DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. Moederen Martelares BUITENLAND. Gemengde Buitenlandsche berichten BINNENLAND. iOgfèdfirtoisw$»f 29-$8-33? Haarlem MAANDAG 25 OCT. 1909 34ste Jaargang No, 7025 Bureaux van Redactie en Administratie: IniercominumafiJ TeSe-foonnuimniaii* 8425. Voor advertenfiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RiCARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020. Alle betalende afroené» op dit blad, die in bet bezit eener verzekeringspolis *ijö, &tyn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voot GCLDJSN b? Jf Hf! GUI DEIN bi- 9 Él ft GULDEN bij |Ci| GOLDEN bi) 0* DU1TSCHLAND. OOSTENRIJK. SPANJE. DE STUKKEN VAN HET PROCES FERRER. FeUiLLfciON 4! éi: j./i* *"ttf Het was te Parijs, waar zij tijde lijk hij een vriendin vertoefde, dat NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT ASOMNEHHEMTSIPRMSi i"w maanden voor Haarlem Voor de plaatsen, waar een agent la geveatigd (kom der gemeente) Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post &f»on'criyke, nummert f 1,86 1.86 1.80 0,08 PRIJS DER ADVERTEfc. EK Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer10 cent. Buiten Haarlem en de Agentschappen £0 cent per regel. Reclames dubbel tarief. Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (a contant). levenlange onge- li |||1 11 S verlies van éen ft *111 verlies vaB schiktheid tot *|J|| overladen. -j jj. «J hand of voet. 1 §S II éeK ü0«- Werken. up un puil 100 GULDEN bü verlies van éen duim. 60 verliep van één wijsvinger. 15 GOLDEN oi. verlies van éen andere» vinger. De ultkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean", Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht tï. A X TI-C L E R10 A A L IS TROEF. Toen de nieuwe belastingen on langs in DuitsehLand er moesten zij®, jwerd dadelijk gezegd: de socialisten zullen ervan pToliteereu voor hun jea-rtij- Want, nieuwe of verhoogde be lastingen geven altijd ©enige, onte vredenheid, e,n daar maken de rootle broeders, die van ontevredenheid le.- ven, graag en handig van gebruik. t Is gebleken, dar die vrees waar heid bevatte. In Sakse,n en in Bade® zijn verkie zingen geweest voor de Landdagen en. 'of die met de nieuwe belastin gen niets te maken hebben, zijn de socialisten in bande landen duchtig vooruitgegaan. De kiezers zijn naar links, of lie ver naar de roode partij gericht. En in plaats dat dit nu de liberalen waarschuwt, om a;an de partij van Wanorde en afbreken niet méér voor sprong te geven, is de haat tegen de j.clerioalen zóó sterk, dat men liever z'n eigen partij ziet afbreken en de socialisten j,n da kaart speelt, dan de gehate „clericalen" een plaats ziet winnen 1 En lus, zoowel in Saksen als in Badertriomfeert het roode monster verbond van al wal anti-c,lerica.d as tegen de „reactie" Anticleriicaal is troef, dn liever sociaal-democraat den katholiek of christelijk: ook in uitsch land geldt Uie leuze nu Het is goed, hierop de aanlacht te vestigen DE CRISIS IN HONGARIJE. Nog altoos hoopt men in Honga rije op een vreedzame, parlementaire oplossing der'crisis. In de kringen der partij van 18(57 gelooft men, ida.t zoo graai Andrassy, met militaire concessies van de Kroon, belast wordt met, le vorming van een kabinet, een groot aantal leien van de recihte:rziijii3 der onaf- hankelijkhridspartij hem zullen steu nen Ook in de bijeenkomst der onaf- hankelijklue.d-:pia.itij werd openlijk over die mogelijkheid gesproken J.usth verklaarde, dat men tegen die pogingen, om de partij; te doen ver brokkelen. op zijn hoede moest, zijn. Doch zoo er leden uit de onafhanke lijkheidspartij treden, zal dit voor de partij slechts een welkome gelegen heid zijn om haat te zuiveren, zoodat de overbl ij venden eenstemmig zullen kunnen werken voor de geheele on afhankelijkheid van Hongarije, aldus de onverzoenlijke Justh. Men ziet het: op liet laatste wordt jaangestuuri KEN WOORD VAN BETEEK ENIS. Men weet dat de dwaze en ongemo tiveerde Ferrer-herrie, die alleen als anti cleric a al strijdmiddel bedoeld is, in alt© lajnden is opgestookt door lui, die, van do Bpaiansche. rechtspraak niets afwete®, maar dat in Spanje ziedt', w-aar men beter weet, van zoo, n kabaal geen sprake is geweest! Zelfs in* de Kamers werd er over Ferrer en de terechtstelling niet ge sproken 1 Nu is er weer aoo'n teekgn uil feit te vermelden, ida.t duidelijk a,a;ntoont, hue onz,.nnig het Ferrer-kahaal is De liberale -en a ;nt.i-clerical-.: pro fessoren va® de Parijschte Sorbonne, die aan hun collega's in Spanje hun „droefheid en verontwaardiging'' be tuigden [over dein, wat ze noemen giereclhtelijben moord, zijn dooi' het volgend© telegram terug als door een kpudwaterbad overgoten „De professoren van de universi teit ta San Jago, behoorende tot ver schillende politieke partijen en .even als gij, voorstanders van vrijheid, gerechtigheid en vooruitgang, heb ben met smartelijke verbazing- ken nis genomen va.n uw even hartstoch telijk als ongerechtvaardigd protest in de F'eirar-zaakzij doen een be roep op uw eer en op uw gevoel van internationale collegialiteit en verzoeken u deze kwestie aan een kalm en onpartijdig- onderzoek te onderwerpen. Zij zijn overtuigd, dat uw rechtvaardigheidsgevoel u jla.n ertoe zal leiden uwe meen ing om trent het gebeurde te wijzig3®. Dit telegra m is onderteek end door de heieren Tropeoso, rector Fernan dez Inigu-ez, vice-rector, de dekens der verschillende, faculteit® en 00 professoren. Wel sprekend, wat De stukken betreffend- 1- zaak Ferrer, wier verschijnen het vorig-' kabinet reeds had aangekondigd, zijn nu verschenen. Ze bevatten het requisitoir vala den procureur va® den krijgsraad, het rapport, van den assessor van genoemden krijgsraad, het uitgespro ken vonnis, het ra pport van dein jauiii- teur-generaal 'en bet decreet van den kapitein-genera,al. Waarbij het von nis bevestigd wordt, benevens ©en resumé van de militaire procedure en Ide artikelen van het wetboek voor bel krijgsvolk te lande, betrekking hebbende op- de waarborgen, welke den beschuldigde® verstrekt (wor den. KONING ALFONSO EN HET EER- RER-KABAAL. Er (loopen allerlei verhalen over koning- Alfonso's houding in zake het, Ferrer-ka,ba,al De ©ene stelt hem voor als oen vrijgeest, die niets liever wilde dan Ferrer gratie geven, de andere als een ijverig partijganger van Maura en volkomen eensgezind met dezen Nu geeft Weer de bizondere corres pondent van de Matin" te Madrid een alndere lezing dan deze alle, een lezing die w,e, alleen onder de noo- dige reserve hier weergeven, eblnder voor de juistheid ervan iets te kun nen zeggen. Evenals de „Figaro" zegt hij wel. dat volgens de Spaansche grondwet de koning ge-en gratie kan verlee-nen dan op- den formeeilen raa i van het kabinet. Als dé ministerraad een doodvonnis bekrachtigt, vraagt hij zelfs den koning piel- wat deze van de terechtstelling- denkt. En de ko ning zou ongrondwettig handelen» indien hij den minister-president in dezen raad gaf of een wensch uit sprak. Ma,ar, na veel navragen bij goed, ingelichte melnschen, zegt Ie corres pondent verder, vernam hij het vol gende: De koning heeft herhaalde lijk met Maura over de uitvoering' van het doodvonnis gesproken. Aan het hof waren er verschillende mee ningen: Men achtte Ferrer aanspra kelijk voor den aanslag in de call© Mayor op 31 Mei 1906 men geloof de dat hij de aanstichter was van de. revolutiona ire beweging tv Bare do-, na Dus, vond men, behoorde het ih-dirf f/i.jp loop te hebben. Va n lep anderen kapt had len ze kére vreemde hoven en verscheiden ambassadeurs de terechtstelling ont raden Dit pleitte voor gratie, Maar de koning was bedreig1!, voor 't geval Ferrer weird doodgeschoten. Dil ried tot voorzichtigheid aan. Na. lange aarzeling besloot de ko ning tut gratie. Toen beduidde le ministerraad hem, dal. gratie, na, al de bedreigin gen, geuit tegen den koning: tegm den minister-president, tegen minis ter de la Cierva, door de anarchisten' binnenslands' en in den vreemd.: ver keerd uitgelegd, zou worden. De mi nisterraad vreesde, van lafheid of vrees of aanmoediging van de anar chisten beschuldigd te zullen wor den. Had de koning aangedrongen, dan ware hij rryet het ministerie in botsing gekomen. En had. hij zijn zin willen doordrijven, lian had hij tegen ide grondwet gehand d I en het ministerie- moeten heenzenden. De incest grondwettige vorst ter wereld zijnde, moést hij zijn ministers laten begaan. Aldus de Matin". Het za,l go-ed wezen, ook dit verhaal met alle mogelijke voorzichtigheid te aan vaarden 1 Kerkschei liners. Een even vreeselijk als voor den le gen woord igen loestand kenschetsend feit is te Mantua voorgevallen in de Kathe draal, jongstleden Zondag. Even voor dal de geestelijke moest verschijnen, beklommen twee anarchisten den preekstoel, en hielden een profane rede voering, waarbij zij toespelingen maak ten op Eerrer. den Koning van Spanje en den Paus. De bisschop moest ca- rijbinieri ontbieden om de kerkschen ders te verwijderen, Het bleek, dat de indringers den geestelijke eerst in zijn kamer hadden opgesloten Een „moderne school" le Rome. Volgens de „Kölnischc Voikszeitung", zal le Rome eerlang een „moderne school" zooals die van Ferrer te Barcelona opgericht worden vlak bij het St. Pietersplein onder den rook van het Vaticaan. Hel Groot Oosten zal de kosten dragen. In het oprichtings comité hebben behalve de social 1sti- tische afgevaardigde prins Scipio Bor ghese ook zitting advocaat Levi, de schoonzoon van den vrijmetselaar-bur gervader Nathan, verder Israël Ottolen- ghi, prof. Jonas Sergi, enz. De namen wijzen er duidelijk genoeg op, welk een overwegende rol het Jodendom in deze onderneming speelt. Eombroso als geest. Lotnbrosü's lijk gaat, volgens zijn ui terste wilsbeschikking, eerst naar de snijkamer en wordt dan verbrand. Doch zijn. geest? Gedurende de laatste jaren van zijn leven was Lombrnso spiritist géworden, en lid van de Milaneesehc Vereeniging tot spiritistische onderzoe kingen. Kort vóór zijn, dood, zoo wordt thans nil Rome gemeld, had hij aan, genoemde vereeniging beloofd zich, na zijn heen gaan van deze wereld, met haar die vereeniging in betrekking le zul len stelten en wel door middel van zijn. gewoon medium, de bekende Kusa- pia PaliadinO'. Laten we afwachten.... voegt, met. een zweempje spotternij de „Figaro" aan dit bericht toe, Dei ontmoeting te Raceonigi. De Czaar is gisteren te Raceonigi aangekomen.Rij zijn aankomst speelde de muziek het Russische volkslied. De Koning van Italië trad hem tegemoet. De vorsten, omhelsden elkander drie malen. De burgemeester van Raceo nigi Jas een adios van verwelkoming voor, waarop de Czaar antwoordde. D'e vorsten, begaven z'ieh vervolgens naar hel kasteel. Kreta. De benoeming van kolonel Mosgopoe- los, oud-prefect van Athene, tot opvol ger van, Momferatos-, als chef der gen darmerie op Kreta, heeft een protest uitgelokt van Turkije. Men, vreest dal door deze zaak de gansche Kretenzer- kwestie zal worden, heropend. De Koninklijke stallen M n schrijft aan de „Ned." Langzamerhand nadert de voltooiing der nieuwe Koninklijke «tallen bij bet palem Het Loo en aan verschil lende deelen wordt de laatste hand gelegd. Het gebeele complex gebouwen biedt stalling voor een 10Ü tal paarden en voldoet aan de hoogste eischen, welke men aan de ir.richting stellen kao. De vooruitstekende balken, hoven de inspanplaats, waar op elk dezer in hout het levensgroot afbeeldsel van verschillende aan het Paleis dienst doende beambten is aangebracht, maken een eigenaardigen indruk Zoo ziet men o a. en vallen duidelijk te onderscheiden de beelden van den hofjager Schwedhelm, van de park wachters Botzen en de Ruijter en van den koetsier Essen dam, welke faeeren dan ook allen voor den beeldhouwer Bourginonge poseerde. Jockey's en koetsiers komen op de overige bewerkte balken voor, doch stellen geen be paalde personen voor. Het schilderwerk is spoedig afge loopen en met de monteeriDg zal de volgende maand een aanvang wordeD gemaakt. Ook zal eerstdaags de klok op den toren worden aangebracht, waarvan de bel het Teueachtig gewicht van 301 K.G. beeft. Alle gebouwen zullen van electrifcche geleidingen voorzien worden en op verschillende plaatsen zal .men den tijd kunnen aflezen. De klok heelt tot opschrift: „Wil- helmina, Koningin der Nederlanden, 1909." De Kuyper-zaak. De „Klaroen", het bekende politiek sociaal tijdschrift onder redactie van mr. dr. A R van de Laan, spoort dr. K uyper tot spreken aan en constateert, dat naar gewonen vorm het zoo spoe dig mogelijk geven van ophelderingen voor dr. Kuyper dringende eisch L en dat deze staatsman zich hierbij reeds in mora bevindt. Uit de Staatscourant. Bij Kon. besl. is le. bevorderd tot officier in de Orde van Oranje-Nassau met de Zwaarden: de Majoor R. Dufour, van bet 8ste regiment infanterie; 2e. benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau met de Zwaarden de Kapitein H. C. A. de Block, van het regiment Grenadiers en Jagers. De gewone audiëntie vajn den Minister van Landbouw zal Woensdag niet plaats hebben. Decoraties. Bij besluit van den President der Franeche Republiek zijn benoemd in de Orde van bet Legioen van Eer, tot commandeur, de heer H. J. Lovink, Directeur Generaal van den Landbouw; tot officier Jhr. A. Micbiels van Kes- senich, Lid van de Eerste Kamer te Nuth. Nog andere decoraties zijn ver leend, alle wegens bewezen diensten bij het jongste 3e internationaal Zui- velcongres in Den Haag gehouden. De demonstratie tegen „De Tijd." Ook de R. K. Propagandaclub Pius X te Oudenbosch heeft een motie aangenomen, om sterke afkeuring uit te spreken over de demonstratie en de baldadigheden tegen „De Tijd" Daar aanleiding van de Ferrer zaak, en hulde te brengen aan dit blad voor de wijze, waarop het steeds oe katholieke beginselen heeft hoog ge houden. Voor de Zusters van Barmhartigheid. Door wijlen den betr G. H. A. N. Rietslap, de voiige week te 's-Graven- hage overleden, is aan de Eerw. Zusters van de Geest, orde van BiriutiarughekE te Tilburg vermaakt zij i landgoed „De Rietstap", gelegen te Dinxperlo, benevens 8ÜU0 gulden, onder bepaling dat een gedeelte van het heerenhuis moet worden ingericht tot kapel met toren en uurwera. Db vermaakte goederen vertegen woordigen een waarde va.n föü,ÜC0. Staatscommissie in zake Werktooiheid De Staatscommissie voor de werk loosheid i,s Zaterdag door Z.Exc den Minister van Landbouw, Nij verheid en Handel geïnstalleerd in de Treves zaal met em rade door Minister Talma gehouden, waaraan wij enkele zinsneden ontlaanen Dat deze staatscommissie uit ©en zioo groot aantal leden bestaat, vindt, zijn oorzaak in den wensch der re geer ing, dat bij hare beraadslagin gen de moeilijke vragen, waarvoor zij zich zal gesteld zien zoo veel zijdig mogelijk belicht zullen wor den. Het zal zeker overbodig zijn voor u mijne lieerein het gewicht uwer taak uiteen te zette®, waar de re geering juist u uitnoodiigde om zit ting te 'nemen, omdat zij het vertrou wen had in u mannen te vinden in de eerste plaats bevoegd tot oor Le ien. Gij kent de werkloosheid, zoowel waar zij zich aan de openbare aan dacht opdringt, duizenden, die wer ken 'kunnen en willen uitstootenl uit de werkplaats hun de geleg nil u l roovend om door arbeid in de be hoeften van hen en hun gezin te voorzien, als ook in dien anderen vorm, als een schaduw het bedrijfs leven begeleidend© ook in voorspoe- digle jaren onopgemerkt door lie menigte, maar niet,, minder nijpend voor de slachtoffers en hunne ge zinnen. De opdracht in het koninklijk be sluit uitgedrukt vraagt zeker in :1e eerste plaats ptractisoihe voorstellen, en geen algemeen wetenschappelijke verhandelingen, maai' een praetisch© slotsom zal wel niet worde® bereikt zonder dat het onderwierp van alle zijden door u wordt bezien. Bij deze overweging' niet het minst, zal het van groot© beteekenis zijn, dat practische erva ring en weten - schappelijk inzicht i® uwe commissie bijeen zijn gebracht, dat het vraag stuk kan worde® toegelicht door werkgevers en arbeiders, dat erva ringen hier kunnen worden toege licht verkregen hij ernstige® arbéii tot, voorkoming en bestrijding van werkloosheid en dat onderschei Ln overtuiging- op maatschappelijk en staatkundig terrein zich hier zal kunnen uiten. De voorzitter der Staatscommissie, de heer Mr. M. W| F. Treub. ant woordde hierop en zeide o.m lat 9^ „Dat is ook het beste wal ge doen kunt. Ik voor mij weet wat ik bedoel [Wee u, die mij hier alles, mijn huis, mijn fortuin en zelfs het hart van mijn broeder zijt komen ontstelen!" En zelfs voor dit schepsel, dat zich clocr haar jaloers,chheid en haat zóó ver liet vervoeren, vond de zachtzin nige Madeleine nog verontschuldi gingen, toen ze op haar eigen kamer aan het bedje van haar liind stond! it, d Mii IV. De hert og d e R o q u e- b r u n e. Een sierlijk rijtuig stond dien avond voor een der sociëteitsgebou wen op de Placé de la Concorde. In dé ruime vestibule verscheen een elegant gekleed jongmensen en gaf den koetsier zijn orders. De hertog de Roquebrune zoo heette deze jonge man ging door voor een der schoonste mannen van geheel Parijs. Zijn uiterlijk was zoo volmaakt als men het slechts' ver wachten kon maar toch ontgingen den opmerkz'amen waarnemer de tee kenen niet, dat hij te veel offerde aan de vermaken, die zulk een groot deel van den tijd der jongelieden van zijn slag innemen. Aanvankelijk in het bezit van een aanzienlijk fortuin, had hij kans ge zien dit in weinige jaren geheel te verkwisten het spel en de wedren nen hadden hem ontzaglijke sommen gekost. Na een zijner groote ver liezen had Philip de Roquebrune aan een feestmaal de viromtesse de Mon- dragon ontmoet. Zij was hem geen vreemde, wanf het stamslot der Rioquebrunè's lag in Gascogne niet, te ver van Rioche-Morte verwijderd. Pot nu toe had de hertog echter aan de allerminst mooie jonge vrouw slechts weinig' aandacht geschonken, En pas toen hij' van een ontzaglijke erfenis hoorde, die aan Horace de Cypières, den bejaarden en ongehuw- den broeder der vicomtesse ten deel gevallen was, begon zijn hart warm. voer Clara de Mondrago.i te kloppen. „Als men haar eenigszins weet te leiden, zal er wel een niet al te belachelijke hertogin van haar te maken zijn." luidde zijn juist niet niet zeer vleiend oordeel over haar Van dien tijd af maakte hij de jonge weduwe ijverig het hof, spaar de geen complimenten, bloemen en vleierijen en bereikte weldra zijn doelClara de Mr-ndragon meende zonder haren hertog niel meer te kunnen leven. Clara de Mondragon den hertog" de Roquebrune beloofde hem te huwen. In de beminnelijkste bewoordingen en onder den schijn van de meest zeldzame belangeloosheid wist haar verloofde haar te overtuigen van de noodzakelijkheid om aan haar broe der ©en zeer jruimïn bruidsschat te vragen En Clara, die wist hoe wei nig de eenzelvige Horace aan hét geld hechtte, twijfelde er geen «ogen blik aan of hij zou haar alles toe staan wat zij vroeg. Maar hoen zij naar Poche-Morto terugkeerde om deze zaak met den markies te bespreken, wachtte haar een bittere ontgoocheling. Drie maanden geleden had zij het kasteel verlaten, en nu zij er terugkeerde herkende zij het niet meer. Groote bloemperken en sierlijk aangelegde paden hadden de grasvlakte vervan gen, waar tot 'dan toe slechts on kruid en distels de eentonigh '11 van het groen verbroken hadden. Het gebouw, ko.rt geleden nog ver waarloosd en vervallen, had zijn def tig aanzien van vroeger geheel te ruggekregen, en een groot aantal werklieden waren nog bezig den voorgevel met een prachtig bordes en kostbaar beeldhouwwerk te ver fraaien. „Bén je krankzinnig geworden," sprak Clara, zoodra ze haar broe der zag. ..Toch niet," antwoordde (leze met een zoo gelukkigen glimlach als de jonge vrouw nog nooit op zijn gelaat gezien had. Hij scheen wel tien jaar jonger geworden te zijn. „M:aar wat beteekenen dan toch al die veranderingen," vroeg Clara bits. Dé markies vatte haar hand en zeide: „Ge houdt veel van mij. niet waar Clara?'" „Twijfelt, ge daaraan," klonk het koel „Neen," was het antwoord, „maar verheug u dan ook over het geluk, dat mij ten deel gevallen is. Ik ga trouwen." „Trouwen Als de bliksem voor Clara's'voe ten ingeslagen was, had ze niet meer verschrikt kunnen zijn. Ondanks al haai' wilskracht kon ze -toch een ge baar van spijt en teleurstelling niet, verbergen. ..Dat verbaast u, nietwaar", her nam Horace, „maar zoodra, gij dea naam van de vrouw mijner keuze kent, zult gij u niet meer verwon deren." „En wie is het dan?" „Maria Madeleine de Bram" De vicomtesse zweeg, als in ver warring en verlegenheid Tegen dién naam Was geen woord te zeggen, hoe gaarne zij ook haar haat gelucht had tegen de indringster, die haai de alleenheerschappij over het huis en de fortuin van haren broeder kwam betwisten Toch wist ze er wat op te vinden. „Madeleine de Bram", sprak ze minachtend, „de dochter dus van dien dwaas, bij wien de deurwaarders haast dagelijks wat te doen hebben!" De oogen van den markies schit terden toornig. „Baron de Bram ,is oen der recht- schapendste mannen uit den gcheelen omtrek en is volkomen buiten zijn schuld tot armoede vervallen", sprak lvij. „Ik verbied u ook maar één woord tot zijn nadeel te zeggen „Ondertussehen verkoopt hij zijn twintig jarige dochter aan een man, die ©v;en oud is als hij „Zwijg. - - want, nog één woord, en alles is uit tusschen ons Is dat dan de genegenheid die ge mij toe draagt Clara viel op ©en stoel neer en be gon bitter te schreien. „Gij doet mij mijn armoede bitter gevoelen", sprak zie snikkend. „Als moeder nog' leefde, wat zou die wel z:eggen van zulk een tooneel tusschen ons beiden?" Door de herinnering aan zijn moe der wgs Horace ontwapend. „Laten we dit gesprek voortzetten, als we beiden tot kalmte, gekomen zijn", stelde hij voor. „Binnen drie maanden zal ik met Madeleine de Bram gehuwd zijn. Wilt ge haar dan als uw lieve zuster beschouwen, dan zal ik voor u blijven wat ik altijd geweest ben, een liefhebbende en zorgzame broeder; zoo niet, dan. „Dan 'zult g!e mij van hier verjagen en mij broodeloos maken, nietwaar", klonk het met onbeschrijfelijke hit- terheid. ..Dus op straffe van in de diepste armoede en ellende, gedom peld te worden, moet ik dit belache lijk huwelijk goedkeuren - „Ga naar uw kamer sprak hij. „morgen spreken we er verder over." „Ge hebt mij dus nooit liefgehad met die woorden wilde Clara het gesprek hesluiten. Ze bevatten een onwaarheid, grooter dan de jonge vrouw misschien ooit van de lip pen gekomen was. en het beste bewijs daarvoor was, dat Horace dit verwijt niet verdragen kon en de armen naar haar uitstrekte Clara, blijde hem eindelijk verloe derd te hebben, wierp zich aan zijn horst en snikte: „Vergeet mij niet geheel, als ge mei Madeleine ge- trcuwjd zult zijn. Ik kan dat huwelijk nooit goedkeuren. maar ik zal er mij niet langer tegen verzetten Den volgenden morgen liet de mar kies zijne zuster verzoeken in de ka mer zijner overleden moeder te ko men Clara verscheen bijna terstondzij had evenmin den slaap kunnen vin den als haar broeder Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1909 | | pagina 1