DAGBLAD voor NOORD- en 71'ID-HOLLAND.
Moeder ee Martelares
KindtesHtiuifeVMt 2f$«l§~3$9
BUITENLAND.
Gemengde Buitenlandsche berichten
DONDERDAG 23 DEC.
34ste Jaargang No, 7075
5.
bureaux van Redactie en Administratie
iRsf»rcsoimsR«i«^ii»si8 TfgSntfttaiRia'tiimmep 8426.
Voor advertentiên en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, int. Telefoon 1020.
Ons Geïllustreerd Zondagsblad-
BELGIË.
Alweer zoo een!
DUITSCHLAND
00ST-AZIË.
ENGELAND
AMERIKA.
FEUILLETON.
HIE MUEMSCHE CMT
ABÖWHKSKEWTSP'fïSJSl
for 8 Eaaanrtea voor Haarlem
Voor do plaatsen, waar een agent ia gevestigd (kom der gemeente)
Voor d-B overige plaatsen In Nederland franco per poat
Afconiivrlyite nummer.'
f 1,86
n 1.85
1.80
- 0,08
S*WJS OER A0VE»TEfc,7IÊW
Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent).
Iedere regel meer10 cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 20 cent per regel. Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents contant).
Alle betalende ibooaéi op dit bied, die In bet bezit eener vamkeringspolit «ijn, ztyn volgen* de bepalingen op do polluea vermeld, tegen oogetukken verzekerd voor
GULDEN hij
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
400
GULDEN b\j
overlijden.
GULDEN br
verlies van éen
hand ot voet
GULDEN bi)
verlies «*a»
éen oog
GULDEN bü
verlies van
éen duim
GULDEN bij
ver lie:' van
één
wijsvinger
GULDEN bij
verlies vsa
éon andere*
vinger
De ultkeerlog dezer bedragen wordt gegarandeerd door de maatschappij „öcean". Bijkantoor «oo» Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht Jt
No. 7077 van ons „Geïllustreerd Zon
dagsblad" bevat:
1. De dood van koning Leopold van
België (met foto). 2. Het koninklijk
gezin van België (foto). 3. Kerstavond.
4. De geboorte des Heeren (foto). 5.
Op Kerstmis (met foto). 6. Zuster Bea
trix (Slot). 7. Een Kerstlied. 8. Hoe
kien practisch de hazenjacht leer en
tan (foto). 9. 't Nieuwste op rolschaats-
gebied (foto). 10. Monorail spoorwe
gen 11. Jhr. Mr. Ch. Buys de Beeren-
brouck (foto). 12. Dr. P. J. F. Ver
meulen (foto). 13. Een school voor
trambestuurders (foto). 14. Als de
spoorwagen pp één rail er eens is. 15.
Mgr. P, C .Ch. Malinqué (foto). 16.
Moderne verkeersmiddelen. 17. Een
zeldzaam natuurverschijnsel (foto). 18.
De mode van den dag (foto). 19. Een
•ngeval van den modernen tijd (foto).
20. Onze Schaakrubriek. 21. Adverten
tiên.
odiek de een na den ander er van
door rn^et de spaarduitjes der clien
tèle
in de gemengde nieuwtjes der bla
den' wondt verteld van een geval te
Amsterdameen particuliere „spaar
bank"-houder, die weken- en maan-
d en lang de centjes van de vrouwen
uit heel een buurt bad bijeengegaard,
om ze dam met Kerstmis, met ca
deautjes er bij, terug te bezorgen:
als .een welkome verrassing bij de
feestdagen, is verdwenen met de
iS' oorderzon.
En met hem de stuivers eu dub
beltjes en kwartjes eu guldens, tot
welke de centen waren opgeloopen-
't Geval staat niet alleen.
Reeds herhaaldelijk gebeurde zoo
iets
Daarom mag het nu hier worden
opgehaald als een waarschuwing
voor wie aan dergelijke particuliere
spaar banken" vertrouwen scheinkt-:
Maar al te veel, uit .gemakzucht, ge
woonte of om andere redenen, wordt
aan dergelijke inrichtingen geld ge
offerd. En zoo er eens een keer
'wordt uitbetaald, heeft „de buurt"
nxéér vertrouwen in de spaarkas dan
in de Nederlandsche Bank!
Maar als er weer een fout gaat,
zooals de Amsterdamsche, is er diepe
droefheid jn overtalxijka huisgezin
nen.
Daarom: als ge sparen wilt,
izremgt nw geld bij een vertrouwde
instelling, zooals er overal zijn, of
bij de Rijkspostspaarbank!
Dat is ééne les.
En de tweede is er een voor de
spaarbanken van instellingen of ver-
eenigimgen: maakt het sparen ge
makkelijker; geeft spaar bons uit,
spaarpotjes, spaarboekjes, waardoor
met een enkele cent kan worden in
gelegd!
W© zeiden het .onlangs nog de
spaangelegenheid vergemakkelijken
is hot sparen verdubbelen
En juist- omdat deze1 particuliere
„spaarkassen" het den mensehen zoo
gemakkelijk maken, hebben ze nog
altijd maar succes, ook al gaat 'peri-
DE BEGRAFENIS VAN LEOPOLD II.
h'e hebben gisteren onder „Laat
ste Nieuws" in een groot deel onzer
oplage reeds een uitvoerige beschrij
ving kunnejn geven van de begra
fenis van Leopold II.
'tis da,t laten de berichten uit
de Belgische bladen die hedenoch
tend arriveerden, wel voldoende zien
't is in den plasregen een schrik
kelijfce heme geweest, die behalve
door de ontzaglijke menschenm ass a
die op de been was, niets plechtigs
of indrukwekkends had.
't iJVas te vol, te woelig, en de
menigte drong in de|n ragen te zéér
op, cm het plechtstatige karakter
te bewaren.
Alleen in de Hoofdkerk van Saint©
Gudule is de plechtigheid werkelijk
groots ch geweest. t
iWij' ontleenem aan da beschrijving
van het „Handelsblad van Antwer
pen" het volgende:
„Het vertrek gebeurde met veel
moeite, daar de stoet over de voor
plaats moest, die geheel overhoop
ligt met steenblokken van de wer
ken aan het paleis en thans ook vol
waterplassen stond. Al de aanwezi
gen waren beelemaal beslijkt.
„Toen het lijk pp den doodenwa-
gen lag, moest men groot© twintig
minuten wachten voor het in orde
brengen van den stoet.
Men kon goed bemerken dat zulks
diep mishaagde aan prins Albert,
Gelukkig was het weer op dat oogen-
blik wat beter.
„De s-t-oet zette zich eindelijk in
gang.
„De hoeken van het baarkleed wer
den gedragen door generaals Ver-
straeten en Dony, ministers Schol-
laert- en de Lantsheere, Ml-M. Simo-
nis en Cooreman, voorzitters van
Kamer en Senaat. Omringden verden
nog den lijkwagen: generaal Couse-
bant d'Alkemade, oud-minister van
oorlog, de barons Goffinet en an
dere dignitarissen van het hof.
„Achter den lijkwagen schreed de
eerste, op uitdrukkelijk verlangen!
van prins Albert, 'skoninigs kamer
dienaar Bagiard. Daarna volgde
prins Albert alleen; na hem de
vreemde prinsenop den eersten
rang aartshertog Leopold Salvator
van Oostenrijk, de hertog van Cón-
naught, broeder van den koning van
Engeland, prins Heinrich van Brui
sen, prins van Bourbon, vertegen
woordiger van den koning van
Spanje.
„Daarna volgden de schoonzoons
van de gravin van Vlaanderen, de
hertog van Vendome en prins Karl
von Hohenzollem, de verdere vreem
de delegaties, een honderdtal per
sonen, de burgemeester van Brussel,
de gevolmachtigde gezanten van
België, de gouverneurs der projvin-
cies, de hoogc ambtenaren van de
ministeries in officieel uniform.
„Ten slotte kwamen de afgevaar
digden van maatschappijen uit Brus
sel. en de rest van het land."
„Daarna lieten de beereu Beernaert,
en Woeste ua eerst op het paleis te
ssijn geweest, zich in een rijtuig naar
Sinter Goelen brengen.
„Op heel den weg was de menigte
ontelbaar niet alleen op «te straat,
maar aan de vensters, op de daken
het was overal eene krioelende massa,
zoover het oog kon r >ken
„De lijkstoet is te hdf 12, du« met
een half uur vertraging aan do kerk
aangekomen.
,,'t Is daar dat de ergste incidenten
zich voordoen. Op de Koninklijke
plaats reeds was een politieagent in
het gedrang ernstig gekwetst gewor
den.
„De iDgang in de kerk geschiedde
te midden eener onbeschrijfelijke
wanorde.
„Gendarmen en politieagenten
werden overrompeld en waren niet
in staat de orde te handhaven.
„De versiering van Sinter Goelen
wts inderdaad van indrukwekkende
pracht.
„Wat de leden der Kamer betreft,
die konden niet eans meer hunne
rijtuigen bereiken en konden den stoet
niet volgen, aangezien intusschen de
afsluitingen reeds allen waren wegge
nomen,
„Men ziet van him de tooneelen
in den steeds toenemenden stortregen.
„De menigte, tot dan toe eerbiedig
en waardig, en die nu geen stoet meer
te zien kreeg, waarvoor zij betaald
had, begon te manifesteeren eu er
werd zelfs gefloten.
„Dank aan den takt der politie,
die heel toegevend was, op bevel van
burgemeester Max, kon men ten slotte
de menscheo tot badaren brengen.
„De menigte ging langzaam maar
met orde uiteen.
„Gedurende den lijkdienst viel de
Chineesche vertegenwoordiger (de ge
zant van China te Parijs) flauw en
men moest hem overbrengen naar de
legatie van China.
„De laatste gebeden werden door
de bisschoppen gelezen.
„Om 1 uur 10 kwam het lijk terug
buiten en de uitgang had weer plaats
in volslagen wanorde
„Tot overmaat van ongeluk begOD
het toen juist geweldig te regenen
„Prins Albert had alle moeite van
«ie wereld om in zijne koets te stappen,
maar de wanorde steeg tot haar top
punt wanneer de vreemde prinsen
hun rijtuigen moesten zoeken
„Da ministers zijn er in geslaagd
eerst bij lange tusschenpoozen m
hunne rijtuigen te stappen.
„De senatoren moesten tot op den
Treurenberg gaan, doch waren toen
afgesneden van den stoet en reden
dan afzonderlijk naar Laeken.
KORTE BERICHTEN.
Prinses Louise heeft de begrafenis
plechtigheid bijgewoond, doch zal ove
rigens bij geen. enkele andere plechtig-
hied tegenwoordig zijn. Fijne distinc
tie, die gemaakt wordt tusschen haai
en b.v. prinses Stefanie, die bij de
gravin van Vlaanderen, met haar man
graaf Lonyay, logeert. Prinses Louise
logeert alléén etn omgeven van ver
trouwden de dame is nogal een
flapuit en ietwat met-alle-winden-mee-
draaiend, in een apart paviljoen.
Naar verluidt, zullen de prinsessen
Stefanie en Clementine zich niet bij de
actie van Louise tegen de beschikkin
gen van haren vader aansluiten, om
te vermijden, dat de onverkwikkelijke
familie-geschiedenissen in Langdurige
rechtsgedingen weder in liet openbaar
behandeld zullen worden.
Onder voorzitterschap van den burge
meester van Brussel, heeft zich een
Commsisie gevormd met het doel over
geheel België geld in te zamelen voor
een monument ter herinnering aan de
regeering van Leopold II.
Geruchten duiken weer op over een
huwelijk van prinses Clémentine met
prins Victor Napoleon, dat door ko
ning Leopold vroeger is tegengehouden.
DE JOURNALISTEN EN DE
KAMER.
De journalisten, die verslag geven
van de zittingen der Bëiersch©
Tweede Kamer, hebben de heeren
afgevaardigden op ©en avond van
deze week eens mores geleerd.
Dat is een staaltje, ter navolging
elders
Het.ging zoo: de Kamer zat nog
tot over de ooren in de begrooting
van oorlog ,en hield maar niet op
met over de leveranties aan de can-
tines te praten.
Toen zij' om kwart voor achten
een voorstel tot verdaging van de
beraadslaging verwierp, draaiden de
journalisten, die al dagen lang mét
dubbele vergaderingen geplaagd war
ren geworden, eenvoudig het licht
en verlieten hun tribune.
Dadelijk daarop Was ook de Ka
mer verdaagd!
Probatum est!
Er moet een groot ding bijkomen,
opdat zulk een journalistieke betoo
ging effect kan sorteeren.
Dat is: dat de journalisten vol
komen eendrachtig gijn
En dat is om eens euphémis-
tisch ons uit te drukken nu juist
niet overal en steeds het geval.
V andaardisoordiaL.ienzoovoorts.
OORLOGSGEVAAR?
Gisteren apraRen we van looze
S^raebten, vandaag moeten we al
spreken van... oorlogsgevaar.
Werkelijk, bet. woord doet de ronde
oorlogsgevaareen nieuwe krijg tus
schen Rusland en Japan die dreigend
ion wezen.
En de verhalen die men cioet om
dit te staven zijn werkelijk onrust
barend I Wat Japan betreft beet het
Veel Japansche officieren in het bui
tenland moeten bevel ontvangen
hebben, zich binnen een week bij hun
regiment aan te sluiten. Groote voor
raden levensmiddelen en krijgsvoor
raden zouden iu de laatste weken
besteld zijn. Ook heeft men groote
boeveelheden kinine en verbandstof-
fen te Berlijn ingeslagen.
Verder wordt melding gemaakt, door
de „Roeskoje Slowo", van een alge-
meene veibuizing van jonge Japanners
naar Noord -Mantsjoerij e.M en vermoedt,
dat het reservisten zijn. En nog meer
verontrust men zich te St. Petersburg
over de ophoopiug van kolossale
voorraden munitie en proviand aan
de grens van Zuid-Mantejoerije.
Eu ook de Russen zijn iu actie.
De provinciale gouverneurs in
Rusland hebben last ontvangen, de
landverhuizing naar Siberië te beper
ken, beet het uit St. Petersburg.
Graaf Witte wordt te Berlijn ver
wacht, naar het heet om zich te
vergewissen v/elke houding Duitsch-
land ingeval van een conflict zal
aannemen.
Rusland schuift zijn troepen Oost
waartsnit Irkoetsk zijn de treepen
in het Verre Oosten met 50.000 ruan
versterkt en naar te St. Petersburg
beweerd wordt zou de geheele strijd
macht daar 250,000 man bedragen
natuurlijk een veel te hooge schatting.
Wat moeten we ervan gelooven
De geruchten zijn leelijk genoeg, en
ook algemeen verbreid de Russische
Doema heeft al geinformeerd maar
moeBt op Kerst-reces uiteengaan zonder
van den minister van Buitelandsche
Zaken de gewenschte inlichtingen te
hebben ontvangen over den toestand
in Oost-Azië.
De minister heeft n.l. om zoodanige
inlichtingen te geven, de toestemming
van den Czaar noodig, en deze heeft
die toestemming beslist geweigerd.
Is er dan werkelijk wat aaD het
handje
Uit China komt zelfs het ietwat
dwaas klinkende bericht, als een bewijs
dat ook de Chineezen algemeen aan
oorlogsgevaar gelooven, dat bet mi
nisterie van buitenlandsche zaken een
nota zal richten aan de Japansche en
Russische regeeringen, waarin verzocht
wordt, Mantsjoerije liever Diet als
oorlogsterrein te willen gebruiken I
Nog eens: is er wat gaande?
Voorshands zeggen we: ne«n. De
Japansche oorlogsbegrootiDg is vol
komen normaal, de verzekeringen in
St. Petersburg en Yeddo zijn zoo
vredelievend mogelijk.
Als niets naders bekend wordt,
houden we het alleen voor een soort
paniek onder de bevolking die wel
weer sal verdwijuen.
MINISTERSWISSELING.
De Daily Telegraph meldt, dat John
Burns minister van biunenlundsche
zaken zal worden in plaats van Her
bert Gladstone, den nieuwen gouver
neur generaal van Zuid-Afrik». Win
ston Churchill zou minister van
plaatselijk beBtuur als opvolger van
John Burns worden En Lewis Har-
court minister van koophandel, in
plaats van Churchill.
DE DREIGENDE SPOORWEG
STAKING.
Door 120,000 man van het spoor
wegpersoneel is nu werkelijk een
loonsverhooging van 20 pCt. ge-
eiseht, aldus meldt men uit New-
York.
De directies hebben een termijn
van vier weken beraad.
Mgr. Amotte over don nachtarbeid.
Onder voorzitterschap van. mgr.
Amette, aartsbisschop van Parijs, heeft
de vereeniging „.katholieke jeugd" Dins
dagavond een zeer druk bezochte ver
gadering gehouden voor de atsnehaffing
van den bakkersnaclitarbeid.
Na verschillende andere redenaars
nam mgr. Amette 't woord. Hij wees
daarbij op de noodzakelijkheid dat deze
hervorming .èn uit godsdienstig èn uit
maatschappelijk oogpunt èn ter wille
van het huisgezin en den staat moest
worden doorgevoerd.
„Een zeker blad, heeft mij wel oens
de vriend der bakkersknechts ge
noemd," zoo zeide monseigneur. „De
zen titel noem ik aan, maar ik ben ook
een vriend der bakkers."
Daarna legde mgr. Amette den verga
dering een besluit voor, waarin de
wensch wordt uitgesproken, dat zoo
spoedig mogelijk maatregelen zouden
getroffen worden, om de afschaffing
van den nachtarbeid in de bakkerijen
te verwezenlijken.
Onder grooten bijval en daverende
toejuichingen werd dit besluit aange
nomen.
Do bomaanslag te St. Petersburg.
Onder „Laatste Nieuws" deelden we
gisteren mede, dat de chef van de St.
Petersburgsche geheime politie, kolonel
Karpof, door een bom of andere ont
plofbare stoffen zoo goed als in stuk
ken gescheurd is.
De feiten, voor zoover deze tot nu
toe bekend zijn, hebben zich aldus af
gespeeld. Eenige dagen geleden huurde
een jongmensch een appartement in de
Mesquuiesitraat in het district Wiborg
te St. Petersburg. Zijn paspoort droeg
den naam van Michel Woskressenski.
Gisteren kwamen twee mannen, die
doorgingen voor zijn ooms, met een
knecht aan en begaven zich naar het
appartement van Michel.
Michel zou oan een reden, die onbe
kend is, zich op de trap hebben be
vonden toen een ontzettende ontploffing
p.laats had in het vertrek, dat werd
vernield. Zijn oom werd vreeselijk ver
minkt en was bijna niet te herkennen.
De knecht werd ernstig gewond. Wos-
kressenski snelde in hemdsmouwen de
straat op, zonder hoed.
55)
En opeens brak Reine Penhoët
handenwringend in snikken uit.
.„Wees bedaard," sprak de presi
dent, „gij hadt inderdaad een pijn
lijken plicht te vervullen. Maar de
achting van alle brave mensehen en
het getuigenis van uw geweten zul
len u schadeloos stellen voor het zeer
begrijpelijk en te waardeeren ver
driet dat u op dit oogenblik be-
heerscht."
Daar pees advocaat Aubry op-
Met een welsprekend waarschu
wend gebaar hief hij den arm op.
„Rein© Penhoët," riep hij met tril
lend© stem. en met haast onweer
staanbare overredingskracht, „be
denk wal wat gij doet. Als doch
ter van Bretagne, als kind van. een
officier moet ge toch nog dat eer
gevoel bezitten dat van slechte da
den afhoudt. Ik zie het aan uw ont
roering!, aan uw tranen, in welker
oorzaak anderen zich vergissen kun
nen, maar wij nietSpreek maar
één woerd, één krachtige poging, en
allee komt in orde."
Reine richt zich op. Z© woridt
vrecselijk bleek. Maar opeens ont
moet hosör blik dien van Clemens,
en heel haar aarzeling verdwijn,!.
Zij: spreekt langzaam «en beslist: „Ik
heb de waarheid gezegd, de volle
waarheid."
„Zweert gij' het bij het beeld van
den Gekruisigde?"
„Ik zweer het."
Maar nauwelijks heeft zij deze
laatste woorden gesproken, of door
een hevig zenuwtoeval getroffen,
stort zij ter aarde. Te midden van
een onbeschrijfelijke verwarring
w'ordt zij weggedragen. Clemens
haast zich haar te gaan verzorgen.
De vicomtesse daarentegen blijft on
gevoelig en doet alsof er niets is
voorgevallen.
Achtereenvolgens leggen al de be
dienden van het huis de Cypières
hun getuigenis af. Behalve op één
punt zijn al die verklaringen, zeer
onbelangrijk. Allen herba l en ze dat
de markies inderdaad zeer somber
en wantrouwend was, maal* dat hij
zijn echtgenoot© teeder liefhad.
En mevrouw, verklaarden allen,
mevrouw was de goedheid en de.
zachtmoedigheid zelf. Zij klaagde
nooit
Eensluidend was aller verklaring
omtrent hetgeen gebeurd was onmid
dellijk vóór het stervan van den mar
kies Allen verklaarden ze dat de
Eerwaarde heer de Sintély eenige
ocgenblikken vóór het overlijden in
de zijkamer gekomen was en gezegd
had„Komt allen binnen. Meneer
de Cypières vraagt na-ar uhij' heeft
in uw aller bijzijn een gewichtig ge
heim te openbaren
Er ging ,een schok door het audi
torium bij elke van die verklaringen.
Men was overtuigd dat di© men
sehen de waarheid zeiden, er viel
niet aan te twijfelen, dat werd door
iedereen gevoeld. Het was tastbaar
duidelijk, dat de markies den naam
wilde openbaren van haar, die hem
vergiftigd bad.
Maar wie was het dan, zijn echt-
genocte of ©en andere En indien
een andere, wie was het dan?
Clara de Mondragon was de eenige
die belang had bij den dood van den
markies, de eenige die de millioe-
nen van de Cypières zou ervein wan
neer daaraan niet het zwakke leven
van een zeer jong k'nd in den weg
stond.En dat kind was sedert
dien tijd wezenlijk gestorven
Haar naam was op aller lippen
En' reeds had een der gezworenen
de verdenking in woorden gebracht
door het stellen der bekende vra
gen Maar zij Was immers niet t©
Parijs toen de misdaad gepleegd
werd! Da handteekening op het re
gister der aangeteekende brieven te
St Justin bewees dat zij' in den
avond van den zevenden op Magalas
was geweest En het getuigenis der
dienstbodeu van de vicomtesse was
gemakkelijk te verkrijgen..]..
Was het overigens niet te kras
te veronderstellen dat in een hotel
te Parijs, waar minstens dertig men-
schen rondgingen, iemand als da vi
comtesse zich verborgten gehouden
kon hebben zonder te worden op
gemerkt
En toch ondanks de zoo besliste
verklaringen van Clemens Gaube en
Reine Penhoët, ondanks het onbe
grensd vertrouwen dat de kamerdie
naar inboezemde, toch kon men
niet aannemen dat Madeleine schul
dig was.
Maar wie dan?
De verklaringen van Donation,
den laatsten getuig© die gehoord
moest worden, kwamen deze vraag
nog dringender maken. Zijn getui
genis klonk bij: het publiek te minder
verdacht daar hij uit den dienst der
Cypières in dien van mevrouw d©
Mondragon was overgegaan.
„Clemens alleen," verklaarde hiji,
„hield dei vertrekken van den mar
kies in orde. Maar op een morgen,
toen hij' uitgeput was van het nacht
waken, had hiji mij belast met het
in orde brengen van het zijvertrek-
De deur van de ziekenkamer stond
open, en ik kon mijn nieuwsgierig
heid om te zien wat daarbinnen voor
viel, niet bedwingen.
D© markies sprak heel zacht tot
den eerwaarden heer de Sintély,
maar zijn gelaat drukte een groote
vreugde uit, toen hij zeide: „Ik wil
alleen blijven met u; laten al de
anderen heengaan." Toen heeft
mevrouw geantwoord: „Zal ik ook
weggaan, béste man?"
Bij die woorden JiiM Madeleine
liet hoofd op. Zij herinnerde zich
alles en begon weer te hopen. Zie
daar dus eens een eerlijke verklaring
te midden van die opeenstapeling
van leugens en onwaarheden
„.Wees voorzichtig, getuige," zeide
de president, „wat gij daar meedeelt
is van het grootst© gewicht. Zajt
gij er wel zeker van dat het de
nauwkeurige waarheid is?"
„Mijnheer de president," ant
Woordde Donation, „ik heb gezwo
ren de waarheid te zeggen, en ik
weet wat een eed beteekent. Ik ben
een eerlijk man. Dat kan iedereen
in den omtrek van Roche-Miort© en
Magalas getuigen."
Hij had deze woorden met vaste
stem en openhartig gelaat gespro
ken: geheel zijn uiterlijk boezemde
het grootste vertrouwen in. Een be
wonderend en aanmoedigend gemom
pel ging door de rijen der toehoor
ders. Men was den braven man er
blijkbaar dankbaar voor, dat hij hier
kwam spreken ten gunste der arme
beschuldigde, die onder het gewicht
van zoo vreeselijke bewijzen scheen
te bezwijken.
„En welk antwoord gaf de mar
kies op de vraag zijner ecihtgenoote,"
vroeg de president.
„De markies heeft letterlijk het
volgende gezegd," sprak Donatien,
„geen woord meer of minder: „Ja
gij ook, beminde vrouw. Het moeit 1
G vergeef mij, vergeef mijIk zal
je spoedig weer binnen laten roepen.
Blijf (licht in de nabijheid!"
Een onbeschrijfelijke ontroering!
ging door de zaalzelfs de rech
ters waren blijkbaar- onder den in
druk van deze woorden.
„Wie was er in de kamer yan den
stervende nog meer toen hij deze
woorden sprak," vroeg: de president.
„Behalve de markiezin en de heer
Raimond de Sintély, die aan de een©
zijde van het bed stonden, was Cle
mens Gaube er ook, aan den anderen
kant."
Terstond wérd Clemens Gaube
weer voorgeroepen.
„Gijl hebt de laatste woorden van
dezen getuige gehoord," sprak de
president tot hem. „Herinnert gij'
u alles precies zoo verstaan te
hebben als hij' het zeide?"
In do ruime gerechtszaal had men
een speld kunnen hooien vallen.
„De verklaring van Donatien is
slechts ten deele juist," antwoordde
Clemens kortaf.
Er ontstond een gemor onder het
auditorium, en zelfs klonken er van
verschillende kanten afkeurende uit
roepen. j
Wordt vervolgd.)