DAGBLAD voor NOORD- en 7UID-H0LLAND.
Moederen Martelares
KincterhiiisirMt 2§«3S-33f Haarlem
Parlementaire Kroniek.
BUITENLAND.
34ste Jaargang No, 7072
toAANDAC 20 DEC. I909.
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Teiefoonnummsr I486.
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Alle betalende aboonét op dit blad, die in bet bezit eener verzekeringspolis t|ja, s(jn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
GOLDEN by fl GDLDFN bh d ft GULDEN bij 1 GÜLDEN bii 1 DU GULDEN bi) É'1
De ultkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Oracht 11.
FEUILLETON
En met die zekerheid zou hij zoe
ken, zoeken totdat- hij de kleine ge
vonden had.
AECONMEKENTSPRMSi
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de plaatsen, waar een agent ig gevestigd (kom der gemeente)
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Afzonderlijke nummert
f 1,85
1-35
1.80
„0,08
PRIJS OER ADVERTENTIES;
Van 16 regels60 cent (contant 50 cent).
Iedere regel meer10 cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 20 cent per regel. Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 26 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (k contant).
levenslange or ge- «181 H1i 1 verlies van één I 11 verlies »an 1 Ir lï verlies van h1| ft 1 één
en 101 J W 41M hand of voet, I IJ (f éénoog. 1 IIU
wijsvinger.
GULDEN bfe
verlies van
éen anderen
vinger.
VIL
Drie avondvergaderingen en. dan
Hog' oen vergadering c-p Zaterdag
inen kan niet anders zeggen oi' de
Kamerleden hebben het in deze da- j
gen druk
Maar •zwaarder dan zij1 heeft het
deze week de Minister van Binnen- j
landsche Zaken gehad De Kamerle
den kunnen nog' eens wegloopen en
maken van die vrijheid een zóó over
vloedig gebruik, dat de madedeelin-1
gen in de verslagen omtrent het aan-
tal leden, dat de vergaderingen bij
woonde, het tegendeel mogen heetein
van een bruikbaren maatstaf voor
de trouwe opkomst in deze hoog© I
vergadering
Alleen als het tot stemming komt. j
of als er een stemming dreigt I
dan worden de hoeren soms indeir- j
haast zell's van buiten Den Haagj
opgetrommeld j
Het. is echter ook .waar dat het hij
wonen der openbare vergaderingen
lang niet het eenige is wat de Ka
merleden als zoodanig te doen heb- i
iben j
Maar dat' geldt evenzeer voer de j
Ministers, en die. hebben toch bij
de behandeling hunger begroeting
maar voortdurend in de Kamer aan
wezig" to zijn en allerlei belangrijke
en onbelangrijke opmerkingen
der hoeren Kamerleden te beant
woorden.
Bij dc behandeling van T! innen-
landscho Zaken is minister Heems
kerk deze week niet minder dan vier
dagen achtereen in het vuur ge
weest! En het ging er nu en dan
wiann toe. Zoo bij de aanvallen op
den minister, omdat hij zooveel
raadsbesluiten aan de Koningin ter
vernieling voordraagt en daar
door. naar het oordeel van een deel
der Kamer, te weinig respect toont
voer de gemeentelijke autonomie
Niet minder onstuimig waren de.
aanvallen vooral van do socialisten
op minister Heemskerk, omdat hij
-.als een ijsklomp" blijft onder de
vele klachten die. deze hoeren bij de
openbare besprekingen in de Kamer
te berde brengen
Men zou zco moenen dat heel veel
van die klachten schriftelijk moesten
worden overgebracht, of bij den Mi
nister op zijn departement Maar
dat lijkt den heeren minder Heel
het land moet weten hoe flink zij'
van zich af durven spreken, en
men kan zich dan ook maa;r moeilijk
aan do gedachte ontworstelen, dat
boel hot aandeel der socialistische
fractie in do openbare besprekingen
der Kamer meer een opzettelijke
groote propaganda, is voor de socia
list ischo beginselen dan zorg voor
hot landsbelang In de Kamer wordt
dan ook over het „propagandistisch
element" in de redevoeringen van de
zen of genen sociaal-democratischeni
afgevaardigde gesproken als de na
tuur 1 ijlste zaak ter wereld.
O wee, als een sociaal-democraat
hier of daar in het lands iets over
komen isOntslag of ernstige be
straffing krijgen zulke lui niet om
dat ze wat misdaan hebben, maar
omdat men in hen den socialist wil
treffen, begrijpt ge. Zoot het geval
met de drie. sociaaldemocratische!
conducteurs te Barneveld. Zij. zijn
ontslagen, omdat ze zooveel ijver
tocjnden voor hun socialistische pro
paganda. dat ze er hun dienst voor
verwaarloosden. Maar daar behoeft
ge bij de heeren niet mee aan te
komen. Het waren „heel fatsoenlijke
mensehen", in wie mem alleen hun
politieke gezindheid en hun lid
maatschap der (socialistisch©) Neder
land sche vereenjging niet dulden
kon
Even giftig en fel waren de socia
listen ten opzicht© van dc bézw.arep,
die de propaganda voor hun partij
in onze Roomsche provinciën ont
moet. Dat daar in het zuiden ge
heel© bevolkingen de socialisten on
gaarne zien komen, is (natuurlijk
een moeilijk ding voor de heeren,
en met hun bezwaren daarover vul
len ze tientallen kolommen van de
Handelingen. Pastoors ©n burge
meesters spannen daar jm het zuiden
samen om d© socialisten te weren,
en de rustverstoringen hier en daar
uit deze. oorzaak zijn dan ook een
voudig de schuld van hen, die. aan
de sociaal-democraten hun grond
wettige rechten en politieke vrijhe
den pogen te onthouden! Relletjes
en wanordelijkheden door de socia
listen geprovoceerd Geen sprake
van. Wie zich verbeeldt dat iedere
socialist iets Duys-acihtig® in zich
heeft-, is de plank glad mis! En
dat mannen als- Valn Voorst en Van
den Brink juist vooraan stonden in
de socialistisch© propaganda in het
Zuiden, - dat kan die partij toch
niet hielpenn i e twaar
Bij de dtthattou ov«r de or geregeld
heden te Maastricht bereikte de op
cewondenbeid baar toppunt. Het
regende interrupties, maar de sociaal
democraten vonden in denwaimbloe-
digen Ruys de Bsererbrouck -- die
ten deie zoo sterk staat, omdat hij
de groote bestrijder is v«n de wezenlijke
misbruiken, die in Limburg nog be
staan e'D tegenstander die hen ten
volle aandurfde.
Als de Ka »>er een zuinige bui heeft,
mag er wel een krijtstreep aan den
balk.
In den regel praten de heereD
erg over bezuiniging en komen in
tusschen met heele reeksen wensohen
aan, wier vervulling allemaal veel
geld kost. Verzoeken om salarisverbe
tering voor allerlei ambtenaren
legio. Ook al weet men vooruit dat
er niets van komt of komen kan.
Maar deze week was da Kamer dan
eens zuinig. Een post, van f 450000
voor een nieuwe kliniek te Groningen
nam de minister op aandrang uit de
Kamer terug om eerst eens te onder-
zopken of het. niet goedkooner kan
Te Amsterdam heeft men een heel
mooi ingerichte kliniek gebouwd voor
nog geen drie ton, zei de anti revo
iutionnaire heer de Vlugt, die aannemer
is en er dus wat van weten kan.
Verder wilde de Kamer wat naders
weten over de Landsdrukkerij, waar
alle jaren zoowat twee ton bij moet
De minister zeide een commissie van
onderzoek toe.
Ook de gevraagde f469.000 voorde
verbouwing van het krankzinnigen
gesticht te Medemblik ging er niet
zonder moeite door. Men was bang
dat na deze groote herstellingskosten
later tóen weer gelden voor een
nieuw gesticht gevraagd zouden
worden.
En niet minder bezwaren rezen tegen
het eerste gedeelte van een bedrag van
vijf millioen voor gebouwen ten
behoeve der Leidsche hoogeschool.
Bij de besprekingen over dezen
post die ten slotte toch goedge
keurd werd bleek hoe lang hoog
noodige verbeteringen dikwijls worden
uitgesteld, als de Kamer daarvoor de
gelden moet toestaan.
Reeds in 1903 merkte de heer
de Visser op werd 5000 gulden
gevraagd voor betere huisvesting van
bet verplegend personeel in het acade
misch ziekenhuis. Toen reeds moet de
toestand onhoudbaar geweest zijn. En
al dien tijd heeft verbetering ten dezen
gewacht op een principieele beslissing
over het geheele groote plan
4-
"Bij Oorlog is de kwestie van het
Krupp monopolie voor gesehut-leve
ring weer ter sprake gekomen. En de
heer van den Berch van Heemstede
heeft daarbij dingen verteld, die het
den schijn geven, alsof wij ook op
dit stuk weer de Chineezen van uropa
zijn
Ofschoon het Fransche geschut naar
het oordeel van erkende deskundigen
veel beter moet zijn, hebben we hier
nog niet eens behoorlijke proeven ter
vergelijking genomen! En dat in een
kwestie, waarmee niet alleen honderd
duizenden guldens gemoeid zijn, maar
waarvan zelfs het succes in een even
tueelen oorlog voor een groot deel
afhankelijk is 1
Minister Heemskerk heeft zich te
verdedigen gehad tegen het algemeen
wordende praatje, alsof hij zich van
allerlei ernstige dingen maar met een
grapje afmaakte.
Hoe lastig men het den minister
op dit stuk maakt, kan blijken uit
het antwoord, dat de heer Heemskerk
aau den socialistischen afgevaardigde
Vliegen zich verplicht zag te geven.
„Indien" aldus de heer Heemskerk
„indien ik een enkele maal ant
woorden geef in schertsenden vorm.
is het niet om mij van de zaak af te
maken, maar om op de meest aan
gename en minst kwetsende wijze een
zaak te behandelen. Ik kan niet
toelaten, dat uien mij blijft kwellen
en taquineeren, als ik tracht op de
meest aangename wijze met de Kamer
om te gaan."
Over de houding van den heer
Vliegen verklaarde de minister de
meest ernstige reden tot
klacht te hebben.
Zóó kras drukt een bewindsman
zich niet licht uit
Trouwens, ook aan de rechterzijde
hapert het in de debatten van dit jaar
meer dan eens aan de noodige wel
willendheid en toeschietelijkheid jegens
de regeering. Zou 'm dat in het getal
zestig zitten De weelde is nu
eenmaal niet gemakkelijk te dragen,
zelfs niet door een Kamermeerder
heid
BELGIË.
KONING LEOPOLDS LAATSTE
REIZE NAAR BRUSSEL.
Leopold II, van wie® bijna elke
week in d© Brusselsche couranten
stond to lezen: „Ie Rol est arrivé",
die maar heen en weer reisde
tusschen zijn hoofdstad en zijn kas-
teelen of zijn geliefd Parijs, ko
ning; Leopold is nu voor de laatste
maal nog eens, in zijia hoofdstad bin
nengetrokken...j
In z'n paleis, pas met uitgave
van vele millioenen verfraaid, heeft
men zijn lijk gebracht op het praal
bed, om het Woensdag weer terug
te brengen naar Laéfceji, naar den
grafkelder dor koningen van België,
onder da precieuze kerk die ieder
bezoeker van Brussel en omstreken
kent.
't jWas een plechtig© stoet, die
overbrenging van 's koning lijk in
den avond van Zaterdag. Heel Brus
sel was op de Heen en de straten
waardoor de lijkstoet zou trekken,
waren overvol., temeer daar het we
der gunstig was. De lantaarns
waren met oen dun rouwfloers om
hangen en rneln verdrong" zich voor
do vensters.
Te half acht werden de regimen
ten van d© lijfwacht en de cavalerie
van den burgerwacht voor het pa
leis (van Backen opgesteld.
Om acht uur precies verlaat het
lijk, gédragen door onderofficieren,
het Pavilion des palmiers. De troe
pen presenteeven het geweer ein de
kist wordt op den lijkwagen ge-
plaatst, die getrokken wordt door
zes paarden, met zwart© dckkleeden
In de verte branden de kainonnetn
los,. De menigte ontbloot zeer eer
biedig .het hoofd, terwijl de stoet,
met indrukwekkend décor, door de
duisternis van het park gaat
Met getrokken sabel trekken eerst
de gendarmen voorbij;, dan volge®
drie escadrons van d© lijfwacht. De
lijkwagen wordt voorafgegaan door
vier voorrijders in grijze livrei, die
hoeden dragen met crêpe afgezet
Sommige ruiters dragen fakkels in
de hand, die een trillend licht wer
pen op den stoet
De lijkkist is bedekt door een
groote, zwarte lijkwade; waarop een
met rouwfloers omhuld© kon in gis-
kroon is geplaatst.
Dan volgen de rijtuigen van de
hofhouding, waarin plaats genomeln
hebben prins Albert, en alle waar-
digheiidsbiekleeders van het konink
lijk huis. De stoet wordt gesloten
door een regiment van de lijfwacht.
Om negen uur was men het ko
ninklijk paleis genaderd, e|n de troe
pen presenteerden wederom het ge
weer.
In de vestibule van het konink
lijk paleis werd het lijk ontvangen
door de voorzitters der heide Ka
mers, de ministers, allo hoogere dig
nitarissen en door hen, die' de acte
van overlijden onderteekenden. Op
een groote katafalk werd de kist
neergezet.
Het lijk zal tot den dag der be
grafenis bewjaakt worden door de
kolcnels van het Brusselscho glar-
nizoen
De proclamatie.
De proclamatie, die d© Belgische
ministers tot de natie gericht heb
ben, luidt als volgt:
„De Belgisch© natie komt haren
koning te verliezen
Zoon van ©en doorlucht,igen vorst,
waarvan het aandenken voortdurend
als een vereerd symbool van 't
grondwettelijk koningschap zal blij
ven, bezwijkt Leopold II, na eene
regeering van 44 jaar, in volle werk
zaamheid, terwijl hij tot zijn laat
ste uur het biest© van zijn leven
en van zijn© krachten gewijd heeft
a,an de grootheid en don voorspoed
van het vaderland.
Op 17 December 1865 sprak de
koning voor de vereenigde Kamers
deze merkwaardige woorden uit,
wilke sinds dien herhaaldelijk met
voldoening (herinnerd werden:
„Indien ik aan België geen schit
terende regeering beloof, gelijk deze
welk© zijne, onafhankelijkheid heeft
gegrondvest noch een groote® ko
ning, gelijk Hij dien wij beweejien,
ik beloof ten minst© een Belgischen
Koning te wiezen valn hart- en ziel,
wiens gansch© leven de® lande toe
behoort."
WÜ wéten met welke machtige
wilskracht deze heilige belofte ge
houden en overtroffen werd.
Het vestigen van den Afrikaan-
sehen Staat welke heden de Bel
gische kolonie van Congo uitmaakt
en welk© het persoonlijk werk des
konings was, is een feit, ©enig in
de jaarboeken der geschiedenis. Het
nageslacht zal zeggen dat liet een
groote regeering en een groot koning
was.
Het in rouw gedompeld vaderland
moet waardig Hem vereeren, die bij
zijn verdwijnen zulk werk achter
laat
Het stelt al zijne hoop in de trou
we en reeds zoo dikwijls bekomen
medewerking van den prins, die ge
roepen is om Voortaan de lotsbe
stemming van België in handen te
nemen
Hij zal zich weten te richten naar
de uitstekende voorbeelden van hen
dje, met behulp der Voorzienigheid,
de weldoeners waren van het Belgi
sche volle"
s' WcreUl's oordeel.
Nog een paar oordeelvellingen;
over Leopold II mogen hier volgen
H©t larijsehe „Journal" geeft
over 's konings optreden en zij® na
gedachtenis de volgende zeer juiste
oordeelvelling'
„Toen hij stierf heeft Leopold II
kunnen zeggen, dat België gereed
is om waardig zijn weg té vervol
gen naar de grootsche toekomst, di©
de koning voor het land geopend
heeft Daarom zal de geschiedenis,
'die streng is voor den mensch Leo
pold, onverschillig voor den parle
mentairen vorst, een groote herin
nering bewaren aan den wonderbaar-
lijken zakenman, den stichter van
oen rijk De historie zal aa.n zijn
naam,- tusschen de namén' va® de
groote werkers met menséhen en geld
van onzen tijd, Rockefeller, Pier
pont Morgan, een benljdenswaardi-
gen levensduur verzekeren."
De Fransebe oud-minister Ribot
liet zich als volgt uit: „Wanneer
Frankrijk in de kritieke periodes
van zijn nieuwe geschiedenis een
of twee vorsten had mogen bezitten
van de gelukkig©'energie van koning
Leopold, dan zou de republikeinsche
staatsvorm vcor ons land overbodig
zijn geweest."
Deschanel, oud-president van do
Kamer zeide: „Ik .Hen geHoren op
Belgischen bodem, waar mijn vader
als Fransch balling vriendelijk op
name had gevonden Met voHe over
tuiging .mag men herhalen wat de
vroegere president- Grévy van Leo
pold II heeft gezegd„Wanneer het
lot hem aan het hoofd van een groe
ten Staat had geplaatst, dan zou
ihiji buitengewoon grooten fnvloedj
hebben uitgeoefend op de staat
kundige en sociale ontwikkeling van
Europa
Clemenceau velde het volgende
oordeel: „Leopold bezat scheppende
kracht en, wat misschien nog hon
ger staat, den geest en de phantasie
van een grooten schepper."
Minister J'ichon noemde Leopold
©en vorst, dien men te kort doet
door hem slechts modern te noemen,
want hij was iemand, die zich moe
dig aan de spits van zijn tijdgejnoo-
tcn stelde.
Prinses Lonise.
Prinses Louise zou gisterenochtend
in Brussel aangekomen zijn. Doch
er is weer een kink in de kabel. De
prinses had d. 1. den Oostenrijkschen
oud luitenant Matachich in haar gevog
en het Belgische Hof wecscht met
dezen heer geen kennis te makeD.
Zoo is de prioses „weaenp vermoeid
heid" te Keulen uitseetapt. en werd er
onderhandeld roet Bru-sri!
't Begint nü al, het gehaspel met
deze rumoerige dochter van den
53)
Richard stond verslagen
Dat meisje had gelijk. Wat
©r ook zou gebeuren, hij moest woord
houden. Maar zij had ook genoeg
gezegd. Was het al niet zeer veel,
te wicten dat het kind nog in leven
Was!
Dat zou moeilijk zijn, maar waar
toe diende anders zijn Bef de tot Ma-
deioinet als hij niet bijna wonderen
kon doen om haar gelukkig te ma
ken 1 i i
,,0c kan er dus op (rekenen dat ge
zwijgen zult' vroeg Reine vóór /ij
hem verliet.
„Onvoorwaardelijk, behalve
tegenover de markiezin zelf. Dat
Zou al te wreed zijn, en dat zult
S© ook niet eisehen, nietwaar? Zeg
rtij alleen nog: wie heeft het kind
gered.
„Ik," sprak Reine kortaf. „Maar
lvk',en er niet op dat ge haar ooit
terug zult vinden. Ik heb het leven
der kleine kunnen redden, maar zie
daar ook allesDe meest stipte voor
zorgen zijn genome® om ontdekking
van haar verblijf te voorkomen, en
al zoudt ge haar ooit terugvinden,
- aUe maatregelen zijn zoó geno
men, dat wanneer ge zoudt beproe
ven haar haar naam of fortuin terug
te doen krijgen, g© eenvoudig als
een krankzinnige of een bedrieger
zoudt worden behandeld
Richard haalde d© schouders op
„Wat doet dat er toe," sprak hij,
„als ze maar in leven is, in leven
voor Madeleine en voor mij
VIII De getuigen.
Eindelijk was de door beide par
tijen zoo gevreesde dag der openbare
terechtzitting aangebroken
Ondanks de drukkende warmt;
vulde een grocte menigte al van
den vroegen morgen af het pleiln,
dat zich voor het paleis van justitie
te St. .lustin uitstrekte-, en alle bij
zonderheden der acte van beschuldi
ging, voorzoover di© bekend gewor
den was, werden druk besproken.
Het was juist marktdag, maar de
boeren vergaten hun zaken oan te
spreken over die èene zaak, die ieders
belangstelling wekte en die even
vreemd als geheimzinnig bleef.
Geheimzinnig, ja, want ondanks de
verklaringen der getuigen, ondanks
den beslisten toon in*de acte van be
schuldiging en de zoo nauwkeurige
aanduiding" van markies de Cypiè
res, bloej: ei" toch een groote ma,te
van twijfel aan de schuld dezer arme
beklaagde bestaan, van di© beschul
digde, wier energie noch door de pij
nigend© verhoeren, noch door do
lange uren van eenzame verlatenheid
gebroken was.
Geen oogenblik had zij opgehouden
voor haar onschuld te getuigen, en
dat steeds in de meest kalme en klare
bewoordingen.
Giftmengers zijn meestal lafaards
Maar Madeleine de Cypières was
allerminst laf. Allen di© haar in
haar gevangenschap hadden bijge
woond, getuigden dit. Ondanks haar
zacht en engelachtig karakter kw:am
ied-eren dag .en zelfs bij de kleinere
dingen des levens haar groote wils
kracht en moed aan den dag.
Twee stroemingen bestonden er
dan ook in de publieke opinie. De
eene noemde het. een schande zonder
voorbeeld dat deze- jonge vrouw met
haai* hekenden vlekkcloozen levens
wandel van zulk een afschuwelijke-
misdaad kon worden beschuldigd
Die dit van oordeel w'aren, spraken
het luide uit dat men de misdadig
ster elders moest zoeken en vragen
moest, voor wie de vergiftiging voor
deel opleverde Madeleine de Cypiè
res had het niet noodig. een mis-1
daad te bedrijven om. te genieten van
de millioenen baars ecjhtgenoots. Hij
I was immers jegens haar de edeJmoe- j
dig beid zelf!
j Daarentegen waren er a.'nderen, I
voc-r wie het wèl van belang was,1
dat de markies uit den weg werd ge
ruimd En sedert den vermeenden
dood van de kleine Leonie aarzelde
men zelfs niet meer hardop den naam
te noemen van de vicomtesse de Mon-
d rag on
Iri Gaseogne weegt men zijn woor
den niet zoozeer. Men zegt datgene
waarvan men overtuigd is, ook al
kan men het naar do letter der wet
niet bewijzen.
De andere partij verkondigde Ma
deleine's schuld van dé daken, en
ontzag zich niet de afschuwelijkste
verhalen omtrent haar in omloop te
brengen
Het gedrang op het plein voor het
gerechtsgebouw nam nog toe En
geen wonder er waren voor de en
kele honderden beschikbare kaarten
niet minder dan tienduizend aanvra
gen ingekomen In de zaal zelf was
hot nog -erger Daar stonden de m.en-
srhen eenvoudig' opgepakt als harin
gen
Dicht, bij de bank der beklaagden
zat advocaat Aub'ry aan een tafel
vol stukken Hij zag or ernstig en
streng; een weinig bieek, uit. Ieder
oogenblik kwam ©en vriend of col
lega hem begroeten, hem de hand
drukken en eenige vriendelijke woor
den toespreken. Maar Aubry ant
woordde nauwelijks, diep onder den
indruk van de zware verantwoorde
lijkheid di© op hem rustte..
Opeens verstomde het geraas in. de
zaal, aller blikken richten zich naar
den ingang: de familieleden der
beschuldigde traden binnen en na
men de voor hen gereserveerde plaat
sen In.
Eerst de béide Sintély's daarna
de vitomtesse de- Mondragon, ge
volgd. Hoor haar twee be-dlenden, die
zoo vreeselijk een getuigenis tegen
de markiezin hadden afgelegd, -
eindelijk graaf Richard de Claviè-
res Op de licht' ontvlambare ge
moederen der Gascogners maakte de
verschijning van dezen laatste, wien
de roep van zijn vorstelijk© edelmoe
digheid ook hierheèn was voorge
gaan, den meesten indruk
Nieuwe opschudding bij het bin
nentreden der rechters.
Achter hen kwamen de gezwore
nen en namen hun plaatsen tegen
over de bank der beschuldigden in
Eindelijk gaf de president der
rechtbank hevel, de markiezin dc
Cypières binnen te leiden
Daar verscheen zij. Z© was geheel
in het zwart gekleed. Langzaam
ging' ze voort naar haar plaats D,aaa-
aangekomen, sloeg ze haar weduwen-
sluier op em wierp een rustigen blik
om zich heen En toen trilde het
opeens door heel de zaal heen, en
een kreet van bewondering ging door
alle rijen
Maar Richard de Clavières, wel
verre van daarmee in te stemmen,
weerhield maar nauwelijks een kreet
van smart on wanhoep. Ginds in In-
dië was ze zoo gelukkig en vroolijk
i geweest En nu -wa.t had men
van haar gemaakt! Een martelares:
De tranen vloeiden hem over de
wangen, en Charles de Simtély, die
naast hem zat, moest hem moed in
spreken.
„Ach, wat heeft zij moeten lijden
(Wat is v.ij vreeselijk veranderd,"
zuchtte Richard
Nadat het oproepen der getuigen is
afgelocpen en deze in een aangren
zende kamer zijn geleid om daar te
wachten tot het hun beurt zal zijn
om mee te doelen wak Mi weten,
richt de president der rechtbank zich.
eindelijk tot de beschuldigde
„Uw naam en voornamen." vroeg
hij
..Marie Madeleine de Bram, mar
kiezin do Cypières," is het kalme
antwoord
„Ga zitten," antwoordde de rech-
j ter, „en luister aandachtig na,ar het
geen u ten laste wordt gelegd
Zij gehoorzaamde, en de griffier
las mpt eentonige maar heldere stem
de acte van beschuldiging voer
Ze was eenvoudig, maar vreese
lijk De brief van den markies en
de verklaringen van Clemens Gaube
en Reine Penhoët vcrmdeln er den
grondslag van
(Wo-dt vervolgd^.
