DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Moeder en Martelares
ICiit«ler%88isir«®t H£i§«Sf-3ll9 Haaptem
oui.de» Ml III80,.Dmm tïtl 'SI?1
Waarom Esperanto?
BUITENLAND.
gemengde Buifenlandsche berichten
BINNENLAND.
MAAN O Am.: 3i JAN. IfMO.
34ste Jaargang No, 7105
eer aiR-ijvaen voor Haarlem
uw
üureaux van Redactie en Administratie i
Swiepaommwnaai! 1425.
Voor advertentiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich tot RICARQO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, int. Telefoon 1020.
FRANKRIJK.
GRIEKENLAND
FEUILLETON.
I
C*P'
HIE UtMLEHSQE COMMIT
A SO KHtMEMTSPRMSi
Toot (ie plaatsen, waar em agent l« gevestigd (kom der gemeente)
Voor de overige plaatsen in Nederisnfntnoo per post
ifson■ri'ü' e imwmqr-
f 1,85
1.35
„0,08
FfftW DER ADVERTERTIÊN:
Van 16 regels 66 oent (contant 50 cent). Iedere regel meer 10 cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 2# cent.)
Reclame# dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (A contant).
4Sie bet&iende «brnsaés op dit blad, die in hot toen»! «otter verzekeringspolis zijn.
el rTLDKJS H
levenslange onge-
ohiktheid tot
werKen
lil
GUL OEM bp
overliider.
GULDEN bij
verlies van ée»
hand of voel.
volgens de bepalingen op de polissen vermeid, tegen ongelukken verzekerd voor:
verlies »a» $j f g1 verlies van
éan oog. jf j&JE BJf pcii duim
60
één
wijsvinger.
15
GULDEN b?
verües van
éen anderen
vinger.
>e «itkeering dezer bedrage» wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocesn", Bijkantoor voor Haarlem de Nederiandsche Credietbank Nieuwe Gracht II.
Onder de Katholieken wint de Es-
pei antobeweging* meer en meer veld.
Men ziet alom vergaderingen beleg
gen, lezingen en cursussen houden,
congressen organiseer en, bonden en
afdeelingen van bonden stichten,
maand- en weekbladen oprichten. En
da.t allesom het lanleeren van
een taal T a n t d e b ruit pou r
u. n e omelette? J a, dat ware toch
wel wat ongeëvenredigd aan liet
doel, ook al gaat het om een taal.
zoo gemakkelijk en doelmatig, zoo
mooi en zoo architectonisch saam-
gesteld als het Esperanto.
Als er geen hooger doel watt waar
om moesten dan de Katholieken,
waarom de socialisten een afzonder
lijken Esperantistenhond hebben?
Er bestaat, evenmin een katholiek
als een socialistisch Esperanto.
Het. leeren van Esperanto moet
a,an Katholieken zooveel mogelijk
Worden aanbevolen, maar niet als
doel. Het. kan slechts middel
zijn. De tijd, dien wij daaraan be
steden, slechts een tijd van voorbe
reiding.
Middel waartoe? Voorbereiding'
waarop
Men heeft in de kranten .gelezen,
dat er tegen Paschen in Parijs een ka
tholiek Esporanto-congres" wordt
gehouden. Veelal heeft men dat ver
keerd opgeval, 't Is ook een ver
keerde naam. AYaiit alweer congres
sen houden ter bevordering van een
laai kan goed zijn voor een tijd. Als
de leerjaren voorbij zijn. wordt het
tijd om de taal 1e gebruiken.
Het, congres te Parijs zal het Es
peranto gebruiken als voertaal.
Dertien nationaliteiten schrijft
Abbé Cl- Colas hebben zich tot
nu toe doen inschrijven, om dat con-
gTes bjj te wonen: een algemeen
katholiek congres. Onderwerpen
van algemeen katholieken aard en
internationale strekking- komen daar
ter sprake. Dat is alleen mogelijk,
als men zich kan uitdrukken in een
wereldtaal, die door alle deelnemers
wordt .verstaan. Zoo Iets .is juist
voor de Katholieke Kerk van on
berekenbaar ver strekkende betceke-
nis. Zoo iets is echter in de negen
tien eeuwen van haar bestaan ml
voor 'het eerst mogelijk
Nederland zal daar in Parijs voor
den dag komen met ol'ficiëele rap
porten over .enkele bij uitstek Ka
tholieke werken, die het aan de. heele
Roomsche wereld fier mag laten
zien. Ik zal er maar twee noemen:
de Kath, Sociale Actie en de strijd-
colonne Voor Eer en Deugd. Immfers
ook de bestrijding van openbare on
zedelijkheid en pornographie kan
slechts winnen in kracht door inter
nationale aaneensluiting*. Zoo zijn er
vele punten, die al wat katholiek is
over de heele wereld maken tot
geestverwanten. Wat het geestver
wantschap voor een groot deel ijdel
maakte tot 'heden, is het verschil van
nationaliteit, zich kenmerkend en
verschil van taal. Dat is nu gedaan
En daarom is Esperanto een wel
daad. voor niemand in hoogere mate
dan juist voor Katholieken.
Wij weten en wisten, dat we in de
heele wereld menseden hebben, die
denken en voelen en willen als wij,
bijl elkander konden de konings
kinderen niet komen; het water was
veel te diep.
Esperanto zal de brug slaan van
landaard tot landaard, en in Parijs
zullen voor die brug de eerste palen
worden ingeheid.
Het onmiddellijke doel van ons
werken kan vöorloopig zijnKatho
lieken samenroepen, om Esperanto te
leeren, Esperanto per Katoli-
kisrao: maar het 'hoogere, idealer
wit. straalde daarbij van verre en
uit den hoogeK a t o 1 i k i s m opcr
Esperanto's
R. G. VAK POPPEL.
I>E SEINE DAALT!
Zaterdag* konde we onder „Laatste
Nieuws" van onzen bijzonderen cor
respondent te Parijs reeds hoopvolle
telegrammen opnemen over den toe
stand in .Frankrijk.
De Seine daalt!
En dat is .sedert dien zoo gebleven
de toestand is ietwat verbeterd en
hel: water wijkt tui de straten.
Inüissehen heeft diet- water zijn
vernielende werking al gedaan: de
straten blijven instorten, de huizen
zijn gescheurd, en de Metro is nog
altijd geheel en al een wlaterloozing.
Ook het Rois de Boulogne is schrik
kelijk gehavend, en de schade is
vooralsnog: niette overzien, afgezien
van het, ontzettende gebrek dat door
duizenden die van alles beroofd zijn,
geleden wordt.
En naarmate de toestand te Pa
rijs en stroomopwaarts verbetert,
wordt de toestand stroomafwaarts
onrustwekkend. De gemeente Genne-
villiers staat geheel/onder water;
de diepte wisselt af tussc.hen 2 en
meter.
Të Pa.tcaux en Keumy staan vele
huizen op instorten.
Op liet eiland Liacroix bij Rouen.
wees de peilschaal gisterenavond 10
M. 5 cM. aan.
Tooneelen
uit P a r ij s
Evenals in de vreeselijke dagen
v?n 1870. toen zij in duizenden naar
de Seine-kaden trokken om de ge
wonden te zien arriveer; n van de
slagvelden der Marne, zoo is ook
thans weer de rivieroever bet voor
werp van een pelgrimstocht voor
myriaden, 's Avonds richten de Pari-
siennes, die de theaters verlateD, hare
auto's naar de Pont de l'Alma ufeen
mdere bedreigde brug en loopen in
hare satijnen schoentjes naar de horst
wering om er te genieten van het
schouwspel van een modderachtigen
stroom, buiten zijne oevers voort
stuwende, te midden der duisternis
of het zwakke schijnsel der olielampen.
Want de Lichtstad is nu in werkelijk
heid de slijk- en modderstad geworden,
óók in niet-figuurlijken zin 1
Toen 't water de bekende Au Prin-
tempsgebouwen binnenstroomde, ont
stond er begrijpelijkerwijze groote
verwarring. Het eerst liep de afdeeling
onder, waar de lingeriën, handschoenen
en keuken-artikelen worden verkocht.
De verkoopers trachtten de enomie
voorraden goederen te redder,, doch
de onstuimige stroom spoelde in alle
hoeken en weldra zag men hand
schoenen, blouses en koekepannea
dooreen in bet modderige water drij
ven. Om 4 uur werden de winkel
juffrouwen naar huis gezonden en
was het groote gebouw in duisternis
gedompeld. De moode élégant, die bij
Dunnil et Larue wilde gaan dineert n,
werd aan de deuren dier inrichtingen
ontvangen door de gérants, die ver
klaarde dat zij hunne gasten lot
hun spijt niet koodeu bedienen, daar
zij hun niets anders konden voor
zetten dan water en modder, waar
mede de iceukens gevuld waren. -
Vele der meest bekende winkelsin
ds Itue de la Paix moesten eveneens
sluiten.
De katholieke
geestelijkheid
in de ramp.
Kardinaal Merry del Val heeft aan
Mgr. Amette, aartsbisschop vaa ParijB,
het volgende telegram gezonden: „De
Heilige Vader, zeer bewogen door de
ramp, die Frankrijk en in het bijzonder
het aartsdiocees Parijs heeft getroffen,
draagt mij op aan Uwe Doorluchtige
H oog waardigheid zij ue levendige smart
le betuigen en u voor de meest urgeote
behoeften, de som van dertigduizend
francs toe te zenden".
De aartsbisschop zet zijne bezoeken
in de overstroomde streken voort. Ta
Cboisy slaagde de pastoor Juge met
zijn tyvee kapelaans er in. met de hulp
van het gemeentebestuur, 300 personen
te huisvesten en te voeden, 't zij in
den katholieken kring, 't zij in het
patronaat of in huizen van vrienden.
De burgemeester, anders van weinig
regiiieuse gevoelens zag zich gedwon
gen in de openbare raadszitting de
toewijding der geestelijkheid te hul
digen.
Mgr. Amette wordt overal sympa
thiek ontvangende moeders vragen
ziju zegen voor hun kinderen en de
dakloozen vertellen van hun ongeluk.
Voor ieder heeft hij een bemoedigend
woord. Mgr. Gibier, bisschop van
Versailles, bezocht ook reeds verec'nei
dene parochies m verleende hulp
Overal werd de prelaat met treffende
blijken van eerbied en dankbaarheid
ontvangen.
H.ET MILITAIRE PRO'NUNCTAMENTO
Het militaire element is bezig, het
laad le dringen naar een nieuwe
Grondwet.
Een „constituante" of nationale
vergadering zal nu worden bijeenge
loepen en een concentratiekabinet uit
alle partijen zal worden benoemd om
deze kwestie te regelen.
Hoe de houding der officieren
tegenover dit kabinet zijn zal is nog
niet te zeggen: de beeren scoijnen
bet nog niet eens te wezen 1
Gemengde, .huwelijken. Over dit
onderwerp hébben we dezer dagen een
en ander gehoord, dat zijn uitwerking
zeker niet gemist zal 'hebben. Hot
zij onzerzijds nog geoorloofd, het vol
gende daarbij te voegen als een be
wijs van de redelijkheid van den eisch,
dat Katholieken geen gemengd huw e
lijk aangaan. Dezer dagen had n.I. plaats
een conferentie der Engclsehe Rabbij
nen, in de Berkeleystraut te Londen,
en deze conferentie van Joodsche gees
telijken is vooral hierdoor merkwaar
dig, dat de aldaar bijeengekomen .lo
den op krachtige wijze,, de gemengde
huwelijken veroordeeld hebben lus-
sehen Joden en niet-Joden.
Alle aanwezige rabbijnen bleken even
onverzettelijk gekant tegen zulke huwe
lijken, als de vurigste aanhanger van de
Sehulchan Arach ooit kan geweesl zijn.
Zij voerden eenparig hetzelfde be
slissende argument tegen de .gemengde
huwelijken aam en dit was gebaseerd
op den alles beheëïsch'enden plicht van
zelfbehoud, want indien er iels zeker
was, dan stellig wel dit, dat bij zulke
huwelijken de Joodsche partij in verre
weg <le meeste gevallen verloren ging
voor het Jodendom, en zoo deze zélve
niet, dan tocüi zeker do kinderen,
omdat in den gewonen loop van zaken
een godsdienst met moeilijke voor
schriften liet meestal moet afleggen le
gen een met gemakkelijkere.
Deze inzichten werden krachtig on
dersteund door rabbijn Dr. Salomon,
die verklaarde, dat het geheim van het
Huwelijksgeluk gelegen is in <le eenheid
van gedachten en gevoelens; en dal
deze eenheid nooit kan beslaan, wan
neer man eit vrouw verschillen pp dit
ee.no gewichtigste punt, den godsdienst,
die alleen in staat is, de menschheid
in vrede bijeen te brengen en bjj een
te houden.
De .Katholieken mogen zich dil in 't
oor knoopen!
Een bad in portwijn, liet s.s.
„Pundo", dat van Russaroh over Al
giers en Valencia naar Londen voer,
heeft een vreeseilijk.e reis gehad, of
schoon het nu behouden op de Theems
ligt. Aldoor heeft het schip door storm
gevaren en wel het hevigst had 'l te
lijden in do beruchte Golf van Biseaye.
Onder meer had het schip eenige groo
te vaten portw ijn in en door helt slin
geren e,n stampen sprongen de duigen
dier fusten en stroomden circa 14.000
liter van den kos'.elijken drank in hel
tusschendek. De bemanning waadde tot
aan de knieën door het druivennat en
meermalen viel een hunner en ging
in den Wijn kopje onder. De kapi
tein beval, dat men den wijn met em
mers zou uitscheppen en overboord
werpen, maar dat moest onder streng
toezicht geschieden om le beletten, lal
de matrozen zich er aan bedronken.
-Christendom in Japan. Dikwijls
worden er over het veldwinnen s an. het
Christendom m Japan ai te optimisti
sche berichten de wereld ingezonden.
De aankomst van den aartsbisschop van
Tokio te Rome, Mgr. Magbure, die zes
tien jaar in Japan is -werkzaam ge
weest, zal misschien aanleding geven
lol volledige inlichtingen
Enkele (lagen vóór zijn vertrek naar
Europa, mocht Mgr. 'Magbure. nog liet
kerkelijk huwelijk inzegenen van. de
dochter van den overw innaar van Port-
Arlhur, met een Frauschen zee-officier.
De geheel e Japansche adel woonde de
kerkelijke plechtigheid hij.
Men moet echter niet denken, dat
Japan aan den vooravond staat van
een. bekeering tot liet Christendom,
zelfs nog niet voor een beduidend ge
deelte.
Opder do vele hinderpalen, w elke
deze bekeering in den weg staan is wel
<le voornaamste dat het Christendom
eigenlijk voor de Japanners het karak
ter draagt van een vreemde importatie.
Voor een land, dat voornamelijk rust op
trhdüic en vereering van hel voorge
slacht, is dit wel de grootste moeilijk
heid.
Daaruit laten zich ook verklaren de
naar verhouding zoo geringe resulta
ten der Christelijke missies. Op een be
volking van 50 millioen telt men
slechts een 150.000 Christenen, waar
van 00.000 Katholieken.
Ten tijde van den li. Franciscus Xa-
verius waren -er nog een millioen, doch
in 1614 kwamen de bloedige christen
vervolgingen. Toen in 1800 de Euro
peanen weder in hot land mochten ko
men, warén er nog slechts 30.000 Ka
tholieken over. Als het Evangelie ech
ter door inlandsche priesters zou wor
den gepredikt, zou men zeker op gun
stige resultaten kunnen rekenen.
Storm, overstroomingen, sterke
sneeuw- en regenval: het is in alle
lauden van Europa vrijwel koekkoek
één zang. Uit die enkele berichten, wel
ke uit Spanje komen, schijnt men te
mogen afleiden, dat het ongelukkige
land voor de tweede inual in korten
tijd door een gew eldig noodweer geteis
terd wordt.
Op de. westkust spookt de Oceaan
zoodanig, dat de haven van Bilbao voor
de schepen onbereikbaar is: het stoom
schip „Annam", van de Messageries-
Maritimes, dat binnen wilde vallen, ont
ving het sein, dat dit onmogelijk was,
waarop het weder hot ruime sop koos.
Bij La Gorunna is een stoomtrawler
op de kust geworpen; de geheele be
manning, bestaande uit elf personen,
verdronk.
Een telegram uil SI. Sèbastien meldt,
dat dc stormvlagen voortdurend in
kracht toenemen; hel water stroomt
van de nabijgelegen bergen le huizen
binnen. De rivieren, wassen haast zien
deroog, zoodat het ergste gevreesd
wordt.
Hofberichten.
H. M. de Koningin en Z. K. H. de
Prins geven Woensdag 2 Februari
a. s. ten Paleize een thé dansant.
Uit de Staatscourant.
De gew. audiëntie van den Min.
van Landbouw zal Woensdag 2 Febx
die van den Min. van Oorlog Don
derdag 3 Februari e.k. niet plaats
hebben.
De Belgische Missie.
De Belgische Missie is Zaterdag
ochtend naar Brussel teruggekeerd,
aan het station uitgeleid door den
Adjudant der Koningin, baron Van
Aeoeck, die door de Koningin aan
de zending was toegevoegd, en door
den Belgischen gezant, baron Guii-
laume, eu verdere ieden der legatie.
De Eereraad.
Naar men aan de „Ned." bericht,
heeft dr. Kuyper reeds voor geruimen
tijd den heer J. E. N baron Schim-
meipenninck van der Oye van Hoe
velaken, voorzitter van de Eerste
Kamer der Staten Generaal, verzocht
zich met de samenstelling van een
commissie van beoordeeling in de
bekende zaak te willen belasten. Deze
beeft hieraan welwillend gevolg ge
geven. En thans kan worden mede
gedeeld, dat in deze commissie zitting
hebben genomen de heerenjhr. mr.
P. J. Swinderen, vice president van
den Raad van State, mr. H. J. Kist,
oud procureur gene.-ail bij het ge
rechtshof te Amsterdam, en jhr. mr.
A. P. C. van Karnebeek, oud-minister
van Buitenlandeche Zaken, minister
van Staat, en lid van de Tweede
Kamer der Staten-GeDeraal.
De nieuwe reizigerstarieven.
Wij deelden reeds mede, dat de
minister van Waterstaat aan de beide
groote spoorwegmaatschappijen heeft
bericht, dat invoering van de nieuwe
reizigerstarieven op 1 Januari 1911
wordt goedgekeurd.
Naar het „Vad." meldt, heeft de
minister, echter bezwaar gemaakt tegen
bet voorstel der Maatschappijen om
van 1 Februari 1910 af ne abonne
mentskaarten volgens bet bestaande
tarief slechts af te geven met een
geldigheidsduur niet langer dan tot
1 Januari 1911, Daaruit toch zou een
zeer aanzienlijke prijsverhoogiDg voort
vloeien voor het publiek, dat in dit
geval dan ,-cen gelegenheid zou heb
ben van de bestaande prijsverlaging
voor abonnementskaarten met lango
ren geldigheidsduur (1*2 maanden)
gebruik te maken.
De beschermende rechten in
Venezuela.
Uit Venezuela zijn te Hamburg
berchten ontvangen (zoo meldt de
„Könische Ztg") volgens welke
VeczuHa onverwachts verandering
82)
„Het la# volstrekt niet in hef
karakter van mijn broeder om buiten
mijn weien oen testament te maken."
„Welnu, waarom maakt .ge u dan
zoo ongerust over den terugkeer
uwer schoonzuster, sprak Philippe
de Roquebrune op zoo kouden en
.spotlenden toon. dat wan fifed11 ara
al voornemens geweesl was hein in
het vertrouwen te nemen, al hare
neiging daartoe op dat "oogenblik
zeker plotseling verdwenen zon zijn.
Al aar het was niet het verledone
dar haar kwelde
broeder geen tes-
"n." sprak ze, „iets
„Al heeft my
lament nagelat'
anders wel.
„Wat dan?'
..Een dochter.
„Maar die is immers dood?"
„.Ja." antwoordde Clara zonder
blikken of blozen. „Maar ze is pas
gestorven na het overlijden van den
markies, heeft, dus van hem geërfd,
en haar moeder heeft recht op een
vierde der erfenis van Leonie de
Oypières.
Philippe de Roquebrune werd rood
van toorn
niet
sprak hij
Mijn notaris, de
„Gij raaskalt,'
heel beleefd.
„Vol,strekt niet.
heer Charles Debay. heeft mij zelfs
al gewaarschuwd, toen ik de erfe
nis van mijn. broeder aanvaardde,
dat ik lederen dag* voor de noodza
kelijkheid van die uitkeering aan
de gravin de Clavières zou kunnen
komen."
„En dus zouden wij verplicht kun
nen worden een vierde van ons ver
mogen aan die vrouw uit te këeren
„Als zij het opeisclit, valt er niet
aan te ontkomen."
„Hat alles wist gij, en ge hebt
cr mij niets van gezegd
„Wel. wat zoudt ge dan gedaan
hebben, als ge het geweten hadt
„Natuurlijk zou ik dan niet .met
je getrouwd zijn/ Dan was ik ten
minste niet de dupe geworden zoo-
als nu."
„Laten wij de dingen juist opvat
ten," sprak Clara op ijskouden toon.
„Ge hebt drie millioen geeiseiit,
dm met, mij in Ihet huwelijk te treden.
Ik heb u twaalf millioen meege
bracht, Zelfs wanneer we nu die drie
millioen aan de gravin do Clavières
zouden inoeten uitkeeren, zoudt ge
nog een vrouw lubben, die negen
millioen (vermogen heeft, dus drie
maal izooveel als ge aanvankelijk
verwachtte!. Hoe kunt ge dus ver
klaren de dupe te zijn geworden
En toen hi.i, stilzwijgend erken
nende dat zij gelijk had, eenigszins
verlegen voor zich uit keek, kreeg
Clara pn (haar grooten hartstocht
voor dezen man terstond weer me
delijden met hem.
Laten <we liever het beste mid
del zoeken om die aderlating, te voor
komen, in plaats van te twisten en
elkaar onaangenaamheden te zeg
gen", sprak ze. „Wees overigens
overtuigd dat ik alles zal doen wat
in mijn vermogen is om jou gemoeds
rust Zoowel nis de piijne te ver
zekeren."
Die hartelijke woorden ontwapen
den de boosheid van den hertog vol
strekt niet. Hij haalde onverschillig
de isc.hou.ders op. „Het rekenen is
jou zaak," sprak hij. „Ik moet mijn
gew'one amusementen hebben, en
mijn persoonlijk inkomen van 150000
francs: van het overige trek ik mij
niets aan. Daar moet gjj maar voor
zorgen. En laten we nu maat* naar
bed gaan. ik val om van slaap."'
..Philippe." sprak Clara op zoch
ten toon, „wees toch niet zoo wreed.
Onze gemeenschappelijke belangen.."
Hij viel haar ruw in de rede.
„Al genoeg'," sprak hij'. „Ge Aveet
dart. zulke gesprekken mijl ergeren en
verbitteren."
Hij wendde zich af en ging' naar
zijn kamer. Maar nog* even omkij
kende, zag hij Clara bitter schreien.
De tranen der ongelukkige vrouw
maakten echter niet den minsten in
druk op den hertog. Hij veinsde
niet te zien.
A propos"sprak hij, „Morel i
schrijft mij uit Roquebrune dat de
toren noodig hersteld moet worden, j
Hij heeft een slecht jaar gehad daar
ginds. AVe zullen hem moeten zen
den wat hi.i noodig heeft.
„Hoeveel is het?"
„Ik geloof zoo iets ,v.an vijftig
duizend francs."
AVoedend sprong de hertogin op.
„Zooveel heb ik niet eens," riep ze
uit.
..Ik ook niet," was bei antwoord.
„Alaar gij moet ze maart* zien te
kry'gen. Liet is nu eenmaal noodig."
Wanneer Philippe geldgebrek liad.
kwam toevallig altijd de rentmees
ter Morel oni de een of andere nood
zakelijke herstelling. En dan zond
Clara, óf het geld .aan den rentmees
ter, die het dan ,aan zijn meester
overmaakte, óf zij gaf het aan Phi
lippe, die het dan natuurlijk voor
zich zelf gebruikte..
„Ach rtnijn God." zuchtte de on
gelukkige vrouw:, „zou dat dan mijn
straf zijn! Men zou zeggen dat
hij een afschuw van mij heeft, zóó
'behandelt hij (mij. En dat na al
hetgeen ik voor hem al gedaan heb!"
De !sla,ap wilde dien naclil niet
komen oni haar van die ongelukkige
gedachten te bevrijden. Als zoovele
spookbeelden kwamen de namen van
haar echtgenoot, van Richard en Ma
deleine de Clavières en yan Reine
Gfau.be haar telkens weer voor den
veest.
Maar ook de hertog sliep niet.
Hem benamen de drie millioenen,
die h'ij dreigde te verliezen, zijn
nachtrust,. Want slechter tijd kon
cl it bericht wel niet gekozen hebben
om hein te bereiken. Had li ij a l
aan den speelduivel weten te weer
staan. dat nam toch niet weg dat
Zijn verkwistingen hem veel gxooter
sommen kosten dan z'ijn gemalin hom
verschafte. Reeds *eenigen tijd ge
leden (had de bankier Mabille hem
een (Voorschot Van '500000 francs
verschaft, waarvoor het kasteel Ro
quebrune als onderpand diende.
En juist den morgen van den dag*.
Waarop Clara hem het gevaar voor
het verlies der drie millioenen be
kend maakte, had Mabille. henw een
nieuwe leening geweigerd.
Zeer 'beleefd maar ook zeer be
slist (had (de bankier tot hem ge
zegd: ,..Hertog. liet kasteel 'Roque
brune is het eenige wat ge uw vol
strekt eigendom ku.n1 noemen. Toen
ik u op deze bezitting 500000 francs
leende, ben ik meer dan edelmoedig
geweest. Ik kan geen stap verder
gaan "dan met de handlerkeuing
uwer gemalin als onderpand."
Philippe trachtte den bankier tot
andere gedachten te brengen, maar
tcvergeefsch was al zijn moeite. Ma
bille bleek onvermurwbaar.
..Welnu." sprak de hertog knar
setandend. „dan zal ik Clara's hand-
teekening weten te verkrijgen."
IV. De vo 1 macht-
Een ige dagen later werden dc erg
ste voorgevoelens der hertogin .be
waarheid.
Een deurwaarder kwam uit naam
van de gravin de Clavières- bijge
staan door George Richard de Cla
vières, het vierde gedeelte opeischen
vén de erfenis, door de kleine Leo
nie de Cypières nagelaten.
.Angstig had Clara zich afge
vraagd of nu ook haart* verdere ang
sten zich niet in feiten zouden om
zetten. En jmet naamloozen schrik
bedacht ze, dat ze van Madeleine eu
haar echt genoot alles te vreezen had.
Aleer dan ooit druïde haar de ge
dachte aan haar eenzaamheid en ver-
la tenheid.
Ofschoon (gehuwd, stond ze toch
nagenoeg alleen op de wereld. Wie
zou kaar /tegen haar vijanden ver
dedigen
Daar trad Philippe binnen.
„Wacht ge op mij," vroeg hij
vriendelijker dan gewoonlijk, want,
hij wilde vandaag- van Clara de
handteekening zien te verkrijgmy die
Mabille als onderpand voor verdere
voorschotten iciscnte.
Clara vertelde hem terstond welk
een onaangenaam [bezoek z'j gehad
had. De vlugge geest van den her
tog ontdekte in die zaak terstond
een middel om de handteekening zij
ne e vrouw te verkrijgen.
ordt vervolgd.
