Technisch-Bureau J. R00SEN.
V. H. J. TROUPIN
R, v.d. WERF,
Banketbakker,
Groote Houtstraat 102.
Mulderij'* Roggebloem
\y
ÊkctrisciK Installaties.
Grafmonumenten,
Onderzoek alle
dingen.
Arrondissements-Reciitbank te Haarlem.
Gemengde Buiteniandsche berichten
LICHT. -7- KRAiCHT.
BILLIJKE PRIJZEN.
ÏÏmmm iraobt 4Sr Tefefowner 04
K. G. VAN DER MAAT Jr.
GASGLOEILICHT ARTIKELEN.
Kloosterstraat 24, Tel. 1677, Schoten bij Haarlem.
Advertentie n.
Lood-, Zink- en
Houicement- en Mastikbedekking
Zoetestraat 8, Telefoon 849.
Tandarts COHEN, Singel 502,
O. GROOT Czn*
WIJDE GELDELOOZE PAD 49, HAARLEM.
K. BAVING,
Rechtszaken.
HAARLEM LEIDEN RAAMSDONK
Smedestr. 24. N. Rijn 93. Keizersdijk E52.
STEENHOUWER IJ
voorhanden ruime Keuze
LOODGIETER EN Z1NKWERKER.
Aanleg van Gas- en Waterleiding, Baden, Geijzers,
Spreekbuizen, en Specialiteit in
(Firma HOEKSEMA,)
Gas- en Waterleiding. -
- Electrïsche Schellen.
J. J. BONARIUS,
Nieuwste Vinding.
KUNSTGEBITTEN
Ne@mf proef met
16 cent per pakje van V2 K.G., bij
alle voornaamste winkeliers
verkrijgbaar.
Onder scheikundige controle van
Or. VAN HAMEL ROOS en HARMENS
FABRIKANT:
i. G. MULDERIJ ZAANDAM.
-- aw iel en
ti... et
werkelijke
waarde.
Standaard
der
Wereld
veer
qualiteit
%Cess Elswick
Catalogus gratis
ZWOLLE.
en franco.
-.te .teyte -te'sy-V
•aas K er «Jaar en zijn raiverm
st als lid Her HL familie, gr oor men
gretig de gelegenheid aan» ara hem ook
in den Bond treffend te huldigen. Dit
geschiedde op 7 Sept, Den president
werd zijn levensgroot portret aangebo
den» dat de heer de Jong op zijn beurt
■reer aan de afd. in bruikleen schonk.
Deze president doorzag toen reeds
het zuivere doel der vereeniging. Wel
moeten wy ijveren voor ons stoffelijk
welzijn, doch het eerste doel moet toch
eyn het eeuwig welzijn, betoogde hij.
De datum van 26 Oct. mag ook niet
vergeten wordena Pastoor Konings hield
toen zijn eerste lezing in onze afdee-
fcng.
In hetzelfde jaar 1891 kwam ook nog
een vereen, der aardwerkers tot stand
en op initiatief vooral van den welbe
kenden heer Kok, een Debatingsclub,
waarvan de heer Geurts pres. werd.
We naderen nu het jaar 1892.
Het eerste belangrijke fait was op
29 Aug. toen 't Vaandelcomité gelden
genoeg bijeen had om 'n vaandel tekoo-
pen. Plechtig werd het door plebaan
Dankelman gewijd en, aldus wordt ge
meld, te dier gelegenheid speelde de
heer Andriessen met veel tact het orgel.
Den 26en Sept. had de feestelijke
overdracht plaats van het vaandel-co
mité aan den bond. De heer Guskens,
als voorzitter van rt comité, sprak de
overdrachtsrede uit. Hij, de nieuweling,
zeide bevreesd te zijn den catheder te
beklimmen, doch wij, jongeren, weten
hoe hij die vrees sinds jaren heeft
laten varen. Na honderden jaren, zei
hij, zal dit feit, de vaandeloverdracht,
nog misschien verteld worden.
De heer Guskens kan gelijk hebben,
althans na 20 jaren gebeurt het reeds.
Laten wij er nog bijvoegen, dat de
kosten van 't vaandel met bijbehooren
f 663,25 bedroegen. Op 3 Oct. d.a.v.
werd de heer Harren tot vaandeldra
ger benoemd, een post, dien hij met
eere tot op dezen dag vervult.
Op 13 Nov. '92 werd het gebouw
aan de Gasthuisstraat no. 17 door den
Geest. Adviseur gewijd, dat voor be
stuursvergaderingen zou worden ge
bruikt.
We zijn thans genaderd tot 't jaar
1893en zullen ons in de volgende bij
dragen meer beperken. Wij hebben
gemeend ietwat uitvoeriger te moeten
zijn over de eerste vier jaren van t
bestaan der afd., omdat daaromtrent
nog zooveel onbekendheid bestaat en
het doet ons zeer veèl genoegen te ver
nemen, dat onze historische bijdragen
met zooveel belangstelling gelezen wor
den.f
Zeker, er worden vaak bemerkingen
gemaaktover het eerste werken onzer
afdeeling, doch dan schieten ons steeds
de woorden te binnen van den heer
Kouwenhoven: „beoordeelen en veroor
deel en
Wij denken er anders over, wij bren
gen een stille hulde aan de mannen
van weleer, die in een ruwe, onbewerk-
ten bodem de organisatie op zoo hech
ten grondslag hebben gevestigd.
Wij willen niet zijn de aan wal
«taande beste stuurlui, niet letten op
misschien een minder goede keuze der
middelen, doch alleen letten op het
schitterend bereiken van het doel.
Daar staat thans de afd. Haarlem als
een der machtigste organisaties uit Ne
derland, een sieraad van dien grooten
Ned. R.-K. Volksbond, en 'dat hebben
wij voor een groot deel te cLanken aan
onze pioniers van weleer.
Diefstal.
If. J. Cu W-, 18 jaar, had op 2 Sep
tember te Hillegom uit het schip van
L F. M., uit een kistje gestolen een
bankbiljet van f25. Daarmee was hij
weggegaan. Beklaagde voerde aan, dat
h« nog schuld had te voldoen.
De Officier van Justitie eischte 6
«reken.
Straatschandalen.
Herhaaldelijk heeft de politie last met
personen, die haar beletten, dronken
'en lastige personen te arresteeren en
weg te leiden. Ook nu weer stond er
zoo een terecht: P. G. M. Deze had op
een Zondagavond, in de Groote Ifoutstr.
de politie willen beletten iemand weg
te voeren.
Beklaagde beweert zich niets meer
van het voorgevallene te herinneren.
Hij was zóó dronken geweest.
Tegen hem werd 1 maand geëischt
EWdattigtfwd.
p. werd op zekere* Zottfliag-
avtrnd in kennel ijken staaf van dron
kenschap gevonden op den Kinderhuis
singel. Een agent heeft hem toen wil
len meenemen. En toen heeft de be
klaagde, den agent geschopt en gesla
gen.
10 dagen werd geëischt.
Dielfstai van manufacturen.
In Aalsmeer» werd de manufacturier
Broekmans bezocht door een tweetal
vrouwen Mijntje en Neeltje BL Deze
namen op een onbewaakt oogenblik,
een oostuumrok, japonstof en wat
linnen uit de uitstalling weg.
10 weken werd geëischt.
Mijntje, ontzettend bedroefd, beweer
de niet te willen hebben stelen.
Wederspanninghcjfd.
Ter gelegenheid van de laatste Over-
veensche kermis, waren H. H. en A. K.,
eens flink uit geweest.
Dronken en onder veel lawaai en
pleizier! trokken de kermisgangers naar
Haarlem terug. Onderweg evenwel wer
den zij tot kalm zijn aangemaand.
Maar zij waren zeer wederspannig
en gingen tot baldadigheid over.
Tegen H. H. en A. K. werd 1 maand
geëischt.
Paardje rijden.
Een deftig heertje, kwam, stappend
met z'n mooie wandelstok, de rechts
zaal binnen. Hij, Salomon H., en Izaak
B., hadden in Zandvoort op een hitje
gereden. En toen hadden ze dat beest
mishandeldrtwee stokken waren op de
rug van het paardje stukgeslagen.
Salomon beweerde, dat Izaak gesla
gen had. Hij had alleen gereden. Maar
uit *t getuigenverhoor bleek wel dege
lijk, dat ze beiden schuld hadden.
De Officier eischte 1 week.
Baldadigheid.
In een herberg te Zaandam, heeft
beklaagde P. J. G., die daar wilde lo-
geeren, en dat om verschillende redenen,
door den eigenaar niet werd toegestaan,
ergerlijk huisgehouden.
De eigenaar J. de B., wilde hem uit
zijn huis verwijderen, toen G. de bran
dende lamp greep, en die tegen de gor
dijnen wierp.
Het brandje werd gelukkig spoedig
gebluscht.
De Officier eischte tegen G. I maand
gevangenisstraf,
Veirzet en mishandeling.
Onze lezers herinneren zich het voor
gevallene in de Gr. Houtstraat, eenigen
tijd geleden, waarbij een onzer stadge-
nooten, de heer Leupen Jr., zoo ernstig
werd mishandeld.
De dader, H. v. d. M., een loteling,
stond nu terecht, wegens het verzet
tegen- en mishandeling van den ad-.-
inspecteur van politie P. A. Lende-
rink, bij dezelfde gelegenheid.
Tegen hem werd 3 weken geëischt.
Diefstal van biljartballen.
In de herberg van J. S., te Wijde
Wormer, had R. v. V., in staat van
dronkenschap, na zich eerst weer flink
aan broodjes en melk te goed te hebben
gedaan en een partij biljart te hebben
gespeeld, zich schuldig gemaakt, aan
diefstal van 3 biljartballen.
Beklaagde had veel berouw, en had
langen tijd geprobeerd zich van zijn
vroegere drankzucht te beteren, doch
was nu ongelukkigerwijze zich weer
te buiten gegaan.
De Officier eischte 6 weker».
Het Katholiek Congres-te Üffechelen.
Er is zóó overweldigend veel gerede
neerd in M echel en, dat wij er niet
aan kunnen denken om van alles ver
slag te geven. Laten wij de slotrede
van kardinaal Mercier opnemen, die
geeft een indruk van heel het congres.
Met den gloed die in hem gloeit,
roept hij zijn bewondering uit over de
heerlijke werkzaamheden van het con
gres.
Allen hebben meegewerkt, leeken en
priesters, vertegenwoordigers van alle
werken. Zij waren allen aan 't werk.
'k Wou dat ze er allen de eer ervoor
ontvingen. Maar *t is van God dat gij
uw belooning verwacht.
Een nieuwe kracht gaat door onze
Katholieke beweging in België. De
stuwkracht van den boom die volop
t bloeien is.
In der vaarh'efflj meer Han ooit is T
■m de tijd van mirakels. Lauwe zielen
hebben gehuiverd voor 'de verwoede
aanvallen van het ongeloof langs alle
zijden. Vreezen we niet.
Laten we even rondkijken.
Eerst boven. Onze dappere noorder
broeders, die zich schrap hebben kun
nen stellen tegen het socialisme en die
voor het katholiek onderwijs van hun
Staat de verdiende bescherming
hebben bekomen, welke wij hun be
nijden. Warm applaus voor de Neder
landers, alweer een.
Onze Duitsche vrienden, die de
scherpte van den IJzeren Man hebben
bot gemaakt op hun gehechtheid aan
Kerk en onder elkaar.
In Engeland troosten de bekeerin
gen ons voor wat we in de Latijnsche
landen verliezen.
Onze arme Fransche geloofsgenoo-
ten! Alles hebben ze opgeofferd om
hun geloof hoog te houden, en na den
storm weer aangevangen te werken. Ze
doen als de zwaluw, die weer kalm en
zeker haar nest bouwt, dat een onmee-
doogende voorbijganger heeft uiteenge-
schopt. Maar we zijn hier op een na
tionaal congres. Zien we bij ons rond.
Van tijd tot tijd gaan er stroomin
gen door de wereld, die sommige lau
we zielen 't einde van de wereld doen
vermoeden. Ook nu liggen er diepe
wonden in het lichaam van het mensch-
dom.
Het alcoholisme, de ongebondenheid,
de materialistische levensbeschouwing
en de onvastheid van de princiepen,
maken begrijpelijk, dat velen een ster
ke vrees voelen opkomen. Doch, tot nu
toe is altijd de lijdende Kerk van gis
teren, de strijdende Kerk van vandaag
en de zegepralende Kerk van morgen.
De hedendaagsche maatschappij
schrijft het proefondervindelijk bewijs
neer van een leering door het Vati-
caansche comité verkondigd: „De gra
tie Gods is niet enkel noodig voor elk
individu, maar ook zedelijk noodig voor
de volkeren. Zonder haér geen echte
vooruitgang."
Taine zei het reeds, toen hij den in
vloed van het Katholicisme op de we
reld bekeek. Nu, als vroeger in Gali-
lea, werkt het christendom om de ei
genliefde om te zetten in liefde voor
den naaste, het geeft aan den mensch
de vleugelen om hem te verheffen bo
ven zijn lager en gemeen leven. Als
die vleugelen verslappen, zakt de zede
lijkheid van de volkeren en dan wor
den ze laag, zinnelijk en wreed.
Als men dat van nabij ziet, begrijpt
men best, dat het goede van onze he
dendaagsche beschaving er gekomen is
door de Katholieke kerk. Het oude
Evangelie is nog altijd de beste help
ster tot verheffing van de volken.
En ziet nu maar, hoe de afgevallen
volkeren ook op alle gebied neergezakt
zijn. De Protestanten bleven nog geloo-
ven. Maar zij, die de vrijdenkers over
namen van de Fransche revolutie, haar
rationalisme op geestesgebied, en haar
sensualisme op zedelijk gebied, zij ble
ven niet op_ de hoogte waar ze eens
waren.
Wat een beroering in de maat
schappij
Eerst de verloochening van alle be
trekkingen tusschen God en hel
menschdom.
Dan kwant een verslapping op zede
lijk gebied. Kan! heeft aap, onze he
dendaagsche maatschappij geleerd: doet
uw plicht, omdat het uw plicht is. Hoe
arm! De plicht werd ontheiligd, werd
een afgodsbeeld, viel vermolmd uiteen.
Dan kwam de positivistische philo
sophic. Voor hen was alléén heilig
het geluk van de maatschappij.
En zoo raakt men tot do genietende
zelfzucht. De individu alleen is van
belang, hij maakt de maatschappij uit.
De maatschappij schept haar eigen ze
den. Waartoe dan zedelijke vletten op
leggen.
In zulke beroeringen van levensin
zichten, loopen de volkeren verloren.
Taine begreep het allang: Wij wonen
de zelfmoord bij van Frankrijk. Maar
ook blijkt daaruit, dat Gods genade
noodig is voor de volkeren, die hun ze
delijke waarde willen bewaren.
Hoe wonderlijk zijn Gods wegen!
Twaalf ruwe visschers, ongeleerd en
onbespraakt, twaalf werklieden, komeii
zqpgen, dat ze na drie dagen hun Mees
ter gezien hebben, die werd ter dood
gebracht, en dat Hij hun de wereld in
zond om de goede boodschap te verkon
digen. Zij gingen, leden, beleden en
en zei
©en pauze van ©enige minuten, vroeg
tij„Is hij dood
„Neen, mijnheer, maar zeer ziek.
„En hij ligt in uw huis?"
„Ja, wij zochten hem bij to bren- ---
een en gaven hem wat van den wijli. wias, omdat zijn overleden vadei net-
dien mevrouw ons gebr acht had. Hij! had gedr agen. Nu, in zyngeldtaschje
1CJ- i - [Wies kamp toonde het tegelijk
zijn nog slechts enkele geldstukken,
maar het horloge van zijn vader
heeft hij niet te gelde gemaakt."
Met bevende hand en tranen iu
de oogen ontving Hesziborn dc laat
ste bezitting van zijn ongelukkigen
vriend. Ook hem' was het oude hor
loge bekend. l
.Wieskamp hernam zteer bewogen:
sloeg do oogen pp en beproefde te
spreken. Maar hij k°n niet en verloor
•weer het bewustzijn. ,Tpen hebben
wij hem te bed gebracht en droge
kleeren van mij aangetrokken. De
Izijne waren doornat en een ra,isel
had hij niet bij zich."
„Mijn God, mijn GodDe arme
jongen
„Ge hebt gelijk, mijnheer; het is
jammer. Ik kan niet begrijpen, wat
stierven voor Hun geloof,- en Htm vol
gers eveneens^ tot het Christendom den
troon der Cesars beklom,
&Velnu, hebben wij niet dezelfde
kracht» die ons opjaagt in deze tijden?
Voelt ge *t niet?
De missionarissen worden talrijker,
de kerken ook, de bekeerlingen nog
meer. En dit is een gansch nieuw won
der in de Kerkf de vrouw-missionaris.
Onze Zusters gaan in de vreemde lan
den de lepra verzorgen en de armen
helpen verre van hier.
Nooit heeft de Kerk in haar kloos
ters meer ziele-adel gevonden, in de
hospitalen en scholen meer toewijding,
bij geestelijken en leeken meer werk
zaamheid. Laat dan de staatsbesturen
zich maar van de Kerk afscheuren.
Wij leven, leven meer dan ooit. Dui
zenden millioenen bukken zich niet al
leen voor de dogma's, zelfs voor het
minste verlangen van den Paus.
Kunt gij u uitdenken, 'dat de geloo-
vigen vroeger ooit zoozeer gehecht wa
ren aan de Kerk? De Kerk is Gods
instelling. Dat bewijzen de vervolgin
gen, de oude en de hedendaagsche.
Vervolgingen zijn er nu van de ratio
nalisten. Nog steeds komt het tooneel
van den Kalvarieberg weer voor: de
Christus tusschen de moordenaars.
O, mijn Goddelijke Jezus ,nog altijd is
't zoo. Uw Goddelijke Persoon blijft
het mikpunt van al de liefde en al
de haat. Dat bewijst dat gij alléén God
zijt
Sedert de Fransche omwenteling heeft
de Kerk verloren, in uitgebreidheid,
maar gewonnen in innerlijke sterkte en
waarde bij haar geloovigen.
Van dit Congres dragen we allen een
vast voornemen mee: zeker, we zullen
ons aan onze afzonderlijke werken toe
wijden, maar elk zal arbeiden aan zijn
eigen volmaking.
Nog altijd zijn we in den tijd lan het
Evangelie. Nog altijd worden door God
mirakels gedaan. De hoofdgedachte van
het Evangelie, is nog altijd dezelfde: 't
blijft het Evangelie van de zelfverloo
chening, van liefde voor den naaste.
Bedwing dus uw zelfzucht, wordt mees
ter over uw driften, leert u vernederen
en kastijdt uw verlangens. Kunt gij dat?
Ja. Leert daartoe het Evangelie kennen.
Mediteert het. Laat het heel uw leven
doorwerken.
TEL. 1064.
TEL. 684.
IIB
met Automatisch Zuigapparaat, waar
door aan het tot nu toe aoovee. voor
komende vallen van het gebit in
den mond en de onhygiënische
versameling van spijsresten achter de
plaat, nu volkomen een einde is ge
maakt.
bij het Koningsplein, Amsterdam.
Dagelijki te Consulteeren voor alle
verdere Tandheelkundige behande
lingen.
Abonnementen voor het regelen
van Kinderlanden.
Operation pijnloos
Informatiën kosteloos.
Prijzen zeer billijk.
- TIMMERMAN. AANNEMER.
Degelij"k en solied adres voor alle
WERKZAAMHEDEN betreffende het
Bouuwak. Neemt ook perceeien in OP
ZICHT, ONDERHOUD en COMMISSIE
Z*H°47.
MEN ZIET ZE OVERAL.
DE MERKEN
Grootste omzet in eerste
GEVEN ALTUDlfOTDOËNINGklas Kel<>n hier te
hem allen even gaarne lijden. Toen Zie heeft gelijk. 'Het beste is den
heb ik ook opgemerkt, dat hij ©en naam van den graaf vooreerst ge-
zeer ouderwet scih horloge gebruikte, I heim te houden. ik ben u en uw
Hij liet mij dit een keer zielfs zien I vrouw recht dankbaar, I.Waeskamp,
dat het zijn grootste schatvoor de hulp, die ge myn vriend
hebt bewezen. ;Was hij weer by ken
nis, toen ge het huis verliet?"
„Ik geloof het niet: hij ligt meest
al in een lichte sluimering en als
hij' de oogen opent, 'ziet hij star voor
zich uit en antwoordt op geen enkele
vraag."
„Hij! moet geneeskundig© hulp. heb
ben, zoo spoedig mogelijk. Het beste
zal zijn dat ge na een flink ontbijt
met het kleine wagentje, dat ilc ter
wijl zal laten inspannen, over .Wies
den braven, solieden jongen hear zoo horloge, zijn laatsten schat, aan een
koordje op- z;ijn borst zagen hangen,
had ik kunnen schreien. En !au her
kende ik hem ook trek voor trek.
Ik zei Sophie, wie het was, en dat
ik het voor een beschikking Gods
hield, dat hij juist aan onze deur
geklopt heeft."
„Dat is het. Wieskamp, een barm
hartig© beschikking. En heeft Sophie
m F -a -< .1 i 1 VVJJ1 ZccXl XCUUDll XJJjöJJ UAiiUJ v/i*, w
„Toen wh_.hem. verkleedden en het burg,en rijdt en !(jell {dokter mede
ver heeft doen komen.. Dat hij
graaf Desendorf is, houd ik voor
Ziefer."
„Hebt gij liem dan zieker her
kend?"
„Ja, mijnheer, en deze papieren
vonden wij in zijn borstzak."
De oude heer zag z© haastig door
en riep„Maar jdl© staan op den 1
naam van Karl Binder, rentmeesterhem ook herkend.''
op Emmerkamp. Ha, dozen naam
neemt. Geef hem deze kaart en vra ag
hem uit mijn naam den zieke te be
zoeken. Ge moet hem zeggen wie hij
ishij zou hem toch herkennen, maar
vraag ,hem het geheim te bewaren.
Vraag hem ook bij u aa;n huis op
mij te wachten, als ik er niet vroe
ger ben."
Zoodra Hesziborn alleen was, be
gon hij onrustig op eu neer te loo
ter u pen en keek radeloos voor zich heen.
up jMJuuuerivaaup. -~i „Neen mijnheer, ,o 'h.' -i Toen hij het wagentje hoorde weg
heeft hij aangenomen, daarom was ger met gezien, daar hy toenjuem hjj ©en kort besluit: we-
hij niet te vinden." op Allnhausen gewcesx P ten moesten de dames het, al zouden
„Heeft u dan naar beim! gezocht zeida^my tevens, dat wy^ onzen V00jral Lina, zeer door. ont-
„Beeds sedert jaren, iWieskamp.
En gij zegt, dat hij het is?"
„Ik twijfel er niet aan. Ik heb
zien op dcLjmkt,^^a^s'moeten „Sophie is een verstandige vrouw.maar zijn nicht vroeg dadelijk:
Zfeid© my tevens, dat wy onzen vooral Li na zeer
dienstboden, die hem niet kennen, W er' voorai Lina"
zijn naam niet moesten noemen en ö^inen.
dat ik zoo spoedig mogelijk hierheen
Hij trad de huiskamer binnen en
trachtte een kalte gelaat te toonan,
„Wat is er oom, ge ziet er zoo: ont
steld uit!"
„Er is toch iemand ziek bij Wies-
kamp, maar Sophie niet."
„Dus Joseph of Leua, en zijt ge
daar zoo door verschrikt?"
„Ik vrees dat het een zenuwkoorts
zal worden en heb Wieskamp om
den dokter gezonden. Binnen ee(u
kwartier rijd ik er ook been."
„Maar Koen.ra,ad, ge hebt nog niet
gegeten."
„Ach Louis©, mijn eetlust is ver
dwenen, het kan mij niet smaken bij
zulke droevige tycLiugen."
Lina, die den opgewonden ouden
heer hoofdschuddend had aange
staard, sprak nu onrustig: „Wees
oprecht- oom, ge hebt te veel gezegd
dat ons verontrusten kan. Is er een
ongeluk gebeurd
„Een ongeluk?..Wie zegt dad?.
Ik denk er niet aan. Ik hoop juist
dat hij herstellen z;a-l."
„Hij Van wien spreekt ge toch,
D'
oom r
„Wiel natuurlijk, van hem, onzen
verloren.. onzen jongen vriend,
Ortwin Desendorf.
„O mijn God!" riep mevrouw
Heszborn de handen samenvouwend^
Lina stamelde slechts z;acht_ den
naam Ortwin en zonk hevig sidde
rend bij haar ïhoeder op de knieën.
Deze sloeg den arm om Lina's hals
en sprak: „Spreek Koenraad, nuj
moet, gij alles zeggen."
H©sz.born deed dit, nu het ijs ge
broken was, maar al te gaarne cu
sp oedig vernamen nu de beide vrou
wen wat er gebeurd was. Lina had
.althans uiterlijk hare zelfbeheer-'
sching teruggekregen. To©n ide_ be
diende kwam melden, dat opgediend,
was, beval zij hem dadelijk de groo
te ealeohe te laten inspannen, daar
na dreef zij' haar oom naar da eet
zaal, om' voor hij' heenging! iets _te
gebruiken, en at ook voor den schijn
iets mede. Spoedig was zij echter
weer weg om voor het inpakken van
verfrisschingen en versterkend© mid
delen te zlorgen. Toen haar oom de
eetzaal verliet om zich gereed te1
maken, kwam zij gekleed met hoed
en mantel bij haar moeder.
,Wilt gij oom vergezellen, Lina!"
vroeg zij, hare dochter met een in-
nigen blik de hand reikend©.
„Ja, moeder", antwoordde Lina,
haar hartelijk omhelzende, „gij weet
dat ik niet anders kan- U behoef
ik niet te zeggen, hoe dierbaar hij
mij is. Ge hebt !met moederlijken
blik in mijn hart gelezien en zonder
veel woorden hebt. ge mij doen be
grijpen, dat ge ,m©t mij voeldet,
treurdet en leedt. En nu bijd voor
ons. Als jets mij' vertrouwen geeft,
dat de hoop- hem' te redden en ge
lukkig te maken, z!al vervuld wor
den, dan is het. uw gebed."
„Dat zal u begeleiden, Lina, en
als ik u helpen kan. roep my dan,
ge weet. hoe gaarne ik kom.
Oom Koenraad zette groote oogen
op, toen hij zijn nicht reisvaardig
zag, doch maakte geen enkele tegen
werping.
„Het is eenmaal uw roeping ver
pleegster te zijn", zei hij weemoedig
schertsend, „Laten wij hopen, dat
ge hem spoedig genezen zult zien.
XXVII.
Zoo heel spoedig' zou dat echter
niet gaan. De ergste vijanden van
rrienso.helijke gezondheid, nood, ont
bering, zorg en verdriet haddiap den
ongelukkige t© veel doen verzwak
ken. En bij het lichamelijk lijden
had ook zielesmart pog medegewerkt
om zijn krachtig gestel geweldig te
schokken. De koorts, die nu uitge
broken was, dreigde zijn laatste
krach ten te vernietigen.
De jonge mevrouw Veldenz. kon
den zieke gerust beztteken. Hij was
meestal bewusteloos en zloo niet, daj»
herkende hij toch niemand.
Gedurende den rit naar de hout
vesterswon ing had. 'zij zich reeda
voorgesteld in welk een treurigeri
toestand zij hem zou aantreffen,
maar het gezicht van zijn ellende
schokte ha.ar nog diep. Dat magere,
vervallen, 'bleek gelaat, de uitge
teerde handen gaven haar een gevoel
van hopeloosheid,
(Wordt vervolgd.)
