Moeder en Martelares
R. K. Middenstands-
vereeniging
Markten.
Week-Kroniek.
Esperanto-Cursus.
De toekomst van de
Kath. Soc. Actie.
onder patronaat van den H. Jozef,
te Haarlem,
afdeeling van „de Hanze", goed-
keurd bij Bisschoppelijk beslut van
26 October 1907 en bij Konink
lijk besluit van 9 Mei 1908.
De R.-K. Middenstandsvereeniging
stelt zich ten doel, volgens art. 2 harer
Statuten, de zedelijke en stoffelijke be
langen van den handeldrijvendeo en
industriëelen Middenstand in het alge
meen, en van hare leden in het bij
zonder te behartigen, overeenkomstig
de beginselen van den R.-K. Gods
dienst.
Nog slechts kort geleden opgericht
bracht zij reeds veel tot stand, en
toonde op velerlei wijzen het nut van
haar bestaan.
Zij voerde o.a. eene krachtige actie
tegen het verleenen van al te lang cre-
diet en de z.g. vliegende winkels; in
haar vergaderingen werden belangrijke
onderwerpen, als coöperatie, inkom
stenbelasting, arbeidscontract, enz. be
handeld;
boekhoudcursussen werden door
haar opgericht;
«tane onderlinge glas ver zekering is
door haar tot stand gekomen, deze
biedt bij zie er lage premiën, de
grootst mogelijke voordeelen en keert
50 o/o der netto winst aan de verzeker
den uit.
op haar verzoek werden de le H.
Communiedag en in de verschillende
parochieën, zooveel mogelijk op uiteen-
loopende datums gesteld.
Dit en nog veel m^er deed zij reeds
in het belang harer leden en van den
R.-K. Middenstand in het algemeen;
nog veel meer zou zij kunnen doen,
indien zij van de R.-K. Middenstan
ders krachtiger steun genoot, dan tot
dusver; indien nog meerderen zich bij
haar aansloten.
De betrekkelijk geringe contributie
van ƒ1.30 per 3 maanden kan geen
beletsel zijn. s
Daarvoor hebben de leden bovendien,
doordat de Vereeniging aangesloten is
bij de Haarl. Handelsvereeniging, gra
tis gelegenheid information in te win
nen; dnbienze posten ter incassec *ng
te geven aan het bestuur der H. H.
en rechtskundige adviezen betreffende
hnnne zaken te vragen bij de advocaten
der H. H. V.
Het bestuur spoort daarom hiermede
alle, nog niet aangesloten R.-K. Mid
denstanders aan, als Lid dezer nuttige
vereeniging toe te treden; zich niet
te laten weerhouden door de gedach-
te«, misschien onmiddellijk geen per
soonlijke winst te behalen, maar door
hun steun aan deze vereeniging te ge
ven, het goede doel der vereeniging
te helpen bevorderen en daardoor ook
middellijk hun eigen belangen beharti
gen.
Voor hel Lidmaatschap kan men
zich aanmelden bij het Bestuur of bij
den Secretaris
C. A. M. JONCKBLOEDT Lz.
Lange Heerenstraat 24.
HET BESTUUR.
[n de week van 21 Febr. tot 26 Febr.
Maandag. Alkmaar, Amsterdam,
Beemster, Gouda, Haarlem, Hoorn,
Medemblik, Velsen. Dirmiag. Beemster
Beverwijk, Purmerend. Woensdag Aja-
sterdam, Beemster, Enkhuizen, Haar
lem, Helder, Schagen, Uitgeest, Velsen,
Donderdag. Beverwijk, Edam, Haar
lemmermeer, Hoorn, Purmerend, Scha,
gen, Zaandam. Vrijdag. Alkmaar, Am
sterdam, Assendelft, Hoorn, Leiden,
Oostzaan, Purmerend, Schagen, Velsen.
Zaterdag, Alkmaar, Amsterdam, Edam,
Hoorn, Leiden.
van 1118 Februari 1910.
BUI 1 ENLAND.
14 Febr. Te Tauger is 't bericht ont
vangen, dat de bekende
Raisoeli vergiftigd is.
In het Engelsche Lager
huis hebben nu zitting:
273 Unionisten, 274 libe
ralen, 41 Labourpartij en
82 nationalisten.
Een ernstig geschil is
gerezen tusscben den Ma-
rokkaanechen gouverneur
van Leracho en de Spaan-
sche officieren, die 't poli
korps commandeeren.
16 Febr. De Seine is weer aan bet
stijgen.
In Arabië is een nieuwe
opstand uitgebroken.
17 Febr. Inboorlingen van Wadai
hebben Fransche troepen
overvallen.
De revolutie in Grieken
land kan elk oogenblik
uitbreken.
BINNENLAND.
12 Febr. Prins Hendrik brengt een
bezoek aan Dordrecht.
13 Febr. Pater J. J. Hoogland, ka
pelaan te Rotterdam over
leden.
14 Febr. De gep. generaal majoor
der artillerie J. W. J. Za
gers Rijser in den Haag
overleden.
15 Febr. Mgr. dr. W. H. Nolens tot
president der Kath. Kamer
club gekozen.
Baron van Heeckeren van
Keil beeft in een nota be
richt, dat dr. Kuyper als
Minister president destijds
hem en anderen over de
bedreiging van den Duit-
echen Keizer heeft gespro
ken.
B. en W. van Rotterdam
geven de belangrijke cir
culaire uit over bet neu
trale onderwijs.
16 Febr. Gen. v. Heutsz, bij H. M.
de Koningin aan tafel,
werd op zeer waardeerende
wijze door H. M. toege
sproken.
Mr. J. J. de Meyier, oud
procureur-generaal bij 't
Gerechtshof te Arnhem
overleden.
17 Febr. Groote ongerustheid
beerscht er omtrent de
„Prins Willem II" van den
Kon. W. 1. Maildienst, 21
Jan. uit Amsterdam naar
Paramaribo vertrokken.
STAD
11 Febr. J. H. B. Loots, een be
kend Kath. stadgenoot,
overleden.
12 Febr. Mgr. Jos. Sweens bezocht
onze stad.
15 Febr. De Z E. Heeren H. A. Th.
v. Dam. Secretaris van Z.
D. H. den Bisschop, en C
A. J. ten Hagen, kapelaan
der Kath. Kerk van St.
Bavo vieren onder zeer
groote belangstelling hun
121/2 jarig Priesterjubileum.
16 Febr. De Raad besluit met 1811
stemmen der R. K. School
vereniging een proces aan
te doen.
Nog beslist de Raad B.
en W. te verzoeken een
priocipieeie beslissing van
den Raad uit te lokken
over de bestemming van 'i
Brongebouw.
OMTREK.
1< 1'ebr. De IJmuider stoomtrawler
„Belle" is door de Engelsche
boot „Gieeuiand" aange
varen en is met man en
muis vergaan.
lie les.
Lees aandachtig
Laudi prijzen
Li estas laud inda „pereono
Hij is 'n prijzenswaardig persoon.
kredi gelooven
Uiaj rakontoj estis kredtndaj
Hunne verhalen waren geloofwaardig.
legi lezen
Cu viaj libroj estas legindaj
Zijn uwe boeken lezenswaardig?
aceti koopen
Tiu domo ne estas acetinda
Dat huis is het koopen niet waard.
■ind. Dit achtervoegsel duidt aan, dat
't waardig of de moeite waard is te
doen, wat 't grondwoord uitdrukt.
La viro de man
la fiviro, la viraco, de kerel
la domo het huis
la fidomo, la domaco, het krot
la cevalo het paard
la fieevalo, la cevalaco de knol
paroli spreken
fiparoli, parolaci kletsen.
Uit 't voorafgaande blijkt, dat het
voorvoegsel alsook het achtervoeg
sel ac een minachtende beteekenis
geeft aan 't grondwoord.
La patro
la gepatroj
la avo
la geavoj
la onklo
la geonkloj
de vader
de ouders
de grootvader
de grootouders
de oom
de oom(s) en
tante(s).
la najbaro de buurman
la genajbaroj de huurlieden
ge. Dit voorvoegsel vereen igt de
beide geslachten.
Leer nu van
Agi
bedawri
fervoro
imiti
konfesi
plenumi
iraduki
lernejo
memori
honesta
preferi
ekzemplo
respekti
akcepti
konsili
nek.nek
stranga
plendi
pioniro
ami
bulten
handelen
betreuren
ijver
navolgen
bekennen
vervullen
vertalen
school
herinneren
eerlijk
verkiezen
voorbeeld
eerbiedigen
aannemen
aanraden
nognog
vreemd
klagen
baanbreker
beminnen
griza grys
priparoü bespreken
sekvi volgen
Lees en vertaal
a.
Via ago estas tre bedatmnda. Via
straDga historio ne estas tre kredinda
por mi. Ili estas fervoraj pioniroj, imi-
tindaj ekzemploj I La infanoj de miaj
geonkloj estas amindaj geknbaoj. Tiu
ficevalo ne estas acetinda. Vi devas
konfesi al vi, viaj libroj vereneestas
legindaj. Tie promenas maljuna sin-
joro, respektinda grisharulo Via
tasko estas "ere plenumindal .Via do-
naco ne estis akceptioda Tia temo
ne estas priparolinda Tiu maljuna
kaj malmola kokino ne estas bakinda,
nek manpinda. Kial vi auskultas tiun
personon? Li ne estas auskultinda.
Senêese legi kaj traduki estas tre kon
silinda.
b.
La gepatroj donos atentindajn kon-
8ilojn al siaj kaj iliaj iufanoj. La
maljuna aviuo donis al siaj genepoj
bonajn kaj memorindajn ekzemplojn
La nova verko de la verkisto X estas.
fiverko. Tie ne trovipas domo, sed
domRCü. Li ne estas hone-ta. saiutinda
persono, sed fipersono Cu vi vidis
tiun maljunau cevalacon? Plendinda
bestol La morto estus pli preferinda
por pil Tio ne estas eambro, sed
ficambro. Tiu sinjoro ne parolas, sed
fiparolaa, liaj vortoj estas nek auskul
tindaj, nek sekvindaj. Miaj geamikoj
estas dum la lecionoj en la lernejo
imitindaj ekzemploj de atentoj kaj
fervoro. La genevoj de «ia bofratino
estas kontentaj kaj laudinduj geknaboj:
Leer van buiten
Suno
mezo
subite
horizoDto
radio
fulmotondro
glacio
krom(e)
nubo
komend
pli
liam
antaue
fulmi
kovri
naturo
montripi
faripi
ceei
denove
ofte
tondri
frosti
«jjoi
midden
plotseling
horizon
straal
onweer
ijs
daarenboven
wolk
beginnen
meer
dan, toen,
van te voren
bliksemen
bedekken
natuur
ziet vertoonen
wordea
ophouden
opnieuw
dikwijls
donderen
vriezen
schijnen
Lees aandachtig;
Pluvas
hajlü
nepos baldau
estas varme hodiau
het regeDt.
het hagelde.
het zal weldra
sneeuwen
het is heden
warm.
't Valt onmiddellijk op, dat in bo
venstaande zinnen het lidwoord ont
breekt. Dit komt daarvan, wijl in
Esperanto de onpersoonlijke werkwoorden
geen lidwoord aannemen.
Lees nu en vertaal:
La suno brilis hodiaw. Estis bela
vetero. Sed en la mezo de la tago
nuboj komends montripi. La eielo
faripis mailuma. Subite talis la unuaj
akveroj Pluvis. La pluvo falls pli kaj
pli. Pluvis sencese. Fine cesis pluvi.
La akvonuboj malaperis al la faori-
zonto. Tiam venis denove la radioj
de la suno. Faripis agrabla kaj bela
vetero. Tarnen la temperaturo estis
pli malalta ol antaue. En la vintro
ofte la nepo falas. Tiam oni diras:
nepas. Hajlas, volas diri ke hajleroj
falas sur ia tero Ofte fulmotondras
dum somero. Fulmas kaj tondras tiam.
Kiam la glacio komencas kovri ia
akvon, oni diras: frostas. Je nepo la
infanoj povas konstrui kastelojn kaj
domojn, homojn kaj bestojn. Cu vi
amas la vintran sezonon? Nesipjoro,
car en tiu sezono ofte pluvas, hajlas,
nepas kaj frostas. Krome, la tuta na
turo aajnas mal viva kaj malplena.
Felice m scias, ke post la vintro venos
la printempo kaj somero.
Al la Katolikaj Esperantistoj en
Harlemo 1
Oni informis min, ke antau kelkaj
semsjnoj fondipis filio de la Neder
landa Rom Katolika Esperantistoj
Ligo „Nederlanda Katoliko" en via
urbo; kaj ke tiu klubo jam havas pli
ol 30 anojn. Kun grauda plezuro mi
audis tion. Efektive, la celo de „Ne
derlanda Katolika" estas tiel grava,
lsudinda kaj apoginda, ke oiuj Ka
tolikaj estas kvazau morale devigataj
lsu ebleco helpi tiun ci jnnannacian
organizacion. Kaj car ciu Dova filio
estas kvazau nova branco, kiu
plUraDdigas la certecon de forla
kaj daura vivo, mi tutkore aplau-
das la faron de tiuj, kiuj faris la
unuajn kaj plej malfacilajn pasojn
sur la vojo, kin tiel baldau kondukis
al la dezirita celo.
Por mi la Dova klubo estas kon-
statebla fakto. ke la multaj artikoloj
kiuju mi ver kis por „Nieuwe Haar-
lemsche Courant" ne restis sern suk-
ceso. Kun pli granda amo Kaj
fervoro ol iam mi nun denove estas
preta daurige mian kaj taskon.
Baldau Di pubikigos en niaj lecionoj
malgrandajn Esperanto artikolojn,
biatorietojn, noveiojn, k. t. p. Ankau
ia speciale Katolikan tutmondan mo-
vadon ni intencas iam eniri, kaj tia-
maniere praktike uzi nian mondhelp-
lingvon. Ju pli fervore oni do nun
sekvos ciajn lecionrjn, des pli baldau
oni estos kapabia akompani nin.
Katolika Harlema Esperantistaro,
antauen, al ia celo
INSTRUANTO.
In een hoofdartikel bespreekt „De
Tijduitvoerig de toekomst van de
K. S. Anaar aanleiding van de
voorgestelde „concentratie" dervak-
fcondbesturen te iLeiden.
Het artikel van „De Tijd" is zoo
belangrijk, dat wij het ook voor
mogelijke gedachtenwisseling later
hier eenigszins uitvoerig- willen
weergeven.
„De concrete vraag, waarvoor wij
thans gesteld worden, komt hierop
neer, of het al dan niet in het belang
is van de nationale Vakbonden en in
overeenstemming mei de roeping van
de K. iS. A zelve, dat de andere
nationale organisaties (b.v. van de
Middenstanders en de Patroons) het
voorbeeld van de E. K Vakorgani
satie der arbeiders volgen."
Aldus stelt „De Tijd" de kwestie.
En na ons artikel van 12 dezer i n
ex tens o te hebben medegedeeld,
zegt „De Tijd" het volgende;
„Do bezwaren van de „N. H Ot
zouden inderdaad niet van gewicht
ontbloot zijn, wanneer de voorstel
ling, welke het blad van .de zaak
geelt in alle opzichten overeenkwam
met de werkelijkheid. Ook wij zou
den er niet voor te vinden zijn, dat
de K. ,8 A op eens, zonder nadere
verklaring en motiveering, nieuwe
banen insloeg en aldus van hare oor
spronkelijke bestemming ontaardde.
Het zou meer op revolutie dan op
evolutie gelijken.
„Wij meen en evenwel de juistheid
van deze voorstelling te moeten be
twijfelen. De bedoelde centralisatie
is, meenen wij, niet an dors dan eene
verdere geleidelijke ontwikkeling
van de K. 8 Azij lag in den oor-
spronkelijken opzet als in kiem be
sloten."
De oorspronkelijke opzet
der K. S A was zoo betoogt „De
Tijd" ruimer en veelomvattender
dan de K. S A. eigenlijk geworden
is.
De K. S A moest volgens mr.
Aalberse's „plannen van organisa
tie" niet worden een nieuwe
vereeniging, niet worden een soort
Duitsche „Volksverein", maar moest
wezen een „vereeniging van de yer-
cenigingen."
„De Tijd" meerit dat het Doorl.
Episcopaat in de definitieve statu
ten dit veelomvattende plan voor
loop i g (de spatieering is van „De
Tijd", Eed. N Haarl Ct) ver
eenvoudigd heeft omdat de nationale
vakbonden er nog niet waren.
Begrijpen we „De Tijd" goed, dan
meent het. blad dat de Bisschoppen
eerst de Nationale Vakbonden wen-
schten georganiseerd te zien, om deze
daarna te centraliseeren in de K.
S. A
„Door liet plan van hunne aan
sluiting bij het Leidsche Hoofdbu-
reau in de statuten der Jv. S A
op te nemen, liep men uiteraard ge
vaar half en slecht werk te verrich
ten men zou geneigd geweest zijn
eene zaak te force eren, welke al
leen hecht en degelijk worden kon.
wanneer ,ze tijd had om rustig- te
groeien en zich regelmatig te. ont
wikkelen. Nu die groei en die ont
wikkeling een feit is, vervalt, dunkt
ons, vanzelf de reden, welke in den
beginne tot zelfbeperking dwong en
is de tijd gekomen, om aan de K.
8. A haren definitieven vorm te
geven.
.Hoofddoel toeli van de K. 8 A
is: het katholiek-sociaal vereeni-
gingsleven voor te lichten en testeu-
nen, en dat geschiedt op uitnemende
wijze door de nauwere aansluiting
van de verschillende Vakbonden te
Leiden. Het deskundige personeel,
dat den algemeenen secretaris der
onderscheiden vakbonden van advies
kan dienen, heeft 'deze dan in zijne
onmiddellijke nabijheid; hij kan par
tij trekken van de bibliotheek, de
verzameling van de kranten-uitknip
sels, de ruime en doelmatige behui
zing, van al de geriefelijkheden, wel
ke het op modernen voet ingerichte
Hoofdbureau hem biedt. Zelfs
w anneer blij ken mocht hier
over laten wij ons thans niet uit
dat aan deze definitievere-
ge1ing ondergeschikte co
rn i té's, a 1 s vrij we 1 overbodig
of niet langer aanpassend,
moesten of konden opgeof
ferd worden (wij .spatieeren Eed.
N. Haarl O fcdan zou dit nog
geen reden zijn om de voorgenomen
centralisatie achterwege te laten,
wijl aan het hoofddoel alle middelen
ondergeschikt zijn."
•Van de, verdere opmerkingen van
„De Tijd" ontleenen we nog, dat- het
blad van oordeel is dat. in Munehen-
Gladbach daarom de zaak anders is
geregeld, omdat „door het streven
naar inter-confessionalisme de soci
ale actie der Katholieken in Duitsch-
land buiten het katholieke spoor ge
leid werd."
oorts zegt het blad, na zijn vol
komen objectiviteit en onpartijdig
heid tegenover de K. 8. A te hebben
gevindiceerd
„Wanneer wij Leiden steeds meer
tot middelpunt van het katholieke
sociaal vereenigingsleven willen
maken, dan geschiedt, dit op grond
van de overtuiging, dat onze katho
liek-sociale organisaties dan eerst
voltooid en volmaakt zullen zijn, als
de maatschappelijke belangen van de
verschillende klassen en st an -
den, in gelijke mate als die van
de arbeiders, door het Leidsche
Hoofdbureau behartigd worden.
„Zoolang de E- K. Vakorganisa
tie der werklieden alleen op het
Hoofdbureau vertegenwoordigd is,
zal een schijn wij zeggeneen
schijn van bevoorrechting voor
één klasse bestaan en zullen de an
dere klassen aan de verleiding zijn
blootgesteld over eenzijdigheid te
klagen en de K. S. A. eenigermate
te wan trouwen."
Het standpunt van de leiders zelf
der K. S. A. kan er slechts in zui
verheid en onbevangenheid bij: win
nen, wanneer zii, naast de belangen
van de E. K Vakorganisatie, ook
de katholiek-sociale belangen der
andere standen te behartigen krijL
gcn. Wie zich veel met het arbeiders
vraagstuk bemoeit, is uiteraard
blootgesteld aan het gevaar der een
zijdigheid. Door hoofdzakelijk op
één belang jte letten, door voortdu
rend op één punt te staren, verliest
'men gemakkelijk het groote. geheel,
de belangen van het gansehe katho
lieke volk en van de onderscheiden
standen, te zeer uit het oog. Zonder
het te weten en te willen wordt men
soms onpartijdig ten gunste van de
genen, wier belangen ons meer bij-
zonder zijn toevertrrouwd, d.w z
min of meer onbillijk: tegenover de
overigen, die andere, misschien te
genstrijdige belangen hebben.
,A1 zijn wij er nu nog zóózeer van
overtuigd, dat de leiders der K. S.
A„ welke het katholieke volk in
zijn geheel omvat, alle, schier bo-
venmenscheliike pogingen willenaau-
wenden om niet tot eenzijdigheid te
vervallen, dat zal hun zeker veel
gemakkelijker vallen en hunne on
partijdigheid zal bovendien voor de
niet-arbeiders van zelf meer boven
alle .Verdenking staan, wanneer, na
de E. K. Vakorganisatie, ook de al-
gemeene secretarissen der andere na
tionale vakbonden een plaats op het
huis der K. 8. A verkrijgen
Volledigheidshalve zfi dan nog
vermeld dat „De Tijd" in een noot
belui er. t de K. 8. A absoluut niet
te willen promoveer en tot een soort.
Biestuurdersbönd, tot „de leid-
FEU1LLETON.
98)
Den volgenden morgen werd de
kleine Loulou uitdrukkelijk gewaar
schuwd, toch vooral in Madeleine's
kamer te blijven en zich aan nie
mand te vertoonen. En het kind liet
zich gaarne gezeggen, kwam zelfs
geen enkele maal aan een der ven
sters die op ,den openbaren weg uit
zagen.
Ze speelde den heeien dag! met de
kleine Alice en wist honderd dingen
te bedenken om het verwende ding
genoegen te doen.
Madeleine werd intusschen niet
moede het kind aan te staren en in
Loulou's gezichtje de gelijkenis met
Horace de (C'ypières te zoeken. Ze
had aan {Richard de Clavières de
vinding der kleine tot in de minste
bijzonderheden beschreven, en niet
alleen dit, ze had hem ook bekend,
dat haar liefde voor deze kleine
zwervelinge, aan iwie ze zich door
zoo geheimzinnige banden verbonden
gevoelde, dagelijks toenam.
En ook Richard de Clavières be
gon zich', verbaasd over een zoo
sterk gevoel, af te vragen
„(Waarom zou Loulou eigenlijk
niet Leonie de C'ypières kunnen
zijn Gods, goedheid is immers on
eindig en Madeleine heeft al zooveel
onschuldig, geleden, dat het waarlijk
niet vreemd zou zijn, als haar thags
op haast wonderbare wijze haar
kind teruggegeven werd."
En in zich zeiven overtuigd, al
wilde hij het zich niet bekennen,
dat Loulou zeer goed het zoolang
gezochte kind ikon zijn, schreef hij
aan zijn vrouw„Neen, lieve, ik zal
je vaste geloof dat je in Loulou je
kind hebt teruggevonden, niet dwaas
noemen en bespotten. Overigens, dat
kind is je liefde ten volle waard.
En nu gij' het teruggevonden hebt,
moeten wij stellig trachten het bij
ons te houden, maar dat moet ge
beuren op eerlijke, loyale wijze. Al
zijn wij voor ons overtuigd dat Bee-
chini en Pi a Dallone niet het minste
recht op de kleine Loulou liebben,
wij, hebben op dit stuk niet de
minste zekerheid. En daarom moeten
we, inplaats van den weg der geheim
houding in te slaan, eenvoudig te"
proeven of die mensehen het kind
niet vrijwillig va,an ons zullen af
staan. Weigeren zij dit, dan kun
nen we altijd nog verder zien.
Houd intusschen Loulou voorloo-
pig bijl je en laat haar geen on
voorzichtigheden begaan. Ik zal
spoedig te "Vichy kunnen komen. De
pleidooien zijn van morgen begon
nen. Niemand twijfelt aan ons suc
ces. Binnen twee dagen hoop ik dat
alles afgeloopen zal zijn en ik je
weer in mijn armen zal kunnen slui
ten.
RICHARD.
Inderdaad kwam er den volgenden
avond een telegram van den vol
genden inhoud: „Zaak gewonnen.
Loop van het geding hoogst vleiend
voor jou, verpletterend voor de te
genpartij. Kom morgen thuis."
Madeleine zat (met Jeannette en
de beide kinderen aan tafel, toen
dit bericht kwam. Het maakte haar
gelukkig te 'weten da.t de kansen
om haar kind terug te vinden, al
weer stegen. En terwijl de gravin
de Clavières op de beide kinderen
neerzag, meende ze voor de zoo-
veelste maal in Loulou de trekken
van baar eersten echtgenoot terug
te vinden en zelfs een sterke gelij
kenis met de kleine Alice.
Dien avond werden na het souper
de ramen opengezet: het was
buitengewoon warm.
„Misschien is het wel een beetje
onvoorzichtig," sprak dc gravin tot
Jeannette. „Wanneer iemand van
hui ten zag wat er hier voorvalt, zou
dat nen groot gevaar kunnen wor
den."
„Nu, dat zou al heel sterk wezen,"
antwoordde Jeannette maar ze
deed toch uit overmaat van voor
zichtigheid de jalousiën neer. Ter
wijl ze even naar buiten leunde,
scheen liet, haar alsof een schaduw
zich .van den muur losmaakte.
Jeannette wachtte zich wel, hier
Madeleine, wier gevoeligheid zij
kende, iets van te zeggen. De
kinderen waren achter in het ver
trek aan het spelen en Loulou ver
maakte zich kostelijk met de kleine
Alice, totdat eindelijk het uur van
naar bed gaan kwam.
Toen bleef Madeleine alleen nog
een beetje zitten droomen, terwijl ze
aan Richard's spoedige terugkomst
dacht-.
Het scheen haar toe. alsof wan
neer hij er weer w,as, aan haar ge
luk hoegenaamd niets ontbrak. Zoo
bleef ze langen tijd in een soort van
zalige overpeinzing zitten.
Eindelijk stond ze op en ging,
vóórdat ze haar kamer opzocht, even
naar de beide kinderen kijken.
Loulou lag reeds in diepen slaap,
en haar mooi hoofdje rustte tegen
haar opgeheven arm. Madeleine kon
niet aan de verzoeking weerstaan
het kind een kus te geven.
„Wat is bet, hier lekker frisch,"
dacht de gravin. „Misschien komt
het doordat dit vertrekje fcoo weinig
betreden wórdt, en de (warmte van
den da;g ,er dus bijna niet binnen
dringt."
Maar er Was een andere reden voor
die frisehheid.
Loulou bad, na den heelen avond
met Jeannette en Alice in den salon
gespeeld te hebben, tamelijk veel
laat van de warmte gekregen. En
zé had daarom gemeend, het ven
ster achter de jalouzieën wel een
beetje te mogen openzetten.
Daar had Madeleine niet naar ge
keken ze ging .rustig paar bed,
in het gelukkige vooruitzicht, spoe
dig haap echtgenoot weer hij zich
te zien.
Maar opeens werd ze door een
vreeselijken angstkreet uit haar eer
sten slaap gewekt-
Had ze misschien gedroomd
Ze luisterde met hevig1 kloppend
hart. Neen, ze hoorde niets meer.
En reeds wilde ze zich opnieuw ter
ruste leggen, toen Jeannette. met een
lamp in de hand op den drempel
van het (vertrek verscheen, zoo
bleek als het nachtgewaad dat zij
jlroeg.
Nog vóór Madeleine haar iets vra
gen kon, riep zo dit: „Hebt li zoo
geroepen, mevrouw Er is u toch
niets overkomen?"
„Noen, ik niet. Maar heli jij dan
óók wat gehoord
„Ja zeker. En ik dacht', dat u zoo
schreeuwde en mij riep."
De gravin luisterde al niet meer
naar Jeannette.
Eer ze goed wist wat ze deed,
was ze al naar dc kamer van de
kleine Loulou gesneld. Jeannette
volgde haar met de lamp in de hand.
Een hevige luchtstroom deed het
lieht uitgaan, maar reeds hadden de
beide vrouwen gezien dat het bedje
ledig was en het venster openstond.
en Madeleine, begrijpende dat
Loulou haar een tweede maal ont-
'roofd was, ,zonk bewusteloos ineen.
„We waren ook al te gelukkig",
fluisterde Jeannette, terwijl ze haas
tig de lamp weer aanstak en aan
haar meesteres de noodzakelijkste
zorgen wijdde.
Toen Richard de Clavières thuis
kwam, vond hij de gravin aan een
hevige koorts ten prooi.
„Ach, het is mijn kind," riep ze
maar voortdurend uit. „En nu zal
ik ze wel nooit meer terugvinden.
God heeft ze mij slechts terugge
schonken om ze mij terstond weer
te ontnemenAch, ik ben toch
al te ongelukkig."
De kleine Alice, die het leed harer
moeder niet begreep, schreide toch
met Madeleine mede. De graaf had
de grootste moeite om zijn vrouw
en dochter eenigszins tot kalmte te
brengen. Hij liet de omstreken
der stad afzoeken, en beloofde een
reusachtige belooning aan wie eenig
bericht omtrent Becchini of Pia Dal
lone zou brengen.
Alle pogingen bleven echter
vruchteloos.
Er was geen spoor van de Itali
anen te vinden.
Wordt vervolgd).
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
-:o:-
zon
