De Luie Broodbakkerij
Smakelijk Brood
gsinssnnnQnn&Q]
M Solied Schoenwerk in
5 Ho. 19.
s
A. VON DER MOHLEN Gr. Markt 25
van uitsluitend prima kwaliteit.
Mengelwerk.
De blauwe japon,
Aan boord van de Prinses Helena.
a AMEGANG.
Haablemmebliede en spaabn-
HENRI J. C&RELS
voorheen Paul C. Kaiser,
T T
Het goedkoopste adres voor 0
I. PISCAER.
tx^x+x+xtxjxtxtxtx
Specialiteit in WITTE en TRICOT GQEDERER, ROCKER en BLOUSES.
Telefoon No 1478.
s-
Hoe men vroeger over de
fiets dacht.
Nimwegea, 2e Zuidpolderstraat 35; W.
v»n Worcum, Amsterdamsche vaart 40;
HEEMSTEDE.
J. A. M. v. d. Weiden Antz.
H. Bakker, Molenwerflaan.
H. G. van Hout, Wilhelminaplein
J. Huyg, Binnenweg.
J. en P. de Wildt, „Klein Bosch en
Hoven".
S. en C. Booms, Binnenweg 23.
OVEBVEEN.
W. J. Jansen.
C. de Vries, Dompvloedslaan 607, B
SCHOTEN.
B. Burger, H. v. d. Bos, W. J. v.
<1. Bos, H. A. Langendorf, allen te
Schoten.
Gebrs. Spanjaard, Bloemendaal.
J. v. d. Berg, Santpoort (Station).
J. v. d. Bronk, Santpoort (Station.)
J. P. Handgraaf, Santpoort.
WOUDE.
N. Jabroer, Spaamdam.
Renier Balm, Spaarnwoude.
N. Molenaar, Lagen Dijk.
W. v. Warmerdaip, Lage Dijik.
WelEerw. heer J. van der Mark,
kapelaan-commissaris.
DRIEHUIZEN.
WelEerw. heer F. A. Burwinkel, Ka
pelaan-Commissaris te Driehuizen.
P. Tervoort; G. Schoorl; L. Kroone;
P. Uiten da al'; L. Ter voort.
Zij, die zich bij de Propagandaclub
billen aansluiten, worden beleefd ver
docht zich te wenden tot den heer
G. Kromhout Azn., Secretaris, Oliesla
gerslaan 14, Haarlem.
De heeren Propagandisten zijn ook
bereid om abonnementen voor de „N
H. Ct." aan te nemen.
HÏLLEGOM.
j,B. K. Propagandaclub LEO XIII"
voor verspreiding van
R. K. Volkslectuur, te Hillegom en
Omstreken; ten huize van de heeren
Propagandisten, wier adressen
hieronder volgen, zijn te allen tijde
de boeken verkrijgbaar.
Jac .van Leeuwen, Havenstraat; F
Ruigrok, Loosterweg III; C. —oiieaaas.
Meerstr.; L. van Thol, Zilk; J. Siecher.
Mariastraat; M. Ruigrok, Loosterweg
Leidsche straat; J. van der Linden,
III; L. Bakker, Meerstraat; G. Brou
wer, Stationsweg; J. Leiten, Ringdijk.
W. van Maris, Weerestijnstraat; A. d
Linden, Weerestijnstraat; J. Lommerse
Rz., Oosteinde; Jae. Pijpers, Meer-
dorpstraat; A. Broekhof, Kalkovens; H
Kaptijn, Zilk; K. Hekman, Ringdijk on
Öer Hillegom.
LEVERT;
Afdeeling HAARLEM.
Nederlandsche B.-K. Volksbond.
BondsgebouwSmedestraat 23
(St. Bavo.)
Zondag 6 Febr., haf 1 uur,
Kalk- en Steenbewerkersgilde.
Maandag' 7 Febr., half 9 uur,
Ondersteuningsf o nds.
Dinsdag 8 Febr., half 9 uur al
gemeene vergadering Timmerl.-gilde
St Joseph, half 9 uur Bestuursver
gadering Schoenmakersgild St. Cris-
Pinus, half 9 uur Schildersgilde St.
Lucas.
[Wioensdaig 9 Febr., 9 uur repe
titie Zangvereenigiug, half 9 be
stuursvergadering Bouwvereeniging
St. Josteph. half 9 Outwikkelingsclub
„St. Thomas van Aquino". Spreker de
Leer J. A. de Lobel.
Donderdag 10 Febr., half 9 u.
Commissie van Bijstand, half 9 uur
Rederijkerskamer.
Vrijdag 11 Febr., half 9 uur,
Hoofdbestuur, half 9 uur Exploita
tie-commissie, half 9 uur bestuurs
vergadering Gemeentewerklieden.
Zaterdag 12 Febr. -10 u. zit
ting Steuncomité „Leo XIII". 8V2 u.
fitting Spaarbank „St. Antonius van
La.dua", 8 u. zitting Hulpspaarbank
ISchoterkwarti er). Half 9 u. opening
bibliotheek. Half 9 uur Spaarkas „.St.
bicolaas" (Winterprovisie). Half 9 uur
fitting Coöp. Bakkerij „Arbeid Adelt",
tet inschrijving van nieuwe leden.
Half 9 uur Commumefonds.
Fameus hei Bestuur,
Th. Broekhuijzen,
le Secr
Afdeeling SCHOTFN.
BomdsgebouwKerk! aan.
Eiken Zondag na de Hoogmis gele-
Senheid tot ruilen van boeken, der bi
bliotheek.
Namens het Bestuur,
B. Burger, Secr
Afdeeling VELSEN en O
Fr op.-Club.
„St. Antonius van Padua."
Groote propagandarvergadering
®p Zondag 6 Februari a.s., in het
Londsgebouw, 's avonds half 8 uur.
spreker de hee.r B. Th. de (Wolf,
Van Amsterdam. Onderwerp: „de
Strijd onzer dagen". Toegang vrij
Voor alle katholieke dames en hee-
boven de zestien jaax. De ver
gadering .zal worden opgeluisterd
door muziek en voordrachten.
Namens het Bestuur,
P. van 't Padje, Voorz.
JAC. ZUURBIER, Secr.
Afdeeling UITGEEST.
Zondag 6 Febr., algemeene ver
gadering (jaarverg.), 's avonds 7 u.
Punten van behandeling; Opening.
Notulen. Jaarverslagen van Pen
ningmeester en Secretaris. Verslag
commissie tot nazien der boeken. Be
stuursverkiezing nvegens periodieke
aftreding van de heeren P. TWaalf-
hoven, D. Lute, ÏW1 v. d. Eng, K
Molenaar en P. Veldmans. Kond-
vraag- Sluiting,
Candidaten voor 't Bestuur kun
nen worden opgegeven tot Zondag
6 Febr., 's avonds 7 uur.
lederen Zondag na de Hoogmis tot
12 uua* gelegenheid tot het halen
en ruilen van boeken.
Namens het Bestuur,
P. Twaallhoven, le Secr.
Afdeeling OVERVEEN en O
25, 26 en 27 Februari Bloemen
tentoonstelling in Café „Schoonzicht".
Voor inlichtingen gelieve ölea zich te
vervoegen hij den secr. Jac. v. d. Veldt,
Houtvaart, Overveen.
Namens het Bestuur,
W. J. Jansen, le Secr
Afdeeling HEEMSTEDE.
R.-K. Vereenigingsgebouw.
Spaarkas „St. Antonius", (Win
terprovisie).
Ter kennis van de leden wordt ge
bracht, dat eiken Zaterdagavond van
710 uur, de contributie van boven
gemelde Spaarkas zal in ontvangst
genomen worden door O. J. Prins,
concierge van het Vereenigingsge
bouw. En van 810 uur door H. G
v. Hout, winkelier en boek- en mu
ziekhandelaar, Wilhelminaplein, te
zijnen huize. Des Zondag na de
Hoogmis blijft ook de gelegenheid
opengesteld in het gebouw de contri
butie te betalen.
Namens het Bestuur.
A. v. G1 a b b e e k, 2de Secr.
iï.jf 1 1 -j ij r1 m
Afdeeling BENNEBROEK en O.
Dinsdag 8 Febr., 'savonds half
8 uur, ledenvergadering van de Pro-
paganda-club.
Namens het Bestuur,
J. v. Bak el, 2e Secr.
Miededeelingen.
De leden van het Ondersteunings
fonds worden er aan herinnerd, dat,
wanneer een lid ziek is, denzelfden
dag .een ziekenbriefje moet gehaald
worden bij den Penningmeester A.
den Drijver, en tevens het briefje
direct bij den dokter te laten zien.
De eerste Zondag van de maand
Februari geen ledenvergadering.
Namens het Bestuur,
A. A. H age n, Secrr.
Afdee,ins! LISSE
BondsgebcuwBondstraat H 47.
Zaterdag 5 Febr., 's avonds
van 78 uur, zitting Spaarkas.
Dinsdag, 's av. repetitie Zang.
Zaterdag „5 Febr. voor het
laatst boekjes inleveren der .Spaar
kas tot bijschrijving der rente 1909.
Namens het Bestuur,
A. H S c h r a m a. Secr
HAARLEM.
R K. Militaire Vereeniging
Zoi-testraat 13.
Het getouw ie davelijks geopend, dei
ivonds van 610 uur en op Zon- er
Feestdagen den geheelen dag.
Sïnl Jozefsgezellen-Vereeniging.
v'ereenigingsgehou w Zoetestra-at No. P
leopend des Zondags van 12-3 en var
>-10 uur. Op werkdagen van fi tol 10 nis
's avonds.
Liefdewerk: St. Joseph's-Ambachts-
leerlingen.
Patronaat voor jongens van 12—16 jaar.
Zendagavond van 6—71/2 ontspanning
en gelegenheid voor inleg op de Spaar
bank.
Maandagavond van 71/29 uur, les in
schrijven en rekenen, voor de jongens
van 1214 jaar.
Dinsdagavond van 7i/2—9 uur, les in
lezen en godsdienstonderricht, voor jon
gens van 12—14 jaar.
Woensdagavond van 71/29 uur, tee
kenen voor alle jongens.
Donderdagavond van 71/2—9 uur, les
in lezen en godsdienstonderricht, voor
jongens van 14—16 jaar.
Vrijdagavond van 71/29 nur, les in
schrijven en rekenen ,voor jongens van
1416 jaar.
De ontspanning en de teekenlessen
worden gehouden in het gebouw der
St. Vincentius-vereeniging, Zoetestr. 11.
De overige lessen worden gegeven in
e'en der lokalen van de R.-K. Parochi
ale School, Gortesteeg.
Hel bestuur is iederen Zondagavond
le spreken in het St. Vincentiushuis.
Nieuwe Groenmarkt 22, van 671/2 uur.
a. K. Ver-leniging tot bescherming
van meisjes, gen. „St. Martha."
Het Bemiddelingsbureau der Vereeni-
<ing is geopend eiken Dinsdagmiddag
12 2 nur, voor betrekkingen al
lienstboden enz., Donkere Spaame 2
hwnar voor R. K. dienstmeisjes wip>
aiders buiten de stad woonachtig zii>
iederen Zondag- en Woensdagavon vai
10 ure gelegenheid bestaat tegen d
geringe vergoeding van 5 ct. per weel
«••r vrii"n Hid aangenaam cn gezelli
door te brengen,
-auo-e -uiig dasrtoe aan bet „Te Huis"
op bovengenoemde avonden.
Tijdelijk Zoetestraat 12rood.
Het Bestuur is te spreken eiken 2en
Vrijdag der maand, des avonds tusschen
half acht en half negen.
Het doel dezer vereeniging is; Meisjes
uit den dienstbaren stand van 1216-
jarigen leeftijd gratis in het naaien
en aanverwante vakken, alsook hel
knippen, te onderrichten.
Het onderwijs wordt gegeven eiken
ivond der week, uitgenomen den Zater
dag, des avonds van half zeven tot
half negen.
Aangifte van leerlingen tweemaal per
jaar op een steeds in dit blad te ver
melden datum.
St. Elisabetlisvereeniging.
Inleveren van ziekenbriefjes Maan-
iagavond tusschen 7 uur en half 9
Woensdag- en Vrijdagmiddag tusschen
t en 2 uur, Jansstraat 49.
Maria-vereeniging.
R. K. Vereeniging tot bestrijding van
het drankmisbruik vergadert elke twee
maanden, hetwelk vooraf in de agenda
dezer courant wordt bekend gemaakt.
De Mariaver. heeft een onderafdee-
ling, Meisjesbond, voor leden van
1116 jaar, die ook tweemaandelijks
vergader! op Zondags 'snamidd. 4 uur
in 't gebouw St. Bavo, Smedestraat.
In de vergadering is gelegenheid zich
voor het lidmaatschap te laten inschrij
ven; tusschentijds bij het secretariaat
der vereeniging Gr. Houtstraat 52.
„ARTI ET RELIGIONI".
Secretariaat; Jansstr. 29. Roosveldstr. 45
Directeur: CAREL PHILIPPEAU.
Repetitie Donderdagavond 11
Februari. Aanvang der repetitie voor
dames 8 uur precies, voor heeren kwart
vóór 9 uur precies, in het gebouw St.
Bavo, Smedestraat.
Dames- en heeronieden kunnen ge
bruik maken van het recht van intro
ductie volgens reglement. Voor hiet-in-
troducé's bestaat gelegenheid zich als
nog nan te meiden bij den Directeur
of het Bestuur aan het repetitielokaal.
HET BESTUUR.
Opgewonden, luid door elkaar spre
kend, drongen de menschen qp een
hoopje: er was een vrouw overreden.
Half medelijdend, half nieuwsgierig
keken de omstanders op de ongeluk
kige neer.
Zij leek nauwelijks twintig jaar. Haar
kleeding deed vermoeden, dat ze een
knappe arbeidersvrouw was.
De menigte trok gedeetelijk vóór, ge
deeltelijk partij tegen den koetsier, die
van opwinding zijn verstand verloren
had en zich in onsamenhangende woor
den verdedigde.
„Ze heeft naar niets geluisterd. Ik
heb geroepen, met de zweep geklapt;
niemendal heeft ze gehoord ze keek
maar aldoor dien kant uit."
Hij wees op het venster van een
modemagazijn juist vóór de plek, waar
het noodlottige ongeluk had plaats ge
had. Men volgde de richting van zijn
hand, keek toen weer onverschillig
naar heneden want er was niets bij-
zonders aan het magazijn te zien; in
de uitstalkast stond een lichtblauwe
ochtendjapon van wollig kasimir, rijk
met kanten afgezet.
Toen verschenen de mannen van de
brandweer, in allerijl ontboden, met
een draagbaar, 'om de ongelukkige weg
te brengen. Een paar minuten later
had de straat haar gewoon aanzien
herkregen.
In zijn vuil werkpak, zooals hij van
het huis-in-aan-bouw was weggeloopen,
toen men hem de jobstijding bracht,
zat Dirk Fransen en staarde wezen
loos voor zich uit.
Nog kon hij het vreesalijke niet be
grijpen: zij, zijn Marie, zijn prettig-
lachende, vroolijke gezonde Marie, van
morgen nog zoo opgewekt en schert
send, was overreden, verminkt, wor
stelde misschien wel met den dood!
En hij had haar niet eens mogen
zien; morgen moest, hij maar terugko
men, had men hem in hot ziekenhuis
gezegd.
Wezenloos staarde zijn blik in het
kleine, uiterst zindelijke kamertje. Dooi
de witte gordijnen voor de heldere rui
ten scheen de avondzon en haar laat
ste stralen deden de geelkoperen vogel
kooi nog even blikkeren.
De kanarie Marie's Jevelings-
beestj© huppelde onrustig van het
eenc stokje op hei ander. Opeens be
gon hij te zingen, eerst zachtjes, toen
luider en scheller, jubelend met lang-
aangehouden trillers.
Zwaar zuchtend ging de inan staan
en spreidde een donkeren doek over
de kooi en verbaasd staakte de vogel
zijn gezang. Langzaam kropen, do uren
van dezen nacht voorbij en bij het
ochtendkrieken verliet Fransen het bed,
waarin hij slapeloos gelegen had, zon
der een. ooganblik kalmte te kunnen
vinden. Zijn eerste gang was naar het
ziekenhuis.
Marie leefde verder kon men hem
niets zeggen: 's middags zou hij haar
mogen zien. Doelloos liep hij door de
straten, werktuigelijk komend op de
plaats, waar het ongeluk plaats gevon
den had.
Onverschillig liepen de menschen
voorbij. Hij echter keek naar het ven
ster van het modemagazijn, dat Marie's
aandacht zoozeer had getrokken, en
hij knikte langzaam
De blauwe ochtendjapon!
Zijn vrouwtje had die zoo graag wil
len hebben. Haar laatste mevrouw had
er zoo een gehad en ze had het toen
al zooi mooi gevonden. Half in ernst,
half in scherts, had zij al eens tegen
hem gezegd, dat ze zoo'n zin in die
japon had. Maar hij had gelachen en
haar duidelijk gemaakt dat wat voor
mevrouwtje paste nog niet altijd door
een vrouwtje van een timmermans
knecht kon worden gedragen. Ze had
dat wel dadelijk toegegeven, maar toch
zoo dikwijls ze voorbij dat mode
magazijn kwam, keek zo verlangend
naar die japon, die er nu al zoo lang
had gestaan en maar niet verkocht
werd.
En nu hij die japon daar zag, pij
nigde hij ziehzelf door zich voor te
stellen hoe mooi ze 'Marie wel zou
hebben gestaan
Eindelijk mocht hij zijn vrouwtje
zien.
Zijn adem stokte, toen hij op de
teen-en loopend, de zuster volgde.
Toen scheen het een oogenblik duis
ter rondom hem te worden
Was dat werkelijk zijn Marie?
Hij herkende haar nauwelijks.
Even sloeg ze de oogen op, maar
haar verwilderde blik trof niet hem.
„Marie," fluisterde hij, „ken je me
niet meer?"
Een oogenblik scheen het also! bij
het hooren van die bekende stem ©en
lachje over het washieeke gelaat gleed,
maar het kon ook wei verbeelding ge
weest zijn.
Zacht bewogen zich haar lippen en
hij luisterde met inspanning'.
De stem van de zuster verbrak de
stilte. „Ze ijlt. Ze spreekt maar al
door van een blauwe japon. Men, zegt,
dat haar laatste blik toevallig daarop
gevallen is."
Toevallig? Hij wist wel bel ei*
Plotseling besloot hij te gaan. Hij
holde naar huis, om het geld te halen,
dat, daar nog was. Een kleine twintig
gulden vond BijDat was te weinig,
de japon kostte vijf -en twintig. Wat nu
Eerst gdd van de spaarbank halen,
zou niet gaan. Dat kon hij zoo gauw
niet meier doen. Dan maar bij Wil
lem sen geprobeerd.
Wiillemsen was zijn vriend, èlic op
hetzelfde karwei werkte.
Stotterend vertélde hij wat hij noodig
had en waarvoor het geld dienen moest,
half-bevreesd, dat zijn vriend hem niet
begrijpen en daarom uitlachen zou.
Maar Willemsen lachte niet en zei-
de niets. Zwijgend gaf hij hem het
geld, drukte hem warm de hand en
zei toen: jrarm© kerel".
Zoo hard hij maar ioopen kon, snel
de Fransen naar het modemagazijn, liet
zich de japon inpakken, stoorde zich
niet aan de winkeljuffrouw, die wel
blij was, dat ze dit kleedingstuk kwijt
raakte, maar d e omstandigheden, waar
onder dit geschiedde toch vreemd vond
en den man onderzoekend aankeek.
Geheel buiten adem kwam hij in het
portiershokje van het ziekenhuis. Het
was al te laat. Tot half twee duurde
het bezoekuur en nu was het al bij
tweeën.
De portier zeide hem dat hij niet
meer kon worden toegelaten.
„Maar 't is mijn vrouw, die daar ligt,
en die zeker gauw sterven zal. 'k Voel
dat ze sterven zal en nu zou ik Ihaar
zoo graag nog een oogenblik van blijd
schap geven."
„U moet niet dadelijk het ergste
denken, kom, kom, het zal wel wat
meevallen," trachtte de gemoedelijke
portier te troosten. „Morgen, om half
één kun je terugkomen en misschien
is ze dan weer bij d'r verstand...."
„Neen, ik weet, ik voel liet, dat het
gauw met haar afloopt. Toe, laat me
asjeblieft bij haar en als je 't uit je
zelf niet kan, vraag dan voor me aan
den directeur."
„Nu wacht es, effin, dan zal ik ereis
zien, wat ik voor je doen kan, man.
De portier verdween, kwam spoedig
terug en wenkte hem. Hij mocht weer
met de zuster mee. Zacht zooals de
eerste keer, liep hij achter haar aan.
Zij opende de deur van het kamertje,
waarin zijn vrouw lag en liet hem bin
nen. Naast het bed zat een andere
zuster, die bij zijn binnenkomen ver
baasd op-keek. De lusters wisselden
enkele woorden en verdwenen toen
allebei. Hij keek om zich heen, zag,
dat hij alleen was met Marie. Nu
schrok hij niet van haar. Haastig, met
bevende handen, maakte hij het pakje
los en spreidde de japon op de dekens
uit; riep angstig zijn vrouw bij haar
naam.
Langzaam opende zij de oogen en
haar blik vestigde zich op de biauwe
stof. Zij herkende de japon en met
haar hand trachtte zij den kant te
grijpen.
Ademloos had hij staan kijken.
„Dirk", fluisterde ze en haar stem
klonk ver-af, „Dirk, de blauwe japon
wat heerlijk. Die zal me mooi staan
heel mooi
Diep moest hij vooroverbuigen om
haar woorden te verstaan.
Toén gaf hij plortseling een gil
haar- gelaat had zoo'n vreemde uitdruk
king gekregen.
De zuster was onmiddellijk bij hem,
had achter de deur staan wachten.
„H-et loopt af' zei zo zacht.
En het was zoo. Na een paar mi
nuten was zijn lief, mooi vrouwtje niet
meer. Naar de woorden, die de zuster
tot troost tot hom zeide, luisterde hij
niet. Slechts één vraag verstond hij
„Wat moet er nu met die biauwe
japon gebeuren?"
„Daar moet ze in begraven wor
den," ze:de hij shikkond. „Die heeft
haar het laatste oogenblik ran vreugde
gegeven."
Uit het Duitach.
De „Prinses Helena" een van die
mooie Oceaan-reuzen, die in zes da
gen yan Bremen naar New-York
stoomen, was 's middags van Sou
thampton vertrokken en bevond zich
in volle zee, toen er omstreeks 7 uur
iets merkwaardigs plaats had. De
telegrafist, een jong, net heertje, ver
liet haastig ^gijn nauw hokje, liep
snel over het dek, keek om zich heen
alsof hij iets zocht, klopte eindelijk
krachtig ..aan de deur van de kapi
teinshut wachtte niet eens op het
„Binnen!" van den kapitein, die on
der het genot van een lekker glaasje
wijn met den scheepsdokter in druk
gesprek was.
„Kapitein," zeide de telegrafist
buiten adem, „ik moet U even spre
ken, U alleen spreken!"
Dr. Snijder ging staan en sloeg de
deur met een bons achter zich dicht.
„Nu, en vroeg de kapitein.
De telegrafist baalde uit zijn
broekzak een lange strook met pun
ten en streepjes en ontcijferde lang
zaam het volgende
„Leopold Steenman. Millioenen-op-
lichter, als passagier eerste klasse op
„Prinses Helena". -Oppassen. New-
Yorker politie is op de hoogte.
Houdt het zooveel mogelijk geheim.
De directie,"
De telegrafist zag kapitein Bruin
aan. Deze sloeg van verba-zing met
den vuist op tafel, zoodat de wijn
glazen er van rinkelden, vloekte en
zei toen bedaard: „Dank je. Och ga
even naar den dokter en zeg hem, dat
ik hem graag zou spreken. En mond
dicht, begrepen."
De telegrafist verdween en spoe
dig .daarna zat de dokter weer op
het plaatsje, dat hij noode had ver
laten.
„Een mooie boel...." zei de kapi
tein en vertelde het groote nieuws,
Wat door middel van draadlooze te
legrafie zooeven zijn boot bereikt
had.
De dokter zette natuurlijk groote
oogen op. „Weet u, kapitein, wie de
kerel is?" vroeg' hij„het is niemand
anders dan de kleine Zuid-Ameri
kaan, d. w. z. die zich voor een Ame
rikaan uitgeeft en zich Longfellow
noemt."
„Zou je denken, dat dit leelijke
ventje liet was Een half uurtje ge
leden heb ik nog woorden met hem
gehad."
„Ik kon den kerel van het begin
af niet uitstaan," zeide de dokter.
„Wij1 hadden nauwelijks Bremerha
ven achter ons, of hij begon me al
te vervelen met zijn migraine. Ik heb
hem geze.gd, dat hij muizennesten in
het hoofd had!"
„Maar, dokter, wij moeten nu een
beetje beleefder tegen hem zijn. Wij
weten niet eens of hij het werkelijk
wel is. Hij' noemt zich Longfel
low
„Dat getuigt in elk geval niet van
veel fantasie. Wie noemt er zich nu
naar een Amerikaanscb dichter Al
leen een bankier, die er van door is,
kan zooiets in zijn hoofd krijgen
Zeg, kapitein, ik weet wat: laai de
steward tijdens 'het souper in zijn hut
gaan en eens kijken hoe zijn linnen
goed gemerkt is. Ik durf om tien
fijne flesschen te wedden, dat daarop
geen L. gevonden wordt."
Een half uur later liet de steward
een nachthemd en jen zakdoek van
den heer Longfellow zien, welke bei
den met een 8. gemerkt waren. Van
dat oogenblik ai' aan verbaasde mis
ter Longfellow zich over de buiten
gewone hoffelijkheid en vriendelijk
heid, waarmede bij werd behandeld
door den kapitein, op diens voor
beeld ook door het personeel en ten
slotte zelfs door de andere passa
giers. Nauwelijks vertoonde hij zich
op het dek, of de kapitein gaf bevel,
dat er een ligstoel voor hem klaar
gezet moest worden. Dr. Snijder
haalde zelf een voetenschommel en
hield een gezellig praatje met mr.
Longfellow. De andere passagiers
groepeerden zich rondom hem, en het
duurde niet lang of de Zuid-Ame
rikaan, die aanvankelijk zoo weinig
sprak, vormde het middelpunt van
de menschen aan boord. Ieder vond
het niet meer dan natuurlijk, dat aan
de maaltijden steeds bij hem begon
nen werd, dat hij 'e avonds uitmaak
te wat er gespeeld zou worden en
dat elke muzikale dame de liederen
zong, welke hij het liefst wilde hoo
ren Niemand wist echter wie toch
die mister Longfellow was, maar' de
een deed mee, omdat de ander mee
deed. (Wel deden er allerlei 'fabel
achtige verhalen de ronde, maar
daaraan hechtte men toch niet
onvoorwaardelijk geloof.
Op den vijfden dag kon mister
Longfellow van dankbaarheid niet
langer zwijgen. Hij ging naar den
kapitein, die hem met een diepe bui
ging ontving, en zeide:
„Ik zie in, dat ik mijn incognito
slecht bewaard hebt. U kunt u wel
voorstellen dat ik gemakshalve ma,ax
een anderen naam heb aangenomen.
Als men
„Maar natuurlijk, mijnheer Long
fellow, natuurlijk."
„Ik zou er intusschen prijs op
stellen, kapitein, dat u mij niet met!
meer onderscheiding dan de andere
passagiers behandelt. Het zou maar
opvullen en U begrijpt
„Natuurlijk, mijnheer Longfellow,
natuurlijk
Met een handdruk scheidden ze.
Den volgenden dag kreeg men
eenst Long Island later het vrij-
heidsstandbeeld in liet gezicht
Langzaam stoomde de boot de reus
achtige haven van New-York bin
nen. Toen naderde er een klein mo
torbootje, de boot stopte en zes po
litieagenten klommen de touwladde»
op. Mister Longfellow stond na
tuurlijk vlak vooraan, allen hadden
voor hem plaats gemaakt en hm
keek met [belangstelling naar de
klimoefeningen der agenten. Nauwe
lijks waren de agenten op het dek
of mx. Longfellow werd op een wenk
van den kapitein in hechtenis ge
nomen en geboeid. Niemand scheen
hierover verbaasd te zijn me»
wist het immers wel, dat er mek
hem iets zonderlings gebeuren zou.
Iedereen wilde het natuurlijk voor
uit wel gedacht hebben, dat hij de
beruchte Steenman was, die een paar
millioen verduisterd had. Een glad
geschoren mijnheer vertelde druk
gesticuleerd dat hij yan den be
ginne af aan wel vermoed had, wie
die mr. Longfellow was
Er zou echter nog iets ongehoorde
gebeuren.
Aan de landingsbrug te New-York
stond een deputatie van veertig,
mannen, die deftig in het zwart ge
kleed waren en over hun vest een
breed, blauw-en-oranjekleurig lint
droegen en met een vlag wapperden,
welke uit dezelfde kleuren samen
gesteld was, de kleuren van de Zuid-
Amerikaanscke republiek Santo
Porto
Toen zij den armen mister Long
fellow, den gearresteerden bedrieger
zagen, hieven ze een woedend gebrul
aan, zooals zelfs de politieagenten,
overigens tvöor geen kleintje ver
vaard, nog nimmer hadden gehoord,
Zij: eisehten onmiddellijke invrij-
heidsstelling van den geboeide, in
wien ze hun „beminden" presidente
Don Sebastiano herkenden, en dreig
den de politieagenten, den kapitein,
de „prinses Helena", de bemanning
en de passagiers gezamentlijk voor
president Taft te zullen brengen,
die wel genoegdoening zou weten
te verschaffen
Gelukkig kwam er juist een poli-
tie-inspecteur, die den oplichter per
soonlijk in ontvangst wilde nemen,
doch den president toevallig kende,
hem in vrijheid stelde en zijn ver
ontschuldiging aanbood.
De heeren van de deputatie sche
nen echter grooten lust te hebben
voordat ze weggingen kapitein
Bruin nog .even te lynchen. Maar
toen kwam de zooeven genoemd»
gladgeschoren heer, die in werkelijk
heid de gezochte Steenman was,
hield een schitterende toespraak en
smaakte het genoegen de veertig op
gewonden heeren te kalmeeren. Men
bracht een hoera uit op den voor-
treffelijken president van Santo Por
to en wenschte hem geluk met den
gunstigen afloop van zijn lang»
Éuropeesche reis. Kapitein Bruin
omhelsde in de algemeene opwinding
den gladgeschoren heer en het was
aardig om te zien hoe hij dezen
zijn redder in den nood op vor
stelijke wijze Zelfs op beide wan
gen kustte en een „tot weerziens"
stamelde.
De beide hoeren hebben elkaar
echter nooit weer gezien
Is een oud tijdschrift van 1868
met een plaatje van een heel ouder-
wetsch rijwiel lezen wij het vol
gende over de fiets
„De Velocipede was vroeger
slechts een speeltuig voor kinderen
thans echter is zij door de verbe
teringen, die zij ondergaan heeft,
een in Frankrijk, Duitschland en
Engeland algemeen gezocht „zelf-
vervoermiddel" geworden, en als
men kan gelooven wat des aan
gaande uit Parijs geschreven werd
over gehouden koukoersen van
velocipeden bij wijze van de bij
vele volkeren en niet het minst bij
ons in gebruik zijnde barddrave
rijen, zou de velocipede iu snelheid
niets aan den besten draver toe
geven In Parijs heeft zij baar vol
komen burgerrecht verkregen, en
in Frankrijk pleit men voor den
invoer er van ten gebruike van de
post- en telegraafboden daar is
zu k nuttig verkcermiddel bijna
onontbeerlijk geworden. E!k huis
gezin, schrijft men, zal weldra een
snelvoet bezitten, en wedrennen
aanleggen zoo als met paard of
gonde1. Jorge lui kunnen zich zon
der eenige moeilijkheid des namid
dags naar hunne zelfs verscheidene
mijlen verwijderde lustoorden be
geven, daar een flinke snelvopt in
een uur ODgevecr 12 mijlen afleg
gen kan. Die geeitdrift voor de
velocipede zal er ongetwijfeld toe
leiden om het werktuig tot een
boogere volmaaktheid op te voeren,
en wellicht kunnen wij dan later
hierop terugkomen. De nevenstaande
afbeelding is een twee wielige snel
voet (velocipede bicyle) volgens een
