DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. Moeder en Martelares donderdag 30 dec. s®os>. as* 31-313# Haarlem II Uit de Statenzaal. BUITENLAND. Gemengde Buitenlandsche berichten 44ste Jaargang No. 7080 iêuvivsnuï «ettactie en Administratie i 8»fwict®«»«w8fi«6s»sjï T«l«foaiftwacmmor I43J6. 8. Voor adverteniiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich uitsluitend tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020. - J">. A 3 Sa iiê - i «yri, &tyn volgent de bepalingen op de' polissen vermeld, tegen oogeiufciten verzekerd voor: De olikeering dezer bedragen words gegarandeerd «oor de .'Aatuschapplj „Ocean", Bpaotoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Gracht H. Ons Gecastreerd Zondagsblad. BELGIË. RUSLAND. TURKIJE. VENEZUELA. FEUILLETON. NIEUWE HA1LEMSCHE COURANT 'er 8 m&tuadea voor Haarlem Voos éo plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom dor gemeente) Voor 3e overige plaatsen fa) Nederland franco por post Afkort eerlijke anmmerr I 1,85 1.85 1,80 0,08 "PUS OER AOVERTERTIÊN Van 18 regels 60 cent (contant 50 cent'. Iedere regel meer10 een'. Buiten Haarlem en de Agentschappen 20 cent pet regel. Reclames dubbel tarie Dienstaanbiedingen 26 cent (6 regels), driemaal voor 60 cents (4 contant! t- "r u tilt» a-eta!e«,dff Hwanè* tsp dit tsiao, dl* i« ««sat A GULDJGJS bi. levenslange onge schiktheid tot werken. GOLDEN bij overlijden OXAZk ,riUU»U« al) verlies vüj, éer, hand of voet GOLDEN bii verlies «m. éen oog. 100 GULDEN hi/ verliee vat! éen dnjni GULDEN by verlies van éér. wijsvinger 35 GULDEN bC verlies van éen anderen vinger. Het ..Geïllustreerd Zondag-s blad" van morgen avond bevat: 1. De aarts- ^iissehop van Parijs en de social© arbeid (met ill.)2. Mr. N. G Pierson f (met ill.); 3. Be begrafe nis van Koning Leopold (met 2 ill.) t- In het Baanwachtershuisje; 5. pastoor B. O. van S traden (met ill) 6 Mr. S. A. Vening Meiin.es z (met Hl.)7. E©n reuzen brand t© Londen (met ill.); 8. Een nieuw wonder der modern© wetenschap (met ill.)9. Gp Nieuwjaar met ill.); 10. Be be grafenis van Mgr. Maliingré (met- 2 dl.); 11. Een leerschool voor lucht- Hiegers (met JL11.)12. Reusachtige brand te Amsterdam (met ill.); 13. De eerste roRdiaatswedstrijd in ons land (met ill.); 14. Voor onze jon gens en meisjes15Sdtaakr u briek 16. Kroonprins Leopold van België 'met ill.); 17.dien zilveren jubileum (met ill.). ruimte ons noopt tot strenge beper king en wij dus alleen eenige al- gemeene opmerkingen kunnen ma ken. Baai' is wel gebleken, dat bij vele leden van den Raad een soort pk kanterie is gerezen tegen den man, die de geanoente van den rustigem weg' der geheime voorbereidingen Sïalezing van do Raadsvergadering De heer Bregonje is dan in den 'laad terechtgekomen en wel op de eerste bank rechts, in het aristocratisch gezelschap eenerzijds van baron van Lijnden, maar aan den anderen kant geflankeerd door den heer de Braai, wiens steun hij worden moet Ms men ten minste het vrijzinnig- democratische verkiezingsblaadje moet geloover, dat zonder blikken ot blozen deze enormiteit aan de geduldige kiezers te slikken heeft gegeven. Enfin: de oude plaats van den heer Gravestein is dan weer bezet, zij het ook o. i. lang niet zöo gelukkig; en zeker zal er van den bezetter dier plaats niet zooveel invloed uitgaan Als de sympathieke, heldere en kern Aehtige redevoeringen van den beer Gravensteiu hadden. 'n Bewijs hiervan is al: dat een Attiendemeut van den heer Bregonje want het nieuwe raadslid is zoo waar al dadelijk aan het redevoeren «n amendementen-voorstellen geslagen met algemeece instemming, op die ten zij j partijgenooten na, gekelderd Werd. En voorts voerde de heer Bregonje Al honderd-uit het het woord bij 4e groote discussie over de tram concessie, één van de twee hoofd Punten, die den Raad in deze langdurige zitting hebben bezig ge houden. 't Andere hoofdpunt was de kwestie der diep boringen waarover nu eerst «en woordje. jVVjj verwijzen voor de discussies haar ons Raadsverslagdit most bij deze kwestie nog1 eens uitdrukkelijk gezegd, omdat d© beschikbare plaaits- meijer, naar het schijnt, zoo harts tochtelijk wil behouden jWjj' meenen, dat de stad Haarlem werkelijk in alle opzichten verheugd kan zijn wanneer later .blijken zal dat prof. Dubois gelijk heeft gehad en dat men met goedkoop© diepbo- ringen voor onze waterleiding' een. even voldoende uitbreiding kan krij- heeft afgetrokken naar het zooveelgen als men het door de reeds voor- rumoeriger pad der openbare beraad- j beitelde dure onteigening zou beko- slagingen over den toestand onzer men 1 waterleiding Maar... de hoer Loomoijer bleet met Be gemeente was nu zoo mooi opzTn sprekenover de tegenpart£ weg in al die geheime raadsvergade-agenhjk juist m de lijn die ookdoor ringenen daar komt nu opeens f f 'W, xs aangoinomen Verklapte die professor Duteos uit de lucht d ^eor de Breuk .niet, datde vallen, en maakt openbar© bespre-rechtsgeleerde raadsman d^mecn- lting' enallerlei proefnemingen te ook zooveel mogelijk P^enwa- noedpig. die niet op het programma, °P de Ezelen weide aajnvaardt K- voorde onder-onsjes voorkwamenWaarvoor een advocaat e Li ge- 't Is te begrijpen dat het college haadd- als g^n teenpartij m van B. en M'. met name, de plotse-1vertrouwen m de linge pogingen van Mevrouw van W ,en eerlqkhmd £zer pro£nemin- der Viek om op deze wijze te out- 13 er; doOT K komen aan de confiscatie van haar op vooruitgegaanIntussc£n zutWa- duinteiTeinen, met ietwat stroeven d? benoeming vande—isme iri i. i+ „„L„„L+„o,.n aan de orde' kernen, die. de proeven blik heelt aangestaard. moet löidföU >>op d,0 E,zeienwCidc en le meer, daar door proicssoi Bu- ^deie punten .van bet terrein' al- bois betoog, en door her luippoit dei werd door den heer van Lijnden Heidem.aatsdhappdj eveneens, het al- voorgesteld en door den Raad ten gemeen belang in het geding is ge- slotte aangenomen, bracht. En nu moge de burgemeester zeg- j gen, dat de gemeente in alle onpar- j tijdigheid eerlijk een proef wil i Over de dan nu vastgestelde con- doen, het kan niet ontkend worden, cessie-voorwaarden, waarbij d© Raad dat eigenlijk gezegd door vele hoeren j zonderling genoeg alweer allerlei di© d© overtuiging hebben dat onze amendementen bijbracht (de heer tegenwoordig© wij(z© van waterwin- Bregonje had er al een ingediend, ning de best© is, van harte gehooptvóóidat hij goed en wel als Raadslid wordt eenmislukking- van de beëedigd was!) kunnen we hier niet proefuitvoerig .zijn. Zonderling evenwel Mr. Tjhiel zei het ronduit: achter blijven we het noemen, dat de raads- dat .voorstel om op de „EaeLenwei- leden in deze zitting nog allerlei wij de" (door prof. Bubois aangegeven),1 zigingen voorstelden en... en aan- nu de proeven te conccntreeren, zit namen, die toch ten gevolge kunnen heel wat anders dan wajt men er zoo hebben, dat de H. IJ. S. M. d© oon- onschuldig uit lezen zou! 't- Is tac- cessie nu weer zonder nadere bespre- tieki king niet aanvaarden kan. En terwijl d© deskundigen aan Mr. JJaar is d.v. naugsuuixien zoo Thiel hadden verzekerd, dat er geen onder de hand weg een bepaling electrische trams naast elkaar, nog pas aan het begin vaD nieuwe moeie- lijkheden zullen zitten! Doch wie dan leeft, dün zorgt! Over bet cadeau-doen van een electrnch-licht-leiding en een paar honderd gulden aan stroom aan de Tentoonstelling van Bloembollencul tuur kunnen we nu gevoegelijk zwijgen. De optimistische voorstellingen van den heer de Braai, dat het geld als water de stad binnen zal stroomen 't volgend jaar, deeien we niet; doch niet vergeten mag worden, dat deze directe geldelijke steun eigenlijk de eerste en totnu de eenige finance eele bijdrage is, die de gemeente aan „Bloembollencultuur" geeft. Im mersde deelneming in het waar boigfonds(waarvan deneer Rinkemacu rieus genoeg z ch niets herinnerde: quandoque dormitatwordt al gemeen beschouwd als zondtr risico voor de gemeente te zijn. Het ougeiukaige amendement vaa den heer B'egoeje waarmee dtzs heer zich zoo schrikkelijk haastte, oat de voorzitter het al onder de iüge komen stukken voorlas precies twee miLuiea nadat 't nieuwe raadslid had zitting genomen 1 om die paar honderd gulden van „Bloembollen cultuur terug te eischen, zoodra de lentoonstelhng maar een beeijefioan cieel succes heeft, werd dan ook naar verdienste met groote meerderheid den hals omgedraaid. „Krenterig", noemde denbeer Spoor bet zeer terecht. Zij ten slotte vernield, dat de heer Mr. Taiel, die geen wethouder wilde blijven, alweer „tijdelijk" weihouder is geworden, nu Dr. JNieuvrenbuuen Krusemau ziek i«. Een der stedelijke bladen, waartoe de beerïhiel in nauwe betrekking staat, had gemeld dat hij deze henoeo iug niet zou aanvaarden maar de heer Thiel dankte, en nam aan Was het een slag om den arm, dat berichtje? kleilaag1 is ondier de Ezelenweide, z-oodat het- water daar zeker niet vol doend© zal zijn. hadden (waarschijn lijk wel andere?) deskundigen den heer Sneltjes verteld, dat er water genoeg was onder de Ezelenweide, maai- dat de hoogere gronden zon den uitdrogen, als men daar hoort dat voor de tariefoerekening de lijnen a (door de stad) en b (Stationsplein Schoterweg tot. aan de Kleverlaan) voor één lijn moeten ge!d- n! Voorts heeft men in de gauwigheid nog vroegtrammen gecreëerd met een tarief vati niet méér dan 5 cents en heeft de heer ven de Kamp een (vrij De heeren deskundigen blijken het decoratieve) wijziging weten aan te dus alweer ook in dit opzicht oneens j brengen der overname van het H T. te zijn! jM, personeel. Trouwens, dat d© gemeente toch j Dit zijn meest vrij ingrijpende wijzi allesbehalve staat voor een „eerlijke gingen, waarmee men met op het en onpartijdige" proefneming, zoo- j laatste oogeobbk tand moeten xanko- als de burgemeester maar bleef ver-j men, dimkt ons: en de critiek van zekeren, toont wel de qualifioatie den burgemeester en de be-t Spoor op aan welke de heer Loomeijer gaf: deze wijze van doen -chten wij dan van prof. Dubois, dien hij met ook zeer gegrond. het gemeentebestuur van Bloemen- daal incluis - „onze tegenpartij" noemde. [Wij vragen bescheidelijkin hoe verre kan er hier van tegenpartij gesproken werden Omdat prof. Du bois afkeur', het huidige stelsel van Intusschen: de cot cussievoorwaar- den zijn dan in hun geheel aargeno menwe zullen nu afwachten wat de H. IJ. S. M. <-rvan zeggen zal, en wanneer deze uitermate gerekte „kwes tie" met het rijden va,n de eerste tram zal zijn beëindigd. Ofschoon we dan, waterwinning, wat de heer Loo- met onze twee concessionarissen van GEEN VERDEELDHEID. Onder uezen titel schrijft het „Handbl. van Antw." Dat is wel de waarheid en de eenige hoop onzer tegenstanders, om ons van 't bewind te stooten, ligt in verdeeldheid 4er rechterzij. Ongetwij- teld is de oneenigneid nog niet voorbij en de redevoering van Woeste in de Kamer heeft bewezeü, dat velen onzer vrienden de legerwet niet aanvaarden. Maar men vergisee zich niet; deze opvatting beteekent geenszins ontbinding onzer troepen. Men heeft abijd het it-cat de herziening eener wet te eischen en zelfs voor de wet hare uitwerkselen zal bereikt hebben, zal de herziening zeker een voltrokken fait zijn. Da heer Woeste beweert in den zin van acateruitgang, de heer Janson zegt dat bet zal zijn in den zin van algemeenen dienstplicht. Waarom Tusschen het program van Janson en dat van Woeste zullen de katholieken niet aarzelen, en zelfs zulleD de „viottemten" die nu de sterkte van «e regeering uitmaakten, zich tegen het alleman soldaat keeren Onze tegenstanders hebben dus wel ongelijk van op onze verdeeldheid, hunne eenige reddiugaplauk, te reke nen." OOK EEN VOORBEREIDING! Met 't oog op de aanstaande komst der Keizerlijke familie te St. Petersbui g heeft de politie reeds bijzondere maatregelen genomen. Wie te 8t. Petersburg aankomt, zoDder de poiitie kennis te geven van zijn aankomst, zal worden gestraft met een boete van 7500 roebel of drie maanden hechtenis I IIET AFTREDEN VAN DEN GROOT-VIZIER. Be sultan heeft het ontslag' van den grootvizier aangenomenHus sein Hilmi pasja verdwijnt dus op nieuw van liet tooneel. Zijn vorig grootviziraa.t duurde slechte enkele maanden en eindigde met het optreden van Tewfik pasja in April 1909. De Lyndhzaak is, naar nu bekend is geworden, ditmaal de oorzaak van zijn val. De ministerraad beraad slaagde verscheidene uren lang over den hinnenlandschen toestand, in het bijzonder over de beweging die de Lyndh-zaak onder de bevolking van Mesopotamia© teweegbracht. Na af loop van de zitting begaf de groot vizier zich naar den Sulfan om hem zijn ontslag te overhandigen, het welk aangenomen werd. Voor het Kabinet, en vooral voor de ministers van de jong-Turksche partij', en met name voor den minis ter van Financiën Djavid bei, was het debat in de Kamer over deze zaak gehouden eenige weken gele den, in vele opzichten teleurstellend Wegens de allerminst voorkomende houding der Kamer en zelfs dei- eigen partijgenooten. Sinds dien dag1 zijn dan ook do gerechten van kabinetswijzigingen niet van de lucht geweest Be bevolking van Bagdad hield hevige betoogingera tegen het eo(n- cessieplan; men sprak van Duitsche intriges te Konstantinopel, di© de Engelschie concessie weer zouden doen mislukken. Deze protesten, misschien ook deze invloeden, schijnen op de Jong- Turksche partij zulk ©en indruk te hebben gemaakt, dat zij den groot vizier heeft prijsgegeven. Halü bei, de leider der partij van Eenheid en Vooruitgang, ging aan Hilmi pasje mededeelen dat hij had heen te gaan, indien hij niet wilde dat de Kamer hem zou omverwerpen. Be partij schijnt, gelijk w.ij meld den, Hakki hei tot opvolger t© heb ben uitgekozen, hoewel ook sprake moet zijn geweest van Tewfik pasja, thans gezant te Londen, die naar Konstantinopel ontboden werd. DE ZENDING VAN GRISANTL Volgens Venezolaansche bladen, als „Et Tiempo" en „El Universal", is net den gezant, dr. Grisanti, niet ge tukt het eens te worden met de Fransche regeering. Dem regeering wenechte n.I. het herstel der diplomatieke betrekkingen tusschen beide landen niet te bespre ken, dun op den grondslag van de reeds door den vorigen Venezoiaan- scheu gezant, dr. Paul, goedgekeurde overeenkomst, volgens welke zekere eischen van Fransche burgers tegen Venezuela aan arbitrage zouden wor den onderworpen, Dr. Grisanti verdedigde daartegen over het standpunt der Venezolaansche regeering, die arbitrage in zake de bedoelde eischen niet toelaatbaar acht, daar de conventie van 1835 tusschen Frankrijk en Venezuela bepaalt, dat dergelijke eischen volgens de wetten van het betrokken land, in dit geval Venezuela, door den plaatselijken rechter moeten worden behandeld. Aangezien de pogingen om elkaar te overtuigen vruchteloos bleken, zag men van verdere besprekingen al, en werden de onderhandelingen betref fende het herstel dtr diplomatieke betrekkingen tus.-chen de heide landen afgebroken. En Nederland Een naspel van den Rnssisch- Japanschen ooi-log. Op 18 Maart 1906 stelde het ftus- sisehe Ministerie van Oorlog bij de Duitsche rechtbank te Kiautsjau een eiscli in tot teruggave van het door den Duitscher Heüfeld in beslag ge nomen stoomschip „Anhalt" cn. van de aan de Russische Kroon toebehoorende lading. Hellfcld stelde daartegen een eisch j in tot betaling van 3 miliioen Mk. Het ministerie van oorlog wist gedaan te krijgen, dat de lading werd teruggege- ven en bestreed tegenover den eiscli van de tegenpartij de competentie van de Duitsche gerechtelijke instanties. De rechtbank te Kiautsjau verwierp deze exceptie en deed uitspraak ten gunste van Hellield, die daarop bij do Rank Mendelssohn en Co., beslag liet leggen op Russische waarden, waar op de Russische regeering het mini sterie van buitenlandsche zaken tc Ber lijn verzocht de onaantastbaarheid van de Russische fondsen te verzekeren. De Duitsche staatssecretaris van bui tenlandsche zaken, antwoordde daarop, dat de regeering had besloten de kwes tie van de gerechtelijke bevoegdheid door de administratieve justitie te laten uiitmaken. 59) „Was de markies de Cypières den volgenden dag weer erger," vroeg de President. „Ja, er openbaarde zich een vree slijk© crisis, di© ons allen zeer heeft verschrikt," antwoordde Sintély. „Waarom hebt g© toen geen con sult gehouden met een of meet- uwer Collega's „Markies d© Oypières weigerde ab soluut een anderen geneesheer dan hiij aan zijn ziekbed te ontvangen." „Daar hadt ge u niet aan moeten storen." „Meneer de president, dat is ge makkelijk gezegd, maar do markies Was niet gewoon, dat tegen zijn wil dmiand den drempel zijner woning overschreed, en zelfs van zijn ziek- oed af zou hij dat met geweld he mt hebben, al ware bet ook de beste Geneesheer ter wereld geweest." „Deel ons mede. wat ge omtrent 4e laatst" crisis weet," verzocht de President. „Be markies .begon weer aanmer kelijk vooruit te gaan," verklaarde 'mi niond Afgezien van de ernstige ^rvakte. waaraan hij nog bijna voort- nd ton prooi was. mochten wij j echter hopen hom te zullen redden, toen opeens di© laatste misdadige poging- tusschen beide kwam, die den dood veroorzaakt©." „En iedere poging had plaats met dezelfde soort vergif, nietwaar Bat hoeft althans do geneesheer die de lijkschouwing verrichttei, geconsta teerd." „Het spijt mij dat ik met dokter Laborde van meening- moet verschil len," antwoordde Raimond, „maar- ik geloof dat de laatste maal een ander vergif gebruikt werd." „Waaruit leidt u dat af?" „Het komt mij hoogst waarschijn lijk voor, dat het de giftmengster te lang- duurde, en dat zij daarom de laatst© maal den markies de Oypiè res met een fijne naald geprikt heeft, di© in h©t vreeselijk vergif gedoopt was, dat men „curare" noemt." „Hebt gij bewijzen voor hetgeen ge daar zegt?" „Neen. Bat denkbeeld is mij te binnen gekomen in d© lange uren van eenzaamheid, die ik in de ge vangenis heb doorgebracht. Ik heb toen overdacht dat in de glazen kast op Mauvezin behalve de bonnen van Calabar, zich ook een tube curare bevond. Nu heeft de markies in dien bes lissenden nacht een vreeselijken kreet uitgestooten. die mogelijk op den steek van d© fijne naald gevolgd is. Voor mijn vermoeden pleit ook de bewering omtrent de snelheid, waarmee het curare \yerkt. Zij die den markies vergiftigd heeft, moast daar wel aan gelooven. Zij moet er dunkt mij zelfs op gerekend hebben bij de overweging van het gevaar, dat zij liep door den zieke herkend te worden. Zij moet gedacht- hebben„Hij zal w©l een la-eet slalcen, maax eer hij den naam zijner moorden aars tea- kan noemen, zal hij reeds dood zijn." „Maar werkt het curare dan niet inderdaad zoo snel," vroeg een der gezworenen. „Bat is betrekkelijk," antwoordde Raimond. „Het Amerikaansch© wel, maar het Indische werkt veel lang zamer. Bij sommige gestellen ver oorzaakt h.et- pas na. zeven of acht uren den dood. Mijn Inicht beeft door haar echtgenoot kunstmatig te doen ademhalen, ongetwijfeld het leven van don zieke verlengd." „Laat het curare sporen na. in het lichaam „Ja, maar slechts zoo. weinig da,t de geneesheer, die de lijkschouwing verricht, er in den regel niets van bemerkt, wanneer hij niet vooruit gewaarschuwd is." Raymond beschreef nog verder de verschijnselen van ourare-vergifti- ging ,cn zette nog nader uiteen, op welke gronden hij tot deze vermoe dens gekomen was. De aanwezige g.eneesheeren moesten erkennen, dat er niets onwaarschijnlijks was in het geen dokter de Sintély aaanvoerde. Bat was een groot© triomf voor Raimond, en liet pleitte ten zeerste voor Madeleine's onschuld. ,Want hoe had deze zich het curare moeten verschaffen? Boor naar Mauvezin te gaan? Maar bet was volstrekt niet- moeilijk te bewijzen dat de mar kiezin daar in geen achttien maan- den geweest was. Zou ze zoó lang j te voren hare voorzorgen genomen hebben „Bevindt het fleschje curare zich nog steeds op Mauvezin," vroeg een der gezworenen „Ja, ik ben mij daarvan persoon lijk wezen overtuigen," antwoordde Raimond Hij eindigde zijn ver klaringen met de laatste oogenblik- kon van markies de Oypières te be schrijven „l,k beu liet. eerst aan het ziek bed verschenen," sprak hij, ,nog vóór mijn broeder dien men ook was gaan roepen Mevrouw d© Mondragon j noch Clemens Gaub- bevonden zich in de kamer toon ik er binnentrad j Alleen de markiezin en Jcannette waren er* en deden taovepmensohelijke pogingen om den stervende bij te j brengen Zoodra de markies weer I bü kennis kwam, sprak hij tot zijn echtgenoot©„O beste Madeleine,! lieve vrouw, verlaat mij toch niet „Waar was Clemens Gaubc toen," vroeg de president. „Bat weet ik niet. Hij kwam pas een half uur na mijn aankomst de kamer binnen, tegelijk met mijn broeder. „Heeft d© markies u nog gespro ken van een drank dien men hem in gegeven heeft of van een steek dien hij gevoeld had „Neen, daar had hij geen gelegen heid meer toe. Zijn krachten wa ren volslagen uitgeput." „Mot welk© woorden heeft de zieke zijn verlangen uitgedrukt om don eerwaarden lieer Charles de Sintély alleen te spreken „Hij zeide „Gaat allen de kamer uit." En toen mijn nicht vroeg: „Ik ook, beste Raimond?" toen heeft hij geantwoord„Ja, gij ook beste, vergeef mij, Dat- alles maakte op het audito rium een diepen indruk. „Geruiman tijd," zoo. ging de ge tuige voort, „is do markies met mijn broeder alleen gebleven. Madeleine en ik wachtten met. de. dienstboden in een aangrenzend vertrek. Opeens zagen w© Charles op den drempel verschijnen. „Komt tillen binnen," sprak hij, „de marklies heeft u een belangrijk geheim 1© openbaren." En zoo voortgaande, beschreef Raimond hot gehecle indrukwekken de tafereel, dat. den dood van den markies onmiddellijk voorafging en eindigde met de pijnlijke scène, toen do. zieke die vreeselijke woorden: „Ellendige, wees gevloekt," uitsprak zonder men wist of hij zich tot - l M tul cleane dan wel tot mevrouw de Mondragon gericht had. „Bus u hebt die woorden eveneens gehoord," vroeg een der gezworenen. „J a," antwoordde Raimond de Sin tély met nadruk, „ik heb ze ook gehoord. Ik stond vlak achter me vrouw de Mondragon, en recht tei- genover de stervende. Daardoor kon ik de richting' van gabaar en blik van den markies zooveel beter yzien dan de andere getuigen, en ik ver klaar u dan ook op mijn eer, gezien to liobben dat de markies tot de vic-omtesso de Mondragon, en niet tot de markiezin, die vreeselijke woorden richtte. Ik zweer dat hij zfjn hoofd zóó gewend had dat hij niet. d© markiezin, maar mevrouw de Mondragon vlak in het gelaat keek Eindelijk! Eindelijk had Raimond dan vlakweg die vrouw liescihuldigd, wier naam hem al zoolang op de lippen brandde, JVanneer de blik sem midden onder de aanwezigen in geslagen was, zou dat op het audi torium geen geweldiger- indruk ge maakt kunnen hebben dan deze zoo formeele beschuldiging. K mil re volyi

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1909 | | pagina 1