DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Moederen Martelares
DITJES EN DATJES.
BUITENLAND.
Gemengde Buitenlandsche berichten
ICi§®é«H$ni®w®©i 21^31-33^ Ha&piaei*
MAANDAC* 17 JAN. I9IO.
34ste Jaargang No, 7093
«ure&ux van H®dacti« en Administratie
ImJbftrcoiffiBinisaföffla! TaidooMRuma!ei( 1416»
Voor advertentien en raiames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich tot RICARDG's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon IG20.
►f De eedskwestie.
Roomsch Toonsel.
Toekomstplannen!
BELGIË.
DUITSCHLAND.
FRANKRIJK.
ENGELAND.
SPANJE.
TURKIJE.
AMERIKA.
FEUILLETON,
NIEUWE HAARLEM COURANT
AEOSBÏMEKTSPBUSi
Per 8 maanden voor Haarlem l 1,-38
Voor de plftttteeu, waai' «sa agect 10 g«T9»flgd {kom der gemeente) 1.88
Voor de overige plaatsen in Nederland franco psr post 1.8C
AÊsOEderisjke nummer- «0,08
UB» AOVE5ÏTIS*Tl£K;
Van 1—6 regels 60 cent (contant 50 oens). Iedere regel meer 10 cent.
Ruiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 20 cent.)
Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 reeels), driemaal voor 50 cents k contant).
Alle betaiaade «bastes op dit «Had, die 8a het bttit ceoer verzekeringspol!» aijjis, z^n volgens de bepalingen
HULDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
GULDEN bij
overladen.
GÜLDFAi Mj
verlies van éen
band of vo«t
HULDEN bi;
verlies «ar
ée» oog.
de poiioen vermeid, tegen nagelutcicee verzekerd voor
GULDEN bij
GULDEN bij B? Ij verlies van
verlies van VI11 éen
éen duim gs 5
MO pvil
01
«Sm» vv" wijsvxnger.
De uitkeer log dezer Bedragen wordt gegerendeerd stoor de MaoischappQ „Oceao". Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credletbank Nieuwe Gracht 11
GULDEN bf
verlies van
éen andere*
vinger
Onder ons „Stadsnieuws" is Vrijdag
al een woora geschreven over het
vonnis ODzer Rtchtbank in zake de
eedskwestie.
De beslissing, en bovenal de moti
veering ervan, begint nu ook buiten
onze stad de aandacht te trekken.
De „Nieuwe Rott. Courant" is er
b.v. verrukt over.
Niet meer de historische uitlegging
der wet, maar een ontwikkeling van
den tekst der wet naar telkens nieuwe
opvattingen en naar de „eischeo des
tijds", ziedaar wat we moeten hebben,
zegt de „N. Rott. Ct
Wij zullen hier op de zuiver-
juricusche strijdvraag, of historische
uitlegging der wet beter is dan eene
andere, niet ingaan.
Alleen wenscben we, met blijvende
afkeuring van het bewuste voDnis,
de aandacht vestigen op de beden
kelijke overwegingen, die de Haar
lemsche rechtbank hebben geleid tot
haar uitlegging van het bekende eedc-
artikel (Sv. 161).
De rechtbank overwoog dat degenen,
die niet behooren tot eenig kerkge
nootschap, vallen buiten artikel
161 Sv. omdat deze categorie van
personen ten tijde van het vaststellen
van het artikel nog niet bestond 1
Voorts overwoog de rechtbank, dat
bet woord der wet „gezindheid", niet
behoeft te beteekenen „gezindte" ot
„kerkgenootschap", maar zoo in het
algemeen: godsdienstig begrip, wat
men denkt, gevoelt, gelooft ol in den
zin heeft over den godsdienst.
Deze twee overwegingen zijn wélde
aandacht waard!
De eerste, het valt al dadelijk in
het oog, is toch waarlijk onhoudbaar.
Dat onze wetgevers destijds die per
sonen niet met name aanduidden
plaatst hen niet geheel en al buiten
de wet, doch zou enkel en alleen als
een reden kunnen worden aangevoerd,
om op wetswijziging aan te dringen!
En wat de echt-liberale uitlegging
van „godsdienstige gezindheid" als
„wat men denkt over den godsdienst"
betreft, dat zoo iets in den smaak
valt bij het liberalendom, is zeer
begrijpelijk, maar voor ons is die
begripsverwatering onaannemelijk.
Trouwens, men kan toch in ge
moede niet volhouden, dat het ont.
kennen van allep godsdienst een
„godsdienstige gezindheid" is!
Ook juridisch geredeneerd is dat een
monstruositeit.
Eu dat de uitzondering der wet
voor degenen, welke vanwege hun
„godsdienstige gezindheid" tegen den
eed bezwaar hebben, toch niet kan
gelden voor hen die juist geen
godsdienstige gezindheid hebben, kan
met geen beroep op de dwaasheid van
historische uitlegging of een aanprijzing
van „evolutionaire" uitlegging worden
goedgepraat.
Inderdaad komen ons de overwe
gingen van dit vonnis èn uit juridisch
oogpunt, èu wegens de maatschappe
lijk religieuze gevolgflD, die ze op den
voorgrond willen dringen, in allen
deele onaannemelijk voor.
De- deftige „Tijd" vertelt, dat er
in Amsterdam een gezelschap heeren
en dames is gevormd, dat zal gaan
tooneelspelen in „de (provincie" en
zich. beleefd aanbeveelt bij de Katho
lieken.
Het gezelschap zal heeten ,,'t
Roomsch Tooneel", en 't is* puur
„Tart pour l'art", want de dames, en
heeren zeggen, dat ze er geen geld
bij' -willen verdienen.
Gelukkig maar, want ik vrees dat
't toch nooit daartoe brengen zonden,
als zc 't wél wilden,
Maar overigens, wat zal dat
„Roomsch Tooneel" uitvoeren?
Roomsche stukken spelen, zegt
iemand.
(Of (ze 't (beter willen doen dan
Roy aards en de zijnen
Stukken dan, waarvan men zeker
kaai wezen, dat er geen „luchtje" aan
is, en dat ze in ieder geval betrouw
baar zijn
Hm, dan vraag ikwie maakt
dat uit?
Die tot dusver totaal onbekende
dames en heeren zelf?
Permitteer (me, dat m'n vertrou
wen in die c.ritische schifting: niet
groot is.
'n Geestelijke .adviseur dan
Ik heb reden om te twijfelen, of
zulk een adviseur ooit zal benoemd
worden gesteld al dat- er iemand
zou zijn, die zoo'n baantje zou wil
len en kunnen waarnemen
Keen: 'n Rioomsch tooneel is
naar mijn ietwat onbescheiden mee
ning een dwaasheid D'r zijn zeer ze
ker tooneelstukken, waarnaar een
Katholiek mensch van ondervinding
en menschenkennis wel gerust kan
kijken Maar die stukken zijn zeker
toch niet alle „Roomsch"
En om nu door da,t voorvoegsel
„Roomsch" een cachet (te drukken
op een (kunst-onderneming dat den
menschen óf wat het Roomsche, óf
wat het kunstvolle betreft, een rad
voor de oogeu zal draaien, dat
vind ik voor mij een ongewenschte
zaak
iWiie het (beter weet zegge het
Smal of mal?
De Russen zijn over het algemeen
geen voorheelden (van erg-moderne
regeerders, hè
O neen.
En een van hun malligheden kent
u zoo goed als ikom het „door
gaand vprkeer" van de spoorwegen,
waar ze schrikkelijk bang voor zijn,
maar onmogelijk te maken, hebben
ze hun spoorwegen een rails-afstand
gegeven die grooter is dan overal
anders, zoodat geen spoorwagen van
elders in Rusland kan doorrijden.
Overstappen aan de ga-ons is de
boodschap!
(Welnu, (wilt !u gelooven, dat er
menschen zijn, die Haarlem dit be
lachelijke voorbeeld van Rusland
willen doen volgen
In omgekeerden zin dan: het spoor
van onze nieuwe electrische moet
niet breeder, (maar smaller worden
dan dat van andere trams!
Géén doorgaand verkeer
De heeren die dit voorstellen heb
ben niet fveel (fiducie in de stand
vastigheid van Haarlem's isolement,
dat ze al hebben pogen te bevorde
ren dooT de tramlijnen zorgvuldig
één meter Van den gemeentegrens te
houden
Want nn willen ze zoowaar nog
smal spoor erbij
Ik stel voor, dat We een diepe
gracht gaan graven om de gemeente,
met een paar ophaalbruggen, zorg
vuldig bewaakt!
Dan kunnen we daarbinnen heel
knusjes en onder ons blijven rijden,
zoo .veilig- als [We maar willen, op
het smalle(of het malle spoor.
U weet nog niet het voornaamste
argument voor dat malle smal-spoor,
wat .van de Haarlemsche electrische
tram een caricatimr dreigt te mar
ken
Dat is, omdat in 1950 (over veer
tig jaar, excuseer!) de concessie weer
afloopt, en ook die van de E.N.E.T.
En dandan hebben onze klein
kinderen een volledig, met één soort
van railwiijdte ineengezet tramwog-
net
't Is mal
[Wil men één tramwegnet, waarom
dat dan nu niet gemaakt, opdat wij
er ten minste van profiteeren?
Die bedachtzaamheid voor onze
kindskinderen lijkt me in dezen tijd,
die in 20 jaar het heele systeem van
het verkeerswezen op z'n kop heeft
zien zetten, toch wezenlijk wat al te
zorgzaam
TARIEFOORLOG.
Frankrijk heeft nieuwe invoerrech
ten en grensaaaatregelen genomen,
die den Belgische handel zeei belem
meren, maar daarenbovfn O'-k hel
gaan werken vim Belgen in Noord-
Frankrijk zoo goedabmogelijk maken.
De Belgisch* minister var. financiën,
Liebaert. heeft nu uan het „Journal
de Biuxelies m'degedeeld, dat do Bel-
g scha jpflceriojt tegenmaatregelen zal
nemen door uit Frankrijk ingevoerde,
wij' en, reukwerken en weeldeartikelen
te treffen
De werklieden-klasse in Bilgië, zeide
de minister in zijn onderhoud met
een vertegenwoordiger van het Belgi-
«ctie blad, wordt door het nieuwe
Fransche tarief het sterkste getroffen.
Wij kunnen niet werkeloos toezien.
want onze handel onze handel en
onze industrie worden bedreigd.
Wij willen zeide de minister
geen tariefoorlog, maar een economisch
„procédé", waarvan het deo minister
geraden toescheen in de tegenwoor
dige omstandigheden gebruik te ma
ken.
Nu ja!
IN HET RIJKSLAND.
Het conflict tusschen de bisschop
pen en de regeeiinge-autoriteiten van
het Rijksland kan wel niet als bijge
legd maar toch als geëindigd worden
beschouwd. De bisschoppen blijven
vast op hun stuk staan en eiechen
voor zich het recht op om de katho
lieke onderwijzers tegen den geest, die
den Duitschen onderwijzersbond be
zielt, te waarschuwen.
De toon van de brieven over en
weer is echter hoffelijk, die van den
bisschop zoo verzoeningsgezind mo
gelijk.
„Suaviter in modo", doch niettemin
„fortiter in re".
De bisschoppen hebben bovendien
tegenover de autoriteiten hun herder
lijke waarschuwingen deugdelijk ge
motiveerd. De katholieke onderwijzers
weten intusechen waaraan zij zich te
houden hebben!
ONGELOOFELIJK!
In den Franschen ministerraad zal
worden „overwogen" of tegen den be
kenden anti inilitairist Hervéndie in
zijn blad de afgrijselijke daad van den
moordenaar vau den politieagent De-
ray verheerlijkte, een strafvervolging
zal worden ingesteld 1
Zulke dingen moeten in het tegen
woordige Frankrijk nog „overwogen"
worden I
DE VERKIEZINGEN.
Er zijn totnogtoe gekozen 39 unio
nisten, 30 liberalen, 7 arbeiderspartij-
leden en 5 leren.
De unionisten wonnen 15 zetels, de
liberalen 4.
Men houdt het er voor, naar dezen
eersten uitslag te rekenen, dat de
liberale partij wel deerlijk zal slinken,
maar dat zij toch in het land over
het algemeen de meerderheid, zij het
dsn ook niet zoo groot als nu, zal
behouden.
NU ZIJN ZE ER!
De Belgische afgevaardigde Furne-
mont is le Madrid aangekomea. Hij
gaHt lezingen nouden 1» het Volks
huis en het Athenaeum over het anti-
clericalisme I
Hij zal uiteenzetten, dat Ferrer gepn
slachtoff'-r is der militair- rechtspraak,
maar van het Spaansche katholicisme'
waarvan hij de oj verdraagzaamheid
in het llobt wil stellen. Mooi z<<ol
Als nu die Spanjaarden, dieinhuD
eigen huis niet weten wat er gebeurt,
nog niet „wijs" wordeD, nu een Belg
ie eens komt uitleggen wie dien braven.
ODSchuldigen Ferrer „vermoord" heb
ben, dan weten we het niet.
Teekenend is 't geval intusschen
we!
Eq ook niet ontbloot van zekeren
humor.
NU AL!
En is zoowaar nii al, nu de nieuwe
regeering Diet eens aan den arbeid
is, oueenigheid gerezen tusschen het
nieuwe kabinet en de partij van een
heid en vooruitgang.
Laatstgenoemde is vertoond, omdat
de grootvizier en de Sultan den nieu
wen f-jeich-oel-Ielam hebben benoemd
zonder rekening te houden met de
door genoemde partij aangeboden can-
didatenlijst.
De jong-Turksche partij heeft heftig
haar beklag gedaan bij den grootvi
zier en een zeer dreigende houding
aangenomen
Hoepel ze er een oogenblik over
gedacht heeft den grootvizier maar
weer te doen vallen, heeft ze dit denk
beeld laten varen uithoofde van den
slechten indruk dien zoo iets in den
lande zou maken
Maar Hakki-Bei kan er pleizier van
hebbenhet begint nu al goed.
EEN NIEUWE BOODSCHAP VAN
TA FT.
VolgeDS een bericht uit New-York
heeft president Taft besloten een
wetsvoorstel bij het Congres in te
dienen, waardoor de termijnbandel in
graan en katoen en alle andere land
bouwproducten verboden wordt I
De financieële wereld schijnt met
Tait niet op goeden vcet te staan.
Do schulden van prinses Louise
Hoe groot ook de erfenis zij die prinses
Louise van België te deel valt, zij dreigt
in een bodemloozen put te gaan Tel
kens komen er nieuwe schuldeischers
voor den dag; de gescheiden echtge
noot schaart zich, gelijk men nu ver
neemt, onder hen. Uit Parijs wordt
bericht, dat de Parijscho schuldeischers
beslag hebben doen leggen op 45 sluks
bagage van de Prinses, die sinds een
week met een dame van gezelschap
in de Avenue du Bois de Boulogne
is afgestapt!
Uit Marokko. Moelai Mohamed, de
broeder van sultan Moelai Hafid, wiens
dood eenig© maanden geleden gemeld,
maai- later weer tegengesproken is, is,
naar uit Fez gemeld wordt, uit zijn
kerker bevrijd en nu in een kleine
woning gehuisvest. De ketenen zijn van
zijn voeten afgenomen en Moelai Mo
hamed heeft nu ook de beschikking
over eenigo meubelen. Men meent, dat
deze verzachting in zijn lot vooral ge
schied is, opdat hij nog dichter onder
het toezicht van den sultan zou staan,
daar- er kort geleden in Iiafid's paleis
iets als een beweging ten gunste van
Mohamed waargenomen is.
D« gevaren van de bobsleigh. Een
Engelsclie dame is te Chamonix tijdens
de bobsleigli-rennen gedood. Miss Hud
son had met drie andere Engelsche
meisjes in de Bobsleigh plaats geno
men. De slede kreeg zeer snel een
groote vaart en kantelde in da eerste
bocht. Mis Hudson, die zich aan de
sluurtouwen vastklemde, kreeg de slede
op het hoofd, die haai- den schedel ver
brijzelde. De andere dames waren in
de sneeuw terecht gekomen. Ook zij
werden gewond, twee ernstig zelfs.
Chamonix is zeer onder den indruk
van het gebeurde. Men wijt liet ongeluk
aan onvoldoende geoefendheid en on
voorzichtigheid.
De ontaarding in Frankrijk. Drie
jongens van 18, 20 en 21 jaar, hebben
op liet kasteel Roussifon het echtpaar
Morot met knuppels doodgeslagen! De
moordenaars zijn gearresteerd.
Mist in Venetië. Sinds eergisteren
is Venetië, de „stad dei- kanalen", het
Amsterdam van het zuiden, in een dich
ten nevel gehuld. Tegelijkertijd is het
wal ei' van de Adriatische Zee aanzien
lijk teruggeloopen, zoodat een groot
aantal van Venetië's vermaarde kanalen
geheel droog liggen. De stoombooten
naarTriëst konden niet uitloopm. Ver
scheiden oorlogschepen en trans-atlan-
tischc. stoomschepen bleven muurvast
liggen, waar zo Lagen.
Een tooneel in den schouwburg.
Onder de toeschouwei's bij de opvoe
ring van de „Troubadour", die Donder
dagavond in de opera te Lodi, Italië,
plaats had, bevond zich een onder
politietoezicht staand individu. De
wachthebbende karabinier naderde de
man en verzocht hem zachtjes, den
schouwburg te verlaten. Als eenig ant
woord trok de misdadiger een revolver
en schoot den karabinier dood.
Dooa- hot schot ontstond een gewel
dige paniek onder het publiek en de
zangers. Alles vloog onder luid ge
schreeuw naar de uitgangen. Het
gelukte een aantal politiebeambten, den
moordenaar na een wanhopig en strijd
te arrest eer en.
De Hamburgschei roofmoord. De
moordenaar van de pandjeshuishoud
ster, Luise Merkli, te Hamburg, is in
die stad gearresteerd. Het is een kesll-
ner zond ei' betrekking. Holst geheeten.
Hij had zich daardoor verdacht ge
maakt, dat hij op den avond na den.
moord zijn hospita, zonder er een
woord bij te zeggen, 120 mark betaalde,
en daarop onmiddellijk weer heenging.
De arrestatie had plaats in een café;
de politie hei-kende den moordenaar
van een ofto, haar door zijn hospita
verstrekt.
Zoo zal 't nog wel algemeen
worden! Te Bremen is onlangs het
volgende gebeurd. In een winket, waar
fonografen verkocht worden, komt een
werkman binnen en legt een tien-pfen-
nigstuk op tafel.
„Zoudt u," vraagt hij, „hiervoor niet
70)
„Ik ben er al, mijnheer André,"
klonk hun een stem tegemoet. „Alles
is in orde hier: er is niets te vreezen."
„Goed", antwoordde Baseou. „Ge
leid ons dan."
Eenig© minuten later stonden ze
Voer het monumentale graf der fa
milie die Cypières. Madeleine had
kaar- kap achterover geworpen, en
hu, nu het vroesedijke oogeinbllk nabij
Was, straalde haar gelaat van wils
kracht.
Het breekwerk vorderde snel en
Seruischloos. Op enkele passen af
stand kon men maar nauwelijks hoo
ien dat daar- iemand bezig was de
cementen verbinding der marmerpla
ten ta verbreken.
Eindelijk: wendde de werkman zich
tot Richard de Clavières en Rad
boud. „De groot© steen is los,"
•sprak hij- „Milt u mij helpen hem
op zijde te schuiven: hij is zoo
-zwaar."
Ze aarzelden geen oogeïitdrk en
sPoedig konden ze het inwendige van
den grafkelder, waarvan de. bodem
gelijk was met de oppervlakte van
het kerkhof, betreden.
Richard trad het eerst bjnneim Hij
stak terstond een aantal kaarsen aan
die hij had meegenomen, en het bin
nenste van het graf' was nu vrij
helder verlicht. Daar stonden de
kisten, die ie overblijfselen der laat
ste Cypières bevatte, naast elkan
der Naast do nog' .nieuwe kist. van
den pas overleden markies zag men
een kleinere met een zilveren plaat
er op, die nog niet. doo-r d© werking
van den tijd was aangetast, en di©
het opschrift droeg: „Theresa Jean
ne Leonic' de Cypières, slechts vijf
cn een halve maand geworden."
Met dezelfde behendigheid en zorg
als waarmede de werkman het graf
ontslcten had, opende hij nu het
kleine doodkistje. Maar daarbinnen
bevond zich een tweede, geheel van
zink en zorgvuldig gesloten.
„Ze hebben wél hun voorzorgen,
goed genomen," mompelde André
Baseou
De werkman in tusschen had dit
alles voorzien Hij had een klein
fornuisje meegebracht, en het duurde
geen kwartier of do ijzers waren
gloeiend en de zinken kist kon ge
opend worden Toen zagen de aan-
zigen daar een wit laken, dat of
schoon in verscheidene plooien lig
gend, toch de kinderfiguur daaron
der verried.
„Hebt g-ij moed genoeg om het
lijkje te voorschijn te brengen uit
deze doeken, of wilt ge dat ik het
doen zab" vroeg Richard da Cla
vier es aan (Madeleine.
„Neen," fluisterde de jonge vrouw.
,,Na> uw mededeelingen geloof ik niet
meer dat mijn kind daaronder ligt.
Maar voor hét geval da,t, dit tóch
zoo wezen mocht, mag' niemand haar
aanraken da,n ik."
Z,ij( knielde neer en begon met
bovenmenschelijken moed en met een
wilskracht, die zelfs het- beven haxer
vingers bijna geheel belette, aan haar
droevig-en arbeid.
Het duurde vrij lang, daar liet
kinderlichaampje verscheidene ma
len in het lakeh gerold was. Einde
lijk, daar slaakte Madeleine een
vreeselijken kreet, een kreet van. on
beschrijfelijke vreugde en geluk, en
zij riep uit: „Het is mijn kind niet!..
Neen, zij. is het nietO. Richard,
wees gezegend!"
Al haar- zelf beheer selling was met
één slag .verdwenen, en haa.r vrien
den vreesden da,t zij nu krankzinnig
zou worden van vreugde, zooals eerst
haar verstand dreigde te bezwijken
onder angst en wanhoop.
„Zijt ge bepaald zeieer van hetgeen
ge zegt," vroeg Richard do Olaviè-
res terwijl hij naderbij kwam en het
lijkje bekeek dat daar zonder eenige
bedekking nu op den bodem van het
kistje lag.
„Of ik er zeker van ben," riep Ma
deleine. „Maar kijk dan toch zelf,
gij allen. Zie maar Andrémijn Leo-
nie had. goudblonde, heel lichte ha
ren, ten die van dit kind zijn {bij na,
ravenzwart. Da oogen van mijn kind
waren hemelsblauw, die van deze
kleine zijn donkerbruin.
„Ge Jiebt gelijk," antwoordden
Raimond en André tegelijk.
„En alles kan op dien leeftijd ver
anderen," ging de markiezin voort,
„maar de kleur der oogen niet. En
bovendien, zou dat kind het mijne
zijn dat ik zonder .eenige ontroering
en met droge oogen kan aanzien
Neen, het is het mijne niet, God zij
dank."
Eenige ocgenblikkeüi verzonk ze
nu in diep stilzwijgen, geheel onder
den indruk der groote vreugde.
Maar opeens richtte zij zich op.
„Waar is nu mijn Leonie," sprak
zo heftig. „Wat hebben die ellende
lingen, (li© het op mijn vrijheid en
leven aanlegden, wat hebben ze met
mijn kind .gedaan André, g'ij die
overheidspersoon geweest zijt, zeg
mij: wat ik doen moet om mijn kind
terug te krijgen. O, ik bid u, maak
toch dat ik het spoedig1 Weer in mijn
armen heb. Nóg schijnt, het mi.i toe
dat ik mijn Leonie. nooit terug* zal
zien
„Ge zult toch geduld moeten heb
ben," mompelde André Baseou.
„Wat, moet ik dus nög al wach
ten Ach, wat ben ik toch diep on-'
gelukkig
Richard de Clavières greep haar
hand. „Bewaar uw kalmte." sprak
hfj1. „Uw dochter- is in levenis
dat voor het oogenblik niet het voor
naamste En wat haar terug te vin
den betreft, ik zwfeer n dat dit
gebeuren zal."
„Wanneer
„Dat weet ik niet, maar ik zal
Zoo noodi'g wonderen doen om haar
te vinden. Voor het ooge|nblik
kunnein wto niets doen dan onze lip
pen even zeker te sluiten als dat
graf en niemand, vooral niemand te
laten vermoeden wat wij cjntdekt
hebben."
„En waarom dat. alles? Zcu het
niet veel. .heter zijn Leonie terstond
op te eischen en onze vreeselijke
tegenstanders te dreigen met gerech
telijke vervolging als ze mij mijn
kind niet teruggeven
„Dat zou het slechtst© middel zijn,
hetwelk we zouden kunnen aanwen
den. Bedenk dat mevrouw de Mon-
dragon, die alles wat tegen ons ge
richt is. regelt en bestuurt, een zeer
gevaarlijke vijandin is, gewetenloos,
sluw en energiek zonder wederga.
Bovendien is zij buitengewoon be
hendig in het doen verdwijnen van
alle sporen barer misdaden- Wat
zijn er op het oogenblik nog niet
velen die haar voor onschuldig hou
den. Zelfs is zij er in geslaagd het
vermoeden van belanghebbende te
zijn hij den dood van don markies,
tot nu toe. te ontgaan."
„Maar (lat is ze dan toch ook niet."
sprak Raimond.
„Ik heb het onmogelijke gedaan
om bewijzen te krijgen voor mijn
overtuiging dat zij bet wel- is," ver
klaarde Richard de Clavières. „En
ik verzeker u dat zij nu nog alles
zal doen om in hot bezit van de>
millioenen baars broeders te gera
ken Zij zal verklaren dat gij krank
zinnig zijt, zij zal volhouden dat uw
kind wel degelijk dood is. Zij zal
aanvoeren dat het geen wonder is,
indien ge in deze doode uw kind
niet herkend hebt, want dat ieder
een weet, hoezeer kleine kinderen in
een tijd van drie maanden verande
ren kunnen. Ze zal spreken van de
misvorming door den dood, in bet
kort, ik verzeker u dat zij zich zal
doen gelooven."
„En wanneer ze dan rechters vindt
als Grenier," sprak Andxé Baseou,
„zal de verdediging van haar zaak
haar niet eens zoo erg moeilijk
vallen."
„Verder zal de vicomtesse den
eenen hinderpaal op den anderen sta.-
peLen ran te beletten dat gij uw kind
terugvindt. En indien ze daarbij
door Clemens Gaube geholpen wordt,
zullen deze hinderpalen bijna niet
uit den weg te ruimen zijin. Wie
w.eet of die twee zelfs niet in staat
zullen blijken om uw kind werkelijk
te dooden!" i
(Wordt vervolgd).
