DAGBLAD voor NOORD- en 7i"D-H0LLAND.
II
dUiJ iöi tjt ii| nr m
Moeder ee Martelares
KinterlmiftvMt 29-3i-33»
c.
GULDEN b» 9II fl GOLDEN Dl) ll'fl b» lüfl OTLU™ Êfl i^
BUITENLAND.
Gemengds Buitenlandsche berichten
OONDERDAC 23 DEC. I9QS
34ste Jaargang: No, 7075
SSutreaux van Redactie en Administratie j
fiMt®B"0©ÏÜ8mM*8ttai Tel®§©«88'«BKTOIBie8» 142®.
Voor advartentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDQ's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, int. Telefoon 1020.
Ons Geïllustreerd Zondagsblad-
rp Alweer zoo een!
BELGIË.
DUITSCHLAND
00ST-AZIË.
OORLOGSGEVAAE?
ENGELAND
AMERIKA.
FEUILLETON
NIEUWE HAARLEM» COURANT
tot 3 mnamlan voor Haarlem
Voer »le plaatsen, waar een agent ie gevestigd kon der gemeente)
Voor de overige plaatsen in Nederland franco par post
Afzonderlijke nummer-
f 1,85
1.36
1-80
„0,03
OER ADVSRTKfcTlfiM-
Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent).
Iedere regel meer10 cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen SO cent por regel. -Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents contant).
Alle betalende abocaét op dit blad, dia la bet bezit eene* verzekeringspolis *Ün, «Mo volgens de bepalingen ap de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
HOLDEN oij
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
400
GULDEN bi)
verlies van
anderen
vinger
De oltkeerlng dezer bedragen wordt gegarandeerd doo» de Maatschappij „Ocean" Hijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Dracht I!
No. 7077 van ons „Geïllustreerd Zon
dagsblad" bevat:
1. De dood van koning Leopold van
België (met foto). 2. Het koninklijk
gezin van België (foto). 3. Kerstavond.
4. De geboorte des Heeren (foto). 5.
Op Kerstmis (met foto). 6. Zuster Bea
trix (Slot). 7. Een Kerstlied. 8. Hoe
men practisch de hazenjacht leeren
kau (foto). 9. 't Nieuwste op roLschaats-
gebied (foto). 10. Monorail spoorwe
gen. 11. Jhr. Mr. Ch. Buys de Beeren-
brouck (foto). 12. Dr. P. J. F. Ver
meulen (foto). 13. Een school voor
trambestuurders (foto). II. Ais de
spoorwagen op één rail er eens is. 15.
Mgr. P. G .Ch. Malinqué (foto). 16.
Moderne verkeersmiddelen. 17. Een
zeldzaam natuurverschijnsel (foto). 18.
De mode van den dag (foto). 19. Een
«ngeval van den modernen tijd (foto)
20. Onze Schaakrubriek. 21. Adverten-
tiën.
In de gemengde nieuwtjes der bla
den wordt verteld van een geval te
Amsterdameen particuliere „spaar-
bank"-houder, die weken- en maajn-
•deniang da centjes van de vrouwen
uit heel een buurt had bijeengegaard,
om zo dain met Kerstmis, met ca
deautjes er bij, terug- te bezorgen
als een welkome verrassing: bij de
feestdagen, is verdwenen met de
N oorderzon.
En met hem de stuivers en dub
beltjes en kwartjes en guldens, tot
welke de centen waren opgei oopen.
't Geval staat niet alleen.
Reeds herhaaldelijk gebeurde zoo
iets
Daarom mag1 het nu hier worden
opgehaald als een wiaarsehuwing
voor wie aan dergelijke particuliere
spaarbanken" vertrouwen schenkt.
Maar al teveel, uit gemakzucht, ge
woonte of om andere redenen, wordt
aan dergelijke inrichtingen geld ge
offerd. En zoo er eens een keer
Wordt uitbetaald, heeft „de buurt"
méér vertrouwen in de spaarkas dan
in de Nederlandsche Bank!
Maar als .er weer een fout gaat,
zooals de Amsterdamsehe, is er diepe
droefheid in overtalrijke huisgezin
öen.
Daarom: als ge sparen wilt,
brengt uwi geld bij een vertrouwde
instelling, zooals er overal, zijn, of
bij de Rijkspostspaarbank!
Dat is ééne Les
En de tweede is er een voor de
spaarbanken van instellingen of ver-
eenigingen: maakt het sparen ge
makkelijker; geeft spaarbons uit,
spaarpotjes, spaarboekjes, waardoor
met een enkele cent kan worden in
gelegd
,W.o zeiden het onlangs nog: de
spaargelegenheid vergemakkelijken
is het sparen verdubbelen
En juist- omdat deze particuliere
spaarkassen" het den mensehen zoo
gemakkelijk maken, hebben ze nog
altijd maar succes, ook al gaat peri
odiek de een na den ainder er van
door met de spaarduitjes der clien
tèle
DE BEGRAFENIS VAN LEOPOLD II.
(We hebben gisteren onder „Laat
ste Nieuws" in een groot deel onzer
oplage reeds een uitvoerige beschrij
ving kunnen geven van de begra
fenis van Leopold II.
'tis dat laten de berichten uit
de Belgische bladen die hedenoch
tend arriveerden, wel voldoende zien
't is in den plasregen een schrik
kelijke herrie geweest, die behalve
door de ontzaglijke menscbenmassa
die op de been was, niets plechtigs
of indrukwekkends had.
'f Was te vol, te woelig, en de
menigte drong in de|n regen te zéér
op, cm het plechtstatige karakter
te bewaren.
Alleen in de Hoofdkerk van Sainte
Gudule is de plechtigheid werkelijk
groctseh geweest.
Wij ontleenen aan de beschrijving
van het „Handelsblad van Antwer
pen" het volgende:
„Het vertrek gebeurde met veel
moeite, daar de stoet over de voor
plaats moest, die geheel overhoop
ligt met steenblokken van de wer
ken aan het paleis en thans ook vol
waterplassen stond. Al de aanwezi
gen waren heelemaal beslijkt.
„Toen het lijk pp den doodenwa-
gen lag, moest men groot© twintig
minuten wachten voor het in orde
brengen van den stoet.
Men kon goed bemerken dat zulks
diep mishaagde aan prins Albert.
Gelukkig was het weer op dat oogen-
blik wat beter.
„De stoet zette zich eindelijk: in
gang.
„De hoeken van het baarkleed wei
den gedragen door generaals Ver
straeten en Dony, ministers Schol-
laert en de Lantsheere, MLM. Simo-
nis en Cooreman, voorzitters van
Kamer en Senaat. Omringden verden
nog den lijkwagen: generaal Couse-
bant d' Alkemade, oud-minister van
oorlog, de barons Goffinet en an
dere dignitarissen van het hof.
„Achter den lijkwagen schreed de
eerste, op uitdrukkelijk verlangen!
van prins Albert, 'skonings kamer
dienaar Bagiard. Daarna volgde
prins Albert alleen; na hem de
vreemde prinsenop den eersten
rang aartshertog Leopold Salvator
van Oostenrijk, do hertog van Oon-
naught, broeder van den koning van
Engeland, prins Heinrich van Prui
sen, prins van Bourbon, vertegen
woordiger- van den koning van
Spanje.
„Daarna volgden de schoonzoons
van de gravin van Vlaanderen, de
hertog van Vendom© en prins Karl
von Hohenzollem, de verdere vreem
de delegaties, een honderdtal per
sonen, de burgemeester van Brussel,
de gevolmachtigde gezanten van
België, de gouverneurs der provin
cies, de hooge ambtenaren van de
ministeries in officiéél uniform.
„Ten slotte kwamen de afgevaar
digden van maatschappijen uit Brus
sel en de rest van het land."
„Daarna lieten de neereu Beernaert
en Woeste na eerst op het paleis te
zijn geweest, zich in een rijtuig baar
Sinter Goeleo brenaen.
„Op heel rieo weg was de menigte
ontelbaar niet alleen op 3e straat,
maar aan de vensters, op de daken
het was overal eene krioelende massa,
zt over het oog kon r -ken
„De lijkstoet is te hdf 12, du> met
een half nur vertraging aan de kerk
aangekomen.
,,'t Ia daar dat de ergste incidenten
zich voordoen. Op de Koninklijke
plaats reeds was een politieagent in
het gedrang ernstig gekwetst gewor
den.
„De ingang in de kerk geschiedde
te midden eener onbeschrijfelijke
wanorde.
„Gendarmen en politieagenten
werden overrompeld en waren niet
in staat de orde te handhaven.
„De versiering van Sinter Goelen
wis inderdaad van indrukwekkende
pracht.
„Wat de leden der Kamer betreft,
die konden niet ems meer hunne
rijtuigen bereiken en sonden d«n stoet
niet volgen, aangezien intuescheu de
afsluitingen reeds alieu waren wegge
nomen.
„Men ziet van hier de tooneeleD
in den steeds tuenemendeu stortregen.
„De menigte, tot dan toe eerbiedig
en waardig, en die nu geen stoet meer
te zien kreeg, waarvoor zij betaal.1
had, begon te manifesteeren en er
werd zelfs gefloten.
„Dank aan den takt der politie,
die heel toegevend was, op bevel vad
burgemeester Max. kon men ten slotte
de menschen tot badaren brengen.
„De menigte ging langzaam maar
met orde uiteen.
„Gedurende den lijkdienst viel de
Chineesche vertegenwoordiger (de ge
zant van ChiDa te Parijs) flsnw en
men moest hem overbrengen naar de
legatie van China.
„De laatste gebeden werden door
de bisschoppen gelezen.
„Om 1 uur 10 kwam het lijk terug
buiten en de uitgang had weer plaats
in volslagen wanorde
„Tot overmaat van ongeluk begon
het toen juist geweldig te regenen
„PriDS Albert had alle moeite van
de wereld om in zijne koets te stappen,
maar de wanorde steeg tot haar „op
punt wanneer de vreemde prinsen
hun rijtuigen moesten zoeken
„De ministers zijn er io geslaagd
eerst bij lange tusschenpoozen m
hunne rijtuigeo te stappeD.
„De senatoren moesten tot op den
Treuren berg gaan, doch waren toen
afgesneden van den stoet en reden
dan afzonderlijk Eaar Leeken.
KORTE BERICHTEN.
Prinses Louise heeft de begrafenis
plechtigheid bijgewoond, doch zal ove
rigens bij geen enkele andere plechtig-
hied tegenwoordig zijn. Fijne distinc
tie, die gemaakt wordt tu&schen baai
en b.v. prinses Stefanie, die bij de
gravin van Vlaanderen, met haar man
graaf Lonyay, logeert. Prinses Louise
logeert alléén en omgeven van ver
trouwden de dame is nogal een
flapuit en ietwat met-alle-windenritnee-
draaiend, in een apart paviljoen.
Naar verluidt, zullen de prinsessen
Stefanie en Clementine zich niet bij de
actie van Louise tegen de beschikkin
gen van haren vader aansluiten, om
te vermijden, dat de onverkwikkelijke
familie-geschiedenissen in langdurige
rechtsgedingen weder in het openbaar
behandeld zullen worden.
Onder voorzitterschap van den burge
meester van Brussel, heeft zich een
Commsisie gevormd met het doel over
geheel België geld in te zamelen voor
een monument ter herinnering aan do
regeering van Leopold II.
Geruchten duiken weer op over een
huwelijk van prinses Clémentine met
prins Victor Napoleon, dat door ko
ning Leopold vroeger is tegengehouden.
DE JOURNALISTEN EN DE
KAMER.
De journalisten, die verslag- geven
van de zittingen der Beiersche
Tweed© Kamer, hebben de heeren
afgevaardigden op een avond van
deze week eens mores geleerd.
Dat is een staaltje, ter navolg-ing
elders
Het ging zoo: de Kamer zat nog
tot over de ooren in de begrooting
van oorlog ,en hield maar niet op
met over de leveranties aan de can-
tin es te praten.
Toen zij om kw:art voor achten
eenvoorstel tot verdaging: van de
beraadslaging verwierp, draaiden de
journalisten, die al dagen lang met
dubbele vergaderingen geplaagd wa
ren geworden, eenvoudig het licht
en verlieten hun tribune.
Dadelijk daarop was ook de Ka
mer verdaagd
Probatnm est
Er moet een groot ding- bijkomen,
opdat zulk een journalistieke betoo-
ging effect kan sorteeren.
Dat is: dat de journalisten vol
komen eendrachtig gijn!
En dat is om eens euphemis-
tisch ons uit te drukken nu juist
niet overal en steeds het geval.
Vandaar: discordial-ienzoovoorts.
Gisteren spraken we van lome
jprucbteD, vandaag moeten we al
spreken van oorlogsgevaar.
Werkelijk, het woord doet de ronde
oorbigspevaar een nieuwe krijg tus-
scbeu Rusland en Japan die dreigend
zou wezen.
Ën da vei halen die men dott om
dit, te s'aven riin werkelijk onrust
barend I Wat Japan betreft heet het
Veel Ja panache oöicieien in het bui
tenland moeten bevel ontvangen
hebben, zich binnen een week bij hun
regimed aan te sluiten. Groote voor
raden levensmiddelen en krijgsvoor
raden zouden in de laatste weken
besteld zijn. Ook heeft men groote
boeveelheden kinine en verbandstof
fen te Berlijn ingeslagen.
Verder wordt melding gemaakt, door
de „Roeskoje Slowo", van een alge-
meene vei huizing van jonge Japanners
naar Noord-Mantsjoerije. Men vermoedt,
dat het reservisten zijn. En nog meer
verontrust men zich te St. Petersburg
over de ophooping van kolossale
voorraden munitie en proviand aan
de grens van Zuid-Mantsjoerije.
En ook de Russen zijn in actie.
De provinciale gouverneurs in
Rusland hebben Jast ontvaDgen, de
landverhuizing naar Siberië te beper
ken, heet het uit St. Petersburg.
Graaf Witte wordt te Beriijn ver
wacht, naar het heet om zich te
vergewissen welke houding Duitsch-
land ingeval van een conflict zal
aannemen.
Rusland schuift zijn troepen Oost
waartsuit Irkoetsk, zijn de troepen
in het Verre Ooeten met 50.000 man
versterkt en naar te St. Petersburg
beweerd wordt zou de geheele strijd
macht daar 250,000 naan bedragen
natuurlijk een veel te hooge schatting.
Wat moeten we ervan gelooven
De geruenten zijn leeiijk genoeg, en
ook algemeen verbreid de Russische
Doema heeft al geïnformeerd maar
moest op Kt rst-reces uiteengaan zonder
van den minister van Buitelandeche
Zaken de gewenschte inlichtingen te
hebben ontvangen over den toestand
in Oost Azië.
De minister heeft n.l. om zoodanige
inlichtingen te geven, de toestemming
van den Czaar noodig, en deze heeft
die toestemming beslist geweigerd.
Is er dan werkelijk wat aaD het
handje
Uit China komt zelfs het ietwat
dwaas klinkende bericht, als een bewijs
dat ook de Chineezen algemeen aan
oorlogsgevaar gelooven, dat het mi
nisterie vbd buitenlandsche zaken een
nota zal richten aan de Japansche cd
Russischeregeeringerj, waarin verzocht
wordt, Mantsjoerije liever niet als
oorlogsterrein te willen gebruiken I
Nog eens: is er wat gaande?
Voorshands zeggen we: cem. De
Japansche oorlogsbegrooting is vol
komen normaal, de verzekeringen in
St. Petersburg en Yeddo zijn zoo
vredelievend mogelijk.
Als niets naders bekend wordt,
houden we het alleen voor een soort
paniek onder de bevolking die wel
weer zal verdwijnen.
MINISTERSWISSELING.
De Daily Telegraph meldt, dat John
Burns minister van biunenlaudpche
zaken »a! worden in plaats van Her
bert Gladstone, den nieuwen gouver
neur genersal van Zuid-Afrika. Win
ston Churchill zou minister van
plaatselijk bestuur als opvolger van
John Bums worden En Lewis Har-
court minister van koophandel, in
plaats van Churchill.
DE DREIGENDE SPOORWEG
STAKING.
Door 120,000 man van het spoor
wegpersoneel is nu werkelijk een
locnsverhooging van 20 pCt. ge-
ei sell t, aldus meldt men uit New-
York.
De directies hebben een termijn
van vier weken beraad.
Mgr. Ametfe over den nachtarbeid.
Onder voorzitterschap van mgr.
Amette, aartsbisschop van Parijs, heeft
de vereeniging „katholieke jeugd" Dins
dagavond een zeer druk bezochte ver
gadering gehouden voor de afsnehaffing
van den bakkersnachtarbeid.
Na verschillende andere redenaars
nam mgr. Amette 't woord. Hij wees
daarbij op de noodzakelijkheid dat deze
hervorming èn uit godsdienstig èn uit
maatschappelijk oogpunt èn ter wille
van het huisgezin en den staat moest
worden doorgevoerd.
„Een zeker blad, heeft mij wel eens
de vriend der bakkersknechts ge
noemd," zoo zeide monseigneur. „De
zen titel neem ik aan, maar ik ben ookl
éen vriend d-er bakkers."
Daarna legde mgr. Amette den verga
dering een besluit voor, waarin de
wensch wordt uitgesproken, dat zoo
spoedig mogelijk maatregelen zouden
getroffen worden, om de afschaffing
van den nachtarbeid in de bakkerijen
te verwezenlijken.
Onder grooten bijval en daverend^
toejuichingen werd dit besluit aange
nomen.
Do bomaanslag te St. Potersburg.
Onder „Laatste Nieuws" deelden we
gisteren mede, dat de chef van do St.
Potersburgsche geheime politie, kolonel
Karpof, door een bom of andere ont
plofbare stoffen zoo goed als iu stuk
ken gescheurd is.
De feiten, voor zoover deze tot nu
toe bekend zijn, hebben zich aldus af
gespeeld. Eenige dagen geleden huurde
een jongmensch een appartement in de
Mesquineslraat in het district Wiborg
te St. Petersburg. Zijn paspoort droeg
den naam van Michel Woskressenski.
Gisteren kwamen twee mannen, die
doorgingen voor zijn ooms, met een
knecht aan en begaven zich naar het
appartement van. Michel.
Michel zou om een reden, die onbe
kend is, zich op de trap hebben be
vonden toen een ontzettende ontploffing
plaats had in het vertrek, dat werd
vernield. Zijn oom werd vreesolijk ver
minkt en was bijna niet te herkennen.
De knecht werd ernstig gewond. Wos-
kressenski snelde in hemdsmo-uwen de
straat op, zonder hoed.
55)
En opeens brak Rein© Penhoët
liandernwringend in snikken uit.
.„Weeo bedaard," sprak de presi
dent, „gij hadt inderdaad een pijn
lijken plicht te vervullen. Maar de
«tchting van alle brave menschen en
net getuigenis van uw geweten zul
ten u schadeloos stellen voor het z©er
begrijpelijk en te waandeeren ver
driet dat u op dit oogenblik be-
eeerscht."
Daar pees advocaat Aubry op.
Met een welsprekend waarschu
wend gebaar hief hij den arm op.
"Heine Penhoët," riep hij met tril-
tende stem. en met haast onweer
staanbare .overredingskracht, „be-
benk wel wat gij doet. Als doch
ter van Bhetagne, als kind van een
°fficier moet ge toch nog dat eer-
&evoel bezitten dat van slechte da,-
'Hn afhoudt. Ik zie het aan uw ont
bering, aan uw1 tranen, in welker
berzaak anderen zich vergissen kuin-
**©n, maar wij nieti. -Spreek maar
®©h woerd, één krachtige poging, e|n
^Hes komt in erde,"
Hein© richt zich op. Ze wordt
>r©eseJijk bleek. Maar opeens ont-
^°et haar blik dien vau Clement
en heel haar aarzeling verdwijnt.
Zij spreekt langzaam en beslist: „Ik
heb de waarheid gezegd, de volle
waarheid."
„Zweert gij het bij het beeld van
den Gekruisigde?"
„Ik zweer het."
Maar- nauwelijks heeft zij deze
laatste woorden gesproken, of door
een hevig zenuwtoeval getroffen,
stort zij ter aarde. Te midden van
een onbeschrijfelijke verwarring
wordt zij weggedragen. Clemens
haast zich haar te gaan verzorgen.
De vicomtesse daarentegen blijft on
gevoelig en doet alsof er niets is
voorgevallen.
Achtereenvolgens leggen al de be
dienden van het buis de Cypières
hun getuigenis af. Behalve op één
punt zijn al die verklaringen, zeer
onbelangrijk. Allen herhalen ze dat
de markies inderdaad zeer somber
en wantrouwend was, maar dat hij
zijn echtgenoot© teeder liefhad.
En mevrouw, verklaarden allen,
mevrouw was de goedheid en de
zachtmoedigheid zelf. Zij klaagdel
nociit
Eensluidend was aller verklaring
omtrent hetgeen gebeurd, was onmid
dellijk vóór het sterven van den mar
kies Allen verklaarden ze dat de
Eerwaard© heer d© Sintély eenige
ocgenblikken vóór het overlijden in
de zijkamer gekomen was en gezegd
had'„Komt allen binnen. Meneer
de Cypières vraagt naar uhiji heeft
in uw aller bijziju een gewichtig ge
heim te openbaren.
Er ging „een schok door het audi
torium bij elke van di© verklaringen.
Men was overtuigd dat di© men
schen de waarheid zeiden, er viel
niet aan te twijfelen, dat werd door
iedereen gevoeld. Het was tastbaar
duidelijk, dat de markies den naam
wilde openbaren van haar, die hem
vergiftigd had.
Maar wie was het dan, zijn echt
genoot© of een andere En indien
een andere, wie was het dan
Clara de Mod dragon was de eenige
die belang had bij den dood van den
markies, d© eenige die de millioe-
nen van d© Cypières zou erveh wan
neer daaraan niet het zwakke leven
van een zeer jong kind in den weg
stond.En dat kind was sedert
dien tijd wezenlijk gestorven!
Haar* naam was op aller lippen
En reeds had een der gezworenen
de verdenking in woorden gebracht
door het stellen der bekende vra
gen Maar zij was immers niet te
Parijs toen de misdaad gepleegd
werd! De handteekening op het re
gister der aangeteekende brieven te
St Justin bewees dat zij' in den
avond van den zevenden op Magalas
was geweest En het getuigenis der
dienstboden van de vicomtesse was
gemakkelijk te verkrijgen..)..
ÏWas het overigens niet te kras
te veronderstellen dat in een hotel
te Parijs, waar minstens dertig men
schen rondgingen, iemand als de vi
comtesse zich verborgen gehouden
kon hebben zonder te worden op
gemerkt
En toch ondanks de zoo besliste
verklaringen van Olemelns Ga-ube en
R,eine Penhoët, ondajnks het onbe
grensd vertrouwen dat de kamerdie
naar inboezemde, toch kon men
niet aannemen dat Madeleine schul
dig was.
Maar wie dan?
De verklaringen van Donation,
den laatsten getuig© die gehoord
moest worden, kwamen deze vraag
nog dringender maken. Zijn getui
genis klonk bij het publiek te minder
verdacht daar* hij uit den dienst der
Cypières in dien van mevrouw de
Mondragon was overgegaan.
„Clemens alleen," verklaarde bijl
„hield da vertrekken van den mar
kies in orde. Maar op een morgen,
toen hij uitgeput was van het nacht
waken, had hij! mij belast met het
in orde brengen van het zijvertrek.
De deur van de ziekenkamer stond
open, en ik kon mijn nieuwsgierig
heid om te zien wat daarbinnen voor
viel, niet bedwingen.
De markies sprak heel zacht tot
den eerwaarden heer de Sintély,
maar zijn gelaat drukte een groote
vreugde uit, toen hij zeide„Ik wtil
alleen blijven met u; laten al de
anderen heengaanToen heeft
mevrouw: geantwoord: „Zal ik ook
weggaart, best© m.an i
Bij die woorden hief Madeleine
het hoofd op. Zij herinnerde zich
alles en hegon\ weer te hopen. Zie
daar dus eens een eerlijke verklaring
te midden van di© opeenstapeling
van leugens en onwaarheden!
„(Wees voorzichtig, getuige," zeide
de president, „wat gij daar meedeelt
is van het grootst© gewicht. Zijt
gij er wel zeker van dat het de
nauwkeurige waarheid is?"
„Mijnheer de president," ant
woordde Donation, „ik heb gezwo
ren de waarheid te zeggen, en ik
weet wat een eed beteekent. Ik ben
een eerlijk man. Dat kan iederee|n
in den omtrek van Roehe^Mort© en
Magalas getuigen."
Hij had deze woorden met vaste
stem en openhartig gelaat gespro
ken: geheel zijn uiterlijk boezemde
het grootst© vertrouwen in. Een be
wonderend en aanmoedigend gèmom-
pel ging door de rijen der toehoor
ders. Men was den braven inan er
blijkbaar dankbaar voor, dat hij hier
kwam spreken ten gunste der arme
beschuldigde, die onder het gewicht
van zoo vreeselijk© bewijzen scheen
te bezwijken.
„En welk antwoord gaf de mar
kies op de vraag* zijner echtgenoote,"
vroeg de president.
„De markies heeft letterlijk het
volgende gezegd," sprak Donation,
„geen woord meer of minder: „Ja,
gij' ook, beminde vrouw. Het moet
vergeef mij, vergeet mijIk zal
je spoedig weer binnen laten roepen^
Blijf dicht in de nabijheid!"
Een onbeschrijfelijke ontroering
ging door de zaal: zelfs de rech
ters waren blijkbaar onder den in
druk van deze woorden.
Wie was er in de kamer van den
stervende nog meer toen hij' deze
woerden sprak," vroeg d© president.;
„Behalve de markiezin en de heer
Raiinond de Sintély, die aan de eene
zijde van het bed stonden, was Cle
mens Gaube er ook, aan den anderen
kant."
Terstond werd Clemens Gaube
weer voorgeroepen.
„Gijl hebt d© laatst© woorden van
dezen getuig© gehoord," sprak de
president tot hem. „Herinnert gijl
u alles precies zoo verstaan to
hebben als hij het zeide?"
In de ruime gerechtszaal had men
een speld kunnen hooren vallen.
„Do verklaring' van Donatien is
slechts ten deele juist," antwoordde
Clemens kortaf.
Er ontstond een gemor oindor het
auditorium, en zelfs klonken er vatti
verschillend© kanten afkeurende uit
roepen-
{Wordt vfjrvolgd.)