DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
buitenland.
KiR^ephuisvest 29«iC-33y Haarlem
Gemengde Builenlandsche berichten
BINNENLAND.
Gemengd Nieuws.
'n den strijd des
levens,
;;se Toor taair te zien- jn,
VRIJDAG 8 OCT. 1909*
34ste Jaargang: No, 7011
Bureaux van Redactie en Administratie:
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
De Linijes-zaak.
OOSTENRIJK.
SPANJE.
MAROKKO.
FEULLETOn
46)
REIIWE HMSLEMSCNE CHIT
ABONNEMENTSPRM8I
Eer 8 maanden voor Haarlemf 1,85
Voor de plaatsen, waar een agent Is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afgonderl(jke nummere 0,08
PRIJS DER ADVERTEM•ÉN
Van 1—6 regels60 edit (contant 50 cent).
Iedere regel meerpj cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 20 cent per regel. Reclames'dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents contant).
1000
Alle betalende abonnéi op dit blad, die in bet bezit eener verzekeringspolls z(jn, eQn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukben verzekerd voor-
-s- 300 SS ISO 100 sa? 60 W
GULDEN bij
levenslange onge-
400
GULDEN bij
overlijden.
15
GULDEN by
verlies van
éen anderen
vinger.
De uitkeerlng dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij .Ocean", BUkantoor voor Haarlem de NederJandsche Credietbank Nieuwe dracht II.
De pers der linkerzijde is met be
wonderenswaardige eendracht be
gonnen, dr. Kuyper te farceeren tot
antwoord in zake de bekende
kwestie-Lehmann, die door lie „N.
•tott. Ot." zelfs als ware er nie
mand geweest- die 't belachelijke en
onmogelijke van zloo1 iets had aange
toond met de fraude van .Wilson,
den schoonzoon van Grévy, werd
Vergeleken.
Het socialistische blad „Het Volk"
brengt nu de mededeel ing, dat alle
"tokken „volledig, zonder terughou
ding' zijn bekend gemaakt.
Natuurlijk in wieerslag op dr,
Wuyper's begrijpelijke weigering om
te antwoorden, voor alle materiaal
was voorgebracht.
jV ij' vragen ons echter afhoe weet
•'Hot Volk dat nu alle stukken
Volledig zijn bekend gemaakt?
Is de leiding der Lehmann-West-
toeyer—-Kuypercampagne Overge
gaan van mr. Tideman in handel .1
"van de socialisten
1 elt de Bloemendaalscbe advocaat
niet meer mee 1
Wen doet hem he us oh onrecht, dat
®0 veronderstellen en we IzijSn. er zeker
Van, dat mr._ Tideman de verklaring
Van „Het Volk", dat alle stukken
volledig en zonder terughouding nu
feijn gepubliceerd, wél zal tegenspre
ken
Ook de onderzoekingen en de na
vraag, die mr. Tideman in deze
Zaak -ook na de publicatie van de
1 a a ,ts te-o pen ha ,ax-gemaakte stukken
og voortzet, geven ons hecht te zeg-
dat er uit Bloemen da al nog wel
r'? "m ander te verwachten is, al
i het kruit van „Het Volk" dan ook
Verschoten.
tof malar willen Zeggen dat
navies van „Het Huisgezin" van
vit T?avond' om na de verklaring
a „Het Volk" maar dadelijk dr.
twn aer Bommeeren tot een ant-
W*>r nog, wel wat al te voorbarig
Een treurige toestand.
Kon 61 werkelijk in* Oostenrijk-
loos uitzien n^ZaJlle:r^aö^ toooste-
fenrijk^T^i^^ den band met Oos-
etappen 2|n m°0T>ei1' (iT a] zóóveel
richting vez,,!18Tam r'd iü deze
houden meer ai T aau 8xn vast"
duur. denken valt op, den
bstmnaticmalitd-
schern teo-or,„ e nionarchie zoo
taal-
Uit, dat dit kunsWto0^ mvl°ed
den complex - zoo-mi beehgehou-
bestemd is om uiteen xQze®ffn
De keizier-koning wil Kn vair 311".
dat schijnt vast te'staajn. Frans Jozef
is bang voor een coalitie van alle
radicalen en z.g. on afh an k e lijken, en
deze zou, daar ze de meerderheid in
het land heeft, alles doorvoeren wat
zie wil.
Onder deals omstandigheden is het
dan ook nauwelijks denkbaar, dait
het 'mogelijk zal zijn nog eens de
tegenwoordige partijen van den
Rijksdag tot samenwerking te verae-
nigen, en wordt het meer en meer
waarschijnlijk dat de Kroon tenslot
te toch genoodzaakt za.1 zijn, een
kleurloos ministerie te benoemen,
dat den B,ijksdag onmiddellijk zal
ontbinden.
Dan komen er verkiezingen, en be
gint de ruzie opnieuw.
Tot wanneer
Het parool.
Het parool voor alles wat aan den
inagounioken kant staat, is uitge
geven Ferrer moet gered
'tLijkt dat do loge een Zelfden
soort van algemeenen strijd opzet,
als in do dagen van Dreyfus. De
kranten van Oost en Viest, de groote
macht der pers wordt er voor ge
spannen, en onbegrijpelijk mwijs
lóópt zelfs alles Wat maar even libe
raal is getint, warm voor dezen anar
chist en godsdiensthater.
De man zelf helpt meehij schrijft
uit zijn gevangenis (toeken trouwens
dat al dat gelieg over 'n .diep hol
onder in een vesting eenvoudig niets
beteekentbrieven aan de socialis
tisch-anarchistische „Humanité", de
krant van Jaurès te Parijs.
Hij heeft absoluut geen kwaad ge
daan, vertelt hij in die brieven, en
de papieren die bij hem gevonden
werden, jzijn óf oud, óf valsch!
Een gemakkelijke manier om zich
te verdedigen.
De Spaansche krijgsraad heeft hem
overigens een advocaat ter zijde ge
steld en de zaak wordt zoo royaal
mogelijk, in het, openbaar, behandeld
teneinde de magonnieke pers (die
voortgaat met schreeuwen en erg
over haar hoofdman in angst schijnt
te zitten) alle aanleiding te ontne
men om van onrechtvaardigheid te
spreken.
Om trouwens nog even een bewijs
te geven van de zotte, maar tevens
gevaarlijke opwinding, die van het
gestook der magonnieke pers een ge
volg is, diene het volgende telegram
dat..,lach niet..., de Enschedésche
anarchisten hebben gezonden aan ko
ning Alfonso:
„Aan Alfonso, Koning
van Spanje, Madrid.
Sire,
De revolutionaire anarchisten te En
schedé, verzoeken Uwe Majesteit Uwen
invloed te willen aanwenden voor een
rechtvaardige rechtspraak tegenover
den Spaanschen burger Ferrer, daar
een eventueel onrechtvaardig vonnis
komt op het schuldenboek der Spaan
sche autoriteiten.
Nu, als dat nu niet helpt, dan
helpt ér niets meer! M©n zou anders
zoo zeggen, dat die heertjes uit En
schedé Izich maar liever met liun
eigen huishouden moesten bemoeien,
dan dat ze zich met de politiek in
Spanje gaan bezighouden
Inmenging van Frankrijk?
In de Eransch© pers wiotrdt een
veldtocht op touw gezet tegien Span
je, om Frankrijk zich te doen men
gen in den oorlogstoestand in het
Moorenlamd.
Generaal d'Amade, diè onlangs zioo
kranig in Zuid-Algeróë vocht schijnt
er voor te worden gespannen en de
„Miatin" heeft dan ook reeds een
schetterend bericht over ©en inter
view met dezien generaal, waarin zij
vertelt, dat Frankrijk dringend be
hoefte heeft zijn Algerijnsche
veroveringen te bevestigen door een
sfeer van invloed te vestigen in Ma
rokko. „Zie' maar eens op de kaart",
zoo geide de generaal, „daar loopt
een lijn van onzie Oraneesch© grens
van Oedjdja naar Rabat over Tazza
en Fez!. Dezen weg hebben wij drin
gend noodig en Taz'za is het hoofd
punt en mag dus geen Spaansche be
zitting Wonden."
De generaal eindigde njet de ver
klaring, dat de Fransehe regeering
in Marokko tusschenbeide moet tre
den, wanneer zij hare economisch©
en staatkundige belangen in Afrika
wil handhaven.
De Russisclfe keizerin.
Er is alweer tegenspraak van de
mededeelingen over de Czarina geko
men.
In de „Times" komt n.l. een tele
gram voor van den St. "Petersburg-
schen correspondent van dit blad, die
meldt:
„De berichten in buitenlandsche bla
den over de gezondheid van de keizerin
zijn onjuist. Zij is iets beter, en de
Czaar gaat nu naar Italië. Hij reist
over land. Wanneer, is onbekend, maar
vermoedelijk spoedig na het vertrek
van het Turksche afgezantschap.
Dr. Cook.
Dr. Cook, do Noordpool-padvinder,
is verkouden. Dat is hem, zegt hij, in
de Poolstreek nooit overkomen!
Handel in titels in Duitscliland.
De berichtgever van 'de „Matin" te
Berlijn, vertelt van een daar gerucht
makende geschiedenis van handel 'in
titels.
De zaak droeg zich toe als volgt:
Een Fransch antiquaar, die te Ber
lijn woonde, bracht er telkens Fran
sehe kunstwerken mode, en maakte
uitstekende zaken. Het schijnt intus-
schen dat men hom te Parijs nog een
betere positie aanbood, op voorwaarde,
dat hij zich daar zou vestigen en hij
besloot Berlijn te verlaten.
De keizer, die vernam van dit ver
trek, verklaarde aan eenige hovelingen,
dat men tot eiken prijs dien man van
smaak in Duitscliland moest houden.
Men zocht een middel om den Kei
zer te believen en vond een combi
natie. In Duitschland is men, zooals
bekend is, zeer gesteld op titels. Men
vond drie heeren, die gaarne een
50.000 mark zouden over hebben voor
den titel „Kommerzienrat", en
hoopte met de dus verkregen 150.000
mark den Franschman te bewegen te
Berijn tie blijven. Alleen werd de zaak
te vroeg ontdekt. Het lag aan den tus-
schenpersoon. Tusschenpersonen kun
nen zeer lastig zijn, deze bleek onhan
dig. Men zegt, dat de zaak niet zal
blijven rusten.
Het Russisck-Duitsche gescnil
in Mantsjoerijio.
Een ambtelijk Russisch bericht meldt,
dat het geschil tussehen Rusland en
Duitschland te Charbin is geschikt. De
Duitsche consul erkent, na onderzoek
der zaak', dat de Duitsche bierbrouwe
rij', die zich verzette tegen den ver
koop van de zaak, door een Russische
rechtbank bevolen, geen aanspraak op
Duitsche bescherming had. De Duitsche
vlag, die men er op geheschen had,
was op bevel van den consul daarop
neergehaald. De vervolging, van Russi
sche zijde ingesteld tegen de Duit-
schers die Russische beambten, toen
deze de brouwerij binnendrongen, had
den beleedigd en geslagen, is daarente
gen naar den Duitschen consul te
Moekden verwezen, als behoorende tot
zijn rechtspraak.
FTins George vau Servië.
Te Weenen is uit Belgrado bericht
gekomen, dat de Russische gezant de
Servische regeering heeft medegedeeld,
dat, als prins George van Servië bui
tenslands zijn militaire opleiding wil
voltooien, hij bij de garderuiterij te
St. Petersburg als ritmeester opgeno
men kan worden. De Czaar zou hem
een hoog jaargeld willen geven. De ge
zant heeft vervolgens twee uur lang
iset den prins gesproken. Men gelooft,
dat deze het aanbod zal aannemen.
Een nieuwe kunstzaal in het Vaticaan.
Naar de „Revue' 'meldt, hebben de
Paus en kardinaal Merry del Val het
plan opgevat, om in het Vaticaan een
galerij van moderne schilderstukken op
te richten.
In die zaal zullen alle schilderijen en
beeldhouwwerken van moderne mees
ters verzameld worden, welke tot nu
toe in alle zalen en vertrekken van
het Vaticaan verspreid worden.
Een mijngasontplofiing.
Uit New-York wordt een ontzettende
ramp geweld in de steenkolenmijn
Wellington in Nanaimo (Vancouver).
Het schijnt dat terwijl zestig mijnwer
kers aan het werk waren in de mijn
een ontploffing plaats had van mijn-
gas, waardoor brand ontstond. De
vlammen verspreidden zich met groote
snelheid, zoodat veertig man de terug
tocht werd afgesneden, terwijl de ande
ren de grootste moeite hadden om op
te stijgen. De meesten van hen waren
ernstig gewond.
Een postwagen verbrand.
De postwagen naar Johannesburg ge
raakte op 12 mijlen afstands van
Bloemfontein in brand. De Engelsche
post voor Johannesburg bleef gespaard,
de brieven echter voor den Rand,
Noord-Transvaal, Delagoa-baai, Portu-
geesch Oost-Afrika en het meerendeel
van de brieven voor Pretoria zijn ver
brand.
V erbetering.
In het bericht onder deze rubriek
gisteren geplaatst over de gemalin van
den Oostenrijkschen troonopvolger,
wordt eenmaal gesproken van de ver
klaringen, betreffelijk de troonopvol
ging, afgelegd door den „Aartsbisschop".
De lezer heeft natuurlijk begrepen, dat
hier „Aartshertog" geschreven was.
Hofberichten.
H. M. de Koningin zal, terbeëediging
ia hun ambt, op Het Loo ontvangen
Dinsdag a.s. den beer Idenburg, be
noemd tot gouverneur-generaal van
Ned. Indié, en Donderdag 14 dezer
graaf Van Recbteren Liinpurg, benoemd
Commissaris in Overijssel.
De nieuwbenoemde gouverneur gene
raal van Ned-Indië, de heer Idenburg,
en mevrouw Idenburg, hebben zicb
gisterochtend naar Soestdijk begeven.
Over Prinses Juliana.
In een particuliere correspondentie
in „De Maasbode" uit Amerika wordt
het aardig anecdotetje verteld, hoe
de heer Cremer de eerste Hollander
was, die na Prins Hendrik, de eer
genoot eeo kus te drukken op het
handje van Prinses Juliana.
Dit tafereeltje speelde zich af, toen
de heer Cremer, vóór zijn vertrek naar
de Hudson feesten te New-York, door
H. M. de Koningin op Hat Loo ont
vangen werd.
Toen het Prinsesje hem getoond
werd, strekte het een handje naar
bem uit en hij kon de bekoring niet
weerstaan, er een kus op te drukken,
waarop H. M. de Koningin hem
lachend vertelde, dat hij, na den
vader, de eerste man was, die de eer
had genoten, het handje der Konink
lijke Prinses te kussen.
Uit de afdeelingen der Kamer.
In deafdeeliLgen der Tweede Kamer
was men Woensdag nog druk bezig
met de algemeene beschouwingen
waarbij 's lands financiëele toestand,
de voornemens der Regeering ten op
zichte van het tarief ran invoerrech
ten en de bekende ridderordenzaak de
meest op den voorgrond tredende
punten moeten gevormd hebben.
De nieuwe spoorwegtarieven.
Naar de „Msb." uit goede bion ver
neemt, wordt er op de bureaux der
H. M. eu S. met extra brachten
gewerkt aan de samenstelling van de
nieuwe tarieven voor het vervoer van
reizige/s.
Indien de ministeriec-le goedkeuring
spoedig afkomt, hoopt men daarmede
in het begin van 1910 gereed te ko
men. Er bestaat dan kans, dat de in
voering van dit tarief met den a. s.
zomerdienst kan worden tegemoet ge
zien.
Cholera.
Men meldt uit Gorinchetx». dat bij
zekeren Hol, werkzaam op de glasfa
briek „De Hoog" te Leerdam, zich
een vermoedelijk: geval van cholera
voordoet. Zijn woning wordt ttreng
bewaakt*
Te Hattem zijn d« zieken allen
overgebracht naar de barak. Het 8-tal
gezinnen, dat met de lijders in aan
raking is geweest, blijft nog steeds ge-
isoleerd.
Een bijzonderheid. Als een bij
zonderheid deel! de heea* B. Jonck-
bloedt, te Amsterdam, ons mede, dat
zijn kanarievogel dit jaar 28 eitjes heeft
gehad, welke zij bijna allemaal heeft
uitgebroed. Het zevende, waarschijn
lijk nu het laatste nestje, waarin 4
eitjes waren, zijn thans uitgebroed, wat
wel als een zeldzaamheid genoemd mag
worden in dezen laten tijd.
I£et toppunt van brutaliteit. Ten
huize van den werkman M. te A'dam heb
ben Woensdagmiddag insluipdieven hun
slag geslagen. Ditmaal echter hebben
zij geen gebruik gemaakt van de afwe
zigheid der bewoners, doch ze zijn bru
taalweg aan het stelen gegaan, terwijl
het gezin thuis was. Zij profiteerden
daarbij echter van de groote drukte,
die er op de Hoogte Kadijk heerschte,
door de nadering van den luchtbalion
van kapitein Pottum, welk aeronaulisch
schouwspel ook de volle aandacht van
het gezin M. geboeid hield. Toen een
der huisgenooten gerucht meende te
hooren, was het reeds te laat. De die
ven waren er vandoor met eenige lijf
goederen en een geldkistje, waarin zich
ongeveer zeven honderd gulden aan
guldens en rijksdaalders bevond.
Aangehouden. Te Apeldoorn is een
veertienjarig meisje aangehouden we
gens het stelen van een paar knoop
schoenen. Het kind had zich reeds
eerder aan dergelijke feiten schuldig
gemaakt, doch de politie wist tot nu
toe geen vat op haar te krijgen.
Een slecht bijen jaar. Voor de bij en-
houders is 1909 een slecht jaar ge
weest. De korven zijn thans van de
heide terug en het blijkt dat talrijke
diertjes door koude en honger zijn om
gekomen. De honingopbrengst is gering.
Naar Duitschland. A.s. Maandag en
Dinsdag vertrekken uit de prov. Gro
ningen en Drenthe vele arbeiders naar
Duitschland, om bij het leggen van
spoorlijnen geruimen lijd werk te vin
den, in elk geval tot 1 Maart 1910.
Bij een tien-urigen werkdag bedraagt
het loon pl.m. f 12.60 per week, gedu
rende 5 maanden is werk toegezegd.
Haa,rbij was het een eigenaardig
tie hi! a zorgvuldigherd, waaptne-
hn-, f1 afetand tussclhen hem en
Ln oog- hield, tocth telkens
Fi °nYJ ^keurig- den voornamen,
O man deeid Bennen,
w-i nJ tad tijdens dezen gadenk-
luWlfinn ^ogenblikken van ge-
i i betoovering hem alle lij-
|w ^ajl bet verleden, alle ziorg voor
de genwoordig© en alLe vrees Voor
- '©komst deed vergieten,
ep da.t zij hem kende
bewna1 liefde voor haar
galij], yjWaf en toflb zelf
blik eel -in haar .warme deslne-
^rixuirl r m vraSen of die sehit-
3©u»r) - "Oogstaarde vrouw, die èn
teat en schoonheid èn rijkdom be-
gelU].lt'Tri- den armen door het on-
en w^qp^r^dligde, zlou onderschei/den
d«z,(. Jij Hij_ verjoeg verschrikt
ibeel'di dachten, zich waanzinnige in-
inddel'-'-f v®rwijlbend en zich .onver-
Ü-k riin nositie en die «ter ba-
in vïr j^fstMdende. Maar onder den
heid i barer lieftallige vriiendelijk-
1-,.,, terden die luchtkasteelen tel
kens
telkens terug.
I Toen hij te Allnhausen, na, haar
bij het afstijgen behulpzaam te zijn
geweest, van de baronesse afscheid
wilde nemen, stond zij er op, dat
hij mee naar binnen ging om .ia het
diner deel te nemen. „Go krijgt an
ders niets te eten", sprak zij schert
send. „Bij den houtvester is het mid
dagmaal voorbij en S ophielden kt niet
zoo slecht van mij, dat ik een her
stellende hongerig zal laten gaan."
M aar mevr o uw
„O, ge denkt om uw kleeding?..,
Och, als ge wist hoe weinig mijn
goede mama, om die vormen geeft.
Frits kan u met borstel en water
een (weinig1 te hulp komen, als ge
meenk dat uw! toilet eenige verzor
ging noodig heeft. Bovendien als ge
wist, hoe weinig ik altijd aan vor
men gehecht ben, zloudt ge niet zoo
veel complimenten maken", voeg te
zij er schelms lachend bij.
Mevrouw Heszborn en haar zwa
ger ontvingen „mijnheer Binder"
hoffelijk en vriendelijk; Desendorf
voelde Izich als bedwelmd in zijn
eigenaardige positie en had al zijn
kracht van wil en al zijn zwaar be
proefde vastheid van besluiten noo
dig om zich niet te verraden, maar
zich op zijn standpunt te handhaven,
dat hij na,ar zijn meening in geeln
geval mocht opgeven.
XXX.
Op het grillige voorjaar volgde
een prachtige zomer, dien de barones
hoofdzakelijk in de bosschen door
bracht, welke behalve hun eigen be-
tooverenie schoonheid en verlok
kende genietingen ook voor haar het
beeld van den geliefde bevatten.
Vooral wanneer zij hem ontmoette
in de schaduw der woudpaden, op
den zoom der heide en bij de nieuwe
aanplantingem, dan meeade zij da„t
aa,n haar geluk niets ontbrak dan
dat hij eindelijk openhartig tegen
haar zou zijn. Van zijn liefde en
trouW was zij even zeker, als van
haar eigen gevoel voor hem.
Langzamerhand bekroop' echter
een ziekere zorg haa,r hart. Hij 'teel
de Wel haar liefde, maar niet haar
geluk. ZSjn geheele voorkomen toon
de dankbaarheid, gloeiende bewon
dering' voor zijn schoone, jonge mees
teres, zijn edelmoedige weldoenster.
Maar hij verloor geen oogenblik uit
het oog, dat zij de meesteres, te wel
doenster |w'a,s. Hij was eerbiedig,
vriendelijk en steeds bereid haar te
dienen ja, te dien en. Dit echter
verdroot pn verontrustte haar.
■Moest hij ook niet gevoelen, dat
deze toestand onhoudbaar was! Bij
al zijn schijnbare tevredenheid, was
hij blijkbaar toch niet gelukkig. Als
hij wist dat men hem zag, dead hij
ziclh zorgeloos en vroolijk voor; als
zij hem echter verraste, vond zij hem
bleek en ernstig', dikwijls zielfs in
treurig nadenken verzonken.
(Haar oordeel over hemi W;ais vol
komen juist: hij was ver va,n ge
lukkig. Hij vermoedde niet, dat zij
de reden van zijn ontslag bij gravin
Bodecken kende en dacht dus dat
zij hem wel hield voor iemand, ont
bloot van alle middelen, maar niet
voor een eerlooze, gebrandmerkt in
de oogen zijner miedemensciben. Zou,
als zij dit vernam, zelfs dan haar
liefde nog standhouden, te ge
dachte aan een huwelijk met hem
moest zij dan toch opgeven.
Onder dezfe overwegingen leed hij
des te pijnlijker, hoe meer zijn lief
de voor zijn schoone beschermster
toenam. Hoe vuriger zijn bewonde
ring' werd, des te grooter leek hem
het verraad, als hij, de onteerder naar
haar bezit de hand zou uitstrekken
en te moeilijker viel het hem
van dag tot dag 'zijn liefde voor haar
te verbergen.
Hier was geen uitweg moer dan
de .vlucht. ;W"eer z'ag hij' zich ge
dwongen de. wijde wereld in te gaan
met haar onbarmhartigheid en lief
deloosheid. Dubbel bitter viel het
hem nu zijn gelukkig, zijn dierbare
toevluchtsoord ,te moeten verlaten.
In vrede en rust had hij hier kun
nen genezen van de Wo|ndeln, die te
laatste schrikkelijke j aren hem naar
lichaam en geest hadden geslagen.
Goedhartigheid en zlorg hatdden hem
omgeven en over ieder zijner dagen
straalde de z'on van geluk uit de
schitterende oogen van zijn geliefde, j
Maar hij voelde zich zelf niet meer
zeker en hield het voor zijn plicht
te vluchten, vóór hij onder de ver
zoeking bezweek.
Zoodra lOrtwin besloten had te
vluchten, weid hij rustiger en trof
met zijn gewone vastberadenheid |4e
noodige voorbereidingsmaatregelen.
Hij had een jongen man keren keb.-
nen, die zich op boschcultuur Wilde
toeleggen en nu zocht hij' dien prac-
tisch zóóver te bekwamen, dat hij
hem bij (Wieskamp kon vervangen.
Toen schreef hij open en eerlijk
aan den heer Heszborn. In een uit
voerig schrijven schetste hij ziijn le
ven maar ooit zijn vrees voor de
toekomst, als dat hem, Zijn begunsti
gers bekend werd en dat hij1 geen
beter bewijs zijner dankbaarheid
1 meende te kunnen geven dab door
zich te verwijderen.
Eind September op een Zaterdag
had hij dezen briel" geschreven en aan
jiWieskamp voor den volgenden dag
I vrijaf gevraaigd voor een uitstapje,
's Morgens voegde liij bij zijn brief
aan Heszborn nog een dankbaar af
scheidswoord en vertrok.
Vóór hij de 6treek verliet, wilde
hij nog een soort pelgrimstocht :loen
naar de plaats, waar hij Lina Hesz!-
bom voor het eerst gezien had. Toen
hij die pkk bereikte vond hij daar
bijna niets veranderdalken te elzen
waren in omvang en hoogte toege
nomen. Zwijgend, treurig, in diepe
gedachten verzonken zat hij onder
den boom, waar hij een zwijgend af
scheid wilde nemen van alles wat
hem dierbaar was. Zoo zeer had hij
alles buiten Zich vergeten, da,t hij
niets vernam van do schreden, dis
van de andere zijde nader kwamen
en eerst het noemen van zijn naam
door een zachte, lieve stem wekte
hem uit zijn droeve mijmering.
Hij schrikte, beefde en verbleekte.
Daar stond z:ij, die hij juist wilde
ontvluchten, aan zijn zijde. Haay
blik hing met zooveel vertrouwen
aan hem, dat hij zich toch nog een
oogenblik gelukkig gevoelde. Daar
hij niet sprak, hernam zijWat
heeft- u uit het verre Dammarwoul
naar dezte stille plaats gevoerd?''
„Vergeef mij, mevrouw, mijn in
dringen ik meende dat go te Alln
hausen waart."
„iWjj kwamen gisterenavond in
Beikirehen aan en ik verheug mij nu
dubbel dat ik mama en oom Koen-
raad tot deze peis overhaalde, want
da;t ik u hier vind, neemt u onwe-
dexroepelijk het masker af."
„Ik Weet dat ge mij ook Zonder
dit herkend hebt, mevrouw de ba
rones."
„Gij wist het en toch liet uw trots
niet toe openhartig jegens ons te
zijn?"
Wordl vervolgd
