De Baarlemcbt
Begrafenij-Societeit.
r. J. Bil HUSSEL
G- Honing
Stookt
Zoon,
Stookt!
Nieuwe Prijsnoteering van J. A. A. MATHoT.
grondboringen!
Vragenbus.
Vroolijk Allerlei.
N. Dieben Zn.,
te UTRECHT
Boekhouden.
De Nederlandsche Credietbank,
Tel. 93. Nieuwe Gracht II, Haarlem. Tel. 23.
A
VAN ELDERS
Wetenswaardig Allerlei,
Bieren, Bronwater
en Limonades Siropen.
Confiseur - Plein 5.
TELEFOON 832.
ATEN,
Krelagestraat 24rood, HAARLEM.
De brand der toekomst zijn onze beroemde
Bootjes III prijs per HL. f 1,40 franco huis,
boot of spoor.
Haarlem
nieuwe Gracht 36
Telefoon No. 230
Bloemendaal
Amsterda
Bussum
Handel in Wijnen,! Gedistilleerd en Likeuren.
Van Marumstraat No. 30.
J. A Bk. BSATHöTy Van Marumstraat No. 30.
Effecfan - Wissels - Coupons.
v.|h. J. J. DE HAUL MALEFIJT A Zn.
Utrechfsche Woorochoibank.
Rechtszaken.
Opgericht in 1847.
Ingeschreven kapitaal op het
grootboek der N.W.S. f208,000,-
Telefoon 885. Nassausfraat 22
IJSHANOEL.
verstrekt op gemakkelijke
voorwaarden gelden ter leen
aan landbouwers en nering
doenden.
den Heer L. J. VALLENTGOED
Lessen en opleiding voor praktijk-
examens, ook per correspondentie
inrichten, bijwerken en controleeren
van Administraties,
Leeraar Boekhouden NLO.,
WEG A 223 B
Telefoon No. 793
Singel 19-21
Telefoon No. 1676.
B R E D I U SW E G
Telefoon No. 264
P- it»
Aanbevelend,
Verhuurt Safe-Loketten van verschillende afmetingen in haar
gepantserde en brandvrije kluis. Huurprijs
au f 2.tot. f 50.
N. V. WELL WORKS
OVERVEEN asHAARLEM.
UTRECHT.
Maafsch. KAPITAAL f 500.000.
gestie* jaas «ver een kranten-feuül©-
tn.
't Hcxdertje ,dat zich he ei wet scheen
te kunnen schikken in deze omgeving
▼an de meest verregaande morsigheid,
wees ons op haar zoon, den onwillige.
Tooi de teller hem vroeg, waarom"hij
dat werkje niet even had opgeknapt,
keek h* met lodderoogen op van zijn
lectuur.
„Doe 1 aelt," snauwde hij toten.
„Wees toch niet zoo onredelijk, weet
je wel, dat etr zelfs hooge btoqte op
ataat op de overtreding van de voor
schriften der volkstelling?"
Moeder en zoon keken elkander, toen
ons aan en barstten in een klateren
den spotlach uit.
„Meneer mot geen flauwe kul ver
koop en!" schaterde de jongen, „u kunt
gerust die bladen weer meenemen. Bij
m'n oom hebben de kinderen d'r
schooltje mee gespeeld. D'r is van de
elf stuks niet één heel gebleven. Hier
hebt u ze!"
Maar toen de teller moeder en zoon
wees op het cursief gedrukte links bo
venaan op elke telkaart, toen werd hét
tweetal toch ernstig en moedertje vroeg,
of meneer dan maar voor dien boel
wou zorgen. Ze zou hlij zijn, als die
papieren het huis uit waren. Ze hield
niet van dat spektakel. Tien jaren ge
leden, toen haar man nog leefde, had
den ze in Leeuwarden datzélfde gezeur
gehad. De teslmeester had toen zelf
maar gauw den heelen boel ingevuld.
Of meneer dat nou ook maar wou
doen'
Neen dat deed meneer niet! Was
er iets, dat ze niet wisten, dan gaf
meneer graag inlichtingen, maar moe
der en zoon wisten heet goed waar het
op aankwam. Ze moesten nu die kaar
ten maar gauw invullen en ze vandaag
daar en daar bezorgen. „Stel je voor,"
zei meneer, „ik heb 1250 menschen
te tellen. Als ik bij allemaal die kaar
ten eens moest invullen, dan kwam
ik immers in 1910 niet klaar er mee!"
„Och ja," zei 't moedertje, dat be
schikte over een groote dosis gezonden
humor, „och ja, dan heb't u 't óók bard,
meneer! Misschien breng ik dan de pa
pieren nog wel!"
Maar niet allen waren zoo onwillig
als deze, al waren er velen, die „die
dingen ergens hadden neergelegd, waar
ze niet meer te vinden waren." Dan
gaf de teller nieuwe kaarten, vermaan
de nog eens om den boel toch vooral
bij elkaar te houden Gaf een aanwij
zing, een inlichting.
En velen ook waren er, die de kaar
ten hadden ingevuld, heelemaal, van A
tot Z: maai- ach, zoo treurig-onbehol-
pen, zoo droevig-verkeerd. Een vader
schreef van zijn 14-jarigen jongen, dat
diens hoofdberoep was: idioot. Bij
een 10-jarig dochtertje vulde een an
der in, dat het hoofdberoep van dat
kind was: school. In sommige gezin
nen leefden zoovele hoofden als per
sonen; kinderen van vier jaar hadden
twee vertrekken voor zich, terwijl de
heele woning bestond uit kamer, keu
ken en alkoof. Achter vraag 10b: tot
welke kerkelijke gezindte of vereeni-
ging? had een vader achter de na
men van hem zelf, zijn vrouw en zijn
vijf kinderen zeven verschillende gods
diensten ingevuld omdat de man niet
wist, hoe deze vraag te moeten be
antwoorden.
De zotternij was inderdaad volko
men te goeder trouw geschied en, de
man gevraagd zijnde, verklaarde onmid
dellijk dat het heele huisgezin behoor
de tot de groote kerk, de Nederdu'iitsch
Hervormde; het jongste kindje alleen,
nog geen maand oud, moest nog ge
doopt worden
„Och, meneer," bekende ons toen
de man, „als je al die vragen zoo op'
papier voor je op tafel ziet liggen,
kijk je de boel met heel andere oogen
aan. Waarom laten de heeren ine maar
niet liever op het stadhuis komen. Dan
kunnen ze me vragen, wat ze willen.
Maar niet zoo, dat ik zelf de pen moet
hanteeren en uitpluizen of de boel wel
volor mekaar is. Daar was ik vroeger op
scholol ook al niet te bastig mee op
de hoogte!"
Doch dan waren er ook, wier kaarten
noch beduimeld, noch besmeurd wa
ren. Waar geen margarine, reuzel, inkt
of andere morsigheid landkaartjes en
grillige figuren hadden gevloeid over
vraag en antwoord. En waar met sier
lijke, loopende hand, volkomen volle
dig het veredschte was ingevuld.
Doch het aantal van dezulken was
percentsgewijze niet groot en als de
volksteller uit mijn ongenoemde buurt
of uit de wijken, waar de volksontwik
keling staat op dezelfde trap als hier,
zal zijn thuis gekomen; als hij gaat
rusten, na een dagtaak van acht uren,
waarin trap op trap af wordt gesjouwd
al maar door; daar mag hij zijn cor
rectiewerk beginnen; dan zal hij' zich
in arrenmoede afvragen over hoeveel
decenniën zijn nazaat het profijt zal
kunnen plukken van een zoo „hoog'
opgevoerd kunnen bij de massa, dat het
moeizaam tellersbaantje een sinecure
zal geworden zijn.
De verrassing van Breda. Uit het
Ka tliol i ek e Schoolb lad'
Vrijdagmiddag. Vale regengrauwte
Trieste stemming buiten. In 't lokaal
doffe stemming van klamkoude herfst-
kleeren. Geschiedenisuurtje. Een jon
gen vertélt over de verrassing van
Breda.
Meester héél passief.
„Ze hadde 'n boot van 'n turfbaas ge
nome. In die boot zat 'n luik en daar
kon je na beneej-heelemaal onderin err
daarboven wedre turrefe gestapéld."
„Boven op de soldaten?"
„Neej, op de boot." Hm.
„Ze ginge dan op weg en dat duur
de zeve dage(H) Eindelijk kwam er 'n
lek in het schip en toen weide de
soldate verkouwen."
„Van de tocht?"
„N'eej. van hot lek."
„Hoe kan dat nou?"
„Nou. as 't er toch 'n lek in zit."
„Q zoo. Ga door."
'Stemming wordt beter klamme kou
verdwijnt; zonneglans im de oogen; he
vige belangstelling).
„Nou, en toen kwam Breda in *t
zicht ennéh, ja, de soldaten
hoestten erg en weiden bang voori rim-
metiek."
„Hè Reumathiek?"
(Er verschijnt eten vlammetje van
minachting in de oogen van vertellend
jochie; ach, jullie mjeesters snappen
ook niks.)
„Jat u heb zetljef verteld gisteren,
dat je rimmetiek krijgt, hls je lang in
't nat staat met je schoenen an."
„O! En verder?"
„Nou, en toen werd 't donker en
ze werdte na binne gesleept."
„Wie?"
„De soldaten natuurlijk."
„De soldaten? Waarmee?"
„Nou, nog al logisch! Met 'n end
touw!"
('t Zonnetje begint door de breken
Ln de oogen van do luisteraars. Mees
ter amuseert zich ook.)
„O, ik dacht apders met 'r haren."
(Flauwerd! lees je op de trrxnie van
het jonge mensch, en meester begint
zich te schamen en vraagt er maar niet
verder van.)
„Nou, en ze waren dan binne en be
ne] e waren ze d'r rimmetiek al ver
geten, want ze dachte an sommeiteen."
,,An sommetéen
„Ja, as ze d'r uit konden."
„En ik 'dacht, dat ze d'r pas inge
trokken waren?"
(Jochie kijkt meester an, of-tie denkt,
dat meester nou toch heelemaal een
stomme vent is. Zonder op meesters
vraag te antwoorden, als buiten 't be
stek, gaat-ie verder.)
„Nou en de Spanjaarden hadden 'r
genoeg van en ze gingen weer naar 't
kasteel en lieten de schuit half vgl.
En toen werd 't al bijna nacht en!
stilletjes kwamen ze d'r uit en ineens
begomne ze 't kasteel te bombardee
ren."
„Zoo? Waarmee dap?"
„Nou, nogal logisch, met de turrefe!"
(Zon breekt door. Zon overal. Sal
vo's van echt frlsch jongensgelach. Kla
terende, parelende als kletteren tegen
de ruiten en vallen weer neer en ko
men weer op. En meester, de akelig»
vent, denkt: jongen, jij moet onder
wijzer worden. Gelukkige jongen)!
De Club.... redivivus. De roem
ruchte Club de Bdenfaisance uit de Von
delstraat, is uit den doode herrezen.
Niet in den mantel der weldadig
heid hult zich de nieuwe onderneming,
maar zij voert in haar wapen het
motto „renseignement".
De nieuwe club is gevestigd in het
fraaie heerenhuis, dat in de Ruysch-
straat op den hoek der Weesperzij-
de staat, schuin tegenover de Amstel-
brug, dus op een druk verkeerspunt.
Sinds eenige dagen werd het ljuis door
rechercheurs bewaakt, maar thans Too-
pen er twee politieagenten in uniform
te surveilleeren. De een© langs den ge
vel aan de Weesperzijde, de andere in
de Ruyschslraat, waar de entrée van
het deftig perceel ligt.
Wij hebben er heden een bezoek
gebracht. De surveilleerende agent be
lette het binnengaan niet, vroeg ook
geen opgave van naam, zooals in de
kwade dagen der Club de Bienfaisan-
ce, geschiedde, 'n Kleine portiersjon
gen deed open. Op onze vraag naar
„monseigneur le president", werden wij
naar een heer verwezen, die vlak ach
ter ons binnenkwam.
Op ons vragen 't onderhoud vond
plaats in een sober gemeubileerd kan
toortje in het sousterrain, terwijl de
surveilleerende politieman nu en dan
vriendelijk-nieuwsgierig door de ruiten
keek op ons vragen dan of de in
richting werkelijk beantwoord aan het
door ons ontvangen signalement: ,,'n
Speelhol", schudde de president ern
stig ontkennend.
De combinatie, aan het hoofd waar
van onze zegsman staat, heeft hier een
bureau de voyage ingericht, gelijk zij
reeds in België en Zwitserland be
staan. De verschillende bureaux staan
met elkaar in contact, zoodat de „reizi
gers" dadelijk als welkome gasten hier
elders geïntroduceerd kunnen worden.
„Bureau de Renseignement", zou men
het beter kunnen noemen, vond-ie.
En ja, bekende de president gul
weg; de lui komen niet hi ei" om zich
te vervelen; wie lezen wil, least, wie
domineeren wil, doet dat, en wie spe
len wil moeit dat zelf weten. Wie wil,
die speelt hazard of wat anders
Dat herinnert aan dm leuk-brutalen
Herr Pulitzer, die voor zijn habitués
een kegelbaan zou gaan aanleggen
zoodra hij de ruimte had. Tot zoolang
liet hij ze maar aan de roulette zit
ten
„Monsieur le President" op 't ac
cent afgaande een Belg was hooge-
lijk ontstemd over de nauwgezette be
waking van zijn huis. En een dei* agen
ten had zoo waar tot de bezoekers
gezegd: „das ist ein Spielhaus!"
't Moest niet maggen, vond de presi
dent en hij zou zich tot zijn consul
wenden.
De politie beschouwt het huls intus-
schen als een „volbloed" speelhol
genre „Club de Bienfaisance". Op de
deftig gemeubileerde eerste étage, waar
heen een breede marmeren trap leidt,
staan de speeltafels en rolt het balle
tje over het rouge et noir.
Mesdames et Messieurs faites votre
jeu!
In rok gekleede croupiers bedienen
tot laat in den nacht soms de rou
lette.
De politie treedt tegen deze inrich
ting, die sinds enkele weken haar ten
ten te Amsterdam heeft opgeslagen, tot
nu toe slechts preventief op. Het be
stuur houdt zich aan den sociëteits-
vortn, laat leden en introducées toe.
Met een bepaalde vereeniging scfhijnt
men hier niet te doen te hebben.
Failliet verklaard:
29 Dec, M. A. Woud, eehtg. J. Oos-
tergetel, wonende te Amersfoort, thans
verblijvende t© Amsterdam.
30 Dec. De naaml. venn. Sigarenfa
briek „Vorstenlanden", v.h. J, Wi. Hof
meester, in iiq. te Alkmaar.
H. van Aardenne Dzn_, schilder
te Dordrecht.
31 Dec. A. Timmermans, winkelier te
Elshout, gem. Oud-Heusden.
G e i ndi g3: de faillissementen A,
Gelekerken, expl. van het hotel „Zo
merrust", te Valkenburg, wonende te
Hulsberg; J. Boiten, v.h. grossier te
Nieuwe-Pekela, thans bakker te Win
schoten.
Opgeheven de faillissementenH.
Mourus, koopman in drogerijen te
Rotterdam; M. Buitenhuis, wed. Tj.
Dorhout, winkelierster in suikergoed,
Amsterdam; P. Knobel, bakker en as
suradeur te Zevenbergschen Hoek, gem.
Zevenbergen; J. G. van der Burg, vroe
ger handelsreiziger, thans zonder be
roep, te Rotterdam; J. L. Rozen, ko
rendrager te Amsterdam, en A. P. J. v.
Teeseling, brillantsnijder, thans wonen-
te Amsterdam.
Vernietigd: de faillietverklaring
van K. A. de Vries, koopman te Qua-
tre-Bras.
Vr. Heeft een mevrouw het recht
aan een dagmeisje of kindermeisje
zónder iets te zeggen, de 'Nieuwjaars
fooi te onthouden, of is dat een tee-
ken, dat zij wegt moet. Zaj is hij de
week gehuurd-
Antw. Als Nieuwjaarsfooi wordt
het loom aan dagmeisjes over eetn
Week extra giegeven. Verplichtingen
legt dit niet op.
Vr. Tot wien inoet men zich wiem-
den om opgenomen tei worden in 't
werkloozenfonds
Antw. ÖViend u tot dep heer A. H.
Smulders, Bloemertsteejg.
Vr. Hoe o<ud kau men wezen om
nogi bij. de Koninklijke Marino gie-
plaatst te worden
2e. .Waar en wanneer kan ik mij
daarvoor aatimelden
3e. Zoo men dat wordt, ontvalngt
men dan nog handgeld, zoomet, ont
vangt men dan soms wekelijks of
maandelijks iets salaris
Antw. le. Van 1336 jaar oud.
2e. Rijks Marinewerf te Amster
dam bij den commies van aanneming.
3e. Is afhankelijk in welke fujnotie
men wordt aangetnomen en te Am
sterdam te vernemen.
Vr. Waarom werdt er bïji vorste
lijke personen altijd eep oneven aan
tal kanonschoten gelost?
Antw. Nergens vond ik hier iets
van aangetieekethd. Bij overlevering
zij .medegedeeld, dat het ten tijde
van Napoleon moet- gebeurt zijn, dat
een officier, belast met het afge
ven der saluutschoten, bp slot vain
rekening Jniet zeker wist of er 99 of
100 Waren geschoten. Die Keizer, zijln
verlegenheid bemerkende, gaf last
voor de zekerheid nog één schot af te
vuren en gelastte toeln, dat voortaan
al naar gelang er 50 of 100 schoten
moesten worden god aan, altijd één
meer moest worden verschoten en wel
51 of 101.
Vr. Indien mieln aangeslagen is in
de inkomsten belasting' voor f 1500,
wat is men dan belasting-schuldig*.
Antw. Van de f 1500 worden f 500
afgetrokken voor noodzakelijk le
vensonderhoud. Valn de resteërende
f 1000 moeten 10 X f 4,90 f 49,00
belasting betaald worden.
V raag v an J. van R.. alhier.
Wij! meenen te weten dat, (helaas)
het bewuste bericht in hoofdzaak
althans op waarheid berust.
Tal van belangstellende!
en vrinde 1 ij ke a b on n 's heb
ben den Vrageai bus-redacteur op de
vingers getikt wegens de vergissing
die hij maakte door uit te rekenen,
dat de 7© April van het jaar 1800
op Donderdag zou zijn gevallen.
Ja, zoo groot is de toevloed ge
weest van die welwillende critici,
dat de post ons gisteren alleen aeht-
en-twintig. jbrieveln en briefkaarten
tracht met da meledeeling; dat wij
ons vergist hadden en dat het moest
wezenja, daar hebben we in
lhje\tl leepst w:at mee gezeten. Want
er wareneer, die zeiden: 't moet
Dinsdag .zijn, of Zondag, of Woens
dag
De meerderheid was vóór M'nandag,
en inderdaad is het ook Maandag!
Een vriendelijk aboinné kwam zelfs
met een groot kerkboek uit de vorige
eeuw aansjouwen, waarin de Zon
dagsletter en de Paascii-aanwijzlug
bewijs genoeg waren. Drie anderen
zonden olus „eeuwigdurende kalen
ders" waarop men heel gemakkelijk
den dag: voor eiken wülekeurigeh
datum kan uitrekenen, enz. Veertien
briefschrijvers zonden ons 'een bere
kening-, waardoor mein ook al tot
het goede resutaat kan kernen
we weten dus nu, dat het Maandag
is geweest op 7 April 1800, en we
Ja.ten ons daar niet moer 4afpraten.
De V ragtmbus-redacteur betuigt
zijn hartelijken dank aan al die wel
willende lezers, onhoudt zich
beleefd aanbevolen als hij soms bij
al de vragen die hem gedaan wor
den, ook eens iets anders niet goed
weet, of een oogenblikje soest bij
de beantwoording van wat men van
hem weten wil
Blauwe menschen.
De vermaarde criminalist te Mim
eden, professor dr. Hans., Vertelt in
zijn gedenkschriften een wonderlijk ver
haal:
Te?i tijde van mijn gewone rechts
praktijk, hebben wie pens een grappig
geval beleefd van een heuschen blau
wen man.
Er was, moet ge weten, een jonge
man, die ingebroken had, in het maga
zijn van een groote jeneverstokerij om
de kas te bestelen.
Hij deed zijn werk en hij deed
het handig, dat valt niet te ontken
nen en om' zich dan wat te ver
sterken, proefde hij' eens van de bor
rels, die er in het magazijn natuurlijk
volop te genieten waren.
Vooral één soort smaakte hem bij
zonder lekker en daar dronk hij dan
ook te veel van. Met een foa-meel stuk'
in den kraag sliep hij: naast de beroof
de brandkast in.
Zoo werd hij den volgenden morgen
gevonden.
De heerlijk smakende jeneversoort
was echter een.... indigotinctuur (een
mengsel van indigo met alcohol, wel
ke vloeistof de distillateur gebruikt voor!
de kleuring zijner verschillende dran
ken.),
Na een paar dagen kreeg de in hech
tenis genomen dief eerst een zwakke en
daarna een steeds sterker wordende
blauwe huidkleur.
En was dit al leelijk, de karei werd
gewoon afzichtelijk, toen ook zijn oog
wit een diepblauwe kleur kreeg.
Eiken dag won de kleur in kracht.
Ik weet niet of het zoo gebleven is
en ik heb natuurlijk alleen zijii ge
zicht, zijn handen en zijn hals gezien,
maar die zagen er dan ook uit als' een
nieuwe boezeroen.
De beklaagde heeft, door mijn be
middeling, wel wat vermindering van
straf aan zijn kleurverandering te dan
ken gehad.
E'emdierenziokenhuis.
De zieke dieren in den
Loindenschen dierentuin mogen
zich verheugen. Zij hebben een nieuw,
van a!lle hulpmiddelen der moderne
geneeskunst voorzien ziekenhuis gekre
gen. Een vos, die aan oor kanker II eed,
was de eerst© patiënt. Helt slimme dier
gevoelde, dat hij daar verlossing van
zijn pijnlijk lijden zou vindein; hij
hield zich daarom! heel rustig, zoodat
men hem niet eens een muilband heb
hoefde om te doen. Daarna kwam eten
kangeroepaar aan de beurt; het man
netje had een huidziekte, zij warden
dus geïsoleerd, opdat onder hun ka
meraden geen epidemie zou uitbreken.
Een jonge steenbok, wiens huid eveni-
eans ziek wasl, hield hen gezelschap.
Vaak lijden dieren uit de dierentui
nen aan ziekten, die ze van bczoH
kers gekregen hebben. Daarom worden
ook reeds vele kooien door glas van
de bezoekers afgesloten, om vooral het
o verkrijg en van borstziekten en tuber
culose te verhinderen. Een tapir van
den Lomdenschen dierentuin/, had een
gezwel achter- heit oor door besmet
ting gekregen. Bijna drie weken liep
hij nu met een grooite pleister om zijn.
kop esn had, evenals een m ensch in'
dat geval, hooge koorts, weinig eetiustt
en zwelLing van de speekselklieren. Met
een lynx hadden de "dokters veel te
doen; hij had de schurft en bij de be
handeling was hij steeds zoo wild!, dat,
men hem moest chloroformeeren. Eens
scheen de dosis chloroform niet vol
doende te zijn geweest, althans midden
onder de behandeling scheen hij bij
te komen, doch spoedig diende men
hem nog eens het verdoovingjsmiddel
toe, waardoor men met de behande
ling verder gaan en deze tot een ge
lukkig einde bracht.
AMERI KA ANSC'iH.
In een Amerikaansch blad stond on
langs de volgende advertentie:
„Wordt gevraagd te New-York, een
handig afslager voor verknopingen.
Zij, die tevens als buikspreker kun
nen mededingen, genieten de voorkeur."
PROFESSORALE ONZIN.
„Keizer Maximiliaan I, mijne heeren,
staat met zijn© vojejten op het gebied
der middeleeuwen en mét zijn hoofd op
dat dei- nieuwe geschiedenis."
VAN HUN STANDPUNT.
Twee dienstmaagden, eenvoudige Zie
len, waren té Amsterdam en werden
door hun familie meegenomen naar 't
Baleis voor Volksvlijt.
„Nou, Kee," zei de oudste tegen haar
vriendin, „dat is nog eens een. zaal
tje om aan te vegen!"
ALLEN ER TEGEN.
„Hé, ik dacht dat je engagement melt
juffrouw Betsy zou doorgaan."
„Dat zou ook, maar het gebéurt niet.
De geheel© familie was er tegen."
„Nu ja, maar als zij zelf
„Vriend: ik zeg immers: de geheele
familie. Zij dus ook!"
INCONSEQUENT.
Patiënt (tot zijn vrouw): „Dat is
te erg, eerst verbiedt de dokter mij
streng alle specerijen, en nu zendt hij
me een gepeperde rekening!"
HET MODERNE KIND.
K a r e 11 j e (die van mama klappen
krijgt): „Maar pa, laat u toe, dat uw
stamhouder zoo behandeld wordt?"
Neemt leden aan in den leeftijd va»
drie tot veertig jaar.
De contributie, naar tien klassen,
wisselt af van li/2 tot 9 cents per week.
De uitkeering bij overlijden bedraagt
naar gelang der klassen van f 33,—
tot f 154,en na 25 jaren lidmaat
schap van f 35,tot f 162,
Vrijstelling van contributie voor
degenen, die 36 jaren lid zijn geweest.
Kosteloos: inschrijving en regle
menten.
Aanmelding bij de boden: P. D. VAN
DEN BERG, Parklaan 68 en H. VAN
DER LAAN, Lepelstraat 5.
IN
Vertegenwoordigd door
3emt.-0ntvanaer te HaJftuea
Beste Jenever
11 11
Oude
11 11
Oversn.
bij
P-
bij
P-
bij
P-
Hulstkamp's OudeJeneyer p.
bij
P-
Citroen Jenever.
n t ii
Oranje Bitter
11 m 11
Brandewijn
11
Fransche Brandewijn
Coguac fin
Champagne
Jamaica Ram
bij
P-
bij
P-
P-
P-
P-
P-
P
2 L.
1
2
1
2
1
1
2
1
2
1
2
1
1
1
1
PI.
1L.
f 0,95
1-
1,10
1,05
1,10
1,20
1,15 1,25
1,25
1,30
1,50
1,05
1,10
1,35
„140
1.15
1,10 1,20
„1,60
1,60 1,80
1,45
1,60
1,60 1,80
0.25
0.95
1,-
1,15
1,20
1,05
11
fl.
L.
1.20
1,40
1,40
1,15
1,35
1,10
Elixer per kleine flacon
Likeuren als: Frambozen, Curagao
Persico, Anisette, Pepermuntp. L. f 1,
Punch van Rum en Citroen 1,20
Prima Advocaat No 1 Fl.
No. 2
Boerenjongens No. 1 p. Literpot
No. 2
Limonadesiropen alsGrenadine,
Frambozen, Kersen en Citroen p. L. f 0.60 f 0,80
Alcoholvrije Likeuren ais Fram
bozen, Kernen, Sinaasappel,
Ananas en Citroen Fl.
Roode Port
Witte
Madera
Cherry
Bordeaux Wijnen van 65 cent af per flesch
0,30
0 80
0.90
0.90 1,05
1,- 1,15
0 ,90
L-
L. f 0,-521/2 f 0,571/2
0,60 0.65
0,67i/2
0,80
0,521/2 0,571/2
0,60 0,70
0,571/2 0,62i/2
0,80 0,90
0,75
„0,80
„0,80 „0,90
f 1,60 f 1,80
p. i/2 Fl. 0,70
0,57i/2
p. 1/2 L.p. 0,671/2
0,571/2
p. i/2 Fl. 0,171/2
f 1.05 1,30
1,20
1,30
1,30
1,40
t
Verstrekt aan particulieren, ambtenaren, landbouwers, kooplieden er-i
VOORSCHOTTEN op langen termijn t.ot elk bed'svg vanaf f500.
Informatiën verstrekt de heer H. W. HAAR, Jacobijnestraat No. 'j.l
te Haarlem.
De Directie:
Mr B. W. J. SANNES.
H. E. KOOPMANS VAN BOEKEREN.
