DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Moeder en Martelares
X
Maand.*; 3» /an, mio.
Waaróm Esperanto?
BUITENLAND.
tangde Buitenlandsche berichten
BINNENLAND.
lOnëttHttii^w^si Haarlem
34ste Jaargang No. 7105
Bureaux van Redactie en Administratie s
lES%ca*e®mm«aHiaa8 Tei®#®©sflra«tëiMBmas« 9425.
Voor advertantiën m reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich tot RiCABOO's Adyertentie-Bureaa, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, int. Telefoon 1020.
FRANKRI1K.
GRIEKENLAND
FEUILLETON,
ypières.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ABOWWgiMEMTSPRtjat
Per a mjuutden voor ËbwrtoiB I L®»
?cor üte pliuiutGo, wjMur 03a «gcmt in gevestigd (kom der gemeuate) 1.85
Voor <ie overige plaaj.icm in Nederiaiiö franco p«r poet 1.80
\ïi a-*:- - riijket uamaMt' .,0,08
9>SIJS DER A3VERTEMTIËN:
Van 16 regels 60 oent (contant 50 cent). Iedere regel meer 10 oent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 29 cent.)
Reclames dubbel tarief,
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents contant).
Atiilc fcetelenda op dit blad, die In bet &aa!t eerasi»- verzekeriogapoi** ®$n, eijc volwees de bepalingen op de politsee vermeld, tegec «ogsiakkea verzekerd voor
t^gf* fftk GULDEN bij
LDEN bi M HM "JilII ÖULDBH bi, 1 |I ff ÖÜLDBJS t*
:4V«68h»ag. onge- ril 0i| IA l| verlies van éen I 11*1 78riiea 'a!!
'ft netheid tnt "tUII 07erU}d8' lIljU hand of voet. oog,
«•■erkesi
100
GULDEN bv
'•eriies van
éen duim
verlies vac
één
wijsvinger
15
GULDEN b?
verlies vat
éen anderen
vinger.
O* «Bkeerlttg dezer bedragets wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocesn", Bijkantoor voor Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe dracht II.
Onder de Katholieken wint de Es-
I>ei antobe weg ing meer en meer veld.
Alen ziet alom vergaderingen beleg
gen, lezingen >en cursussen houden,
congressen or.ganisecren. honden en
afdeelingen van bonden stichten,
maand- en weekbladen oprichten. En
da.t- allesom het Uanleeren van
een taal T a n 1 <1 e b ruit. p our
line omelette? J a. dat ware tocih
wel wat ongeëvenredigd aan het
doel, ook al gaat het om pen taal,
zoo gemakkelijk en doelmatig, zoo
klooi en zoo architectonisch saam-
gesteld ais het {Esperanto.
Als er geen hooger doel was. waar
om moesten dan de Katholieken,
"Waarom de socialisten een afzonder
lijken Esperantistenhond hebben
Er bestaat .evenmin een katholiek
als een socialistisch Esperanto.
Het leeren van Esperanto moet
aan Katholieken .zooveel mogelijk
"Worden aanbevolen, maar niet 'als
doel. Het kan slechts middel
zijn. De tijd. dien wij 'daaraan he
fteden, slechts een tijd van voorbe
reiding.
Middel waartoe Voorbereiding
'Wa arop
Men heeft in de kranten gelezen,
dat er togen Paschen in Parijs een ka
tholiek .,Esper,anto-congres" wordt
gehouden. Veelal heeft men dat ver
keerd opgevat "t Is. ook een ver
keerde na,am. {Want alweer: congres
sen hóuden ter bevordering van een
taal kan goed zijn voor een tijd. Als
de leerjaren voorbij zijn, wordt het
tijd om de taal te gebruiken.
Het congres te Parijs zal hot Es
peranto gebruiken als voertaal.
Dertien nationaliteiten schrijft
Abbe 01. Colas hebben zich tot
nu toe doen inschrij ven, om dat con
gres bij te woneneen algemeen
iatholie lc congres. Onderwerpen
Van algemeen katholieken aard en
internationale strekking komen daar
ter sprake. Dat is alleen mogelijk,
als men zich kan uitdrukken in een
Wereldtaal, die door alle deelnemers
"Wordt verstaan. Zoo Tets is juist
Voor de Katholieke Kerk van on
berekenbaar ver strekkende beteeke-
kis. Zoo iets is echter in de negen
tien eeuwen van haar bestaan nu
voor het eerst mogelijk
-Nederland zal daar in Parijs voor
hen dag komen met officiëele rap
porten over enkele hij uitstek Ka
tholieke werken, die hei. aan de heele
noomsche wereld fier mag laten
zien. Ik zal er maar twee noemen
he Kath. Sociale Actie en de strijd-
eolonne Voor Eer en Deugd. Immers
ook de bestrijding van openbare on
redelijkheid en pornographic, kan
slechte winnen in kracht door inter
nationale aaneensluiting- Zoo zij n er
vele punten, die al wat katholiek is
over de heele wereld maken tot
geestverwanten. Wat het geestver
wantschap voor een groot deel ijdel
braakte tot 'heden, is het verschil van
nationaliteit, zich kenmerkend en
verschil van taalDa.t is nu gedaan
En daarom is Esperanto een wei-
da,ad, voor niemand in hoogere mate
dan juist voor Katholieken.
Wij weten en wisten, da,t we in de
heele wereld menschen hebben, die
denken en voelen en willen als, wij,
- bij elkander konden de konings
kind eren niet komenhet water was
veel te diep.
Esperanto zal do brug slaan van
landaard tot landaard, en in Parijs
zullen voor die brug de eerste palen
worden ingeheid.
Het onmiddellijke doel van ons
werken kan voorloopig- zijn: Katho
lieken samenroepen, om Esperanto,te
leeren, Esperanto per Katoli-
kismo: maar het' hoogere, idealer
wit. straalde daarbij van verre en
uit den hoogeKatolikismoper
Esperanto!
E. G. VAN POPPEL.
DE SEINE DAALT!
Zaterdag konde we onder „Laatste
Nieuws" van onzen bijzonderen cor
respondent te Parijs reeds hoopvolle
telegrammen opnemen over den toe
stand in Frankrijk-
De Seine daalt!
En dat is sedert dien zoo gebleven
de toestand is ietwat verbeterd en
hei, water wijkt uit de straten.
Intusschen heeft het water zijn
vernielende werking ,a,l gedaande
straten blijven instorten, de huizen
zijn gescheurd, en de Metro is nog
altijd geheel en al een Waterloozing.
Ook bet Bois de Boulogne is schrik
kelijk gehavend, en de schade is
vooralsnog- niet te overzien, afgezien
van het ontzettende gebrek dat door
duizenden die van alles beroofd zijn,
geleden wordt.
En naarmate, de toestand te Pa
rijs en stroomopwaarts verbetert,
wordt de toestand stroomafwaarts
onrustwekkend. De gemeente Genne-
villiers staat geheel onder water
de diepte wisselt af tusschen 2 en 3
meter.
Te Pateaux en Neumy staan vele
huizen op instorten.
Op bet eiland Liacroix bij Roucn,
wees de peilschaal gisterenavond 10
M. 5 cM. aan.
T o o ii e e 1 e n
uit P a r ij S
Evenxls in d« vreesdijk* dagen
vin 1870. toen zij in duizenden naar
de Seine-kaden trokken ona de ge
bonden te zieD arriveert-tl van de
slagvelden der Manie, zoo is ook
'hans weer do rivieroever- het voor
werp vac een pelgrimstocht voor
o yiiaden. 's Avonds richten de Pari-
si ebree, die do theaters verlaten, hare
auto's naar de Pont de l'Alma of een
andere bedreigde brug en ioopen in
bare satijnen schoentjes naar de borst
wering om er te genieten van het
schouwspel van een noodderachtigeD
stroosn, buiten zijne oevers voort
stuwende, te midden der duisternis
of het zwakke schijnsel der olielampen.
Want de Lichtstad isnuiu werkelijk
heid de slijk- en modderstad geworden,
óók in met-figuurlijken zin I
Toen 't water de bekende Au Prin-
tempsgebouwen binnenstroomde, ont
stond er begrijpelijkerwijze groote
verwarring. Het eerst liep de afdeeiing
onder, waar de iingeriën, bandechoetep
en keuken-artikefen worden verkocht.
De verkoopers trachtten de enorme
voorraden goederen to redden, docb
de onstuimige stroom spoelde in alle
hoeken en weldra zag men band-
schoenen, blousëö en koekepannea
dooreen in het modderige water drij
ven. Om 4 uur werden de winkel
juffrouwen naar buis gezonden en
was het groote gebouw in duisternis
g-doropeld. De monde élézant, die hij
Dur md et Larue wilde gaan dioeeren,
werd aan de deuren dier inrichtingen
ontvangen door de gérants, die ver
klaarde dat zij bunne gasten tot
hun spijt niet konden bedienen, daal
zij hun niets anders konden voor
zetten dan water en modder, waar
mede de Keukens gevuld waren.
Vele der meest bekende winkelsin
de Itue de la Paix moesten eveneens
sluiten.
De 'katholieke
geestelijkheid
in de ramp.
Kardinaal Merry del Val beeft aan
Mgr. Annette, aartsbisschop van Parijs,
het volgende telegram gezonden: „De
Heilige Vader, zeer bewogen door de
ramp, die Frankrijk en in het bijzonder
het aartsdiocees Parijs herit getroffen,
draagt mij op aan Uwe Doorluchtige
Hoog waardigheid zijne levendige smart
ie betuigen eo u voor de meest urge te
behoefte», de som van dertigduizend
francs toe te zenden".
De aartsbisschop zet zijne bezoeken
in de overstroomde streken voort. Te
Cboisy slaagde de pastoor Juge met
zijn twee kapelaans er in. roet de hulp
van het gemeentebestuur, 300 pet Bonen
te huisvesten en te voecen, 't zij in
den katholieken kring, 't zij in het
patronaat of in buizen v.nn vrienden.
De burgemeester, anders van weinig
regilieuse gevoele -s zog zich gedwon
gen in de openbare raadszitting de
toewijding der g-estslijkbeid te hul
digen.
Mgr. Amette wordt overal sympa
thiek ontvangen de moeders vragen
zijn zegen voor nun kinderen en de
dakloozen vertellen van hun ongeluk
Voor ieder heeft, hij eeu bemoedigend
woord. Mgr. Gibiei, bisschop var:
Versailles, bezocht ook reede verechei
dene parochies n verleende hulp
Overal werd de prelaat met treffende
blijken van eerbied en dank baarhei»
ontvangen.
HET MILITAIRE P RONUNCIAM EXTO
Het militaire element is bezig, het
land te dringen naar een nieuwe
Grondwet.
Een „constituante" of nationale
vergadering zal nu worden bijeeuge
loepen en eeu concentratiekabinet uit
alle partijen zal worden benoemd om
deze kwestie te regelen.
Hoe de houding der officiereu
tegenover dit kaöinet zijn zal is nog
niet te zeggen: de Ueeren acnijuen
het nog niet eens te wezen 1
Gemengde huwelijken. Over dit
onderwerp hebben we dezer dagen een
en ander gehoord, dat zijn uitwerking
zeker niet gemist zal 'hebben. Het'
zij onzerzijds nog geoorloofd, het vól
gende daarbij te voegen als een be
wijs van de redelijkheid van den eisch,
d;at Katholieken geen gemengd huwe
lijk aangaan. Dezer dagen bad n.l. plaats
een conferentie, der Engelsche Rabbij
nen, in de Berkeley straat te Londen,
en deze conferentie van Joodsche gees
telijken is vooral hierdoor merkwaar
dig, dat de aldaar bijeengekomen Jo
den op krachtige wijze de gemengde
huwelijken veroordeeld hebben tus
schen Joden en niet-Joden..
Alle aanwezige rabbijnen blaken even.
on verzette! ijik gekant tegen zulke huwe
lijken, als de vurigste aanhanger van de
Schulchan Aruch ooit kan geweest zijn.
Zij voerden eenparig hetzelfde be
slissende argument tegen de „gemengde
huwelijken aan, <en dit was gebaseerd
■V) den alles beheersch enden plicht -van
zelfbehoud, want indien er iels zeker
w.as, dan stellig wel dit, dat bij zulke
huwelijken de Joodsche partij in verre
weg de meeste gevallen verloren ging
voor het Jodendom, en zoo deze zelve
niet, dan toch zeker de kinderen,
omdat in den gewonen loop van zaken
een godsdienst met moeilijke voor
schriften liet meestal moet afleggen te
gen oen met gemakkelijkere.
Deze inzichten werden krachtig on
dersteund door rabbijn Dr. Salomon,
die verklaarde, dat het geheim van het
Huwelijksgeluk gelogelt is in de eenheid
van gedachte.» en gevoelens; en dat
deze, eenheid nooit kan bestaan, wan
neer ma li en vrouw verschillen pp dit
eene gewichtigste punt, den godsdienst,
die alleen in staat is, de menschheid
in vrede bijeen te brengen en bijeen
te houden.
De Katholieken mogen zich dit in 't
oor knoopen!
Ken bad in portwijn. Het s.s.
„Pundo", d,at van Bussaroh over Al
giers en Valencia naar Londen voer,
heelt oen. vreegeJijke reis gehad, of
schoon het nu behouden op de Theems
ligt. Aldoor heeft h ot schip door storm
gevaren en wel het hevigst had 't le
lijden in de beruchte Golf van Biseaye.
Onder méér had hot schip eeriige groo
te vaten portwijn in en door helt slin
geren en stampen sprongen de duigen
dier fusten en stroomden circa 14.000
liter van den kostelijken drank in het
tusschendek. De bemanning waadde tot
aan de knieën door het druivennat en
meermalen viel een hunner en ging
in den wijn kopje onder. De kapi
tein beval, dat men den wijn met em
mers zou uitscheppen en overboord
werpen, maar dat moest onder streng
toezicht geschieden om. te beletten, dat
de matrozen zich er aan bedronken.
Christendom in Japan. Dikwijls
worden er over het veldwinnen van het
Christendom in Japan al te optimisti
sche berichten de wereld ingezonden.
De aankomst van den aartsbisschop van
■Tokio te Rome, Mgr. Magbure, die zes
tien jaar in Japan is werkzaam ge
weest, zal misschien aanleding geven
tot volledige inlichtingen
Enkele dagen vóór zijn vertrek naar
Europa, mocht Mgr. 'Magbure nog het
kerkelijk huwelijk inzegenen van. «,1c
dochter van den overwinnaar van Port-
Arthur, mot een Fransehen zee-ofiicier.
De geheel e Japansche adel woonde de
kerkelijk© plechtigheid bij.
Men moet «elder niet denken, dat
Japan aan den vooravond staal van
een bekeering tot het Christendom,
zelfs nog niet voor een beduidend ge
deelte.
Onder do vele hinderpalen, w elke
deze bekeering in den weg staan is wel
de voornaamste dal het Christendom
eigenlijk voor de Japanners het karak
ter draagt van een vreemde importatie.
Voor een land, dat voornamelijk rust op
trhditie en vereering van hei voorge
slacht, is dit wet de grootste moeilijk
heid.
Daaruit laten zich ook .verklaren cle
naar verhouding zoo geringe resulta
ten der Christelijke missies. Op een be
volking viau 50 millioen telt men
slechts een 150.000 Christenen, waar
van 60.000 Katholieken.
Ten tijde van den H. Eranciscus Xa-
verius waren er nog een millioen, doch
in 1014 kwamen de bloedige christen
vervolgingen. Toen in 1800 de 'Euro
peanen weder in het land mochten ko
men, waren er nog slechts 30.000 .Ka
tholieken over. Als het Evangelie ech
ter door inland sell e priesters zou wor
den gepredikt, zou men zeker op gun
stige resultaten kunnen rekenen.
Sforin, overstroomingen, sterke
sneeuw- en regenvalhet is in alle
landen van Europa vrijwel koekkoek
één zang. Uit de enkele berichten, wel
ke uit Spanje komen, schijnt men te
mogen afleiden, dat het ongelukkige
land voor de tweede maal in korten
tijd door een geweldig noodweer geteis
terd wordt.
Op de westkust spookt de Oceaan
zoodanig, dat de haven van Bilbao voor
de schepen onbereikbaar is; het stoom
schip „Anriam", van de Messageries-
Maritimes, dat binnen wilde vallen, ont
ving het sein, dat dit onmogelijk was,
waarop het weder het ruime sop koos.
Bij La Corunna is een stoomtrawler
op de kust geworpen; de geheele be
manning, bestaande uit elf personen,
verdronk.
Een telegram uit St. Sebastien meldt,
dart do stormvlagen voortdurend in
kracht toenemen; het water stroomt
van de nabijgelegen bergen de huizen
binnen. De rivieren wassen, haast zien-
deroog, zoodat het ergste gevreesd
wordt.
Hofberichten.
H. M. de Koningin en Z. K. H. de
Prins geven Woensdag 2 Februari
a. e. ten Paleize een thé dansant.
Uit de Staatscourant.
De gew. aulientie van den Min.
van Landbouw zal Woensdag 2 Febr
die van den Min. vao Oorlog Don
derdag 3 Februari e.k. niet plaats
hebben.
"De Belgische Missie
De Belgische Missie is Zaterdag
ochtend naar Brussel teruggekeerd,
aan het station uitgeleid door den
Adjudant der Koningin, baron Van
Asóeck, die door de Koningin aan
de zending was toegevoegd, en door
den Belgischen gezant, baron Guii-
lanme, en verdere leden der legatie.
Da Eerersad.
Naar men aan de „Ned." bericht,
beeft dr. Kuvper reeds voor geruimen
tijd den heer J. E. N barou Scnim-
tneipeDninck van der Ove van Hoe-
v«lakèn, voorzitter van de Eerste
Kamer der (Staten Generaal, verzocht
zich met de samenstelling van een
commissie van beoordeeling in de
bekende zaak te willen belasten. Deze
heeft hieraan welwillend gevolg ge
geven. En thans kan worden mede.
gedeeld, dat in deze commissie zitting
hebber, genomen de beerenjbr. mr,
P. J. Swirideren, vice president van
den Raad van State, uur. H. J. Kist,
oud procureur gene ail bij het ge
rechtshof te Amsterdam, en jbr. mr.
A. P. C. van Karnebe-'k. oud-minister
van Buitenland-ohe Zaken, minister
van Staat, en lid van ds Tweede
Kamer der Staten Generaal.
De nieuwe reizigerstarieven.
Wij deelden reeds mede, dat de
minister van Waterstaat san de beide
groote spoorwegmaatschappijen heeft
bericht, dat invoering van de nieuwe
rei zigei statieven op 1 Januari 1911
woidt goedgekeurd.
Naar het. „Vadmeldt, heeft, dé
minister echter bezwaar gematikt togen
het voorstel der Maatschappijen om
van 1 Februari 1910 af oe abonne
mentskaarten volgens bet bestaande
tarief slechte af te geven met een
geldigheidsduur niet langer dan tot
1 Januari 1911. Daaruit toch zou een
zeer aanzienlijke prijsverhoogiDg voort-
vloeieu voor het i.ublitk, dat in dit
geval dau geeu gelegenheid zou heb
ben van de bestaande prijsverlaging
voor abonnementskaarten met lange-
ren geldigheidsduur (12 maandeD)
gebruik 'te maken.
Do beschermende rechten in
Venezuela.
Uit Venezuela zijn te Hamburg
oer chten ontvangen (zoo melit de
„Kö n sche Ztg") volgens welke
V» zut-lu on erwaob'f veranderng
82)
..HG lag- volstrekt niet in het
ka.rakter van.mijn "broeder om buiten
Fiijh weten een testament te maken."
Welnu, waarom maakt ge n dan
zoo ongerust over 'den terugkeer
tover schoonzuster,'" sprak Philippe
4e Ütpquebrune ,oj> zoo kouden en
•Tottenden toon, dat wanneer Clara
M voornemens geweest was hem in
'4et .vertrouwen te nemen, al hare
l)ei,ging daartoe op dat "oogenblik
^e.ker plotseling verdwenen zou zijn.
Mjaar h,et was niot het verlcdene
4at ha-ar kwelde.
„Al heeft mijn broedei geen tes-
"hunr-nt nagelaten.' sprak ze, „iets
and rs wel.
„Wia.t dan?
„Een dochter.
„Maar die is immers dood
„Ja," ^antwoordde ölara 'zonder
blikken of blozen. ..Miaar zo is pas
«estórvea na hei o verlijden van den
öUüjkies, hoeft dus vim hem geërfd
'-n haar moedor heeft recht op een
vh;:rde der erfenis van Leonie de
V,
Philippe de IbKjuebrune werd rooi
V:i loom.
niet
„Gij raaskalt," sprak hij
heel beleefd.
„Volstrekt niet. Mjjn notaris, de
heer Charles IJchay, heeft jnij zelfs
al gewaarschuwd, toen ik de erfe
nis van mijn broeder aanvaardde,
dat ik iederen dag voor de noodza
kelijkheid van die. uitkeering aan
de gravin de Clavières zou kunnen
komen.''
„En dus zouden wij verplicht kun
nen worden een vierde van ons ver
mogen aari die vrouw uit te keeren
„Als zij het opeischi, valt er niet
aan te ontkomen."
„Dat alles wist gij, »n ge hebt
er mij niets van gezegd!"
„Wel, wat zoudt ge dan gedaan
hebben, als ge het geweten h,adt?"
„Natuurlijk zou ik dan niet met
je getrouwd zijn! D:an was ik ten
minste niet de dupe geworden zoo
als nu."
„Laten wij de dingen juist opvat
ten." sprak Clara op ijskouden toon.
„Ge heJbt drie millioen geeischt
om met mij in het huwelijk te treden.
Ik ..heb 'u twaalf millioen j meege
bracht. Zelfs wanneer we nu die drie
millioen aan de gravin de Clavières
zouden 'moeten uil keeren, zoudt ge
nog een vrouw' hebben, die negen
millioen (vermogen heeft, dus drie
maal zooveel als ge aanvankelijk
verwaehttel Hoe kunt ge dus ver
klaren de dupe te zijn geworden?"
En 'toen hij, stilzwijgend erken
nende dat zij gelijk had, eenigszins
verlegen voor zich uit keek, kreeg
Clara jn [ha-ar grooten hartstocht
voor dezen man terstond weer me
delijden met hem.
„Laten We liever het beste mid
del zoeken om die aderlating te voor
komen, in plaats van te twisten en
elkaar onaangenaamheden te zeg
gen", sprak ze. „Wees overigens
overtuigd dat ik alles zal doen wat
in mijn vermogen is om jou gemoeds
rust zoowel 'als de Jnjjne te ver
zekeren."
Die hartelijke woorden ontwapen
den de boosheid van den hertog vol
strekt niet. Hij haalde onverschillig
de schouders op- „Het 'rekenen is
jou zaak," sprak hij. „Ilt moet mijn
gew'one amusementen hebben, en
mijn persoonlijk inkomen van 150000
francsvan het overige trek ik mij
niets a,an. Daar moet gij maar voor
zorgen. En laten we nu maar naar
'bed gaan, ik val om van slaap."
„Philippe," sprak Clara op za,ch
ten toon, „wees toch niet zoo wreed-
Onze gemeenschappelijke belangen.."
Hij viel haat ruw in de rede.
„Al genoeg," sprak hij. „Ge weet
dat zulke gesprekken mij ergeren en
verbitteren."
,Hij wendde zich af en ging naar
zijn kamer. Maar nog even omkij
kende, zag' hij Clara bitter schreien.
De tranen der ongelukkige vrouw
maakten echter niet den minsten in
druk op den hertog. Hij veinsde ze
niet te zien.
„A propos", sprak hij. „Morel;
schrijft pnij uit Boquebrune da,t de!
toren noodig hersteld moet worden, j
Hij heeft een slecht jaar gehad daar
ginds. W,e zullen hem moeten zen
den wat hij noodig- heeft."
„Hoeveel is het?"
„Ik geloof zoo iets rvan vijftig
duizend francs."
Woedend sprong de hertogin op.
„Zooveel heb ik niet eens," riep ze
uit.
..Ik ook niet," w.as het antwoord.
„Maar gij' moet zo maar zien te
krijgen. Het is nu eenmaal noodig."
(Wanneer Philippe geldgebrek had,
kwia.rn toevallig altijd de rentmees
ter Morel om de een of andere nood
zakelijke herstelling. En dan zond
Clara óf het geld aan den rentmees
ter, die het dan aan zijn meester
overmaakte, óf zij' gaf hef aan Phi
lippe. die het dan natuurlijk voor
zich zelf" gebruikte.
„Ach (mijn God," zuchtte de on
gelukkige vrouw', „zou dat dan mijn
straf zijnMen zou zeggen dat
hij een afschuw van mij heeft, zóó
behandelt hij! (mij. En dat na al
hetgeen ik voor hem al gedaan heb!"
De (slaap wilde dien nacht niet
komen om haar van die ongelukkige
gedachten te bevrijden. Als zoovele
spookbeelden kwamen de namen van
haar echtgenoot, van Richard en Ma
deleine de 'Clavières en van Reine
Giaube haar telkens weer voor den
geest.
{Maar ook de hertog sliep niet. i
Hem benamen de drie millioencn, j
die h'ij dreigde te verliezen, zijn
nachtrust. fW.ant slechter tijd kon
dit bericht wel niet gekozen hebben
om Ibesm te bereiken. Had hij al
aan den speelduivel welen te weer
staan, dat nam toch niet .weg dat
zijn verkwistingen hem veel grooter
sommen kosten dan zijn gemalin hem
verschafte. Reeds eenigen tijd ge
leden (had de bankier Mabille hem
een (Voorschot Van '500000 francs
verschaft, waarvoor het kasteel Ro-
quebrune als onderpand diende.
En juist den morgen van den dag,
Waarop Clara hem het gevaar voor
het verlies der drie imillioenen be
kend maakte, had (Mabille hem een
nieuwe leening geweigerd.
Zeer (beleefd maar ook zeer he
slist [had |de (bankier tot hom ge
zegd: Hertog, het kasteel Roque-
birune is het eepige wat ge uw vol
strekt .eigendom kunt noemen. Toen
ik u op deze bezitting' 500000 francs
leende, ben ik meer dan edelmoedig
geweest. Ik kan geen stap verder
gaan 'dan met de handtsekening
uwer gemalin als onderpand."
Philippe trachtte den bankier tot
andere gedachten te brengen, maar
tevergeefsch w'as al z:ijn moeite. Ma
bille bleek onvermurwbaar.
„Welnu," sprak de, hertog knar
setandend, „dan zal ik Clara's hand-
teekening weten te verkrijgen."
IV. De volmacht.
Eenige dagen later werden de erg
ste voorgevoelens der hertogin be
waarheid.
Een deurwaarder kwam uit naam
van de gravin de Clavières. bijge
staan door George Richard de Cla
vières, het vierde gedeelte opeisc.hen
van de erfenis, door de kleine Leo
nie de Cypières nagelaten.
Angstig had Clara zich afge
vraagd of nu ook haar verdere ang
sten zich niet in feiten zouden om
zetten. En (met naamloozen schrik
bedacht ze, dat ze van Madeleine en
haar echtgenoot alles te vreezen had.
Meer dan ooit drukte haar de ge
dachte aan haar eenzaamheid en ver
latenheid.
Ofschoon gehuwd, stond ze toch
nagenoeg alleen op de wereld. Wie
zou haar tegen haar .vijanden ver
dedigen
Daar trad Philippe binnen.
„Wacht, ge op mij," vroeg hij
vriendelijker dan gewoonlijk, want
hij wilde vandaag van Clara de
handteekening zien te verkrijgen, die
Mabille als onderpand voor verdere
voorschotten eischic.
Clara vertelde hem terstond welk
een onaangenaam .bezoek zij gehad
had. De vlugge geest van den her
tog ontdekte in die zaak terstond
een middel om de ha: 'tcekening zij
ner vrouw te verkrijgen.
Wordt vervohjd.
