DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Moederen Martelares
BUITENLAND.
Gemengde Buiteniandsche berichten
BINNENLAND.
23$»3S-33? Haarlem
MAA*DAC 24 JAN. 1910.
34ste Jaargang No. 7099
dureaux van Redacts© en Administratie
Ss»'l.ffi?8'"©s3ws3f©««a«iii TeS^aoninszirasiner' $42©*
Voor advertantiën en reciamets Huilen Haariem en de aganlscnappan wende men zich tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
BELGIË.
FRANKRIJK.
ENGELAND.
FEUILLETON
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ABOMtlIKIËllTSPRIilïi
Per S maanden voor Haarlem f 1,35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.86
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afrond olijke nammefr 0,08
PR-UI» «JE» ADVERTEHTIÊN:
Van 1- m
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regeh (Buitenland 2# sent.")
Reclames dubbel tarief.
-6 regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer 1# sant,
aarlei
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (A contant).
Alle betaleode abaosnèii op dit frlad, die in he* bezit tx-mr veyzekertagtspoïis zya, volges* de iitpaliggea op de poiiesee vermeld, tegsv oageSukken verzekerd voor:
HULDEN bij
levenslange- onge
schiktheid tot
werken.
GULDEN ar
ovariiiden
y OLD JEN
rarhö» van é«i.
band of voet
HOLDEN bij
verlies «ar
«4
HOLDEN b
ferlias ?»x.
ttlWi
DULDEN bil
verliep van
één
wiievinges
HULDEN bï
verlies vaa
éeu anderen
vinger
Oe alfkeeirio# dezer bedragen word* gegnrnwtcer-d --..•a» «b 'Maatschappij Oceao" liüjtenjrieo» voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe dracht 11.
SMGBfï HET SPEL.
De Belgische justitie gaat nu ein
delijk óók eens hardhandig optreden
tegen de hazardspelers.
Men wil n.l. alle vreemdelingen in
België, die van het spel en wedden
schappen bij de wedrennen een bedrijf
maken, uit het land zetten.
Eerstdaags zal de behandeling der
zaken betreffende het spel in Ostende
en de speelclub te Spa, een aanvang
nemen.
Men zal zich herinneren, dat in
een der laatste maanden van het
vorige jaar door de justitie een inval
werd gedaan in verschillende speel-
clube.
jf.B. KARDINAAL LUQON VOOIt
DB RECHTBANK.
Het proces dat door den Franschen
Gnderwijzersbood tegen kardinaal
Lu$on te Reims gevoerd wordt, heeft
uu het ongewone schouwspel te zien
gegeven, dat een kardinaal zich per
soonlijk voor zijn rechters kwam pre
senteeren.
De prelaat zeide, dat dit verschijnen
voor de rechtbank slechts een uitzon
dering zou zijn en bekende voorts, dat
hij den herderlijken brief der Bisschop
pen had onderteekend en dat hij zelf
dien in de kathedraal van Reims aan
de geloovigen had voorgelezen.
De kardinaal zei verder, dat hij het
aan de ^rechtsgeleerdheid van zijn
advocaat overliet om juridisch de
verantwoordelijkheid van zijn daad
wit. te maken.
Vervolgens ging de prelaat nader in
•p het herderlijk schrijven in kwestie.
De kerkvorst zei, dat de brief der
bisschoppen door geen enkele politieke
gedachte was geïnspireerd en dat de
brief niet was om een partij te dienen
De brief had alleen ten doel, de
ouders te wijzen op de gevaren voor
geloof en zeden, die de onderwijsboe-
ken in de openbare scholen en de
methode van opvoeding met zich
brengen. Als wij klagen over het feit,
dat de openbare school op weg is, een
instrument te worden van ontkerste
ning, dan vallen wij aldus de
kardinaal daardoor niet de wet,
noch het politieke regime van ods land
aan.
Als men oplettend den loop de'
dingen nagaat, zeide de kardinaal, ais
men ziet, hoe zekere scholen, ja vele
scholen zich tot taak stellen, gods
dienst tegenover godsdienst en zedeleer
tegenover zedeleer te Jste lea,
dan is het onmogelijk, dat iemand,
die te goeder trouw is, er aan twijfelt,
dot zij niet bewust medewerken aan
de ontkerstening der maatschappij,
die in het geheim en in bet openbaar
reeds langen tijd werd ondernomen
en die tegelijk op elk terrein wordt
voortgezet.
Wij hebben den gebiedenden plicht
om te spreken, zoo verklaarde de
kardinaal plechtig.
Daim a nam de advocaat van den
kardinaal mr. Buissart, het woord tot
het houden van zijn pleidooi. Hij
toonde aan, dat de herderlijke brief
der nis-choppeu niet in het miDet
lasterlijk was ea bewees, dat er in
derdaad scboolboekeu bestaan, die
der Kerk rijandig zijn.
Na antwoord van den advocaat der
onderwijzers werd de uitspraak bepaald
over veertien dagen.
DE VERKIEZINGEN.
Zaterdagavond 12 uur waren er ge
kozen 217 unionisten, 134 liberalen,
67 leren en 33 socialisten.
De winst der unionisten is 110, de
liberalen wonnen 13 en de socialisten
1 zetel. De verliezen der twee laatste
partijen zijn enor"i.
Merkwaardige cijfers zijn er te ver
melden: te Eastbome b.v. i« de libe
rale mrerderneid vaD 630 veranderd
in een unionistische van 2304, in Z.
O. Essex de liberale meerderheid van
2060 m een unionistische van 19111
DE AARDBEVING.
Tot dusverre hebben we omtrent de
vreeselijke aardbeving, die naar de op
gaven, van liet Mef.ereologisch Instituut
(Zaterdag in ons blad gemeld) moet
zijn voorgevallen, nog geen, enkel be
richt!
Alleen, zijn er telegrammen, dat ook
te Parijs en te Brussel de observatoria
de aardbeving hebben opgeteekend. Hei
Parijsche telegram voegt er bij, 'dat
zei heviger was, dan tot dusver ooit
op dit bureau was geregistreerd. Parijs
stelde het epicentrum der beving waar
schijnlijk in Kaukasië of Armenië
Het kan echter ook, dat de aardbe
ving plaats heeft gehad midden in den
Oceaan, de afstandbepaling "immers be
treft niert de richting der aardbeving,
maar kan in een kring om hot ob
servatorium getrokken worden. Wij
wachten nu nadere berichten, af.
De| vreeselijke overstroom in#»' n, die
Frankkrijk op het oogenblik teisteren,
doen vooral hun invloed gelden te Pa
rijs. De „Métro" is op verschillende
plaatsen overstroomd, wat niet alleen
een ongerief is, maar nog schrikkelijke
gevolgen kan na zich sleepen. Parijs,
waar de grond van alle kanten door
boord en ondergraven is, staat nu op
een afgrond, en deze is 'bezig zich
met water te vullen. Wat dit betee-
kent, is al te begrijpen uil liet feit
dat heele straten plotseling naar bene
den zakken en afgesloten moeten wor
den. Ook in de departementen is de
toestand op verschillende plaatsen
schrikkelijk.
De vr.seselijke overstroomingen, die
De keizer bracht gisteren een bezoek
aan de groothertogelijke familie te
Weimar. Op het hertogelijk sLot werd
een galadiner aangeboden, waaraan ook
prins Hendrik der Nederlanden deel
nam.
De troepen uit Marokko terug. Te
Madrid kwam gisteren een groote be
zending soldaten terug uit Marokko,
die voorbij het koninklijk paleis defi
leerden. De koning, de koningin en de
kroonprins, woonden op het baleon van
het paleis het wapen-schouwspel bij,
dat twee uren duurde. De menigte
bracht het vorstelijk gezin een geest
driftige ovatie.
Leivend begraven en gered! Sinds
een vijftal' dagen zijn in een toege
worpen mijnschacht toegeworpen
door een gedeeltelijke instorting in
de mijn „Holland", bij Boehuni, zes
mijnwerkers begraven geweest.
Dadelijk na het onged.uk waren hun
kameraden, onder leiding der mijnin
genieurs, begonnen met het zeer moei
lijke reddingswerk. Moeilijk, omdat de
mannen op vrij' groote diepte gevangen
zaten in de afgesloten schacht, eïi wijl
het gesteente telkens dreigde in te stor
ten, bij iederen slag van het houweel
der moedige redders.
Het plan was, terzijde van de plek,
waar de zes ongedukkigen begraven
waren, een loodrechten put te graven
en vervolgens een zijgang, die uit zou
komen in de verstopte mijnschacht,
waar de zes mannen waren opgesloten.
Die put liep niet alleen door de steen
koollaag, maar, zooals al spoedig bleek,
ook door een laag los puin, afkomstig
van steunmuren, beer en en. pijlers, in
de mijn gebouwd en ingestort tijdens
het ongeluk.
Eergisteren stortte de put dan ook
in, ondanks het schoren met zware
balken, en een moeizame arbeid van
tientallen uren was vernietigd. 'Maar
met nieuwen moed togen de redders
wder aan den arbeid, en gisteren slaag
den zij er in, zich een weg te banen
door het puin en het losse gestoente,
tot aan den voet van don muur, tot
waartoe op den dag der ramp zou
worden gemetseld. Vandaar tot de
plek, waar zich de 6 mannen bevin
den,'moesten nog 10 meter puin wor
den wegge.gra.ven. Gisteren zijn de
mannen eindelijk gered.
Die nobele Ferrer! Een dame te
Parijs, mile B. heeft een proces aan
gespannen om'haar fortuin terug
te krijgen, welke de nobele Ferrer in
dertijd heeft ingepalmd. Het blijkt, dat
de apostel der vrije gedachte ook deze
vrouw (terwijl hjij van zijn wettige
vrouw gescheiden was, en met de be
faamde Soledad Ville.franca leefde) te
Parijs heeft geleefd, waarbij zij hem het
beheer van haar nieit onaanzienlijk ver
mogen toevertrouwd had.
Toen zij" echter in 1906 haar geld
van het Crédit Lyonnais, waar liet ge
deponeerd was, wilde terughalen, ver
nam' zij, dat Ferrer reeds lang gele
den de aan zijn beheer toevertrouwde
gelden had opgeëischt! Zij vroeg Fer
rer om' verklaringen en hij' antwoordde
haar, dat het geld op een bank te
Barcelona gedeponeerd was. Met tal
rijke brieven van Ferrer tracht mile B.
haar vordering te bewijzen. "Mile B„
die door de verbeurdverklaring van
Ferrer's fortuin geruïneerd is, heeft
aangevraagd „pro- Deo" te mogen rech
ten.
De brand in hat Tnrksche parle
ment. De onderzoekscommissie heeft
nu vastgesteld, dat do brand van het
parlement niet door de verwarmings
buizen ontstaan is. De commissie
denkt aan eene misdaad. Geruchten loo-
pen in de stad dat de brand het ge
volg eener anarchistische samenzwering
zou zijn, maar dat valt niet na te
gaan. Ingevolge eene beslissing van
den ministerraad zal de kamer zetelen
in het. paleis van Riza pacha, oud-mi
nister van oorlog.
Het lieve prinsje. Het wordt nu
zoo langzamerhand tijd om prins' Geor
ge eens voor goed mores te leeren.
Een te Belgrado verschijnend blad im
mers brengt het bericht van het zoo-
veelsto conflict van dezen prins. Deze
zou op een avondpartij' van den Ser-
vischen consul-generaal te Boedapest,
Christitch, eenigszins luidruchtig ge-
eischt hebben, dat hij' de zaal zou ver
laten. De consul-generaal heeft echter
aan het verlangen geen gehoor gege
ven. Gevolg: groote consternatie. De
ministerraad heeft nu van den koning
gedaan gekregen, dat de prins naar
een klein provinciestadje wordt geban
nen .Maar het heertje zal wel niet
willen! Daar kan nog wat "an ko
men!
De hertogelijke valsche munter.
Over den hertog-valschen munter wordt
gemeld, dat nu op een tweede Land
goed ook een werkplaats is ontdekt, in
een stevig afgesloten vertrek. De pach
ters en verdere bewoners van het land
goed houden stijf en strak vol, dat zij
van heit voorhanden zijn der valsche
muntersw.erktuigen niet het minste of
geringste afwisten, daar de hertog ten
strengste verboden had, het vertrek in
kwestie binnen te gaan.
Deze nieuwe ontdekking heeft te Ma
drid buitengewoon groot opzien ver
wekt. Er had zich aldaar reeds een
„partij" gevormd, die opkwam en
streed voor de onschuld van den her
tog. Het blijkt thans wel, dat die par
tij aan hei kortste eind trekt.
De hertog de Benavente is naar Ca-
dix overgebracht en aan den rechter
van instructie overgeleverd.
Ben ramp in Charleroi. Een ont
zaglijk gnoot gebouw van gewapend be
ton, in aanbouw bij de Avenue de
Viadue, en bestemd om als inspectie
bureau der Staatsspoorwegen to dienen,
is eergisterenmorgen te Charleroi om
streeks 8 uur, ingestort, juist op het
oogenblik, dat er een trein voorbij
reed.
Talrijke werklieden liggen onder de
[juinen begraven. Met grooten ijver is
men aan de opruimingswerken begon
nen, maar men vreest 'dat de bedelve
nen niet meer te redden zijn.
Eergisteren telde men reeds vijf doo-
den, 1 doodelijk gekwetste en 5 ern
stig gewonden. Later zijn nog twee
lijken opgehaald en drie andere wor
den nog vermist.
Een groote menigte verdrong zich
om de puinhoopen en de soldaten en
politieagenten hadden alle moeite om
de opgewonden massa's op afstand le
houden.
Een aap en een inbreker. Louis
Charmats was van een langdurig ver
blijf op Madagaskar te Parijs terugge
keerd. Hij had, behalve andere merk
waardigheden, ook een grooten aap,
Ernest geheeten, meegebracht.
Terwijl de baas afwezig was, zag Er-
nest een vreemdeling binnentreden, die
van verschillende artikelen van v.aar
de een pak begon te maken. Ernest
bleef, weggedoken in een hoekje, een
oogenblik toekijken, maar weldra be
gon de tegenwoordigheid van dien
vreemden man hem te vervelen.
De inbreker werd eensklaps ver
rast door een regen van allerlei vreemd
soortige projectielen, borden, schalen,
kopjes, een inktkoker. De man aarzelde
een wijle, doch wierp zich toen op
den aap, die den voor hem, bestemden
slag ontweek en boven op het buffet
vluchtte. De inbreker haalde een stoel,
om den aap met zijn stok te kunnen
be*reiken, doch Ernest ging toen zelf
tot den aanval over en sprong van het
buffet op den inbreker, allerlei glas-
wenk in zijn vaart meesleep end. Inbre
ker en aap rolden tegen den grond,
stoelen en een tafel daarbij omver
werpend, zoodat de buren op het ge
raas kwamen toeschieten en den inbre
ker overweldigden, die een ontslagen
boef Heek te zijn.
Aan den aap kwam! dus de eer toe,
dat de dief gevat werd, maar hij had
hierbij in het vertrek zoo groote schade
aangericht, dat het eigenlijk op het
zelfde neerkwam alsof de dief zich met
zijn buit uit de roeten had weten te
maken.
Hofoeriohten.
H M de Koningin-Moeder heeft
Zaterdagmiddag een bezoek gebracht
atn de tentoonstelling van artistieke
rhotographieën, vervaardigd door den
Engeischen amateur, den heer Arthur
Marshall, architect te Nottingham en
georganiseerd in de knnstzaal Klej-
k*mp, Oranjestraat, door het Centraal
Boreau voor Vreemdelingenverkeer in
den Haag, met het doel een indruk
te kunnen geven, hoe de schoonheid
ran ons land door een artistiek
buitenlander wordt op prijs gesteld.
Jhr. mr. A. F. de Savornin Lohman.
In een plechtige samenkomst in de
versierde bovenzaal van het Concert
huis, te Groningen, is Vrijdagavond
in tegenwoordigheid van 'n groot
aantal genoodigden en zijne familie
leden, uit alle doelen des lands, jhr.
oer. A. F. de Savornin Lohman, lid
der Tweede Kamer, gehuldigd.
Er had zich daartoe een commissie
gevo'md, bestaande uit de heeren:
ds. Pierson, prof. v*n Rbijo en A. W.
Spiering, allen te GroDiDgen. Eere-
vooraitter was jhr. mr. O Q. v. Swin-
deren, president der rechtbank, t»
Groningen.
In de eerste plaats werd het woord
gevoerd door den voorzitter der
commissie, ds. Pierson.
Spr. zij o. a.U beeft overwonnen
in de strijd voor de Vrije school, maar
èn in den strijd, èn in de overwinning
blonk de hoogheid van uw karakter
uit. Het was u er niet om te doe»
anderen neer te slaan, maar alleen
.het onrecht te brekeD, waarvan zij
uit onwetendheid de verdedigers waren.
U wilde niet 't volksleven uiteen-
scheuren, maar bewaren en handhaven
den band met zijn heerlijk verleden
en het leiden in paeificatie.
U is overwinnaar geweest, doch in
dezen nobelen zin: dat u de vrijheid
van heel het volk heeft gewaarborgd
en het tot hooger zelfstandigheid heeft
gevoerd. En het volk beeft u liefge-
kregen, omdat u Dooit uzelven heeft
gezocht Daarom heeft u ook nonit
het volk nagevolgd: u bent het alleen
voorgegaan in den weg van plicht en
roeping. Nooit heeft n een oogenblik
geaarzeld als het moest, ook aan hen
voor wie u optreedt de waarheid te
zeggen, zonder aanzien des persoons,
Te oprecht om te vleien, altijd ge
reed om te bestraffen, beeft u juist
daardoor het hart gewonnen. Al heeft
u steeds beslist partij gekozen, u heeft
niet een partij, wel een beginsel
willen dienen en zoo bent u allen
partijen ten zegen geworden. Hel was
onze begeerte en plicht u te danken
voor hetgeen u voor ons ganeche
volk, vcor ons in het Bijzonder, heeft
gedaan.
De avond is over uw leven neer
gedaald. Het stemt weemoedig, maar
de lichtglans van uw leven zal niet
verduisteren. Voor u is onze diepge*
voelde bede: dat de avond van «w
leven almeer gekroond moge worden
met den vrede des Heeren.
Daarna voerden nog het woord de
heeren Spiering, prof, Van Rhijn,
Evenhuis en Van Swinderen, welke
laatste den heer Lohman een prach-
tigen fauteuil, alsmede een zeer fraai
album met opdracht aar.boed.
Vervolgens spraken nog de heeren
J. C. Wirtz, schoolopziener te Win
schoten, Schouten en A. ïijistra,
redacteur der „N. Pr. Cr. Crt
Nog sprak de heer Homan, hoofd
van een Christelijke school te Ten
Boer. Jhr. Van Swinderen overhandig
de met eanige toepasselijke woorden
de cadeaux De verschillende eprekers
dankten God voor de groote gave,
in Lohman aan land en volk ge
schonken.
De heer De Savornin Lohman gaf
een schets van zijn persoonlijk leven,
waarin hij ook wees op den gewich-
tigen srbeld van dr. Kuyper.
De samenkomst kenmerkte zich
door zeldzame hartelijkheid en eenheid
van geest en zin.
Een Julianadag
Te Goes heeft zich een comité ge
vormd ter viering van den verjaardag
van Prinses Juliana, 't Ligt in de be
doeling, dezen dag elk jaar te vieren.
76)
Eu als om aan zijn woorden een
zeer natuurlijke verklaring1 te geven,
ging .Richard do Olavières voort:
„Te Ispahan leed een der zoons
ran den Sjah aan dezelfde ziekte,
waardoor uw kind schijnt te zijn
aangetast. De Sjah, die zijn kind
teeder liefhad., heeft het naar Parijs
doen 'brengen, en onder de behan
deling Tan dokter de Sintély is de
prins genezen Ik ken dezen genees
heer eenigszins, want ik ben zelf
eenmaal onder zijn behandeling ge
weest Morgen zal ik hem verzoeken
uw1 kind te behandelen
„Maar dokter de Sintély zal hier
niet. willen komen," stamelde Reine
Penhoët
„Kent gij' hem dan," vroeg Gre-
gorio St&mheff schijnbaar verbaasd
Hei was ïteine niet mogelijk
hierop^ vooral in tegenwoordigheid
van André Bascou, te antwoorden,
en slechts met moeite sprak ze:
„Neen, ik ken hem niet Maar wij
zijn zulke eenvoudige lieden, en
dokter de Sintély is zoo'n voornaam
nas -
Hier viei André 'Bascou haar in
dt r«d«
„Zulke bezwaren aanvoeren zou
zijn het edelmoedige hart van Rai-
mond de Sintély miskennen, me
vrouw," Sprak hij. „En vooral op
aandringen van den heer Stambeff
zal hij zonder twijfel uw ziek kind
komen bezoeken
„Kent ge hem particulier, Bas
cou," yroeg Richard
„Ja meneer."
„'Kanneer is zijn spreekuur?"
„Vanmiddag om vijf uur."
„Best. Ik zal zorgen dat dokter
de Sintély nog van avond naar uw
ziek kind komt zien, mevrouw. Ik
zelf zal binnen eenige dagen op de
bestelling terugkomen, zooals ik
reeds met u afsprak."
Eer Reine van kaar verbazing
bekomen was, Waren de beide hee
ren reeds vertrokken.
Een order van minstens 12000
francs, die bovendien niet het tiende
gedeelte scheen te zijn van wat do
heer Stambeff voornemens was, in
het. geheel bij kaar te bestellenDat,
beteekende met één slag een einde
aan hun armoede en geldelijke moei
lijkheden de mogelijkheid zelfs om
hun kind buiten Parijs te zenden
in een atmosfeer, waar het zou kun
nen genezen.
En bovendien zou de beroemde
dokter de Sintély den kleine komen
bezoeken! Als krankzinnig van
vreugde snelde Reine naar het bedje
van haar kleinen lieveling, „Beste
jongen", roept ze al op den droni-
pel.
Uit. een klein ijzeren ledikantje
klonken opnieuw de kreten van het
kind, dat zijn magere armpjes naar
moeder uitstak.
„O moe, waarom gaat u toch tel
kens weg," snikte het knaapje. Het
was een kind van zes jaar. erg ma
ger en klein voor zijn jaren, maar
in zijn heldere oogen het Walren
de mooie oogen zijner moeder
straalde een voor een kind van die
jaren heel ongewone intelligentie.
„Arme kleine," zuchtte Reine, „we
i zijn tegenwoordig erg .arm. En nu
er iemand kwam om zooveel te koo-
pen. dat wij een heele poos weer
geld genoeg zullen hebben, kon ik
toch onmogelijk bij je komen."
„O," sprak het kind nadenkend
en met zonderlingen ernst, „heb ik
u dan geroepen terwijl u met die
menschen bezig' was?"
„Ja, schatje."
„En waarom heeft vader dat dan
niet gezegd
j „Je vader zegt nooit heel veel,
dat weet je wel. Heb je je drankje
ingenomen
j wou (het 'a.lleen nemen als
jij kwam," sprak Clemens niet zon
der eenige bitterheid.
„Maar nu ben ik er weer." En
ze haastte zich het drankje klaar te
maken.
,,'t Is zoo bitter," zei het ventje,
zijn hoofd afwendende.
„Kom, drink maar," suste de moe-1
der. „Vanavond komt er een heel
knappe dokter; die zal je bepaald
beter maken." Zoo tevreden ge
steld, nam het kind gewillig zijn
drankje in en lag .weldra rustig te
slapen.
j „Zeg jClomens," sprak Reine nu
1 „weet je wel dat de bestelling van
den vreemdeling ons zoo rijk zal
maken als we nog nooit geweest
i zfjn P'
De voormalige kamerdienaar van
den markies de C'ypières bekeek het
bestelbriefje van Gregorio Stambeff
aandachtig. „Twaalf a dertiendui
zend francs is heel veel voor .één
enkele bestelling," sprak hij einde
lijk langzaam, „maar we zouden er
zoo toch nog een paar moeten hebben
om weer goed op dreef te komen.'
„Ja, maar dat is niet de heele
bestelling van den heer Stambeff.
Ik denk dat het alles te zamen wel
I tienmaal zooveel zal worden."
„Tienmaal zooveel", sprak Cle
mens Gaube nu in de hoogste ver-
zing.
i „Ja. Hij hoeft mij gezegd dat hij
een heelen uitzet wil .k'oopcn voor
haar, die hij zijn kleine prinses
noemde. Op geld heeft liij volstrekt,
niet gekeken, op onze prijzen maakte
hij niet de minste aanmerking. Al
leen wou hij dat ik binnen eenige
dagen van alles modellen zou kun
nen toonen, en dat alles Zoo mooi
en kostbaar mogelijk zou zijn."
„Ja, en nu ga jij! je weer half
dood werken om dat alles klaar te
krijgen, nietwaar! [Want je zult nar
tuurlijk ouder gewoonte alles weer
zelf willen doen!"
„Niet alles, dat kan toch niet,
maar wel een groot gedeelte. Wat
beteekent het werk als men zijn doel
maar bereikt? Als men niet langer
het bankroet dreigend in het ver
schiet [behoeft te zien, en zijn kind
alles kan geven wat het noodigi
heeft! Is dat alles geen arbeid en
vermoeienissen waard
„.Maar vrouwlief, als je gewild
hadt, hadt je je dit alles toch heel
gemakkelijk kunnen besparen! Ik
behoef immers maar- naar do herto
gin te gaan om haar aan liaar be
loften te herinneren
„Zwijg stil, Clemens, geen woord
meer daarover. Als je me lief hebt,
kom dan op die ongelukkige zaak
nooit meer terug!"
„Als ik je liefheb! Kun je daar
dan één enkel oogenblik ook maar
aan twijfelenDe liefde die ik voor
je gevoeld heb yanaf den eersten
dag dat ik je zag, is immers niets
bij. hetgeen ik nu gevoel, nu ik jou
zoo moot zien zwoegen en lijden,
arme -meid
„Goed, laat dan de na,am van die
gevloekte vrouw, die thans hertogin
de Roquebrune heet, nooit meer tus-
schen ons genoemd wordenLaten
we zelfs niet meer aan haar denken.
Sedert den dag, waarop zij mij mij»
zoo duur gekochte vrijheid keaft te
ruggegeven, hebben wij hek inder
daad dat is onbefcwixtbaar 1
in onze macht om geld vam kaar ts
krijgen. Wij zouden zelf» op dio
wijze onze zaak hebben kwmen ver-
grooten en met evenveel a»oce<s wer
ken ais zoovele anderen."
„Ziiji heeft het ons dikwijls ge
noeg .aangeboden, maar gif kebk al
tijd geweigerd," sprak O! omens me*
die toegevende gezindheid jegens de
dochter van zijn weldoenster, die
hém nooit zou verlaten,
„Dikwijls genoeg, neen, rieehtn
éénmaal, en dat zelfs no£ eonder
iheel hard aan te dringen, want ze
is even gierig als ondankbaar.
Maar éénmaal is al te veel. Als ik
dat geld had aangenomen, zou mijn
wroeging nog ,veel heviger zijn dan
nu. Gelukkig vdat we ten minste
onze zaken begonnen zjjtn met eerlijk
verdiend geld, en niet met 'de vruch
ten van onze misdaad!"
„Onze misdaad," protesteerde de-
miens.
„Ja, onze misdaad," ging Reine
nog heftiger voort, „vrij hebben er
too meegewerkt een moeder haar
kind te ontstelen, en nu worden we
gestraft in ons eigen kind."
Wordt varvt'-gd).
