het gezelschap scheepte zich in op,
den tender „Columbus" der Holland-
Amerika-iijn, daar als gewoonlijk ter
beschikking gesteld, en toen giDg het
daarmede de rivier op in de richting
van Dordrecht.
Onderweg onderhield de Koningin-
Moeder zich met verschillende aan
wezigen en betuigde o. a ba tr blijd-
40)
„Ik verwacht- niets goeds vaJi on
ze kennis met- die Heszborns. Gioof
mij, tante, zó wijten het ons dat Jrt-
'win Desendorf ©en schurkenstv «k
uithaalde, -alsof niet jhij, jnaiaï wij
het gedaan hadden."
„Onzin! Zij kunnen oias niet-' ma
ken. Dit echter zteg ik n, als.de-ze
verwaande barones V-eldenz', geuren
Heszboro, Alexander heeft- afrwie-
zen, zal ik het haar betaald zeten."
De oude dam© stond verhitte;! op
en ijlde naar hui-s om van AL an
der het Verloop- der ziaak te em-o
men.
Tot haar Verbazing deelde 0 jon
ge Haalburg haar mede, dat- h niet
afgewezen w'as, om de ©envalig©
reden, dat hij haar niet gevaagd
had. De barones, die van eenorver-
spannen natuur scheen te zlijt zoia-
der -eenig idee van zelfbeheer/hing,
had hem overstelpt met all-erii zin-
looze beschuldigingen in vrband
met dien afschuwelijk-en Desedorf,
zij had van hem geëiseht, al hij
haar zijn verblijf zou, noema. wijl
hij dat zeker kende en toenuj dit
ontken-de, had zij hem met bedreigin
gen overladen. „Ik zio-u het ©en dol
len overmoed achten, naar ha,ar hand
t© dingen, ja ik ben bang met haar
in aanraking te- komen, uit vrees
dat zij, beheers-eb t do-or het idee fix-e
dat ik met Desemdorf's onschuld en
verblijf bekend ben, tot volslagen
waanzin zal vervallen."
„Dat zal zij niet", zcide- de gravin
beslist. „Ge zijt niet slim. Zij weet
zeer go-ed, wat zij: wil en wat zij- doet.
Ziji heeft u vrees willen aanjagen en
dat is haar niet slecht gelukt. Van
een huwelijk met haar komt niets.
Eerstens wil zij u niet hebben en
twee-dens zou,It ge wanneer zij u nam,
met haar ©en ongelukkig leven heb
ben. Want wat ziou uw! lot zijn in
het huwelijk als ze u nu al zoo
slecht behandelt
De winter had met volle kracht
reeds vroeg zijn intocht gedaan.
Van half November af waren,
1 sneeuw -en vorst slechts door hevige
ijskoude regenbuien afgewisseld.
In December had de vorst opnieuw
de lucht, helder en den natten bodem
droeg gemaakt, doch weer dreigde
de grauwe lucht, met sneeuw. H-et
stond te bezien dat vóór den avond
veld en bosch opnieuw onderge
sneeuwd zouden zijn.
Het was nog in den voormiddag.
Mevrouw Veldenz m-eende dat zij
nog w-el een rit door het park Alln-
hausen en h-et aangrenzende bosch
kon doen.
In -den herfst hadden in Beikir-
che-n noodige herstellingten en ver
bouwingen moeten geschieden en uit
vrees voor de vochtigheid -der mu
ren, had de familie haar verblijf op
Allnhausen genomen; zij bewoonde
toch afwisselend de beide goederen
om-dat o-om Kocnraad 00,k het be
stuur over de bezittingen zijner
nicht op- zich had genomen en dan
hier dan daar noodig meende te zijn.
„Gaat ge nog rijden, kind? Met
dat weer!vro-eg mevrouw Hcszhorn,
toen Lina in hoed -en mantel bij haar
binnenkwam.
„Ik gelo-of wel dat het voor den
avond erger 'zal wotrden, maar nu
ga,af het nog al. Ik wou graag naar
Sophie ga,an zien."
„StuCtr liever iemand, om te vra
gen
„Neen, mama, dat, is voor Sop-hie
niet hetzelfde, en mij do-et ©en rit
goed."
„Nog altijd de oude wildzang", zei
d© moeder lachend, terwijl haar doch
ter met een schertsend wOord haar
vaarwel zjei-de.
Toen Lina. alleen ,i:n liet rijtuig
zat, verdween dadelijk id© vroolijkis
Uitdrukking van ha,ar gelaat. Sedert
de badreis in -den verloopen z'omer,
was zij, zoodra zij zich alleen wist,
in treurig nadenken verzonkeü. lp
gezelschap moest zij dit onderdruk-
ken en een vroolijk gelaat vertoo-
nen.
[Wat haar zoo- verontrustte wias
het lo-t van den man, dien zij, nog
h-alf e-cn kind, met de volle warmte
Van haar hart -had bemind. Toen
was -zij hem ontvloden, om-dat zij
fcich door hem geminacht waande
en omdat zijn lichtvaardig gedrag
tegenover barones Lendhorst haar
beleedigde en haar achting voor hem
dreigde te verminderen. Lang had
zij haar gevoel onderdrukt en zou
het ten slotte overwonnen hebben
zonder de natuur er van geheel er
kend te hebben, had niet d-e wensch
van mevrouw Veldenz; in betrekking
tot haar zöon, ha,ar tot de kennis
va,n haar eigen hart, gebracht. Tij
dens haar huwelijk verbande zij
ieder© gedachte- aa,n id-en afwezig©
en o-ok toen zij door Veldenz' dood
weer vrij geworden was, vermeed zij
liet in ha,ar gedachten tot hem terug
te keeren. Hij was bovendien uit
haar gezichtskring verdwenen. Mis
schien had zij Reikirchen en hen
geheel vergaten.
De ontmoeting' met gravin .Ro
de-eken en de Haalburg's en de toen
gehoorde onthullingen over het on
gelukkig lot van den jongen man
hadden haar' gevoel voor hem w>eer
doen ontwakenja, zijn ongeluk deed
de liefde tot hem. veel sterker en
dieper worden, wat misschien ook
aan haar rijperen leeftijd -en haar
eigen ondervinding van strijd ela lij
den te danken w'as.
En nu die voortdurende zorg over
hem. Het voortdurende, steeds ver-
geefsch-e zoeken om hem te ontdek
ken! Als de joude heer H-eszborn
het wilde opgeven als hopeloos,
spoorde Lina hem telkens a.an tot
nieuwe pogingen. Zij beweerde met
onomstootelijk vertrouwen: „Ge zult
hem vinden, oom, ge zult hem vin
den."
Maar in het geheim was haar dezto
zekörheid lang ontzonken. Zij be
treurde hem bijna als ©en geliefden
doode en haar lippen fluisterden bij
haar gebeden voor 'zijn redding en
rechtvaardiging dikwijls een gebed
voor de rust zijner zielVaak echter
had zij de zekerheid van zijn dood
als een troost ondervonden, a.ls haro
phantasie ha ar allerlei schrikbeelden
omtrent zijn lotgevallen Ivoor den
geest haalde.
Toen zij het do-el van haar rit,
de houtvesterswö'ning- in het Dam-
juerw'oud bereikt had, keerde de,
houtvester juist van -een gang door
het bosch terug. Met ©en eerbied i-
gen en toch vroolijken groet, opende
hij het portier en was bij het uit
stappen behulpzaam.
„Dat is prachtig, iV/jieskamp, dat
go mij z-00 vroolijk ontvangt", zoo
sprak zij dep statigen zestiger aap.
uw
Nu mag ik gel0oven, dat het
vrouw beter gaat."
„Ja, God zij dank, mevrouw, ze
is weer hersteld. Ma-ar daar is zij
reeds. Sophie, ge moet oppassen voor
de koude."
Een oudachtig© bleek© vrouw was
hun in het voorhuis te gemoet ge
komen. Zij beweerde mevrouw toch
te moeten to-onen, dat zij weer ge
zond was en de vreugde hare mees
teres te zien, deed haar van d© kon-
de niets voelen.
Terwijl de houtvester van kle©-
'ding verwisselde, zaten de beid©
vrouwen in Vertrouwelijk gesprak
in do gezellige woonkamer. De ba
rones luisterde en babbelde vol b
langstelling
De -dienstbode trad binnen, zette
een mandje op de tafel -en verliet
-daarna- links groetend [het vertr kj
„Ach", zei Sophie aangedaan, „dip,
mand ken ik reeds lang. .Wat h- bt
u ze we-er [rijk gevuld, mevrouw.
Ik mag echter di© goed© gaven niet
langer aannemen. Ik ben weer ge
zond."
„Maar Sop-hie, ze zullen u daar
om toch geen 'kwaad doen. B-oven di
zïjt' gij en uw man oud genoeg. 01
ook in gezonde dagen een glas v),
en zoo iets te mogen hebben. Bcv
dien ben ik hartelijk blij, is ik
u mijn dankbaarheid kan J or> e."
"„Maar, mevrouw, waarvoor 0 lt
u mij dankbaar moeten zijn!"
V/vriil rerv lyd.j
