I
n.
Neren Martelares
x.
I
Marokkaanse!» kwestie.
n
Bedrog in den Wijnhandel.
I
W-.
Feuilleton.
I
Sri"
en
de
ait
or
M
et
eeu
tter
list
J.
HÜkidF1 ^en aia<^m''n kant het
N(. bt h,aar zoo vreeselijk be-
I
I
I
ÜEUWE HflflRLEMSCHE COURANT ™*ï™Jh£D-
^.8fewicih.tag en merkwaardig ar-
j18 hat» wat onlangs in het Pa-
..Journal" werd geschreven
hakenden oud-minisler van
Alandaoh© zaken, Gabriel Ha-
^.^trokkaansehe kwestie, zoo
l en gevaarlijk, heeft nu haar
karakter verloren, en de
d« diplomaat verheugt er zich
j over, dat men tot zijn vreugde
^tftnlangjeja strijd er thans do
ïfl? i^01" aan heeft gegeven op
aan heeft
am» wijze te streven naar het
A&tstaaa van een vriendschap-
4'' verhouding van Frankrijk
tWokko.
zij het geduld van minister
°'i en de kalmte van het parle-
i te hot volk, begint zich einde-
At Marokkaansch© kluwen wat
"terran.
teaks Hercules, geplaatst tus-
^,'tet kwaad en deugd, zag de
zich bekneld tussehen twee
Ms stroomingende eene partij
ia de Marokkanen zichzelf laten
A'vcn, de a.ndere wilde er wat
achter zetten en de beschaving
..ten gewapende expeditie een
helpen, zonder te vragen
Ae bepalingen van de acte van
T^ras en zonder zich te spiege-
te het voorbeeld der Span j aar-
intexveiw van generaal
biradht een ontijdige- geest-
bi het land voor de plannen
eze groep Maar gelukkig heeft
"Seoning, met groote wijsheid,
te>im laten uitwoeden en bc-
ji bert geschikte oogenblik afge-
om in de vc-lksvertegenwoor-
Pp duidelijke wijze den te vol-
g aan te gerven
jjtepu. hoeft Frankrijk gerust ge-
door de verzekering' van voort-
rdo eerbiediging der Algeeiras-
.te van vertrouw©] ijke samen -
Ah .mot Spanje, zijnde dc twee
Me beginselen in de Franschc
IjkkepoLitiek
A«Ui Hafid is duidelijk gemaakt,
zijn plicht doen, zoo-
^tex die door de Acte van Alge-
i ^osrdfc voorgeschreven, Frank-
tex. ia dss gelegenheid zal stellen
Pa te komen. He houding van
is onberispelijk.
-\ Zal men wellicht vragen, is
A Je baalooning voor zooveel op-
aan levens en geld, voor
Al zorgen jarenlang, om ten
Ij, te bemerken, dat wij eer ach-
iJan voorun. zijn gekomen, en
tew meer Joris-Goedbloed zijn
M,t te voren
wilt ge, antwoordt de heer
,teu.x op deze verzuchting; dat
Poodzakelijke gevolg van vroe-
jj'Puten. Men stond tussehen de
l Pn af een militaire expeditie
u^innem, welke Europa niet
Mte on het Fransche volk niet
s^f het land z.g. op vreedzame
Ij )Jnnen te dringen, wat toch fei-
k]P.a t
jfit
ad'1
dt
7\t»<
ai8'
keO
iiof
ve"
'ij*'
icbe
gdf
Piots anders is dan een ver-
u '9 oorlog,
i^fekozen- weg is do verstan-
.kerkelijke beteekenis van de
evolutie, ontdaan van alle
(^ïLeden, is deze:
Alrijk blijft de kooiden van de
houden. Dit feit vastgelegd,
Am gemakkelijker de met de
tJ. lichting te bereiken voordee-
APzien.
(jh dit middel kan orde, rust en
Prate van voorspoed in Ma-
j, kokJen: verzekerd en wel-
((,'t dit stelsel voldoende zal
i °öi economische voordeelen te
*,cjten, waarborgen te krijgen en
Stengen van goede nabuurschap
inters in het leven te roepen
',.|pQtóar" is er echter.
wapens heeft Frankrijk, in-
k kp-t Lang niet onmogelijk
tjj' Wloelai Hafid het Ihem voor
in pS cantnaet- niet wensdht te tee-
1 tepgeQijkheid welke wel onder
de oogen' mag* gezien worden bij on
derhandelingen met ecjn volk, dat
slechts aan macht gelooft, Wanneer
het de bewijezen er van ondervindt.
Zal het dwangmiddel van het geld
gebrek voldoende blijken om den Sul
tan te beheerschen
Een krachtige drang tot toegeven
ligt voor Moelai Hafid in het ge
vaar, dat, hoe langer de Fransche
bezetting van zijn provincies aan
houdt, hoe meer zijn onderdanen er
zich aan zullen gewennen, en het
verschil zullen voelen en erkennen
tussehen een Europeesch bestuur .en
dat der plunderende kaïds.
Ten slotte heeft minister Piehon
in het voorbijgaan gewag gemaakt
van de mogelijkheid, dat het geduld
der mogendheden uitgeput raakt. De
Acte van Algeeiras toch is geen een
wig bindend verdrag" en kan onge
daan gemaakt.
Van het oogenblik af, dat duide
lijk wordt dat slechts Moelai Hafid
het ©enige struikelblok is voor de
plaatselijke rust en den algemeenem
vrede-, is zijn testament gemaakt en
zal hij vallen als slachtoffer van zijn
persoonlijkheid.
Abdoel Azis, de vertegenwoordi
ger van Joug-Marokko. viel ten ge
volge van zijn te groote inschikke
lijkheid; zijn opvolger, de oud- Ma
rokkaan, zal zijn macht verliezen
door zijn koppige weigering om zich
aan te passen aan de [nieuwe toestan
den Hij moet zich ..verjongen" of
vallen. De overwinnaar van den
roghi zal zijn meester in het- fatum
vinden.
De Belgische Vereeniging van koop
lieden in wijnen en spiritualiën., heeft
onlangs onder de wijn verbruikers een
bijzonder nummer van de „Revue Vini-
colo Beige" doen verspreiden, dat een
voorstelling behelst van alle trucs, die
men in. het buitenland bezigt, tan einde
klanten te kunnen bedriegen..
Er zijn daar zeer vermakelijke on
der, en hun verschillende inkleeding be
wijst de bekwaamheid van hun vervaar
digers, z.g. eigenaars van wijnbergen,
of van hen die wijnen ten verkoop in
voorraad hebben.
Daar is b.v. de truc van den wissel
brief, eenige jaren geleden zeer in ge
bruik België werd in, die dagen over
stroomd met medcdeelingen per post
van gewonen vorm, waarin wisselbrie
ven, betaalbaar op vertoon, waren ge
sloten. Zij waren altijd bij vergissing
toegezonden, maai" deze vergissing was
vooraf beraamd. De geadresseerde zond
den wissel terug, en het antwoord bleef
niet lang uit; na voel excuus en dank
betuigingen, bood men den terugzender
als belooning voor zijn eerlijkheid, een
okshoofd wijn aan, schijnbaar met een
groote korting, maar de wijn. werd al
tijd veel duurder betaaLd dan. zij waard
was.
De bankiers-truc werd in de finan-
ciëele wereld gebruikt, onder voor
wendsel vertrouwelijk naar soliditeit
van een of ander persoon te infor-
meeren. Er werd zoogenaamd in tijden
van crisis gegarandeerd goede wijn aan
geboden met een groot verlies, dooi
den quasi bankier to dragen.
De gevraagde inlichtingen betreffen
een achtenswaardig ingezetene der ge
meente, van bekende soliditeit en eer
lijkheid, en die waarschijnlijk goede
wijn drinkt, hetgeen een ander kan aan
bestellen. De truc van de inlichtin
gen ter slechte inlichtingen, welke bij
na te laat. komen, zijnde do wijn reeds
verzonden, maar de bestelling kan nog
aan het entrepot worden, opgehouden,
is zeer algemeen. Bij voorkeur wordt
deze aangewend bij consuls of groote
voorname kooplieden.
De trucs van den gérant worden ge-
Uruikt door den „eigenaar" van wijn
bergen, waarvan de bestuurder een
Belg is. Hij heett van zijn landgenoot-
gehoord, dat het zoo moeilijk is al
daar goeden wijn te verkrijgen, zelfs
als hij dien duur betalen wil, daarom'
biedt hij een buitengewone gelegen
heid aan.
Ook Laat men zich zoogenaamd aan
bevelen door een waardijgen priester,
maar deze truc werd ontmaskerd door
het Bprdeausdie syndicaat van den
groothandel in wijnien en spiritualiën,
welke op aanvraag van de Antwerp-
sche Kamer van Koophandel, een on
derzoek instelde, waarbij spoedig bleek,
dat de priester niet bestond en dat de
persoon, een weduwe., die 'zijn aanbeve
ling z.g. gebruikte, niet eenmaal eige
nares van wijnbergen was. Zij bepaalde
zich niet tot genoemde referenties,
maar gaf ook pp, mr. Martin, een bra
ven bri evenbest el ler^ of mr. Martin,
een goeden gendarm.
De trucs van den vorst, evenals die
van den regen en overstroomingen, die
vrees el ijke verwoestingen veroorzaken
in d e wijnbergen van Bordeaux,, Bour
gogne of Champagne, en beduidende
verhoogingen der prijzen zullen geven,
is ook bekend. In afwachting biedt
men voortreffelijke wijnen voor den
beslaanden prijs, en npg tnet groote
kjorting.
De truc van den verloren zoon, dia
verhaalt van den zoon van een overle
den eigen,aar van wijnbergen, die, van
vaderlijke raadgevingen verstoken, zich
heeft laten verleiden tot groote uit-'
gaven, schulden heelt gemaakt, die zijn-
moeder wil vereffenen door den ver
koop van haar wijnvoorraad, tot eiken
prijs. De erfenis-truc bedoelt het me
delijden voor een erfgenaam in te roe
pen, die, als hij niet spoedig zijn voor
raad verkoopt, zooveel belasting, suc
cessierecht, zal moeten betalen.
De truc van den landman gaat niet
pier brief, hij komt hier persoonlijk zich
mjeldeiv Hij spreekt met een Bor-
dcausch accent, maar komt in werke
lijkheid uit la Corrièze of do Lanides,
maar hij heeft een adres, een. brieven
bus. bij een kruidenier van een of air-
der dorp van. Medoc, Entre deux Mers
of Saint Emilionais. De truc van den
kasteelbewoner is van denzelfden aard,
maar vereischt een ander voorkomen
en meer beschaafde manieren.
De truc van den werker bestaat
hierin, dat er kostbare, maar noodza
kelijke herstellingen en verandering-en
in wijnbergen moeten geschieden, waar-
dooi- voortreffelijke wijnen voor wei
nig geld moeten worden opgeruimd.
De truc van de missen en van verja
ringsgeschenken, is meestal bestemd
voor de pastoors en bestuurders van
godsdienstige inrichtingen. De schrijver
meldt zich als neef van een onlangs
overleden oom, die een prachtigen wijn
kelder heeft nagelaten,. De oom heeft
tien duizend francs bestemd voor ziel
missen, de erfgenaam wil die tussehen
de geestelijkheid van Frankrijk en Bel
gië verdeden. Zoo zal hij bij elke
bestelling 7 pel. korting geven, en een
overeenkomende som voor de zielmis
sen. De begrafenis-truc wordt gewaagd
bij families, waarvan het hoofd is ge
storven. Deze heeft, kort voor zijn over
lijden, een mondelinge bestelling ge
daan, aan den een of anderen reizi
ger van een Fransche firma. De bestel
ling is onderweg, de factuur is bij den
brief gevoegd. Ten einde onaangenaam
heden te voorkomen, betalen de we
duwe of de kinderen.
Dan is er nóg de truc uit den milk
tairen dienst, die der herinnering, van
het klooster, van de oesters cn. van
veel andere
De Belgische Vereeniging ,van koop
lieden in wijnen -cn spiritualiën, hoopt,
dat allen die deze verzameling van
trucs zullen hebben gelezen, in het
vervolg daardoor zich nieit meer zullen
latten bedriegen, te meer daar er ge
noeg oude, eerlijke, ventrouwenswaar-
dige firma's in ons land zijn.
Een tegenvaller.
De Russische vorst Kotschubcy lo
geerde eenigen tijd in oen hotel to
Dresden, waar hij den hotell-portier, die
hem spotbladen heeft laten lezen,
waarin de vorst gehoond weid, had ont
haald op eenige pakken ransel, verge
zeld van welgemikte schoppen.
De portier klaagde den vorst aan
wegens mishandeling -en deze werd ver
oordeeld tot een boete van 1000 Mark
ent betaling van, een schadevergoeding
van, 50.000 Mark aan den mishandel
den portier.
Tijdens het proces zat do portier op
een avond in buitengewoon gemoedelij
ke stemming in een restaurant en ver
telde zijn vrienden van de mishande
lingen, van den vorst.
Daarbij liet hij doorschemeren, dat
hij den vorst met opzet die spotbla
den, gegeven had, om hem woedend te
maken en dat bij den eersten schop
in schijn bewusteloos was neergevallen,
teneinde er een zoet. winstje uit to
slaan
Het ongeluk echter wilde, dat in de
buurt van den portier een paar Russen
zaten, die het gesprek hoorden.
Zij gingen naar den Russischen con
sul en deelden mede, wat zij wisten.
Het gevolg daarvan is nu, dat de
listige portier niets krijgt.
Een oude geschiedenis.
De heer Bodi, gemeenteraadslid van
GoiLmar, had voor èen vijftiental jaren
gdeden groote moeilijkheden met het
bestuur van den dienst der stadsgebou-
wen. De dienstchef spande een procea
tegen hem in wegens laster en Boell
werd veroordeeld. Daarop deed hij eert
beroep op het bestuur te Straatsburg;
"dat na een lang onderzoek, erkende,
dat een aantal misbruiken gepleegd wa
ren. Zoo waren voor de herstdlings-
werken der Sint-Martenskerk vaLsche
metingen gedaan, voor het leveren van
het arduin.
Tijdens dit onderzoek werd het ge
meenteraadslid het slachtoffer van een
zonderling ongeluk. Op 't oogenblik dat
hij over eene loopgracht ging bij 't
nazien der metingen van genoemde ar
duin, brak er een plank en Boell viel
en brak het boen. Hij heeft altijd ge
zegd, dat hij het slachtoffer was ge
worden, van een hinderlaag, hem door
zijne tegenstanders gelegd. Maar hij had
geen, bewijzen voor zijne bewering en
de zaak kwam niet voor.
Thans evenwel heeft zekere Schae-
dele, oud-bewaker van de kathedraal
op zijn doodsbed bekend, dat hij de be-
drijtver was van den aanslag, ingesteld
door het bestuur der gemeentelijke wer
ken, om zich te ontdoen van een las
tig en opzichter. Hij heeft zijn beken
tenissen herhaald voor Boell en een
regelmatig prpces-verbaal is van de be
kentenis opgemaakt. Voor hel gerecht
evenwel is de zaak verjaard, en de twee
voornaamste daders zijn reeds over
leden.
Een cynische toafkentenis.
Het Engelsche Parlementslid Joyson-
Hioks, heeft dezer dagen, een cynische
bakenter s afgelegd.
Een bekentenis, die een schril licht
werpt op de Engelsche kolonisatie,
welke zelfs het Anglicaansche zen
dingswerk tot stoffelijke doeleinden wil
explolteeren
Hij zeide:
Er wordt over onze positie in Indië
heel wat veinzerij aan den man ge
bracht. Wij hebben Indië niet ver
overd ten, bate van de Indiërs. IkNveet,
wat men zegt op zondelingenbijeenkom
sten, dat wij Indië hebben veroverd
om het peil der Indiërs te verhoogen.
Dat is veinzerij. Wij hebben Indië ver
overd om er een markt voor Engel
sche waren van te maken. Wij hebben
Indië met 't zwaard veroverd cn met
het zwaard zullen wij het behouden.
(Stemmen: „Schande!") Noem het
schande, als gij wilt. Ik zeg de waar
heid. Ik bén in het zendolingenwerk in
Indië betrokken en hob daar veel aan
gedaan, maar ik ben niet zoo'n huiche
laar om te zeggen, dat wij Indië be
houden voor de Indiërs. Wij houden
het als de beste markt voor Engelsche
waren in het algemeen en voor de ka
toentjes van Lancashire in het bizon
der.
Een hoogst merkwaardige uitvinding.
Wij hebben indertijd, een half jaar
geleden, aan „Pjolitiken" een bericht
ontleend over oen uitvinding van twee
Denen, de gebroeders Andersen. Die
beweerden n.l. een toestel te hebben
vervaardigd, dat twee menschen, door
een telefoon met elkaar verbonden, ook
in staat stelde elkaar te zien. Op die
wijze zou men de persoon aan den
anderen kant van de draad natuurlijk
ook allerlei voorwerpen kunnen ton
nen, hetgenmi in den handel, bij het
doen van bestellingen, b.v. van groot
nut kan wezen. Voor handelsreizigers
zou het toestel een leelijke mededin
ger kunnen worden.
Men hechtte te Kopenhagen aanvan
kelijk niet veel geloof aan het vorhaal
van „Politiken", misschien ook omdat
de Andersen maar eenvoudige jonge
mannen waren, zonder eigenlijke we
tenschappelijke opleiding. Het waren
zonen van een meester zadelmaker te
Odense, waren op de lagere school
geweest en daarna op de ambachts
school. Dat was al het onderricht dat
zij genoten hadden. Zij zijn op 't bureau
van „Politiken" geweest, en hebben de
redactie het contract getoond, dat zij
met de Société des Anciens Etablisse-
ments Weyher et Richemond te Parijs
hadden gesloten. Aan die maatschappij
hebben zij voor 80.000 frank en 8 pet.
van de winst hun patenten verkocht.
Reeds 20.000 frank heeft zij aan de
zaak besteed, wel een bewijs dus dat
zij cr vertrouwen in stelt en meent de
uitvinding binnenkort in bedrijf te bren
gen.
Nu meldt echter de „Daily Mail",
dat een Duitscher, met name Rühmer,
eveneens zoo'n vérziender heeft samen
gesteld en dien op de tentoonstelling
in Brussel in werking hoopt te ver
toon en
ftet Katholicisme in Transvaal.
In een „Oproep voor Transvaal",
deelde Zuster Maria Alberts, vara het
Dominicancsserklooster te Blerik bij
Venlo, verleden jaar eenige bijzonder
heden' mede over de vooruitzichten van
het Katholicisme in, het land. der Boe
ren.
Zij uitte daar ook de klacht, dat on
der de Boeren- en Neger-bevolking van
Transvaal nog een ruim arbeidsveld
hraak ligt voor de Katholieke Kerk
en dat ook hier het woord van den!
Zaligmaker bewaarheid wordt: Ziet de
velden staan wit van den oogst, de
oogst is wel groot, maar de werklieden
zijn gering."
In aansluiting hiermee zal men met
belangstelling het artikel lezen door
de „Bode van O L. V. van 't IL. Hart"
ontleend aan de „Irish Catholic", waar
pater Voltz, een der Oblaten van Ma
ria, die te Johannesburg aan het heil
der zielen arbeidt, een overzicht gal»
van de groote moeilijkheden, waarmede
de Katholieke godsdienst in deze stre
ken te kampen heeft.
De reusachtige toevloed van blan
ken uit alle doelen der wereld, heeft
de aanwezige geestelijkheid zoodanig
orverstelpt met arbeid, dat zij zich in
hoofdzaak moeten bezighouden met
hen, die reeds den ehristelijken gods
dienst belijden, en er slechts weinig
tijd en gelegenheid overblijft om zich
te wijden aan de bekeering der heiden
sche Kaffers.
Alhoewel de Boeren den Katholie
ken godsdienst tegenwoordig niet vij
andig gezind zijn, trachten zij toch zoo
veel mogelijk te verhinderen, dat de
Kaffers zich in eenigszins aanzienlijk
aantal vestigen rondom een kerk of
missiepost der Katholieke geestelijken.
Mgr .Miller was eerst van plan geweest
eenige missionarissen onder de Kaffers
der binnenlanden te zenden: maar zien
de dat het aantal zwarten steeds toe
nam in de groote steden, waar deze
duizenden, reeds ontzenuwd door den
laatsten oorlog, aan allerlei gevaren en
verleidingen blootgesteld zijn, beval hij
den priesters, hun hoofdkwartier op te
slaan in de voornaamste steden van
Transvaal
Johannesburg, het grootste mijncen
trum van' het land, telt onder zijn
inwoners meer dan 80.000 zwarten, die
daar uit alle deelen van Zuid-Afrika
zijn heengetrokken: Zoeloe's uit Na-
tal, Swaziland en Zoeloeland, bergbe
woners uit Basuto, en inboorlingen uit
Transvaal, Oranjekolonie en Bechoe-
analand. Voor den onervaren waar
nemer zijn al deze zwarten haast niet
te onderscheiden; maar de geestelij
ken kennen al do eigenaardigheden de
zer verschillende rassen, dio alleen
door den dorst naar geld en goud naar
Johannesburg worden getrokken.
Om dit goud machtig te worden, ver-»
laat nu de Kaffer zijn hut en zijn
dorp, onderwerpt zich aan hardein ar
beid en een levenswijze, die hemels
breed van de zijne verscbilt, en, dient
een blanken meester, die in vele ge
vallen slechts verachting voor hem ge
voelt.
Pater Voltz bestuurt nu te Johannes
burg een betrekkelijk groote Kafferpa
rochie, die echter uitsluitend uitman
nen, jongelingen en knapen bestaat.
Men ziet er geen vrouwen of meisjes;
en de voornaamste reden hiervan is da
buitensporig dure levenswijze. Een
Kaffer zou zelfs het kleinste gezin niet
kunnen onderhouden in Johannesburg.
Een Katholiek gezin zou bovendien aan
de grootste gevaren blootgesteld zijn in
de inboorlingenwijk, die ware poelen
van zedelijke verdorvenheid zijn. Zelfs
het Katholieke Kaffermeisjq, dat bij
blanken in Johannesberg dient Loopt
gewoonlijk zoo groote gevaren, dat geen
enkele geestelijke in het binnenland
haar zal toestaan, een dienst te gaan
fcooken in de stad.
Terwijl er in deze parochie geen
kinderen aangetroffen worden, zijn er
buitengewoon veel in de overige Kaf-
ferwijken van Johannesburg. Deze allen
zijn heidenen en protestanten, waarvan
echter de meesten niet eens gedoopt
zijn en als wilden opgroeien te midden
hunner verdorven omgeving.
Dit alles is pijnlijk genoeg voor een
priesterhart; maar de aanwezige krach
ten schieten te kort, en. bovendien zijjn
de stoffelijke middelen, waarovar de
paters Oblaten beschikken, lang niet
toereiken*!, al is Transvaal ook een
land van goudmijnen. Men detnke hier
slechts aan de noodzakelijkste levens
behoeften, die in Johannesburg veel
duurder zijn dan elders de artikelen
van weelde.
Evenwel, ondanks de armoede dei-
Katholieke Kaffers, hebben zij doch een
groote edelmoedigheid aan den dag ge
legd, door voldoende middelen bijeen
te brengen om een kleine nieuwe pa
rochiekerk te kunnen bouwen.
Een ander zeer vruchtbaar arbeids
veld vond pater Voltz in de hospita
len, waarvan ex een zich bevindt hgbijj
den i ngang van iedere mijnschacht in
de omstreken van Johannesburg.
Zoo heeft iedere mijn haar edgen hos
pitaal dat meestal gevuld is met zie-i
ken. Want sommige tijden van hd jaar
zijnü zeer nadeeljg voor de zwarten, die,
komende uit veel warm ere streken dan
Transvaal niet bestand zijn tegen de
strenge winterkoude. Des zomers heer-
scheni vaak kwaadaardige koortsen on
der hent, die haar oorzaak vinden in de
buitengewone onzindelijkheid dei*
zwarten in de overbevolkte wijken en
hunne verregaande zorgeloosheid om
de allereenvoudigste voorzorgsmaatre
gelen te nemen.
In( zulke tijden hebben er niet zel
den een vijftigtal sterfgevallen per
maand plaats in die hospitalen, en daar
deze laatste nog al talrijk zijn, kunnen
alleen die, welke het dichtst bij Jo
hannesburg gelegen zijn, eenmaal per
week, hetzij te paard, hetzij per fiets
bezocht worden.
Menig stervende Kaffer werd hier in
het geloof onderwezen en gedoopt en
had aan den rusteloozen ijver der pa
ters Oblaten zijn eeuwig zieieheil te
danken.
Behalve deze hospitalen worden ook
de gevangenissen geregeld door hen
bezocht. Deze herbergen gewoonlijk
veroordeelden voor gewone misdaden
drie klassen misdadigers: de zieken, de
en do ter-dood-veroordeeldon.
De eersten, de zieke gevangenen, zijn
in den regel heidenen, en hier heeft
de priester toegang op ieder uur van
den dag en den nacht wanneer zijn!
hulp vereischt wordt.
De volgende klassen bestaan uit hen,
die veroordeeld zijn wegens diefstal
verzet tegen de plaatselijke overheid,
ongcoorioolden verkoop van sterken
drank enz. Zij zijn hel zoowol als
heidenen, die iederen Zondag geregeld
do godsdienstojefeningcu bijwonun, en
zich daarbij gewoonlijk zeer stichtend
godragen.
De moeilijkste, maar.tevens de meest
troostrijke taak der pators Oblaten is
het bezoeken der gevangenen van de
i,
^^öoGhtöind om zev&n uur,
tien minuten hier vandaan
naar Bocihe-Miorte. En
Se •°'uwen m mÜ Ik weet dat-
u pijnigt, maar ge zult
A* Swoêlen nadat ik met u
AM heb Laat een eerlijk man
IA 0111 U-it het milieu van mis
ts komen, waarin gij uws on-
hJjMaakt zijt"
li 'fie van haar verbazing- en
i te®" deze laatste woorden ba-
A' -had de Indiër hot kas
bas verlaten.
fy,°^®nden morgen op het door
A^hide uur stond Bicliaxd de
1 ?P dein eenzamen weg naar
Lpter uit te zien.
^hoefde lang te wach-
den nacht slapeloos had
jA.j Mt. verlangde met heel
LW riaa,T" dit onderhoud, waar-
iicvf
11)^ haar den adem en haar
"ftJ T^xden toetu ze naast hem
t-n met hem een zijpad
insloeg, nog eenzamer dan de weg,
dien ze zooeven verlaten hadden,
„Hebt ge gozorgd dat uw afwe
zigheid niet vreemd gevonden
wordt," vroeg hij:.
„Ja," was het antwoord. „Ikheb
hoofdpijn voorgewend en gezegd dat
een f] inke wandeling mij helpen zou
En ik heb geen onwaarheid gespro
ken, want mijn hoofd is zwaar van
het denken over de zonderlinge
woerden, die ge gisteren tot mij' ge
sproken hebt
„Mejuffrouw", begon Bichard zon
der op haar klacht te letten, „het
onderhoud dat ik u verzocht heb,
gaat over zeer ernstige zaken Gij-
zijt- de dochter van een eerlijk man,
van een braaf officier wiens nage
dachtenis in uw vaderland, het
schoonc Biretagne, nog in hooge
eere is.
En gij, de dochter van zulk oen
bpaaf en edel man, houdt thans in
uw handen de eer en misschien het
leven van oen ongelukkige, die u
nooit eenig.kwaad gedaan heeft Gij
kunt haar niet laten' veroe-rdeelen,
gij kunt, niet toelaten dat haar on
schuldig .hoofd valt voor de schuld
van anderen In den naam uws va
ders, zeg mij dat ik beter van u
mag verwachten."
Bleek als een doode. d e ed B ei no
wanhopige pogingen om haar trar
nea te weienhouden.
Die man, die meester was van
haar droevig geheim, hij; kon
dreigen en hij smeekte!
En toch, kon zij één woord spre
ken, dat verraad zou zijn tegen
over de vrouw, wier slavin zij al
sinds jaren geweest- was?
Met wijd geopende oogen, met
vertrokken gelaat en bevende lip
pen antwoordde Beine: „Ik begrijp
niet wat gij- van mij wilt, meneer
Hoe zou een arm meisje als ik ooit
de eer en het leven eener andere
in handen kunnen hebben!"
Bichard de Clavières fronste even
de wenkbrauwen dat was hot eenige
1 feeken van teleurstelling en erger -
n is dat hij gaf
„Zij aan w,io gij uw gemoedsrust
en uw onbezwaard geweten opof
fert, is uw- toewijding niet waard,"
j sprak hij ernstig „Do v.ieomtcss©
do, Mondragon heeft u op een on-
waardige wijze behandeld. Nopit zal
zij u dankbaarheid of vriendschap
bewijzen voor hetgeen gij thans voor
haar doet. Die vrouw, heeft, geen
hart, dat weel gij. zoo goed als ik
(Waarom effort gij u dan voor haar
op
Bichard de. Clavières wachtte
eenige, ocge.nblikkenhij las op het
schijnbaar onbeweeglijk gelaat- der
dochter van Bretagne den. twee
strijd. die in het diepst van haar
ziel. gevoerd werd. Toen ging hij
voort:
„11- begrijp u niet. Mm kan zich.
opofferen uit toewijding, uit vriend
schap, uit plichtsgevoel. Maar dat
alles kan hier het geval niet zijn.
j - „Heeft zij," vroeg hij eensklaps,
alsof deze gedachte hem nu eerst
inviel, „heeft zij u misschien geld
I beloofd Noem mij het bedrag, en
I ik zal u driemaal zooveel geven
j als ge uw valsehö getuigenis her
roept."
Voor het eerst kon Reine een be
weging van heftig protest niet weer
houden.
„Ik bid u, mijnheer, houd op,"
riep zij' als wanhopig, „ge foltert
mij."
„Dus g-ij. die ik ondanks al wat
er gebeurd is, voor oen eerlijk meis
je houd, zult ofschoon ge nit u zelf
tot geen slechte daad in staat zijt,
toch een onschuldige laten veroor-
d eel en, zooals er geen heiliger en
edeler op aarde is
En wat een goeds zoudt gij doen,
indien gij- vvildet spreken! Eén
woerd van u, en de markiezin de
Cypières zou haar vrijheid, haar
goeden naam, haar levenslust terug
hebben
En do Sintély's. die zooveel voor
de markiezin de Oypières doen, ook
ik die van zoover gekomen ben om
hen te helpen en aan, te moedigen,
- wij allen zouden u zegenen, en
we zouden zeggen„Die Beine is
een braaf meisje. Al is zij dan in
haar jeugd voor een oogenblik be
zweken onder de vele beproevingen,
zij heeft dat oogenblik van zwak
heid dubbel goed gemaakt door het
gevaar dat zij heeft willen trot-
seeren bij het vervullen van een
moeilijken plicht."
Beine kon haar tranen niet lan
ger bedwingen. „Dc kan giet, ik
kan niet," mompelde zie.
„En waarom kunt ge dan niet,"
ging Richard altijd even vriende
lijk voort. „Men kan toch immers
alles wat. men wil
„Gij kent die vrouw niet," sprak
Beine nu, ,,zij is tot alles in staat"
Richard haalde de schouders op
„Wat denkt gij dat ze u doen
zal," vroeg hij:. „Vertellen wat ge
te Parijs gedaan hebt? Dat is mo
gelijk, maar niet eens zeker. Maar
laten we het een oogenblik aanne
men. Zal liet bekend worden eener
afdwaling uit uw jeugd moeilijker
te verdragen zijn dan de voortdu
rende knagingen van uw geweten
Ge hebt een misslag begaan, die
door de omstandigheden maai" al te
zeer verklaard wordt, arm kind
Maar in ieder geval, gij' hebt dien
lieg aa nEn nu uw .geluk, uw ©er,
de achting voor u zeiven terug ,te
krijgen, dat gaat natuurlijk niet zoo
gemakkelijk. Ge moot daarvoor de
kans loopen den toorn van uw
meesteres op den hals te halen, maar
ik verzeker u dat g© door uw held
haftige daad. gelukkig zult worden
ondanks de vieomtesse de; Mondra-
SDU."
Gelukkig! Kon zij dat nog' worden
zonder haar meesteres
Op het oogenblik dat Rjoino zou
toegeven, deed dat woord haar aan
Clemens denken. Haar misdrijf ken
nende, was hij toch altijd goed en
hartelijk voor haar geweest. De
vurige hartstocht van den jongen.'
man had in haar de oprechte, war
me liefde geboren doen worden van
©en arm, verlaten meisje, dat nie
mand en niets anders op aard© had
om te beminnen.
En zij kende Clemens: zij wist
dat mevrouw de Mondragon verra
den waarschijnlijk zou boteekeno
van haar huwelijk met Clemens af
stand te moeten doen ondanks de
vurige liefde, di© hij voor haar ge
voeld©
Opnieuw zag .ze zich alleen, door
allen, ook door Clemens v©i*l aten
Afstand doen van hot betrekkelijk
kalm en gemakkelijk leven, dat zo
tot dusver geleid had, welnu,
als hot moest, zou dat gebeuren
Maar afstand doen van haar geluk
met Clemens, van den eigen haard
dien ze zich gedroomd had, van de
liefde die z© bij haar aanstaanden
man had gewekt en nu ook in zich
zelf gevoelde, dat nooit!
Wordt vervolgd.)
-. «J
i
