DAGBLAD voor NOORD- en 7'UD-HOLLAND.
4 dla mos*
UUndwhiii&wMt 2fi«@!-33g üaaHeRi*
11 1 a
Bij stormweer te
Zandvoort.
BUSTENLAND.
Gemengde Buiteniandsche berichten
Zaterdagavoodpraatjes.
34ste Jaargang No, 7059
Bureaux van Redactie en Administratie t
lwi©r®rammMifsafi®i8 ¥«stelcMaamesmsnei» 1438©.
A.
Voer advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
s 4 «6 f
ft ril 11 ft
«ÜLDEN bij HUI fill GULDEN bij f| GULDEN bij fl A GULDEN bi) fill*
Dit nummer bestaat uit
oier bladen, ui. o. de Of-
ficiëele Kerk lijst en het
QeïllustreerdZondags-
blad in 16 bladzijden.
ÊÊRSTE SLftD.
ENGELAND.
NIEUWE HAARLEM8CHE COURANT
4BO»HEMfilTSrRMSl
i'ttt iiMuu*a«ij voor Haarlemt 1,85
v ooï de pinnimn. waar een agent is gevestigd (kom:, der gemeente) 1.86
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
A.ü..w.. ad^ke uumunni's „0,08
PPIJ8 O lift ADVCRTEhTIÉN:
Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent).
Iedere regel meer10 cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 20 cent per regel. Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (st contant).
-Mie (xatateade abonué» op dit blaü, die in bet bedt eener verzekeringspolis eii», rijxs volgens de bepalingen op de pollissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
iMVftnslange ouge- fg 11 f ^er 11 11 verlies van étm i 5111 veriies I 1111 robes var
Ncniktueid not
workes..
éen oog.
4en hnini
dén
wijsvinger
GULDEN bï
verlies van
één andere t-
vinger
ulikeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean", Bijkantoor voor Haarlem de Nederiandsche Credietbank Nieuwe Oracht II
Toeln-ie gierde in de volheid van
z'n gewield, de machtige storm, die
zoo; hoorbaar .wöedt e;n daardoor al
léén al zoo imprèssioneerend werkt,
toejn hen ik 'm gisterenmiddag
gia|ajn opzoeken daar, waar-ie al de
teugelloosheid van z'n kracht, al de
geweldige, caprices van z'n losgebro
ken macht, al de grillen vanjz'n over
moed ka;n botvier enaan het strand
van de zee, op Zanidvoort's duin.
Daar zie-je het stormweer in, de
pracht, die grootschheid. schept.
Daar regeert hij de zee in z'n gewel
digheid, ein alles is klein hij jhèm.;
Daar is 'hij de ba,as, ejn in z'nuit-
bulndigheid geese.lt hij- met scherpe
zandkorrels (de nieuwsgierige! schep
selen die hem komen zien in de ma
jesteit van z'n ongebreideude macht,
en beheerscht hij heel da omgeving
als ©en koning, die er geen iduldt
naast hem, ma.a,r bij wien ook ia.lles
verzinkt in geringheid
De eleetrische tram had een zwape
worsteling hier en daar, waar dehel
heid van den Zuidwester wind zich
schrap zette tegen het snelle voer
tuig. Maar voort ging het toch,
vóórt over de lange baan tusschen
de iduilnen, tot wie in Zandvoort, uit
de|n wiagieu komend, ineens gezwiept
werdén door die lang-gietnenide vla-
ge® van den nijdige® wind, die brui-
dé van over 't boogie duin en slier-
pelnde vegen scherp zand smeet f al in
ongein en ooren van de bezoekers
der badplaats.
Badplaats. - 't lijkt ironie!
Tr o o s tel o os -leeg ein verlaten ligt
het dorp, met al die geblindeerde
vensters en die verlaten woningien,
©n wiat je er nu ziet dn de straten,
zijn dikgekleede, zich schrap zetten
de winterbezoekere, die óók de zee
zoeken, maar nu een andere dan Idle
zaehtaamwiegend© zomerzee, die de
voetein lekt van Amsterdamsché en
andere seiz o e nui t g aan de rs of dagjes-
menschen
't Was door de straat opwaarts
haar het strand een heele deun!
.Rechtuit gierde de machtig© storm
van ze® uit d© naakte straat jin,
huilend vloog hij op tegen de oud©
kerk en told© rond voor het nieuwe
doktershuis, wenken van zand dat
scherpe, priemend© zand meeslee-
peind in z'n staart en onbarmhartig
meêrkletsend tegen de ruiten, of er
mee snerpend - gees elan de de nieuws
gierige stadsmeinsehen, die eens kwa
men kijken naar dat voor he,n zoo
vreemde schouwspel va,n natuur in
majesteit vain woeste ongebondejn
kracht
Zeulend met de lange regenjassen,
die opfliptejn voor de nijdige vlagen,
de petten, diep gedrukt om 't
hoofd, gingen we stap .voor^ stap
vooruit en omhoog, tegen de óploo-
peinde straat op.
De storm wias toeln op z'n (ergst...
Brullend vloog hij op u af, sneed
u den adem weg van den mond, dat
ge even moest omkeeren om bij te
komen, en deinde met zóó heftige®
drang dwingend met donderenden
druk tegen u aan, dat ge moest aar
zelen, dat ge stilstond, da,t ge \bleeft
wiachten op een ©ogenblik van min
der gewéld
Toeln,, opeens, zoodra we waren
bij' Driehuizen, waar nu het volle
geweld van den orkaan schetter krij-
schend losdon derde. op dengeen die
het dorst onderstaan den aanwen
doorgang daar te willen foreeeren,
opééns lag ze voor me ,de gewiel-
dige zee in haar kokendie stormbrui-
sching:
't Gewield vain natuurkrachten, im
posant als g'een menschenwerk óóit
het zijn zal
Trillend en kokend en gulpeind-
schuimende in breed© vlagen va,n
vlokkend schuim, brandde de breede,
oneindige zee, overal-dezelfde en
overal toich anders, op de verlaten
kust.
Heftig dansten de ruwe witkop-
pige golviein, neen, géén golven
waren het, maar louter sclhuimber-
gien, di,e opvlogen en weer neerzon
ken, die op elkaar klommen en dan
rollend afdeinsdan, die beukten te
gen elkaar en ziedend verispat'ten in
kokeinde wieling, rechts, en links en
vóóruit, tot ver, ver, héél ver iiin het
eindeloos verschiet overal hetzelfde,
j Op het strain d woei het witte ikook-
schuim i;n spattende vlokken uit, tot
I ver op het mulle zand datiopgejaagd
werd in scherpe bundels, die vluciht-
te!n voor de kracht van den (storm.
Eu waar ge rondzaagt, daar woel
den en ziedden en wielde® de schui
mende giolfbergen met donderend ge.-
j weid, smakkend op en over elkaar en
neerkletsend in wilde woede, tot zie
rolden naar het- breed© strand dat
I vlak lag1 in den huilenden wind.
L\V;ant de zee kwam niet hóóg-op (te
gen het duin. De Noordwester kan
het water opjagejn, dat het komt
aainploffen tegen de hooge; zanddui-
Inen en wegvreet en meesleurt de na
tuurlijke- zeewering, die het land be
schermt,. Maar de Zuidwester doet
dat !njetdie zweept alleen de zee
zelve in wloeste beweging, die trekt
het water im bergen omhoog ©n ipioft
het dan neer tot diep© geu.cn en da
lem van ziedende branding, maar hij
wierpt dat woedende element niet
vóóruit, landwaarts in.
'tWias reusachtig en machtig, da,t
gezicht van de woedend© zee onder
dein hui lenden orkaan, met die sner
pend-gierende vlagen en de scherpe
geeseii.ng van het puntig© zand
D'r stoinden er velen, haast roer-
locs, op plekjes waar een beetje be
schutting w;as, dat schouwspel aa,n
te zien
De zie© in al Jialar grootheid van
element boven mensclhenkraohte®
de ze© in haair groctsohe oppermacht,
boven den nietigen mensch, die zich
klein voelt.
Zóó zag ik haar, ein 'zwijgend
ging i,k weer heen, voortgedreven
door den druk der woeste stormvla
gen, die bleven bulderen in onver
stoorde kracht.
En in een zijstraatje, een viain die
nauwe, bellende, small©1, zonderlin
ge zijstraatjes van eigenlijk Zand
voort, (niet het zomersche badplaats
je, maar 't Zaindvoort van -altijd dat
loeft en zwoegt en piekert en werkt,
daar stolnd een deur open aan den
kant die van den wind was afgekeerd,
ep ik zag er een jonge, 'stoere viis-
scihersvrouw, die angstig-droomend
ein bezorgd-starend in een onafzien
bare- verte-, 'm ©ogenblik poozen op
den drempel stond te luisteren paar
het inieedoojgieinlo-os geweld van den
huilenden storm op den kokenden
wiaterpiasi, waar de Zaïnjdvoortsohia
visschers hpn sober bestaan vin
den
i 'in Indruk om mee te nemen naai'
huis
DE ONTBINDING VAN HET
PARLEMENT.
Het is eeo zeldzaam feit, waarvoor
men in Engeland staat.
Als men de geschiedenis der laatste
25 jaren nagaat eigenlijk de derde
parlementsontbindiDg van buitenge
woon belang waartoe de Koning nu
zijn toestemming heeft gegeven.
Ontbindingen van bet Lagerhuis
zijn er in dat tijdvak geweest in 1886,
1892, 1895, 1900 en 1905. Daarvan
waren de beide eerstgenoemden verre
weg de belangrijksten.
In 1886 was door het uittreden der
Liberale Unionisten de tweede lezing
van het Home Rule wetsontwerp met
343 tegen 313 stemmen verworpen.
Gladstone trad af en de algemeene
verkiezingen van 15 Juli brachten een
meerderheid van 118 stemmen voor
de vereenigde conservatieven en libe
rale unionisten, die 393 zetels bezetten
tegenover de 275 der radicalen eD
Honoe Rule aanhangers.
De tweede ontbindirg (van 1892)
gaf een meerderheid voor Home Rule
in Wales, Ierland en Schotland, doch
in Engeland zelf kregen de unionisten
een meerderheid van 71 zetels, terwijl
de geheele unionistische meerderheid
slechts 57 zetels bedroeg.
Het was destijds dezelfde H. H
Asquith, die thans de ontbinding
heeft gevraagd, die toen een motie
van wantrouwen in de regeering met
350 tegen 310 stemmen door het
ttoogerhuis wist te doen aannemen
waarop het ministerie aftrad.
Asquith werd toen minister van
Binnenlandsche Zaken in het nieuwe
kabinet Gladstone.
Thans is de derde groote ontbinding
geschied en zelden was er wel een die
dieper ingreep in het Engelsch Staats
recht, vooral omdat het ditmaal de
Lords zijn geweest die er den eersten
stoot toe hebben gegeven.
HARD TEGEN HARD.
Dat de strijd in Engeland nü hard
tegen hard zal gaan, bewijst wel een
heftige rede, die minister Lloyd George
gisterenavond hield in de nationaal-
liberale club.
Hij zeide dat de lords door het
afmaken der begrooting, die voor
schriften bevatte tegen onvermijde
lijke euvelen die bij de groote menigte
armen voorkomen, getoond te hebben
een klasse te zijn, die zelf gezegend
met elk geluk, nochtans onwillig zijn
ten klein beetje van hun overvloed
af te staan om de scheppers van hun
rijkdom te beschermen tegen de kwel
lende verschrikkingen van ellende en
wanhoop.
Dit is hun laatste daad van ver
nietigende woede.
„Met al hun slimheid heeft hun
inhaligheid hun handigheid over
troffen en wij hebben hen ten slotte
te pakken gekregen!"
Deze taal lijkt ons voor een minister
wel wat héél zonderling en van
socialistische tendenzen zeker niet vrij I
„Zeppelin" ie-n verkiezingen.
De burgers van Aken zullen waar
schijnlijk eerstdaags worden opgeroe
pen voor.een nieuwe verkiezing, wijl
die eenigen tijd geleden werd nietig
verklaard. De „Zeppelin II" draagt
daarvan de schuld. Die bestuurbare
ballon vertoonde zich namelijk op den
dag der gemeentelijke verkiezingen bo
ven de stad, en voorzitters en leden
der stembureau's snelden de straat op,
om den ballon te zien manoeuvreeren.
Dien ten gevolge werd het stemmen
een poos geschorst, 't geen als een
onwettige daad is beschouwd gewor
den en o.i. terecht, wijl er kiezers,
aan tijd gebonden, kunnen zijn geweest,
die daardoor verhinderd werden hun
stem uit te brengen. De minderheid
bediende zich toch van dit argument,
om de geldigheid der verkiezing te be
twisten, en zij vroeg ongel-digverkla-
ring met te- meer aandrang, wijl zij
slechts verloren had met een meer
derheid van 7 stemmen.
Piet imoiipteir van Verrdun.
Het blijkt, dat de korporaal Faraco,
die getracht heeft een geheel eskadron
te Verdun te vergiftigen, waarschijnlijk
tot dit besluit gekomen is, omdat hij
financieel volkomen „vastgeloopen"
was.
Volgens de eerste berichten had hij
van een jong s-ol-daat geld geleend, die
hem tevergeefs maande, Deze voorstel
ling blijkt wel te euphemistisch te
zijn.
Hij heeft van het overwicht, dat zijn
rang hem gaf, gebruik gemaakt om
den pas in dienst gestelden soldaat,
zijn vrijwilligers premie afhandig te
maken, onder voorgeven, dat het geld
op de chambrée niet veilig was en hij
het zijn, vader ter bewaring zou geven.
Behalve van dezen soldaat, had hij
ongeveer van alle manschappen geld
geleend, zoodat hij zich niet meer roe
ren kon.
In arren moede had hij toen het
plan opgevat, zich van al zijn schuld-
eischers met één slag te ontdoen.
De Duitsche Rijksdag.
Prins Hohenlohe, vrij-conservatief, is
lot tweeden onder-voorzitter van den
Rijksdag gekozen. De liberalen zijn nu
heelemaal uit het bureau van den
Rijksdag verdwenen,
Overal storm.
Van de Engelsche, Fransche, ler-
sche en Schotsehe kusten, en ook uit
Engeland zelf komen van overal be
richten van ontzettende stormen, erger
dan menschenheugemis weet.
Groote rampen verschillende klei
nere strandingen uitgenomen heb
ben we nog niet vernomen, doch ver
scheidene schepen zijn in vertraging.
Dieven door opn buikspreker misleid.
Een drietal kerels waren den tuin
binnengedrongen van den huiseigenaar
I F., te Podejuch, bij Stettin, om vruch-
len te stelen. De eigenaar, gerucht
hoorend, sloop stil nader en zag de
drie kerels bezig met zakken te vullen.
Daar de heer F. buikspreker is, kreeg
hij den inval met zijn geoefendheid
zijn voordeel te doen. Eerst riep hij
„Halt! niemand verroere zich!" Ve.r-
volgens scheen een stem van een an
der te roepen- „Laat den hond los!"
en inmiddels werd hondengebro-m nage-
j bootst. Verschrikt lieten de dieven de
zakken vallen en beloofden zij, zieli
niet te zullen verroeren.
De buikspreker liep nu op hen af,
doch te voren keerde hij zich om,
roepende: „Mijnheer de sergeant, be
waak goed de uitgangen," waarop hij
zich met andere stem zelf beant
woordde. Aldus slaagde hij erin de
dieven te doen denken, dat het ge
heele huis door politieagenten was om
singeld. Daarna liet hij de schurken
heengaan en stelde hij hen op straat
in handen van eein tweetal toevallig
pas.seerende soldaten. Den 28en ston
den de dieven terecht en, kregen ze
hun verdiende loon.
Afdoende wering van lastige belang
stelling.
Mariette Wolff, de gewezen keuken-
1 meid van madame Steinheil en, een
j vereerster van deze, heeft een aanbod,
j aanplakster van biljetten te worden,
j aangenomen, en is aanstonds erop uit-
getrokken, om haar nieuw bedrijf uit
te oefenen. Zeer begrijpelijk behoefde
zij niet te wachten op een escorte
j van belangstellenden. Aanvankelijk la-
I temde begaan., werd zij echter dat ge-
gaap en de commentaren eindelijk
moede, en vastberaden, weinig ver
schrokken, gooide zij nu links -en rechts
klodders stijfsel naar de gezichten der
dichtst bij haar staanden, wélk mid
del probaat is gebleken.
De Weentsche vergiftigingszaak.
In het bewijsmateriaal, da't tegen offi
cier Hofrichter bijeengebracht is, ont
breken nog steeds twee gewichtige
schakels: dat hij het vergif gekocht
heeft, en dat hij de 10 brieven die
cyankali bevatten, in de bus wierp.
Het staat vast, dat hij couverts, papier
en. capsules gekocht heeft, alles van
dezelfde samenstelling als wat de gif
zendingen bevatten, maar hoe hij aan
cyankali zou gekomen zijn, is nog nief
uitgemaakt.
In deze richting vooral nu wordt
te Linz op uitgebreide schaal het on
derzoek voortgezet.
CXVI.
Vol venvaahting klopt ons
hartSurprises voor
iedereen. Een kist vol in-
teekenaren en een surprise
van onze Koni gin.
Pu« ten vuurtje, aal goed
branden zal en hoe „ver-
eenigenhet parool is.
Beter geblazen dan den
■i,t,i,nd, gebrand, en een
verkiezing die wel beter
had kunnen n floopen.
Daar leven we dus weer in de
dagen ven huiselijke poëzie en van
die blijde kindervreugd, die me altijd
zoo prettig stemt bij het Sint Nicolaas-
feest. Wat drukt het versje 't goed
uit: „vol verwachting klopt ons hart!"
Jawel, het is werkelijk zóó en niet
anders: vol verwachting zitten onze
kinderen al deze dagen pit te kijken,
en je hoort d'r lui hartjes kloppen van
tweeërlei verwachting: de stoutertjes
vol bange vrees dat die zoo goed in
gelichte Sint Nicolaas zal af-weten, van,
al de guitenstreken die ze hebben uit
gehaald in de vorige weken, en de
zoete kindertjes vol blijde hoop op de
belooning. Nu is het waar, dat de
heilige man wel altijd z'n zwarte
knecht met de gard meebrengt, maar
•dat hij toch voor het overige geregeld
meer beloont dan straft: hij heet im
mers niet voor niets de kindervriend?
Maar ook de groote mensch en eeren
den goede Sint al even hard als
de kindertjes en ik geloof, dat bij slot
van rekening onze heilige even goed
een allemansvriend ais een kinder
vriend zou mogen heeten, al bewaren
we wel allen den schijn, dat de kin
dertjes de hoofdzaak zijn en dat wij
grooten. zoo maar voor de gezellig
heid aan de Sint Nicolaasfee'stviering
meedoen! Maar och, waarom niet?
In, den, Sint Nicolaastijd worden veler
wensehen, verhoord, dan i,s het een
week van verrassingen en surprises:
en zijn, wij op dat punt niet alle
maal een, beetje kinderlijk, en in den
waren zin des woords kinderlijk-blij
als onze hartewenschen verhoord wor
den en ons eens wordt thuisgestuurd
wat we al zoolang hebben gewenscht?
Hoor eens, ik wil de geaehie directie
van deze krant niet taxeeren, maar dót
moet ik toch zeggen, dat ik al uil de
verte haar vroolijk gezicht me kan
voorstellen wanneer ze met dezen Sint
Nicolaas als surprise zou krijgen wat
ik haar in alle eerbiedigheid en be
scheidenheid toewen,scheen kist vol
nieuwe inteékenaren, door de deelne
mers aan den abonnementenwedstrijd
bij elkaar gebracht! Het zal me be
nieuwen hoe het loopt met dien wed
strijd ik begin een beetje te twij
felen aan het succes van mijn jongens,
die zoo,als je weet haar den vijf-en-
twintig gulden-prijs dingen, nu ik hoor,
dat er zooveel luidjes zijn die voor
hot mooie denkbeeld: een Roomscbe
krant, en géén andere, in elk Roomsch
huishouden, al dagen lang onvermoeid
in. d,e' weer zijn. Maar enfin, als ze
den prijs niet krijgen, het goede werk
h.ebben. ze dan, toch gedaan, en dat
is het voornaamste'- En als ze dan
hun deel brengen, in de groote Sint
Nicolaas,surprise voor de krant, wel,
dan ben. ik al tevreden! Net zoo
tevreden als we over die andere
Sint Nicolaassurpri.se kunnen wezen,
die onze lieve Koningin aan ons volk
h.eeft bereid, de aardige portretjes van
't snoezige prinsesje. Ik voor mij vind
vooral dat kiekje van ons prinsesje,
waar het zoo mollig ligt te spartelen
op haar dekentjes, met het aardige
kopje glunder u aankijkend, een por
tretje om te stelen! Die Sint Nico
la,as,surprise zal nu ongetwijfeld wei
in ieder huisgezin binnen zijn. gekomen,
en onze Koningin had zeker geen pret
tiger en aardiger en liever geschenk
dan dit aan Haar volk kunnen geven!
Je moet zoo maar den toon weten te
treffen, niet waar, en het juiste oo-
genblik weten te kiezen: daar komt
alles op aan! 't Zelicje als wat ik
van de week zei tegen m'n vrouw, toen
ik in de krant las dat men nu bezig
is met de oprichting van een Room-
sch,e koetsiersvereeniging. Daar is het
nü het juiste oogenhlik voor. Zeker:
een poosje geleden was door dat schrij-
v eiiin de krant over allerlei misbrui
ken en verkeerde toestanden, de stem
ming wel nóg warmer dan nu, doch
al is ,h,e.t spreekwoord waar dat men het
ijzer moet smeden als het heet is, toch
is ook h,et andere waar, dat men beter
eens kan blazen, dan den mond ge
brand. En ik houd hek er voor, dat
als men het stroóvuurtje toen had aan
geblazen, het wel hard zou hebben
gebrand, maar als een echt stroóvuur
tje dan toch dadelijk zou zijn uitgcr
bluscht, terwijl er nu kans op is dat
de zaak goed op pooten komt en het
een ernstig-doorbrandend, goed onder
houden vuur kan worden, H'et zal me
verheugen als ik hoor, dat de koetsiers
vereeniging definitief tot stand is ge
komen, en niet alleen wij, maar zeker
nog heel vielen mèt me;, die belang
stellen in zoo'n organisatie van luidjes
die voor hun geestelijke zoowel als
voor hun stoffelijke belangen niets
méér noodig en méér noodzakelijk heb
ben dan organisatie ©n vereemiging.
Alleen dóór do or is ten slotte wat tot
stand te brengen en dat niet alleen,
maar ook het vak-zelf is alléén door
organisatie in de hoogte te krijgen en
te verbeteren en te veredelen. Van
daar dan ook dat de meeste patroons,
die hun eigen belang en do zaak-zelf
goed begrijpen, de komende organisatie
naar ik met genoegen verneem, vol
strekt niet met een boos oog aanzien,
maar zich er goed mee kunnen veree
nigen. Je hebt natuurlijk altijd uitzonde
ringen, en .er zijn er ook bij de pa
troons wel, di.e hun knechts liever hui
ten alle vereenigiiig willen houden om
dan sterk(er te staan tegenover hun
personeel, maar zij die begrijpen dat
ten slotte toch het belang van patroon
en. personeel één. is, dat die twee cate
gorieën samen moeten gaan en niet
tegenover elkaar, doch naast elkaar
Lstaan moeten, denken er anders over.
En ze verheugen zich in het vooruit
zicht dat door vereeniging ook hot peil
van hun koetsiers wat liooger zal wor
den. Orde en tucht en regel zullen
worden verbeterd. Want dat zijn 't
is hekend genoeg de vruchten van
een goede organisatie, en dat is nu
niet zoo iets heel nieuws, maar ieder
een die in het vereenigingsleven maar
eens het puntje van z'n neus heeft ge
stoken, kan u dat vertellen. Vereeni
gen, dat is da leus van onzein tijd.
Dat zie je nu weer .aan die Esperanto-
menschen, die zooals ik in een ingezon
den stuk las, hier een Roomsche Es-
perantoelub willen oprichten waarvoor
de redactie zich bereid stelde, betuigin
gen van vooirloopige instemming te wil
len in ontvangst nemen. Het is wel
te begrijpen dat de beoefenaar® van
deze nieuwe wereldtaal met hun col
lega's Willen samenwerken, en ik houd
het er voor dat juist het ontstaan van
zoo'n Roomsche Esperantistenclub oen
buitengewoon gemakkelijk middel is,
naast den vooirtreffelijken leergang die
deze krant eiken Zaterdagavond geeft,
om de nieuwe taal practised te beoe
fenen en zich er in te bekwamen. Zoo
als je altijd hoort dat je geen Fransch
kunt leeren zonder 'het een poosje td
hebben gesproken, zoo houd ik liet er
ook voo.r, dat alleen bij practischc oefe
ning, die natuurlijk in een Esperantis
tenclub op den voorgrond staan moet,
de nieuwe taal werkelijk vorderingen,
maken zal. En 't is waarlijk: dat Es
peranto gaat er tegenwoordig wèl int
Je hoort zelfs al op de scholen, dat Ze
er aan doen, en zeker is het, dat er
voordeel in zit, al is het voor een< oud
man zooals ik ben een beelje buiten
z'n gewone doen, om nu nog een. nieu
we taal te gaan aanleeren. Maar dat
de jongeren zich er aan wijden, wel,
ik vind Ket voortreffelijk, en al zal ik
nu niet beweren dat je dadelijk de vre
delievendheid en. 'de eensgezindheid
van de manschen er mee in de hand
werkt, of-dat het zal toebrengen aan
de eendrachtigheid van de men sch en
die nu mekaar telkens in hel haar
zitten, toch is er veel goeds in en in
alle bescheidenheid uit ik daarom mijn
beste wensehen voor de jonge Espe
rantisten-club. Over eendrachtigheid ge
sproken, hebt u al eens een meer ty
pisch beeld van eendrachtigheid gezien
als dat van die deftige liberale hee-
.ren, die voor veertien dagen met alle
macht een radicalen candidaat bestre
den, en die nu deze week met han
gende pootjes weer moesten terugko
men op den man dien ze eerst hebben
uitgeworpen? Enfin, de Raad is nu weer
een werkman rijk, en ik voor mij huig
me voor den wil der meerderheid,
al stoot ik me dan van achteren ook
aan de vele zorgeloozen van onzen
kant, die alweer gemaakt hebben dat
we ondanks den ijver van zooveel an
deren, deze verkiezing hebben verlo
ren Wamt we.et u wie eigenlijk dien
heer Bregonje in den Raad hebben ge
bracht? De liberalen die er gauw ge
noeg spijt van zullen hebben, en de
thuisblijvers van. onzen kant! Ga j©
gang nu eens! Enfin, een andere maal
beter, en als er dan een zetel overschiet
voor Mr. Monnik, dan wed ik dat de
deftige liberale heeren, die verdienste
en kennis en wetenschap toch óók we
ten. te wegen, hem met een vriende
lijker gezicht zullen ontvangen dan de
zen ongetwijfeld heel verdienstelijken
werkman, maar die toch zeker in 'ont
wikkeling en begaafdheid moet onder
doen voor and ere Katholieke
werklui, die.... men aan den libera
len kant vroeger nooit wilde!
4 DECEMBER,
