Woensdag 8 dec. is©».
DAGBLAD voor NOORD- en 7'1'D-HOLLAND.
ADVENT.
BUITENLAND.
Gemengde Buitenlandsche berichten
BINNENLAND.
fCiff»«S«ti*liuiawMt 29<"Si-33^ HaaHeevs
34ste Jaargang No. 7062
8.
Bureaux van Redactie en Administratie
IniereensmiEBiaal Teleffonsnvscarsssner1 1426.
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RiCARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, int. Telefoon 1020.
Alle betalende aböianés op dü blad, die lo het besit eene? verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
De nitkeering dezer bedragen svordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean", Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe dracht II.
Qtt nummer bestaai
uit twee bladen.
EERSTE BLAD.
rjr Volksbond en
vakorganisatie.
BELGIË.
SPANJE.
KRETA.
AMERIKA.
EUH DMH£MSCHE CMUiï
ABOBIIlïSEBTSPBMSi
Per S maanden voor Haarlemf 1,86
Vooï da plaatsen, waar een agent ia gevestigd (kom der gemeente) 1.86
Voo? de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afzonderlijke nummer, 0,08
PRIJS OER AOVERTES.TIÊN:
Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent).
Iedere regel meer 10 cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 20 cent per regel. Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents contant).
GULDEN bij
-=- <hiu~" auu sa 150 100 60"!:'
Si C7C2UC2V
3110
15
GULDEN bv
verlies van
éeu anderen
vinger
Onlangs bespraken wij het nieuwe
dement, dat in de verhouding tusechen
de R. K. vakorganisaties en den R.
X. Volksbond is gekomen door het
Onderlinge besluit van den R. K. Bond
'an post- en telegraafbeambten.
Dat nl. de afdeelingen van dezen
bond niet mogen zijn aangesloten bij
sen algemeene werkliedenorganisatie,
die niet een verbod van staking in
de Statuten heeft staan.
Ons artikeltje heeft in arbeiders
kringen de aandacht getrokken en
instemming gevonden.
Met name de „R. K. Gemeente
Verkman" bespreekt het en deelt
Volkomen onze bezwaren. Nu is het
eigenaardige, dat onze R. K. Gemeen
tewerklieden wat staking betreft in
precies dezelfde conditie verkeeren als
de postmannen
En toch: de R. K. Gemeentewerk
lieden Damen zulk een bepaling niet
th hun Statuten op!
Terecht merkt dan ook het orgaan
▼an deze categorie werklieden het
volgende op:
„Het komt ods voor, dat eene ver-
leniging in haar statuten neerlegt de
middelen, welke zij wel, doch niet
de middelen welke zij niet gebruikt
om haar doel te bereiken."
Zeer jnist.
En ook de volgende opmerkingen
zijn ad rem en worden ten volle
door ons onderschreven:
„Maar niettegenstaande dit alles,
kunnen wij niet begrijpen, dat dit
tengevolge moet hebben afscheiding
van, laten wij maar zeggen, van de R.
X. Arbeiderebeweging. Al vormen wij
een onderafd. van den Volksbond enz.,
wij staan toch vrij in onze actie, en
om nogmaals de „Nieuwe Haarl.
Courant" te citeeren, wij kunnen tegen
onzen wil toch nooit in een staking
worden betrokken. De verschillende
vakafdeelingen vormen den nationalen
Bond, die op zijn beurt toch geheel
onafhankelijk, zelfstandig zijn actie
voert.
„Laten wij ten overvloede hier nog
bijvoegen, dat zelfs aansluitiög by het
R K. Vakbureau onmogelijk is. Ook
dit lichaam heeft geen dergelijk artikel
in zijn statuten. En toch in de toe
komst moet dit het centrum vormen
in onze R. K. Vakorganisatie, waarbij
alle Vakbonden zijn aangesloten.
„Moet hier nog worden aangetoond,
dat, al zijn wij werklieden, in publiek
recht telijken dienst, een buitenbeentje
in de Vakbeweging, het verband
tusechen ons en het overige deel der
arbeidersbeweging zeer innig is? Moet
hier nog worden aangetoond dat wij
er zeer zeker belang bij hebben, dat
de arbeidsvoorwaarden i» de particu
liere Dijverheid goed zijn Wat dan
natuurlijk tengevolge heeft, dat wij
de actie der werklieden in deze be
drijven financieel en zedelijk moeten
steunen (ook bij eene wettige staking)
Ook in tegenovergestelde richting
kunnen en moeten deze stellingen
worden toegepast, behoudens het tus
schen haakjes geplaatste natuurlijk.
„Maar om dit te bereiken, is nauwe
aaneensluiting noodig tusschen de
verschillende vakvereeuigingen. Plaat
selijk moeten deze elkaar ontmoeten
op de gecombineerde vak besturen ver
gadering, en landelijk in ons „R. K
Vakverbond." Dan zal men elkaar
beter begrijpen.
„Zij ten slotte nog opgemerkt, dat
het de uitdrukkelijke wenech van Mgr.
Gallier is, dat de vakvereeniginger
deel uitmaken van den R K. Volksbond
ra zijn bisdom. Hoe dit overeen te
breneen is met bet besluit van den
R. K. Bond van Post- en Telegraaf-
ceamoten is ons een raadsel. Meer
licbt in deze zaak is dringend nood
zakelijk.
„Wij willen eindigen met de vraag,
welke ook door de „Nieuwe Haarl.
Courant" aan het slot wordt gesteld:
„Is dit misschien iets voor het Bureau
uer R. K. Vakorganisatie?" doch deze
positiever maken, ja zelfs het antwoord
daarop geven en zeggen. Deze zaak
behoort zoo spoedig mogelijk door
het R. K. Vakbureau behandeld te
worden
„Wc zijn aan den ingang1 van het
KérkeJijk jaar: (in den tijd van voor
bereiding- tot Christus' komst op
Kerstmisdag.
't Heele Roomse he leven wacht
daarop, en nooit begrijpen we zoo
goed dat de levensdagen zijn dagen
van voorbijgang, als in zulke dagen
van voorbereidend wachten
O, lang niet allen onder ons den
ken er aan.
En die er aan denkon, misschien
veelal niet genoeg.
Daarom mag de dagelij ksche
vriend des huisgezins (heet zóó niet
vaak de krant tusscheji do be
slommeringen van 't bezige, leven
door, zoo wel 'n maal een ernstig
woord van herinnering doen hoore|n,
niet waar?
Ter opbeuring en sterking.
(Kant 't wezenlijk, waarlijk wach
ten steunt op vertrouwen en hoop,
en zoo we spreken over een voorbe
reiding tot het groote en heilige,
dan erkennen we immers daarin het
vaste geloof aan de komst van den
Heerschar over alle dingen, die al
les zal keeren en zetten naar Zijn
hand, ((lie zal zegepralen trots alle
vijandschap en goddeloosheid
Onzen tijd is al zóó, als vele tijden
voer Katholieke harten waren.
't Geweld en de zedeloosheid, de
Christenhaat en de schimp op al
len die r echtgeloovig zijn, de lauwe
onverschilligheid en gemakkelijke
neutraliteitregeeren over de wereld!
En wat do Katholiek, die in het
diepst van zijn innig wezen da:n toch
weet dat al dit aardscihe is om wille
van het eeuwige, als Katholiek
zegt of doet, dat wordt hem aan
gerekend als een misdaad. Begraaf
uwen godsdienst in uw binnenste,
zoo heet het, maar stel dien niet
uit aan uw deur, of toeken dien
niet op uw voorhoofd.
Immers, ge zoudt er een ander,
niet-godsdienstige, mee lastig val
len Hij zou zich ergeren
Ze vragen niet, die ons verwijten
dat wij het land zouden deelen in
partijschappen, of hiin „neutrali
teit", of hun indifferentisme1 ons pijn
lijk aandoen, of de wereldbeschou
wing die wij hebben uit onzen gods
dienst, ons niet den plicht oplegt
te zorgen voor het geestelijke heil
van onze geloofsgenooten en zoove-
len we kunnen hereiken, vóór al het
ander©1
O neenze zijn indifferent, en
achten dat de hoogste geestelijke ei
genschap, waarnaar alle anderen zich
moeten schikken.
Zoo komen ze er toe om' te zeggen
„wat zoudt gij, Roomschen, een rus
tig leventje kunnen hebben, als ge u
maar niet inliet met die politiek en
het bestuur van stad of staat!"
Alsof de. Katholiciteit een zaak
ware van het geweten alleen, en dit
geweten iets geheel afgescheidens
zou zijn van den overigen meosch
De noodwendige drang, de noodza
kelijkheid om Roomsch, geloovig te
zifh, in alles wat- we doen of la
ten, die drang wordt niet begre
pen door hen, die het levende geloof
afwijzen, en helaas is het aantal
derzulken groot, en zijn ze machtig
door steun van velen, door woord en
daad en hulpmiddelen!
v
Zoo zijn de tijden zwaar voor de
gelocvigen der kerk, zooals ze het
altijd haast geweest zijndagen van
strijd.
Maar we hebben in dezen tijd van
voorbereiding' en wachten een exem
pel, hoe we dien strijd moeten ver
staan
Als een wachten op de verlossende
kdmst van den koninklijken Messias,
als een vertrouwensvolle afwachting
van den vrijheid- en heil-brengenden
God, wiens verschijning vrede be-
teekent na den strijd, en overwinn ing
na het gevecht.
„Hemel en aarde zullen voorbij
gaan, maar Mijne woorden zullen
niet voorbijgaan!" Die Evangelie
woorden van den eersten Advent-
Zondag teekenen al het onverwoest
baar vertrouwen dat we moeten be
zitten in den hoeten strijd van den
'dag. i
„Maakt nu recht den weg desHee-
ren"bereidt u Voor, en bij al uwe
versterving, verheugt u in de komst
van den redder der volkeren
Dat is de Adventsles voor den
Rocms'ehe, die den harden strijd
voert onzer dagen voor zijn geloof,
óók buitenshuis
Zeker: hij ziet den ernst dezer tij
den wel inhij1 weet hoe er gestreden
moet worden en onvervaard gestre
den tegen anderen in, die hem willen
weren van het maatschappelijk en
openbaar werk óm zjjn geloof.
En 't borrelt wel eens op uit ons
hart zoo droevig:
.jWiie kan
bel oven dat do vreugde van
den Kerstdag ons zal blijden?
Zijn 't eind'ïijk niet des werelds
laatste tijden
Maar in de hope van de zegepraal,
het oog op God gericht, hebben we
aan de voorbereidend-wachtende
stemming' van den Advent het. le-
vensvoorbeeld, en klinkt dadelijk in
ons op dat lichtende „in Te speravi",
door denzelfden dichter2) zoo schoon
in smijdige Dietsohe taal omgezet:
„Ik hope in U, die, middenvast
Onwandelbaar in 't wezen staat
die rondom U. dat waa.nt en waad
om Uwentwille in 't leven laat.
Ik hope in U. dien tal noch tijd
en tikt, dis één, die eeuwig zijt!"
U-Guido Gezelle: uit „Tijdkrans".
2) Guido Gezelle: uit „Rijmsnoer".
DE NIEUWE BURGEMEESTER VAN
BRUSSEL.
De koning heeft tot burgemeester
van Brussel, als opvolger van de Mot
benoemd den scbepen voor openbaar
onderwijs Adolphe Max.
Zijn benoeming heeft reeds aan
leiding gegeven tot de ontslagaanvrage
van de schepenen voor financiën en
openbare werken, daar zij de benoeming
van schepen Max als den joDgste
ODder hen als een beleediging be
schouwen.
In den gemeenteraad verwacht men
dan ook heftige incidenten naar aan
leiding van deze benoeming.
De eenige troost voor het liberalen-
dom, dat in het katholieke België
over de hoofds'ad met behulp der
socialisten den haas speelt in bet
stadhuis, is dat Max óók liberaal is.
De persoonlijke gevoeligheden van
„ik ben de oudste" zullen dus op den
duur wel vergaan in blijdschap dat
er toch geen clericaal in Brussel
regeert
DE FERRER-HISTORIE.
De internationale vrijmetselaars- en
anarchisten bende, gesteund door alles
wat anticlericaal is, legt zich bij de
veroordeeling van Ferrer niet neder!
Integendeel!
Niet alleen dat niets wordt herroe
pen van de lasteringen tegen de ka
tholieke kerk en tegen Spanje, ofschoon
daaromtrent du toch wel alles is
bekend (de Maasbode voert een rus-
telooze en iezenswaardiee, felle cam
pagne tegen onze Nederlandsche
liberale pers over dit punt!) doch
men zal nu pogen Ferrer „in eere te
herstellen"
De „vriendin" van Ferrer, juffrouw
Soledad villa franco, met een troep
socialisten en anarchisten, leidt dit
spelletje en heel de internationale
beDde doet er aan mede.
Nu we dan eerlang weder in allerlei
liberale enneutrale bladen paci
fiek over de heele Ferrersch an dalen
sullen hooren heenpraten, is het de
uoeite waard om nog eeDS in het
kort te zeggen, waarop in zake Ferrer
de zaken staan.
Vooreerst is deze Ferrer alles be
halve de „nobele" figuur geweest, die
ioor heele en halve socialisten ten
hemel geheven is: de onthullingen
a. van Maximiliaan Harden in diens
„Zukunft" leeren ons iets geheel
raders in hem zien, n.l. een slecht
luisvader, een verfoeilijk intrigant.
geldzoeker van slecht allooi, die
zijne anarchistische doeleinden onder
mom van vroomheid en nobele
baren verborg.
Maar, ook tegenover zoo iemand
zou een onrechtvaardig doodvonnis
iets verscnrikkelijks zijn. Doch ook
in dit opzicht d ent, men voorzichtig
te zijn met zijn oordeel.
In geval van oproer, brandstichting
en plundering, zooals te Barcelona is
voorgekomen, richt niet de burgerlijke
rechter, over wiens afwezigheid men
in dit geval jammerde, maar de krijgs
raad en zeer terecht 1 De rechts
pleging van den krijgsraad moge geen
model van moderne rechtspraak zijn.
in SpaDje noch ergens elders, zij is
in zulke gevallen noodzakelijk tot
herstel der orde en biedt toch altijd
zekere waarborgen.
ÜZelfs als we zoo zacht mogelijk
oordeelen, moeten we toch aannemen,
dat Ferrer lo. niet zoo onschuldig is
geweest als men het heeft doen voor
komen; 2o. de uitbundige sympathie,
hem van allerlei kariten bewezen, ook
persoonlijk niet waardig is geweest;
en 3o. vooral, dat wij ons wachten
koning Alfonso verantwoordelijk te
stellen voor het gebeurde.
Wat het laatste betreft, men moet
zich verbazen over de lichtvaardige
wijze, waarop overigens ernstige bla
den zich zedelijk medeplichtig hebben
gemaakt aan eventueele anarchistische
aanslagen op dezen vorst, die zich in
dezen niets te verwijten heeft.
Ziedaar heel in het kort, en zoo
onpartijdig als maar mogelijk is,
weergegeven wat iedereen van Ferrer
en de Ferrer-historie zeggen moet.
Ieder, Katholiek of niet.
Als men no daarenboven het on
waardig geschreeuw nagaat dat tegen de
katholieke kerk hierbij is aangeheven,
dan moet men al van den aanvang
af heel voorzichtig staan tegenover
deze beweging om Ferrer „in zijn eer
te herstellen".
Behalve juffrouw Soledad, die b.v.
door de „Nieuwe Courant" heel kalm
pjes „de vrouw van Ferrer" genoemd
wordt (Haagsche leden soms?) zit
bij deze beweging vóóraan de Belgische
socialist Lorand, die de executeur
testamentair is van Ferrer en de
Parjjsche anarchist Jaurès 1
We zullen eens afwachten, wat nu
spoedig ook liberale en neutrale
bladen en blaadjes over deze beweging
gaan vertellen 1
WEER CRISIS?
't Loopt alweer op crisis uit in
Spanje.
Het liberale Ministerie Moret, dat
tóch al erg zwak staat, heeft nu
onderling ruzie, daar Moret tegen den
minister van Oorlog is aan generaal
Weijler een hoogeren rang wil geven.
Verzekerd wordt, dat Moret onmid
dellijk, nadat de gemeenteraadsver
kiezingen achter den rug zijn, den
koning de kabinetskwestie zal voor
leggen.
Een „meer-geprononceerd liberaal"
ministerie, onder voorzitterschap van
den oud premier Montero Rios, wordt
waarschijnlijk geacht, aldus melden
de liberale bladen.
Moret schijnt naar den zin der
Loge niet anticlerioaal genoeg te
wezen.
DE TOESTAND.
De speciale correspondent van de
„Daily Telegraph", die op Kreta het
oordeel over de Kretenser kwestie van
de voornaamste eilanders is gaan
vernemen, heeft nu uit Athene zijn
bevindingen aan zijn blad geseind.
Hij schijnt door de invloedrijkste
Kretensers gemachtigd te zijn tot de
verklaring, dat Kreta in geen geval
tevreden zal zijn met de autonomie
alleen.
Men wil absoluut niets anders daD
de vereeniging met Griekenland 1
Willen de mogendheden niet helpen,
en durft Griekenland niet, dan zal
Kreta zelf voor zijn belangen zorgen
en zal desnoóds niet terugschrikken
voor een bloedbad, zooals nog nimmer
op het eiland vertoond is 1
Die heeren schijnen nogal bloed
dorstig gezind te wezen I
EÉN' BOODSCHAP VAN DEN PRESI
DENT.
President Taft heeft een presiden
tieele boodschap aan het Huis var
Afgevaardigden gezonden over politieke
en fioancieele zaken. Zijn eerste. W>
zullen er wel nader op terug komen
Nadat de boodschap was voorge
lezen is het Huis tot Vrijdag ver
daagd.
De boodschap heeft een hoogst
gunstigen indruk gemaakt, meldt men
uit New-York.
Een noodlottige vergissing.
Mevrouw G ener tine, echtgenoole van
een lid van de handelsrechtbank te
Clermont-Ferrand, heeft bij de berei
ding van een chocoladepudding, bij ver
gissing arsenicum, dat gekocht was om
ratten te verdelgen, in plaats van sui
ker gebruikt. Zij zelf, haar echtgenoot
en dc oudste dochter, zijn kort, na van
de pudding gegeten. te hebben, gestor
ven. De toestand van de andere, 19-
jarige dochter van mevrouw Genertine
en van dc twee klein-kinderen, is hope
loos.
De meest moderne kindercourant.'
Te Parijs is voor de jeugdige avia-
toren, die in den tuin der Tuïleriecn
en in het BoLs de Boulogne hun vlie
gers oplaten, door een knaapje, Geor
ges Rouard, een courant uitgegeven on
der den titel „L'Echo du Cerf-Volant".
Het blaadje heeft reeds meer dan twee
honderd abonnó's waaronder ook, naar
de jeugdige directeur met troLs ver
zekert, volwassen personen en „col
lega's" van de hoogere luchtvaart, zoo
als Delagrange, die den ondernemen-
den jongen zelfs een felicitatie-brief
zond
En daarmee maakt hij nu reclame.
De cholera te Moskou.
Naar uit Moskou wordt gemeld,
breidt de cholera daar ter stede zich
meer en meer uit. Gisteren werden
wederom tien nieuwe gevallen gecon
stateerd. Er zijn drie barakken opge
richt.
Een lommerdbriefje van anderhalf
millioen.
De juweelen van Abd-el-Azis, zou
den eergisteren te Parijis verkocht wor
den. De Parijsche lommerd had er
enkele jaren geleden 1,200,000 frank
op voorgeschoten. De waarde werd |op
3,000,000 frank geschat en nu zouden
de juweelen in het openbaar onder den
hamer komen, omdat de sultan den
termijn van inlossing had laten voor
bijgaan.
Sultan Moclai-Hafid heeft zich echter
tegen den verkoop verzet omdat de
edelgesteenten, als Marokkaansche
kroonjuweel-en, aan den beheerscher
der geloovigen in Marokko behooren.
De vertegenwoordiger van Moelai Ilafid
kon het lommerdbriefje van Abd-el-Azis
niet overleggen, dat zou verloren ge
gaan zijn, maar bood in plaats daarvan
een cheque Van 1,500,000 frank aan.
De verkoop van de juweelen Ls nu
opgehouden en de anderhalf miljoen
frank zijn als onderpand achtergelaten.
Indien hel lommerdbriefje niet gevon
den wordt, zal de verkooping nu toch
over een maand plaats hebben. Een
Fransch blad meldt, dat de Fransche
Consul te Fez het lommerdbriefje in
zijn bezit zou hebben.
Koning Leopold.
Wij lezen in de „Nieuwe Gazet":
De berichten over den gezondheids
toestand van koning Leopold luiden vrij
ongunstig, zoo wij een niet-officieel be
richt in de „Brusselsche Gazette" ge-
looven mogen, 't Is met den vorst niet
onrustwekkend maar toch tamelijk erg
gesteld, zegt deze confrater. Tot hier
toe was nog slechts een Jidmaat ver
lamd; maar thans heeft die verlam
ming zich uitgebreid, zoodat de zieke
van zijn ligstoel niet meer kan -op
slaan.
De Koning was naar Parijs gegaan
om een bijzondere kuur te volgen;
hij heeft die kuur laten varen en volgt
den raad van dokter Thiriar. 'I Moet
hem zoo slecht toegaan, dat hij zelfs
niet meer schrijven kan. Hij is fel ver
magerd.
Ramp te Hamburg.
In dc Hamburgsche gasfabriek is een
groote ramp gebeurd gisterenavond.
Een reusachtige ontploffing heeft, vele
mensehon gedood.
Over de oorzaak van dc ontploffing
wordt gemeld, dat de nieuwe gazo-
meteir plotseling scheurde, hierdoor
stroomde het gas uit en drong in het
retortengebouw. Op dit oogc.nhlik hu l
de ramp plaats; de vjam veegde over
de ten getale van een 25 in de nabij
heid van den gazometer werkzame hou
wers, waardoor dezen ten deele doodic-
lijk gewond werden. De onder den
gazometcr liggende cantine is gclieel
verwoest; drie daarin werkzame vrou
wen werden gedood.
Het aantal dood en wordt op min
stens 20 geschat. De brand is in zoo
verre g-ebluscht, dat men nu aan het
van het binnongedeclte van het gebouw
beginnen kan.
Carnegie voor den rechter.
Dezer dagen werd Andrew Carnegie
in New-York aangehouden wegens het
rijden met te groote snelheid. Voor
den politierechter geleid, pleitte Car
negie onbekendheid met de vigeerende
bepaling op de toegelaten maximum
snelheid (15 Eng. mijl per uur.) Car
negie dacht, dat er tot een 20-mijIs-
vaart mocht worden gereden.
De politierechter besliste, dat de be
stuurder in hechtenis moest blijven,
tenzij Carnegie borgtocht wilde stor
ten. Nu, dat wilde Carnegie wel, maar
hij had geen geld op zak!
Dat was niets; de rechter wilde het
wel even voorschieten. Maar daar was
Carnegie niet van gediend: hij ver
pandde zijn huis in de Vijfde Avenue
(ter waarde van ver over het mil
lioen dollars) voor de richtige beta
ling der eventueele boete.
Het geval wordt in de Amerikaansche
bladen druk besproken en ontleent een
zekere pikanterie aan het feit, dat een
dergenen, die met Carnegie in de auto
waren gezeten, zelf een rechter was.
Maar het grappigst nog vinden de
Amerikanen „dat Carnegie geen geld
op zak had".
Draadlooze telegrafie in deal zak.
Volgens „Daily Mail" heeft een Ita-
liaansche electro technicus, prof. Cere-
botani, een toestel voor radio-telegrafie
geconstrueerd van zoo kleine afmetin
gen, dat het in den zak kan worden
meegedragen. Het is voor zoover
uit het „Daily Mail" bericht valt op
te maken enkel een ontvanger. Men
kan er dus wel radio-telegrafische be
richten van anderen mee onderschep
pen, vermoedelijk echter niet zelf be
richten afzenden. Het toestel heeft on
geveer de afmetingen van een normalen
chronometer. Men voelt, hoe groot nut
dergelijke „ontvangers" zullen kunnen
krijgen, niet het minst in ooriogstijd.
Hofberichten.
Z. K. H. de Prins, vergezeld van
zijn gast graaf Von Rode en zijn
adjudant van Suchtelen, vertrekt Don
derdagmorgen naar Duitschland, waar
hij ook Dresden bezoeken zal.
Prinses Juliana.
In verband met bet voornemen van
H. M. de Koningin en Z. K. H. Prins
Hendrik om tot na Kerstmis ten pa-
leize Het Loo te verblijven, deelt men
ons mede, dat een en ander geschiedde
met bet oog op de inrichting der
vertrekken van de Prinses, welke in
het Paleis op het Noordeinde te'sGra-
venhage nog niet geheel gereed geko
men zijn.
De Sinterklaas-rijtoer der
studenten.
Een groote menscbenmassa genoot
eergistermiddag te Utrecht onder be
trekkelijk goed weder, van den tra-
ditioneeien Sinterklaas-rijtoer der
studenten. Behalve St.-Nicolaas en zijn
beide zwarte knechts, die zich evenals
vroegere jaren op uitstekende wijze
van hun taak kweten, en de dames,
vooral de jongere onder haar, met
mooie bouquetjes vereerden, zagen wij
een charge op den brandkastdiefstai
aan de halte Biltetraat, waarvan het
arrangement allergelukkigst mocht
heeten. De mededeeliDg dat de dieven
gevat waren met behulp van een
uitstekende speurhond, die bij gebrek
aan een hondenhok, maar in de
brandkast een onderkomen had ge
vonden, zal ieder wel aangenaam ver
rast hebben.
De triomfwagen van de vereeniging
„Het Nederlandsche Lied" was wer
kelijk alleraardigst van uitvoering. De
opschriften warei) even pittig als kort.
De Nederlandsohe Maagd troonde op
een verhevenheid, versierd met de
vlaggen der landen waarin onze taal
gesproken wordt.
Trompetters lieten voortdurend va
derlandsche liederen hooren.
Dan zagen wij nog etn wagen met
„Diogenesjes", op zoek naar het eerste
jaar; een charge op Cook en Peary's
tocht naar de Noordpool en een pa-
rodiq op de auto brandspuit der ge
meente, welke door een stel flinke
paarden getrokken werd. Last not least
een charge op het ééndaagsche Ka
merlid Van Maanen, waarbij vooral
een kleermakersnaaimachine niet ont
brak, noeb de ministers, die, blijkens
een opschrift, zich allergelukkigst ge
voelden dat zij „vrij reizen" hadden.
