TWEEDE BLAD.I
ESPERANTO.
Van alles wat!
Eea goed werk voor
onzen tijd.
Uit den Omtrek,
Vragenbus.
Gemengde Buifenlandsche berichten
ZATERDAG 2 OCT. 1909.
XLIV.
Niet de paarden,
maar de koetsiers!
Daar is in een van de plaatselijke
kranten dezer dagen nog al eens wat
te doen geweest over de paarden |van
de huurrijtuigen, die op het stations
plein stationneeren.
De beesten zijn afgeleefd zegt
men en ze worden verschrikkelijk
afgebeuld; ze staan daar van 's mor
gens tot 's avonds zoo goed als zon
der eten; kortom 't is een schandaal!
Ik geloof best, dat dit alles waar
is, en een beetje verbetering voor die
arme beesten zou allesbehalve over
vloed van weelde wezen.
Maar toch dunkt het me, dat die
edelaardige dierenvrienden, die zeer
bewogen ingezonden stukken schrij
ven en al die menschen die bet zoo
warm opnamen voor de paarden
bet allervoornaamste vergeten, name
lijk, dat men eerst en vooral om
menschen moet denken, voor men aan
de beesten begint.
Ik wil hiermee zeggen en ik zal
het bewijzen dat het lot van de
koetsiers en van hun huisgezinnen
duizendmaal erger is dai> dat van de af
gejakkerde paarden, en dat hier in de
stad eigenlijk een kreet van veront
waardiging moest opgaan over de wijze
waarop de koetsiers bun schraal stuk
brood moeten verdienen 1
Voor mij ligt een brief van een
koetsiersvrouw.
Zij en de kinderen zijn tuberculeus
de vreeselijke „witte pest", die
knaagt aan zooveel huisgezinnen, die
troosteloos, maakt en neerdrukt, die
den dood in het vooruitzicht stelt
maar zelve erger is dan de dood door
haar heden van eindeloos gesukkel,
haar opstaan en vallen ^telkens
weer,.... de tuberculose heeft ook dit
huisgezin te pokken.
De vrouw ploetert van dag tot dag;
met den pijnlijken rug waarin als een
verterend, mergwegvretend langzaam
vuur de ziekte knaagt, zit ze tot in
late nachten te naaien voor haar ge
zin, voor haar,-zelf en de kinderen, die
met vermagerde, uitgemergelde, bleeke
gezichtjes, afgetobd door de ontzet
tende kwaal, moedeloos om haar heen
hangen, of liggen in gloeiende koorts....
En moeder werkt voort, hoestend
en kuchend, dag in dag uit, altijd
alleen....
Altijd alleen
Want vader is nooit thuis, nooit!
Hij is koetsier, dat wil zeggen, hij
is in dienst van een patroon, en voor
dien patroon is Al, Al zijn tijd Of hij
rijdt of niet, aan den stal moet hij
zijn. Het huishouden is een bijzaak:
voor e*n koetsier i« de stal z'n ver
blijfplaats, voor zoover hij niet op
den bok zit of thuis slaapt.
Want ja, slapen doet hij thuis.
Na een langen werkdag in weer en
wind, waarbij 't hangen in den muf-
fen stal, of het stalwerk, wordt afge
wisseld met het zitten op den onfce-
schermden bok van het rijtuig, komt
hij 's avonds laat thuis, en slaapt dan
tot den vroegen morgen. Want vroeg
gaat weer de stal open, er zijn altijd
wel ochtendklanien te rijden en ook
al zijn ze er niet: de koetsier moet
aan den stal zijn.
Ook des Zondags 1
Zondagsrust kennen de koetsiers
niet!
Van Mis-hooren is geen sprake,
zelfs niet bij Roomsehe pa
troons!
Ik wil geen regel stellen, maar ik
weet dat de koetsier, dien ik hier op
het oog heb, bij een Katholieken
patroon is, die aan zijn Katholieke
koetsiers eenvoudig niet toestaat, des
Zondagsmorgens de H. Mis te hooren
,,'t Kan niet", verklaart deze Katho
lieke patroon
Ik wil niet onderzoeken, in hoever
re de koetsiers zelf schuld hebben
hieraan.
Ik wil er niet op ingaan, ofniet
zooals een Katholiek stalhouder mij
verklaarde de koetsiers zelf, als ze
maar onder elkaar zich erover wilden
verstaan, en niet zoo onverschillig
waren ten opzichte van hun gods
dienst, een omruiling van beurten
mogelijk zou zijn waardoor Mishooren
op Zondag tóch zon kunnen geschie
den.
Ik wil ook niet verder onderzoeken
voor welk aandeel het treurige feit. dat
de inkomsten van een koetsier voor
•en groot d«el moeten bestaan uit
fooien, van invloed is op dit schrikke
lijk verzuim van eiken godsdienstigen
plicht.
Maar ik constateer alleen de feiten
Zondagsrust bestaat bij de koetsiers
niet. Dat kan niet zijn, zegt men,
want Zondags wordt er juist het meeste
gereden. Ik wil het gaarne gelooven,
doch ik vraag me af, of dan ten minste
een andere rustdag in de week, en
altbans buiten het zomerseizoen halve
vrije Zondagen niet mogelijk zouden
zijn?
Waar blijft het gezinsleven van deze
ongelukkige slaven van hun beroep?
Wat blijft er over van de opvoeding
hunner kinderen, voor zoover de vader
daaraan deel heeft?
Is dat een menschwaardig be
staan
Ui nn spreek ik nog niet eens van
de ellenden van het vak zelf.
Van het geestdoodende wachten dat
zelfs de besten onder ons zonder erbij
na te denken, zoo herhaaldelijk den
koetsier laten doen in regen en storm
en sneeuw en wiDd.
Van de onnadenkendheid waarmede
zoo dikwijls met de beste bedoeling
aan den koetsier als hartversterking
door een welwillend menscheen
borrel of anderen alcoholiscben drank
wordt aangeboden
Telt men dat alles eens op, voegt
men erbij hoe groote risico de koetsier
heeft, hoe groot de verleiding is tot
dronkenschap, tot slechte gesprekken
en slechte taai in de lange uren van
de stalwacht, terwijl er zooveel jon
gens, kinderen haast nog, in dit vak
werken, dan kan ik niet anders
dan het betreuren, dat er nog zooveel
lieden zijn wier hart warm en week
wordt voor de arme paarden, maar
die om den koetsier niet denken
Die ach en wee roepen over een
afgejakkerd paard, maar die er niet
om denken, integendeel het heel
natuurlijk vinden, dat de man of
de jongen die met zulk een afgejak
kerd paard moet werkeD, het nog
veel sltchter heeft dan het beest zelf
Kon ik wat invloed uitoefenen op
de neeren, die de maatschappelijke
bewegiDg onder de Katholieken zoo
volijverig steeds sturen in de goede
richtiDg, die aan de K. S. A. hun
werkkracht en stuwkracht wijden, ot
dan zou ik zoo graag ook het lot der
koetsiers eens tot een onderwerp van
studie zien gemaaktDan zou ik
wonschen, dat er althaas wat de
Roomsche koetsiers betreft, eens een
onderzoek werd gedaan Daar hun werk
tijden, naar de al-of niet mogelijkheid
van Mishooren, naar de zorg die ze
kunnen besteden voor" hun huisgezin,
naar hun Zoodagsheiliging 1
Daar is in deze richting nog heel
wat goeds te doen en heel wat inis:
standen zijn er op te ruimen!
F.
(Ingezonden
Het mag een zeer gelukkig teefcen
zijn, dat tegenwoordig op de stem
des Pausen allerwege Vereenigingen
worden opgericht, die, op Katholieken
grondslag daargesteld, zich met sociale
of andere vraagstukken bezig houden.
Niet minder gelukkig is het feit, dat
velen zich hierbij aansluiten en alzoo
het woord van Z. H. Paus Leo XIII
z. g. „Vereenigd U" in practijk bren
gen. Toch is het zeer opmerkelijk dat
eene broederschap, welke hier in
Haarlem reeds sedert jaren werkend,
nog niet de algemeene sympathie heeft
kunnen verwerven welke zij zoo ten
volle verdient. Het is daarom dat de
geachte Redactie mij eenige ruimte
gelieve te gunnen om een woord van
waardeering te mogen schrijven voor
de Aartsbroederschap der H. Familie.
Wel bezit zij een eigen orgaan, doch
de omstandigheid dat deze regelen
meer geschikt zijn voor Haarlem's
katholieke ingezetenen, kon het wel
licht nuttiger zijn dat het volgende
in uw veelgelezen orgaan een plaats
moge vinden.
Het was naar aanleiding der Zondag
1.1. plaats gehad hebbende opdracht
der nieuwe leden dat de ZeerEsrw.
Pater Philippona C.ss.R. weder eeos
opnieuw in herinnering bracht waar
aan deze Aartsbroederschap haar out
staan te danken had, hoe spoedig zij
van een klein zaadje een grooten boom
werd en hoe genadevol dezelve over
de gebeele wereld hare takken heeft
uitgespreid. En niettegenstaande dit
alles telt onze Haarlemsche afdeeling
slechts een 400 A 500 mannelijke leden,
terwijl de vrouwelijke afdeeling nog
steeds op de oprichting wacht.
Het wil mij voorkomen dat vele
katholieken het bestaan van deze
Aartsbroederschap óf geheel niet, èf
slechts ten halve kennen. En toch
indien het goede zaad door Kath. Soc.
Actie, Middenstand eo Volksbond,
Kruisverbond en verder alle andere
katholieke Vereenigingen, eene welige
en tierige wasdom wil erlangen dan
is het lidmaatschap van deze met
zeer vele aflaten verrijkte Aarts
broederschap eene eerste vereischte.
Daar immers geene Stoffelijke, maar
Geestelijke voordeelen, daar meerdere
en volledige kennis van onzen H.
Godsdienst, daar t.en slotte voor bet
gezin een voorbeeld, dat nagevolgd,
moet leiden tot eene zuivere oplossing
van alle quaestien die in onzen tijd
meer en meer op den voorgrond treden.
Gaarne zoude ik nog ter verduidelij
king eene vergelijking willen maken
met de H. Familie te Amsterdam,
doch zoude daardoor wellicht van U
te veel plaatsruimte vergen.
Hetzij mij echter vergund aan hen
die deze regelen als voor zich ge
schreven beschouwen, doch desniet.
tegenstaande bezwaren hebben, die zij
gaarne uit den weg zagen geruimd,
te mogen mededeelen, dat de vol
ijverige Directeur de WelEerw
Heer Hellebrekers iederen Zondag
van 4—4t/j uur in de spreekkamer
annex de Kerk aan het Spaarae gele
genheid geeft aaD ieder die zijn
WelEerw. over de Aartsbroederschap
wenscht te spreke».
Mogen deze regelen iets hebben
bijgedragen dat deze scboone Aarts
broederschap dit jaar in Haarlem vele
aspiranten moge verkrijgen die dezelve
op hooge prijs stellen en daardoor
het ledental niet uitsluitend in aantal
maar bovenal in gebalte belangrijk
moge doed toenemen.
Aan de lezers ter overweging, aan
de Redactie voor de plaatsing besten
dank.
N. H. Lambert
Haarlem, 29 September 1909.
Katholiekendagen in Engeland.
De vorige week hebben onze géloofs-
genooten in Engeland een zilveren ju-
bilé herdacht, dat vooral groote betee-
kenis heeft wijl het niet alleen een
herinnering was aan het verleden, maar
ook een begin van een geheel nieuwe
aera worden gaat.
En het was niemand minder dan de
aartsbisschop van Westminster, die in
een groote rede het program voor dien
nieuwen tijd aangegeven heeft.
Te Manchester was het, dat de beken
de apologetische vereeniging, the Catho
lic Truth Society, het genootschap der
Katholieke Waarheid, zijn vijf-en-twin-
lig jarig bestaan op plechtige wijze her
dacht. Eigenlijk bestaat zij reeds lan
ger, maar het was voor een kwart
eeuw, dat haar nieuw leven ingeblazen
werd door mr. James Butter en Mgr.
Cologan, beiden nog in leven, met
kracht gesteund door den toenmaligen
bisschop van Salford, den lateren Kar
dinaal Vaughan.
Het gold de verspreide en daardoor
tot werkeloosheid gehouden krachten
van het Katholieke Engeland hijeen te
brengen en na enkele jaren moeizaam
werk kwam in October 1888 de eerste
eenigszins algemeene Engelsche Katho
lieke vergadering bijeen.
In 1887 was de bijeenkomst leeds
veel grooter en zoo zijn zij jaarlijks
geregeld voortgegaan, totdat nu het oo-
genblik is gekomen, zeide Mgr. Bourne,
om tot een uitbreiding van dat werk
over te gaan om tot een werkelijk al-
gemeencn Engelsehen Katholiekendag
te komen.
Grooter 'dan ooit zijn de gevaren,
grooter dan ooit dus is de noodzake
lijkheid om geen element van kracht
te doen verloren gaan.
Thans moeten in één groot katholiek
congres alle Roomsche organisaties te
zamen komen, ter wapenschouw over
de volheid hal-er krachten, tot overwe
ging van het werk' dat vóór hen ligt.
Voor twee jaren,, zeide Z. D. H.,
(naar de mededeelingon van „Het Cen
trum", waaraan wij dit stuk ontleenen)
zou ik geaarzeld hebben, dit denkbeeld
Ife opperen. Maar het Eucharistisch
Congres, ten vorigen jare binnen Lon
den gehouden en hetgeen daarbij voor
gevallen is, heeft gewichtige lessen ge
geven. Onder deze is niet de minst ge
wichtige het bewustzijn van dè piaais,
die de Katholieken van Engeland inne
men in de oogon hunner broeders over
de wereld en de zware verantwoorde
lijkheid die op Hen rust.
Maar de uitstekende organisatie van
dat congres heeft ook bewezen, dat de
krachten aanwezig zijn om Katholieke
Congressen tc organiseeren.
„En ik gevoel dal we te kort zullen
schieten in onzen plicht tegenover
God, jegens de Kérk en ons Vaderland,
wanneer wij niet uit de herinnering
aan het negentiende Eucharistisch Con
gres den moed putten, de bezieling cn
de kracht, die we noodig hebben om
aan onze jaarlijksehe bijeenkomsten
dien volledigen en definitieven vorm te
geven, dien de eerste stichters der bij
eenkomsten voor twee cn twintig jaar
in hun geest hadden."
De Aartsbisschop schetste vervolgens
in breede trekken het plan van orga
nisatie der katholiekendagen.
Een hoofdplaats zal daarbij innemen
de Catholic Truth Society zelve, maar
dan ook moeten daaraan deelhebben
alle Roomsche federaties, welke die
volle instemming hebben van al de
Bisschoppen, die gevoelen diat zij
noodzakelijk zijn voor de handhaving
van godsdienstige belangen in hun dio
cees.
Het hoofddoel der federaties is, de
katholieken van alle p a r t ij e n te
vereenigen, ter verdediging van de be
langen der Katholieke Kerk. Tot nu
toe zijn ze diocesaan, maar de dag zal
komen, waarop zij zullen vereenigd
worden tot een Confederatie voor de
geheele Engelsche Kerkprovincie.
De bedoeling van deze federatie is,
het voor de Katholieken gemakkelijk
te maken, om in critieke oogenblikkem
zich met elkander te verstaan.
Z. D. H. achtte het den besten weg,
wanneer, evenals bij de internationale
Eucharistische Congressen, het geval is,
een vast comité tot organisatie der
Engelsche Katholiekendagen worde in
gesteld. Dit moet worden gevormd door
afgevaardigden van at de vereenigingen,
die in aanmerking komen om aan de
katholiekendagen deel te nemen. Het
comité vormt dan een schakel tus-
schen de opeenvolgende congressen, zet
de finantiën op gezonden bodem en
leidt de plaatselijke comité's der steden,
waar do Katholiekendagen worden ge
houden.
Voor de bijeenkomsten van dit co
mité stelde Z. D. H. zijn eigen paleis
volgaarne open.
De Katholiekendagen zullen beginnen
op Zondag, wanneer vgorat godsdiensti
ge plechtigheden plaats vinden, terwijl
des Maandags en Dinsdags, zoo noodig
ook des Woensdags, des morgens en
's middags sectie vergaderingen, en'des
avonds algemeene vergaderingen zullen
worden gehouden.
Aldus schelste de Aartsbisschop van
Westminster het waarlijk groote plan
om in Engeland volledige Katholieken
dagen te organiseeren.
Een plan, dat zeker reeds het vol
gend jaar zal worden uitgevoerd, maar
dat om politieke redenen, naar buiten
en naar binnen, meer dan elders moei
lijkheden zal hebben te overwinnen.
De knoeierijen in Bluslaml.
Naar een mededeeling van den be
kenden deskmndigen schrijver Ignotus
in de „N. 0." heeft de intendance-com
missie in Rusland, benoemd om de
ontzettende knoeierijen in dit dienst
vak eens na te pluizen, bevonden dat
ergens 10,000 door de intendance
goedgekeurde en aangenomen unifor
men uit totaal verrot laken bestonden 1
10,000 uniformen uit verrot laker
vervaardigd en waaronder geen één
goede, kunnen als iets buitengewoons
worden beschouwd 1
De zaak is echter vrij eenvoudig.
De leverancier is verplicht den inten
dant te „geven." Er moet gegeven
worden. Er gaat dus, gemid leid, van
elke uniformjas een paar mouwen of
panden, van elke broek éen pijp ten
bate van den intendant af. Uniform
jassen zonder mouwen of panden,
pantalons met éen pijp te leveren
gaat moeilijk om verscheidene redenen
en er blijft dus den leverancier niets
anders over, dan zich door ds qualiteit
van 't laken schadeloos te stellen van
de aan den intendant te geven ver
plichte fooi. Zou men, in West-Europa
rot laken voor 10,000 kleedingstukken
willen koopen, dan zou men van den
fabrikant ten antwoord krijgen: „mis
schien zou men bij toeval een stukje
verrot laken vinden, maar speciaal
verrot laken fabriceeren we niet. Wie
zou bet kunnen gebruiken Anders
in Rusland. Hier wordt, tengevolge
van groote en gedurige navraag, rot
laken, rot nnnen op even groote
schaal gefabriceerd als het goede en
stevige. Er is rot laken voor 10,000
uniformen noodig Uitstekend. Welk
soort van rot laken wenscht u te
hebben Heelemaal rot, dat bij de
eerste aanraking uit elkaar valt, of
half-rot, dat den druk van naald en
draad verdraagd Beide soorten zijn
voorhanden. Wilt u soms rot linnen?
Muf of verrot meel Men heeft hei
voor de gevangenis genomen en is er
zeer tevreden over geweest.enz. enz.
De intendance-diefstallen, de ge
woonte om van alle leveringen een
deel in eigen zak te steken, van olke
broek één pijp, van elke laars één
zool, hebben de Russische industrie
op verkeerde paden gebracht. Reus
achtige fabrieken vervaardigen uit
sluitend slechte waar, welke alleen
op het oog deugt en dan nog voor
een van te voren welwillend gemaakt
oog. De technici breken zich bet hoofd
om rot laken, rotte conserven, kar
tonnen leder zoo oogelijk als 't kan
te fabriceeren en de navraag zweept
de vindingrijkheid op.
Minder vreemd schijnen de 10.000
uniformen uit rot laken, dan het feit
dat er rot laken voor 10,000 unifor
men kan worden gevonden en dat er
een industrie van rotte waren bestaat
en bloeit, terwijl de wezenlijke nijver
heid aan 't kwijnen is. En, gesteld dat
de waar en de goede kost voor het
leger wordt geleverd, waar blijven dan
de honderdduizenden meters rot laken
en rot linnen, de millioenen ponden
rot en muf meel, grutten, haver enz.?
Wat gebeurt dan met de ondernemin
gen met hun directeuren, ingenieurs,
technologen, aandeelhouders en werk
lieden?
Ook de Russische Grondwet lijkt
ons van 't zelfde laken een pak en de
fabrikanten en directeuren de bure
aucratie zullen hun waar en hun be
staan nog langen tijd beschermen,
verdedigen en voor den buitenman als
goede waar aanprijzen, want ze zullen
boe laDger hoe meer krediet noodig
hebbeD; ook voor de fabricage van
rotte waar heeft men fondsen noodig.
HEEMSTEDE.
Het Witte Kruis. Op de hier
gehouden vergadering van de afdeeling
van „Het Witte Kruis" zijn benoemd
tot de commissie tot het nazien van
de rekening van den penningmeester
de heeren Chr. Niessink, J. Ebbers en
J. Zwarter.
Bij de beraadslagingen over de
agenda van de algemeene vergadering
werd besloten den afgevaardigde op
te dragen in de vacature Oostra te
stemmen den heer G. de Ven.
HILLEGOM.
De geschoten j ongen. De toe
stand ran E. Huis, den meesternatig
getroffen jongen, is zeer zorgwekkend
Familieleden werden Donderdag niet
bij hem toegelaten.
De dader is nog niet bekend. De
Hillegomsche politie beeft Donderdag
den geheelenjdag naar het geweer ge
dregd, waarmede geschoten is, echter
zonder resultaat.
Personalia. In verband met de
overname van de stoomtram Haarlem
—Alkmaar door de Noord-Zuidhol-
landeche trammaatschappij is met in
gang van den len October de heer M.
W. Bosma, van Hillegom, benoemd
tot chef van den uitvoerenden dienst
met Velsen tot standplaats.
VOOKHOUT.
Bloemkool. Alhier deden zich
dezer dagen bij eenige personen ziek
teverschijnselen voor, als braking en
hevige diarrhee. Na onderzoek bleek
de oorzaak te liggen in het eten van
bloemkool. Hierdoor: Koolvelden wor
den veel besproeid met „Bordeauscbe
pap", een oplossing van koperzuur,
een best middel tegen de raps. Deze
besproeiing moet geschieden vóór er
iets van sen spruitje te zien is. Maar
de eene kool groeit gauwer dan de
andere. De vlugge krijgt dan ook iets
van de oplossing. Gegeten veroorzaakt
zulke kool gevolgen als bovengenoemd.
Dat is voorzeker een schaduwzijde vau
deze behandeling te velde.
LEIDEN
Prof. dr. J. van Leeuwen Jzn.
Gisteren herdacht prof. dr. J. van
Leeuwen Jzn., hoogleeraar in de
Grieksche taal en letterkunde aan de
universiteit alhier, den dag waarop
hij vóór 25 jaren ditambt aanvaardde.
SLOTEN.
Personalia, Benoemd tot secre
taris penningmeester van den Lutke-
meerpolder, de beer W. C. Oohs, te
Amsterdam in de plaats van wijlen
den heer J. M. Teepe.
MEBTTW-VBKHEP.
Overtredingen. Alhier zijn
door rijks- en gemeente-politie ver
scheiden overtredingen geconstateerd
van de IJk wet. Naar wij vernemen
zijn bij een tiental personen maten
en gewichten, als zijnde niet behoor
lijk geijkt, in beslag genomen.
Burgerlijke Stand: Geboren:
A. Viseer—De Reus. d„ E. M. Op de
Weegh—Van der Wiel, z., A. van
KesterenBeyk, d.
Overleden: P. M. Sprecgers, 8 m.
XX.
Alhoewel wij tot onzen spijt de
officieele verslagen van ons congres
nog niet ontvingen, mogen wij toch
wel aan de hand van talrijke
particuliere gegevens spreken over
een beslist succes. Een der Provizora
Komitatanoj v. d. Ned. R. K. Espe-
raDtisten-Bond ontving het volgende
echrijven van eeD tweetal der meest
bekende katholieke buitenlandsche
Esperantisten:
lo. „Het Ve Congres was als zoo
danig succesvol, doch van uit katholiek
oogpuDt was het een ware triomf. Bij
geen enkel vorig congres speelde onze
katholieke afdeeling zulk een voor
name rol op het program. Wij vierden
4 plechtige godsdienstoefeningen, in
elk waarvan een Esperanto preek
gehouden werd. Ik zelf (abbé Richard-
sod) sprak de eerste preek. Op 8 Sept.
preekte een pater Capucijn, Vrijdag
den lOden abbé Tatchu, onze plaatse
lijke secretaris, ten slotte in de heer
lijke abdij de Moot Sérrat, preekte
pater Marko Sliro van de „Escuelas
Pias".
2o. „Ik ontving een speciaal Rescript
van onzen H. Vader den Paus, dat mij
machtigden aan de bijeengekomenen
den Apostolischen Zegen te verleenen,
met vollen aflaat, onder de gewone
voorwaarden. Terzelfdertijd gaf de
bisschop van het diocees aan iederen
Esperantistischen priester volle „fa
culteit" en andere geestelijke gunsten
voor de geloovigen.
3o. „Vier gewichtige bijeenkomsten
hebben plaats gevonden. Drie in het
„Juventat" of de katholieke club, en
de laatste in de universiteit.
„Op deze vergaderingen richtte men
bij stemming definitief op, ééne inter
nationale katholieke organisatie, ge
naamd „Katolika Unuigho Esperan
tist»" (K. U. E.). Spoedig zal ik u
een copie zenden van de vastgestelde
statuten, die zeer beknopt zijn saam-
gevat. Ziehier bèt kort begrip:
Het grondbeginsel van de K. E. U.
is de grootst denkbare vrijheid voor
elke nationale groep en tegelijkertijd
de meest volkomen vereeniging (een
heid) betreffende het doel, den naam
en bet geloof van den bond.
„Het congres drukte den wensch
uit, dat men in elk land afzonderlijke
comité's zou stichten. Het liet aan de
katholieken dier landen aigeheele
vrijtieid wat betreft den vorm, de
statuteD, enz. van elke nationale gro«p.
En ik verzoek, aan mij, president van
K. U. E., of aan den beer Colas,
secretaris van het centraal comité,
de naamlijst der bestuursleden van
elke landelijke groep te zenden.
„Wij herinneren u, dat de naam
Katolika Unuigho Etperantista"door
ieder* afdeeling moet aanvaard worden,
wijl deze de titel onzer organisatie is.
Intusscüen is er niets tegen, dat 'n
nationale afdeeling zich etfh tweeden
naam kiest, bijv. „Katolika Holanda
Ligo, afdeeling van K. U. E."
Geheel de Uw® in Xo.,
A. Richardson."
Koroj Holandoj Amikoj I
„Ik verbeug mij ten zeerste
over uw schoonen arbeid. Gij weet,
dat wij, volgens een besluit te Bar
celona, een schitterend katholiek Es
peranto congres zullen beleggen te
Parijs, gedurende de eerstvolgende
Paaschvakantie: Reeds zegden vele
buitenlandsche esperantisten ons hun
deelname en steun toe. Wij vertrouwen
vast, dat gij vele vrouwelijke en man
nelijke katholieke esperantisten zult
overreden tot bijwoning van dat
congres.
„Aan ons, katholieken, de eer om
de eersten ter wereld te zijn, die een
speciaal coDgres houden in 't Espe
ranto
„In het Octobernummer van „Espero
Katolika" zult ge een volledig verslag
lezen
Claudius Colas."
Zoo gauw wij Espero Katolik" zul
len ontvangen hebben, zullen wij den
lezors der N. H. C. uitvoerig h«-t op
de speciale Katholieke bijeenkomst te
Baroelona behandelde Wegend maften.
In de jongste aff-«vering van Espero
Katolika vonden wij net volgend
waardig huldebetoon:
„Aan o zen Heiligen Vader, Paus
Pius den Xden}
Stedehouder van Christus,
Gemeenschappelijken Vader van de
katholieken aller landen,
die reeds tweemaal het Esperanto
zegende,
en op den 4den April 1909 ver
klaard»
„Het Esperanto heeft een grooti
toekomst vóór zich,"
zendt Espero Katolikauit naa:
van de katholieke Esperantisten
geheele wereld, de betuigiDg van haar
meest onwankelbaar trouwe liefde,
kinderlijke gehoorzaamheid en van
haar vurig verlangen, om steeds te
arbeiden door middel van Esperanto
voor de Katholieke Kerk, voor de
broederschap onder de volken, voor
de vervulling van Christus' hoogsten
wensch: „Eén kudde en éen herder."
Het CongresDummer van Tutmonda
Espero. het Esperanto vrij aan voor
Cataioniërs bevatte de volgende
welkomstgroet aan onze „Samideanoj".
Na vele werkzaamheden, moeiten,
pogingen, kwamen wij dan aan <)e
Congresmaand. De werkzaamheden
voor ons vijfde Congres bieiden het
gansche jaar geen oogenblik stil, en
toen wij reeds in 't werk de bekroning
van ons ijveren zageD, schenen be
treurenswaardige gebenrteniesen in ons
land een weinig het succes van het
vijfde in de war te sturen.
Gelukkig is alies nu voorbij. Na de
herstelling der orde in Barcelona, be
grepen de Esperantisten, dat bet hunne
plicht was het Congres bij te wonen,
en zooveel mogelijk aan het welsla
gen mede te dragen. Dank, kamera
den, hartdijkeu dank voor Uwe mede
hulp 1
Weest gij allen dan welkom in onze
stad 'n Welkom aan U, hooggeachte
meester Zamenbof, apostél der mensch-
lievendheid! 'n Welkom aan U, offi
cieele corporatiën, bet Esperantisme
vertegenwoordigende! 'n Welkom tan
U allen, geachte geestverwanten!
In naam der Cataloniscbe Esperan
tisten groet Tutmonda Espero zoo
hartelijk -uogelijk iedere congressist.
Aan allen wensch zij een allergeluk
kigst verblijf onder ons I
Ruim 1600 „gesamideanoj" hebben
geprofiteerd van een week van genot
en leeringvoor hen allen zal aan de
naam Barcelona een oi afscheidelij ke
herinnering verbonden zijn I En de
gelukwenscben vao Tutmonda Espero
zullen hua no; wel eens in de ooren
klinken I
Esperantano,
V r. Ik ben als dienstbode voorl
nacht en dag in betrekking. Wanneerl
er een brief voor mij komt, moet ikl
er genoegen mee nemen, dat ik deze|
eerst in banden krijg des avonds, wan
neer mijnheer thuis komt, daar deze|
den Bleutel meeneemt?
Antw. U kunt ook niet eischenj
dat mijnheer de bus voor u openlaat.!
Neem liever maatregelen, dat de bne-l
ven niet in de bus gestopt worden.1
Ge kent het op de enveloppe laten!
zetten of op 't postkantoor verzoeken,!
dat de bestellers aanbellen wanneerl
er brieven voor u zijn.
Vr. Deze week heeft de heer B. zijnl
danscursus aanbevolen, zou u mijl
kunnen zeggen of deze Katholiek of
neutraal of algemeen is. Zoo deze ni
Katholiek is, wil mij er dan s. v. p,
een noemen.
Antw. Een Katholieke dansclub is
ons onbekend.
V r. Zou u mij kunnen zeggen ofl
er al een teekenmeestor geplaatst is|
aan de teekenschool „St. Jozef", van|
den R. K. Volksbond.
ADtw. De voordracht is naar den|
Minister verzonden.
V r. Kunt u mij ook eenige adres
sen opgeven van inrichtingen waarl
bejaard* vrouwen zich eeD plaats kun-1
nen koopen? Liefst in den omtrekI
van Haarlem. Weet u soms ook daar-l
van de prijs ongeveer, voor iemandl
van 76 jaren.
Antw. De Mariastichting, 't St.
Bavogesticht te Heemstede, 't Gesticht I
te Driehuizen. Dan zijn er te Haarlem
nog verschillende hofjes. Prijzen zijn
zoo verschillend, dat wij u die niet|
kunnen opgeven,
Vr. Mijn knecht heeft 22 Sept. zijn I
dienst opgezegd en wil nu 2 October
weg. Wij heóben geen contract ge
maakt. Ik betaal elke week. Welk
recht heb ik nu over hem?
Antw. Uw knecht kan vertrekken,
wanneer hij een week tevoren opzegt.
Dat heeft hij gedaan.
Vr. Wij zijn twee gebroeders en,
hebben een rietdekkerszaak. Twee on
gehuwde zoons van ons zijn ons in
't vak behulpzaam.
Moeten zij verzekerd worden door
de Rijksverzekeringsbank of dooreen
particuliere verzekering.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
HA ART.g.MZf MBMEIgR.
