DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Moederen Martelares
öÜlTENLANb.
Gemengde Buifenlandscfie berichten
BINNENLAND.
üHwif-SH* Haarlem
J
©INSSSA© ?5 F "BR. IS5IO.
S48te Jaargang No, 7118
Bureaux van Redactie <sn Administratie s
7$i®f®aeaMwn«8neir' 84%$.
Voor adverteniiën en reclames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich tot RiCAROO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
&!ie betalerada «boaoé» op dit blad, die In to»a boeit eener vcraskertegspoïia &(jes, stytt volgaas de bepaiingeo op do poilssets vermeld, tegsa ongelukken verïe&oird voor
eüLDJSS bü AMI fl m fI ani.nmi h» i I? Ml GULDEN Wb ffik Hl m. fll Öl OTLDEN bÖ
GULDEN bij g fo 11 GULDEN btj I §5 g I GULDEN bi; vorlieS van
een ritiini
De uitkeerlag dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij Oe«ata", (ïyiutntoor voor Haarlem de Nederlandsche Credletbank Nieuwe Qraeht
Bij dit nummer be
koort een bajwoegse®
!(Voor de Huiskamer.'1
DUITSCHLAND.
ENGELAND.
MAROKKO
FEUll LfHON.
-94)
NIEUWE HMRLEMSCHE COURANT
ABO»H3»SilTSftlMï
Per 3 xsacncten voor Haarlem I 1,86
Your fis plaatsen, waar een agsat is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland fmnoo par post 1.80
AftonderlQke nummerc 0,08
fiffIJS OER ADVKRTEftTtóN:
Van 16 regela 60 cent (contant 50 oent). Iedere regel meer 10 oen*.
Buiten Haanem en de Agentschappen 15 oent per regel. (Buitenland 20 cent.)
Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (4 contant),
levenslange os ge
schiktheid tot
werken.
400
GULDEN bi
overlijden
hand voet.
verlies van ée» B H ?S »erüs« «ar ffi ïl 1 £5 verlies van
een otw
één
wijavinger.
15
GULDEN bfl
verlies van
éen anderen
vinger
RELLETJES.
ZooaJs V/lij1 reeds in 't kort mede
deelden, hebben Zondag j.l in alle
«enigszins belangrijke steden van
Plruisen kiesrech tverguderingen
plaats gehad, waar door socialisti
sche ■woordvoerders in heftige be
woordingen het ingediende kiesrecht-
ontwerp werd .bestreden en moties
werden aangenomen ten gunste van
het algemeene gelijke, geheime en
directe kiesrecht.
Op verschillende plaatsen ontston
den botsingen met de politie, maar
voor zoover tot dusverre bekend is
geworden, konden de bewakers der
openbare orde zich bijna overal be
palen tot meer of minder talrijke
inhechtenisnemingen, behalve te Hel
le a. d Saaie, waar het tot een ge
regeld gevecht tusschen betoogers en
•Agenten kwam.
Nadat daar n.l de vergaderingen
waren afgeloopen, schoolden op ver
schillende plaatsen groote menig-ten
betoogers hijeen, die, ondanks de aan
maningen der politie, niet uiteen wil
den gaan. Bij den nieuwen schouw
burg trachtte een troep van onge
veer 2000 personen zich met geweld
•toegang te verschaffen tot de markt
en werd de politie, die het marktter
rein had afgezet, aangevallen en met
steen en gew orpen.
Zij maakte toen een charge met de
blanke sabel, waarbij 2 personen
zwaar en ongeveer 100 licht werden
gewond, o.a een agent, die in het
gedrang een sabelhouw Van een be
reden collega had gekregen.
Een en zeventig betoogers werden
in hechtenis genomen.
DE BEGEERINGSPLANNEN.
Tot dusver is omtrent het regee-
ringsprogiam van minister Asquith
voor de naaste toekomst niets na
ders bekend geworden.
De audiëntie van Zaterdag had
vrij' onverwacht plaats. Men had
eerst gedacht, dat Asquith een on
derhoud met den koning hebben zou,
ben zou, wanneer deze te Londen
zou zijn teruggekeerd vandaag of
morgen.
Maar Zaterdagmorgen kreeg de
minister onverwacht een uitnoodi-
ging om piet den koning te komen
beraadslagen, waaraan hij zoo spoe
dig mogelijk gehoor gaf-
(Wjaarover de audiëntie geloopen
beeft, ligt natuurlijk nog evenzeer in
het donker als al het andere, da.t den
politieken toestand betreft, Er wor
den door de verschillende bladen wel
heel wat gissingen en veronderstel
lingen gemaakt, maar het ware weet
niemand.
In tusschen wordt officieel bericht
dat .Winston (Churchill .beuoemd is
tot minister van BinuenlandsclieZa-
ken, Buxton tot minister van Han
del, Pease tot kanselier van het her
togdom Lancaster, Herbert Samuel
tot minister der Posterijen.
HET LAGERHUIS.
Gisteren is de uitslag van de laat
ste nog te houden verkiezing bekend
geworden. Zooa.s verwaant we.d, is
W'atson (lib.) voor Orkney en Snet-
land gekozen.
I In het Lagerhuis hebben nu zit
ting 273 (Unionisten 2/4 liberalen,
41 Labourparty en 82 nationalisten,
j Het nieuwe parlement zou heden
middag om twee uur geopend wor
den, maar de wetgevende werkzaam-
j beid zal niet dadelijk beginnen. De
troonrede zal pas Maandag uitge
sproken worden. Het grootste deel
van de week zal met de beëediging
van de nieuwgekozen leden heengaan
I (Wanneer het ihuis heden bijeen
komt, is er nog geen speaker en Ba.l-
i four als afgevaardigde van de Lon-
densciie City, volgens de oude ze
de, had het treeht. om op de bank
van de schatkist plaats te nemen.
Om twee uur worden de leden van
het Lagerhuis door de Zwarte Roe
de naar het Hoogerhuis ontboden,
om daar opdracht voor de verkiezing
van een speaker te krijgen. Thomas
Burt zal de herkiezing van Lowther
als speaker voorstelleu.
Morgenmiddag zal de nieuwe
speaker zich met de leden van 't La
gerhuis opnieuw naar liet Hooger
huis moeten hegeven, om mededee-
ling van zijne verkiezing te doen,
in antwoord waarop de Lord kanse
lier 's Konings goedkeuring van zijne
benoeming zal kenbaar maken. Ver
volgens zal de speaker a,an al de
oude rechten en voorrechten van het
1 agerhuis herinneren, met name aan
dezedat de leden van hét Lagerhuis
en hunne bedienden voor inhechte
nisneming en overlast gevrijwaard
zullen zijn, dat zij vrijheid van spre
ken bij de beraadslagingen, ten allen
tijde toegang tot den Koning zullen
hebben enz.
Vervolgens zal de speaker in zijn
gestoelte den eed afleggen. Danvolgt,
de beëediging van de leden bij vijf
iegelijk; voorop de eerste-ministers,
de leden van het ministerie en van
den geheimen raad.
Maandag 21 dezer zal de Koning
zich in plechtigen optocht van het
Buckingham paleis uit naar het par
lement begeven, om het te openen.
MOELAI HA FM) EN I)E MO
GENDHEDEN.
Moelie Hafid .is druk bezig-, om
met iedereen ruzie te krijgen. ThAns
is een ernstig geschil gerezen tus
schen den Marokkaanschen gouver
neur van Laracho en de Spa,ansche
officieren, die het politiekorps com-
m andeeren.
Be bijzonderheden ontbreken voor
alsnog, .maar het is te Tanger be
kend, dat ide toestand te Larache
zeer gespannen is ten gevolge dei-
vijandige gezindheid van den gou
verneur jegens de Spaansche offi
cieren.
Het vergaan <lcr „Général Chan-
zy". De .schrikkelijke scheepsramp in
de Middellandsche Zee blijkt inderdaad
zoo erg te wezen als men zich maar
durfde voorstellen.
Hoewel uit Palma nog gemeld werd,
dat men eenige reddingsbooten met en
kele schipbreukelingen op de golven
heeft zien ronddobberen en verschei
dene menschesn aan .planken vastge
klemd, zag ronddrijven, heeft men thans
toch alle laatste hoop opgegeven dat
er behalve Badez, nog meer aan deze
ontzettende ramp zijn ontkomen. Im
mers, alle schepen, die ter hulp waren
gesneld, kunnen niets dan deze treurige
berichten, rapporteeren: „lijken opge-
visicht, lijken zien drijven".
Thans gaat men allerlei veronder
stellingen maken over de oorzaken van
deze noodlottige catastrophe, die aan
156 mensichen hel loven kostte. Aan
schipbreuk, ten gevolge van stranding
op de klippen der kust, kan men in
de Parijsche pers niet gelooven, daar
de kapitein sinds vele jaren als een
vertrouwd en uiterst voorzichtig zeeman
bekend stond en van de vaart uitste
kend op de hooglc was. Daarom meent
de een, uit brandlucht aan de opge-
vischte postzakken te mogen opmaken,
dat een ketolontploffing heeft plaats ge
had, anderen spreken van dynamiet-
ontploffing, weer anderen schrijven de
ramp toe aan het breken van roer of
schroef, waardoor het schip aan de
woedend© elementen, was prijsgegeven.
Wat er van zij, zeelui, die met de
vaart daar ter plaatse op de hoogte
zijn, denken er anders over. De ramp
heeft plaats gehad in den Noordelij
ken uitgang van het kanaal tusschen
Minorca en Majorca. Zooals een zee
officier, die zeer goed met hel vaar
water in deze streken op de hoogte is,
aan een reporter van de „Figaro" me
dedeelde, bevindt zich daar ter plaats©
slechts één vuurtoren, die vijftig jaar
geleden gebouwd werd. In dien tijd was
het voor de schepen met kleine snel
heid, voldoende. Bij goed weder ziet
men hel licht ook thans nog op vol
doenden afstand, doch bij stormweer
is het vuurbaken niet te herkennen.
Om die reden meent de officier, dat
de stoomboot tijdens de dikke duister
nis en het verschrikkelijk onweer, haar
koers verloren hoeft en op de klippen
is geloopen. Ook hij wees er op, dat
pen nieuwe vuurtoren dringend nood
zakelijk was.
De Fransche bladen herinneren hij
deze treurige gelegenheid aan de groo
te scheepsongekikken, die gedurende de
laatste 15 jaar hebben plaats gehad. In
dit korte tijdsverloop vergingen zes
Fransche, drie F.ngelsche, twee Duit-
sche, twee Spaansche en twee Japan-
sche schepen, waarhij respectievelijk
1038, 528, 532, 486 en 700 menschen
om 't 1 even kwamen.
Als men bedenkt dat do kleinere zee
rampen hier niet zijn meegerekend, dan
eerst krijgt men een juist denkbeeld,
hoeveel offers de zee in korte jaren
eischl.
Ontplofling op een oorlogsschip.
Bij een ontploffing op den Amerikaan-
schen torpedovernieler „Hopkins" te
San Diego, werden vijf personen ge
dood, en 7 personen gewond, waaron
der twee levensgevaarlijk.
Oproer in China. Dezver dagen
ontstond to Canton een weinig belee-
kenend geschil tusschen Chineesch© sol
daten en de stedelijke politie en deze
kleine twist ontaardde onverwacht in.
een ernstig oproer. De regeoring zond
eenige oorlogsschepen naar Canton en
deze manschappen aan wal, die het
vuur openden op de opstandelingen en
ine er dan 100 hunner doodden en
wondden.
Gedurende drie dagen bleef 'de stad
gesloten voor vreemdelingen.
Een nienwe scheepsramp. Zooals
we gisteren al mededeelden onder onze
„Laatste Berichten", heeft zich weer
een nieuwe scheepsramp voorgedaan op
de Chileensche kust. De, stoomboot „Li
ma" op weg van Liverpool naar Cal-
lao, en met 350 passagiers en beman
ning aan boord, strandde Zaterdag tij-
deio een woes ten orkaan hij hei Hn-
amblin-eiland ten Noorden van de
straat van Magelaan. Een hevige paniek
ontstond onder de schipbreukelingen,
velen sprongen in de reddingsbooten,
anderen klemden zich aan planken of
balken vast, weer anderen wilden met
een reddingsgordel, door zwemmen 'de
nabijgelegen kust bereiken. Gelukkig
kwam het Engelsche stoomschip „La-
thumer" spoedig opdagen; na boven-
mensche.lijke krachtsinspanning moch
ten de Engelsche zeelieden er in sla
gen om 207 schipbreukelingen, waar
onder velen uitgeput van schrik enver -
moeienis, behouden en wel te San Car
los de Ancud binnen te brengen. Doch
tevens bracht zij 't bericht mede, dal
de eersle loods eu 50 passagiers in
de golven waren omgekomen en nog
88 schipbreukelingen op het wrak op
redding zaten te wachten.
Dadelijk logen de „Rapunco" eap eeni
ge andere'regeerings vaartuigen erop uit
om hulp te bieden, om do ongelukkigen,
die half waanzinnig van angst op liet
wrak gebleven waren, af te halen. De
woeste zee en de rotsachtige kust be
moeilijken echter het reddingswerk cn
daaraan is het toe te schrijven, dat
wolken moed de Amcrikaansche ma
trozen ook aan den Mag leggen om
de ongelukkigen te redden, alle pogin
gen tot nu toe mislukt zijn.
Elk «ogenblik vreest men, dat het
wrak in stukken zal slaan, en het aan
tal slachtoffers nog vergroot zal wor
den. Tot nu toe is tenminste nog niet
bekend ,dat de schipbreukelingen, die
luide om hulp schreien en 'den 'dood
voor oogen zien, gered zijn.
De Biedasche Vas enbrief.
De Vastenbrief van Z D. H. den
Bissebop van Breda is voor eeu deel
afgedrukt in „De Standaard
Wat de Bisschop over lektuur zegt
aan oos katholieken, acht het a. r
b'ad voor zijn lezers eveneens zeer
leerzaam en nuttig.
Minister Heemskerk had wel gelijk
toen bij in de Kanoer zei, dat er, juist
door de tegenwoordige eamenwerking
der christelijke partijen meer onder
linge waardeering is gekomen, zegt het
„D. v. N. B." bierbij.
De Vastenbrief van een roomechen
Bisschop in een prote3tantsche krant,
dat zou 'n kwart eeuw geleden niet
gebeurd zijn
Minister Regout.
Zïïx. de Minister van Waterstaat
mr. Regout, heeft, gisieren. hersteld
van zijn lichte influenza aandoening,
zijn ambtsbezigheden aan bet depar
tement hervat.
De Staatscommissie in zake do
werkloosheid.
üe staatscommissie over de werk
loosheid wil zich, om voor haar on
derzoek naar dan omvaDg en de oor
zaken der werkloosheid over dejiren
1905 tot 1910 de nondige gegevens
voor den landbouw te verkrijgen,
gaarne de hulp der plattelandsburge
meesters verzekereD. Op haar verzoek
heeft daarom de Minister van Binnen-
landsche Zaken den Commissarissen
der Koningin opgaaf verzocht van
burgemeesters tl andere personen ui<
de provincie, die op de hoogte van
den feiteüj^en toestand zijn en van
wie goede antwoorden kunnen wor
den verwacht. De Commirsarissen zou
den eventueel een drietal of meer ge
schikte personen uit verschillende
doelen der provincie kunnen uitbie
zen en dezen verzoeken de Staatsman
missie behulpzaam te willen zijn door
bet invullen van de vragenlijst.
Onze .kustverdediging in 1904
Over do reden van de moolisatie
op onze kusten in het jaar 1904 zal
door de Regeering eeue nota aan de
E rate Kamer worden overlegd Uit
din nota zal blijken dat de maatregelen
waarop de heer Van Löben Seis doelde,
uitsluitend op iniatief van ouzo Re
geering zijn genomen en de afweer van
een mogelijke schending oDzer neu
traliteit ten doel hadden.
Duitsohland en Nederland
Reuter seint uit Berlijn: De„Nord
deotsche Aiigemeine Zoitung" schrijft
in haar weekoverzicht, met betrekking
tot de ledevoering van den Neder-
laudschen minister De Marees van
Swindsren io de Eerste Kamer over
et beweerde schrijven van keizer
Wilhelm 11 aan koningin Wiihelmina
„Van een Duitscb standpunt kan
slechtB worden vastgesteld, dat men
in Duitschland de vriendschappelijke
woorden van den minister met sym
pathie vernomeD heeft, doch dat het
veen eresfigen staatsman in de ge
dachten komt dez9 vriendelijkheden
tot Duitschland te beschouwen als
onvriendschappelijk bedoeld tegen
eenige andere mogendheid".
Oneerlijke concurrentie.
Men schrijft aan „Het Centrum":
Op) dit gebied heeft een firma te Nij
megen weer iets nieuws bedacht, of
liever e en variatie op het bekende
„sneeuwbal"-sys'.eeon. De zaak komt in
't kort hierop neer, dat „ieder" voor 25
et .een „prachtige doos met bonbons"
kan bekomen, mits hij zorg draagt, dat
nóg 3 anderen ook ieder een kwartje
aan genoemde firma zenden. Voor dat
kwartje handeld zou men 't kunnen
noemen ontvangen dan die drie
„vrienden" elk 3 postwissels, afzonder
lijk genummerd voor ieder stel. Is zoo'n
stel postwissels (3 postwissels dus A
25 et.) naar Nijmegen opgezonden, dan
komt de desbetreffende „vriend", wiens
nummer met het nummer der drie
postwissels overeenstemt, aan de beurt
voor een doos. En zoo gaat het verder:
1, 3, 9, 81, enz.
Op deze wijze ontvangt firma voor
iedere doos bonbons 75 ct., terwijl na
tuurlijk het publiek vandaag of mor
gen geen postwissels meer kan plaat
sen, en dan de „handgeld"-kwartjes na
gekeken kunnen worden.
Tot nu toe schijnt 't zaakje nog al
te marcheer en. Wij zagen tenminste
een stel postwissels, welks nummer
reeds dicht bij de 60.000 kwam!
Van Nieuw Guinea.
Het bestuur der Maatschappij ter
ter bevordering van Natuurkundig
Onderzoek in de Nederlandsehe Ko
loniën heeft een telegram ontvangen,
dd. 14 Februari, afgezonden uit Thurs
day Island (het naaste telegraafstation
nabij Mezaulze op Nieuw Guinea),
waarin dr. W. A. Lorentz, leider der
Nederlandsche expeditie naar Zuid
Nieuw Guinea, meldt: „Wij hebben
bet Sneeuwgebergte bereikt en be
stegen echte gletechere werden door
or.s aangetroffen op een hoogte van
vijftienduizend voet". Uit bovenstaande
dépêrhe blijkt, dat de deelnemers aan
de txpeditie het doel van den tocht
vol kon en bereikt hebben eu dat de
veel besproken sneeuwbergen op
Nederlandsen Guinea thans dttioitief
zijD vastgelegd en wel het eerst door
Nederlanders, die daar talrijke waar
nemingen en klimtocnten hebben
bunnen verrichten.
De Verkiezing voor de Prov. Staten
in het Amnteraamscbe district I.
Gisteren zijn officieel als candidaten
opgegeven voor de verkiezing vau een
lid der Provinciale Sïaten in kiesdis
trict. 1 te Amsterdam (vacature-mr.
Mouthaaa) de heeren
Mr. TH. STUART en
B C. E ZWART.
De stemming zal Donderdag24 dezer
plaats hebben.
Een donker rood bedekte de bleeke
'wangen der toehoorster. Zij begreep
steer goed waar het iheen moest, en
dat Onarles door de herinnering aau
do doorgestane ellende en aan den-
gene, die deze had doen eindigen, een
beroep .wilde doen op de dankbaar
heid van haar moederhart.
„Dank u, eerwaarde", antwoordde
*e met. nauw verborgen onrust, „mijn
kind Wordt gelukkig dagelijks be
ter."
W;at hebt ge een droevige dagen
hLoeten doormaken!"
„I)at gaat wezenlijk a.lle beschrij
ving te. boven."
„Dat geloof ik gaarne, en omdat
ik weet. dat gij dat leed tot in het
diepst van uwe ziel gevoeld hebt,
trilde ik u vragen barmhartig .te
jijin; voor een andere zooals God
barmhartig) is geweest jegens u."
Reine's verlegenheid eu verwax-
*ing namen toe.
„ik begrijp u niet, eerwaarde, in
derdaad niet," antwoordde ze,
te aar heel haar uiterlijk logenstrafte
deze woorden.
„O jawel, ge begrijpt mij zbefgoed,
*aar toch Wil ik u wol nader uit-
leggen wat ik bedoelZeven jaren
'geleden, toen mijn nicht Madeleine
j de Cypières do gevangenis van St.
j Justin verliet, werd zij bijna waan
zinnig van droefheid, toen zij moest
vernemen dat gedurende haar gevan
genschap haar la.atste Hoost op aar
de haar kind dat izij zeker niet
minder liefhad dan gij het uwe
haar ontnomen was. Ze had toen
slechts één gedachte, het kind dat
z,iji niet meer levend vond. ten min
ste toch dood terug te zien.
Reine werd hleeker dan een doode.
Ze had altijd wel gedacht dat het
graf van de kleine Leonio de Cy
pières geopend was geworden. en
nu ze dit hoorde bevestigen, greep
een vreeselijke angst haar a.an.
De priester ging voort:
„Wij moesten a.an haar wenschvol
doen, anders was ze bepaald krank
zinnig (geworden. Toen de kist ge
opend werd en de ongelukkige moe
der in het lijkje niet [haar geliefd
kind herkende, zelfs uitdrukkelijk
verklaarde dat deze doode ha.ar Leo-
nie niet .was, toen is bij1 haar, bij
mij1 en ook bij Richard de CHavières
j deze gedachte opgekomen: „Er kan
in de omgeving van de yicomtesse
de Mond ra y on er maar ééne zij n,
die 'genoeg eerlijkheid, goedhartig
heid en wilskracht bezit om datwon-
der 'bewerkt te hebbenaan Reine
P'enhoët moeten- wij (het te danken
^lebben, als de kleine niet dood is!"
Tot in het diepst van haar gemoed
ontroerd, boog Reine het hoofd.
„Ik .begrijp u niet,'' sprak ze.ver
ward, „wezenlijk ik begrijp u niet.
Leun ie de Cypières is toch wezenlijk
dood."
„Herinner u," ging Charles de Sin-
tély voort. ;,',wat gij eens tot Jean-
nette gezegd hebt„Zoolang ik leef.
zal men aan het leven van het kind
niet raken, dat zweer ik u."
Dien eed hebt pge. met nagenoeg
dezelfde woorden tegenover Riohard
de Clavières herhaald. En toen wij
daar nu tegenover die doode stonden,
die naar de uitdrukkelijke verkla
ring mijner nicht de kleine Leonie
niet was, toen hebben we tot elkaar
gezegd: „Dus Reine Benhoët heeft
inderdaad eerlijk woord gehouden!"
Reine deed terwijl (Charles, deze
la.atste woorden sprak1, ougeloofelijke
pogingen om kalm en ongevoelig te
schijnen, maar hef was niet moeilijk
den vreeselijken tweestrijd, die. in
haar gevoerd werd, op haar gelaat
te lezen.
De priester ging voort: „U toen
maals te ondervragen kwam ons nut
teloos voor. Het aandringen van Ri
chard de Olavières bij u was om re
denen die wij niet konden achter
halen, vruchteloos gebleven. Maar
nu, Reine, nu gij zelf de angsten
een er 'moeder om haar kind in zoo
hooge mate hebt gevoeld, zoudt gij
nu ook geen medelijden hebben met
die andere moeder, die zich thans
tot u wendt en van u alloen hulp
en troost verwacht?"
Reine schreide.
„Ik weet niets", herhaalde ze maar
voortdurend.
Charles de JSintély wanhoopte aan
het welslagen zijner pogingen. Alles
wat zijn teeder hart had kunnen
bedenken om bet gemoed dier moe
der te treffen, had hij gezegd. Het
baatte niets Reeds was de bezoek
ster weer opgestaan en had zich imar
de deur gewend, toen deze eensklaps
openging en Reine tot haar grooten
schrik dien geheimzinnigen vreem
deling op den drempel van het ver
trek zag verschijnen, die haar zoo
veel weldaden bewezen had.
„Mijnheer S tambeff", fluisterde zij.
„Ja", sprak Richard de Clavières,
„die [ben ik. ten bovendien een
intieme vriend van de heeren de Sin-
tély. Het is mij bekend, mevrouw,
hoe gaarne zij van u zouden ver
nemen wat er met de kleine Leonie
de Cypières gebéurd is, en ook ik
kom u daarom vragen of gij nog lan
ger weigeren zult hun uw vertrou
wen te schenken en Jmn datgene
mede te deelen wat alleen den zie-
lenvrede het geluk kan teruggeven1
aan die arme moeder die even wan
hopig en diepbedroefd is als gij kort
geleden nog waart
Reine Penhoët was doodsbleek ge
worden. j
„Gij," stamelde zij verschrikt,
„vraagt gij mij dat, meneer St-am-
bei'f
„Ja, en ik ben er ook van over
tuigd dat gij aan mijn verzoek ge
hoor zult geven. Ik heb tot mijzelf
gezegd: Reine Penhoët is een eer
lijke vrottw. Als zij vroeger al eens
een slechte daad bedreven heeft, dan
is dat daardoor gekomen da.t ze toen
geen helder inzicht had van haar
plichten en doordat machtige be
weegredenen die wij thans niet ken
nen, haar deden handelen zooals zij
gedaan heeft."
Een uitdrukking van grooten
schrik: verscheen op Reine's gelaat,
en Richard zag da.t zijn woorden doel
getroffen hadden. Hij ging voort:
„Nu kan de plicht nooit ergens an
ders zijn dan in waarheid en recht
vaardigheid. Iemand bij een slechte
daad te helpen kan da.n ook nimmer
een plicht zijn. Dat zou integendeel
zijn zich voor heel zijn leven de pijn
der wroeging op den hals te halen."
Hoe welsprekend zeide Reine's ge
laat dat ook zij inderdaad diep on
der die wroeging gebukt ging.
„Spreek", zeide hij, „en die wtoc-
ging die u ongetwijfeld al jaren lang
pijnigt, zal verdwijnen. Uw kind,
op hetwelk de hand Gods tot nu toe
gerust heeft, zal herstellen en u ten
vreugde worden."
„O," zuchtte Reine diepgeschokt,
„als u eens wist wat mij het spreken
belet."
„Nu, wwt dan
„Ik kan niets zeggen, werkelijk
niet Het is al te verschrikkelijk."
1 „Kom, houd moed. Geef nu op uw?
beurt eens een bewijs van genegen
heid. Ik zweer u dat wij deze zaak-
mot de grootste voorzichtigheid zul
len behandelen Niets zal er vat*
uwe verklaringen hekend worden;
Uw naam zal zelfs niet eens worden
genoemd. De heeren de Sintély en
de gravin de Clavières, zij allen zul
len de meest strikte reserve in acht
nemen. Er zal u niets overkomen,
en in ieder geval zijn de beschermers
die ge u door uw verandering van
gedrag zoudt verwerven, duizend
maal machtiger dan anderen die ge
door uw bekentenissen misschien!
schade zoudt toebrengen."
Reine, die tot nu toe dat alles
zwijgend had aangehoord, slaakte
eensklaps ©en kreet van verontwaar
diging.
„O", riep !ze uit, „denkt ge dus
dat ik daarom zwijgen zou! Ik, die
zulk een diepen afkeer heb van
haar, die mij tot het kwade verleid
en in ,zulk een ellendigen toestand
gebracht heeft!
Neen, niet daarin moet ge de oor
zaak zoeken van mijn zwijgen om
trent het geheim, dat als een vreese-
lijke vloek rust op mijn leven. Niet
uit vrees voor de hertogin de Eoque-
trune aarzel ik nog, waar aarzelen
een wreedheid zou zijn., indien niet..."
Wordt vervolgd.
