DAGBLAD voor NOORD- en 7UID-H0LLAND.
Moeder en Martelares
n.,11 - .~b/„ IhH lillik.:» 1211—™»
King£av»iBKii&wM$ Hd«3l-33f ffssarBem
Uit de Statenzaal.
BUITENLAND.
feuilleton
DONDERDAC II NOV. If»#».
34ste Jaargang No. 7039
Bureaux van Redactie en Administratie
SHtoresmmwraa»? TeSafoonsiBiKaBinoB» 1426.
B.
Voor advertentiën en r&ciames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
►ti De Wethouders
benoeming.
BEL6IË.
ENGELAND.
RUSLAND.
gevangen genomen.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
*80*»ïaiE(IT8PRU»i
Per 8 waanden voor Haarlem t 1,86
Voo!' do plaatsen, waar oen agent is gevestigd {kom der gemeente) 1.86
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afiooo riyke nummer- 0,08
MUS OER ADVERTEh. EN:
Van 16 regels60 cent (contant 60 cent).
Iedere regel meer10 «ent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 20 cent per regel. Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (i contant).
Alle betalende abouné? op dit blad, die In bet bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
GULDEN bij
schiktheid tot
wsrken.
410
overlijden.
hand of voet.
150
éen oog.
éon duim.
60
één
wijsvinger.
15
GULDEN bt)
verlies van
éen anderee
vinger.
De «sltkeerlng dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean", Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht II.
't Ken den linksthen raadslaien
atisteren tóch. niet van het hart, oon
een man van it echts in. het. College
van Dag. Bestuur op te nemen
Qch, men is „liberaal" en royaal,
prettig in lie conversatie en meegaan
de» joviaal en vriendschappelijk, men
spreekt van „gelijke i echten voor
iedereen", en „erkenning- der minder
heid", maar als 't op daden
aankomtdan komt de anti-
oleriealiteit boven, en dap helpt geep.
beroep op rechtvaardigheidszin
In andere plaatsen is de liberale
en anti-derieale fractie, óf,wei nood
gedwongen, ofwel in ©ep oogenbiik
mn helder in zicht en onpartijdig
heid, over dat benauwlie eigen-krin-
getjes-standpunt heen.
Maai* in Haarlem is 't a.nii-eleri-
qale spook zelfs voor de achtbare
raadsleden nog' volop in actie!
De liberale heer Vincent Laosjes,
Mm wiens goeden wil ejn achtbaar
heid we in geenejn deel© twijfelen, is
de uitverkorene geworden van de
afit.i-clerjcalcn.
Dat het College van B. en iWj
toch al niet van de eerste orde, door
deze keuze is versterkt, zal wel door
geen liberaal zelfs met oprechte
geestdrift kunnen worden beweerd.
Integendeel: door ibet juridische
element nn héél eji al uit het Col l ege
vjerwijderd te houden, is het Dagé-
lijkscih. Bestuur in niet geringe mate
verzwakt
Intusechende les die onzie Chris
telijke en Katholieke mannen uit de
ze benoeming' trekken kunnen, ligt
voor de hand. v
Ze is deze, dat alweer eens voor
de zooveelste maal bewezen is, dat
hij1 de anti-oleriealen van diverse
pluimage, als het op daden aan
komt, de natuur- sterker is dan alle
redeneering; dat er Op rechtvaar
digheid en billijkheid en erkenning
der rechten van de minderheid aan
dien kant niet valt te rekenen.
Deze wethnudersbenoeming' zal
Idoor onze Katholieke mannén. vooral,
die met recht en met eere met hun
clandidaat voor den wethouierszetial
mochten voor den dag komen, ge
voeld worden als een striem in het
gezicht
Mlaar daarom zal ze tevens een
Opwekking' zijn tot méér actie, tot
nog' energieker wierktón, tot krachti
ger daden en warme geestdrift voor
de 'goede zaak.
De weg' naar de overwinning ben
slotte leidt altijd over kleine neder
lagen, en een klein© tegenslag is voor
eén goedgeorganiseerd leger geen
vjerlies, maar een 'dikwijls zeer wel
kome opwekking tot krachtiger da
den
Zóó Vatten wij: deze wethoudeirsbe-
noeming op<, en we brengen in die
stemming' dan ten slotte ook een
©eresaluut aan onze Rechtsch© raads
leden, die blijkbaar als één man (een
stem werd door het bij vergissing
uitbrengen van een verkeerd stem
biljet waardeloos) aan de afspraak
getrouw, stemden op den eamdiiaat
der 'Christelijke minderheid.
Nalezing van de Raadsvergadering.
Een magere agenda is niet altijd
een waarborg voor korte raadsver
gaderingen. Dat is gisteren weer
eens duidelijk bewezen. Voor een der
tiental vrij onbelangrijke punten ver
gaderde de Riaai tot bij vieren,
Reeds bij de meledeolingen viel
een opmerking en wel van den nes
tor: den 'heer Sneltjes, die zijn leed
wezen uitsprak, dat geen recht was
wedervaren aan de groote verdien
sten van den heer v. d. Berg, oom
mies der belastingen alhier, door
dezen te passeeren voor de nieuw©
betrekking' van belastingoolntroleur
en daarvoor een Zaandamscheln mijn
heer uit te verkoren. D© benoeming
is ml- geschied door BI en VS Doch
ook dezen onderschatten da verdien
sten des Heeran v. d. Berg! niet, al
benoemden zij hem ook niet. Het
komt ons voor, dat B- en iW|. deze
nieuwe functie wilden opdragc|n aan
iemand, die reeds langier met het
zelfde bijltje had gehakt en ook aan
het benoemen van eep vreemdeling
isl naast 't nadeel van zijn weinige
bekendheid met personen en toestan
den, toch het groote voordeel ver
bonden, dat hij als geheel onpar
tijdig', zelfstandig mensejh, hier aan
landt.
Onze lezers 'weten, dat in bladen
en gesprekken geweldig geklaagd
wordt over den toestand van ons
gas. De directeur der Gem. Licht
fabrieken heeft nu ongevraagd ©en
rapport dienaangaande ingezonden,
dat ook voor de Pers juist heien-
mcrg'en ter inzag© is gelegd en dat
verderop in ons blad zal worden
besproken.
De uitbreiding' der zWem- en bad
inrichting' aan de Houtvaart is op
verzoek van den heer v. d. Kamp
aangehouden. Over de resultaten van
dat onderwijs daar, waren enkele
heeren niet zeer tevreden. Dok
ter v. d Berg' bv. stond het niet
aan, dat er zoo nooit diplomaas
worden verstrekt. Doch dat wist de
heer Kleynenbterg al heel gauw te
metiveeren. Geef je diplomaas aan
de jongelui, betoogde hij. 'dan worden
ze overmoedig en gaan ze overal
zwemmen. Voor deze motiveering
was wel iets te zeggen. Ben fout van
BI en [W], |i>s, en de heeren vt d.
Kamp en v. d. Berg wezen daar
op dat zij! in dergelijke gevallen,
ondeskundig als zij in Id'e zwemsport
toch zijn, niet de voorlichting vragen
eener vereeniginv, die z ch speciaal
bezig houdt "met dezen tak van sport
En dat kan men al dadelijk aan
de Zwemcfflhmissie van den Bond
voor Lichamelijke Opvoeding. Blijk
baar doelde de heer y. d. Berg ook
hierop, toen hij 't idee aan de hand
deed voor |dje zwemschool een Com
missie van Tpezicht te benoemen.
Het is wel af' te keuren in B. en jWl
dergelijke vereenigingen, door 't par
ticulier initiatief opgericht, hoog
hartig' te passeeren. Door samenwer
king en wat meer waardeering kop
hier ook wel wat goeds worden yer-
kregen.
i
jWlie in zake het luide venten op
Zondag' verbaasd heeft gestaan over
de beknoptheid van 't advies lier
„Commissie met den langen naam"
op 't adres van den Kerkeraad lier
Eed. Hery Gemeente, heeft het nu
heer v. Styrum kunnen hoonen De
hee iv. Styrum kunnen hoonen De
Commissie n.l wenscjhte den Kerke
raad, die een kort adres had inge
zonden, met gelijke munt te betalen,-
Men scheen den adressant het min
of meer euvel te duiden niet met
een breed gemotiveerd adres te zijn
gekomen, als zou het thans getuigen
van weinig deferentie voor den Raai
en letwel.ook voorde Rech.tsgelee.r-
de Cbmmissie. Doch de heer Las-
schuit liet niet na op te merken,
dat een dergelijk eenvoudig verzoek
geen breed© toelichting behoeft en
dat kortheid yaak h&t kenmerk van
het ware is
Mot 't adres is het niet geluk
kig1 gegaan, al vond het ook wiaxme
verdedigers.
iWat er niét inzit, is er moeilijk
in te brengen. En zoo bleek het weer,
dat de Raaismeerderheid vrij onge
voelig' bleef voor Zondagsrust en
Zondagsheiliging, anders zou men
wel maatregelen hebben genomen,
dat het hdtelijk schreeuwen van ven
ters op |dn dag' des Heeren verboden
werd.
Als altijd 'wéér 't gewone praatje
dat het. misbruik nog' zoo erg niet
was. fWaarop de heer Lasschuit zeer
ter snede opmerkte;, dat bet dan nu
de geschiktste tijd was om 't te ver
bieden.
Na een praatje van den' heer
Mcdoct dat wel don lachlust opwek;
te, doch verder niet veel om 't lijf
had, n.l dat Idoor het verbieden van
het luide venten dei Zondagsrust
juist zou geschaad Worden, daar de
venters dan overal zouden aanbel
len, wlerd de zaak beëindigd met een
ongunstige beslissing op 't aires
van den Kerkeraad, dat nog wel ge
steund Was door „Patrimonium".
De kwestie Oostenbroek ten slotte
gaf aan de debatten een scherp ka
rakter, zóó, dat de Voorzitter verzocht,
dat de toon, waarop deze debatten
gevoerd wordeD, geen voortgang zou
vinden in den vervolge, anders zou
heel spoedig de aangename en gezellige
geest, die de Haarhnosche Raadsver
gaderingen kenmerkt, verdwenen zijn.
Erg scherp was de Heer Modoo
vooral, in zijn uitdrukkingen. B. en W.
hebben van hun positie tegenover den
Heer Oostenbroek: misbruik gemaakt,
ze hebben hem tueschen de taDg
gehouden en hem geknepen om billijke
voorwaarden van hem af te dwingen;
toen eenmaal het leggen van bouw-
verbod op de gronden ten Zuiden van
de Am8terdamscbe Vaart in hoog9te
instantie geen goedkeuring had ver
kregen, hebben B en W. willen too-
Den nog over andere middelen te
beschikken om de zaken geen voort
gang te doen hebben.
L.aEn de heer Rinkema kwam terug
op de woorden door den Voorzitter in
de vorige vergadering gesproken, „dat
hij alleen die zaken op de agenda zou
plaatsen, die hij verkoos". Daar staat
tegenover, zei de heer Rinkema, „dat
de Raad alleen die zaken zal behan
delen, welke bij wil."
De Voorzitter was deze maal kalmer
gestemd. Op de heftige aanvallen van
den heer Modoo antwoordde hij alleen,
dat B. en W. gehandeld hebben in 't
belang van de gemeente.
Wij gelooven dit gaarne.
Toch valt het niet 1e ontkennen,
dat B. en W. om een gemeentebelang
te dienen niet den koninklijken, roya-
len weg bewandeld hebben. De heer
Oosten broek iscp sleeptouw gehouden.
B. en W. hebben, om iets anders te
bereiken, de zaak gerekt, zij erkennen
dat zelf. Of nu 't doel altijd de mid
delen heiligt, wagen wij sterk te be
twijfelen. En bij de grondexpioitanten
èn bij de Raadsleden bestaat grooten
wrevel over de trage afdoening der
zakeD.
Ecfio, de kwestie is nu bijna opge
lost. Ze zou reeds opgelost zijn, be
toogde de heer Tbiel, nog even vóór dat
bij het commandoschip ging verlaten,
hadde niet de commissie van O. W.
een knuppel in 't hoenderhok komen
gooien door plotseling met een nieuw
idee voor den dag ie komen. En de
heer Thiel stelde dat met zoo'n over
tuigend betoog voor, dat haast ieder
een het werkelijk zou gaan gelooven.
Wel, heb je nu van je leven, riepen
eenparig de commissieleden uit, nu
heboen wij allen op spoed aangedron
gen en krijgen than- nog de schuld de
zaken te hebben vertraagd.
De heeren moeten wel den indruk
hebben gekregen, dat het moeilijk
vechten is tegen handige juristerij.
Er bestaat nu eenige kans, dat het
raadsstuk, dat de kwestie Oostenbroek
zal oplossen en dat reeds volgens deD
Voorzitter gedrukt ligt, ons eerstdaags
zal bereiken.
Het zal een ware verademing geven I
Over de wethoudersbenóeming elders
in ons blad een woordje.
De heer Loosjes werd druk gecom
plimenteerd, onderwijl zocht de heer
Thiel met zijn ledige portefeuille on
der den arm een veilig plaatsje op in
de raadszaal, waar bij in 't vervolg
zetelen zal, als de eenige oud-wethou
der.
Dat hij dan een beel anderen kijk
zal hebben op de groene tafel van B.
en W. staat onomstootelijk vast.
DE (KILITAIRE KWESTIE.
Senaat en Kamer zijn gisteren in
gewone zittiDg bijeengekomen.
De bestuursverkiezingen hebben in
beide Kamers geen verandering ge
bracht in de samenstelling van het
bestuur. De Senaat iB verdaagd tot
begin December.
In de Kamer heeft men de vraag
behandeld of men de beraadslaging
der militaire kwestie weder zal openen,
of eerst na het onderzoek der begroo
ting in de afdeelingen, dat twee dagen
in beslag zal nemen.
Dit laatste is aangenomen. Blijkbaar
wil de rechterzijde door dit nieuwe
uitstel tijd winnen om het eens te
woiden, daar, na Vrijdag een wijzigiDg
in de stemming is gekomen, waardoor
de mogelijkheid, dat de regeering de
hervorming met de linkerzijde zal tot
otand brengen, gelukkig geringer is
geworden.
De linkerzijde heeft te vroeg victorie
gekraaid, en ziet daardoor den buit
zich ontgaan 1
DE PAIRS EN DE BEGROOTING.
De „Times" bevat onder de „Poli
tical Notes" de belangrijke mededee-
ling dat bij de tweede lezing der ont
werp begrootiDg door de oppositie een
rmendement zal worden ingediend
tegen dezen maatregel der regeering en
dat derhalve de verwerping van het
ontwerp als zeker mag worden aan
genomen.
Een eenvoudig en beknopt amende
ment met het doel dat de onderhavige
onderwerpen te ernstig zijn, dan dat
het floogerhuis de verantwoording op
zich zou durven nemen het ontwerp
aan te nemen voor en aleer bet land
gelegenheid zal hebben gehad zijn stem
erover te doen hooren, dit zal de beste
vorm zijn, zegt de „Times", waarin
dit amendement zal dienen te worden
ingekleed.
Zulk een amendement, meent het
C ty-blad, zou de kwestie zeer vereen
voudigen en daardoor de voorkeur
verdienen boven een lang beredeneerd
amendement.
Het blad zegt verder dat steeds
groeiende oppositie tegen deze begroo
ting dit noodig maakte en weerlegt
voor zooveel noodig nog eens de fabel
dat de leiders der Unionistische partij
het met hun volgers niet meer eens
zouden zijn.
De krijgsklaroen is derhalve gesto
ken en de strijd zal dus worden uit
gevochten naar alle waarschijnlijkheid.
Immers, men moet weliswaar reke
ning houden met de mogelijkheid dat
er in de 14 dagen die ons nog resten
nog iets veranderen kan, maar het be
richt ziet er te siellig uit, dan dat niet
moet worden aangenomen, dat het aan
de „Times" is verstrekt van bevoegde
zijde.
Hoe het zal afloopen, iB en blijft
nog duister.
DB STE3CRECHTVROUWEN WIK
i AAN 'T WERK.
De stemrechtvrouweü hebben bij de
gisteren gemelde rede van Minister
Asquith aan het banket van den lord
Mayor in Guildhall, weer hun kunsten
vertoond.
Minister Asquith kon, wonder ge
noeg, ongestoord zijn rede houden,
maar toen de nieuwe burgemeester
van Linden een toast wilde uitbren
gen op den koning, stortte plotseling
een stroom van glasscherven van uit
een hooger gelegen venster op da
hoofden der gasten neer.
Groote ontsteltenis natuurlijk 1 Eerst
begreep men er niets van doch dra
hoorde men ook het bekende„Stem
recht voor vrouwen", van uit da
bovenverdieping klinken en toen wist
men aan wie men dat alles te danken
had.
Een der gasten liep enkele wonden
op, de anderen kwamen er gelukkig
ongedeerd af.
De heldinnen van dit meesterstuk
van vrouwelijke propaganda warea
reeds 's morgens in 't gebouw door
gedrongen, bewerende dat ze schoon
maaksters waren. Den heelen dag
hadden zij zich verborgen gehouden
om 's avonds bovengenoemde helden
daden te verrichten.
Arrestatie en opsluiting in de ge
vangenis was natuurlijk 't eind van
dit spei.
DE DOEMA.
Sedert een dag' of wat is tb Rus
sische doema weer bijeen om haar
„parlementairen" arbeid to hervat
ten.
Heeft het afgeJoopen jaar niet ai
te hoogen dunk gegeven van. de
werkkracht van Idit lichaam, dat de*
„nationalen tijd" in allerlei discus
sies, besprekingen, beschouwingen e|»
woordenwisselingen vrijwel ver
dronk, voor het nieuwe zittingsjaar
heeft men wat hoopvollere verwach
tingen, voor zoover men die tenmin
ste met het oog op de ©enigszins pre
caire positie, die de Doema inneemt,
hebben kan.
Een der grootste oorzaken van de
onvruchtbaarheid gedurende de vo
rige zitting was het feit, dat er
onder de partijen geen geregelde
meerderheid was, maar de verschil
lende voorstellen aangenomen wer
den door een toevallige meerderheaiL
uit verschillende partijen ontstaan*
Nn heeft zich echter, naar het
„•Berl. Tagebl." meldt aan de rech
terzijde een nieuwe partij gevormd
door de samensmelting van twee
fracties, die van de gematigd© redh,-
terpartij en van de nationalisten»,
onder den naam van Nationaal-Rus
sische fractie-
Op het oogenblik is de fractie lee*'
22)
Madeleine maakte g en tegenwer
pingen. Zij dacht op dat oogenblik
niet aan de mogelijkheid, dat zij haar
Itind aou moeten achterlaten
Intussehen waren Gremer en de
Vidal het eens geworden over^ de
Wijze, waarop' mevrouw de Cypières
de reis naar St. Justin zou doen De
rechter van instructie had toegege
ven, dat zlij met een van haar eige'n
rijtuigen zou gaan.
Daar trad Madeleine weer binntón,
gevolgd door de dienstbode met het
kind. Een boosaardig© glimlach krul
de do lippen van den rechter. Nu
begreep de arme vrouw, dat zij
v,an haar- kind zou moeten scheiden,
en als wanhopig strekte zij' de ar
men naar de kleine ïfit.
„Houd moed, mevrouw", sprak
André Baseou nog eens, „wanneer de
markies die afschuwelijke beschul
diging tegen u op schrift gesteld
beeft, dan kan hij dat slechts in
oen ©ogenlik van zijn ver lijs,, erin g
gedaan hebben. De rechtbank zal dit
Wel weten uit te maken, laat u thans
door den tegen p;ed van het oogeja-
hlik »iet terneerslaan."
„Dank u", antwlcordde Madeleine
met een dankbaren biik, „maar mijn
kind za-1 toch niets overkomen M,e|n
zal de kleine todh zeker wel bij mij
laten
De heer de Vidal, die de bedoeling
van Grenier reeds geraden had, vopd
den moed niet om te antwoorden.
De rechter van instructie belastte
zich er mee, haar dezen nieuwen
slag- toe te brengen.
„:Uw kind met u meenemen laa.ar de
gevangenis", sprak hij. „Neen, dat
kan niet worden toegestaan".
Een oogenblik scheen Madeleiine
onder dezen schok het bewustzijn
van wat om haar heen gebeulde, ver
loren te hebben.
Toen sprak ze tot den rechter„In-
dien gij zelf kinderen hebt, dal.a
smeek ik u in den naam van die
kleinen, mij mijn dochtertje niet te
ontnemen. Het zou mijh d od zijn!"
Mijnheer de Vidal kon slechts met
moeite zijn ontroering' bedwingen.
Den rechter van instructie echter
begon de zaak blijkbaar te vervelen.
Hij naderde, een venster en gaf oen
der gendarmen daar buiten een tee-
ken. Weldra, verschenen er twee majn-
nen in de zaal om de beschuldigde
weg' te voeren. Zonder goed te weten
Wat zij deed, plaatste Jeannette zich
voor haar meesteres om haar te ver
dedigen.
„Blijf bedaard", fluisterde de Vi
dal haar toe, „anders wordt gij ook
„Welnu", Was het antwoord, „dan
zou ik immers mijn meesteres kun
nen volgen 1"
„En wie zal dan de kleine ver-
zorgen en over haar waken Tracht
liever mevrouw de Cypières tot
kalmte te brengen, opdat zij' onder
a:l dat leed haar verstand niet ver-
lieze."
Jeannette begreep dat de procu-
reur gelijk had- Ze trad op haar
meesteres toe en sprak: „Bedaar, me
vrouw. Ge waart reeds ©en heilige,
de menschen zullen een martelares
van u maken. Vertrouw mij de klei
ne Leonie toe, gij kunt aan die men
schen toch geen weerstand bieden- Ik
zal voor de kleine zorgen, en ak
zwieer u 'dat zoolang' ik leef, niemand
haar eenig leed zal doen."
MaidelLne's wilskta lit Was gebro
ken.
Z,ij; liet :to© da,t Jeannette haar het
kind uit de armen nam, zag' dat
Ségonde zich inet de kleine Leonie
verwijderde, en wilde (toen de gen-
darmen volgen. Maar haar krachten
bleken uitgeput, en ze zonk bewus
teloos ter aarde.
Jeannette knielde bij haar neer ein
wild© 'trachten, haar weer bij te
brengen. Miaar de heer de Vidal
sprak: „Laat haar niet bij1 kennis
kernen, da,t 'zou op het oogenblik
al te Wreed zijn."
Bewusteloos werd de arme vrouw
in een der landauers van Roche-
Mprtó weggevoerd. Men had haar
zoo goed en zoo kwaad het ging
cp de kussens van het rijtuig neer
gelegd, terwijl André Basoou en een
gendarme op de voorbank hadden
plaats genomen.
Kort vóórdat het rijtuig' op de
plaats van zijn bestemming' was,
kwam Madeleine tot bewustzijn te
rug'.
„Waar bén ik", vroeg' zij1 aan den
cpnaissaxis.
De sjerp en de helm van den gen
darme gaven haar het begrip van
haar vreeselijken toestand terug
zelfs nog' vóór André Baseou haar
had kunnen antwoorden.
„O mijn God, Wa,t moet er met
mijn arm kind gebeuren", snikte zij.
A ndré greep haar hand en sprak
„W|ees gerust, mevrouw. Jeannette
waakt over haar en zal wel zorgen,
dat haar niets kwaads overkomt.
Tracht uw kalmte en wilskracht te
rug' te vinden, die ge zoozeer noodig
zult hebben in de aanstaande moei-
I lijk© dagen."
Niettegenstaande de wanhoop, die
haar dreigde te overmeesteren, on-
derdrukte de markiezin haar tranen
en sprak tot André Baseou: „Als
gij; i nderdaad wilt dit. ik moedig mijn
!e; roev'ncen het hoofd bied b'.doof
mij dan dat ook gij voor mijn dochter
zult waken."
„Uw verlangen is een bevel voor
mij', mevrouw", was het eenvoudige
antwoord. „Morgen reeds zal ik op
Roehe-Mort© mijn intrek nemen."
Madeleine glimlachte hem dank
baar toe.
Eenig© minuten later hield het
rijtuig1 voor de gevangenis van St.
Justin stil, en de markiezin de Cy
pières, de voornaamste dame uit den
geheelen .omtrek, schoon als de en-
glelen in den verblindenden glans van
haar jeugd, werd ingeschreven in het
viez©, beduimelde gevangenisregis-
ter, vlak onder een ellendigen land
louper, die den vorigen avond ge
vangen genomen was op het oogen
blik dat hij een hoenderhok plun
derde.
Het ongieloofelijke was gebeurd:
Madeleine de Cypières was een ge
vangene.
VI. Een 2ware plicht.
Charles de Sintély had juist met
de ingetogenheid, die hem bij al de
handelingen van zijin heilig ambt
kenmerkte, in de St. Ciotilde de H
M!is opgedragen, toen de koster hem
een briefje kwam overhandigen, dat
'een dienstman zooeven g.b:acht had.
Mét een glimlach herkende hij op
de .enveloppe het schrift van zijn
broeder Raimond. Hij opende den
brief, doorliep de weinige regels en
incest zich eensklaps vastgrijpen aan
zijn koorstoel om niet als door den
bliksem getroffen ter aarde to stor
ten Slechts met moeite onderdrukte
hij een kreet van den hevigsten
angst Do pastoor, die zijn medehei-.
per een zeer bijzondere achting toe
droeg1, bemerkte de hevige ontroe
ring', die zich van den jongen pries
ter meester maakte Hij snelde op
hem toe en vroeg: „Sintély, wat is
er Is u een ongeluk overkomen
Als eenig antwoord reikte Charles
hem het briefje oyer, dat hij zooeven
ontvangen had.
En daar stonden de vreesclijke
woorden„De justitie is bij mij aan
huis en beschuldigt mij, den markies
de Cypières vergiftigd te hebben.;
Kom mij spoedig' verdedigen of ik
word krankzinnig'. Raimolnd
„Maar arme vriend", riep do pas
toor uit „dat is vreeselijk. Uw broe
der is immers de rechtschapenheid
zelf. Hoe kan men hem van zulk een
afschuwelijke misdaad beschuldigen!
Ga, hem terstond troosten en helpen5
Bij uw terugkomst zullen we er ver
der over 'praten, wat we in deze
za.ak deen kunnen. Rek ejn intussehen
op mij:"
Charles dankte den pastoor met
een stevigén handdruk en verwij
derde zich haastig in de richting van
de rue de Grenelle. Hij voelde zich!
diep terneergeslagen. De ramp. die
hij1 sedert den dood van den markies
voorzien had, was eindelijk gekomen
Maar niet Madeleine zooals hij
gevreesd had doch Raimond werd
nu. het slachtoffer.
WwAi vervolgd
