DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Van alles wat!
BUITENLAND.
Gemengde Buiteniandsche berichten
In den strijd des
Nevens.
N£ie&3l@g*taisw@si Haarlem
BINNENLAND
feuilleton
MAANDAG II OCT. 1909.
34ste Jaargang No, 7013
Bureaux van Redactie en Administratie
lmi©Bae@8iiniaiiuN«ffiifl TeSeffoo^eaiammtei" 1426.
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Snel recht.
GRIEKENLAND.
MAROKKO.
Nieuwtjes in drie regels.
IwxL.."
NIEUWE HLEMSCHE COURANT
ABOüKEMENTSPRIJSi
Par 8 maanden voor Haarlem
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente)
Voor de ovenge plaatsen in Nederland franco per post
Afsonderlybe nummers
f 1,85
1.85
1.80
„0,08
PRIJS DER ADVERTEN. ÊS:
Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent).
Iedere regel meer10 cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 20 cent per regel. Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (él contant).
iii
Alle betalende abonnés op dit blad, die In bet bezit eener verzekeringspolls zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
GULDEN bij
verlies van
GULDEN bij
levenslange onge-
sehiktheid tot
werken.
490
GULDEN bij
overlijden.
300
GULDEN bij
verlies van éen
band of voet.
150
GULDEN bij
verlies van
éen oog.
100
GULDEN bij
verlies van
éen duim.
60
één
wysvinger.
15
GULDEN bfl
verlies van
éen andere»
vinger.
De uitbeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean", Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht II.
XLV.
Men z:ou gevoegelijk ook een an
deren titel voor dit, opstel kunnen
.bedenken. Wan! juist, of liever vol
ledig, is de titel niet.
Docli als we het over 'de zaak
maar eens zijn, komt de betiteling
er ten slotte minder op aan.
Bij „snel recht" denk© nu ditmaal
niemand aan de koppensnellers op
Borneo, die evenals wij een „oor
logsrecht" hebben, wat ik een even
monsterachtige samenkoppeling van
woorden die niet bij elkaar liooren,
vind een ziekere rechtsprocedure
volgen bij hun moorden, welke dan
ongetwijfeld ouder ide Daj,akkers het
„snelrecht" bee,ten zal!
Men ;denke ook ditmaal niet
om op een ander chapitre te komen
aan de' Midden standers, die nog
al processen te voeren hebben tiaar
het schijnt, daar ze op> hun congres-
een onophoudelijk met den eisch dat
de burgerlijke rechtszaken wat snel
Ier moeten afloop-en dan tot nog' toe,
{zijn aangekomen.
Maar men denk© aan het recht
in dit'geval de wettelijke straf
voor overtredingen, dat zdoals
ook in een goedgeordend huishouden
past, -zoo spoedig mogelijk de mis
daad moet volgen.
Als Jantje brutaal geweest is te
gen .Vader, en z:';n to|ag; heeft uitge
stoken tegen de kindermeid, wordt
Vader even verwittigd en ha,ast op
hetzelfde «ogenblik heeft Jantje de
straf beet op z'n achterdeel en huilt
hij beet© tranen.
Dat is snel recht!
En nu wil iik maar Zeggen, da,t
op deze snelle manier nog vieel meer
recht gedaan moest worden in opzie
maatschappij, wiant met zulk een
snelle afdoening is o|as rechtsgevoel
.bevredigd en treft ook lie stral doel.
Als er een dag of drie voorbij moet
gaan, vóórdat Jantje van züjU vader
dat pak voor z'n broek krijgt dat
h!ij om z:'n toing-u its teken verdiend
heeft, dan zouden wie vooreerst zeg
gen och, 't is nu al zioo lang ge
leden, en 't geeft nu toch niets
meer! en ten tweede zouden we
het een beetje onrechtvaardig! vin
den tegenover 't kind-zelf, dat mis
schien juist in het tusscihenliggelnde
tijdsverloop z'n leven heeft gebeterd.
iNu klaagt men in onze dage a steen
en (been over de brutaliteit en de
straatschenderij.
Heeft men een nieuwge schil der ie
deur, ba.l-dad.ige straatbengels zletten
er een krijtstreep- over.
Staat -er een huis leeg, -dan is er
allicht -een vlegel, die een ruit in
gooit, De- baldadigheid op den pu-
blieken weg loopt Werkelijk de spie
gaten uit -en niet zoo heelemaal tei.i
onrechte schudden de oud-en vaLi da
gen ditmaal het hoofd en zieggen
zóó iets kwa.ni toch in onzen
jongen tijd niet, voor!
En nu, is het ergste, dat de- meeste
van die wandaden ojngestraft blijveini.
IWaarom
Omdat :er zioo'n soesah aan vast
zit. Jawel, die vlegels, opgeschoten
lummels en baldadig© knapen kali
men wel aan de politie overleveren,
maar onze rechtspraak is zóó lang
dradig -en -er komt zóóveel bij te pas,
en (daarenboven duurt het, |aog -zóó
lang voordat zoo'n eenvoudig straat-
schendehij-geval officieel is behan
deld, dat het effect lang verloren
is, wanneer men werkelijk1 den
rechter erbij haalt, en idat in de mees
te gevallen de (z:aak maar blauw.-
hlauwi wordt, gelaten.
Vooral voor deiz© wan.iaden zou
een snelle berechting helpeji!
't Is al meer gezegdh-at E.ngelscbe
stelsel werkt in .lezen perfect. De:
Engelscihe politierechter, dfe den
heel-en dag klaar zit, en dadelijk
I recht spreekt over al de gevallen die
I men als onder zijn competentie be-
I hoorend, Voor -de balie brengt, is
een voorbeeld hoe hier moet gehan
deld worden.
Toch zoekt men het vaak meestal
in dat stee-ds-gere-ed-zijn e«n lade l ij k-
reehtspreken van den Eiagelschen po
litierechter.
Maar daarmee is toch niet alles
gered.
Snel recht krijgt men niet alleen
do-o-rdat er1 altijd een rechter is, maiajr
eerst en vooral, doordat er geen for
ma liteiten bij noodig zijn.
Bij ons komt voor een eenvoudig
zaakje b.v. van een pa,ar boerenjon
gens, (die ;in n herberg l,aw!a,a,i miak-gja,
de heele machinein werkingde veld
wachter, de deurwaarder; proces-ver-
haa.l, dagvaarding, rechter, griffier
en ambtenaar.. en dalr allerlei stuk
ken -en bescheiden, waaraan niets
moet mankeeren of de heele vervol
ging' loopt in het water.
In Engeland is dat diet zoo.
D-e veldwachter zou in zoo'n ge-val
met «den lawaaimaker voor den poli
tierechter komen, met een paar ge
tuigen erbij de veldwachter vertelt
de zaak, de rechter stelt ieen pa,ar
vragen, ien..,hij geeft z'n vonnis.
Ook daarbij is hij niet gebonden aan
formaliteiten ien nauwe voorschrif
ten ;hij «oordeelt naar recht en billijk
heid alléén.
"'tis natuurlijk geen wlerk va;n ééh
dag, om in ons formalistisch, deftig
met allerlei hoog© en lag© ambtena
ren gezegend vaderland, te beginnen
a,an een actie om in dezleir ziln snel
recht, snel politierecht om het zioo te
noemen, te verkrijgen.
Voordat de' heeren van rechtban
ken, bureaux en advies gevende li
chamen. en voorts de hocgere heeren
van Baad van State, ministeries, Ka
mers enz., zich daartoe bekeerd heb
ben, zial er nog heel w;a,t water door
het .Spaarne gaan.
Toch is, het mijn heiligs overtui
ging, «dat alléén door1 (den zonder for
maliteiten rechtsprekend-en politie
rechter pen voldoend© beteugeling
mogelijk is van de straatschenderij,
de grenz-enlooz-e baldadigheid, de on
beschofte brutaliteit van liet opko
mende jongere geslacht,.
En wie- in ons vaderland hu het
initiatief zou nemen tot het oprich
ten van een bond, dis ijvert vo-or li-e
instelling' van politierechters, zou
m.i. méér «do-en tot verbetering van
onze volkszeden dan honderd and-ere
bonden, die men (dag- in dag uit ziet
verrijzen, en waarvan me|a ten .slotte
de resultaten, zielfs bij-eengeteld, wel
op -een theeschoteltje kan presentee-
Ten
F.
De crisis en een krachtproef.
Het Grieksche rainisterie-Mavromi-
chalis heeft zijn eerste parlementaire
overwinning behaald, die tevens een
krachtproef was.
Zooals men weet steuDt het kabinet-
Mavromichalis niet op een meerder
heid in de Grieksche Kamer, maar
wordt het staande gehouden voorna
melijk door den steun der militaire
partij.
Toen verleden week de keuze van
een president der Kamer plaats moest
hebben, eischte minister Mavromicbft;
lis, dat men een lid van zijn partij
tot voorzitter zou benoemen.
Toen hierop de gewezen premier
Theotokis aantoonde, dat het onbillijk
was het voorzitterschap op te dragen
aan een man, die tot de kleinste
fracties der Kamer behoorde, ant
woordde Mavromichalis met de Ka
bim tekwestie te stellen.
Blijkbaar bevreesd voor een nieuwe
ministerieele crisis stemden van de
161 Kamerleden slechts negen tegen
den candidaat der regeering 1 Tot deze
negen onverzoenlijken, behoorde ook
de gewezen minister Rhallis, die ver
klaarde, nooit zijn stem te zullen
geveü aan een regeering „Griekenlan d
opgedrongen door de bajonetten der
soldaten en door desteenen van het ge
peupel."
Maar met een zóó groote meerder
heid achter zich, kan de nieuwe re
regeering DOgal wat doen.
De kroonprins is, zooals blijkt, trch
stilletjes weggebleven bij de hamer-
zittingen. Hij bad te voren aangekon
digd dat hij dan weer terug zou wezen,
maar men weet.
Zijn rol lijkt wel uitgespeeld!
iïO'O Boe Hamara aan zijn c,in,(lei kwam'.
De correspondent van d-e „Daily
Mail" te. F-e-s beschrijft, hoe Boe Ha-
maria, d-e rogi, a,an zijn eind is ge
komen. Hij vertelt het in een brief
van '1 October. Een vorige -brief,
waarin hij het verhaal reeds- had ge
daan, was verloren gegaan, doordat
de bode bij Alcazar overvallen en ge
dood world, Ziehier het verhaal:
Woedend over het protest van de
consuls tegen d-e wreedheden, op des
sultans krijgsgevangenej.i bedreven,
1 iet. Moeial Hafi-d -aanstonds den rogi
voor zich komen, en vroeg hem, hoe
hij met zijn gevangenen deed. De
rogi antwoordde niet. Maar ©enigen
van iz'ijn volgelingen, pok krijgsge
vangen gemaakt, vertelden het. Ge
woonlijk liet hij iz'ijn gevangenen:
voor den mond van kanonnen binden
en wegschieten-of hij1 liet zie- met
k-et-ens gees-elen, dat er repien vieeseh
van hun rug wierden gescheurd; of
hij ging zitten voor een vastgebon
den gevangene ie|i sneed hem: stukken
ve-eschl van de ba-enen, liet zie roos
teren en dwong het slachtoffer ziijli
eigen vleesch op te ©tenof vermink
te ze op manieren, te vnees-elijk om
na te vertellen.
Toen izlsii de sultan: Boe Kamara,
gij zlijt geen miensdh, maar ©en beest,
en ik zal je als een beest behan
delen. En hij gaf bevel den rogi voor
de leeuwen te wierpen. Keten-eji wer
den hem a.a,n de voeten gelegd e|a
men voerde hem wieg. De sultan en
zijn gevolg begaven zich vervolgens
naar een vertrek, waar mien uitzicht
had op een ommuurd stuk tuin,
waarin drie uitgehongerde leeuwen
los liepen. De rogi: wlerd door een
poort in dien tuin geduwd en de
deur sloot achter hem. Een groote
leeuwin zlag hem 't eerst en sprong
op hem af. Gillende liep d-e rogi
naar een boom en was, er b ijjn a, inge
klommen, maar met een slag wierp
het beest hem ter aard© en met ©en
ruk had z!ij' hem den linkerarm van
het lijf gehaald. De rogi scheen het
bewustzijn te verliezen.
Men wierpi toen een levend schaap
in den tuin ,om de aandacht- der
brieschende leeuwin af te leiden-
Toen dat gelukte, liep een lijftra
want van den sultan, door een sol
daat begeleid, naar den rogi en plof
te hem tot twaalfmaal to-e -een pon
jaard in d© borst. Daarop verwij
derden de mannen zich sinel, want
de leeuwen kwamen terug'. Ze be
gonnen |-iu met het ontzielde lichaam
van Boe Hamara, te spelen, als de
kat met ©en doode muis, toen lokte
men hen weer met, ander voedsel
weg'. Mannen kwamen toen dan tuin
in, onthoofden het lijk en begroeven
het lijk, waar het lag. Het hoofd
lieten zij liggen.
Abdoel Humid poogt te ontvluchten.
Over Belgrado komt hel volgende,
nadere bevestiging wel noodig hebben
de verhaal uit Salonikï, over een po
ging tot ontvluchting van den oud-sul-
tan Abdoel Hamid. Hij liet een werk
man komen om iets aan zijn bed te
repareeren. Voorgevende, dat de man
vuil was, liet hij hem een bad nemen.
Terwijl de man in 't bad was, trok
Abdoel Hamid diens kleeren Aan en,
verliet het huis en kwam door den
luin veilig buiten de poort. Daar werd
hij door een schildwacht herkend en
in hechtenis genomen.
Oplichting in hot groot.
De Berlijnsehe politie is dezer da
gen een bende oplichters op het spoor
gekomen, die reeds eenigen tijd met
veel succes te Berlijn en daarbuiten
werkzaam was. De bende, die uit zes
man bestaat, had in de residentie een
bureau ingericht, waar zij onder den
naam van „Internationale Iloch-, Tief-,
Brücken- und Betonbaugesellschaft"
zaakjes dreef. Naar het uiterlijk teoor-
deelen, zou elk bezoeker mcenen met
een degelijke firma te doen te heb
ben. De kantoren waren geheel „naar
de eischen des tijds" ingericht. De
Jiirma ontving Ieverantïën van alle mo
gelijk materieel, dat voor haar bedrijf
noodig was, waarvoor de leveranciers
lintusschen nooit een rooden duit ont
vingen. Na ontvangst werd alles na
tuurlijk onverwijld te gelde gemaakt.
D-it spelletje had al meer dan een half
jaar geduurd, tot het nu ten slotte de
politie gelukt is, de firmanten te ont
maskeren. De heeren zijn thans alle
zes in verzekerde bewaring.
De nieuwe Venezolaansche gezant
Grisanti is Zaterdagavond in frank
rijk aangekomen.
Generaal d'Amado is wegens de
gemelde pers-uitingen tegen Spanje,
voor straf op non-activiteit gesteld.
De. toestand in Spanje wordt cri-
tiok'. Men vreest, nu het land van troe
pen ontbloot is, een revolutie.
Een trein in Amerika reed bij To
pe, ka op een petroleum wagen. Dertig
personen gedood, hondend gewond.
Te Stockholm is aan een houthan
delaar een pakket gezonden met een
bom er in. De man werd gewond.
Generaal Sabron.
Bij beschikking van den Minister
van Oorlog is de luitenant generaal
van de gen. staf F. H. A. Sabron, op
zijn verzoek op non activiteit gesteld.
V erkiezragsij ver.
Hoe er in bet district Breu-
kelen bij de Tweede-Kamerver
kiezing gewerkt is, blijkt wel hieruit,
dat te Ter Aar, van de 273 R. K.
kiezers, 272 hun stem uitbrachten. De
een, die niet stemde, bevond zich
buitenslands.
Raadslid en failliet.
Naar het „Hbld verneemt, hebben
Ged. Staten van Gelderland het beroep
van den heer R. Velsink tegen de
beslissing van (len Raad van Doeti-
chem, waarbij hij, wegens faillissement,
van zijn lidmaatschap van den Raad
vervallen werd verklaard, verworpen,
waaruit blijkt dat Ged. Staten van
meening zijn, dat een failliet een der
vereischten voor het lidmaatschap van
den Raad mist.
Schending van het Afdeelings-
gi-heim
Men meldt uit Deu Haag aan „De
Tijd"
Wij vernemen uit betrouwbare bron,
dat bij de bespreking omtrent de rid
derordekwestie in de vierde afdeeling
der Kamer, waarvan Dr. Kuyper lid
is, deze ann alle besprekingen, die
zaak betredende, niet beeft deelgeno
men.
Wij deelen dit bericht mede, zooals
wij het ontvingen, overtuigd, dat het
bestemd is, of wij het opnemen of
niet, om door de geheele pers de
ronde te doen. Echter behoort er o. i.
een teeken in gezien te worden van
verbastering van goeie parlementaire
zeden, dat tegenwoordig, hetgeen in
de afdeelingen der Kamers voorvalt
of besproken wordt, bijna onmiddellijk
daarop wordt o vei geleverd aan de
publiciteit Krachtens de gebeele in
richting van onze parlementaire werk
zaamheden valt alleen dan van eene
behandeling in de Afdeelingen waarlijk
vrucht te verwachten, indien de afge-
vaardigen zich d&ar vrij kunnen uit
spreken en weten, dat zij zich daé-r,
tegen indiscreties gevrijwaard, in vei-
ligen kring bevinden. Wij meenen dan
ook te weten, dat vroegei geheimhou
ding omtrent het behandelde in de
Afdeelingen, al werd die niet met
zóóveel woorden opgelegd, algemeen
werd beschouwd als een zaak, die van
zelf sprak. Sedert beeft eens een
woordvoerder der socialisten in de
Tweede Kamer verklaard, zich zelfs
aan geen opgelegde geheimhouding
te zullen storen, indien zijne partij
belangen gediend waren door spreken.
Maar zijn het de socialisten alleen,
die tegenwoordig het AfdeeÜDgsgeheim
niet meereerbiedi eD
48)
„De gravinGravin Bodecken
riep dez<e ten hoogste verbaasd.
„Wat voert idezle hierheen
„Ja, wat kan züj van mijn schoon
zuster «willen? Of van kina Ont
vang zie niet, je zult er geen pileizier
van. hebben. Laat mij ze te woord
„Goed, pom. maar gij niet alleen.
Als, mama, die vrouw vermijden
„Toch niet, kind. Breng de gra
vin hier" heen, Fritz."
„Wilt gij niet in het blauwe sa
lon gaan, Ortwin Gij ziult u erge
ren, verschrikkelijk."
„Ik ken z|e« zeer goed, oom an,r
woordje Ortwin glimlachenid. „Maak
u geen ziorg; mij is deze ontmoeting
eer lief dan leed."
Hij' was nauwelijks uitgesproken,
toen de gravin binnentrad, ld ziwia-
ren Touw, mager, bleek en Lp* on-
lztekere houding kwam zij binnen-
D,e dames begroetten haar hoffe
lijk, maar stijf en met weinigs koele
woorden, terwijl Hes|z|bam een steel
voor haar .bijschoof.
„Gij heet mij niet welkom", begon
(zij, „en ik kan het u niet te.n kw.ajda
duiden, ofschoon ik het niet ver
wacht (heb. Wij 1 ik echter op ver-
(zipek van een overledene kom, zult
gij den wensch, dien ik uit zijn naam
moet overbrengen, toch wel vervul-
len."
„Hebt ge een verlies geleden, me
vrouw!?" Vroeg Hesziborn, wijl de
dames zwegen.
„Eergisteren", antwoordde zij met
tioonlocize, maar toch vaste stem, „is
mijn neef, graaf Alexander Ha,al-
burg begraven, en.,.."
Ze hield opl door een uitroep van
schrik onderbroken, die door een
stem werd uitgestooten wier klank
Zij zich ondanks de vele jaren wel
herinnerde.
„Ortwin Desendoirf", riep zij op
rijzend, verschrikt, ja ontzet. „Is het
mogelijk?.. iü vind ik hier op dit
oogenblik:?"..|
„Ik ben het, mevrouw de gravin",
sprak Ortwin, vlak vóór baar tre
dend, opdat zij hem ondanks ha,a,r
zwiakke oogen, zou herkenne|_i. „De
onrechtvaardig verdachte sta.a,t voor
u, bereid den strijd met uwi kwaad
willigheid weer op te nemen."
.„Ik strijd niet meer", mompelde
z'iji in haar stoel terugvallend; „ik
ben overwonnen ep machteloos. Ik
kwam om boete te doen voor een
ander en voor mij. Hoe zwaar echter
de penitentie is, die mij hier wacht
te, vermoedde ik niet."
Niemand «antwioordiemochten de
aanwezigen man se he lijk genoeg ziju,
haar ta beklagen om, het geleden ver
lies, «zij, waren door haar hardvoch
tigheid te Zeer beleedigd om haar
woorden van troost e,n deelneming
to© te voegen.
Gravin Bedoeken had ©en plicht-
te vervullen en w.as besloten hieraan
te voldoen, al \v.as zij: ook door de
zwaarste- sia«gen van het noodlot ge
troffen.
Daarom richtte ziij zich een weinig
op «en ging weer voort„Mijn op
dracht geldt, bet allereerst u, ba
rones Veldenzi. Uwe verschijning
heeft een diepen indruk op mijn ar
men neef gemaakt. Had God biet ge
wild, dat hij u vroeger ontmoet had,
uwi invloed was wellicht in staat
geweest hem voor ongeluk en
schuld te bewaren."
„Ge vergist u, mevrouw", ant
woordde Una, „ik vermocht niets
opi den overleden graaf Ilaalburg
In Wiesbaden kwam ik tot de over
tuiging, dat hij den misdadiger ken-
de, .wiens schuld ge met ongeëvenaar
de hardheid op graaf Desendorf ge"
laden hebt. Wat ernstig vermaan,
wat idringende bedien vermochten,
heb ik te vergeefs beproefd om hem
tot vervulling van zijn plicht te
brengen, want ik streed voor ihet
recht en de redding ,van dan main,
dien ik lief had uit het diepst mij
ner ziiel. Alles te vergeefs. Hij was
een egoïst, zonder. maar gij' hebt
hem' liefgehad en treurt over hem.
Dus wil ik, hoe hard gij u ook je
gens mijn verloofde hebt gedragen,
uw leed niet ve-rgrooten."
„Gij' noemt hem uw verloofde
vroeg de gravin verrast. „Dat gij
op zijn onschuld w'ildet, zweren, wist
ik, maar meendet g'iji ook anderen
daarvan te, kunne|n overtuigen
„Niemand heeft hem aangeklaagd
dan gij :an Zijn stiefvader. Daartegen
zal echter wel opwegen dat mijn
moeder en mijn oom hem met vreug
de mijn hand gaven. Zoo. .riet, dan
zou dat ons geluk toch niet ver
storen."
„Ge zijt te benijden, Ortwin",
sprak de gravin bewogen, „een echt-
gen oote gevonden te hebbela vala, de
kloekheid en het verstand dezer
schoon©(vrouw!, die mctizulk, een rots
vast, vertrouwen op u steunt. Ik ben
gekomen om haar te ziegigen, dat zij
zich piet vergiste."
„Ge hebt «dus het bewijs mijner
onschuld gevonden", riep Ortwiu
verlicht uit, terwijl Lina, met ieen
vr ooi ijken uitroep1 de hand o«p« zijn
Schouder legde.
„D,a,t (hebt ge ook aan haa,r te
danken", sprak de gravin erUstig.
„Eens in uw leven 'hebt ge gedwaald,
barones, toen ge meendet dat uw
vermaningen ziolnder invloed op mijn
ongelukkigen poef wiarela .gebleven.
Ja, ge hebt gelijk, hij was -egoïst
genoeg om de gevolgen te vreezlan,
die de, openhartigheid, welke gij
eischtet, voor hem zlou hebben. Maar
zoo gewetenloos als gij dacht, was hij
toch niet.
Op, zijn sterfbed heeft hij mij be
kend, dat hij se|dert dien avond te
Wiesbaden geen gerust, «ogenblik
meer had gehad. Dag en nacht, heb
ben uwe. woorden hem vervolgd, en
het ongeluk van Desendorf stopd
hem steeds vo-or oogen. Ge hebt ge
zien, hoe ziek hij toen reeds was.
Zijn losbandig leven had Zjj|a gezond
heid verwoest, en ik hoopte te' ver
geefs hij was de laatste' dien ;ik
heb liefgehad hem te redden. Hij
isj. gestorven, en het ergste', het ver
schrikkelijkste is, dat ik oude, een-
zam.c vrouw God moet danken, dat
Hij hem heeft weggenomen."
Zij' sprak de laatste woorden op
een harden ijzjgen tooli, die mevrouw
von Heszbom deed opmerken: „Het
is bekend, mevrouw: dat ge gewoon
zijt streng te oordeelan. Maar tegen
over ie«en doode mocht gij' dat toch
wel nalaten."
„Mon Dien, ik had nimmer ge
dacht, dat gij u aan overijling zöudt
kunnen schuldig makeg en dat hebt
ge nu toch gedaan. Ge hebt gelijk,
ik behoor niet tot de z'achtmoedig-
st-en. Eén mensch heb ik echter met
een te groote, ©en te toegevende lief
de; behandeld. Als ik daiarom nu, ter
wijl hij z|ich niet meer kan verde
digen, een schijnbaar streng oordeel
over hem vel, dan kunt ge begrijpen
dat ik er reden toe heb. En dit is
bok zoo'. Hij heeft den onheil&pellen
den blik, dien gij', barones, op hem
gericht heb te Wjiesbadsn, elk verder
uur van zijn leven gevoeld eln onder
den invloed Idaarvam bekelide hij mij
op zijn sterfbed, dat de misdaad,
waarvan ik uw verloofde verdacht,
heb, door hem zlelf door Alexan
der Haal burg bedreven wieirli."
Met moeite en tegenzin, maar met
volkomen duidelijkheid had zij ge
sproken. Nu boog zij het hoofd, ter
wijl zij over het geheel© lichaam sid
derde en aan allen het beeld eeher
diep vernederde, van smart en
schaamte gebroken vrouw vertoonde.
De goede menschen, die getuige
van hajar boete wiaren geweest, wa
ren door diep medelijden aangegre
pen, maar wisten geen woorden daar
voor te vinden zónder haar nog meer
te bedroeven.
Eindelijk verbrak de gravin zlelf
de benauwde stilte. „Ik heb ©en deel
mijner opdracht vervuld, door u ba
rones, .de bekentenis vala mjjln neef
over te brengen. Het andere deel is
vereenvoudigd doordat ik Ortwin
;z:ijn ©delen, mishandeldein broeder*
noemde de overledene hem Ln zijp
laatste (uur hier gevonden heb'.
Volgens de bedoeling van dein rouw-
moedigen Ischuldige moet ik hem. 'den
onschuldig' verdachte, alle mogelijke
vergoeding voor het geleden onrecht
aanbieden."
„Ik bid u, mevrouw, u in dit op
zicht van alle zorg ontslaigen te .ach
ten", sprak Desendori' met rustige,
ernstige zachtheid. „Wat ik geleden'
heb, is voorbij. Het tegenwoordige is
voor mij zioo rijk aan geluk, dat ge
Imij kunt gelooven, als ik u zleg, dat-
God en mijn geliefde vrienden mij!
meer dan volkomen vergoeding voor
het doorgestane leed hebben geschon-
I ken. Daarom kunt ge ook gerust
|zijner is geen vijandig gevoel meer
in mijn ziel. Ik hoop van harte dat
God den ongelukkigen Alexander
'zoo volkomen heeft vergeven, als
ik het hem doe."
Lina drong ziieih mat trahein in de
oogen 'tegen haar verloofde aan*
Haar moeder fluisterde bewogen:
„Zoo'n beste jongen!" En oom Koetn-
ra,a,d liep diep ontroerd'heen en weer.
(Sloi rolgt