Moederen Martelares
R. K. Middenstands-
vereeniging
Markten.
Esperanto-Cursus.
Van alles wat!
Stadsnieuws
Arrondissements-Rechtbank te Haarlem.
""der patronaat van den H. Jozef,
te Haarlem,
afdeeling van „de Hanze", goed-
^urd bij Bisschoppelijk beslut van
26 October T907 en bij Konink
lijk besluit van 9 Mei 1908.
FEU1LLEION.
Rechtszaken.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
'te R.-K. Middenstands vereeniging
zich ten doel, volgens art. 2 harer
Statuten, de zedelijke en stoffelijke be
ogen van den handeldrijvendeo en
"^ustriëelen Middenstand in het alge-
"^en, en van hare leden in het bij-
*°oder te behartigen, overeenkomstig
2® beginselen van den R.-K. Gods
dienst.
Nog slechts kort geleden opgericht
'acht zij reeds veel tot stand, en
j®°nde op velerlei wijzen het nut van
"aar bestaan.
Zij voerde o.a. eene krachtige actie
'dgen het verleenen van al te lang cres
diet en de z.g. vliegende winkels; in
"aar vergaderingen werden belangrijke
onderwerpen, als coöperatie, inkom
stenbelasting, arbeidscontract, enz. be
handeld;
boekhoudcursussen werden door
haar opgericht;
door hare bemiddeling werden de
'eesten der Alg. Ned. Wielr. Bond den
v°rigen zomer hier ter stede gevierd;
eene onderlinge glasverzekering is
door haar tot stand gekomen, deze
hiedt bij zeer lage premien, de
grootst mogelijke voordeelen en keert
h® der netto winst aan de verzeker
den. uit.
op haar verzoek werden de le H.
'-otnmuniedagen in de verschillende
Parochieën, zooveel mogelijk op uiteen-
kopende datums gesteld.
Dit en nog veel meer deed zij reeds
het belang harer leden en van den
B.-K. Middenstand in het algemeen;
Oog veel meer zou zij kunnen doen,
•odien zij van de R.-K. Middenstan
ders krachtiger steun genoot, dan tot
dusver; indien nog meerderen zich bij
haar aansloten.
De betrekkelijk geringe contributie
van ƒ1.30 per 3 maanden kan geen
beletsel zijn.
Daarvoor hebben de leden bovendien,
doordat de Vereeniging aangesloten is
bij de Haarl. Handelsvereeniging, gra
bs gelegenheid inlormatiën in te win-
*®n; dubieuze posten ter incasset :ng
t» geven aan het bestuur der H. H.
®n rechtskundige adviezen betreffende
hnnne zaken te vragen bij de advocaten
der BL H. V.
Het bestuur spoort daarom hiermede
alle, nog niet aangesloten R.-K. Mid
denstanders aan, als Lid dezer nuttige
vereeniging toe te treden; zich niet
te laten weerhouden door de gedach
te, misschien onmiddellijk geen per
soonlijke winst te behalen, maar door
bun steun aan deze vereeniging te ge
ven, het goede doel der vereeniging
te helpen bevorderen en daardoor ook
tuiddellijk hun eigen belangen beharti
gen.
Voor hel Lidmaatschap kan men
sich aanmelden bij het Bestuur of bij
den Secretaris
C. A. M. JONCKBLOEDT Lz.
Lange Heerenstraat 24.
P.S. Evenals de vorige jaren, wordt
de gelegenheid tot deelname aan een
•ursus Boekhouden opengesteld, waar-
voer men zich om inlichtingen tot uiter
lijk 15 December a.s. aan bovenge
noemd adres kan vervoegen.
HET BESTUUR.
sterdam, Assendelft, Hoorn, Leiden,
Oostzaan, Purmerend, Schagen, Velsen.
In de week van 27 Dec. tot 31 Dec.
Maandag. Alkmaar, Amsterdam,
Beemster, Gouda, Haarlem, Hoorn,
Medemblik, Velsen. Dinsdag. Beemster
Beverwijk, Purmerend. Woensdag, Am
sterdam, Beemster, Enkhuizen, Haar
lem, Helder, Schagen, Uitgeest, Velsen,
Donderdag. Beverwijk, Edam, Haar
lemmermeer, Hoorn, Purmerend, Scha
den, Zaandam. Vrijdag. Alkmaar, Am,
6de les.
Lees aandachtig:
1 Nia nova domo enhavas multajn
cambrojn.
Ons nieuwe huis bevat vele kamers.
2 Cu nia nova domo enhavas
multajn cambrojn?
Bevat ons nieuw huis vele kamers?
3 Liaj amikoi gaje promenas en
la paraeno.
Zijn vrienden wandelen vroolijk in
den tuin.
4 Cu liaj amikoj promenas gaje
en la pardeno?
Wandelen zijn vrienden vroolijk in
den tuin?
6 La vetero estis bela hieraw.
Het weder was gisteren mooi.
6 Cu la vetero estis bela hierau?
Was het weder mooi gisteren?
7 Ui fervore iernas la lecionojn.
Zij leeren ijverig de lessen.
8 Cu ili fervore iernas la lecionojn
Leeren zij ijverig de lessen?
Daar de zinsbouw in 't Esperanto
vrij is, kunnen vragende zinnen niet
gevormd worden zooals in 't Neder-
landsch, d. i. door omzetting der
woorden. In 't Esperanto volgt men
den volgenden regel:
Van een bevestigenden zin maakt
men een vragende door er het woordje
„cu" voor te plaatsen.
Cu wordt niet gebruikt bij zinnen,
welke met een vragend voornaam
woord of vragend bijwoord beginnen.
Bijv.:
Kiu kuras en la pardeno?
Wie loopt in den tuin?
Kio kusas sur la sepo?
Wat ligt op de stoel?
Kie vi estas nun?
Waar zijt gij nu?
Leesles.
Cu via onklino iros al la kastelo?
Cu vi navas multajn librojn? Cu ili
afable salutis maju amikojn? Cu li
estas rica homo? Cu ilia patrino estas
kontenta pri ia kondito de la infanoj
Cu via nova pardeno estos granda?
Cu viakajero enhavas multajn papojn
Cu viaj lecionoj estas faciiaj? Cu la
nova servistino de yia avino estas
lerta kaj rapida? Cu la muroj de sia
domo estas altaj Cu la noktoj en
via lando estas mailumaj kaj mal-
varmaj Cu vi nun diras al mi la
veron? Cu estas multaj granda j" kaj
beiaj urboj en ilia proviDCo? Cu li
batus la nundon? Cu ili forgesus ia
librojD? Cu onipiantus lajunaju arbojn
en la pardeno Cu multaj piroj pendas
el visj arboj Cu la aroaro de via
urbo estas granda kaj bela?
la konduto het gedrag
la papo de bladzijde
facila gemakkelijk
luma iioht (bijv. naamw.)
Lees aandachtig:
blinda blind
la blin d u 1 o de blinde (man)
malfelica ongelukkig
ia malfeliculo de ongelukkige
(man)
juna jong
la jun ulo de jongeling
lama lam
la lam u lo de lamme (man)
sana gezond
la san ulo degezonde(man)
lerta handig
ia lert ulo de handige (man)
Het achtervoegsel u 1 duidt per
s o n e n aan, welke de eigenschap
hebben door bet grondwoord u tge-
drukt.
Lees wederom aandachtig:
instrui
la instru i a to
desegni
la desegn i s to
forpi
la lorp i s to
carpenti
onderwijzen
de onderwijzer
teekenen
de teekenaar
smeden
de smid
timmeren
56)
.Die onderbrekingen zijn even on
gepast als belachelijk," sprak de
president op strengen toon- Deur
waarder, laat degenen die zich aan
<Aie onbehoorlijkheden schuldig ma
ken, de zaal verlaten. Ik waarschuw
het publiek dat ik bij bet eerste tee-
ken van goted- of afkeuring de: zaal
zal doen ontruimen,"
Niemand durfde meer iets zeggen,
en bet verboor kon nu wprdejn voort
gezet. „Zeg al wat ge weet," sprak
de president tot Clemens Gaube,
„en vertel gij' op uw* beurt, wat de
to ar kies precies gezegd heeft."
„Toen de eerwaarde beer de Sin-
tély binnen kwam, zei de Clemens
Gaube, „stonden zijn broeder en de
markiezin inderdaad aan de eene
zijde van het bed mijns meesters,
en ik aan den anderen kant. En
de markies zeide toen„Ik wil met
den. eerwaarden heer de Sintély al
leen blijven. Gaat allen heen-"'
En op de vraag van de markiezin
„Ik ook?" beeft mijn meester toen
kortaf en sohjerp geantwoord: „Ja,
©ij ook!"
„En wint voegde de zieke daar
la carpent i s to de timmerman
pardeno tuin
la parden i s to de tuinman
suo schoen
la sui s to de schoenmaker
pordo deur
la pord i s to de portier
maro zee
la mar i s to de zeeman
lanterno lantaarn
la lantern is to de lantaren opsteker.
Hst achter voegsel i s t duidt per
sonen aan, welke zich bezig houden
met wiens beroep in verband staat
met welke het beroep uitoefenen
van hetgeen door het grondwoord
voorgesteld wordt.
Leesles.
La blindulino petis almozon. La
rica virino donia grandan monsumon
ai la malfelicnlino. <Sia nova servito
estas lertulo. La filo de via onklo estas
bona junuio. La surdulo ne povas
audi, bapuloj ne estas ciam lertuloj
Riculino estas rica virino. <Sia onkio
estas granda kaj dika homo. sed tarnen
li ne estas fortulo. Ilia najbaro estas
tre malriea, tarnen li estas kontentnlo.
Saisto estas persono kiu faras suojn,
instruisto estas persono kiu instruas,
presisto estas persouo kiu presas, ser
vistino estas ina persono kiu servas.
Maristo ne estas sipisto. Skribisto ne
estas verkisto.
la almozo de aalmoes,
la mon8umo de geldsom
sapa wijs
prasi drukken
sipo schip
verki schrijven (letter
kunde).
Vertaal
Is uw tuinman sterk en handig?
Jal Dan is hij 'n sterke en handige.
Zijn bare zusters dienstboden? Zullen
de timmerlieden naar de stad wande
len Zuilen onze vrienden ons groeten
Zal de rijke een aalmoes geven aan
den arme De blinda was 'n arme en
ongelukkige vrouw. Zou de smid het
ijzer smeden? Is uw broeder onderwij
zer? Neen, mejuffrouw, hij is teekenaar.
'n Letterkundige is geen klerk. Zij
moeten ons niet vergeten. De zon zal
heden niet schijnen. Het weder zal
heden niet warm en aangenaam zijn.
Zij zal niet komen. Zal zij komen
Zullen zij niet komen De appelen
hangen niet aan de boomen. Zouden
zij de sohoone bloemenplukken? Wie
is in ons huis? Wie zal naar het kas
teel gaan? Wie wil niet in den tuin
speien Waar woont uw grootmoeder?
Is zij ook rijk en tevreden? Ja,
mijnheer 1 Dan is zij 'n rijke en te
vredene. Wie wil het boek niet dragen?
groeten saluti
ijzer fero
dan tiam
plukken rikolti
ESPERANTANO.
LIX.
nog aan toe," vroeg de president.
„Niets meer," was het antwoord.
„De markies heeft geen woord méér
giezegd dan ik u daar even mee
deelde."
Bij' deze laatste verklaring deed
Donatien een pas haar Clemens
Gaube toe. Zijn oogen fonkelden.
,,-Wiat gij' daar zegt is ©en schande
lijke onwaarheid," sprak' hij met
bijna dreigend gebaar. „Gij weet
heel goed dat bet anders was, en ge
moet de "woorden van den markies
nog beter geboord hebben dan ik,
wiant ge stondt dichter bij' hem."
Clemens week geen stap achter
uit en wendde zijn blikken ook niet
van Donatien af.
,kïk spreek de waarheid" ant
woordde hij hoogst kalm en beslist,
„gij! zijt het die van de juiste toe
dracht der zaak afwijkt."
Donatien wtas huiten zich zelf van
verontwaardiging, en het scheelde
weinig of hij ging Clemens te lijf.
De president moest hem zeer sterk
aanspreken om zijn heftigheid bin
nen behoorlijke grenzen te houden.
Terwijl hij, nog .worstelend met zijn
verontwaardiging, zich naar zijp,
plaats terug .begaf, sprak Clemens
nog: „Ik neem het u overigens vol
strekt niet kwalijk, dat ge vertelt
wat men u heeft voorgezegd."
„ÏWij! verzoeken van deze laatste
woorden nadere verklaring," sprak
advocaat Aubry.
„Met genoegen," antwoordde Gau-
Bomannetjes in vervolgen.
Zoo op onregelmatig terugkomende
tijden worden heele buurten in onze
stad, en ook de bewoners van de dor
pen in onze streek, verrast door de
aanbieding van een z. g. colportage-
roman.
Meestal een „buitengewoon boeiende
roman" natuurlijk, zooals er achterop
staat te lezen, vol van de hoogst inte
ressante lotgevallen van gravin zus of
barones zóó, met moordeD, doodslagen
en nog veel erger gruwelen discré-
tion.
Spotgoedkoop zijn die afleveringen,
waarvan men er elke week of zelfs
twee maal in de week een thuisge
bracht krijgt, als men op de verlok
kelijke aanbieding ingaat, en zóó goed
koop zelfs dat als ge de berekening
ziet die de uitgever u voorrekent, de
overtuiging zich bij u opdringt dat de
man er geld bij toe moet leggen enkel
en alleen uit de zuiver menschlievende
beweegreden, om u dat prachtige ver
haal toch maar te laten lezen
be „Donation is een heel goede
vriend van André Bascou, dein com
missaris van politie. In den laa,t-
sten tijd heeft men die twee heel
dikwijls samen gezien. Bdvéndieln
weet iedereen dat André Blascou heel
veel verschuldigd is aan baron de
Bram, den vader van de markiezin.
Mat is el' natuurlijker dan dat dezie
jonge man het onmogelijke beproeft
omi- de dochter van zijn weldoener
t© redden?..;.."
„Die verklaring- is onwaardig en
laag," riep de advocaat verontwaar
digd uit. „André Bascou heeft Do
natien inderdaad meiermale|n gezien
en gesproken, maar volstrekt niet
omi hem tot een valsch getuigenis
over te halen."
„Maar wat had hij dan met Do
natien te maken," vroeg de procu
reur-generaal.
„Maar mijne heeren," sprak de
advocaat nu met berekende lang
zaamheid, „vergeet gij dan dat op
het kasteel Magalas, waar Donatien
in dienst Was, een kleine enigel, de
dochter van mijn cliënte, voor ieder
een verborgen gehouden werd, zon
der dat men iemand toestond de
klein© ook maar van uit de verte
t© zien! [Welnu André Bascou
was vol medelijden met de arme
gevangene en wilde, als hij' haar
dan al niet verder kon helpen, haar
ten minste den groofein troost van
tijding omtrent de kleine Leoriie
schenken. Hij1 had haar zoe gaarne
Tegen deze colportageromans wil ik
nu eens ernstig en met nadruk waar
schuwen. Ik kreeg dezer dagen zoo'n
product in handen, en de eerste afle
vering vol „vreeselijke lotgevallen"
van een heuschelijke hertogin beloofde
al zooveel tooneeien van echtbreuk,
kindermoorden en dergelijke gebeur
tenissen, dat er maar één weg is voor
dat soort lectuur: in de kachel ermee!
En nu is deze aflevering geen
unicum.
Dit soort lectuur is er op berekend,
te prikkelen; zonder 'n echtbreukge
schiedenis, een kinderroof of nog erger
doet geen enkqle colportageroman het
dat is eenmaal het soort, en alleen de
naam al geeft dit bijzonder soort van
lectuur aan. Daarenboven is deze ro
manlectuur gemeenlijk van Franschen
oorsprong, wat in het taaltje waarin
de verhalen vertaald zijn, duidelijk
uitkomt.
Men kan dan ook gerust zeggen,
dat èl deze afleveringen romans, die
u door onbekende kooplui, in huis
worden gegooid met invitatie om er
op in te teekenen voor l*/2 cent per
nummer, van het allerminste allooi
zijn, zoowel zedelijk als literair. De
meest drakerige verhalen, in den on-
mogelijken trant dien men wel eens
betitelt (ofschoon geheel ten onrechte,
omdat onze keukenmeisjes véél te goed
zijn voor dit soort van lectuur!) met
den naam van keukenmeiden roman,
worden eens opgedischt; verheffends
is er nooit wat in: van schandelijke
schurkenstreken, diefstallen, rooverijen
en schunnigheden staan ze vol, en
soms komen zelfs nog afschuwelijke
„plaatjes" de aantrekkelijkheid ver
hoogt n!
Ronduit gesproken zie ik in deze
colportageromans een soort van volks-
vergiftigmg, die wezenlijk in niets on
derdoet voor het ernstige gevaar dat
het lezen van zedelooze of verdachte
feuilletons in niet-katholieke kranten,
of het lezen van verboden boeken,
meebrengt. Integendeel: het gevaar is
bij dit soort „romannetjes in vervol
gen" nog veel ernstiger, omdat het
kwaad zoo gemakkelijk uw huis bin
nensluipt, omdat het u door weke
üjksche betaling van een paar centen
zoo gemakkelijk wordt gemaakt.
Daarenbovengoedkoop zijn die U/2
cents afleveringen nog allesbehalvei
Men ie er, wat de qualiteit van den druk
en van het papier aangaat, nog op
den duur bij bekocht, want al merkt
men de kleine uitgave van een paar
centen per week niet zoo zeer, op deD
duur geeft meo toch een heele som
uit vooreen prul!
Om al deze ledenen, waarvan de
moreele redenen het meeste gewicht
in de echaal leggen, dienen katholieke
huisvaders en huismoeders de „roman
netjes in vervolgen" uit hun huis te
weren.
Het eenige wat men uit die boekjes
let ren kan, zou ondeugd en verkeerd
heid wezen!
En voor kinderen en onderhoorigen
ie men zelfs in geweten verplicht, ver
keerde lectuur uit het huis te bannen
en te zorgen, dat die niet in hun han
den komen kan.
Nu weet ik wel, dat zulke afleve
ringen geregeld „op proef" in tal van
huisgezinnen worden bezorgd, en dat
men soms zelfs meermalen de vervol
gen in huis krijgt, zonder er op ge
abonneerd te zijn. Als lokvogel dus.
Want de uitgevers van dit soort boek
jes rekenen er op, dat wie eens aan
deze drakerige romanlectuur begint,
het verhaal zal willen uitlezeD.
Ik waarschuw: laat u niet beetne
men. Het is te doen om nw beurs, en
ge krijgt er niets voor terug dan in
vele gevallen nog: ondeugd en ergernis.
De kachel is de goede plaats waar
heen die boekjes zoo spoedig mogelijk
moeten worden verwezen, en al staat
er ook op „wordt teruggehaald", dan
behoeft men, als de afleveringen tegen
uwen wil in huis zijn geworpen, net
boekje volstrekt niet terug te geven.
Op die manier worden de colpor
teurs ook wel voorzichtiger, en blijven
ze een volgende maal van uwe deur
weg
Willen zeggen„Kwel u zelve niet
met allerlei' sombere vermoedens.
Mahhoop niet, uW kind wordt ver
zorgd zoo goed het miaar kan en
maakt het uitstekend- Op den dag
van uw invrijheidstelling zult ge
haar juist terugvinden zooals ge
haar achtergelaten hebt. .j.."
Ziedaar waarom André Bascou den
omgang met Donatien zocht, mijln©
heeren," ging de advocaat voort. En
zich tot de gezworenen wendende,
sprak: hij »Is er onder u iemand,
die deze daad van den jongen amb
tenaar durft laken Uw gelaat zegt
mij dat gij zijn handelwijze prijzens
waardig .vindt Welnu, ik doe een
beroep op het eindeloos medelijden
met de beklaagde, dat uw harten
wel vervullen moet, om over dit
punt thans verder het zwijgen te
mogen doen."
Het was al laa,t.
En de woorden, waarmede de ad-
voccaat besloten had, maakten te
meer indruk, toen men Madeleine,
die van deze toespeling cp den dood
van haar kind natuurlijk biets be
grepen had, verwonderd hoorde vra
gen „Maar mijnheer Aubry, waar
om zijt ge zoo bang voor verdere
verklaringen Gei weet immers dat
ik het licht niet t© schuwen hebZijp.
er dan misschien dingen die ik niet
weten mag? Houd toch in Gods
Naam niets voor mij geheim."
„[Wees kalm, mevrouw," sprak
de advocaat op zuchten toon, terwijl
En niemand kan althans in Haar
lem en in vele dorpen van onze om
geving meer zeggen dat bij wel
haast genoodzaakt is zülke lectuur te
nemen als bij eens wil lezen, omdat
er geeD andere goedkoope en tevens
beslist-goede lectuur wezen zou!
De lectuur-propagandaclubs (wier
adressen in de Kerklijst van dit blad
geregeld eiken Zaterdag volledig wor
den gemeld) geven zóóveel geschikte
uitspanniDgslectuur voor even weinig
geld, dat er op dit gebied geen ver
ontschuidiging meer kan zijn I
Ik herhaal dus: weg met de roman
netjes in vervolgen. Ze bederven uw
smaak, uw huis en uw kinderen, en
ze kloppen uw geld uit den zak. Wilt
ge lectuur: de katholieke propaganda
clubs en katholieke leesbibliotheken
bieden u keuze geDoeg!
F.
De Boomsche Coöperatie.
De Coöperatieve Bakkerij „Arbeid
Ade'lt", de onderafd. van den Ned.
R.-K. Volksbond, afd. Haarlem, zal a.s.
Maandag, 27 dezer, in 't Gebouw St.
Bavo, een a'lgemeene ledenvergadering
houden.
Op deze vergadering zal door den
Penningmeester verslag worden uitge
bracht 'over de exploitatie, gedurende
't tijdvak 3 Ju'li tot 2 October 1909.
Door den heer A. H. Smulders, was
een voorstel ingediend beoogende het
sticht en van een fonds, waaraan alle:
leden verplicht zouden moeten bijdra
gen en uit welk fonds brood zou won
den betaald voor noodlijdende leden.
Het bestuur geeft hierover liet vol
gende praeadvies
„Hoezeer ook het principe, door den
A. II. Smulders in zijn voorstel neerge
legd, onze sympathie heeft, meenen wij
toch aanneming van zijn voorstel te
moeten ontraden.
En wel niet zoozeer om de statu
tenwijziging, dié hierdoor noodzakelijk
zou worden, doch' om het bindend en
verplichtend karakter, dat hij: aan het
fonds zou willen geven. De verplichte
bijdrage aan dit fonds toch zou leden,
misschien velen, die reeds op andere
wij'ze voor hun noodlijdende broeders
bijdragen, weerhouden als lid onizer
Coöperatie toe te treden. Hinderpalen
voor de toetreding moet onze Coöpe
ratie, vooral in liaar ontwikkelingsja
ren, opruimen én dus zeker niet uit
eigen beweging plaatsen.
Wil de voorsteller in plaats van een
verplicht een vrijwillig fonds, dan zijn
wij gaarne bereid dit voorstel over te
nemen, een concept-reglement te ont
werpen! en ons met 't beheer van dit
fonds te belasten."
Nog staat op die agenda de benoe
ming van een Commissaris, wegens be
danken van dear heer M. L. A. Klein.
Ten slotte rondvraag en sluiting.
Het Bestuur dezer Coöperatie heeft
een alleraardigste propaganda bedacht
door het organi.seeren van een groot
kinderfeest op Dinsdag 28 dezer, den
dag der H.H. Onnoozele kindereu.
Hot feest zal in de groote zaal van
St. Bavo gehouden worden, 's avonds
van 5—8 uur, en zal mogen worden
bij gewoond door kinderen der leden
van de Coöp. Bakkerij „Arbeid Adelt",
die hun Eerste II. Communie nog niet
gedaan hebben en ouder zijn dan 4 jaar.
Behalve een tractatie, zal den klei
nen een zeer interessante bioscopische
voorstelling worden aangeboden.
De Kerk der H.H. Eliajabeth em
I&axbara.
De fraaie kerk van den ZeerEerw.
lieer Pastoor Meeus, in het stadsgedeel
te van Schoten, its- deze week ven-ijkt
met een nieuw rechterzijaltaar. Dit al
taar, getuigend van zoo'n verheven op
vatting, zal een waar sieraad zijn voor
deze kerk, een eer en hulde voor een
tweetal kunstenaars-stadgenooten, den
beeldhouwer, den heer J. P. Maas en
den kunstschilder, den heer F. A. M.
Loots.
Geven wij van dit ware kunststuk,
dat met zoo levendige voorstellingen
en tinten zoo treffend harmonieert "mot
Hij: met geweld zijn aandoening zocjit
te onderdrukten, „ik heb eenvou
dig .getracht 'indruk te maken op
de gezworenen, dat is toch geloof
ik mijn recht, nietwaar
Madeleine keek hem met groote
oogen aan Zij had er een voorgevoel
van dat .men iets voor haar zocht
te v:er,bergien.
Maar wat kon da,t zijn
Van de gedachte, dat haar kind
gestorven kon zijn, Was de arm©
gelukkig mijlen ver verwijderd. En
terwijl zij tevergeefs trachtte te he
grijpen, wat de terughoudendheid
van den heer Aubry te beteekenelni
had, fluisterden de toehoorders el
kaar toe: „De advocaat is bang da,t
zij1 den dood van haar kind jiii reeds
vernemen zal!"
„Meet zij! dat dan nog nipt?"
„Neen, tot dusver 'heeft niemand
nog ,den moed gehad het haai- te
zeggen."
Het medelijden dat Madeleine de
Gypières in haar ongelukkigen toe
stand inhoezemd©, werd hierdoor als
verhonderdvoudigd, en iedereen her
haalde het: „Veroordeelen kan men
haar niet, maar als zij' de vrij
heid en haar goeden naam weer te
rug heeft, Wie zal haar dan ook
haar ki;nd terug'geven
XI. Een laatste blik
Toen Madeleine de gerechtszaal
verliet, wist Richard de davières
de lichte omgeving, waarin het ge
plaatst is, een korte beschrijving.
Het onderstuk van 't altaar is uitge
voerd in de teere, zachte, wit-geleFran-
sche steen. In deze is op waarlijk ar
tistieke wijze uitgebeiteld de aanbidding»
van 't Lam Gods door de 12 Engelen,
't Lam Gods, rustend op 't Boek met
de 7 sloten.
Wat een zeldzaam mooie uitdrukking
heeft de beeldhouwer aan die Engelen-
figuren vermogen te geven.
Het bovengedeelte is. in fraai hout
uitgevoerd, zeer sierlijk bewerkt en be-'
sneden. In een rijk met lofwerk voor
ziene ruimte is de aanbidding van *t H.
Hart voorgesteld.
De forsche Christusfiguur niet 't H'.
Hart, .verheft zich in 't midden en
in, eerbiedige, biddende houding deaan-
bidders van 't H. Hart rechts en links
geschaard. „De aanbidding van 't H.
Hart door alle standen", dat is de
voorstelling, die zoo heerlijk uit dit
tafereel spreekt.
Rechts de geestelijke stand: de Paus,
de kardinaal, de kanunnik, de deken,
de monnik en de kloosterzuster, links
de wereldlijke stand: koning, prinses,
officier, arbeider, arbeidster en kind,
Hoe treffend is dit standsverschil in
de figuren, zoowel in kleéding, als ge
laatsuitdrukking neergelegd en toch hoe
spreekt uit al die figuren één trek van
geestdriftigen eerbied voor de groot-
sche middenfiguur van 't H. Hart.
Vooral op eenigen afstand, teekenen
zich die figuren door de samenwer
king van beeldhouwer en schilder heer
lijk schoon af en brengen den geloovige
tr>t een devote stemming, verhoogen
zijn bijzondere liefdesvereering voor 't
H. Hart.
Boven 't zoo artistiek met goud en
kleur afgezette, rijk gebeeldhouwde lof
werk, zweven als het ware ter weers
zijden tusschen twee slanke pilaren een
paar Engelen, in teere, bleeke tinten,
dragende de lijdenswerktuigen.
Terwijl tusschen boven- en onderstuk
ook nog een tweetal Engelen eerbiedig-
stil opziend naar 't H. Hart en dra
gend ieder een banderolle, waarop üe
bekende woorden des Zaligmakers:
„Komt allen tot Mij", en „Ik zal de
huizen zeeg'nen, die Mij eeren".
De Kerk van Pastoor Meeus heeft
thans haar hoofd- en twee zijaltaren.
Zij kunnen in schoonheid en kunst met
elkaar wedijveren, zij vormen éénj tref
fend geheel, terwijl toch in elk een
eigenaardige aantrekkelijkheid is.te be
wonderen.
Wij wenschen den Parochianen van
Stads-Schoten geluk mot zoo'n ver
fraaiing hunner kerk.
■Schieten op appeldieven, te Jiillegom'.
De 72-jarige S. Uitendaai uit HilleJ
gom, heeft op 28 September 1.1. op eeni
paar jongens geschoten,, die in zijn
boomgaard appelen en andere vruch-i
ten hadden gestolen; en stond hiervoor:
gisteren t er echt.
Daar zulke diefstallen herhaalde man
Jen bij beikl. voorkomen en hij er veel
schade van ondervond, werd hij in
zoo'n woede ontstoken, dat Hij het
jachtgeweer van een van zijn zoons
nam en in het wilde wcj op de jon
gens schoot en hen hierdoor verwomki-
de. De jongens zetten liet toen op
een loopen en naderhand bemerkte men
dat ze nog al blessuren hadden opge-
loopen, die toen bet eerst door een
dokter uit Hillegom, Dr. J. v. d. We
duwe, werden behandeld. Daar deze
arts de verwondingen nog al van em-
stigen aard vond, achtte hij het noodig
hen dadelijk met den trein naar Leiden
te zenden, waar ze in het Ziekenhuis;
door Dl'. Pijper verder behandeld wer
den.
Deze jongens, zekere Eldert Huis en
Dirk van Egmond, beiden bloem istleer-
ling te Hillegom, hebben samen dit
feit bedreven, n.l. dat D. v. E. in fden
boom geklommen was en zoo de vluch
ten aan Eldert H. heeft aangereikt,
om ze in het mandje te doen. Van
de gevolgen van het schot hebben za
nog lang hinder gehad, zoodat ze past
den 17en October weer aan 't werk;
er in te sla@en, haar ©ven te nar
deren. H©t was de eerste maal sinds
lange jaren dat hij tegenover haar
stond, dat .hij haar even de hand
mocht drukken.
Zijn hart klopte hoorbaar.
Liep hij1 geen gevaar zijn gevoel
te verraden, en daarmede de mar
kiezin de Pypières in liet verderf
te storten
Maai' hij' vermande zich. Hier in
het openbaar zouden hij zoowiel als
Madeleine zich weten te beheerscben,
en hun gevoel voor elkander weten
te verbergen.
„Houd moed," sprak hij, snel op
haar toetredende, „gij zult dat alles
niet lang' meer behoeven te verdra
gen."
Madeleine glimlachte, maar haar.
sehoone oogen baadden in tranen,
en zoo hevig w;as de ontroering die
haai' op het hoeren van Richard's
stem beving, dat zij geen woord kon
uitbrengen.
Toen ze haar tegenwoordigheid!
van geest weer (terug kreeg, was
Richard verdwenen, maar hij had
haar eerst nog even de hand ge
drukt en daarbij een briefje in haar
handschoen geschoven.
Wordt vervolgd).
