DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. Van alles wat! BUITENLAND. Gemengde Buiteniandsche berichten In den strijd des Nevens. N£ie&3l@g*taisw@si Haarlem BINNENLAND feuilleton MAANDAG II OCT. 1909. 34ste Jaargang No, 7013 Bureaux van Redactie en Administratie lmi©Bae@8iiniaiiuN«ffiifl TeSeffoo^eaiammtei" 1426. Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020. Snel recht. GRIEKENLAND. MAROKKO. Nieuwtjes in drie regels. IwxL.." NIEUWE HLEMSCHE COURANT ABOüKEMENTSPRIJSi Par 8 maanden voor Haarlem Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) Voor de ovenge plaatsen in Nederland franco per post Afsonderlybe nummers f 1,85 1.85 1.80 „0,08 PRIJS DER ADVERTEN. ÊS: Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer10 cent. Buiten Haarlem en de Agentschappen 20 cent per regel. Reclames dubbel tarief. Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (él contant). iii Alle betalende abonnés op dit blad, die In bet bezit eener verzekeringspolls zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor: GULDEN bij verlies van GULDEN bij levenslange onge- sehiktheid tot werken. 490 GULDEN bij overlijden. 300 GULDEN bij verlies van éen band of voet. 150 GULDEN bij verlies van éen oog. 100 GULDEN bij verlies van éen duim. 60 één wysvinger. 15 GULDEN bfl verlies van éen andere» vinger. De uitbeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean", Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht II. XLV. Men z:ou gevoegelijk ook een an deren titel voor dit, opstel kunnen .bedenken. Wan! juist, of liever vol ledig, is de titel niet. Docli als we het over 'de zaak maar eens zijn, komt de betiteling er ten slotte minder op aan. Bij „snel recht" denk© nu ditmaal niemand aan de koppensnellers op Borneo, die evenals wij een „oor logsrecht" hebben, wat ik een even monsterachtige samenkoppeling van woorden die niet bij elkaar liooren, vind een ziekere rechtsprocedure volgen bij hun moorden, welke dan ongetwijfeld ouder ide Daj,akkers het „snelrecht" bee,ten zal! Men ;denke ook ditmaal niet om op een ander chapitre te komen aan de' Midden standers, die nog al processen te voeren hebben tiaar het schijnt, daar ze op> hun congres- een onophoudelijk met den eisch dat de burgerlijke rechtszaken wat snel Ier moeten afloop-en dan tot nog' toe, {zijn aangekomen. Maar men denk© aan het recht in dit'geval de wettelijke straf voor overtredingen, dat zdoals ook in een goedgeordend huishouden past, -zoo spoedig mogelijk de mis daad moet volgen. Als Jantje brutaal geweest is te gen .Vader, en z:';n to|ag; heeft uitge stoken tegen de kindermeid, wordt Vader even verwittigd en ha,ast op hetzelfde «ogenblik heeft Jantje de straf beet op z'n achterdeel en huilt hij beet© tranen. Dat is snel recht! En nu wil iik maar Zeggen, da,t op deze snelle manier nog vieel meer recht gedaan moest worden in opzie maatschappij, wiant met zulk een snelle afdoening is o|as rechtsgevoel .bevredigd en treft ook lie stral doel. Als er een dag of drie voorbij moet gaan, vóórdat Jantje van züjU vader dat pak voor z'n broek krijgt dat h!ij om z:'n toing-u its teken verdiend heeft, dan zouden wie vooreerst zeg gen och, 't is nu al zioo lang ge leden, en 't geeft nu toch niets meer! en ten tweede zouden we het een beetje onrechtvaardig! vin den tegenover 't kind-zelf, dat mis schien juist in het tusscihenliggelnde tijdsverloop z'n leven heeft gebeterd. iNu klaagt men in onze dage a steen en (been over de brutaliteit en de straatschenderij. Heeft men een nieuwge schil der ie deur, ba.l-dad.ige straatbengels zletten er een krijtstreep- over. Staat -er een huis leeg, -dan is er allicht -een vlegel, die een ruit in gooit, De- baldadigheid op den pu- blieken weg loopt Werkelijk de spie gaten uit -en niet zoo heelemaal tei.i onrechte schudden de oud-en vaLi da gen ditmaal het hoofd en zieggen zóó iets kwa.ni toch in onzen jongen tijd niet, voor! En nu, is het ergste, dat de- meeste van die wandaden ojngestraft blijveini. IWaarom Omdat :er zioo'n soesah aan vast zit. Jawel, die vlegels, opgeschoten lummels en baldadig© knapen kali men wel aan de politie overleveren, maar onze rechtspraak is zóó lang dradig -en -er komt zóóveel bij te pas, en (daarenboven duurt het, |aog -zóó lang voordat zoo'n eenvoudig straat- schendehij-geval officieel is behan deld, dat het effect lang verloren is, wanneer men werkelijk1 den rechter erbij haalt, en idat in de mees te gevallen de (z:aak maar blauw.- hlauwi wordt, gelaten. Vooral voor deiz© wan.iaden zou een snelle berechting helpeji! 't Is al meer gezegdh-at E.ngelscbe stelsel werkt in .lezen perfect. De: Engelscihe politierechter, dfe den heel-en dag klaar zit, en dadelijk I recht spreekt over al de gevallen die I men als onder zijn competentie be- I hoorend, Voor -de balie brengt, is een voorbeeld hoe hier moet gehan deld worden. Toch zoekt men het vaak meestal in dat stee-ds-gere-ed-zijn e«n lade l ij k- reehtspreken van den Eiagelschen po litierechter. Maar daarmee is toch niet alles gered. Snel recht krijgt men niet alleen do-o-rdat er1 altijd een rechter is, maiajr eerst en vooral, doordat er geen for ma liteiten bij noodig zijn. Bij ons komt voor een eenvoudig zaakje b.v. van een pa,ar boerenjon gens, (die ;in n herberg l,aw!a,a,i miak-gja, de heele machinein werkingde veld wachter, de deurwaarder; proces-ver- haa.l, dagvaarding, rechter, griffier en ambtenaar.. en dalr allerlei stuk ken -en bescheiden, waaraan niets moet mankeeren of de heele vervol ging' loopt in het water. In Engeland is dat diet zoo. D-e veldwachter zou in zoo'n ge-val met «den lawaaimaker voor den poli tierechter komen, met een paar ge tuigen erbij de veldwachter vertelt de zaak, de rechter stelt ieen pa,ar vragen, ien..,hij geeft z'n vonnis. Ook daarbij is hij niet gebonden aan formaliteiten ien nauwe voorschrif ten ;hij «oordeelt naar recht en billijk heid alléén. "'tis natuurlijk geen wlerk va;n ééh dag, om in ons formalistisch, deftig met allerlei hoog© en lag© ambtena ren gezegend vaderland, te beginnen a,an een actie om in dezleir ziln snel recht, snel politierecht om het zioo te noemen, te verkrijgen. Voordat de' heeren van rechtban ken, bureaux en advies gevende li chamen. en voorts de hocgere heeren van Baad van State, ministeries, Ka mers enz., zich daartoe bekeerd heb ben, zial er nog heel w;a,t water door het .Spaarne gaan. Toch is, het mijn heiligs overtui ging, «dat alléén door1 (den zonder for maliteiten rechtsprekend-en politie rechter pen voldoend© beteugeling mogelijk is van de straatschenderij, de grenz-enlooz-e baldadigheid, de on beschofte brutaliteit van liet opko mende jongere geslacht,. En wie- in ons vaderland hu het initiatief zou nemen tot het oprich ten van een bond, dis ijvert vo-or li-e instelling' van politierechters, zou m.i. méér «do-en tot verbetering van onze volkszeden dan honderd and-ere bonden, die men (dag- in dag uit ziet verrijzen, en waarvan me|a ten .slotte de resultaten, zielfs bij-eengeteld, wel op -een theeschoteltje kan presentee- Ten F. De crisis en een krachtproef. Het Grieksche rainisterie-Mavromi- chalis heeft zijn eerste parlementaire overwinning behaald, die tevens een krachtproef was. Zooals men weet steuDt het kabinet- Mavromichalis niet op een meerder heid in de Grieksche Kamer, maar wordt het staande gehouden voorna melijk door den steun der militaire partij. Toen verleden week de keuze van een president der Kamer plaats moest hebben, eischte minister Mavromicbft; lis, dat men een lid van zijn partij tot voorzitter zou benoemen. Toen hierop de gewezen premier Theotokis aantoonde, dat het onbillijk was het voorzitterschap op te dragen aan een man, die tot de kleinste fracties der Kamer behoorde, ant woordde Mavromichalis met de Ka bim tekwestie te stellen. Blijkbaar bevreesd voor een nieuwe ministerieele crisis stemden van de 161 Kamerleden slechts negen tegen den candidaat der regeering 1 Tot deze negen onverzoenlijken, behoorde ook de gewezen minister Rhallis, die ver klaarde, nooit zijn stem te zullen geveü aan een regeering „Griekenlan d opgedrongen door de bajonetten der soldaten en door desteenen van het ge peupel." Maar met een zóó groote meerder heid achter zich, kan de nieuwe re regeering DOgal wat doen. De kroonprins is, zooals blijkt, trch stilletjes weggebleven bij de hamer- zittingen. Hij bad te voren aangekon digd dat hij dan weer terug zou wezen, maar men weet. Zijn rol lijkt wel uitgespeeld! iïO'O Boe Hamara aan zijn c,in,(lei kwam'. De correspondent van d-e „Daily Mail" te. F-e-s beschrijft, hoe Boe Ha- maria, d-e rogi, a,an zijn eind is ge komen. Hij vertelt het in een brief van '1 October. Een vorige -brief, waarin hij het verhaal reeds- had ge daan, was verloren gegaan, doordat de bode bij Alcazar overvallen en ge dood world, Ziehier het verhaal: Woedend over het protest van de consuls tegen d-e wreedheden, op des sultans krijgsgevangenej.i bedreven, 1 iet. Moeial Hafi-d -aanstonds den rogi voor zich komen, en vroeg hem, hoe hij met zijn gevangenen deed. De rogi antwoordde niet. Maar ©enigen van iz'ijn volgelingen, pok krijgsge vangen gemaakt, vertelden het. Ge woonlijk liet hij iz'ijn gevangenen: voor den mond van kanonnen binden en wegschieten-of hij1 liet zie- met k-et-ens gees-elen, dat er repien vieeseh van hun rug wierden gescheurd; of hij ging zitten voor een vastgebon den gevangene ie|i sneed hem: stukken ve-eschl van de ba-enen, liet zie roos teren en dwong het slachtoffer ziijli eigen vleesch op te ©tenof vermink te ze op manieren, te vnees-elijk om na te vertellen. Toen izlsii de sultan: Boe Kamara, gij zlijt geen miensdh, maar ©en beest, en ik zal je als een beest behan delen. En hij gaf bevel den rogi voor de leeuwen te wierpen. Keten-eji wer den hem a.a,n de voeten gelegd e|a men voerde hem wieg. De sultan en zijn gevolg begaven zich vervolgens naar een vertrek, waar mien uitzicht had op een ommuurd stuk tuin, waarin drie uitgehongerde leeuwen los liepen. De rogi: wlerd door een poort in dien tuin geduwd en de deur sloot achter hem. Een groote leeuwin zlag hem 't eerst en sprong op hem af. Gillende liep d-e rogi naar een boom en was, er b ijjn a, inge klommen, maar met een slag wierp het beest hem ter aard© en met ©en ruk had z!ij' hem den linkerarm van het lijf gehaald. De rogi scheen het bewustzijn te verliezen. Men wierpi toen een levend schaap in den tuin ,om de aandacht- der brieschende leeuwin af te leiden- Toen dat gelukte, liep een lijftra want van den sultan, door een sol daat begeleid, naar den rogi en plof te hem tot twaalfmaal to-e -een pon jaard in d© borst. Daarop verwij derden de mannen zich sinel, want de leeuwen kwamen terug'. Ze be gonnen |-iu met het ontzielde lichaam van Boe Hamara, te spelen, als de kat met ©en doode muis, toen lokte men hen weer met, ander voedsel weg'. Mannen kwamen toen dan tuin in, onthoofden het lijk en begroeven het lijk, waar het lag. Het hoofd lieten zij liggen. Abdoel Humid poogt te ontvluchten. Over Belgrado komt hel volgende, nadere bevestiging wel noodig hebben de verhaal uit Salonikï, over een po ging tot ontvluchting van den oud-sul- tan Abdoel Hamid. Hij liet een werk man komen om iets aan zijn bed te repareeren. Voorgevende, dat de man vuil was, liet hij hem een bad nemen. Terwijl de man in 't bad was, trok Abdoel Hamid diens kleeren Aan en, verliet het huis en kwam door den luin veilig buiten de poort. Daar werd hij door een schildwacht herkend en in hechtenis genomen. Oplichting in hot groot. De Berlijnsehe politie is dezer da gen een bende oplichters op het spoor gekomen, die reeds eenigen tijd met veel succes te Berlijn en daarbuiten werkzaam was. De bende, die uit zes man bestaat, had in de residentie een bureau ingericht, waar zij onder den naam van „Internationale Iloch-, Tief-, Brücken- und Betonbaugesellschaft" zaakjes dreef. Naar het uiterlijk teoor- deelen, zou elk bezoeker mcenen met een degelijke firma te doen te heb ben. De kantoren waren geheel „naar de eischen des tijds" ingericht. De Jiirma ontving Ieverantïën van alle mo gelijk materieel, dat voor haar bedrijf noodig was, waarvoor de leveranciers lintusschen nooit een rooden duit ont vingen. Na ontvangst werd alles na tuurlijk onverwijld te gelde gemaakt. D-it spelletje had al meer dan een half jaar geduurd, tot het nu ten slotte de politie gelukt is, de firmanten te ont maskeren. De heeren zijn thans alle zes in verzekerde bewaring. De nieuwe Venezolaansche gezant Grisanti is Zaterdagavond in frank rijk aangekomen. Generaal d'Amado is wegens de gemelde pers-uitingen tegen Spanje, voor straf op non-activiteit gesteld. De. toestand in Spanje wordt cri- tiok'. Men vreest, nu het land van troe pen ontbloot is, een revolutie. Een trein in Amerika reed bij To pe, ka op een petroleum wagen. Dertig personen gedood, hondend gewond. Te Stockholm is aan een houthan delaar een pakket gezonden met een bom er in. De man werd gewond. Generaal Sabron. Bij beschikking van den Minister van Oorlog is de luitenant generaal van de gen. staf F. H. A. Sabron, op zijn verzoek op non activiteit gesteld. V erkiezragsij ver. Hoe er in bet district Breu- kelen bij de Tweede-Kamerver kiezing gewerkt is, blijkt wel hieruit, dat te Ter Aar, van de 273 R. K. kiezers, 272 hun stem uitbrachten. De een, die niet stemde, bevond zich buitenslands. Raadslid en failliet. Naar het „Hbld verneemt, hebben Ged. Staten van Gelderland het beroep van den heer R. Velsink tegen de beslissing van (len Raad van Doeti- chem, waarbij hij, wegens faillissement, van zijn lidmaatschap van den Raad vervallen werd verklaard, verworpen, waaruit blijkt dat Ged. Staten van meening zijn, dat een failliet een der vereischten voor het lidmaatschap van den Raad mist. Schending van het Afdeelings- gi-heim Men meldt uit Deu Haag aan „De Tijd" Wij vernemen uit betrouwbare bron, dat bij de bespreking omtrent de rid derordekwestie in de vierde afdeeling der Kamer, waarvan Dr. Kuyper lid is, deze ann alle besprekingen, die zaak betredende, niet beeft deelgeno men. Wij deelen dit bericht mede, zooals wij het ontvingen, overtuigd, dat het bestemd is, of wij het opnemen of niet, om door de geheele pers de ronde te doen. Echter behoort er o. i. een teeken in gezien te worden van verbastering van goeie parlementaire zeden, dat tegenwoordig, hetgeen in de afdeelingen der Kamers voorvalt of besproken wordt, bijna onmiddellijk daarop wordt o vei geleverd aan de publiciteit Krachtens de gebeele in richting van onze parlementaire werk zaamheden valt alleen dan van eene behandeling in de Afdeelingen waarlijk vrucht te verwachten, indien de afge- vaardigen zich d&ar vrij kunnen uit spreken en weten, dat zij zich daé-r, tegen indiscreties gevrijwaard, in vei- ligen kring bevinden. Wij meenen dan ook te weten, dat vroegei geheimhou ding omtrent het behandelde in de Afdeelingen, al werd die niet met zóóveel woorden opgelegd, algemeen werd beschouwd als een zaak, die van zelf sprak. Sedert beeft eens een woordvoerder der socialisten in de Tweede Kamer verklaard, zich zelfs aan geen opgelegde geheimhouding te zullen storen, indien zijne partij belangen gediend waren door spreken. Maar zijn het de socialisten alleen, die tegenwoordig het AfdeeÜDgsgeheim niet meereerbiedi eD 48) „De gravinGravin Bodecken riep dez<e ten hoogste verbaasd. „Wat voert idezle hierheen „Ja, wat kan züj van mijn schoon zuster «willen? Of van kina Ont vang zie niet, je zult er geen pileizier van. hebben. Laat mij ze te woord „Goed, pom. maar gij niet alleen. Als, mama, die vrouw vermijden „Toch niet, kind. Breng de gra vin hier" heen, Fritz." „Wilt gij niet in het blauwe sa lon gaan, Ortwin Gij ziult u erge ren, verschrikkelijk." „Ik ken z|e« zeer goed, oom an,r woordje Ortwin glimlachenid. „Maak u geen ziorg; mij is deze ontmoeting eer lief dan leed." Hij' was nauwelijks uitgesproken, toen de gravin binnentrad, ld ziwia- ren Touw, mager, bleek en Lp* on- lztekere houding kwam zij binnen- D,e dames begroetten haar hoffe lijk, maar stijf en met weinigs koele woorden, terwijl Hes|z|bam een steel voor haar .bijschoof. „Gij heet mij niet welkom", begon (zij, „en ik kan het u niet te.n kw.ajda duiden, ofschoon ik het niet ver wacht (heb. Wij 1 ik echter op ver- (zipek van een overledene kom, zult gij den wensch, dien ik uit zijn naam moet overbrengen, toch wel vervul- len." „Hebt ge een verlies geleden, me vrouw!?" Vroeg Hesziborn, wijl de dames zwegen. „Eergisteren", antwoordde zij met tioonlocize, maar toch vaste stem, „is mijn neef, graaf Alexander Ha,al- burg begraven, en.,.." Ze hield opl door een uitroep van schrik onderbroken, die door een stem werd uitgestooten wier klank Zij zich ondanks de vele jaren wel herinnerde. „Ortwin Desendoirf", riep zij op rijzend, verschrikt, ja ontzet. „Is het mogelijk?.. iü vind ik hier op dit oogenblik:?"..| „Ik ben het, mevrouw de gravin", sprak Ortwin, vlak vóór baar tre dend, opdat zij hem ondanks ha,a,r zwiakke oogen, zou herkenne|_i. „De onrechtvaardig verdachte sta.a,t voor u, bereid den strijd met uwi kwaad willigheid weer op te nemen." .„Ik strijd niet meer", mompelde z'iji in haar stoel terugvallend; „ik ben overwonnen ep machteloos. Ik kwam om boete te doen voor een ander en voor mij. Hoe zwaar echter de penitentie is, die mij hier wacht te, vermoedde ik niet." Niemand «antwioordiemochten de aanwezigen man se he lijk genoeg ziju, haar ta beklagen om, het geleden ver lies, «zij, waren door haar hardvoch tigheid te Zeer beleedigd om haar woorden van troost e,n deelneming to© te voegen. Gravin Bedoeken had ©en plicht- te vervullen en w.as besloten hieraan te voldoen, al \v.as zij: ook door de zwaarste- sia«gen van het noodlot ge troffen. Daarom richtte ziij zich een weinig op «en ging weer voort„Mijn op dracht geldt, bet allereerst u, ba rones Veldenzi. Uwe verschijning heeft een diepen indruk op mijn ar men neef gemaakt. Had God biet ge wild, dat hij u vroeger ontmoet had, uwi invloed was wellicht in staat geweest hem voor ongeluk en schuld te bewaren." „Ge vergist u, mevrouw", ant woordde Una, „ik vermocht niets opi den overleden graaf Ilaalburg In Wiesbaden kwam ik tot de over tuiging, dat hij den misdadiger ken- de, .wiens schuld ge met ongeëvenaar de hardheid op graaf Desendorf ge" laden hebt. Wat ernstig vermaan, wat idringende bedien vermochten, heb ik te vergeefs beproefd om hem tot vervulling van zijn plicht te brengen, want ik streed voor ihet recht en de redding ,van dan main, dien ik lief had uit het diepst mij ner ziiel. Alles te vergeefs. Hij was een egoïst, zonder. maar gij' hebt hem' liefgehad en treurt over hem. Dus wil ik, hoe hard gij u ook je gens mijn verloofde hebt gedragen, uw leed niet ve-rgrooten." „Gij' noemt hem uw verloofde vroeg de gravin verrast. „Dat gij op zijn onschuld w'ildet, zweren, wist ik, maar meendet g'iji ook anderen daarvan te, kunne|n overtuigen „Niemand heeft hem aangeklaagd dan gij :an Zijn stiefvader. Daartegen zal echter wel opwegen dat mijn moeder en mijn oom hem met vreug de mijn hand gaven. Zoo. .riet, dan zou dat ons geluk toch niet ver storen." „Ge zijt te benijden, Ortwin", sprak de gravin bewogen, „een echt- gen oote gevonden te hebbela vala, de kloekheid en het verstand dezer schoon©(vrouw!, die mctizulk, een rots vast, vertrouwen op u steunt. Ik ben gekomen om haar te ziegigen, dat zij zich piet vergiste." „Ge hebt «dus het bewijs mijner onschuld gevonden", riep Ortwiu verlicht uit, terwijl Lina, met ieen vr ooi ijken uitroep1 de hand o«p« zijn Schouder legde. „D,a,t (hebt ge ook aan haa,r te danken", sprak de gravin erUstig. „Eens in uw leven 'hebt ge gedwaald, barones, toen ge meendet dat uw vermaningen ziolnder invloed op mijn ongelukkigen poef wiarela .gebleven. Ja, ge hebt gelijk, hij was -egoïst genoeg om de gevolgen te vreezlan, die de, openhartigheid, welke gij eischtet, voor hem zlou hebben. Maar zoo gewetenloos als gij dacht, was hij toch niet. Op, zijn sterfbed heeft hij mij be kend, dat hij se|dert dien avond te Wiesbaden geen gerust, «ogenblik meer had gehad. Dag en nacht, heb ben uwe. woorden hem vervolgd, en het ongeluk van Desendorf stopd hem steeds vo-or oogen. Ge hebt ge zien, hoe ziek hij toen reeds was. Zijn losbandig leven had Zjj|a gezond heid verwoest, en ik hoopte te' ver geefs hij was de laatste' dien ;ik heb liefgehad hem te redden. Hij isj. gestorven, en het ergste', het ver schrikkelijkste is, dat ik oude, een- zam.c vrouw God moet danken, dat Hij hem heeft weggenomen." Zij' sprak de laatste woorden op een harden ijzjgen tooli, die mevrouw von Heszbom deed opmerken: „Het is bekend, mevrouw: dat ge gewoon zijt streng te oordeelan. Maar tegen over ie«en doode mocht gij' dat toch wel nalaten." „Mon Dien, ik had nimmer ge dacht, dat gij u aan overijling zöudt kunnen schuldig makeg en dat hebt ge nu toch gedaan. Ge hebt gelijk, ik behoor niet tot de z'achtmoedig- st-en. Eén mensch heb ik echter met een te groote, ©en te toegevende lief de; behandeld. Als ik daiarom nu, ter wijl hij z|ich niet meer kan verde digen, een schijnbaar streng oordeel over hem vel, dan kunt ge begrijpen dat ik er reden toe heb. En dit is bok zoo'. Hij heeft den onheil&pellen den blik, dien gij', barones, op hem gericht heb te Wjiesbadsn, elk verder uur van zijn leven gevoeld eln onder den invloed Idaarvam bekelide hij mij op zijn sterfbed, dat de misdaad, waarvan ik uw verloofde verdacht, heb, door hem zlelf door Alexan der Haal burg bedreven wieirli." Met moeite en tegenzin, maar met volkomen duidelijkheid had zij ge sproken. Nu boog zij het hoofd, ter wijl zij over het geheel© lichaam sid derde en aan allen het beeld eeher diep vernederde, van smart en schaamte gebroken vrouw vertoonde. De goede menschen, die getuige van hajar boete wiaren geweest, wa ren door diep medelijden aangegre pen, maar wisten geen woorden daar voor te vinden zónder haar nog meer te bedroeven. Eindelijk verbrak de gravin zlelf de benauwde stilte. „Ik heb ©en deel mijner opdracht vervuld, door u ba rones, .de bekentenis vala mjjln neef over te brengen. Het andere deel is vereenvoudigd doordat ik Ortwin ;z:ijn ©delen, mishandeldein broeder* noemde de overledene hem Ln zijp laatste (uur hier gevonden heb'. Volgens de bedoeling van dein rouw- moedigen Ischuldige moet ik hem. 'den onschuldig' verdachte, alle mogelijke vergoeding voor het geleden onrecht aanbieden." „Ik bid u, mevrouw, u in dit op zicht van alle zorg ontslaigen te .ach ten", sprak Desendori' met rustige, ernstige zachtheid. „Wat ik geleden' heb, is voorbij. Het tegenwoordige is voor mij zioo rijk aan geluk, dat ge Imij kunt gelooven, als ik u zleg, dat- God en mijn geliefde vrienden mij! meer dan volkomen vergoeding voor het doorgestane leed hebben geschon- I ken. Daarom kunt ge ook gerust |zijner is geen vijandig gevoel meer in mijn ziel. Ik hoop van harte dat God den ongelukkigen Alexander 'zoo volkomen heeft vergeven, als ik het hem doe." Lina drong ziieih mat trahein in de oogen 'tegen haar verloofde aan* Haar moeder fluisterde bewogen: „Zoo'n beste jongen!" En oom Koetn- ra,a,d liep diep ontroerd'heen en weer. (Sloi rolgt

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1909 | | pagina 1