DAGBLAD voor NOORD- en 7i"D-H0LLAND. II dUiJ iöi tjt ii| nr m Moeder ee Martelares KinterlmiftvMt 29-3i-33» c. GULDEN b» 9II fl GOLDEN Dl) ll'fl b» lüfl OTLU™ Êfl i^ BUITENLAND. Gemengds Buitenlandsche berichten OONDERDAC 23 DEC. I9QS 34ste Jaargang: No, 7075 SSutreaux van Redactie en Administratie j fiMt®B"0©ÏÜ8mM*8ttai Tel®§©«88'«BKTOIBie8» 142®. Voor advartentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDQ's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, int. Telefoon 1020. Ons Geïllustreerd Zondagsblad- rp Alweer zoo een! BELGIË. DUITSCHLAND 00ST-AZIË. OORLOGSGEVAAE? ENGELAND AMERIKA. FEUILLETON NIEUWE HAARLEM» COURANT tot 3 mnamlan voor Haarlem Voer »le plaatsen, waar een agent ie gevestigd kon der gemeente) Voor de overige plaatsen in Nederland franco par post Afzonderlijke nummer- f 1,85 1.36 1-80 „0,03 OER ADVSRTKfcTlfiM- Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer10 cent. Buiten Haarlem en de Agentschappen SO cent por regel. -Reclames dubbel tarief. Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents contant). Alle betalende abocaét op dit blad, dia la bet bezit eene* verzekeringspolis *Ün, «Mo volgens de bepalingen ap de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor HOLDEN oij levenslange onge schiktheid tot werken. 400 GULDEN bi) verlies van anderen vinger De oltkeerlng dezer bedragen wordt gegarandeerd doo» de Maatschappij „Ocean" Hijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Dracht I! No. 7077 van ons „Geïllustreerd Zon dagsblad" bevat: 1. De dood van koning Leopold van België (met foto). 2. Het koninklijk gezin van België (foto). 3. Kerstavond. 4. De geboorte des Heeren (foto). 5. Op Kerstmis (met foto). 6. Zuster Bea trix (Slot). 7. Een Kerstlied. 8. Hoe men practisch de hazenjacht leeren kau (foto). 9. 't Nieuwste op roLschaats- gebied (foto). 10. Monorail spoorwe gen. 11. Jhr. Mr. Ch. Buys de Beeren- brouck (foto). 12. Dr. P. J. F. Ver meulen (foto). 13. Een school voor trambestuurders (foto). II. Ais de spoorwagen op één rail er eens is. 15. Mgr. P. G .Ch. Malinqué (foto). 16. Moderne verkeersmiddelen. 17. Een zeldzaam natuurverschijnsel (foto). 18. De mode van den dag (foto). 19. Een «ngeval van den modernen tijd (foto) 20. Onze Schaakrubriek. 21. Adverten- tiën. In de gemengde nieuwtjes der bla den wordt verteld van een geval te Amsterdameen particuliere „spaar- bank"-houder, die weken- en maajn- •deniang da centjes van de vrouwen uit heel een buurt had bijeengegaard, om zo dain met Kerstmis, met ca deautjes er bij, terug- te bezorgen als een welkome verrassing: bij de feestdagen, is verdwenen met de N oorderzon. En met hem de stuivers en dub beltjes en kwartjes en guldens, tot welke de centen waren opgei oopen. 't Geval staat niet alleen. Reeds herhaaldelijk gebeurde zoo iets Daarom mag1 het nu hier worden opgehaald als een wiaarsehuwing voor wie aan dergelijke particuliere spaarbanken" vertrouwen schenkt. Maar al teveel, uit gemakzucht, ge woonte of om andere redenen, wordt aan dergelijke inrichtingen geld ge offerd. En zoo er eens een keer Wordt uitbetaald, heeft „de buurt" méér vertrouwen in de spaarkas dan in de Nederlandsche Bank! Maar als .er weer een fout gaat, zooals de Amsterdamsehe, is er diepe droefheid in overtalrijke huisgezin öen. Daarom: als ge sparen wilt, brengt uwi geld bij een vertrouwde instelling, zooals er overal, zijn, of bij de Rijkspostspaarbank! Dat is ééne Les En de tweede is er een voor de spaarbanken van instellingen of ver- eenigingen: maakt het sparen ge makkelijker; geeft spaarbons uit, spaarpotjes, spaarboekjes, waardoor met een enkele cent kan worden in gelegd ,W.o zeiden het onlangs nog: de spaargelegenheid vergemakkelijken is het sparen verdubbelen En juist- omdat deze particuliere spaarkassen" het den mensehen zoo gemakkelijk maken, hebben ze nog altijd maar succes, ook al gaat peri odiek de een na den ainder er van door met de spaarduitjes der clien tèle DE BEGRAFENIS VAN LEOPOLD II. (We hebben gisteren onder „Laat ste Nieuws" in een groot deel onzer oplage reeds een uitvoerige beschrij ving kunnen geven van de begra fenis van Leopold II. 'tis dat laten de berichten uit de Belgische bladen die hedenoch tend arriveerden, wel voldoende zien 't is in den plasregen een schrik kelijke herrie geweest, die behalve door de ontzaglijke menscbenmassa die op de been was, niets plechtigs of indrukwekkends had. 'f Was te vol, te woelig, en de menigte drong in de|n regen te zéér op, cm het plechtstatige karakter te bewaren. Alleen in de Hoofdkerk van Sainte Gudule is de plechtigheid werkelijk groctseh geweest. Wij ontleenen aan de beschrijving van het „Handelsblad van Antwer pen" het volgende: „Het vertrek gebeurde met veel moeite, daar de stoet over de voor plaats moest, die geheel overhoop ligt met steenblokken van de wer ken aan het paleis en thans ook vol waterplassen stond. Al de aanwezi gen waren heelemaal beslijkt. „Toen het lijk pp den doodenwa- gen lag, moest men groot© twintig minuten wachten voor het in orde brengen van den stoet. Men kon goed bemerken dat zulks diep mishaagde aan prins Albert. Gelukkig was het weer op dat oogen- blik wat beter. „De stoet zette zich eindelijk: in gang. „De hoeken van het baarkleed wei den gedragen door generaals Ver straeten en Dony, ministers Schol- laert en de Lantsheere, MLM. Simo- nis en Cooreman, voorzitters van Kamer en Senaat. Omringden verden nog den lijkwagen: generaal Couse- bant d' Alkemade, oud-minister van oorlog, de barons Goffinet en an dere dignitarissen van het hof. „Achter den lijkwagen schreed de eerste, op uitdrukkelijk verlangen! van prins Albert, 'skonings kamer dienaar Bagiard. Daarna volgde prins Albert alleen; na hem de vreemde prinsenop den eersten rang aartshertog Leopold Salvator van Oostenrijk, do hertog van Oon- naught, broeder van den koning van Engeland, prins Heinrich van Prui sen, prins van Bourbon, vertegen woordiger- van den koning van Spanje. „Daarna volgden de schoonzoons van de gravin van Vlaanderen, de hertog van Vendom© en prins Karl von Hohenzollem, de verdere vreem de delegaties, een honderdtal per sonen, de burgemeester van Brussel, de gevolmachtigde gezanten van België, de gouverneurs der provin cies, de hooge ambtenaren van de ministeries in officiéél uniform. „Ten slotte kwamen de afgevaar digden van maatschappijen uit Brus sel en de rest van het land." „Daarna lieten de neereu Beernaert en Woeste na eerst op het paleis te zijn geweest, zich in een rijtuig baar Sinter Goeleo brenaen. „Op heel rieo weg was de menigte ontelbaar niet alleen op 3e straat, maar aan de vensters, op de daken het was overal eene krioelende massa, zt over het oog kon r -ken „De lijkstoet is te hdf 12, du> met een half nur vertraging aan de kerk aangekomen. ,,'t Ia daar dat de ergste incidenten zich voordoen. Op de Koninklijke plaats reeds was een politieagent in het gedrang ernstig gekwetst gewor den. „De ingang in de kerk geschiedde te midden eener onbeschrijfelijke wanorde. „Gendarmen en politieagenten werden overrompeld en waren niet in staat de orde te handhaven. „De versiering van Sinter Goelen wis inderdaad van indrukwekkende pracht. „Wat de leden der Kamer betreft, die konden niet ems meer hunne rijtuigen bereiken en sonden d«n stoet niet volgen, aangezien intuescheu de afsluitingen reeds alieu waren wegge nomen. „Men ziet van hier de tooneeleD in den steeds tuenemendeu stortregen. „De menigte, tot dan toe eerbiedig en waardig, en die nu geen stoet meer te zien kreeg, waarvoor zij betaal.1 had, begon te manifesteeren en er werd zelfs gefloten. „Dank aan den takt der politie, die heel toegevend was, op bevel vad burgemeester Max. kon men ten slotte de menschen tot badaren brengen. „De menigte ging langzaam maar met orde uiteen. „Gedurende den lijkdienst viel de Chineesche vertegenwoordiger (de ge zant van ChiDa te Parijs) flsnw en men moest hem overbrengen naar de legatie van China. „De laatste gebeden werden door de bisschoppen gelezen. „Om 1 uur 10 kwam het lijk terug buiten en de uitgang had weer plaats in volslagen wanorde „Tot overmaat van ongeluk begon het toen juist geweldig te regenen „PriDS Albert had alle moeite van de wereld om in zijne koets te stappen, maar de wanorde steeg tot haar „op punt wanneer de vreemde prinsen hun rijtuigen moesten zoeken „De ministers zijn er io geslaagd eerst bij lange tusschenpoozen m hunne rijtuigeo te stappeD. „De senatoren moesten tot op den Treuren berg gaan, doch waren toen afgesneden van den stoet en reden dan afzonderlijk Eaar Leeken. KORTE BERICHTEN. Prinses Louise heeft de begrafenis plechtigheid bijgewoond, doch zal ove rigens bij geen enkele andere plechtig- hied tegenwoordig zijn. Fijne distinc tie, die gemaakt wordt tu&schen baai en b.v. prinses Stefanie, die bij de gravin van Vlaanderen, met haar man graaf Lonyay, logeert. Prinses Louise logeert alléén en omgeven van ver trouwden de dame is nogal een flapuit en ietwat met-alle-windenritnee- draaiend, in een apart paviljoen. Naar verluidt, zullen de prinsessen Stefanie en Clementine zich niet bij de actie van Louise tegen de beschikkin gen van haren vader aansluiten, om te vermijden, dat de onverkwikkelijke familie-geschiedenissen in langdurige rechtsgedingen weder in het openbaar behandeld zullen worden. Onder voorzitterschap van den burge meester van Brussel, heeft zich een Commsisie gevormd met het doel over geheel België geld in te zamelen voor een monument ter herinnering aan do regeering van Leopold II. Geruchten duiken weer op over een huwelijk van prinses Clémentine met prins Victor Napoleon, dat door ko ning Leopold vroeger is tegengehouden. DE JOURNALISTEN EN DE KAMER. De journalisten, die verslag- geven van de zittingen der Beiersche Tweed© Kamer, hebben de heeren afgevaardigden op een avond van deze week eens mores geleerd. Dat is een staaltje, ter navolg-ing elders Het ging zoo: de Kamer zat nog tot over de ooren in de begrooting van oorlog ,en hield maar niet op met over de leveranties aan de can- tin es te praten. Toen zij om kw:art voor achten eenvoorstel tot verdaging: van de beraadslaging verwierp, draaiden de journalisten, die al dagen lang met dubbele vergaderingen geplaagd wa ren geworden, eenvoudig het licht en verlieten hun tribune. Dadelijk daarop was ook de Ka mer verdaagd Probatnm est Er moet een groot ding- bijkomen, opdat zulk een journalistieke betoo- ging effect kan sorteeren. Dat is: dat de journalisten vol komen eendrachtig gijn! En dat is om eens euphemis- tisch ons uit te drukken nu juist niet overal en steeds het geval. Vandaar: discordial-ienzoovoorts. Gisteren spraken we van lome jprucbteD, vandaag moeten we al spreken van oorlogsgevaar. Werkelijk, het woord doet de ronde oorbigspevaar een nieuwe krijg tus- scbeu Rusland en Japan die dreigend zou wezen. Ën da vei halen die men dott om dit, te s'aven riin werkelijk onrust barend I Wat Japan betreft heet het Veel Ja panache oöicieien in het bui tenland moeten bevel ontvangen hebben, zich binnen een week bij hun regimed aan te sluiten. Groote voor raden levensmiddelen en krijgsvoor raden zouden in de laatste weken besteld zijn. Ook heeft men groote boeveelheden kinine en verbandstof fen te Berlijn ingeslagen. Verder wordt melding gemaakt, door de „Roeskoje Slowo", van een alge- meene vei huizing van jonge Japanners naar Noord-Mantsjoerije. Men vermoedt, dat het reservisten zijn. En nog meer verontrust men zich te St. Petersburg over de ophooping van kolossale voorraden munitie en proviand aan de grens van Zuid-Mantsjoerije. En ook de Russen zijn in actie. De provinciale gouverneurs in Rusland hebben Jast ontvaDgen, de landverhuizing naar Siberië te beper ken, heet het uit St. Petersburg. Graaf Witte wordt te Beriijn ver wacht, naar het heet om zich te vergewissen welke houding Duitsch- land ingeval van een conflict zal aannemen. Rusland schuift zijn troepen Oost waartsuit Irkoetsk, zijn de troepen in het Verre Ooeten met 50.000 man versterkt en naar te St. Petersburg beweerd wordt zou de geheele strijd macht daar 250,000 naan bedragen natuurlijk een veel te hooge schatting. Wat moeten we ervan gelooven De geruenten zijn leeiijk genoeg, en ook algemeen verbreid de Russische Doema heeft al geïnformeerd maar moest op Kt rst-reces uiteengaan zonder van den minister van Buitelandeche Zaken de gewenschte inlichtingen te hebben ontvangen over den toestand in Oost Azië. De minister heeft n.l. om zoodanige inlichtingen te geven, de toestemming van den Czaar noodig, en deze heeft die toestemming beslist geweigerd. Is er dan werkelijk wat aaD het handje Uit China komt zelfs het ietwat dwaas klinkende bericht, als een bewijs dat ook de Chineezen algemeen aan oorlogsgevaar gelooven, dat het mi nisterie vbd buitenlandsche zaken een nota zal richten aan de Japansche cd Russischeregeeringerj, waarin verzocht wordt, Mantsjoerije liever niet als oorlogsterrein te willen gebruiken I Nog eens: is er wat gaande? Voorshands zeggen we: cem. De Japansche oorlogsbegrooting is vol komen normaal, de verzekeringen in St. Petersburg en Yeddo zijn zoo vredelievend mogelijk. Als niets naders bekend wordt, houden we het alleen voor een soort paniek onder de bevolking die wel weer zal verdwijnen. MINISTERSWISSELING. De Daily Telegraph meldt, dat John Burns minister van biunenlaudpche zaken »a! worden in plaats van Her bert Gladstone, den nieuwen gouver neur genersal van Zuid-Afrika. Win ston Churchill zou minister van plaatselijk bestuur als opvolger van John Bums worden En Lewis Har- court minister van koophandel, in plaats van Churchill. DE DREIGENDE SPOORWEG STAKING. Door 120,000 man van het spoor wegpersoneel is nu werkelijk een locnsverhooging van 20 pCt. ge- ei sell t, aldus meldt men uit New- York. De directies hebben een termijn van vier weken beraad. Mgr. Ametfe over den nachtarbeid. Onder voorzitterschap van mgr. Amette, aartsbisschop van Parijs, heeft de vereeniging „katholieke jeugd" Dins dagavond een zeer druk bezochte ver gadering gehouden voor de afsnehaffing van den bakkersnachtarbeid. Na verschillende andere redenaars nam mgr. Amette 't woord. Hij wees daarbij op de noodzakelijkheid dat deze hervorming èn uit godsdienstig èn uit maatschappelijk oogpunt èn ter wille van het huisgezin en den staat moest worden doorgevoerd. „Een zeker blad, heeft mij wel eens de vriend der bakkersknechts ge noemd," zoo zeide monseigneur. „De zen titel neem ik aan, maar ik ben ookl éen vriend d-er bakkers." Daarna legde mgr. Amette den verga dering een besluit voor, waarin de wensch wordt uitgesproken, dat zoo spoedig mogelijk maatregelen zouden getroffen worden, om de afschaffing van den nachtarbeid in de bakkerijen te verwezenlijken. Onder grooten bijval en daverend^ toejuichingen werd dit besluit aange nomen. Do bomaanslag te St. Potersburg. Onder „Laatste Nieuws" deelden we gisteren mede, dat de chef van do St. Potersburgsche geheime politie, kolonel Karpof, door een bom of andere ont plofbare stoffen zoo goed als iu stuk ken gescheurd is. De feiten, voor zoover deze tot nu toe bekend zijn, hebben zich aldus af gespeeld. Eenige dagen geleden huurde een jongmensch een appartement in de Mesquineslraat in het district Wiborg te St. Petersburg. Zijn paspoort droeg den naam van Michel Woskressenski. Gisteren kwamen twee mannen, die doorgingen voor zijn ooms, met een knecht aan en begaven zich naar het appartement van. Michel. Michel zou om een reden, die onbe kend is, zich op de trap hebben be vonden toen een ontzettende ontploffing plaats had in het vertrek, dat werd vernield. Zijn oom werd vreesolijk ver minkt en was bijna niet te herkennen. De knecht werd ernstig gewond. Wos- kressenski snelde in hemdsmo-uwen de straat op, zonder hoed. 55) En opeens brak Rein© Penhoët liandernwringend in snikken uit. .„Weeo bedaard," sprak de presi dent, „gij hadt inderdaad een pijn lijken plicht te vervullen. Maar de «tchting van alle brave menschen en net getuigenis van uw geweten zul ten u schadeloos stellen voor het z©er begrijpelijk en te waandeeren ver driet dat u op dit oogenblik be- eeerscht." Daar pees advocaat Aubry op. Met een welsprekend waarschu wend gebaar hief hij den arm op. "Heine Penhoët," riep hij met tril- tende stem. en met haast onweer staanbare .overredingskracht, „be- benk wel wat gij doet. Als doch ter van Bhetagne, als kind van een °fficier moet ge toch nog dat eer- &evoel bezitten dat van slechte da,- 'Hn afhoudt. Ik zie het aan uw ont bering, aan uw1 tranen, in welker berzaak anderen zich vergissen kuin- **©n, maar wij nieti. -Spreek maar ®©h woerd, één krachtige poging, e|n ^Hes komt in erde," Hein© richt zich op. Ze wordt >r©eseJijk bleek. Maar opeens ont- ^°et haar blik dien vau Clement en heel haar aarzeling verdwijnt. Zij spreekt langzaam en beslist: „Ik heb de waarheid gezegd, de volle waarheid." „Zweert gij het bij het beeld van den Gekruisigde?" „Ik zweer het." Maar- nauwelijks heeft zij deze laatste woorden gesproken, of door een hevig zenuwtoeval getroffen, stort zij ter aarde. Te midden van een onbeschrijfelijke verwarring wordt zij weggedragen. Clemens haast zich haar te gaan verzorgen. De vicomtesse daarentegen blijft on gevoelig en doet alsof er niets is voorgevallen. Achtereenvolgens leggen al de be dienden van het buis de Cypières hun getuigenis af. Behalve op één punt zijn al die verklaringen, zeer onbelangrijk. Allen herhalen ze dat de markies inderdaad zeer somber en wantrouwend was, maar dat hij zijn echtgenoot© teeder liefhad. En mevrouw, verklaarden allen, mevrouw was de goedheid en de zachtmoedigheid zelf. Zij klaagdel nociit Eensluidend was aller verklaring omtrent hetgeen gebeurd, was onmid dellijk vóór het sterven van den mar kies Allen verklaarden ze dat de Eerwaard© heer d© Sintély eenige ocgenblikken vóór het overlijden in de zijkamer gekomen was en gezegd had'„Komt allen binnen. Meneer de Cypières vraagt naar uhiji heeft in uw aller bijziju een gewichtig ge heim te openbaren. Er ging „een schok door het audi torium bij elke van di© verklaringen. Men was overtuigd dat di© men schen de waarheid zeiden, er viel niet aan te twijfelen, dat werd door iedereen gevoeld. Het was tastbaar duidelijk, dat de markies den naam wilde openbaren van haar, die hem vergiftigd had. Maar wie was het dan, zijn echt genoot© of een andere En indien een andere, wie was het dan Clara de Mod dragon was de eenige die belang had bij den dood van den markies, d© eenige die de millioe- nen van d© Cypières zou erveh wan neer daaraan niet het zwakke leven van een zeer jong kind in den weg stond.En dat kind was sedert dien tijd wezenlijk gestorven! Haar* naam was op aller lippen En reeds had een der gezworenen de verdenking in woorden gebracht door het stellen der bekende vra gen Maar zij was immers niet te Parijs toen de misdaad gepleegd werd! De handteekening op het re gister der aangeteekende brieven te St Justin bewees dat zij' in den avond van den zevenden op Magalas was geweest En het getuigenis der dienstboden van de vicomtesse was gemakkelijk te verkrijgen..).. ÏWas het overigens niet te kras te veronderstellen dat in een hotel te Parijs, waar minstens dertig men schen rondgingen, iemand als de vi comtesse zich verborgen gehouden kon hebben zonder te worden op gemerkt En toch ondanks de zoo besliste verklaringen van Olemelns Ga-ube en R,eine Penhoët, ondajnks het onbe grensd vertrouwen dat de kamerdie naar inboezemde, toch kon men niet aannemen dat Madeleine schul dig was. Maar wie dan? De verklaringen van Donation, den laatsten getuig© die gehoord moest worden, kwamen deze vraag nog dringender maken. Zijn getui genis klonk bij het publiek te minder verdacht daar* hij uit den dienst der Cypières in dien van mevrouw de Mondragon was overgegaan. „Clemens alleen," verklaarde bijl „hield da vertrekken van den mar kies in orde. Maar op een morgen, toen hij uitgeput was van het nacht waken, had hij! mij belast met het in orde brengen van het zijvertrek. De deur van de ziekenkamer stond open, en ik kon mijn nieuwsgierig heid om te zien wat daarbinnen voor viel, niet bedwingen. De markies sprak heel zacht tot den eerwaarden heer de Sintély, maar zijn gelaat drukte een groote vreugde uit, toen hij zeide„Ik wtil alleen blijven met u; laten al de anderen heengaanToen heeft mevrouw: geantwoord: „Zal ik ook weggaart, best© m.an i Bij die woorden hief Madeleine het hoofd op. Zij herinnerde zich alles en hegon\ weer te hopen. Zie daar dus eens een eerlijke verklaring te midden van di© opeenstapeling van leugens en onwaarheden! „(Wees voorzichtig, getuige," zeide de president, „wat gij daar meedeelt is van het grootst© gewicht. Zijt gij er wel zeker van dat het de nauwkeurige waarheid is?" „Mijnheer de president," ant woordde Donation, „ik heb gezwo ren de waarheid te zeggen, en ik weet wat een eed beteekent. Ik ben een eerlijk man. Dat kan iederee|n in den omtrek van Roehe^Mort© en Magalas getuigen." Hij had deze woorden met vaste stem en openhartig gelaat gespro ken: geheel zijn uiterlijk boezemde het grootst© vertrouwen in. Een be wonderend en aanmoedigend gèmom- pel ging door de rijen der toehoor ders. Men was den braven inan er blijkbaar dankbaar voor, dat hij hier kwam spreken ten gunste der arme beschuldigde, die onder het gewicht van zoo vreeselijk© bewijzen scheen te bezwijken. „En welk antwoord gaf de mar kies op de vraag* zijner echtgenoote," vroeg de president. „De markies heeft letterlijk het volgende gezegd," sprak Donation, „geen woord meer of minder: „Ja, gij' ook, beminde vrouw. Het moet vergeef mij, vergeet mijIk zal je spoedig weer binnen laten roepen^ Blijf dicht in de nabijheid!" Een onbeschrijfelijke ontroering ging door de zaal: zelfs de rech ters waren blijkbaar onder den in druk van deze woorden. Wie was er in de kamer van den stervende nog meer toen hij' deze woerden sprak," vroeg d© president.; „Behalve de markiezin en de heer Raiinond de Sintély, die aan de eene zijde van het bed stonden, was Cle mens Gaube er ook, aan den anderen kant." Terstond werd Clemens Gaube weer voorgeroepen. „Gijl hebt d© laatst© woorden van dezen getuig© gehoord," sprak de president tot hem. „Herinnert gijl u alles precies zoo verstaan to hebben als hij het zeide?" In de ruime gerechtszaal had men een speld kunnen hooren vallen. „Do verklaring' van Donatien is slechts ten deele juist," antwoordde Clemens kortaf. Er ontstond een gemor oindor het auditorium, en zelfs klonken er vatti verschillend© kanten afkeurende uit roepen- {Wordt vfjrvolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1909 | | pagina 1