DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
'M
Hoeder en Martelares
I&f-$!-33j Haarlem
De Vastenmandementen.
BUITENLAND.
Gemengde Buitenlandsche berichten
BINNENLAND.
D'N80*o 8 F^BR. «®lo.
34ate Jaargang No, 71 <2
s3u5*e©yx van Redacts® en AdmSnS»tratSe s
igatopaoassmnaanföS T»S$?f©©e8siiiisfam©0a S416»
Voor atiyertentiën on reclames baiter Haarlem an de agentschappen wende men zich tot RICARDG's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
DUITSCHLAND.
ENGELAND.
GRIEKENLAND.
DE BALKAN
FEUILLE ON.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
A ËOM gSK HU B MTS IJ St
Irvsr m»aniién voor Ha&riemf 1,85
Voor de plaat-een, waar een agent is gevestigd {kom der gemeente) i.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per poet 1.80
Afconderlijke natnmer.' ,.0,08
*»tiS OER ABVCarEHTliiN:
Van 16 regels 60 cent (contant 60 cent). Iedere regel meer 10 oenb
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 20 cent.)
Reclames dubbel tarief,
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents contant).
Alle hetei«ad« abonnöe op dit blad, die Sb bet betSi eraser veraehetrlogspcrila K{§n, volget» de bepslitigett op de poilneit vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
«HUI™ - GULDEN bö
scniktheid tot
werken
400
GULDEN bij li flSl OI„ nfPN Uiiïl GULDEN bij 1 C fl «ULDSSN bi: $11!$! GULDEN bt:
ievensiange oage- ilSf Itó I verlies ran éa* 1 9|g| wü«-a. wtte# v.„
l> 11 hand of voet. 9 (LIIJ 'en oog |l Hjl een daim
voriias van
één
wijsvinger
GULDEN hö
verlies van
éen anderer
vinger
De nitkeeriag dezer bedragen wordt gegarandeerd door de fttaatachappQ „Ocean" «ijtaotoor *«or Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Qracbt 11.
i.
Z. I). Hoogw. Mgr. van de Wete
ring, Aartsbisschop van |Utrecht,
spreekt in zijn Vastenbrief over het
H. Sacrament des Altaars:
„Door alle eeuwen heen was het H.
Sacrament des Altaars het middel
punt van geheel den Katholieken
eeredienst en van het- Katholieke le
ven. Voor het geloof in dit aanbid
delijk Sacrament hebben de Heiligen
hun leven en bloed gegeven. Aan de
verheerlijking van dit H. Sacrament
hebben de grootste kunstenaars
steeds hun beste scheppingen gewijd.
De oude kathedralen en kerken, die
nog steeds als meesterwerken van
bouwkunst de bewondering der we
reld wekken, getuigen hoe door alle
eeuwen het geloof levendig was in de
tegenwoordigheid van Jesus .Chris
tus in het Ailerh. Sacrament, en hoe
de liefde voor den Verlosser in dat
aanbiddelijk liefdegeheim tot de
grootste offervaardigheid prikkelde.
tWjaarom toch zijn die grootsche
scheppingen van geniale bouwkunst
verrezen .Waarom werden aan die
trotsche bouwwerken en aan do ver
siering ei-van zooveel schatten be
steed Omdat B. G., men diep door
drongen was [van het 'geloof in de
waarachtige tegenwoordigheid van
Jesus Christus in het Alierh. Sacra
ment des Altaars. Omdat men over
tuigd was dat die kerken zouden zijn
woningen van God, die er zou ver
blijven in het geheim Zijner liefde.
Ja, de stoencn onzer oude kerken
getuigen van het geloof onzer voor
vaderen in dl tegenwoordigheid van
Christus in het H. Altaarssacra
ment."
De Aartsbisschop wekt dan op tot
het ontvangen van dit H. Sacrament
en het dikwijls naderen tot (de H.
Tafel.
[.Weliswaar dient de mensch zich
zelf te beproeven en met alle zorg
voor te bereiden, opda.t hij' waardig
lijk het H. Sacrament ontvange,
maar. de kracht zegt jM'gr. van
de Wetering om ons leven te
heiligen moeten wij juist ontvangen
in de H. Communie. Heeft de Ver
losser met gezegd: niet de gezon
den, maar de zieken hebben den ge
neesheer noodig
„Dwaas zou het daarom van ons
zijn weg- te blijven van de Tafel des
Heeren omdat we zwak zijn, want
juist daar ontvangen we het brood
der sterkte. Niet omdat, we heilig
zijn, maar opdat we heilig worden
verlangt de Verlosser zich aan ons
mee te deelen Wanneer de H. Com
munie wordt uitgereikt, wordt voor-
ai" het confiteor, de schuldbelijdenis
gebeden om er aan te herinneren dat
zij' die naderen wel degelijk schuldig
zijn voor God. En als de priesters
daarna het Allerheiligste toont aan
de geloovigen, zegt hij niet: ziedaar
het brood der Engelen, maar ziedaar
het Dam Gods, dat wegneemt de
zonden der wereld, en wekt vervol
gens de geloovigen op, om hunne
onwaardigheid bekennend, in diepen
ootmoed het woord te herhalen van
den hoofdman van het evangelie
Heer, ik ben niet waardig, dat Gij
onder mijn dak komt, om dan met
onbegrensd vertrouwen erop te laten
volgenmaar spreek slechts een
woord en mijne ziel zal gezond wor
den. Dat. is de steniming, Bi. G„ en
deze zijn de gevoelens, waarin Jesus
wenscht, dat wij tot Hem naderen.
„Vier jaar geleden heeft Z. H. den
Paus voor goed gebroken metde
overdreven eischen, die door sommi
gen werden gesteld voor het [veel
vuldig naderen tot de Tafel des Hee
ren.
„De veelvuldige en dagelijksche
Communie, zegt Z. H., als door
Christus onzen Heer en door de Ka
tholieke Kerk vurig gewenscjht, zij
aan alle geloovige Christenen yan
eiken stand en rahg vergund; zoo
dat niemand, die in staat van ge
nade is en in vrome stemming- tot de
H. Tafel n adert, daarvan verwijderd
mag .gehouden worden.
„De goede steniming, zoo ver
klaart de H. Vader verder-, bestaat
hierin, da,t hij, die tot de H. Tafel
nadert, zich hierbij, niet door het
gebruik, ijdelheid of andere mensche-
lijke berekeningen la,at leiden, maag-
dat hij aan Gods welbehagen wil
voldoen, nauwer met Hem. in liefde
wil vereenigd worden, en met dit
goddelijk geneesmiddel te gemoet
wil komen aan eigen zwakheden en
fouten.
„De veelvuldige en ook de dage
lijksche H. Communie moet dus niet
een voorrecht zijn voor enkele uit
verkoren zielen, maar voor alle vro
me christenen, die het ernstig mee-
nen met de zaligheid hunner zielen."
HET PRUISISCHE KIESRECHT.
Naar de „Lokal Anzeiger" meldt,
was men gisteravond in de kringen
van het Huis van Afgevaardigden van
meening, dat het kiesrechtcntwerp in
zijn huidigen vorm niet de minste
kans heeft aangenomen te worden.
De meerderheid aldus dit bericht
uit liberale bron zou zich voor
invoering van de geheime stemming
verklaren. Men rekent daarvoor ook
op de natioDaal liberalen. Maar van
dezen kim men met zekerheid nog
niets zeggen. Heden eerst zullen de
partijgroepen over bet onderwerp
beraadslagen.
Ook over de vermoedelijke houding
van het Heerenhuis wordt veel
gesproken.
In het algemeen is inen tot de
meening geneigd, dat. deze houding
vooral zou afhangen van de nouding
die de regeering zal aannemen tegen
over een door hot Hum var, Afgevair
divdee besloten geheime stemming.
De bepaiiBgeu der regeering voor
bevordering in kiezersklassen vinden
als verongelijking van den nijveren
middenstand Bestrijding bij alle
partijen.
Aldus de berichten van liberalen
kant Detiaitiei is er natuurlijk nog
ni -ts le zeggen.
DE KATHOLIEKEN EN HET
NIEUWE PARLEMENT.
Liberale journnalisten, die heel
goed weten wat voor „fantasie-be
richtjes" bij hunne lezers het meest
in den smaak vallen, wisten reeds
te melden, dat het „Vaticaan" veel
verwachtte van de katholieke Ieren,
die het nieuwe Engelsche parlement
beheerschen. Een .anti-clericale cor
respondent kan op grooten bijval
van zijn publiek rekenen, als hij
maar iets over het „Vaticaan" uit
zijn duim weet te zuigen.
Zoo had de „Oorriere delle Sera"
dezer dagen weer uit „zeer vertrouw
bare bron" vernomen en alle libe
rale bladen waren er als de kippen
bij om het over te nemen dat
het „Vaticaan" al zijn hoop geves
tigd had op de Ieren, die zoo'n ster
ke positie in het nieuwe parlement
innemen. Verbetering- van de diplo
matieke betrekkingen tusschen En
geland en het Vaticaan z.ou liet.
eerste zijn, waarop de Ieren zouden
aandringen. Engeland was in ver
schillende omstandigheden bij den H.
Stoel vertegenwoordigd, zoo b.v. in
1880, betreffende het lersche vraag
stuk en in 1888 aangaande de ge
mengde huwelijken op Malta. Daar
tegenover heeft het Vaticaan sinds de
reformatie, altijd een officieelen ver
tegenwoordiger in Londen gehad. En
nu zouden de Ieren, zoo zegt het
blad, .op een volledig herstel der
diplomatieke betrekkingen aandrin
gen.
Het behoeft wel geen betoog, zoo
wordt uit Iibme aan de „Küln.
Volksz." gemeld, dat men hier enkel
en alleen met fantaisie te. doen heeft.
Toch acht de correspondent van
laatstgenoemd blad het noodzakelijk
om dit liberale nieuwtje, uit de
meest gezaghebbende bron tegen te
spreken.
Uit dergelijke berichten blijkt al
leen, hoezeer men overtuigd is, dat
de lersche nationalisten het nieuwe
parlement in hun macht hebben.
Dat weten ook de Engelsche katho
lieken-haters, -en zij kunnen hun ver
beten misnoegen hierover niet ver
bergen. Zoo schrijft het- orgaan der
baptistenDe lersche fractie zal
hoogstwaarschijnlijk pogen oni al
hare plannen van het- loegin tot het
eind door te voeren. Zij zal alles
voor zichzelf doen, en ons met onzen
eisch voor godsdienstvrijheid in den
steek laten.
't Klinkt als een klacht en het
schijnt wel of thans na jaren van
katholieken-verdrukking de rollen
zijn omgekeerd. De baptisten kun
nen er zeker van zijn, dat de katho
lieken het nooit zoo ver zullen laten
komen als .eertijds bij hun vijanden
het geval was.
Ook de „Spectator", het bekende
anti-Duitsch gezinde blad, speelt op
m in-prijzenswaardige manier haar
vijandschap tegen de Ieren uit.
Dit allés bewijst slechts wij
zeggen het nogmaals dat de Ieren
thans een plaats van beteekenis in
nemen.
DE CRISIS.
Uit Aihene wordt bericht, dat een
aantal Grieksche afgevaardigden van
de partij van Tbeotokis in een geheime
vergadering, in tegenstelling met de
houding, die hun leider ten opzichte
van de quaestie der Nationale Ver
gadering neeft aangeDomeD, ten ver
klaring hebben geteekend, waarin zij
zich verplichten in een Kamerzitting,
waar dit plan behandeld zal worden,
er tegen te stemmen. Ook trachten
zij aanhangers te vinden onder de
partijgenooten van Mavromicüalis en.
naar bet schijnt, met stcces.
Da voorstanders van het plan echter
hebben reeds maatregelen genomen
om de kracht van den tegenstand te
breken zij zullen in de eerste plaats
trachten te verhinderen, dat de tegen
standers van de bijesnroeping der
Nationale Vergadering in de provincie
stemming maken voor verzet tegen
den voorgestelden maatregel.
DE MOGENDHEDEN EN KRETA.
Volgens in Turksche diplomatieke
kringen loopende geruchten, hebben
de Fransche en da Engelsche gezant
gisteren den grootvizier een gelijk
luidende verklaring overhandigd: dat
de beschermende mogendheden het
zenden van Kretenzer afgevaardigden
Daar Athene niet zouden toelaten en,
zoo noodig, maatregelen ter verhinde
ring zouden nemen.
En voorts is aan Turkije verzekerd,
dat daarenboven in eike defiuitieve
oplossing der Kretenzerkwestie de
rechten van Turkije zouden worden
gewaarborgd.
De Ruseische en de Italiaanscbe
geztnt zouden heder eenzelfde jver
klaring afleggen.
Russische manieren. Te Orvidio-
pei, ecu Duitsche kolonie bij Odessa,
deed zich eenige maanden geleden, het
volgende geval voor: Een beschonken
inspecteur van politie, Miehaijow gehce-
len, viol op zekeren dag de vrouwen en
dochters der kolonisten op ergerlijke
wijze lastig. Toen de aanwezigen daar
tegen opkwamen, trok hij woedend zijn
sabej en wondde twee knaapjes, waar
op de 'kolonisten hem aangrepen, le
sabei ontrukten en hem een flink pak
slaag toedienden.
Miehaijow rapporteerde aan zijn
chefs, dat hij bij de uitoefening zijner
functie door een gewapende menigte
was overvallen en wees 16 met name
genoemde kolonisten als de daders aan.
Al deze personen werden door den
krijgsraad veroordeeld lot den dood
door den strop. De commandeerende
generaal Kaulbars echter, die dit von
nis moest bekrachtigen, achtte de zaak
niet geheel in den haak. Op zijn bevel
had een nieuw onderzoek plaats, met
het gevolg, dat aan de 16 ter dood
veroordeelden wegens het plegen van
wanordelijkheden drie weken politie-
arrest werd opgelegd, maar dat de aan
klager Miehaijow voor acht maanden
achter slot en grendel werd gezet.
He overstroomingen in Frankrijk.
De ministerraad besloot 20.000.000 frs.
te vragen dm opnieuw hulp te verlee-
nen aan de noodlijdenden.
Binnenkort zull.en ontwerpen worden
ingediend om de kleine handelaars, nij
verheidslieden en landbouwers, die ge
ruïneerd zijn door de ramp, te helpen
hij het weder op gang brengen van
hun bedrijf.
De Seine is lieden weer geslegen.
Abdoei Hamid. Er komen weer
berichten over den zeer ongunstig en.
gezondheidstoestand van Abdoel Hamid.
Hij moet schrikwekkend vermagerd zijn
en 'lijden aan de hevigste slapeloosheid.
Verder spreekt hij allerlei onsamenhan
gende woorden en roept voortdurend
om zijn vroegere gunstelingen.
(«oen vastenavond optocht. De Pa-
rijzenaars zullen vandaag op den
„Mardi gras", den gewonen jaarlij,k-
schen vastenavond optocht d,cr „hal-ko
ninginnen" en hare „eere-dames mis
sen. Het feestcomité heeft aldus beslo
ten en vastgesteld dat de s"S>ei nu met
halt-vasten zal rondtrekken.
Verdei- heeft de prefect van politie
verboden om met confetti te werpen
zeker een hard bevel voor de Parijzen
naars.
Ecu. incident. Het kamerlid Dali-
mier heeft in de Kamer een interpel
latie ingediend, over de maatregelen,
die de regeering zich voorstelt te nemen
om den eerbied van ondergeschikten
tegenover hunne meerderen te hand
haven. De interpellatie werd ingediend
naar aanleiding van een. voorval dat
in den voormiddag in de wandelgangen
heeft plaats gegreepen tusschen gene
raal Toutée, directeur van het kabinet
van den minister van oorlog en den
aan den minister loegevoegden kapitein
kapitein Suvoureau, wien Toutée ver
weet, zich rechtstreeks, zonder gebruik
making van zijne bemiddeling, met den
minister in verbinding te hebben ge
steld, hem beval zich te verwijderen
en hem zelfs een duw 'gaf, om hein
vlugger le doen heengaan.
Dalimier kwam op voor het recht
der afgevaardigden, zich rechtstreeks
met den minister te onderhouden.
De minister, generaal Bnrn, betreurde
het voorval dat een opperofficier be
treft, maar zei, de rechten van de Ka
mer, te zeer te eerbiedigen, om een in
cident als het dien morgen gebeurde,
toe te laten. Hij deelde de Kamerver
der mede dat de generaal Toutée geen
deel meer uitmaakt van zijn kabinet.
Bij handopsteking werd een motie
van vertrouwen aangenomen.
Prins Hendrik mar Palestina'?
Men meldt uit Berlijn aan „Het
Vad."
In eene jl. Maandag hier gebonden
kapittel der Johanniter Orde, onder
praesidium van den Herreinmeister
der orde, prins Eitel Fritz, is aan de
daartoe opgeroepen komnasndatoren
(de voorzitters der verschillende
kommanderijen) o.a. inededeeling
gedaan van 's Prinsen voornemen om
in het a.s. voorjaar persoonlijk het
Keizerin Augusta-Hospitaal te Jeru
zalem, eene stichting der orde, te gaan
openen.
Tot de vorstelijke personen, die zijn
uitgenoodigd, den Duitechen nriDS op
die reis te vergezellen, en zijuegasten
te wezen op het Duitsche oorlogsschip,
dat hem naar bet Heilige LaDd zal
overbrengen, behoort ook Z. K. H.
Prins Hendrik der Nederlanden.
Naar het blad van andere zijde
verneemt, heeft Z. K. H. nog niet
besloten of bij aan deze uitnoodiging
gevolg zal geven.
Uit de Staatscourant.
Bij Kon. besluit is benoemd tot
Officier iu de Orde vau Oranje Nassau
F. A Verster van Wulverborst, adm.
van 's hijks Museum van Nat. Historie
te Leiden.
Audiënties. De gewone audiën
tie van den Min. van Marine zal
Vrijdag 11 Februari a.s. niet plaats
hebben.
De intree van prof. dr. lïeyseois.
In aansluiting met wat wij gisteren
reeds onder „L. N." mededeelden over
de rede van, prof. Beysens, geven wij
hieronder het volgende aardige schetsje
van den bijzonderen verslaggever der
„Maasbode"
't Was gisterenmiddag, ondanks het
slechte weer om het Domplein te
Utrecht merkbaar te zien, dat er een
speciale Roomsehe manifestatie aan t
gebeuren, was.
Uit alle straten welke op het Dom
plein uitkomen zag men groepen, van
geestelijken zich naar het Universiteits
gebouw spoeden.
Ook de trams zalen vol en nj tuig en.
met kerkelijke hoogwaardigheidsbe-
kleeders, rolden het Domplein op.
liet leek een brokje algemeene Ka
tholiekendag.
Hier zag men een groep Warmond-
sche hoogleeraren die hun oud-collega
kwamen eer en, voorop de president, de
HoogEerw. lieer H. Tas-kin, voorts
prof. Aengclient, Prof. Groenen, Prof.
Casteleijn, en de nieuw-benoemde jonge
prof. Seyssener, die de laak van Dr.
Beysens te Warmond zal overnemen,
daar kwamen de professoren van Rij-
senhurg en Kuilenburg aangestapt, iets
verder weer stond Dr. Andreas Jan
sen, pastoor van Bonn,ik, omringd door
88
„.Wat doet zij
„Ze verkoopt bloemen, liet als ik.
Idaar ze ia veel minder gezond dan
ik, en al maanden lang hoest ze
zoo versch rikkelijk
„Je moet h.aar morgen eens mee
brengen.
„Acih mevrouw, ze ligt nu al veer
tien dagen ziek. En ze is zoo zw.ak
dat ze niet eens loopen kan.
„Dan kom ik haar bezoeken," ver
klaarde Madeleine op .vasten toon.
..Zou Becchini mij bij lui,ar laten,
komen
„Als u hem wat geld geeft, doet
hij het zeker. Maar u moet vooral
niet zeggen dat ik u over Cecile ge
sproken heb. Het ,best doet u met
u net te shouden of u. mij heclemaal
niet kent. -
„Maar wat zou er dan met je
gebeuren?'
„Hij zou beginnen met, mij ver
schrikkelijk te ranselen. Daarna zou
hij mij doen verdwijnen.
„Doen verdwijnen Hoe
„Hij Iheeft buiten op het platte
land zijn helpers; één ervan ken ik.
Het is een vrouw1, nog slechter dan
hij, en ik wil nog liever bij Bec
chini blijven dan naar Pia Dallone
te g:a,an."
..Ge moet maar bij ons komen,
Loulou," sprak Madeleine, die door
het denkbeeld van het jonge meisje
van nabij te 'kunnen bostudeeren,
meer en meer bekoord werd.
„Ik (wil heel graag, mevrouw,
sprak het kind met- schitterende
oogen. „W-aar woont u?"
Madeleine gaf haar adres. „Kom
morgen vroeg maar;" sprak ze. „Mijn
vriendin, die gisteren :bij ons was,
zal je leeren lezen. Hoeveel moet je
lederen dag aan Becchini geven
„Veertig .stuivers, mevrouw."
„Nu, dan zal ik je voorloopig el-
kon dag veertig stuivers geven voor
je bloemen, dan i.s signor Becchini
tevreden gesteld."
„Mevrouw," sprak Loulou opeens
onder den indruk van eon blijkbaar
onaangename gedachte, „ik zou u
wel eens ,wat willen vragen."
„En wa-t is dat, kleine", sprak de
gravin.
Wat had die kleine meid op het
hart? Zon ze geen misbruik gaan
maken van de. (belangstelling, die
naar z,e duidelijk inzag; de gravin
voor haar koesterde.
Madeleine's hart klopte heftig. Ze
voelde dat nu de gelegenheid kwam
om: Loulou nader te leeren kennen.
„U z-egt, mevrouw," sprak het
kind, „dat uw vriendin mij lezen zal
leeren. Dat wag tot voor kort mijn
vurigste wenscli.Mja.ar komt u er
dan ook hij
„Zoo nu en dan, zeker, kind.
Waarom vraag' je dat?"
Loulou bloosde hevig:
„Omdat ik mij erg ongelukkig zou
gevoelen als ik u niet eiken dag-
zag." sprak ze heel verlegen en be
schaamd.
Madeleine voelde oen schok door
haar lichaam gaan. Dus dit kind
had h.aar lief! Slechts met moeite
verborg ze de aandoening- die haar
dreigde te overmeesteren.
„Dat pleizier (kan ik je heel ge
makkelijk doen.' antwoordde ze.
„Als je een poos hebt leeren lezen
en breien, mag je telkens een uurtje
bij mij boven komen. Heb je anders
nog iets te vragen, kind?"
,.t' bent zoo goed, mevrouw. -
ja, ik wou nog* graag wat anders."
„En wat dan?"
„Die arme Cecile is zoo ziek en
ze hoest zoo. Ik wou haar erg* graag
een flanellen hemd geven. Dat zal
wel goed helpen."
Ditmaal kon Madeleine haar tra
nen niet meer weerhouden. Dit kind
had ongetwijfeld een hartje van
goudHet leven in de straten
van Parijs had ha,ar nog niet be
dorven.
„Morgen krijg je liet hemd voor
Cecile, hoor," sprak Madeleine. „En
ik zal haar (zoo spoedig: mogelijk
gaan bezoeken óók. Geef nu je bloe
men maar aan de jongejuffrouw, hier
I zijn de twee francs voor Becchini.
En hier heb je nog vijf francs om
voor Cecile alles te koopen wat- ze
graag hebben wil: wijn en vleesah
en wollen ondergoed. Als je a.an die
vijf francs niet genoeg hebt, moei.
je het imaar gerust zeggen, hoor."
Loulou snikte van blijdschap.
„Juffrouw Rousselle zegt dat onze
Lieve Heer altijd goed is voor brave
kinderen die niemand kwaad doen.
Ze heeft wel gelijk, mevrouw, want
nu lieb ik u ontmoet en raag' ik
ied-eren dag* bij u komen."
Alice reilde hot bloemen verkoop
stertje haar zakje bonbons toe.
„Hier heb je lekkers voor jou en
Cecile," sprak ze.
Het- werd tijd om naar huis te
gaan. Do avond viel tamelijk koel
in en met het nog pp Alice's teere
gezondheid was het niet geraden lan
ger te toeven.
„Tot morgen, kind," sprak Made
leine, „vergeet niet te komen."
..O. mevrouw; hoe zou ik dat kun
nen." sprak hef kind.
Alice (gat* Loulou een hand en
plotseling! sloeg ze het- bedelaresje
de armen om den hals en kuste haar
harte] ijk.
Wel verre van het- kind tc beknor
ren, benijdde Madeleine baar. Wat
zou ze niet gegeven hebben om dat
kind'ook too te mogen kussen!
Maar ze trachtte haar ver-stand
te <loen zegevieren. Was het niet
te dwaas, zulk een buiten gewone,
plotseling opg*ekomen sympathie
j voor een kind, dat ze den vorigen
dag voor het eerst gezien 'bad
Ze ging naar haar rijtuig, met
Alice aan de hand.
Na eenige schreden gedaan te heb
ben. wendde ze zich weer om.
Daar stond Loulou tegen een boom
en staarde de -hcen.gaa.nden met tra
nen in de oogen na.
„Segonde",, sprak de gravin de
Clavières, „hoe vind je dat bloemen
vel-koopst erfje
„Het is een heel mooi, lief kind,
mevrouw."
„Zoo oud zou Leonie nu ook ge
weest, zijn
„Mijn zusje, mama," vroeg Alice.
„Ja kind. Vind je niet. Segonde,
dat die 'kleine Leonie's oog'e-n heeft?"
..Neen mevrouw, daar lieb ik niets
van gemerkt. En bovendien, blauwe
oogen zijn immers erg algemeen
Madeleine slaakte een diepen
zucht. Ja, het was ook eigenlijk
te dwaas.... En toch. ze had a.l
zooveel bloemenmeisjes met blauwe
oogen ontmoet in de straten van Pa
rijs, en nooit was die geheimzinnige
sympathie oVer haar gekomen dan
alleen nu.
Toen Loulou het rijtuig va.n de
gravin do Clavières in de verte zag
verdwijnen, overviel haar een oogen-
blik een gevoel van wanhoop en ver
latenheid. Maa.r dat duurde slechts
even. Ze veegde haar1 tranen af en
begon dapper haar tucht na-ar de
Place de la Concorde.
„Cecile heeft misschien vandaag
npg niets gehad dan een beetje soep,
sprak ze ïbij zichzelf. Laat ik mij
haasten, dan ben ik nog: yóór Bec
chini thuis om haar wat te geven."
In de .rue St.. Jacques kocht ze
alles wat ze voor de arme zieke noo
dig had. „Wat zal die arme meid
een schik hebben." dacht ze, terwijl
ze de pakjes handig- onder haar klee
deren verborg.
Eindelijk kwam ze aan de Butte-
nux-Cailles en hield .stil voor een
huis dat er zeer bouwvallig uitzag.
Voorzichtig stiet ze de deur open
en keek naar binnen. Het was dood
stil in het voorvertrek.
„Becchini is dus nog- niet thuis.
sprak ze zacht, gleed lichter dan een
schaduw naar achteren en bleef staaq
voor een soort van vrij wrak ge
timmerte, waaruit een akelig hoes
ten klonk.
„Arme Cecile." sprak het bloemen-
verkoopstertje op meewarigen toon,
„wat heb je liet weer te pakken I"
Cecile was een meisje, dat langen
tijd in dienst geweest was van eeiï
Italiaan, een vriend van Becchini.,
Deze Italiaan was lui en dikwijls
dronken, maar hij hield toch op zijn
manier nog van Cecile, en zou haar
zelfs zijn laatste stuk brood gege
ven *hebben.
Wordt vervolgd)
