DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Moederen Martelares
BUITENLAND.
Gemengde Buitenlandsche berichten
BINNENLAND.
iOgfèdfirtoisw$»f 29-$8-33? Haarlem
MAANDAG 25 OCT. 1909
34ste Jaargang No, 7025
Bureaux van Redactie en Administratie:
IniercominumafiJ TeSe-foonnuimniaii* 8425.
Voor advertenfiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RiCARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Alle betalende afroené» op dit blad, die in bet bezit eener verzekeringspolis *ijö, &tyn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voot
GCLDJSN b? Jf Hf! GUI DEIN bi- 9 Él ft GULDEN bij |Ci| GOLDEN bi) 0*
DU1TSCHLAND.
OOSTENRIJK.
SPANJE.
DE STUKKEN VAN HET PROCES
FERRER.
FeUiLLfciON
4! éi: j./i* *"ttf
Het was te Parijs, waar zij tijde
lijk hij een vriendin vertoefde, dat
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ASOMNEHHEMTSIPRMSi
i"w maanden voor Haarlem
Voor de plaatsen, waar een agent la geveatigd (kom der gemeente)
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
&f»on'criyke, nummert
f 1,86
1.86
1.80
0,08
PRIJS DER ADVERTEfc. EK
Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent).
Iedere regel meer10 cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen £0 cent per regel. Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (a contant).
levenlange onge- li |||1 11 S verlies van éen ft *111 verlies vaB
schiktheid tot *|J|| overladen. -j jj. «J hand of voet. 1 §S II éeK ü0«-
Werken.
up un puil
100
GULDEN bü
verlies van
éen duim.
60
verliep van
één
wijsvinger.
15
GOLDEN oi.
verlies van
éen andere»
vinger.
De ultkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean", Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht tï.
A X TI-C L E R10 A A L IS TROEF.
Toen de nieuwe belastingen on
langs in DuitsehLand er moesten zij®,
jwerd dadelijk gezegd: de socialisten
zullen ervan pToliteereu voor hun
jea-rtij- Want, nieuwe of verhoogde be
lastingen geven altijd ©enige, onte
vredenheid, e,n daar maken de rootle
broeders, die van ontevredenheid le.-
ven, graag en handig van gebruik.
t Is gebleken, dar die vrees waar
heid bevatte.
In Sakse,n en in Bade® zijn verkie
zingen geweest voor de Landdagen
en. 'of die met de nieuwe belastin
gen niets te maken hebben, zijn de
socialisten in bande landen duchtig
vooruitgegaan.
De kiezers zijn naar links, of lie
ver naar de roode partij gericht. En
in plaats dat dit nu de liberalen
waarschuwt, om a;an de partij van
Wanorde en afbreken niet méér voor
sprong te geven, is de haat tegen de
j.clerioalen zóó sterk, dat men liever
z'n eigen partij ziet afbreken en de
socialisten j,n da kaart speelt, dan
de gehate „clericalen" een plaats ziet
winnen 1
En lus, zoowel in Saksen als in
Badertriomfeert het roode monster
verbond van al wal anti-c,lerica.d
as tegen de „reactie"
Anticleriicaal is troef, dn liever
sociaal-democraat den katholiek of
christelijk: ook in uitsch land geldt
Uie leuze nu
Het is goed, hierop de aanlacht te
vestigen
DE CRISIS IN HONGARIJE.
Nog altoos hoopt men in Honga
rije op een vreedzame, parlementaire
oplossing der'crisis.
In de kringen der partij van 18(57
gelooft men, ida.t zoo graai Andrassy,
met militaire concessies van de
Kroon, belast wordt met, le vorming
van een kabinet, een groot aantal
leien van de recihte:rziijii3 der onaf-
hankelijkhridspartij hem zullen steu
nen
Ook in de bijeenkomst der onaf-
hankelijklue.d-:pia.itij werd openlijk
over die mogelijkheid gesproken
J.usth verklaarde, dat men tegen die
pogingen, om de partij; te doen ver
brokkelen. op zijn hoede moest, zijn.
Doch zoo er leden uit de onafhanke
lijkheidspartij treden, zal dit voor de
partij slechts een welkome gelegen
heid zijn om haat te zuiveren, zoodat
de overbl ij venden eenstemmig zullen
kunnen werken voor de geheele on
afhankelijkheid van Hongarije, aldus
de onverzoenlijke Justh.
Men ziet het: op liet laatste wordt
jaangestuuri
KEN WOORD VAN BETEEK ENIS.
Men weet dat de dwaze en ongemo
tiveerde Ferrer-herrie, die alleen als
anti cleric a al strijdmiddel bedoeld is,
in alt© lajnden is opgestookt door lui,
die, van do Bpaiansche. rechtspraak
niets afwete®, maar dat in Spanje
ziedt', w-aar men beter weet, van zoo, n
kabaal geen sprake is geweest!
Zelfs in* de Kamers werd er over
Ferrer en de terechtstelling niet ge
sproken 1
Nu is er weer aoo'n teekgn uil feit
te vermelden, ida.t duidelijk a,a;ntoont,
hue onz,.nnig het Ferrer-kahaal is
De liberale -en a ;nt.i-clerical-.: pro
fessoren va® de Parijschte Sorbonne,
die aan hun collega's in Spanje hun
„droefheid en verontwaardiging'' be
tuigden [over dein, wat ze noemen
giereclhtelijben moord, zijn dooi' het
volgend© telegram terug als door een
kpudwaterbad overgoten
„De professoren van de universi
teit ta San Jago, behoorende tot ver
schillende politieke partijen en .even
als gij, voorstanders van vrijheid,
gerechtigheid en vooruitgang, heb
ben met smartelijke verbazing- ken
nis genomen va.n uw even hartstoch
telijk als ongerechtvaardigd protest
in de F'eirar-zaakzij doen een be
roep op uw eer en op uw gevoel
van internationale collegialiteit en
verzoeken u deze kwestie aan een
kalm en onpartijdig- onderzoek te
onderwerpen. Zij zijn overtuigd, dat
uw rechtvaardigheidsgevoel u jla.n
ertoe zal leiden uwe meen ing om
trent het gebeurde te wijzig3®.
Dit telegra m is onderteek end door
de heieren Tropeoso, rector Fernan
dez Inigu-ez, vice-rector, de dekens
der verschillende, faculteit® en 00
professoren.
Wel sprekend, wat
De stukken betreffend- 1- zaak
Ferrer, wier verschijnen het vorig-'
kabinet reeds had aangekondigd, zijn
nu verschenen.
Ze bevatten het requisitoir vala
den procureur va® den krijgsraad,
het rapport, van den assessor van
genoemden krijgsraad, het uitgespro
ken vonnis, het ra pport van dein jauiii-
teur-generaal 'en bet decreet van den
kapitein-genera,al. Waarbij het von
nis bevestigd wordt, benevens ©en
resumé van de militaire procedure
en Ide artikelen van het wetboek voor
bel krijgsvolk te lande, betrekking
hebbende op- de waarborgen, welke
den beschuldigde® verstrekt (wor
den.
KONING ALFONSO EN HET EER-
RER-KABAAL.
Er (loopen allerlei verhalen over
koning- Alfonso's houding in zake
het, Ferrer-ka,ba,al
De ©ene stelt hem voor als oen
vrijgeest, die niets liever wilde dan
Ferrer gratie geven, de andere als
een ijverig partijganger van Maura
en volkomen eensgezind met dezen
Nu geeft Weer de bizondere corres
pondent van de Matin" te Madrid
een alndere lezing dan deze alle, een
lezing die w,e, alleen onder de noo-
dige reserve hier weergeven, eblnder
voor de juistheid ervan iets te kun
nen zeggen.
Evenals de „Figaro" zegt hij wel.
dat volgens de Spaansche grondwet
de koning ge-en gratie kan verlee-nen
dan op- den formeeilen raa i van het
kabinet. Als dé ministerraad een
doodvonnis bekrachtigt, vraagt hij
zelfs den koning piel- wat deze van
de terechtstelling- denkt. En de ko
ning zou ongrondwettig handelen»
indien hij den minister-president in
dezen raad gaf of een wensch uit
sprak.
Ma,ar, na veel navragen bij goed,
ingelichte melnschen, zegt Ie corres
pondent verder, vernam hij het vol
gende: De koning heeft herhaalde
lijk met Maura over de uitvoering'
van het doodvonnis gesproken. Aan
het hof waren er verschillende mee
ningen: Men achtte Ferrer aanspra
kelijk voor den aanslag in de call©
Mayor op 31 Mei 1906 men geloof de
dat hij de aanstichter was van de.
revolutiona ire beweging tv Bare do-,
na Dus, vond men, behoorde het
ih-dirf f/i.jp loop te hebben.
Va n lep anderen kapt had len ze
kére vreemde hoven en verscheiden
ambassadeurs de terechtstelling ont
raden Dit pleitte voor gratie,
Maar de koning was bedreig1!, voor
't geval Ferrer weird doodgeschoten.
Dil ried tot voorzichtigheid aan.
Na. lange aarzeling besloot de ko
ning tut gratie.
Toen beduidde le ministerraad
hem, dal. gratie, na, al de bedreigin
gen, geuit tegen den koning: tegm
den minister-president, tegen minis
ter de la Cierva, door de anarchisten'
binnenslands' en in den vreemd.: ver
keerd uitgelegd, zou worden. De mi
nisterraad vreesde, van lafheid of
vrees of aanmoediging van de anar
chisten beschuldigd te zullen wor
den. Had de koning aangedrongen,
dan ware hij rryet het ministerie in
botsing gekomen. En had. hij zijn
zin willen doordrijven, lian had hij
tegen ide grondwet gehand d I en het
ministerie- moeten heenzenden. De
incest grondwettige vorst ter wereld
zijnde, moést hij zijn ministers laten
begaan.
Aldus de Matin". Het za,l go-ed
wezen, ook dit verhaal met alle
mogelijke voorzichtigheid te aan
vaarden 1
Kerkschei liners.
Een even vreeselijk als voor den le
gen woord igen loestand kenschetsend feit
is te Mantua voorgevallen in de Kathe
draal, jongstleden Zondag. Even voor
dal de geestelijke moest verschijnen,
beklommen twee anarchisten den
preekstoel, en hielden een profane rede
voering, waarbij zij toespelingen maak
ten op Eerrer. den Koning van Spanje
en den Paus. De bisschop moest ca-
rijbinieri ontbieden om de kerkschen
ders te verwijderen,
Het bleek, dat de indringers den
geestelijke eerst in zijn kamer hadden
opgesloten
Een „moderne school" le Rome.
Volgens de „Kölnischc Voikszeitung",
zal le Rome eerlang een „moderne
school" zooals die van Ferrer te
Barcelona opgericht worden vlak
bij het St. Pietersplein onder den rook
van het Vaticaan. Hel Groot Oosten zal
de kosten dragen. In het oprichtings
comité hebben behalve de social 1sti-
tische afgevaardigde prins Scipio Bor
ghese ook zitting advocaat Levi, de
schoonzoon van den vrijmetselaar-bur
gervader Nathan, verder Israël Ottolen-
ghi, prof. Jonas Sergi, enz. De namen
wijzen er duidelijk genoeg op, welk een
overwegende rol het Jodendom in deze
onderneming speelt.
Eombroso als geest.
Lotnbrosü's lijk gaat, volgens zijn ui
terste wilsbeschikking, eerst naar de
snijkamer en wordt dan verbrand. Doch
zijn. geest? Gedurende de laatste jaren
van zijn leven was Lombrnso spiritist
géworden, en lid van de Milaneesehc
Vereeniging tot spiritistische onderzoe
kingen.
Kort vóór zijn, dood, zoo wordt thans
nil Rome gemeld, had hij aan, genoemde
vereeniging beloofd zich, na zijn heen
gaan van deze wereld, met haar
die vereeniging in betrekking le zul
len stelten en wel door middel van
zijn. gewoon medium, de bekende Kusa-
pia PaliadinO'.
Laten we afwachten.... voegt, met. een
zweempje spotternij de „Figaro" aan
dit bericht toe,
Dei ontmoeting te Raceonigi.
De Czaar is gisteren te Raceonigi
aangekomen.Rij zijn aankomst speelde
de muziek het Russische volkslied. De
Koning van Italië trad hem tegemoet.
De vorsten, omhelsden elkander drie
malen. De burgemeester van Raceo
nigi Jas een adios van verwelkoming
voor, waarop de Czaar antwoordde. D'e
vorsten, begaven z'ieh vervolgens naar
hel kasteel.
Kreta.
De benoeming van kolonel Mosgopoe-
los, oud-prefect van Athene, tot opvol
ger van, Momferatos-, als chef der gen
darmerie op Kreta, heeft een protest
uitgelokt van Turkije. Men, vreest dal
door deze zaak de gansche Kretenzer-
kwestie zal worden, heropend.
De Koninklijke stallen
M n schrijft aan de „Ned."
Langzamerhand nadert de voltooiing
der nieuwe Koninklijke «tallen bij
bet palem Het Loo en aan verschil
lende deelen wordt de laatste hand
gelegd.
Het gebeele complex gebouwen biedt
stalling voor een 10Ü tal paarden en
voldoet aan de hoogste eischen, welke
men aan de ir.richting stellen kao.
De vooruitstekende balken, hoven
de inspanplaats, waar op elk dezer in
hout het levensgroot afbeeldsel van
verschillende aan het Paleis dienst
doende beambten is aangebracht,
maken een eigenaardigen indruk Zoo
ziet men o a. en vallen duidelijk te
onderscheiden de beelden van den
hofjager Schwedhelm, van de park
wachters Botzen en de Ruijter en van
den koetsier Essen dam, welke faeeren
dan ook allen voor den beeldhouwer
Bourginonge poseerde. Jockey's en
koetsiers komen op de overige bewerkte
balken voor, doch stellen geen be
paalde personen voor.
Het schilderwerk is spoedig afge
loopen en met de monteeriDg zal de
volgende maand een aanvang wordeD
gemaakt.
Ook zal eerstdaags de klok op den
toren worden aangebracht, waarvan
de bel het Teueachtig gewicht van
301 K.G. beeft. Alle gebouwen zullen
van electrifcche geleidingen voorzien
worden en op verschillende plaatsen
zal .men den tijd kunnen aflezen.
De klok heelt tot opschrift: „Wil-
helmina, Koningin der Nederlanden,
1909."
De Kuyper-zaak.
De „Klaroen", het bekende politiek
sociaal tijdschrift onder redactie van
mr. dr. A R van de Laan, spoort dr.
K uyper tot spreken aan en constateert,
dat naar gewonen vorm het zoo spoe
dig mogelijk geven van ophelderingen
voor dr. Kuyper dringende eisch L
en dat deze staatsman zich hierbij
reeds in mora bevindt.
Uit de Staatscourant.
Bij Kon. besl. is
le. bevorderd tot officier in de Orde
van Oranje-Nassau met de Zwaarden:
de Majoor R. Dufour, van bet 8ste
regiment infanterie;
2e. benoemd tot Ridder in de Orde
van Oranje Nassau met de Zwaarden
de Kapitein H. C. A. de Block, van
het regiment Grenadiers en Jagers.
De gewone audiëntie vajn den
Minister van Landbouw zal Woensdag
niet plaats hebben.
Decoraties.
Bij besluit van den President der
Franeche Republiek zijn benoemd in
de Orde van bet Legioen van Eer,
tot commandeur, de heer H. J. Lovink,
Directeur Generaal van den Landbouw;
tot officier Jhr. A. Micbiels van Kes-
senich, Lid van de Eerste Kamer te
Nuth. Nog andere decoraties zijn ver
leend, alle wegens bewezen diensten
bij het jongste 3e internationaal Zui-
velcongres in Den Haag gehouden.
De demonstratie tegen „De Tijd."
Ook de R. K. Propagandaclub Pius
X te Oudenbosch heeft een motie
aangenomen, om sterke afkeuring uit
te spreken over de demonstratie en
de baldadigheden tegen „De Tijd"
Daar aanleiding van de Ferrer zaak,
en hulde te brengen aan dit blad
voor de wijze, waarop het steeds oe
katholieke beginselen heeft hoog ge
houden.
Voor de Zusters van Barmhartigheid.
Door wijlen den betr G. H. A. N.
Rietslap, de voiige week te 's-Graven-
hage overleden, is aan de Eerw. Zusters
van de Geest, orde van BiriutiarughekE
te Tilburg vermaakt zij i landgoed
„De Rietstap", gelegen te Dinxperlo,
benevens 8ÜU0 gulden, onder bepaling
dat een gedeelte van het heerenhuis
moet worden ingericht tot kapel met
toren en uurwera.
Db vermaakte goederen vertegen
woordigen een waarde va.n föü,ÜC0.
Staatscommissie in zake
Werktooiheid
De Staatscommissie voor de werk
loosheid i,s Zaterdag door Z.Exc
den Minister van Landbouw, Nij
verheid en Handel geïnstalleerd in
de Treves zaal met em rade door
Minister Talma gehouden, waaraan
wij enkele zinsneden ontlaanen
Dat deze staatscommissie uit ©en
zioo groot aantal leden bestaat, vindt,
zijn oorzaak in den wensch der re
geer ing, dat bij hare beraadslagin
gen de moeilijke vragen, waarvoor
zij zich zal gesteld zien zoo veel
zijdig mogelijk belicht zullen wor
den.
Het zal zeker overbodig zijn voor
u mijne lieerein het gewicht uwer
taak uiteen te zette®, waar de re
geering juist u uitnoodiigde om zit
ting te 'nemen, omdat zij het vertrou
wen had in u mannen te vinden in
de eerste plaats bevoegd tot oor Le
ien.
Gij kent de werkloosheid, zoowel
waar zij zich aan de openbare aan
dacht opdringt, duizenden, die wer
ken 'kunnen en willen uitstootenl uit
de werkplaats hun de geleg nil u l
roovend om door arbeid in de be
hoeften van hen en hun gezin te
voorzien, als ook in dien anderen
vorm, als een schaduw het bedrijfs
leven begeleidend© ook in voorspoe-
digle jaren onopgemerkt door lie
menigte, maar niet,, minder nijpend
voor de slachtoffers en hunne ge
zinnen.
De opdracht in het koninklijk be
sluit uitgedrukt vraagt zeker in :1e
eerste plaats ptractisoihe voorstellen,
en geen algemeen wetenschappelijke
verhandelingen, maai' een praetisch©
slotsom zal wel niet worde® bereikt
zonder dat het onderwierp van alle
zijden door u wordt bezien.
Bij deze overweging' niet het minst,
zal het van groot© beteekenis zijn,
dat practische erva ring en weten -
schappelijk inzicht i® uwe commissie
bijeen zijn gebracht, dat het vraag
stuk kan worde® toegelicht door
werkgevers en arbeiders, dat erva
ringen hier kunnen worden toege
licht verkregen hij ernstige® arbéii
tot, voorkoming en bestrijding van
werkloosheid en dat onderschei Ln
overtuiging- op maatschappelijk en
staatkundig terrein zich hier zal
kunnen uiten.
De voorzitter der Staatscommissie,
de heer Mr. M. W| F. Treub. ant
woordde hierop en zeide o.m lat
9^
„Dat is ook het beste wal ge doen
kunt. Ik voor mij weet wat ik bedoel
[Wee u, die mij hier alles, mijn huis,
mijn fortuin en zelfs het hart van
mijn broeder zijt komen ontstelen!"
En zelfs voor dit schepsel, dat zich
clocr haar jaloers,chheid en haat zóó
ver liet vervoeren, vond de zachtzin
nige Madeleine nog verontschuldi
gingen, toen ze op haar eigen kamer
aan het bedje van haar liind stond!
it, d Mii
IV. De hert og d e R o q u e-
b r u n e.
Een sierlijk rijtuig stond dien
avond voor een der sociëteitsgebou
wen op de Placé de la Concorde. In
dé ruime vestibule verscheen een
elegant gekleed jongmensen en gaf
den koetsier zijn orders.
De hertog de Roquebrune zoo
heette deze jonge man ging door
voor een der schoonste mannen van
geheel Parijs. Zijn uiterlijk was zoo
volmaakt als men het slechts' ver
wachten kon maar toch ontgingen
den opmerkz'amen waarnemer de tee
kenen niet, dat hij te veel offerde
aan de vermaken, die zulk een groot
deel van den tijd der jongelieden van
zijn slag innemen.
Aanvankelijk in het bezit van een
aanzienlijk fortuin, had hij kans ge
zien dit in weinige jaren geheel te
verkwisten het spel en de wedren
nen hadden hem ontzaglijke sommen
gekost. Na een zijner groote ver
liezen had Philip de Roquebrune aan
een feestmaal de viromtesse de Mon-
dragon ontmoet. Zij was hem geen
vreemde, wanf het stamslot der
Rioquebrunè's lag in Gascogne niet,
te ver van Rioche-Morte verwijderd.
Pot nu toe had de hertog echter
aan de allerminst mooie jonge vrouw
slechts weinig' aandacht geschonken,
En pas toen hij' van een ontzaglijke
erfenis hoorde, die aan Horace de
Cypières, den bejaarden en ongehuw-
den broeder der vicomtesse ten deel
gevallen was, begon zijn hart
warm. voer Clara de Mondrago.i te
kloppen.
„Als men haar eenigszins weet te
leiden, zal er wel een niet al te
belachelijke hertogin van haar te
maken zijn." luidde zijn juist niet
niet zeer vleiend oordeel over haar
Van dien tijd af maakte hij de
jonge weduwe ijverig het hof, spaar
de geen complimenten, bloemen en
vleierijen en bereikte weldra zijn
doelClara de Mr-ndragon meende
zonder haren hertog niel meer te
kunnen leven.
Clara de Mondragon den hertog" de
Roquebrune beloofde hem te huwen.
In de beminnelijkste bewoordingen
en onder den schijn van de meest
zeldzame belangeloosheid wist haar
verloofde haar te overtuigen van de
noodzakelijkheid om aan haar broe
der ©en zeer jruimïn bruidsschat te
vragen En Clara, die wist hoe wei
nig de eenzelvige Horace aan hét
geld hechtte, twijfelde er geen «ogen
blik aan of hij zou haar alles toe
staan wat zij vroeg.
Maar hoen zij naar Poche-Morto
terugkeerde om deze zaak met den
markies te bespreken, wachtte haar
een bittere ontgoocheling. Drie
maanden geleden had zij het kasteel
verlaten, en nu zij er terugkeerde
herkende zij het niet meer. Groote
bloemperken en sierlijk aangelegde
paden hadden de grasvlakte vervan
gen, waar tot 'dan toe slechts on
kruid en distels de eentonigh '11
van het groen verbroken hadden.
Het gebouw, ko.rt geleden nog ver
waarloosd en vervallen, had zijn def
tig aanzien van vroeger geheel te
ruggekregen, en een groot aantal
werklieden waren nog bezig den
voorgevel met een prachtig bordes
en kostbaar beeldhouwwerk te ver
fraaien.
„Bén je krankzinnig geworden,"
sprak Clara, zoodra ze haar broe
der zag.
..Toch niet," antwoordde (leze met
een zoo gelukkigen glimlach als de
jonge vrouw nog nooit op zijn gelaat
gezien had. Hij scheen wel tien jaar
jonger geworden te zijn.
„M:aar wat beteekenen dan toch
al die veranderingen," vroeg Clara
bits.
Dé markies vatte haar hand en
zeide: „Ge houdt veel van mij. niet
waar Clara?'"
„Twijfelt, ge daaraan," klonk het
koel
„Neen," was het antwoord, „maar
verheug u dan ook over het geluk,
dat mij ten deel gevallen is. Ik ga
trouwen."
„Trouwen
Als de bliksem voor Clara's'voe
ten ingeslagen was, had ze niet meer
verschrikt kunnen zijn. Ondanks al
haai' wilskracht kon ze -toch een ge
baar van spijt en teleurstelling niet,
verbergen.
..Dat verbaast u, nietwaar", her
nam Horace, „maar zoodra, gij dea
naam van de vrouw mijner keuze
kent, zult gij u niet meer verwon
deren."
„En wie is het dan?"
„Maria Madeleine de Bram"
De vicomtesse zweeg, als in ver
warring en verlegenheid Tegen dién
naam Was geen woord te zeggen, hoe
gaarne zij ook haar haat gelucht
had tegen de indringster, die haai
de alleenheerschappij over het huis
en de fortuin van haren broeder
kwam betwisten Toch wist ze er
wat op te vinden. „Madeleine de
Bram", sprak ze minachtend, „de
dochter dus van dien dwaas, bij wien
de deurwaarders haast dagelijks wat
te doen hebben!"
De oogen van den markies schit
terden toornig.
„Baron de Bram ,is oen der recht-
schapendste mannen uit den gcheelen
omtrek en is volkomen buiten zijn
schuld tot armoede vervallen", sprak
lvij. „Ik verbied u ook maar één
woord tot zijn nadeel te zeggen
„Ondertussehen verkoopt hij zijn
twintig jarige dochter aan een man,
die ©v;en oud is als hij
„Zwijg. - - want, nog één woord, en
alles is uit tusschen ons Is dat dan
de genegenheid die ge mij toe
draagt
Clara viel op ©en stoel neer en be
gon bitter te schreien.
„Gij doet mij mijn armoede bitter
gevoelen", sprak zie snikkend. „Als
moeder nog' leefde, wat zou die wel
z:eggen van zulk een tooneel tusschen
ons beiden?"
Door de herinnering aan zijn moe
der wgs Horace ontwapend.
„Laten we dit gesprek voortzetten,
als we beiden tot kalmte, gekomen
zijn", stelde hij voor. „Binnen drie
maanden zal ik met Madeleine de
Bram gehuwd zijn. Wilt ge haar dan
als uw lieve zuster beschouwen, dan
zal ik voor u blijven wat ik altijd
geweest ben, een liefhebbende en
zorgzame broeder; zoo niet, dan.
„Dan 'zult g!e mij van hier verjagen
en mij broodeloos maken, nietwaar",
klonk het met onbeschrijfelijke hit-
terheid. ..Dus op straffe van in de
diepste armoede en ellende, gedom
peld te worden, moet ik dit belache
lijk huwelijk goedkeuren -
„Ga naar uw kamer sprak hij.
„morgen spreken we er verder over."
„Ge hebt mij dus nooit liefgehad
met die woorden wilde Clara het
gesprek hesluiten. Ze bevatten een
onwaarheid, grooter dan de jonge
vrouw misschien ooit van de lip
pen gekomen was. en het beste
bewijs daarvoor was, dat Horace dit
verwijt niet verdragen kon en de
armen naar haar uitstrekte
Clara, blijde hem eindelijk verloe
derd te hebben, wierp zich aan zijn
horst en snikte: „Vergeet mij niet
geheel, als ge mei Madeleine ge-
trcuwjd zult zijn. Ik kan dat huwelijk
nooit goedkeuren. maar ik zal er
mij niet langer tegen verzetten
Den volgenden morgen liet de mar
kies zijne zuster verzoeken in de ka
mer zijner overleden moeder te ko
men
Clara verscheen bijna terstondzij
had evenmin den slaap kunnen vin
den als haar broeder
Wordt vervolgd.)