DAGBLAD voor NOORD- en 7UID-H0LLAND.
Moederen Martelares
BUITENLAND.
Gemengde Buitenlandsche berichten
Gemengd Nieuws.
Uit den Omtrek.
29«SS-@39 Haae*l®im
BINNENLAND.
DONDÊRDAO 4 NOV. 1909.
34ste Jaargang No, 7033
Sureaux van Redactie en Administratie
Intercommusfanl Telefoonnummer 1426.
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
De bevolkingsregisters.
FRANKRIJK.
SPANJE.
Nieuwtjes in drie regels.
fEUlLLEl ON
■UWE HUUUEM8CHE COM
ABOWHESSEllTSPHIJSi
Ter maanden voer Haarlem
Voor de plaatsen, waar een ageDt, is gevestigd (kom der gemeente)
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
AfionO«-rlyke nummer:
f 1,86
n 1.36
1.80
0,08
PRIJS DER A9VERTEM. EN:
Van 16 regels 80 cent (oontant 50 cent).
Iedere regel meer1® cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 80 cent per regel. Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (A contant).
Alle betalende strosinéi op dit blad, die fn bet bedt eener verzekeringspolis idjn, Kilo volgens de bepalingen op de polissen vermeid, tegen ongelukken verzekerd voor
■="- 4Ö0"— 300 =?:- Ü=r 10B"S? ill""
één
wijBvinger.
15
GULDEN bi!
verlies van
éen anderen
vinger.
De ultkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij ..Ocean", Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht 11.
Naar onder „Binnenland" wordt
gemeld, zajn bij Binnenlandse he Za
ken nieuwe voorschriften in bewer
king voor de gemeentelijke bevol
kingsregisters.
(Men weet, dat vooral over het be
volkingsregister te Haarlem tie
klachten niet gering1 zijn.
Bii de behandeling der begrooting
Werden onlangs nog klachten verno
men die de burgemeester niet onge
grond noemde.
Een voorschrift, als nu door den
Minister te geven, zal ontegenzeg
gelijk ook hier deugdelijke verbete
ring brengen: de bedoeling toch is,
dat in alle gemeenten het kaarten
stel set zal worden ingevoerd, waar
door de administratie groote lijks
wordt vereenvoudigd en vooral het
naslaan en opsporen va{u de gegevens
buitengewoon wordt vergemakke
lijkt,
Daaraan Zal tevens nog verbonden
zijn het buitengewone voordeel, dat
dan de boeking in alle gemeenten pp
dezelfde wijze geschieden zal.
Wij verwachten bij de invoering
van het kaarten-stelsel, dat in Am
sterdam, Utrecht, Botterdam en en
kele andere gemeenten in ons land
deugdelijk is ingericht en uitstekend
werkt, een groote verbetering van
het bevolkingsregister ook te dezer
«tode
Voor particulieren en vereenig'in-
gten die met het register te 'maken
hebben, daarvan inlichtingjjji wen-
ric'ht van de voorgenomen unifor-
ribh vant de voorgenomen unifor-
«aeering der bevolkingsregisters een
heuglijke tijding.
HET STEINHEIL-PROCES.
Gisteren is te Parijs het proces
van de beruchte mad. Stomheil be
gonnen. De president van bet Hof
is er ditmaal in geslaagd, de Onge
gronde belangstelling van de „men
de" zooveel mogelijk te beperken.
Naar dja berichten te oordeelen,
is de beschuldigde zeer handig en
verdedigt ze zich bij 't kruisverhoor
«p de meest hartstochtelijke wijze.
De geheime invloeden, die achter
deze duisters zaak altijd nog schui
len, doen nog immer het vermoeden
rijzen dat het wel niet tot leen ver
oordeel ing van deze schunnige, een
•ergerlijk leven geleid hebbende
vrouw Zal komen, afgezien nog van
■de mogelijkheid, dat haar schuld aan
den moord op haar moeder en iecht-
gfenoot niet bewezen zal kunpen wor
den.
ENGELAND.
DE RAADSVERKIEZING IN LONDEN
Londen wordt bestuurd door een
Gemeenteraad, den z.g County
Council, die door de verschillende ge
meenten waaruit de reuztenstad be
staat, wordt gekozen.
Om de drie jaar wordt dézje Coun
cil vernieuwd en dat is nu ge
beurd.
Vroeger w!as de mearderhèiidi over
wegend liberaal. Voor drie jaar gale-
den is Ze echter Conservatief gewer
den, de partij der Zg. gemeentelijke
hervormers w]on het toen van de libe
ralen.
En de meerderheid der conserva
tieven is nu weer versterkt: ditmaal
werden in de gemeenteraden, die den
Council moeten kiezen, in het g>
heel niet minder dan 929 conserva
tieven tegen 255 liberalen en 42 so
cialisten gekozen. Daarenboven nog
130 onafhankelijken.
Dat beduidt Weer leelijki vodrtee-
kens voor de regeering voor de stem
ming' van bet volk bij de algemeen©
verkiezingen die in aantocht zijn De
verwachting dat de liberalen dan
zullen verliezen wordt, met. den dag
grooter
FERRER'S OPVOLGER.
Als Ferrer's opvolger is de leider
van ile uiterste linkerzijde in de
Spaansche Kamer, Alexander Ler-
roux, de aangewezen man.
Lerroux voelde zich onder Maura
niet veilig in Spanje, maar nu as hij
na een tijdperk van tweejarige bal
lingschap in Spanje teruggekeerd.
Het aftreden van Maura maakt voor
dezen aaxts-revolutionnair, den boe
zemvriend van Ferrer, de zeer on
veilige baan weer vrij.
Onder het liberale kabinet - More t
hopen de republikeinen, socialisten,
anarchisten, kortom heel de re
volutionaire bende Weer vrijelijk
propaganda te kunnen drijven! Mo-
ret kan er dan genoegen van'beleven.
Alexander Lerroux is van nu af
te beschouwen als het levende mid
denpunt der revolutionaire beweging
in Spanje, als de opvolger van Fer
rer.
Prettig reizen!
Poolsche bladen maken óók al mei-
ding van do groole voorzorgsmaatrege
len,. die, met 't oog op do veiligheid
van den Czaar, tijdens diens jongste
reis genomen zijn. De spoorlijn in Po
len was over haar gansche uitgestrekt
heid als 't. ware omzoomd met solda
len. Niemand mocht naderen binnen
een geweerschotsafstand. De huizen, die
zich bij de spoorlijn bevonden, wer
den door schildwachten bewaakt. Op
den dag, waarop de Keizerlijke trein
zou voorbijkomen, mocht niemand zijn
huis veriaten. De vensters moesten alle
met blinden of planken gesloten zijn.
Op enkele punten, waar een andere
trein den Keizerlijken passecren moest,
moesten de raampjes van den passee-
renden trein gesloten zijn; de gordijn
tjes moesten, neergelaten worden en
waren die er niet, dan moesten de ra-
mep. met planken worden dichtgetim
merd.
In de laatste helft van October is
de waakzaamheid der politie zoozeer
tot in 't belachelijke verscherpt, dat er
alleen te Warschau achthonderd perso
nen in hechtenis zijn genomen.
Peary en de Noordpool.
Reuter seint uit Washington: Het
Amerikaausche Nationale Aardrijkskun
dige Genootschap heeft aan Peary de
gouden medaille van het genootschap
uitgereikt. Het bestuur van het genoot
schap heeft met aigemeene stemmen
het verslag goedgekeurd door een sub
commissie, die de aanteekeningen en
bewijzen, van Peary heeft onderzocht.
De sub-commissie had bevonden, dat
door deze aanteekeningen enz. het dui
delijkste bewijs was geleverd, dat Peary
de Pool heeft bereikt,
Anierikaansohe zeden.
Te Seattle, in den Amerikaanschen
slaat Washington, leefden twee buren,
Stewart en Bestman, sedert lang in on
min met elkaar. De twist ging over
het bezit van een stuk land, en menig
proces was er al over gevoerd. De
haat tusschen de twee gezinnen was
gorot en leidde telkens tot vechtpar
tijen, waaraan ook het jonge geslacht
deelnam. Dinsdag lokte de achtjarige
zoon van Stewart het vijfjarige zoontje
van Bestman bij zich aan huis en schoot
het in de keuken dood. Er was verder
niemand in huis en de jonge moorde
naar ging met zijn makkers spelen en
pochte op zijn daad. Toen Bestman, de
vader van het vermoorde kind, hoorde
wat er gebeurd was, begaf hij zich
naar het huis van Stewart. Hij trof
dezen, bezig het lijkje uit huis te dra
gen. Dadelijk vielen de twee mannen
op elkander aan en een verwoed ge
vecht volgde. De politie kwam tusschen-
beiden en de jeugdige moordenaar werd
opgesloten.
Negus Men el ik, de vorst van Abes-
synië, ligt op liet uiterste. Men ver
wacht oproeren na zijn overlijden.
De beruchte Tammany-Hall-orga-
nisatie heeft bij de raadsverkiezing te
New-York de meerderheid verloren.
De Grieksche rebel Tybaldos is
nog altijd niet gevat. Wel vier van zijn
officieren.
Generaal Marina in Noord-Marok-
ko. ontruimt langzamerhand zijn stel
lingen. Vrede is in 't zicht.
Een sterke aardschok is alweer
gevoeld te Reggio in Galabrië. De^grond
rust daar nog steeds niet!
Persoonskaartenstelsel voor de
bevolkingsregisters.
De minister van binnenlandsche
zaken heeft aan de commissarissen
(ter Koningin verzocht de gemeente
besturen mede te deelen, dat bij hem
in overweging is de vaststelling van
nieuwe voorschriften betreffende het
houden van bevolkingsregisters, waar
bij het persoonskaartenstel8el voor alle
gemeenten zou worden ingevoerd.
Een hulde van den Landbouw aan
den hoer Lovink.
Toen hier te lande bekend werd,
dat de heer H. J, Lovmk, |le be
kwame directeur-generaal van den
Landbouw, benoemd zou worden tot
directeur van het Landbouw-depar-
tement in Nederlandacb-Indju, maak
ten ztich dadelijk de vooraanstaande
mannen op landbouwgebied op, om
den man, wiens groote verdiensten
aigemeene erkenning vonden, te hul
digen. Men gevoelde dat die hulde
er eene moest zijn van den 'landbouw
in al zijn schakeeringen en stelle
mitsdien ieder in de gelegenheid,
door bepaling' van de bijdrage op
25 cents, aan het huldeblijk deel te
nemen.
Eu inderdaad kan thans gezegd
worden, dat de hulde, die gisteren
den heer Lovink bereid is, ééne ai
gemeene is geworden. Duizenden en
nog' eens duizenden hebben fle ge
legenheid aangegrepen om den af
getreden directeur-generaal een be
wijs van dankbaarheid, erkentelijk
heid en aanhankelijkheid te geven.
En de bijdrage van nog duizenden
worden ingewacht.
De aanbieding van het huldeblijk
had gistermiddag plaats in het ge
bouw vait het Kon. Zoölogisch Bo
tanisch Genootschap te 's-Gravenha-
ge in tegenwoordigheid van een zeer
groet aantal belangstellenden.
De Voorzitter van het Nederland
sche Landbouw om'té, tevens voor
zitter van het Uitvoerend Comité
voor het huldeblijk, de heer P. |.J (A
de Bruine, hield een toespraak, en
bood daarna een fraaie gedenkplaat
den Heer Lovink aan.
De rede van den heer D« Bruioe
herhaaldelijk door applaus onderbro
ken, werd aan bet slot daverend toe
gejuicht, door de overtalrijke aanwe
zigen, onder wie zich bevonden de
heer Talma, de Minister van Landbouw,
de oud Minister De Marez Oyens en
de Voorzitter der Tweede Kamer, mr.
graaf van Bylandt.
De heer Lovink, die met zijn echt
genoote en kinderen aan den ingaDg
van het gebouw was ontvangen
aan mevrouw en jongejuffrouw Lovink
waren bloemen aangeboden was
tijdens de rede van den voorzitter van
het Uitvoerend Comité blijkbaar zeer
aangedaan. En die aandoening kon
hij nauwelijks bedwingen toen bij het
podium beklom, om zijnerzijds eenige
woorden van dank te spreken.
Lang aangehouden toejuichingen en
hartelijke hravo's weerklonken bij het
einde door de zaal.
Alle aanwezigen waren daarna in
de gelegenheid van de familie Lovink
afscheid te nemen.
Het huldeblijk den beer Lovink
aangeboden bestond uit een gedenk
penning in goud, zilver en brons.
Aan de voorzijde vertoont zich de
beeltenis van den heer Lovink gemo
delleerd door Toon Dupuis.
De gelijkenis is bijzonder treffend.
Onder de beeltenis de woorden
Herms. Johannes Lovink,
Directeur-Generaal van den Landbouw,
1801—1909.
De keerzijde van den penning ver
toont, naar een model van den heer
Van Goor, de attributen van land
bosch- en tuinbouw en het onderschrift:
„Hulde aan den man, wien Nederland
zooveel verplicht is." De penning werd
vervaardigd in de bekende fabriek
van Begeer te Utrecht.
Z K. H de Prins heeft telegrafisch
aan bei Uitvoerend Comité voor het
huldeblijk aaD den beer Lovink doen
weten, dat Z. K, H aan dit huldeblijk
wensebt bij te dragen.
Eedsweigering.
De Amsterdam8che Rechtbank heeft
gisteren het weigeren van den gerech
telijken eed niet strafbaar geoordeeld,
indien de weigeriDg geschiedt op grond
eener verklaring van den weigeraar,
dat hij tot geen kerkgenootschap be
hoort en ook niet in God gelooft.
Dit is de eerste uitspraak vau dien
aard, waarover thans vermoedelijk
wel tot in de hoogste rechteilijke
instantie een beslissing zal worden
uitgelokt. („Tijd.")
Verdronken. Gisterenmorgen is
verdronken, toen hij naar zijn weiland
ging, de landman P. Abbes, te Leek'.
't Kind bezweken. Overreden.
Toep. Maandagmiddag de landbouwer
Kroon, te Kolham aan het puiprijden
was met drie aaneengekoppelde wip-
karren, zat zijn 4-jarig zoontje op het
middelste* Het viel er af, de wipkar
ging over het lichaam en voor nog ge
neeskundige hulp aanwezig was, was
het kind reeds bezweken.
HEEMSTEDE.
Zondagsrust.
In de bovenzaal van het Café Steen
voorden, vergaderden gisterenavond de
winkeliers van Heemstede, om geza
menlijk te beraadslagen in hoeverre
mogelijk zou zijn door eendrachtige sa
menwerking tot sluiting der winkels
te komen op Zon- en Feestdagen.
De vergadering werd geopend door
den Voorzitter van de Voori. Commis
sie, den heer K. Klijn, die allen het
welkom toeriep.
Spreker bracht hulde aan den R.-K.
Volksbond, die reeds deze zaak heeft
aangepakt en aandrong bij de kweekers
t arbeidsloon vroeger te betalen. De
melkverkoopers zijn ook reeds begon
nen om den verkoop van melk op Zon
dag te beperken en zullen, te beginne*
28 November, slechts tol half tien des
morgens melk verkoopen. Na
dit besluit hebben vele win
keliers ook de noodzakelijk
heid der winkelsluiting ingezien. Ver
schillende vergaderingen zijn gehouden
en toen is daarin ai dadelijk gebleken,
dat atle branches van den winkelstand,
omvat moeten worden. Nu zijn alten
opgeroepen. En zeker, er zullen be
zwaren zijn, doch als er slechts ee*
goede wil is, dan is er ook een weg.
Hiermede achtte spr. zijn taak voor
geëindigd, doch de vergadering wensch-
te, dat deze Voorzitter de vergadering
zou blijven leiden. De -heer J. v. d.
Weiden werd daarna tot Secretaris in
deze vergadering bij acclamatie be
noemd.
Spr. zeide, dat hij de noodzakelijk
heid der Zondagsrust niet zou beplei
ten op godsdienstige gronden, daar hij
den godsdienst eetn te heilige zaak vond
om dien in een debat te brengen. Spr. zal
de zaak alleen van den stoffelijken kant
bekijken. Want geen betoog behoeft,
dat Zondag dient gewijd aan God en
aan 't familieleven.
De doorvoering der Zondagssluiting
zal een breken zijn met den ouden
sleur. Daarom zullen de opinies in
deze vergadering wel verdeeld zijn, doch
met overleg is er iets goeds te berei
ken. Spr. hoopt, dat niemand bezield
zal zijn met een kleinzielige concur
rentiezucht en dat allen zullen bestui
ten de sluiting in te voeren, en wel op
1 Januari a.s. Op Feestdagen is het
wenschdijk, dat gedeeltelijk geopend
wordt. Ook is verkieslijk in de week
's avonds te 9 uur te sluiten. Voor 't
publiek behoeft geen vrees te bestaan,
het zal zich weldra in den nieuwe*
toestand schikken.
Met een hartelijk applaus werd de
inleiding Van den Voorzitter besloten.
Medegedeeld werd, dat de heeren Dr.
Droog en Rozemeier, tot hun leedvre
zen. verhinderd waren.
De heer Glas, banketbakker, vindt de
Zondagssluiting voor zijn rak zeer be
zwaarlijk.
De heer Kramer, sigarenhandelaar,
ziet een groot bezwaar in de sluiting,
wijl Heemstede te dicht bij Haarlem
gelegen is. Spr. verkoopt ook koffie
en thee, deze wil hij Zondags wel niet
verkoopen, doch sigaren dat gaat niet.
Hij heeft dan ook klandizi e van vreem
delingen.
De Voorzitter wijst er op^ dat 't pu
bliek dient geleerd te worden, dat de
sigaren in de week gekocht moeien
worden.
De heer Hoogdijk, sigarenhandelaar,
heeft hetzelfde bezwaar.
De heer W. van Zeggelen adviseert,-
den Raad te vragen, te verbieden, dat
op Zondag met karren door vreemde
lingen gevent wordt. Verdea- dient 't pu
bliek bewerkt te worden, en dan is spr.
vóór de invoering der sluiting.
De heer Kramer is voor shilling tot
12 uur. Daarna kan hij niet, wil hij
ten minste zijn lasten behoorlijk op
brengen.
De Voorzitter gal als zijn meening Ie
17)
Madeleine Lief zich gezeggen en
lag weldra op haar kamer in diepen
slaap. Te elf uur besloot Jean nette
haar te wekken, en eenige ©ogenblik
ken later verscheen dé jonge markie
zin in den salon. Verwonderd keek zij
«n zich keen en vroeg' aan Charles
„•Waar is mevrouw de M on dragon
Hebt ge mij niet gezegd dat izij 'needs
vpnoeg' hier zou zijn?"
„Zij Zal zied! van haar kasteel |Ma-
galas rechtstreeks naar de kerk van
Braseac begeven", was het antwoord.
Madeleine fronste de wenkbrau
wen en vroeg: „Wjeet gij ook waarom
de ziuster van Horace het huis van
haren broeder zfoo opzettelijk ver
mijdt
De priester weid zeer bleek, maar
antwoordde niet.
„Zou haar haat zbo sterk zijn",
g'ing Madeleine voort, „dat 0e dezeln
Keifs bij een geopend graf niet kan
vergeten! Wat heb ik toch gedaan
dat zij' mij zoozeer schijnt te (ver
foeien
En op «achten toon, met ide (oogien
vol tranen, ging zij voort: „Horace
had haar aoo lief, Om; zijnentwil
zou o>ok ik haar bemind hebben, 'in
dien ze maar gewild had."
Diep ontroerd antwoordde Charles
de Sintély„Houd moed, Madeleine
Wat u ook moge overkomen, denk
er steeds aan dat een zuiver g'ewe-
ten de kracht geeft om alle [rampen
te verdragen
Afgeleid door' het geratel van de
eerste rijtuigen op het voorplein, let
te de markiezin niet op het geheim
zinnige, dat in de woorden van den
priester lag opgesloten. Weldra was
de jonge vrouw omringd door vrien
dinnen barer jeugd, die haar om
strijd de betuig'ingen harer deelne
ming' en oprechte genegenheid kwa
men brengen
Eindelijk was het tijd voor de be
grafenis en Zette de treurige stoet
zich in beweging Niettegenstaande
de drie kilometers, die Brassac van
Roche Morte scheidden, had Made
leine te voet bet lijk van haren (echt
genoot grafwaarts willen volgen.
„Men zegt dat de markies geen
testament heeft gemaakt", sprak een
der dorpelingen.
„Dat i.s zoo, maar de markiezin
voert toch de voogdijschap over haar
dochter, en 0al dus tot aan |de (meer
derjarigheid van het kind het vrucht
gebruik van deze kolossale nalaten
schap hebben."
„De markiezin heeft bepaald ge
wild, dat de markies door zijn hu
welijk met haar geen van zijn bloed
verwanten zlou schaden,"
„Zij is een engel, en ik fziou (hon
derdmaal liever met haar te doen
hebben dan met de vicomtesse de
Mondragon, de zuster van den mar
kies, die de begrafenis niet eens
schijnt te zullen bijwonen."
„Jawel, zij is reeds in de kerk. Ik
heb haar straks al zien rijden."
En zoo- was liet. Toen Charles ide
Sintély met zijn nicht de kerk bin
nentrad, vohden zie daar Clara de
Mondragon a l in de voorste stoelen-
rij knielen. Madeleine ziette zich
naast haar, maar als door een eleci-
trisohen stroom getroffen, stohd de
vicomtesse met een ruk op, wierp
haar sluier achterover en ging aan
de tegenovergestelde zijde zitten,
zioo ver mogelijk van haar schoon
zuster verwijderd. Madeleine bewoog
zich niet; ze verborg het gelaat in
de handen, maar de trainen stroom
den haar over de wangen.
„Mijn God", fluisterde zij, „ver
geven is plicht, vooral in tegenwoor
digheid van den dood, maar geef 'tnij
kracht om te Zwijgen en te verdra
gen." i
Het gedrag der vicomtesse werd
door de dorpelingeh allesbehalve
vleiend besproken. Al was dain het
huwelijk van haar broeder een,mis-
rekening voor haar geweest in
tegenwoordigheid van een doode nog
zulk een haa.t te tooneln, dat Was
iedereen te kras.
„Als mevrouw de Cypières niet
Je deugd en de oioschuld zelve Was",
sprak iemand aarzelend, „dan zon
men haast gaan denken dat de (vi-
ciomtesse de Mondragon-iets heel ern
stigs van haar wist."
Daartegen protesteerden allen
mevrouw de Cypières was een en
gel, op1 wiie zielfs geen schaduw' van
een kwaad vermoeden mocht rusten.
Made leine l ag in tusschen in de
diepste droefheid op het kerkhof
neergeknield. En niet alleen de smart
drukte haar ter neer. maar 0; vo 1de
izliiclh thans omgeven door onzi hi bare
vijanden e!n Werd door de somberste
voorgevoelens bl.stoirmd. Het scheen
haar toe dat zij met haar groote
zachtmoedigheid niet zou kunnen
strijden en zich verdedigen, en Jat
het toch 000 noodig zou zijn.
Eenig gedruisch om haar heen
kwam dei jonge vrouw storen in haar
zoo sombere overp inzingen. Dr zwa
re lijkkist werd in de grafkamer
geschovennaast 0ijine moeder zou
de markies de Cypières rusten. Nog
eenige gebeden en de menigte ging
uiteen, terwijl Charles de Sintély
ziicih gieireed maakte om met de andere
familieleden naar het kasteel Rochc-
Motrie terug' te keeren.
Maar op dit oogenblik naderde
eensklaps de vicomtesse de Mondrar
g'on met omhoog geslagen sluier,
bleek als een doode maar met pogen
glinsterend vajn toorn, de graftombe.
Met tragisch gebaar strekte zij de
hand uit naar de marmeren deur en
sprak op luiden toon„MHjh broeder.
ik heb u vurig' bemind. We© (haar,
die ons van elkander gescheiden
heeft: wee de huichelachtige en boos
aardige eerloozie, die u op deze plaats
gebracht heeft. Ik z|weer bij uwe ias-
scbes, dat ik u wreken zlal."
Bij deze woorden, die een somber
en vreeselijk geheim deden vermoe
den, giing er een siddering van (ang
stige verbazing door de rijen der
aanwezigen. Had het verdriet dan
Ciara de Mondragdn kiankz,innig
doen worden?
De jonge markiezin was, toein ze
daar haar schoonzuster als eeu godin
der wrake zag staan, door een ont
zet tend en angst aangegrepen.
„Hem wreken? Horace?
Moest zijn dood dan gewroken wor
den En op wie
D© heftige aandoeningen der laat
ste uren waren te veel geweest 'voor
de arme jonge vrouw. Alles wat .er
zonderlings en angstwekkends was
voorgevallen in de laatste dagen,
drong zich ;in haar gedachten samen,
toen ze Clara, die vreesdij ke woor
den hoorde uitspreken. Haar krach
ten waren Iniet langer best and tegen
zooveel ont:oeiing c|n onlzettng, en
bewusteloos zonk ze nabij het graf
van haren echtgenoot neder.
„Misschien is liet niets dan een
diepe bezwijming, door de groote ver
moeienis veroorzaakt", oordeelde de
grijze dorpsgeneesheer, en ofschoon
hij er niet zoo spoedig in slaagde'haar
weer tot bewustzijn ie brengeh, etem,-
do hij er toch in toe dat 0ij voor
zichtig' naar Roche Mdrte Kou wor
den vervoerd. t
Acht dagen lang zlweefde Made
leine tusschen leven en dood, maar ide
toewijding van den dokter en Jean-
nette en haar sterk gestel redden;
haar. Eerst toen Charles de Sintély
haar buiten gevaar wist, keeide hij'
naar Parijs terug.
Maar was hij gerustgesteld om
trent Madelbe.n&'s lichamelijk her
stel, omtrent haar verder lot werd
hij door den vrceselijksien afeist ge
kweld. Clara de Mondragon had zich
op het kasteel van Magalas opgeslo
ten, maar welke plannen smeedde
zij' daar om de jonge markiezin lia
het verderf te storten
■Want dat zij het daarop aanlegde,
was helaas maai- al te waarschijnlijk.
iVoor de reehtb'anJtJ.
Madeleine begon Zich te herstel
len van den vrees al ijken schok, dien
zij bij de begralenis van haar betreur
den echtgenoot had moeten door
staan. Reeds bracht, zij weer een ge
deelte van den dag in den Ituin 'door,
in gezelschap van Jeannette eta
Leonie, van wie zij bijna geen pogen.-
hlik widde scheiden.
Wordt vervolgd
