DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
NIEUWJAARS
ADVERTENTIÊN.
Woensdag 29 dec. i9o».
KiDS«i*l»MSsv«st 2i§«3i-33* Haguarlem
c.
Kennemerlandsche
Onderwerpen,
BUITENLAND.
Gemengde Buitenlandsche berichten
34ste Jaargang No, 7079
Êiureaux van Redactie en Administratie i
issfeao^ommuës^al Tai&f oogmttiramoi* i42Sa
Voor advortentiën en reclames buiten Haarlem an de agentschappen wonde men zich uitsluitend tot RfCARDQ's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Dit nummer1 bestaat
uit twee bladen.
EERSTE BLAD.
Evenals vorige jaren bestaat
gelegenheid in het nummer onzer
courant dat 31 Dec. a s. verschijnt
een Nieuwjaars-advertentie te
plaatsen ter grootte van 5 regels
a f 0,25 (a contant) of
veelvouden daarvan (10,15, of 20
regels).
Deze adverteniiën worden
gaarne zoo spoedig mogelijk in
gewacht; de courantenloopers
zullen zich desverlangd met de
bezorging op ons bureau be
iasten.
DE ADMINISTRATIE.
De Bisschoppelijke Kweekschool
in Beverwijk.
BELGIË.
TURKIJE.
CHINA.
NEME MLfMSCKE COORMT
ASOESKKIËflKNTSPRMS)
i'er 6 maaauen voor Haarlem f 1>8&
Voor de plaatsen, waar een agent ia gevestigd (kom der gemeente) 1.35
7ocr de overige plaatsen in Had er Had franco per poet 1.80
Afion ierlij.-:e nummer- 0,03
?»U8 DER ADVERTEMTIÊN:
Van 18 regel»60 cent (contant 50 cent;.
Iedere regel meer10 cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 20 cent per regel. Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents contant).
Alle ijetaieittë® abonaéa op dit bSad, die in het he*Jt eens»
GULDEN bij J§ Éflifl
levenslange onge- Ij g. S GULDEN bh
schiktheid tot 4g»B9RI overlijden
werken.
erüBSeriögspoli» tljo, volgens de bepalingen op tie polissen vermeid, tegen ongelukben verzekerd voor
GULDEN I Kfl aDLi)fiN bti lü HULDEN nil fJCi
verliee mn ê®v M verlies v&n jpj g j| gi rarüea v&i gjg 2 j| één
hacf? nf voef 3 Rjl KJ| óe*3 oor. m ftfi nJK fjrjuyt
«vijs vinder
15
GULDEN b((
verlies vati
éen anderen
vinger.
De uitkeening dezer ««dragen wordt gegarandeerd «foor de <Vs£aeschapplj „Öeean" BEjkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht (1.
Ze liglt 'n. beetje apart, 'n beetje
buiten het dorp, do Bisschoppelijke
Kweekschool. Zoo precies naar den
aard, zich ©enerzijds aansluitend aan
het volle leven van den dag dat
zoowaar ook in Beverwijk z'n in
vloed. laat gevoelen en anderzijds
afgetrokken naar wij deren horizont,
buiten het gewoel van „de wereld."
Precies als de Rooms ch© onderwij
zer, die daar gevorimd wordt-, toch
ook eigenlijk wezen moet: een map
die met den eenen voet midden in
het volle maatschappelijke leven
«taat, er alles van weet, er alles van
kent, er thuis is niet alleen maar
ook als rechter en beslisser zoo noo-
dig kan optreden, maar van den
anderen kant ook een man, die in
de stille eenzaamheid van de stu
deerkamer en in de ingetogen over
weging1 van allerminst-weneildsch©
vraagstukken, in godsdienst en we
tenschap, zijn grootste behagen
vindt.
Typisch: die tegenstelling, of lie
ver en beter die samenhnizing van
afgetrokken stilte met ten halve me
deleven der dingen van den dag,
vindt men ook terug in de positie
der jongens, die er door de goede zor-
van Regent en onderwijzers worden
opgekweekt tot leermeesters en op
voeders der Katholieke jeugd van
o ns Bisdom-
Onderworpen aan den huisregel als
ze zdjh, geheel staande onder het
reglement der school, die al de uren
van werken en ontspanning en stu
die en les heeft geregeld, zijn ze
©enerzijds als stille kostleerlingen,
maar toch wonen en huizen ze
daarbuiten, bij particulieren, en zijn
ze als externen in dagelijkschen om
gang met het leven van „de buiten
wereld", en ziet men ze f Lanceren
over do Bireiostraat tusschen de les
sen, en kent iedereeh in Beverwijk
„de jongens van de Kweekschool."
Is hier een ietwat onbegrijpelijk
dualisme in do opvoeding?
"Wie zouden zeggen, dat de prac-
tïjk de vreeze daarvoor op allerge
lukkigste wijze heeft weggenomen,
en dat het uiterst menschkundig is
gezien, aan de aanstaande onderwij
zers tegelijkertijd de tucht van het
instituutieven te leeren, mèt de vrij
heid van een extemaat, voor zoover
dat met, de omstandigheden is over
een te brengen.
Zoo staan ze vaster en kloeker en
meer wereldwijs, als ze straks op
eigen beeïien hebheln te gaan door
Het lewieiti c
'n Mooi huis is het, dat zich daar
achter dien ouiden toren der Her
vormde Kjark, langs den uitersten
Westelijken rand van Beverwijk ver
heft.
Sober en eenvoudig, geen overda
dige weelde, maar doeltreffend en
doelmatig.
Te beschrijven valt er niet veel
aan: een school in dejn eigenlijken
zin des woords, lijkt het ©ene lokaal
op het andere. En ware er niet de
ruime, hooge, breede studiezaal met
de 70 a 80 plaatsen voor de toekom
stige Katholieke onderwijzers, die
hier hun nood tg© kennis opdoen,
dan zouden die schoollokalen met
hun moderne, practische, maar een
voudige inrichting niet doejn vermoe
den, dat hier niet geleerd werd om
het leeren alléén, het „disoere",
maar dat hier wordt onderwezen om
later zélf te kunnen onderwijzen, ge
leerd het „docere", ten bate der
Bocmsche jeugd van ons vaderland
Toch. i - er zijn, voor wie onder
zoo vriendelijke en kundige leiding
als wij, dit heele huis van onder
tot boven mochten bezoeken, nog wel
andere teekenen dat „de Kweek
school" een model-inrichting1 is waar
op het bisdom Haarlem en de „Ver-
eeniging tot .bevordering van het
Katholiek BijzonderOnderwijs" in
dit diocees groot mogen gaan
Daar^ is om bij het paedogogi-
scho eerst- te blijven, een physisch
kabinet dat gezien mag worden;
daar is een lokaal voor slöjd en
aanverwante vakken, dat naar de
nieuwste eischen en met de beste
hulpmiddelen is ingerichtdaar is
een lokaal voor natuurkundig en che
misch onderwijs, waarvan de experi
menteer-tafel toestellen en hulpmid
delen bezit- die men zelfs in onze
beste Hoogere Burgerscholen niet
overal zal aantreffen.
Daar is dan vooirts een huisbibli
otheek, die den bezoeker imponeert
doer omvang ,en qualiteit van we
tenschappelijke en ontspannende lec
tuur, en die wanneer de ordening
van den boekenvo-orraad eenmaal op
Wetenschappelijke wijze ook is inge
richt en de geldmiddelen het toelaten
door geregelde aanvulling met het
nieuwste op de hoogte van den tijd
te blijven, een werkelijk sieraad
van de Kweekschool zal zijn evenals
ze nu reeds een uitmuntend hulp
middel en gewaardeerd bezit is.
Daar is beneden, palende aan de
bescheiden doch deftige Regenten
woning, de stemmige vergaderzaal
voor het bestuur, waar de eiken ze
tels om de groene tafel u imponee-
ren en den indruk van een streng
doch vaderlijk, degelijk en toch met
allen meegaand beheer, als waarvan
alles in deze Kweekschool spreekt,
weer versterken.
Daar is ten slotte in een Room-
sche Kweekschool is dat het middel
punt van al, en zoo vormt ze ook
het centrum, van heel het gebouw
- de ruime, eenvoudige maar wel
ingerichte kapel, waar de Eeuwige
[Wijsheid troont en de Heer v,an
alle kennis en wetenschap, de leer
meester der wereld, Zojn zegeningen
mededeelt en Zijn genade geeft aan
allen die daar geregeld het geeste
lijk onderricht- en de geestelijke
spijze komen genieten, welke God-
zelf den zijnen schenkt.
Men zal van ons geen opsom
ming verwachten van bizoinderh,©-
dengeen vermelding .van hardstee-
nen dorpels, cf tegei-lamhtrizeering,
of houten vloeren, of gestucadoorde
muren. Dat alles is zooals het wie
zen moet en zooals men het in een
eenvoudig maar practisch Roomsöh
huis, dat a.an de strengst© eischen
voldcet, verwachten zou.
We zouden nog kuntoen noemen
volledigheidshalve cLe ruime,
hooge gymnastiekzaal, de wijd©
open terreinen waarvan er sommige
voer speelplaats der kwieekelingen
zijn ingericht, en ook Re in de
nabijheid gebouwde Katholieke
school waar de kweekelingen der
hoogste klassen de onderwijzers hel
pen in het onderricht der Beverwijk-
sche s p s patriae, om daarmede
de routine en expressieve hoedanig
heden te verwerven, noodig om een
maal zèlfstandig een klasse te be
sturen en te vormen.
Maar op dit alles dieper ingaan
laat de plaatsruimte voor heden niet
toe. We hebben maar eens een vlug,
oppervlakkig schetsje .willen geven
van die mooi© en zoo hoog-nuttige
inrichting, die voor Kennemerland
©ent sieraad en voor heel ons Bis
dom een weldaad isde plaa,ts waar
zooveel Roomsche onderwijzers voor
onze Katholieke Rizondere Scholen
worden gevormd.
Die schets zou echter niet volledig
wezen, als we niet tevens hier een
waardeerend woord wijdden aan het
korps der leeraren, die onder de lei
ding .van den Regent, den ZeerEerw.
Heer Höppeaer, welke ock de gods
dienstige en zedelijke en religieus-
wetenschappelijke opvoeding en vor
ming der kweekelingen zoo volijve
rig bezorgt, hunne beste krachten
aan het mooie werk der opvoeding
van zooveel kranige jongelui tot
eeht-Roomsehe onderwijzers wijden I
't Materiaal is er voer die opvoe
ding, de school is zoo goed en
practisch mogelijk, doch het on
derwijzend en leidend personeel is de
hoofdzaak! Daarom mag heel ons
Bisdom, dat van de kweekelingen
der Bisschoppelijke kweekschool te
Beverwijk profiteert en op den duur
meer en meer profiteeren zal, den
wakkeren mannein dankbaar zijn, dia
met den kloeken, ijvervollen Pries
ter aan het hoofd, de moeielijke taak
om discipelen tot docenten te vor
men, hebben op zich genomen en zich
zoo uitnemend daarvan kwijten
ABERECHT OF ALBERT?
De taalstrijd in België heeft zich
ook naeenier gemaakt van den naam
des Konings!
De narneD Albrecht en Albert wis
selen elkander af naar gelang men
met eer in het Vlaamsch of roet een
in het Fransch gesteld blad te doen
heeft.
In een land waar de taalstrijd zoo
scherp gestreden wordt, als in België,
is dat begrijpelijk, temeer daar de
naam Aibrtcbi (Adelbrecbt schit
terend door adel) een oud-Germaan-
sche naam iw. terwijl de naam Aihert
waarschijnlijk via het Latijn daarvan
is gevormd, zoodet de Vlamingen dit
vèèr zonden hebben op de Walen,
dat de Vlaamscbe naam de oorspron
belijke vorm is.
Intnsschen wordt in de buitenland
scbe bladen geregeld „Albert" ge
schreven, en ook de koning zelf
teekent zoo.
'i Scbijnt dus het beste, dat we ons
bij „Aibtrt" maar houden.
DE ERFENISKWESTIE.
Het bedrag waarop men koning Leo
pold's vermogen begroot stijgt dag aan
dag. Het „N. W. T." berekent dat.de
overleden koning ten miDSte 500
millioen frs. bezat.
Het blad maakt dit op uit de lijst
der waarden, die hij leeds jaren ge
leden in het kroondomein inbracht,
en welin caoutchouc 4 884,000 Irs
ivoor 9.900,000 frs schepen 10,000,000
frs spoorwegen 633 000 frs.onroe
rende goederen in België (huizen te
Ostende en Laeken) 18.915,000 frs.;
aandeelen ïd de Société Abir, de
Autwerpscbe Congomaatschappij, het
Compton Commercial Congolais, de
Lomami, de Kasai en de Katanga-
maatech&ppij en andere maatschap
pijen samen 60,000 000 frs.
Voor deze waarden ontving de
Koning omstreeks 140,000,000 frs. io
Belgische staatsschuld. Daarbij komt
het vermogen, dat de koning in de
Belgische verfraaiiogsmaatscbappij
inbracht en welks waarde op ten
minste 40,000,000 frs. moet worden
becijferd, zijn bezit op Kaap Martin,
dat bij indertijd der Franscheregeering
aanbood om er een zeemaustehuis te
stichten. Deze echter wees het aanbod
of. Bij een schatting van het vermogen
van den koning moeten voorts ook
de 40 miliioan frs in aanmerking
genomen worden, die hij in 1903 aan
den Belgischen Staat schonk. (Men is
echter zoo nog lang niet aan de 500
millioen 1)
Een niet onbelangrijk deel van zijn
vermogen zette de koning vast op
den naam v an zijn lijfarts, dr Thiriar,
die groot vertrouwen bij hemgsnoot
Op zijn naam stelde hij ongeveer 90
huizen te Oostende en Laeken. Men
spreekt van een gelijksoortige ak»e
waarbij het gebet la verdere vermogen
van den Koning op barorns Vaughan
en haar zoontjes werd vastgezet.
Bij de berekening van het eindcijfer
moeten verder de sommen opgeteld
worden die de Koning in de laatste
zes maanden kreeg voor zijn schil
derijen, meubeleD, porcelein en kost
bare antiquiteiten. Nog veertien dagen
voor zijn dood verkocht hij voor 6
millioen san schilderijen. Waar zijn
die nsillioeDen gebleven?
Dat zal de ongelukkige prinses
Louise wel dienen uit te visschen
voor zij of baar echuldeiechers aan
het prccedeeren gaan.
Toch kan het nog in zeker opzicht
meevallen. Gisteren bleek in een
bijeenkomst van de beide execuieurs-
testamentair des Koniogs, de baronnen
Goftiuet, met de advocaten der drie
dochters, dat alleen het aandeelen bezit
dat de Koning zijn dochters naliet
18 millioen iüplaats van 15 millioen
bedraagt en dat ten slotte ten minste
40 miliioen aan baar drieëu zal ten
deel vallen.
Dat geeft moed; misschien komt
er nog wel meer voor den dag.
UIT DE KAMER.
De Belgische Kamer nam gisteren
middag met 100 tegen 29 stemmen
de civiele Jijet aan. De socialisten
stemden tegen.
De civiele lijst is vastgesteld op
3 300.000 francs.
CRISIS.
De Turkecbegrootvizier, Hilmipaeja,
heeft, zijn ontslag weoomen.
Wat er gaan ie is wordt niet ge
mold.
DE REGENT NIET GEWOND.
Ann de „Kölo. Ztg" wordt nu weer
uit Shanghai geseind
Bij oten moordaanslag op den prins-
regent, van China, werd niet deze
getroffen, maar de Mundsjoe-kapitein
Tschenliu, dien de Onder voor den
prins-regent had aangezien. De dader
heeft zich hij zijn verhoor tot dusver
herhaaldelijk tegeDgesproaen. Hel staat
vast, dat hij een Mandsjoe-soldaat is.
De moord op den Russischen
politiechef Karpof.
De bekende Russische revolutionair
Boertsef, die eenige maanden geleden
de opzienbarende onthulling deed over
Azef en Hartung, geeft weder zijn mee
ning bij den moord op Karpof. Hij
verklaart dat de ambtelijke mededee-
ling, dat een revolutionair, Woskkres-
senski genaamd, den aanslag heelt ge
daan, onwaar is.
Deze is eveneens een door de politie
in haar dienst gelokte afvallige revolu
tionair; de echte moordenaar is ech
ter een revolutionair, Petrof genaamd,
over wien Boertsef het volgende mede
deelt. In een dynamiet-aanslag gewik
keld en zelf daarbij gewond, werd Pe
trof in 1906 te Kazan gearresteerd. Het
gelukte hem echter nadat hij genezen
was te ontvluchten. Hot vorige jaar
vertoefde hij in het buitenland en keer
de onder een valschen naam met ver
scheidene andere revolutionairen naar
Rusland terug. Door Azef verraden,
werden zij te Saratof gearresteerd. In
deg evangenis hoorde hij door de politie
het verraad van Azef. Men stelde hem
voor, om zijn leven te redden, zich
zelf in dienst der politie te begeven.
Na overleg besloot Petrof schijnbaar
daarop in te gaan, in werkelijkheid
echter om in deze rol de verraders in
de partij, met hun eigen wapenen te
bestrijden.
Men zond hem naar St. Petersburg
naar het hoofd der geheime politie,
generaal Gerassimof, die hem echter
niet geheel vertrouwde. Een onvoor
zichtig woord bracht hem zelfs op
nieuw in de gevangenis. Toen hij daar
op echter weder ontvlucht was en "de
politie nogmaals zijn diensten aanbood,
wantrouwde het hoofd der politie hem
niet langer en maakte van zijn diensten
gebruik. Gerasisimof ruim zelfs aan, de
bevrijding te bewerken van zijn partij-
genooten, die nog gevangen zaten te Sa
ratof, welke Petrof als noodzakelijk
voorstelde, om het vertrouwen der par
tij te behouden.
Petrof bleef daarop eerst te St. Pe
tersburg, waar hij een inkomen van
1000 roebels per maand ontving.
Daarop ging hij naar het 'buitenland,
naar Berlijn en Parijs, waar hij den
leiders der revolutionaire partij de rol
bekende, die hij zou spelen.
Zij keurden zijn handelwijze echter
af. Men overtuigde hem ervan, dat
de partij hem in deze rol niet als
een harer leden kon behouden, hoewel
Petrof als bewijs van zijn eerlijke be
doelingen, aanbood, met het geld, dat
hij van de politie kreeg, een aanslag
te organiseeren.
lnlussehen zond Gerassimof hem
reeds een zijner spionnen, Dibitsj, na,
om hem te bewegen uit het buiten
land terug te keeren.
Dibitsj had te Weenen, Parijs en Nice
ontmoetingen met Petrof.
Deze verklaarde, dat hij te St. Pe
tersburg slechts met Gerassimof zelf
wilde onderhandelen en de vorige
maand keerde hij terug naar St. Pe
tersburg.
De aanslag van thans, besluit Boert
sef, is de daad van wraak, welke hij
zijn vroegeren partijgenooten beloofde
uit te voeren.
Een tunnel tusschen Zweden en Dene
marken.
Uit Kopenhagen wordt gemeld, dat
in deskundige kringen sedert eenige
maanden het plan besproken wordt,
het Zweedsch-Noorsche en het Deen-
sche spoorwegnet door middel van een
tunnel onder den Oeresund tusschen
Kopenhagen en Malniö te verbinden.
Groot opzien wordt thans verwekt door
een artikel van den hoofdingenieur
Quistgiaard, in het Noorsche Tijdschrift
voor ingenieurs, over het tunnelplan.
De heer Quistgaard heeft zich al jaren
lang met de bestudeering van een der
gelijk plan bezig gehouden, en nu is
men in Zweden en Denemarken alge
meen overtuigd, dat zijn stoutmoedig en
grootsch plan best uitvoerbaar is.
De heer Quistgaard had oorspronke
lijk twee plannen. Het eene beoogde
den aanleg van een tunnel tusschen
Elseneur en HeLsingborg, het tweede
een tunnelbouw tusschen Kopenhagen
en Malmö. Het eerste wordt algemeen
als onuitvoerbaar beschouwd, wijl de
diepte van het vaarwater aan de noor
delijkste plaats voor den aanleg van
een tunnel zeer ongunstig is.
Heel anders staat de zaak, wat be
treft den bouw van een tunnel tusschen
Kopenhagen en Malmö.
De voorbereidende arbeid van den in
genieur Quistgaard is hier al zoover
gevorderd, dat een degetailleerd plan
aan de leden van den Zweedschen
Rijksdag kan voorgelegd worden.
Het eerste deel van de tunnel zal
Kopenhagen met het eilandje Saltholm
(in den Oeresond) verbinden. Op dit
kleine eiland zal de spoorweg boven
den grond worden aangelegd; aan de
Oostkust van het eiland verdwijnt de
spoorlijn in een nieuw tunnelportaal.
Dit tweede deel van de tunnel (tus
schen Saltholm en de Zweedsche kust)
mondt uit aan de kust van het schier
eiland Schonen en. vandaar loopt de
spoorlijn in oostelijke richting naar
Malmö.
De gemiddelde snelheid van een trein
op 60 K.M. per uur gerekend, zou de
reis tusschen Kopenhagen en Malmö,
door den bouw van deze tunnel, ander
half uur verkort worden.
zou te meer de aandacht vallen op de
twee soldaten, dae in de gang van den
eerste klasse-wagen gezien zijn en die
voortdurend hun handen op hun rug
hielden. Maar van deze twee mannen
is geen spoor te ontdekken. Men meent
zeker te weten, dat ze niet uit het
garnizoen van Montargis kwamen.
Een der reizigers met den trein, waar
mede ook mevrouw Gouin reisde, de
heer De Ségur, merkte kort vóór het
station Brunoy op, dat de waggon even
schudde, alsof het Wiel over iets heen
reed en daarna weer in het spoor
kwam. „We zijn over iets zachts gere
den," zei de heer De Ségur tegen zijn
secretaris. Dadelijk daarop volgde een
schok en een ruit vloog aan scherven.
De heer De Ségur en zijn secretaris
1 gingen in de gang kijken wat ei* ge
beurd was en zagen daar twee solda
ten staan, die blijkbaar hevig ontsteld
waren en hardnekkig hun handen op
hun rug hielden. „Wat gebeurt er,"
vroeg de heer De S. „Ik weet 't niet,"
stotterde een der soldaten. „Ze heb
ben zeker een steen door een ruit
gegooid." Van deze heide soldaten is
niets meer gemerkt, hoezeer er ook
naar hun gezocht is. Zoo zij niet den.
misdaad gepleegd hebben, dan zou wel
licht hun getuigenis van veel gewicht
kunnen zijn, daar er tusschen het oo-
genblik, waarop de heer S. opmerkte,
dat de trein over iets zachts reed en
Zijn ontmoeting in de gang van den
waggon met de ontdane soldaten, geen
twee minuten verloopen kunnen zijn.
Een tegenstelling.
Een priester van het arrondissement
van Pont Andemer (Frankrijk) ontving
in den afgeloopen zomer een vacantie-
kolonie van schoolkinderen, die hij her
bergde en verzorgde zoodat de mees
ten ween* gezond huiswaarts keerden.
De priester werd voor de rechtbank
gedaagd, omdat hij zonder daartoe ge
rechtigd te zijn, het beroep van her
bergier had waargenomen! Hij werd
veroordeeld tot een boete, maar ging
in hooger beroep bij het Hof, dat ech
ter zijn beroep verwierp.
Tegelijk met deze voroordeeling meld
den de Fransche bladen de (laden van
een bende Apachen, die een. geheel en
avond Lang de omstreken van Parijs
hebben afgeloopen. Zij hebben 10 per
sonen gewond, waaronder een kind van
vijf jaar.
De geheimzinnige moord in den
spoortrein.
De instructie naar de oorzaken van
den dood van mevrouw Gouin, in den
spoortrein bij Parijs, waarover we on
langs hebben bericht, is geëindigd: men
blijft aan een misdaad gelooven. Bij
haar vertrek uit Eontainehleau was
mevrouw Gouin alleen in den coupé
en onderweg moeteri de boosdoeners hij
haai' binn'Migedrongen zijn. Ze heb
ben, daar ze waarschijnlijk derde klas
se reisden, den waggon van mevrouw
Gouin niet anders kunnen bereiken dan
van buiten af over do treeplank loo-
pende. Dit is niets bijzonder lastig. Zoo
De waarheid?
Volgens de Katholieke XXe Siècle is
het kerkelijk huwelijk van wijlen Leo
pold II met „mejuffrouw Delacroux"
in de laatste levensdagen des konings
voltrokken, opdat hem d.e Sacramen
ten der Stervenden konden worden toe
gediend.
Dit bericht klopt volkomen met de
onomwonden verklaring van den Brus-
sdschen advocaat der „barones" Vau
ghan, en past ook geheel in het kader
der zeer gereserveerde verklaringen
van den HoogEerw. Deken van Laeken.
De ongewone temperatuur
der laatste dagen heeft op vele plaat
sen in Zwitserland het wintervermaak
in de bergen bedorven. De sneeuw is
gesmolten en lawines en aardschuivin-
gen maken hot verblijf in het geberg
te zeer gevaarlijk. Het is in Zwitser
land de warmste Kerstmis geweest,
waarvan men heugenis heeft en de ho
telhouders klagen steen en been.
De Föhn heeft groote verwoestingen
aangericht. Bij Locle zijn achttien oude
eiken gevallen, iets verder is eenbosch
van 1500 pijnboom en weggeschoven. Te
VoLrons is men aan de berghelling lus
tig gras aan het maaien.
De weerkundige wacht te Zurich voor
spelt, dat de ongewoon hooge tempe
ratuur nog eenigen tijd zal aanhouden.
en waarschuwt bergbeklimmers tegen
het gevaar van sneeuwvallen.
Sommige weerwijze lieden brengen
de stijging van de temperatuur met de
„nadering van de komeet" in verband!
Die verdiende beier!
In een gevangenis van. Rhodesië is
een man gestorven, die de vrijheid wel
verdiend had. Joseph Cheswick, zoo
heette de man, werd eenigen tijd gele
den te Boelawajo wegens oplichting tot
gevangenisstraf veroordeeld. Terwijl hij
vandaar met den trein naar Salisbury
werd overgebracht, merkte hij dat zijn
bewakers sliepen. Ofschoon hij aan de
voeten geboeid was, sprong hij uit den
trein. Het was tegen den avond en
Cheswick, schoon slechts voetje voor
voetje opschietende, maakte dat hij zoo
ver mogelijk van den spoorweg weg
kwam. Dagen lang strompelde hij voort,
zijn ijzers, wanneer hij rustte, met
alle scherpe voorwerpen ,die hij vond,
bewerkende, tot hij van zijn hoeden
vrij was. Hij had intussc.hen geleefd
van wat eten, dat hij bij zich had,
en van vruchten, die hij plukte.
Toen kwam hij aan een leege hut,
waar hij zijn geweer en patronen vorid.
Daarmede zette hij zijn voetreis voo-rt,
onderweg voor zijn leeftocht wild
schietende, tot zijn geweer onklaar
werd en hij weer van vruchten moest
bestaan. Ten laatste kreeg de koorts
hem te pakken. In Belgisch Kongo,
waar hij na een wandeling van twee
duizend kilometer beland was, vónden
hem eenige Belgen, op eenige honder
den kilometer afstands van Leopolds-
villehij was ziek en geheel uitge
put. Dat was acht maanden na zijn
vlucht uit den trein. Toen Cheswick
weer opgekweekt mas, nam hij dienst
aan boord van een schip, dat hem
