DAGBLAD voor NOORD» en ZUID-HOLLAND,
Moederen Martelares
DITJES EN DATJES.
!MSIl
BUITENLAND.
Gemengde Buitenlandsche berichten
§Of»^w$s«ii«irMt 2^-38-33f Haarlem
MAANE»a« 17 JAN. i»l©
34ste Jaargang: No, 7093
iuresM» var. fleclactie en Administratie s
ifisterefitmmnKKiaffii TiglefQenisHttgisfflBsss©!?6 §4Ü©«
Voor advertentie» en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich taf RICARDO'a Advertentie-Bureau, H..Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1520.
Alle betalende mboaae» op -It i»Sad, die ia
baalt e«o«r verzekeringspolis s|2d, «9b volgaas de bepalingen op de poilwsess vermeld, tegen ougetakKen verzeireru v<o©»
pk m M-ffft im gulden m
De aitbeerlng deaes -♦edmgew wordt gegerendeerd door d« .viaauscbappti -Ocean- SUkeatoo? voor Haarlem de Nederldndsche Credietbank Nieuwe (tracht II.
De eedskwestie.
Roomsch Toonvel.
Smal of mal?
Toekomstplannen!
BELGIË.
FEUILLETON.
DUITSCHLAND.
FRANKRIJK.
ENGELAND.
SPANJE.
TURKIJE.
AMERIKA.
NIEUWE HAARLEMSCHE CO
ABOMnEMEnTSPRMS!
Par 8 ma.s,n<ien voor Haarlem f kW»
Voer de plaatsen, waar een agent ia pevestigd (kom Oer gemeente i 1.85
Voor da overige plaatsen in Nederland franco per post '-31'
Afsoarf.erlïjke nummer- 0,08
'"fW* »!=•-?- ADVMtrtkTltK:
Van 16 regeis 60 cent (contant 60 cent). Iedere regel meer .10 cent.
Buiten Haarlem an de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 20 cent.)
Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (ft contant).
GCLUiSS bij
levenslang® onge
schiktheid tot
werken.
O DL O EN te.
0V8i lilden.
GULDEN bij
re lies v«u éen
hand nt vost
1ÜLDEIÏ bf) •lillll «ÖHDKN bit
rsrUee. *r|iea ran
é«r. oog. gpij; Lie éen dol»
fsrlief "si.
één
vriisvinger
GULDEN b
veriiae va
éen sndsiw
ving?.?
Onder ons „Stadsnieuws" is Vrijdag
ai een woord geschreven over het
vonnis onzer Rechtbank in zike de
eedsk weetic.
De bes issing, en bovenal de moti-
veering ervan, begint nu ook buiten
onze stad de aandacht te trekken.
De „Nieuwe Rott. Courant" is er
b.v. verrukt over.
Niet meer de historische uitleggiog
der wet, tnaar een ontwikkeling van
dea tekst der w;-t naar telkens nieuwe
opvattingen en naar de „eischen des
tijds", ziedaar wat we moeten hebben,
zegt de „N. Rott. Ct
Wij zullen hier op de zuiver-
juridische strijdvraag, of historische
uitlegging der wet beter is dan eene
andere, niet ingaan.
Alleen weiischen we, met blijvende
afkeuring van het bewuste vonnis,
de aandacht vestigen op de beden
kelijke overwegingen, die de Haar
lemsche rechtbank hebben geleid tot
haar uitlegging van het bekende eeds-
artikel (Sv. 161).
De rechtbank overwoog dat degenen,
die niet benooren tot eenig kerkge
nootschap, vallen builen artikel
161 Sv. omdat deze categorie van
personen ten tijde van het vaststellen
van het artikel nog niet bestond I
Voorts overwoog de rechtbank, dat
het woord der wet „gezindheid", niet
behoeft te beteekenen „gezindte" oi
„kerkgenootschap", maar zoo in het
algemeen: godsdienstig begrip, wat
men denkt, gevoelt, gelooft of in den
zin heeft over den godsdienst.
Deze twee overwegingen zijn wélde
aandacht waard!
De eerste, het valt al dadelijk in
het oog, is toch waarlijk onhoudbaar.
Dat onze wetgevers destijds die per
sonen niet met name aa.nduidden,
plaatst hen niet geheel en al buiteo
de wet; doch sou enkel en alleen als
een reden kunnen worden aangevoerd,
om op weiswijzigiDg aan te dringen!
En wat de echt-liberale uitlegging
van „godsdienstige gezindheid" als
„wat men deukt over den godsdienst"
betreft, dat zoo iets in den smaak
valt bij het liberaleDdom, is zeer
bearijpeiijk, maar voor ons is die
begripsver watering onaannemelijk.
Trouwens, men kan toch in ge
moede niet volhouden, dat het ont
kennen van aileu godsdienst een
„godsdienstige gezindheid" is 1
Ook juridisch-geredeneerd is dat een
monstruositeit.
En dat de uitzondering der wet
voor degenen, welke vanwege hun
„godsdienstige gezindheid" tegen den
eed bezwaar hebben, toch niet kan
gelden voor hen die juist geen
godsdienstige gezindheid hebben, kan
met geen bsroep op de dwaasheid van
historische uitlegging of een aanprijzing
van „evolutionaire" uitlegging worden
goedgepraat.
Inderdaad komen ons de overwe
gingen van dit vonnis èn uit juridisch
oogpunt, èa wegens de maatsehappe
lijk religieuze gevolgen, die ze op deD
voorgrond willen dringen, in allen
deeie onaannemelijk voor.
De deftige „Tijd" vertelt, dat et-
in Amsterdam een gezelschap heeren
en dames is gevormd, dat zal gaan
tooneelspelen in „de provincie'' en
zich beleefd aanbeveelt bij de Katho
lieken.
Het gezelschap zal heeten ,,'t
Roomsch Tooneeï", en 't is puur
,,1'art pour Tart", want de dames en
heeren zeggen, dat ze er geen geld
bij willen verdienen.
Gelukkig maar, want ik vrees dat
't toch nooit daartoe brengen zouden,
als ze 't wèl wilden.
Maar overigens, wat zal dat
„Roomsch Tooneel" uitvoeren
R.oomsche stukken spelen, zegt
iemand.
(Of (ze ft (beter willen doen dan
Royaards en de zijnen?
Stukken dan,'waarvan men zeker
kan wezen, dat er geen „luchtje" aan
is, en dat ze in ieder geval betrouw
baar- zijn
Hm. dan vraag ik: wie maakt
dat uit?
Die lot dusver totaal onbekende
dames 'en heeren zelf
F'ermitteer (me, dat m'n vertrou
wen in die critische schifting niet
groot is.
'n Geestelijke .adviseur dan
Ik heb irederi om te twijfelen, of
zulk een adviseur ooit zal benoemd
worden gesteld al dat er iemand
zou .zijn, die zoo'n baantje zou wil
len en kunnen waarnemen
Neen: 'n R oomsch tooneel is
naar mijn ietwat- onbescheiden mee
ning een dwaasheid D'r zijn zeer ze
ker toon eetstukken, waarnaar een
.Katholiek mensch van ondervinding
en mensehenkennis wei gerust kan
kijken Maar die stukken zijn zeker
toch niet alle ..Roomsch"!
En om 'nu door da,t voorvoegsel
..Roomsch" een cachet-Ate drukken
op een (kunst-onderneming dat den
mcnschen of wat het Roomsche, óf
wat het kunstvolle betreft, een rad
voör de oógen 'zal draaien. dat
vind ik voor mij een ongcwenschte
zaak
[Wie het- beter weet zegge het
De Russen zijn over het algemeen
geen voorbeelden van erg-moderne
regeerders, hè
O neen.
En een van hun malligheden kent
u zoo goed -als ikom het „door
gaand verkeer" van de spoorwegen.
Waar ze schrikkelijk bang voor zijn,
maar onmogelijk te maken, hebben
ze him spoorwegen een rails-afstand
gegeven die grooter is dan overal
anders, zoodat geen spoorwagen va,n
elders in Rusland kan doorrijden.
Overstappen aan de grens is de
boodschap!
[Welnu, wilt u g-elooven, dat er
mcnschen zijn, die Haarlem dit be
lachelijke voorbeeld van Rusland
willen doen volgen?
In omgekeerden zin dan: het spoor
van onze nieuwe, electrische moet
niet- breeder, maar smaller worden
dan dat van andere trams
Géén doorgaand verkeer!
De heeren die dit voorstellen heb
ben niet (veel fiducie in de stand
vastigheid van Haarlem's isolement,
dat ze al hebben pogen te bevorde
ren door de tramlijnen zorgvuldig
één meter van den gemeentegrens te
houden
Want nu willen ze zoowaar nog
smal spoor erbij!
Ik stel voor, dat we een diepe
gracht gaan graven om de gemeente,
met- een. paar ophaalbruggen, zorg
vuldig bewaakt!
Dan kunnen we daarbinnen heel
knusjes en onder ons blijven lijden,
zoo veilig- als we maar willen, op
het smalle(of het malle spoor
U weet nog niet het voornaamste
argument voor dat malle smal-spoor,
Wat .van de Haar lemsche electrische
tram een caricatuur dreigt te ma
ken
Dat is. omdat in 1950 (over veer
tig jaar, excuseer!) de concessie weer
afloopt, en ook die van de E.N.E.T.
En dandan hebben onze klem
kinderen een volledig, met één soort
van railwijdte ineengezet tramweg-
net L
't Is mal
Wil men één tramwegnet, waarom
dat dan mi niet gemaakt, opdat- wij
er ten minste van profiteeren
Die (bedachtzaamheid voor onze
kindskinderen lijkt me in dezen tijd,
die in 20 jaar het heele systeem van
het verkeerswezen op z'n kop heeft
zien zetten, toch wezenlijk wat al te
zorgzaam
TARIEFOORLOG.
Frankrijk teeft nieuwe invoer,* ch-
ten en grursma&trevelen genomen,
die den Belgische handel zeer belem
meren, ma»,- daarenboven o k het
gaan werken van Belgen in Noord-
Frankrijk zoo goed «b mogelijk maken.
De Belgische minister vat, financiën,
Liebaert. heeft du aan het „fouroal
de Bruxelles medegedeeld, dat de Bel-
g sche regeering tegenmaatregelen zal
n»tnsn door uit Frankrijk ingevoerde,
wijt en, reuk werken en weeldeariikelen
te treffen
De werklieden klasse in B-Kië, zeide
de minister in ziju onderhoud met
e*n vertegenwoordiger van het. Belgi-
sone blad, wordt doen bet nieuwe
Fraoeche tarief tu t sterkste getroffen.
Wij kunnen ni"t werkeloos toezien.
70)
„Ik ben er al, mijnheer André,"
klonk hun e-ein stem tegemoet. Alles
is in orde hier-: er is niets te vreezen."
„Goed", antwoordde Bascou. „Ge
leid ons dan."
Eenige minuten, later stonden ze
voer het monumentale graf der fa
milie dei Cypières. Madeleine had
haar kap achterover geworpen, en
nn, nu het vreesdij ke oogenblik nabij
was. straalde haar gelaat van wils
kracht.
Het breekwerk vorderde snel en
geruischloos. Op enkele, passen af
stand kon" men maar nauwelijks hoe
ren dat daar iemand bezig- was de
cementen verbinding der marmerpla
ten te verbreken.
Eindelijk wendde de werkman zich
tot Richard de Clavières en Rai-
m,ond. „De groots steen is los,"
sprak hij. „.Wilt u mij helpen hem
op zijde te schuiven: hij is zoo
zwaar."
Ze aarzelden geen oogenblik en
spoedig konden ze het inwendige van
den grafkelder, waarvan de bodem
gelijk was met de oppervlakte van
het kerkhof, betreden.
.Richard trad het eerst binnenHij
stak terstond een aantal kaarsen aan
die hij had meegenomen, en het bin
nenste van het graf was nu vrij
helder verlicht Daar stonden de
kisten, die de overblijfselen der laat
ste Cypières bevatte, naast elkan
der Naast de no-g nieuwe kist van
den pas overleden markies zag men
een kleinere met een zilveren plaat
er op, die nog- niet door de werking
van den tijd was aah getast, en die
het opschrift droeg: „Thicrese Jean
ne Lieonie do Cypières, slechts vijf
en een halve maand geworden."
Met dezelfde behendigheid en zorg
als waarmede de werkman het graf
ontsloten had, opende hij nu bet
kleine doodkistje. Maar daarbinnen
bevond zich een tweede, geheel van
zink en zorgvuldig gesloten.
„Ze hebben wèl hun voorzorgen
goed genomen," mompelde André
Baseou
De werkman intusschen had dit
alles voorzien Hii had een klein
fornuisje meegebracht, en het duurde
geen kwartier of de ijzers waren
gloeiend en de zinken kist kon ge
opend worden Toen zagen de aan-
zigen daar -een wit laken, dat of
schoon in verscheidene plooien lig
gend. toch de kinderfiguur d aaron-
der verried
„Hebt gij' moed genoeg- om het
lijkje te voorschijn te brengen uit
deze doeken, of wilt ge da-t ik het
doen zal." vroeg Richard de Cla
vier es aan Madeleine.
„Neen," fluisterde de jonge vrouw.
„(Na uw modedcelingen geloof ik niet
meer dat mijn kind daaronder ligt.
Maar voor het- geval dat dit- tóch
zoo wezen mocht, mag' niemand haar
aanraken dan ik.
Zij' knielde neer en begon met
bovenmenscbelijfeon moed en met een
wilskracht, die zelfs het beven barer
vingers bijna geheel belette, aan baar
droevigen arbeid.
Het duurde vrij lang, daar het
kinder!ichaampje verscheidene ma
len in het lakeln gerold was. Einde-
dijk, daar slaakte Madeleine een
1 vreesel ijken kreet, een kreet van on-
beselu-ijielijke vreugde en geluk, en
zij riep uit: „Het is mijn kind niet!..
Neen, zij is het nietO Richard.
wees gezegend!"
Al haar zelfbeheersching was met
één slag .verdwenen, en haar vrien
den vreesden dat zij nu krankzinnig
zou worden van vreugde, zooals eerst
haar verstand dreigde te bezwijken
onder angst e:a wanhoop.
„Zijt ge bepaald zeker van hetgeen
ge zegt," vroeg Richard de Claviè
res terwijl hij naderbij kwam en het
lijkje bekeek dat daar zouder eenige
bedekking nu op den bodem van het.
kistje lag.
„Of ik er zeker van ben." riep Ma
deleine. „Maar kiik dan toch zelf,
gij: allen. Zie maar Andrémijn Leo-
nie had goudblonde, heel lichte ha
ren. en die van dit kind zijn (bijna
ravenzwart. De oog-en van mijn kind
want onze haDdel onze handel en
oaza industrie worden bedreigd.
Wij willen zeide de minister
geen tariefoorlog, maar een economisch
„procédé", waarvan het den minister
geraden toescheen in de tegenwoor
dige omstandigheden gebruik te ma,
ken.
Nu ja!
IX HET RIJKS LAND.
Het confi ct tusschen de bisschop
pen en de regeerings-autoriteiten van
net, Riiksland kan wel niet als bijge
legd maar toch als geëindigd worden
beschouwd. De bisschoppen blijven
vast op hun stuk staan en eischen
voor zich het recht op om de katho
lieke onderwijzers tegen den geest, die
den Dnitschen onderwijzersbond be
zielt, te waarschuwen.
De toon van de brieven over en
weer is echter hoffelijk, die van den
bisschop zoo verzoeningsgezind mo
gelijk
„Suaviter in modo", doch niettemin
„fortiter ia re"
De bisschoppen hebben bovendien
tegenover de autoriteiten hun herder
lijke waarschuwingen deugdelijk ge
motiveerd. De katholieke onderwijzers
weten intusschen waaraan zij zien te
houden hebben!
OXGELOOFELIJK!
In den Pranschen ministerraad zal
worden „overwogen" of tegen den be
kenden anti noilitttirist Hervé, die in
zijn blad de afgrijselijke daad van den
moordenaar van den politieagent De-
rav verheerlijkte, een strafvervolging
zal worden ingesteld 1
Zulke dingen moeten in het tegen
woordige Frankrijk nog „overwogen"
worden
DE VERKIEZINGEN.
Er zijn totnogtoe gekozen 39 unio
nisten, 30 liberalen, 7 arbeiderspartij-
leden en 5 Ieren.
De unionisten wonnen 15 zetels, de
liberalen 4
Men houdt het er voor, naardezeD
eersten uitslag te rekeneD, dat de
liberale partij wel deerlijk zal slinken,
a aar dat zij toch in het land over
tut algemeen de meerderheid, zij het
den ook niet zoo groot als nu, zal
bebcudea.
NU ZIJN ZE ER!
De Belgische afgevaardigde Furne-
mont is te Madrid aangekomen. Hij
gaat lezingeu nouden in het Volks
huis eo het Athenaeum over het anti-
clericalistoe
Hij z»l uiteenzetten, dat Ferrer geen
slachtoff r is der militair* rechtspraa k,
maar van het Spaansche katholicisme'
waarvan hij <1e oi verdraagzaamheid
in het licht wil stellen. Mooi zool
Als nu die Spanjaarden, die in hun
eigen huis niet weten wat er gebeurt,
nog niet „wijs" worden, nu een Belg
ze eens komt uitleggen wiedien braven,
onschuldigeo Ferrer „veriuooïd" heb
ben, dan weten we bat niet.
Teekenend is 't geval intusfchen
we!
En ook niet ontbloot van zekeren
humor.
NU AL!
Eu is zoowaar nu al, nu de nieuwe
regeeriug niet eens aan den arbeid
is, oueenigheid gerezen tusschen het
nieuwe kaoinet en de partij van een
heid en vooruitgang.
Laatstgenoemde is vertoond, omdat
de grootvizier en de Sultan den nieu
wen sjeich-oei-Islam ht-bben benoemd
zonder rekening te houden met de
door genoemde partij aangeboden can-
didatenJijst.
De jong-Turksche partij heeft heftig
haar oeklag gedaan hij den grootvi
•sier en een zeer dreigende houdiDg
aangenomen 1
Hoe* el ze er een oogenblik over
gedacht heeft den grootvizier maar
weer te, doen vallen, heeft ze dit denk
beeld laten varen uithoofde van den
slechten indruk dien zoo iets in den
lande zou maken
Maar Hakki-Rei kan er pleizier van
hebben: het begint nu al goed.
EEN NIEUWE BOODSCHAP VAN
TAFT.
Volgens een bericht uit New-York
heeft president Ta ft besloten een
wetsvoorstel bij bet Congres in te
dienen, waardoor de termijnbandel in
graan en katoen en alle andere land
bouwproducten verboden wordt I....
De financieële wereld schijnt met
Taft niet op goeden vcet te staan.
Do schuldan van prinses Louise
Hoe groot ook de érfenis zij die prinses
Louise van België te deel valt, zij dreigt
in een bódemloozen put te gaan Tel
kens komen er nieuwe schuldeischers
voor den dag; do gescheiden echtge
noot schaart zich, gelijk men nu ver
neemt, onder hen. Uit Parijs wordt
bericht, dat de Parijsdie schuldeischers
beslag hebben doen leggen op 45 sluks
bagage van de Prinses, die sinds een
week -met een dame van gezelsdiap
in de Avenue du Rois do Boulogne
is afgestapt!
Uit Marokko. Moelai Mohamed, de
broeder van sultan Moelai Hafid, wiens
dood eenige maanden geleden gemeld,
maai' latei- weer tegengesproken is, is,
naai- uit Fez gemeld wordt, uit zijn
kerker bevrijd en nu in een kleine
woning gehuisvest. De ketenen zijn van
zijn voeten afgenomen en Moelai Mo
hamed heeft nu ook do beschikking
over eenige meubelen. Men meent, dat
deze verzachting in zijn lot vooral ge
schied is, opdat hij nog dichter onder
het toezicht van den sultan zou_ slaan,
daar er kort geleden in Hafid's paleis
iets als een beweging ten gunste van
Mohamed waargenomen is.
Do gevaren van de bobsleigh. Een
Engelsche dame is te Chainonix tijdens
de b o b si ei gh-r c nn en gedood. Miss Hud
son had met drie andere Engelsche
meisjes in de Bobsleigh plaats geno
men. De slede kreeg zeer snel een
groo-te vaart en kantelde in de eerste
bocht. Mis Hudson, die zich aan de
stuurlouwen vastklemde, kreeg de slede
op het hoofd, die haar den schedel ver
brijzelde. De andere dames waren in
de sneeuw terecht gekomen. Ook zij
wei-den gewond, twee ernstig zelfs.
Chamonix is zeer onder den indruk
van liet gebeurde. Men wijt het ongeluk
aan onvoldoende geoefendheid en on
voorzichtigheid.
De ontaarding in Frankrijk. Drie
jongens van 18, 20 en 21 jaar. hebben
op het kasteel Roussilon het echtpaar
Morot met knuppels doodgeslagen! De
moordenaars zijn gearresteerd.
Mist in Venetië. Sinds eergisteren
is Venetië, de „stad der kanalen'", het
Amsterdam van het zuiden, in eeit dich
ten nevel gehuld. Tegelijkertijd is het
water van de Adriatische Zee aanzien
lijk teruggeloopen, zoodat oen groot
aantal van Venolic's vermaarde kanalen
geheel droog liggen. De stoombooten
naar Triëst konden niet uitloopcn. Ver
scheiden oorlogschepen en trans-atlan-
liscbc stoomschepen bleven muurvast
liggen, waar ze lagen.
Een tooneel, in den schouwburg.
Onder de toeschouwers bij de opvoe
ring van de „Troubadour", die Donder
dagavond in de opera te Lodi, Italië,
plaais had, bevond zich een onder
politietoezicht staand individu. De
wachthebbende karabinier naderde de
man en verzocht hem zachtjes, den
schouwburg te verlaten. Als eenig ant
woord trok de misdadiger een revolver
en schoot den karabinier dood.
Door het schol ontstond een gewel
dige paniek onder het publiek en de
zangers. Alles vloog onder luid ge
schreeuw naar de uilgangen. Hot
gelukte een aantal politiebeambten, den
moordenaar na een waniiopigen strijd
te arresteer en.
De kamburgsche roofmoord. De
moordenaar van de pandjeshuishoud
ster, Luise Merkli, te Ham hung, is jn
die stad gearresteerd. Het is eseu kdl-
ncr zonder betrekking, Holst geheeten.
Ilij had zich daardoor verdacht ge
maakt, dat hij op den avond na den
moord zijn hospita, zonder er- een
woord bij te zeggen, 120 mark betaalde,
en daarop onmiddellijk weer heenging.
De arrestatie had plaats in een café;
de polilio herkende den moordenaar
van een ofto, haar door zijn hospita
verstrekt.
Zoo zal 't nog wel algemeen
worden! Te Bremen is onlangs het
volgende gebeurd. In een winkeL, waar
fonografen verkocht worden, komt een
werkman binnen en legt een tien-pfen-
nigstuk op tafel.
„Zoudt u," vraagt hij, „hiervoor niet
waren hemelsblauw, die van deze
kleine zijn donkerbruin.
„Ge, h;ebt gelijk," antwoordden
Rairnond en André tegelijk.
„En alles kan op dien leeftijd ver
anderen," ging do markiezin voort,
„maar de klem* dei- oogen niet. En
bovendien, zou. dat kind het mijne
zijn dat ik zonder 'eenige ontroering
en met droge oogen kan aanzien
Neen, het is het mijne niet, God zij
dank."
Eenige oogenblikkm verzonk ze
nu in diep stilzwijgen, geheel onder
den indruk der groo-te vreugde-
Maar opeens richtte' zij zich op.
„(Waar is nu mijn Leoni-e," sprak
ze heftig*. „Wat hebben die ellende
lingen, die het op mijn vrijheid en
leven aanlegden, wat hebben ze met
mijn kind .gedaan André, gij die
overheidspersoon geweest zijt, zeg
mij1 wa.t ik doen moet om mijn kind
terug- te krijgen. O, ik bid u. maak
toch dat ik het spoedig' weer in mijn
armen bob. 'Nóg schijnt hot mij toe
dat ik mijn Leoni© nooit terug' zal
zien
„Ge zult toch geduld moeten heb
ben." mompelde André Rascou.
„Wat, moet ik dus nog al wach
ten Ach, wat hen ik toch diep on
gelukkig
Richard de Clavières greep haar
hand. „Bewaar uw kalmte." sprak
hij'. „Uw dochter is in levenis
dat voor het oogenblik niet het voor
naamste En wat haar terug' te vin
den betreft, -• ik zwteer u dat dit
gebeuren zal."
„Wanneer?"
„Hat weet ik niet, maar ik zal
zoo noodLg wonderen doen om ham-
te vinden. Voor het oogenblik
kunnen we niets doen dan onze lip
pen even zeker te sluiten als dat
graf en niemand, vocral niemand to
laten vermoeden wat wij cintdekt
hebben."
„En waarom dat alles? Zou het
niet voel .beter zijn Leoinie terstond
op te eischen en onze vreeselijke j
tegenstanders te dreigen met gereeh- j
lelijke vervolging als ze mij mijn
kind niet teruggeven?"
„Dat zou het slechtste middel zijn,
hetwelk we zouden kunnen aanwen- j
den. Bedenk dat mevrouw de Motn-
dragon, die alles wat tegen ons ge-
richt is. regelt en bestuurt, een zeer!
gevaarlijke vijandin is, gewetenloos,
sl.uw en energiek zonder wederga.
Bovendien is zij buitengewoon b<v -
bondig in het doen verdwijnen van
alle sporen harer misdaden. (Wat
zijn er op het oogenblik nog niet,
velen die haar voor onschuldig hou
den. Zelfs is zij or in geslaagd het.
vermoeden van Ixdamghebbende te
zijn bij den dood van don markies-
tot nu toe te ontgaan."
„Maar dat is ze dan toch ook niet,"
sprak Rairnond.
„He heb het onmogelijke gedaan
om bewijzen te krijgen vcor mijh
overtuiging* dat z'i.j het wel is," ver
klaarde Richard de Clavières. „En
ik verzeker u dat zij nu nog alles
zal doen om in het bezit van da
mil li oenen haars broeders te gera
ken Zij zal verklaren dat gij krank
zinnig zijt, zij zal volhouden dat uw
kind wel degelijk dood is. Zij .zal
aanvoeren dat het geen wonder is,
indien ge in deze doode uw kind
niet herkend hebt, want dat ieder
een weet, hoezeer kleine kinderen in
een tijd van drie maanden .verande
ren Jiunnen Ze zal spreken van de
misvorming door den dood, in het
kort, ik verzeker u dat zij zich zal
doen golooven."
„En Wanneer ze dan rechters vindt
als Gi'cnier," sprak André Baseou,
„zal de verdediging van haar zaak
haar niet eens zoo erg moeilijk
vallen."
„Verder zal de vicomtesse den
eenen hinderpaal op den anderen sta
pelen om te beletten dat g'i.i uw kind
terugvindt. En indien ze daarbij
door Clemens Gaube geholpen wordt,
zullen deze hinderpalen bijna niet
uit den weg te ruimen zijn. (Wie
weet of die twee zelfs niet in staat
zuilen blijken om uw kind werkelijk
te dooden!"
Wordt vervolgd).
