DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. Moeder en Martelares BUITENLAND. Gemengde Buitenlandsche berichten 29«8I-33| Haarlem DINSDAG 19 OCT. 1909. 34ste Jaargang No. 7020 Bureaux van Redactie en Administratie: Intercommunaal Telefoonnummer 1426. Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020. Opruiing BELGIË. FRANKRIJK. ITALIË. SPANJE. MAROKKO. AMERIKA. FEUILLETON HEM HURLEMSCHE COURMT ABONNEMENTSPRMSi Per 8 maanden voor Haarlemf 1,85 Voer da plaatsen, waar «en agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80 A&onderlyke nummer: 0,08 PRIJS OER ADVERTER. EN: Van 16 regels60 cent (contant 60 cent). Iedere regel meer 10 oent. Buiten Haarlem en de Agentschappen 20 cent per regel. Reclames dubbel tarief. Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents contant). Alle betalende abonnéi op dit blad, die In bet bezit eener verzekeringspolis z(ja, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor GULDEN b(j GULDEN bij IUH UULJ,EJN bS lllll GULDEN bü verlies van verlies van éen 1 g g a verlies "an I veriies van hand of voet. BLÜ j|J§ éen °°8' B u| D éen duim. GULDEN bi) levenslange onge schiktheid tot werken. GULDEN bij overlijden. één wijsvinger. 15 GULDEN bjj verlies van éen anderen vinger. De ultkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij ..Ocean", Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Qracht II. Onder ons „Buitenland," bespreken we heden nog uitvoerig ook de Ferrer- herrie. En een merkwaardige bekentenis komt daarin voor, ontleend aan een brief van den liberalen „Handelsblad"- oorrespondent te Rome. Het volk heeft van Ferrer en wie hij was, niet het flauwste benul zoo erkent deze liberale schrijver op en- hartigmaar één ding weet iedereen: „de priesters hebben de .schuld!" Ziedaar het geheele Ferrer-kabaai met ■één zin geteekend. Hel is hier, zoowel als overal, precies dezelfde geschiedenis: het volk weet van de zaak niets af, wordt door de libe rale. socialistische en, helaas ook som mige „neutrale" bladen, opgeruid, en deze gedachte wordt aan het volk steeds opgedrongen: de „achterlijkheid" van Spanje, de tyrannie van de „clerica- ien", de „inquisitie" heeft in Spanje ■vrij spelde priesters hebben de schuld! Het wordt v-oor den onbevooroordeel de meer en meer duidelijk, waar het om gaat in. deze zaak: als van tijd tot tijd een liberale journalist zoo-als deze correspondent, of zooals de Spaansche briefschrijver der „Kötni- sche", aan wiens schrijven we heden óók een en ander hieronder ontleen den een eerlijk woord durft zeggen, dan ziet men ineens het ware karak ter van de heel© Ferrer-beweging: de stelselmatige opruiing tegen het Ka- -.thalicLsme, om den hoek gluren! HET FERRER-KABAAL. We kunnen nu niet zooveel ruimte meer geven aan de bespreking v,a,n ihet Ferrer-kabaal, dat door de anti- clericals vrijmetselarij, in bondge nootschap ditmaal met de socialisten, en anarchisten, is opi touw gezet. Maar een paar dingen m,ogen toch nog hier hup plaats vinden. Vooreerst dat ook in liberale krin gen, end an ks het belachelij k lawaai en wra.akgetoe.ter tegie|n bet Katho licisme, stemmen worden vernomen van mannen w;ien kleizle opgeschroefde en satanische veldtocht wat al te onguur voorkomt. Allermerkwaardigst in dit opzicht as een brief uit Barcelona, van den (liberalen) correspondent, dér_ jjoodsch-liberal© „Kólnisché Zei- tung". Die correspondent, zegt, om der wa-arheidswilie te moeten opkomen tegen de door veel blaidian verspreide |bewering, dat, Ferrer geen anarchist jzou zijn Of hij deel heeft, genomen aan de jongste n opstand is den cor respondent nog niet bekend, uit zijn eigen uitlatingen echter blijkt ten duidelijkste, Idat hij wel iegelijk anarchistische leerstellingen ver spreidde En ten bewijze daarvan haalt het blad de volgende zinsnede aian uit ëen brief, waarin. Ferrer aan een vriend medcdeeliagen idioot over zijn schooi. Daarin zegt hij n.l. „Om de mensohen niet af te schrik ken en, de regeer ing geen aanleiding te geven mijne inrichtingen van on derwijs te sluiten boem; ik zie „mo derne" school in plaats van amarchis- tenschool. Want het doel mijner school is, ik heken het o-pieinhartig, daar overtuigde anarchisten te kwee ken. Mijn wensch is de revolutie voor te bereiden. Voor het ooge|nblik m'oe- ten wij er ons toe bepalen in de hoofden der jeugd het denkbeeld van de gewelddadige opruiming te doen postvatten. Zij: moet leerein, dat er slechts één middel is tegfep de, gen darmen e.n de foltering', die: bom n.l. en het gif.,, Voor dit, heer nu maakt de liberale pers zich zoo: dik! Op de liberale redactiebureaux, waar zie zich zoo hebben a-alngesteld tegen den Spaanscben koning, tegen den Paus, tegen het Katholicisme, moet deze brief wel een koudwa,ter- bad zijn!.. Dat, is hu de waarheiduit liberalen' mond komt pu de bevestiging van wat wij en de geheele christelijke pers steeds hebben geschreven. En wil men nu de leugen en haar uitwerking Zieln' k Wielnu: in Parijs z a 1 men zoowaar lach niet! een s t. a n d la e e 1 d v o o r F e r r er gaan oprichten! Het bestuur van de Nationale Viijdemk r.weneemigiug in Frankrijk do:e,t in een motie een beroep „op alle vrije geesten over de geheele wereld, om opi te komen tegen de schandelijke tarting valh het geweten der geheele wereld" en verzoekt de. stad Parijs, als eersten wrekenden maatregel, een monument op te richten, naast het monument Chevalier de la Barre en over de basiliek du Sacré Coeur, te Mpnt- martre En waarachtig, reeds is een stap in dien geest gedaan bij den ge meenteraad van Parijs. De voorzit ters van den Parijschem gemeente raad en van den alg.emeenen raad en verscheidene raadsleden zullen het voorstel ondersteunen, dat zal wórden ingediend 'zoodra de En,ad weer bijeenkomt, en strekt tot het toestaan valn de, verzochte plaats aan he,t comité van het Ferrer-monu ment! Zou het niet om te lachen zijn, dezie bespottelijke, alleen a;an haat tegen de Katholieke kerk toe te schrijven manifestatie, als ze niet zoo droevig :en treurig was?^ In Italië gaaf de vrijmetselarij den- Zelfden weg op. In de Italian,nsehe Kamer zullen scherpe, vervolgingsma at, regelen, tegen de Katholieken worden voorgesteld.Het ware ka rakter van de Ferrer-berrie komt me-t den dag beter ü,a;n het lichtIm mers, de uiterste linkerzijde, der Ka mer ta Home is van plan aan de Kamer een motie voor te, stallen, waarin wordt gevraagd de verban ning van de. Jezuïten en scherp© toe- opassing: van de wiet op, de, godsdiens tige vereenig'ingen Men ziet |nu duidelijk waar het toe komt. Opruiing e |n stoker ij; tegen de Katholieken, dat is da heele Ferrer-he'rrie, en anders niet. Wil men nog een bewijsziehier wat de (liberale!) correspondent van het (liberale!) Amsterdamsche Han delsblad te Bome verteld! van de Ferrer- beweging aldaar „Het volk heeft natuurlijk van de heele geschiedenis met Ferrer niets begrepen. De „Tribuna" ver telt b'.v. dat men in een der volks- kwartierem van Blom© voor 'n hei ligenbeeld drie vetka,a,rsjes brand- deneen vóoir de .Madonna, een voor ie vervloekte ziel van Spanje - „dat de duivel die halen moge" de derde voor Ferrer. De menschen gelooven er, dat de geëxecuteerde het bekende Italia.alnsche kamerlid is, „die met de lange haren - Maar één overtuiging hebben ze allendat da „priesters" de schuld hebbenZoodoende werd de bewe ging beslist ainti-clericaal. En wat bij m'ijn weten nog, nooit ge beurd is men hoeft te Bom: in den nacht, va,n eerg'ister op gis ter in alle stilte geprobeerd drie kleine, kerken in, brand té steken mot petroleum, e:n in den naohtj van gister op. heden herhaalde men dia pogingeln op vele, plaatsen. Geluk kig zonder onherstelbare schade aan te richten!" De Priesters hebben de s-eh u 1 di Wie hebben dat het volk wijs ge maakt De liberale en neutrale kran ten, heerenglijizelfGe ontkomt niet aam de verantwoordelijkheid Be to o gingen. Over de be-toogingen overal behoe ven we inu niet verder te schrijven. Ze lijken precies op elkaar. Er wor den ruiten ingegooid, kerken aan gevallen, priesters bespeurd en als 't kan afgeranseld.'tls overal het zelfde liedjeDe Pries tiers hebben de schuld! Alleen is Zondag' te Pa rijs betoogd op, ordelijke manier: de revolutionaire leiders hebben willen bewijzen dat zij het volk in hun hand hebben, er is maar één oude priester bij halfdood geslagen, dus dat gaat nog al. Int.usschen is deze proef nog gevaarlijker daln de vo rige: terecht zegt de „Gaulois"„De vijanden van alle maatschappelijke orde hebben hun krachten gemeten men kan er op rekenen, dat zij' zich eerlang zullen mobilis.ee.Tiem zonder degenen te waarschuwen, die hun ondernemingen konden in duigen werpen EEN MINISTERIEJELE CRISIS? Zaterdagavond is een langdurige Zitting van den ministerraad gehou den. De „Soir" verzekert, dat de re- geering besloten heeft, ongewijzigd het legerontwerpéén soldaat per gezin, te haindhavem, zoodat het blad in den loop van dezte week een ka binetscrisis verwacht. DE KAMER. De Pransche Kamer zial heden, haar zittingen weer beginnen. Er staan al een aantal interpellaties op de rol, zioodat heftig lawaai verwacht wordt. jMen gelooft dat dé vrijmet selaars, in het Pransche parlement naar men weet oppermachtig', zich ook wiel tegen de Spaansche regee ring zullen doen hooren. OOSTENRIJK. DE HONGAARSCHE CRISIS. In Hongarije is, naar men meldt, door de audiëntie die Wiekerle Za,- terdag bij den koning had niets ver anderd. Het „Neue Pester Journal ver telt, dat hij met de. leiiders der B,ank- groep Von Justh, Hollo en Batthy- amyi heeft gesprokén over de vor ming valn een Zakenkabinet, aan hst hoofd waarvan graaf Joha;nm Zichy zou staan en Waarbij de. pioirtefeuill van Binmenlandsche Z:ake|n. aan de Onafh:inkelijk,heidsp:artij zou w'orden overgelaten. De Onafhiankelijkheiidspartij zou natuurlijk niets liever willen, omdat dan ide kiesrechtkwestie geheel in hun geest zou worden opgdelo-st. EEN PRETTIGE REIS. Met groote bezorgdheid ziet men in Italië den dag naderen, waarop Czaar Niciolaas zijn lang uitgesteld tegenbezoek aa;n koning- Emmanuel zal brengen. De Cziaar wordt, den 22stem Octo ber 's avonds of den 23stem 'smon gems, op het kasteel Bacconigi, nabij Turijn, verwacht. Ijverig1 :is men reeds in de wéér om het slot voor het h.oog bezoek in gereedheid te brengen. a i)neer de Gziaar verneemt, hoe- vel© en hoe groote voorzorgsmaat regelen mcetiem genomen worden om ©enigszins in zijn persoonlijke veilig heid te voorzien, dan moet hij wel iedere illusie over zijn reis verlie zen Alle troepen, die in de nabijheid van Turijn in garnizoen liggen, zij" reeds rondom Baccoinigi geconcen treerd. Overal langs de spoorlijn zijn peloton's solda.tén opgesteld, die den spoorweg bewaken. Het a.a|nta.l gere gelde. troepen, reeds nu tot bewaking van Baccoinigi gerequireerd, be draagt tenminste tien duizenii'. Het Italiaan sch© dagblad „Stam pa.", dat dit cijfer noemt, zegt bij haar berekening de af deelingen ca- rabiniers em agenten niet te hebbén med-egerekend. De Italiaan sch© recherche heeft een begin gemaakt met de. arresta ties, waartoe iedere reis van den Bius- sisehen keizer oin,voorwaardelijk aain leiding1 geeft. Op 't station valn het stadje. Sestri- Levante, nabij Genua, is een jong- mensch in hechtenis genomen, die ze id© Carlo Modeno te heet en en Spaansch oiniderdaan te zijn. Hij had een revolver en een degenstok bij Zich en ün de zooien van 'zijn schoenen waren achtduizend francs aan bank biljetten verborgen. Verder was hij in ihet bezit van een spoorwegkaartjia naar Baciconigi. Vermoedelijk heeft men te daan met een uit Barcelona gevlucht anar chist, di,e zjich aan de. Spaainsché ju stitie wilde onttrekken. IN DE CORTES. De groote interpellaties e.n beraad slagingén in de Cortes zijn óók be gonnen. De liberale leider Moret deed gis teren ee.n krachtigen aanval op do regeering, waarva|n Beuter (volgens de oud© liberale gewoonte!) ee,n ellen lang relaas overseint. Van Maura s antwoord zullen we dan natuurlijk alleen een paar punten krijgen, dat zijn zoo de. manieren. Moret stelt het voor, alsof de on lusten in Barcelona a.lleen een beetje ontevredenheid waren over de resul taten vain den oorlog in Marokko Merkwaardig is. dat over het te rechtstellen van Ferrer, waarover de buitenwereld goo-'n kabaal maakt, door Moret in het geheel in iet ge sproken werd. We zullen morgen wel te weten krijgen, wat de regeering op Ma rets aanval antwoordde. NOG EEN ANARCHIST. De kapitein-generaal .van Barce lona heeft de goedkeuring der Cortes gevraagd, om een vervolging in te stellen tegen den senator Sol y Or tega, verdacht van de aanstichter te .Zijn va,n de mislukte poging om daar het Jezuïtenc.ollege in brand te steken. Ortega was een groot vri-ejnd van Ferrer. DE OORLOG IN HET MOORENLAND. Wé hebben een beetje nieuws te melden betreff-énd-e Marokko. Een vrij lakoniek telegram uit Mfililla bericht e-en én ander omtrent een v-erkenlning, door de- Spanjaarden ge daan in de richting van Nador. Da vijand werd, z'oo- heet het, verslagen. Van Spiaainsche zijde werden een ma joor en twee soldaten gedood, 14 man gd-ewon-d. De vijand vluchtte met groove verliezen. Ondanks -zijn kortheid mis schien bet-er gezlegd: juist daarom maakt dit telegram een ietwat verdachten indruk. -Wellicht is het bericht der „aan vullende verliezien" in aantocht! DE TWEE PRESIDENTEN. Tot- dusverre valt nog weinig nieuws te berichten van de ontmoe ting die aan de Bio Gra-nde del Norte heeft plaats gevonden tusschen da presidenten Taft en Diaz'. Wij heb ben daarover onder onze dri-er-egel- berichtjes gisteren gesproken en kun nen dan nu volstaan met de volgende aanvullend© bijzonderheden. Het was voor de eerste ma.al an al de vele jaren, dat Dia-z aan de regee ring ,i-s, dat de President den voet heeft gezet buiten het Mexicaanse he rondgebied. En het wias zelfs aoodig, dat- de Mexi-aansche vertegeinwioordi- ging dein President- daartoe speciaal machtigde- De ontmoeting vond plaats te El Paso in de directeuren-kamer van de Kamer van Koophandel aldaar. Omtrent het bij de ontmoeting be sprokene is 'niet veel bekend ge maakt. Echter zal wel niet veel meer zijn geschied da;n het wisselen van betuigingen van vriendschap en har telijkheid. Terwijl Diaz de rivier overkwam, die bij El Paso de beide republieken scheidt, stond aan den Amerikaansclhen, over een heel leger tje opgesteld, ten deele om aan Diaz militaire eerbewijzen te brengen, maar niet minder ook om te waken voor de veiligiheid der beide staats hoofden. Dat voor -die veiligheid uitnemend is Zorggedragen blijkt wel hieruit, dat toen president Diaz; over de brug kwam, 3000 man Mexicaansche troe pen ham daarbij vergezield-én en de brug als neutraal gebied over haar geheele lengte door M'exicaan- sch-e -en Amerikaansche troepen was afgezet. Ook het gebouw, waarbin nen de ontmoeting plaats vond, werj terdege bewaakt, ja was omgeven door -een dicht cordon Amerikaan sche troepen. Taft 'bracht nog een tegenbezoek op den Miexiciaanschem oever. Daar bij1 werden dezelfde militaire eerbe wijzen -en voorzorgsmaatregelen iri acht genomen als bij het bezoek van Diaz aan den overkant. Paus Pins X en de pers. i Men schrijft uit Rome aan de „Bayer. Joerier" Toen de Paus dezer dagen een jour nalist ontving, sprak hij tot hem o.m. de volgende opmerkelijke woorden, die wel in ruimer kring gehoord dienen te worden: „Ach, de pers! Nog altijd weet men niet haar laak te waardeeren. Noch de geloovigen, noch de geestelij ken steunen haar voldoende. „Talrijke malen lioorl men oudere geestelijken zeggen, dat de pers iets 4) Eenige oogenblikken later was ook hij in diepen slaap verzlonken. Hoe lang- het geleden was, sinds hij' het bewustzijn van wat er om hem heen gebeurde verloren had, wist- hij niet, maar eensklaps voelde hij, half wak ker wordend, een ztee:r lichte aan raking. Eenige oogenblikken wor stelde hij tegen den slaap-, richtte zich op en hcorde in de aangren zende kamer, waar Clemens lag, zacht maar gebiedend spreken. Hij trad op de deur toe, maar toen (hij tusschen de gordijnen door in het Zijvertrek rondkeek, zag hij Clemens met -doodsbleek gelaa-t alleen opi den canapé zitten. In de gang klonken nauwelijks hoorbaar lichte schreden van iemand, die zich snel verwij derde Wie was daar bij u", vroeg' Sin- tély, de kamer binnentredend. De kamerdienaar werd nog" bleeker, maar eenklaps richtte hij zich, op en sprak Zeer beslist: „Niemand." „En ik heb hier toch hooren spre ien!" „Onmogelijk, dokter, er was nie mand bij mij." Baimond begreep zeer goed, dat hij uit dien man geen woord zou krijgen van wat hij wilde wéten, en keerde naar de ziekenkamer terug. Intus- sc-hen was de jonge geneesheer er ze ker van, dat er iemand langs, hem heen gegaan was, terwijl hij. sliep'. Plotseling kwam er een vreeselijke gedachte bij hem op, die hem deed sidderen van angst. Hij; lichtte het deksel van den kop gerstewater op, dien hij den vorigen avond zelf ge vuld had- de kop was ledig. 'En toch had hij mijnheer de Cypières g-ee-n énkele maal te- drinken gege ven „(Wat- gebeurt er hier toch om mij heen", vroeg de jonge geneesheer zich in de hoogste mate verschrikt af. Hij stond op en boog z'ich over den zieke, na het- gordijn te hebben opigeslagen om beter te kunnen zien. Onder den invloed van de dosis chloraal sliep de markies nog steeds, maar zijn vochtige lippen en een druppel, die naar rechts afgegleden en nog niet opgedroogd was, ver rieden met onloochenbare zekerheid, dat do zlieke kort geleden nog ge dronken had. Aan een onbeschrijfelijke ontroe ring ten prooi, zonk Raimond in zijn stoel achterover. Had daar dus onder zijn o-ogen een nieuwe poging tot ver giftiging plaats gehad! M'ant de jonge man was er nu ze- kej'der van dan ooit, dat de markies drie dagen geleden opzettelijk ver giftigd was. Zijn geneeskundige ken nis had de werking van het- vergif weten te ,situiten, er nu hij het gevaar reeds als geweken beschouw de, stond hij opnieuw voo-r het vree selijke feit. Wiie kon die dubbele misdaad ge pleegd hebben Iemand, die gere geld in huis verkeerde, nat-mirlijk die het gunstige oogenblik kon af wachten en vrijheid van beweging genoeg genoot om er gebruik van te maken. Telkens kwam weer die vreeselijke vraag' bij hem op'Wie, wie was de schuldige? De engelreine Madelei ne Baimiond zóu liever gestorven zijn dan haar één enkel oojgenblik van zulk een monsterachtig" bedrijf te verdenken. Jean-n-ett-e dan Weliswaar had zij een afkeer van den man, die haar lieve meesteres het leven zoo verbit terde, maar het jonge meisje was even braaf en onschuldig als Made leine zelf. Clemens OnmogelijkWant maakte zijn blinde toewijding aan den zoo'n van zijn weldoener het niet- belachelijk, hein te verdenken? En behalve die drie was er immers niemand .in huis, die in het- holste van den nacht ongemerkt het vertrek van den markies had kunnen betre den. Half krankzinnig- vain angst bleef Baim-ond den zieke bewaken, zich verbazend dat de markies zoo rustig doorsliep. Dat bleek echter alleen de werking van -het chl-oraal te zijn geweest. Toen Hor ace -de -C'y pi èr-es tsgén den morgén, ontwaakte, vertoonden zich al de verontrustende verschijn selen van vóór eenige dagen in nog veel heviger mate. „Nu hebt gé zelf hier gewaakt, dokter", sprak de markies ineenkrim pend van pijn, „en ik ben nog nooit zoo- ziek geweest- als van morgen." „U kunt niet genezen zonder her haalde-crisi-ssen ©n instortingen, mar kies", antwoordde de jonge man, die vóór alles de onrust van den zieke wilde doen bedaren. Het baatte hem weinig. Het werd een vreeselüke dag voor den ongeluk- kigen ziekede krampen in maag en ingewanden waren ondraaglijk en ontzettende benauwdheden overvie len hem met slechts zeer korte tus- schenpooizen. Madeleinè week niet van zijn ziekbed; ze poogde zijn lij den te verzachten en hem te troos ten met een feederheid. die de aan wezigen ten diepste ontroerde. Maar de markies bemerkte van dit alles niets. Baimond verliet het hui-s niet. meer. Mét een vastbeslotenheid, die aan hardnekkigheid grensde, had hij zich voorgenomen desnoods heel zijn geneeskundige pract-ijk op te geven om dezen zieke hier te redden en het misdadig geheim te ontsluieren, dat op dit ongelukkige gezin drukte. Vijf dagen na den tweeden aanval de Sintély tot zijn nicht: ,Hebt. ge krac.ht genoeg om de waar heid te hooren De arme jonge vrouw werd doods bleek. „(Wat bedoelt- ge?" vroeg zij. „Ik wilde u voorstellen mijn broe der Charles te do-en ontbieden", was, het antwoord. Charles de Sintély was een eer biedwaardig priester, doo-r geheel Parijs bekend om zijn bijzondere zorg voor de lijdende menschheid. De laatste woorden van haar neef hadden Madeleine als een doodvon nis in de o-oren geklonken. „Is (het z'oo erg", vroeg ze bevend. „Ik vrees het", was het op doffen toon gegeven antwoord. De markiezin zonk in een armstoel neer en schreide heete tranen. Al het leed dat haar echtgenoot haar had aangedaan, Was opi dit oogenblik geheel vergeten zé dacht slechts aan de liefde, die hij haar aanvankelijk had toegedragen. „Houd moed", trachtte Baimond haar te troosten, „indien het ergste gebeuren mocht, hebt gie immers de kleine Leo-nie nog. Plidhtverzlalci-ng kennen de Sintély',s niet, en de mio-e- derp-lic'ht is onder ons steeds als: de heiligste beschouwd. Denk dus pok aan uw kind De jonge vrouw, wischte haar tra nen af, maar haar schoon gelaat behield een uitdrukking van diepe smart. „Laat Charles dan komen", sprak ze en keerde naar het ziekbed van haar echtgenoot terug. Een uur later werd de priester aangediend. „Laat hem binnenkomen", sprak Madeleine met de oogen vol tranen. Het was een eerbiedwaardige, schoon nog jeugdige gestalte, die het ziekenvertrek betrad. Een diepe ontroering stond op. het gewoonlijk zoo kalme gelaat van den priester te lezen, toen hij daar den echtge noot zijner nicht bij-na, stervende vond en de jonge vrouw in bijna wan hopige smart naast het ziekbed zag staan. Charles en Baimond de Sintély waren uit Indië afkomstig. Hun grootvader had zich daar als ge neesheer een gro-oten naam verwor ven. Hij had twee kindereneen dochter, Martha,, die gehuwd was met baron de Bram, lid van de recht bank te Pendichéry en ©en Zoom. Paul de Sintély, die advocaat- was in dezelfde stad. Deze had het onge luk zijn teerbeminde vrouw te verlie zen bij de geboorte van hun tweeden zoon Baimond. Deze vreeselijke slag trof den jongen advocaat zóózeer, dat hij' d-e betreurde doolde binlnen weinig tijd in het graf volgde. Op Zijn sterfbed had hij zijn zuster Mar tha doen beloven, dat zij voor de beide kinderen een mpeder zou zijn;. Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1909 | | pagina 1