DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
loeder en Martelares
23-S8-33f ü»3*s»8«ra$
BUITENLAND.
Semengde Buitenlandsche berichten
BINNENLAND
Gemengd Nieuwe
MA AND AC? f2 FEBR. I9IO.
34ste Jaargang No. 7123
bureaux van Redactie en Administratie s
InfcHrcomtmsfinaffil Teltfoonnummar 1426.
Voor adverieniién oo reclame» buiten Haarlem en de agenttchappen wande men zich tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, int. Telefoon 1029.
Aile betalende atooané# op dit triad, die in het buit eener vencekeringspolls afj», xQa volgen» de bepalingen op de pollman vermeld, tegen oageiukkeo verzekerd- voov
De uitkeerlos dezer bedragen wordt tgegsraactoerd door de Maatschappij Ocem", Bijkantoor voor haariam de Nederiandsche Credletbank Nieuwe Qrecht II
DUITSCHLAND.
EGYPTE.
ffcUi! Lt ION.
HUK HMBLEMSCKE COURANT
AtOMAXMlNTSARMSi
j: Bsr 8 maanden roor Haw'ioaif 1.86
j; Tfjor de plaatten, waar sen agent U gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaateen in Seder land franco per post 1.80
Mtonderl^ke nimmer- 0,08
DE» A9V«ffT**T|£ft,
Van 16 regelt 60 cent (contant 50 cent). Tedere regel meer 10 cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cent per regel. (Buitenland 20 cent.)
Reclames dubbel tarief,
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (A contant).
ÖCL.DBN bij
levenslange onge-
Bo.hikthftid tot
werken
400
GULDEN bij
overlijden
GULDEK bij
verlies van éen
bond of voet.
150
GULDEK bi;
verlies »ai
éen oog
100
GULDEK bi,
verb es van
éen rlnioi
GULDEK bi
veriiss var-
één
wijuvraget
GULDEK b|
veriies vat.
4en anders»
vinger
Ar BAAK XI STOLBERG WRRNIGK.-
BODE. t
De voorv.iiter van den Rijkedag,
graaf au Stolberg Wernigerode is Zater
-dagavond overleden.
Graaf*aStolberg VVern'gerode werd
•rien, 4den Mrart 1840 te Beriijo ge
boren. Hij nam »l« officier deel aan
de oorlogen van '66 en '70 Hij vrss
een der sticht» rs vaude Duitsch conser
vatieve partij.
In den Rijksdag, waarvan bij sinds
1S95 lid was, wijdde hij zijn aandacht
hoofdzakelijk aan kwesties van agra
risehen aard. Den 27sten November
2901 werd hij tot vies-voorzitter gr-
koien, en bij de jongste gewijzigde
partij formatie werd hy Voorzitter van
Dnitschland's eerste parlementaire
lichaam.
AANSLAG OP DEN EERSTEN MI
NISTER.
Een^student schoot gisteren nabij bet
ministerie te C ï-o op den eerden mi
nister Boetroe Pasja en wondde nem
ernstig
Minister Boet'os is naar ean zieker -
boü overgebracht Twee kogels wond
den hem slecnts licht maar hij werd
door drie andere kogels, die later uit
aijn lichaam werd>-n gebaald, zwaar
gekwetst,
Men hoopt evenwel dat zijn wonden
niet levensgevaarlijk zijn.
De aanslag werd gepleeg 1 dooreen
Muzeiuiansc natiouaiist, apotheker
van beroep en inwoner van K*ïro,
die in hechtenis is genomen.
Roof en moord in oen liussi-
sclten trein, lil den, posttrein van Je-
LateriJioslavv i.s Zaterdag de kassier van
eert maa tschappij op aandeel en, Chris
pa sj, die door twee bewakers was ver
gezeld, door vijf mannen van een som
van 100.00 roebel beroofd. Tijdens de
ontstane worsteling werd met revol
vers geschoten, waardoor een der roe
vers en een bewaker werd gedood, en
de itweede bewaker werd gewond!
De broodtrust. De laatste novi
teit op het gebied van hel trustwe
zen in Amerika, is de broodtrust, die
zich dezer dagen te New-York gevormd
heeft. Negen der grootste broodfabrie
ken der wereldstad hebben een corpo
ratie gevormd, met een maatschappelijk
kapitaal van ti.000.000. Op zich zelf be
schouwd. is de redeneering der deel
nemers aan Ie trust niet zoo verwer
pelijk. „Onder hel bovenstaande sys
teem van concurrentie aldus liet
zich oen der leiders uit „wordt veel
gelul onnoodig verspild. ei-schillende
fabrieken bobben in eenzelfde stads
wijk winkels en zenden hun broodwa
gens door dezelfde straten. Dit is on
noodig. De nieuwe organisatie zal 'n
einde maken aan allen overbodigen ar
beid. Wij zullen 25 pGt. der uilga
ven besparen, zonder den prijs van het
brood te verhuogen." Of echter deze
broodIrust, als zij alle kleinere onder
nemingen heeft doodgedrukt, geen wil Ier
keurige prijzen voor hel brood zal
vaststellen, blijft een andere vraag.
Geen staking. De vrees voor een
staking in de haven van Antwerpen is
afgewend. Waarschijnlijk zal tussehen
de ertswerkers en de werkgevers een
ovcreenkbmst worden, gesloten.
Een aangeplakte staart. Een. tuin
der uit Hamburg, deed dezer dagen
te Wandsbek een prar.ht.igen koop, paar
hij meende. Van een Zigeuner kocht
hij een paard, dat er op I oog niet
slecht uitzag en nam liet mee naar de
Hanzestad. Plotseling hoorde hij een
jongen arbeider achter zich, die hem
toeriep: „Hei. baas, wacht eens even,
je verliest icjts!" „Wul- verlies ik
dan?" vroeg de ruiter, terwijl hij zich
op zijn ros omkeerde.
„De s'jaarl van de bruine,'' lachte
de arbeider, en hij hief het prachtige
sieraad triomfantelijk in de hoogte, „hij
is hem net afgevallen!"
Dadelijk stond de tuinier op den
grond. En ju wel, daar zal hij met
weemoed, hoe zijn mooi paardje met 't
haarlooze stompje heen en weer sloeg.
Woedend trok hij met zijn paard naar
Wandsbek terug. Maar natuurlijk was cr
van den verkooper niets meer te he
speuren. De «angelijmdc paardenstaart
werd nu aan de justitie gegeven, het
paard werdIn knakworstjes omge
zet!.
Wie is de echte „Shakespeare"?
E enige' Amcrikaansche wijsneuzen heb
ben reeds vroeger de theorie uitgespro
ken, dat Shakespeare eigenlijk slechts
een obscuur tooneelspeiér was, dié door
Francis Bacon, den geleerde en wijs
geer, betaald werd, om zijn naam aan
diens tooncelspeleu te geven. De hypo
these is door ernstige lieden lang op
zij gezet. Behalve andere bewijzen, zijn
er twee zeer duidelijke redenen voor
de onzinnigheid er van. Ten eerste
is het niet waar dat tooneelslukken
schrijven toen iets was. waarvoor men
zich schaamde; ten tweede heeft Bacon
zóó veel onder zijn eigen naam ge-
geschreven, dat hij er moeilijk nog zulk
een ontzaglijk levenswerk naast kon
hebben gewrocht. Maar nu duikt het
verhaal weer op.... in Sherlock Holmes-
acht,ige gedaante. Shakespeare zou 'Ba
con geld hebben afgeperst, onder be
dreiging, het geheim tc verraden. En
Bacon, hierover gebelgd, zou hein ein
delijk hebben, doodgeslagen en omlei
den grond gestopt. Men zoekt naar de
bewijzen voor deze misdaad.... die ove
rigens. zegt de „Tel.", wel verjaard zal
zijn.
I)< Londensciie Kathedraal. Op
den 28sten Juni a.s. zal de katholieke
Westminster Kathedraal worden ingeze
gend.
O]) den dag na de inzegening, zal
er, naar de Hngelsehe briefschrijver
van „Hel Centrum" mededeelt, een
plechtige dienst worden gehouden, die
een. nationaal karakter zal dragen. De
Hoogmis -zal worden gezongen door
Mgr. Bourne, den Aartsbisschop van
Westminster, in tegenwoordigheid van
alle bisschoppen van Engeland en de
preek zal worden gehouden door den
bisschop van Neufort. Het zal dan een
driedubbel feest zijn, want op dien dag
willen de Katholieken te Londen, de
herstelling van de Katholieke Bisschops
zotels, en ook den dag, waarop nu
vijftien jaar geleden de eerste, steen
der Kathedraal werd gelegd, herdenken.
Het is een reusachtig gebouw door
den architekt John Erancis Bently ont
worpen. De lengte der Kathedraal is
360 Eng. voet, de breedte 156, de hoogte
van het schip der kerk 117, en de hoog
te tot aan den top van liet kruis op
den toren 283 Eng. voet.
De eerste steen werd gelegd in het
jaar 1895, en in 1903 werd voor den
eersten keer de TI'. Mis er in gelezen.
De inwijding der kathedraal is stel
lig wel het belangrijkste geschiedkun
dige feit, dat in de Katholieke wereld
te Londen heeft plaats gehad sedert de
breuk met Rome in de 16e eeuw.
Een eigenaardig feit is liet, en we!
voor de wereld een bewijs, hoe de
Katholieke Kerk steeds dezelfde is ge
bleven door de eeuwen heen, dat thans
dezelfde ceremonieën en dezelfde ge
beden zullen worden uitgesproken als
op hel feest der H. Onnoozele kinder
ren in het jaar 1065, toen de Kerk van
den H. Eduard den Belijder, het thans
nog bestaande bedehuis van, den 11. Pe
trus, in Westminster werd ingewijd.
Deze continuïteit der Katholieken zal
vele leden der Anglikaansche Kerk
wel de «ogen, openen, wanl volgens hen
is toch de. tegenwoordige Anglikaansche
Kerk alleen eene voortzetting der Kerk
van voor de tijden van Hendrik den
Achtste.
I)e krankzimiig-jaloerschc apothe
ker. Ecu vreenul verhaal komt uit Pa
rijs, een geschiedenis van het aan. ket
tingen leggen, van het met ijzerdraad
omsluiten, van een gedeelte van. het
lichaam, van a* de krankzinnige ja
loezie-kwellingen, die de apotheker Pa
rat uit <le Rue de Yatigirard zijn vrouw
aandeed.
Reeds ruim een jaar geleden had
Hamnrd, chef van den veiligheidsdienst,
een geheimzinnigen briet ontvangen,
waarin meegedeeld werd, dat Parat zijn
vrouw opgesloten hield. ITamard had
den procureur van de Republiek ge
waarschuwd. Paral en zijn vrouw wer
den ontboden. De vrouw vertelde, dat,
na eenige gelukkige hpwelijksmaanden
haar man, geheel veranderd was, een
afschuwelijke jaloerschheul opgevat had
en haar sedert jaren mishandelde. De
procureur van de Republiek verweet
Jeu apotheker op energieke wijze zijn
gedrag. De man wierp zich weenend
aan de voelen van zijn vrouw en be
loofde niet weer te beginnen.
Maar voor eenige dagen kreeg lla
ma rd opnieuw bericht over het gezin
Parat en dal bericht behelsde, dal de
vrouw van den, apotheker sedert twee
maanden onzichtbaar was. Toen de
apotheker zijn middagwandeling met z'n
zoontje deed. begaf zich I laniard met
naar de Rue Vaugirard. Men kwam in
de- woning en door een salon bij een
kamer, waarvan de deur gesloten was.
„Bent u daar, mevrouw Parat riep
Mamard. „Ja." „Open dan de
deur .ik ben Hamard, de chef van
den veiligheidsdienst." „Ik kan niet.
Ik ben met kettingen vastgebonden."
klonk het antwoord. Toen. <le sloten
maker de deur 'geopend had, ontdekte
men. inderdaad mevrouw Parat, in het
donker op een stoel gezeten. Zij had
een soort van ijzeren halsband om en
daaraan waren twee kettingen beves
tigd.
De ongelukkige vrouw kon geen slap
doen en ze deelde mede, dat haar man
wanneer hij uitging, haar steeds zoo
vastbond, en zelfs wanneer hij thuis
was en soms plotseling midden' in den
nacht bond hij haar zoo vast, na haar
mishandeld te hebben. Verscheidene
malen haul zij brieven willen schrijven
haar zusters te waarschuw en. Maar tel
kens had haar man ze in handen, ge
kregen.
De kettingen waren met een. zoo hij-
zon Ier slot aan den haslband vastge
maakt. dat de slotenmaker ze niel dade
lijk geheel kon loskrijgen. Op het bu
reau van den veiligheidsdienst werd ze
pindejij,k geheel bevrijd. Dc apotheker
werd bij zijn thuiskomst in hechtenis
genomen Hij had een geladen revol
ver in den za,k.
Vriendelijk, Senator Jefferson Da-
vis, uit Arkansas, heeft in den Ameri-
kaanschen Senaat een buitengewoon
►scherpe e.u heftige redevoering gehou
den tegen de Standard Oil Company
en John D. Rockefeller. Aan de orde
was een ontwerp, waardoor aan de pe-
trofeumtrust vergunning zou worden
verleend een groote buisleiding te leg
gen over aan den staat Arkansas loer
behooren Ie landerijen. Senator Jeffer
son Davis ging geweldig tegen het ont
werp te keer, dat de monopolistische
politiek der trusts zou steunen, en riep
woedend uit: „Er is maar één huislei
ding, die goed zou zijn voor de Stan
dard 0:1, en dat is een buisleiding,
die direct naar de hel leidt. Dan zou
i,k Rockefeller onder de leiding willen
zien, staan, zoodat de brandende olie
hem over zijn lichaam stroomde."
Dnitsche dwaasheden. In Mecklen
burg, in de buurt van Rubla, woont
een medicus, die de eenige is in de
streek. Om al zijn patiënten Ie kunnen
bereiken, gebruikt deze dienaar van
Acsculaap een auto. De weg van 'Ruhla
naar Hohe Sonne is een goede auto
weg en wordt als zoodanig ook door de
auto's des groothertogs bereden. Voor
andere auto's is de weg verboden. De
dokter uit Ruhla vroeg permissie om
den weg voor gewichtige beroepstoch-
ten te mogen gebruiken, hot nrinisle-
rie gaf hem dat verlof alleen voor het
geval dat hij voor urgente gevallen naar
Holzhausen geroepen werd. Voor eeni
ge weken nu. krijgt <lo dokier een
telegram, dat hein naar een hoogst
on is tig en patiënt in Ellenvinden roepl.
Er ,is maar een weg. Daar een men
schel il even in gevaar was. achtte de
dokter het gewenschl zijn auto le ge
bruiken, wat hem een bekeuring deed
oploopeii. De dokter betaalde de dooi
de politie opgelegde boete niet, maar
vroeg een rechterlijke beslissing. Daar
werd de boete verminderd tot een
Mark. maar als reden van de veroor-
dceling opgegeven, dal men. de rust
van het wild niet kan laten vers to
rem!
„Laat dat ding wegnemen!" De
nachtwaker Janes I.esti te Goedelle
Hongarije heeft zich bij den vrede
rechter er over beklaagd, dat de komeet
zijn dienst cr verzwaart. „De verschij
ning van de komeet," zegt hij, „heeft
cie bevolking in grooten angst gebracht.
Den heelen wacht loopen er ontzinde,
mensehen over de straat. Derhalve ver
zoek -ik u stappen le doen bij het me-
tercologisch iustituui, op-Ai' dil de ge
vaarlijke komeet uit de nabijheid van
Hongarije verwijdert."
Prins s Juliana.
Zondagochtend was het druk op
den Ouden Scheveninpscheweg in D n
Haag. Aangetrokken door het heerlijkf
voorjaarsweer waren de wandelaars
legio. Eensklaps werd de kalme Zon-
dag8stemmiug verbroken door een
jubelkreet, die uit de Addh Pauwlona
straat scheen te komen en langs tol
en verder den weg op zijn echo vond.
Wat was bet geval
Toen even halt twaalf schier onop
gemerkt een hofrijtuig een zij uitgang
der koninklijke stallen verliet, werd
daaraan geen aandacht geschonken.
Doch toen in de Zeestraat aan het
rechter portierraampje het baby-kopje
van Prinses Juliana werd waargeno
men, toen verloren tal van deftige
Haagsche dames en heeren de hun
aangeboren deftigheid. Met moffen,
zakdoeken, handen, hoeden, stokken
en alle andere voorwerpen werd H
K. H. toegewuifd.
De twee groote, blauwe kijker*
stonden verrast' over al betgeea er
daar bu ten zoo al voorviel. Doch toen
de Haar begeleidende hofdame eyvte
nautisch bet handje in beweging
bracht, het snoeperig handje van onze
Prinses, toen steeg er een jubelkreet
op, die langs den geheelen weg niet
alleen echo de, doch telkens feller en
luider herhaald werd.
Het was aandoenlijk te zien met
welk een oprechte vreugde de vele
Zondagwandelaars het verschijnen der
Prinses op den openbaren „weg be
roetten
Ons Bijbeltje.
Het bestuur d»r Apologetische Ver
eeniging „Petrus Canisius" schrijft or s;
Naar ons gebleken is, gaat het ge
rucht, dat de verspreiding van ons
Bijbeltje gestaakt is op last der hoo-
gere g< estelijkbe'd. Dit gerucht i-ge
heel in «vaar Het DourJuchiig Epis
copaat van Nederland heeft uitdruk
kelyk dsn wensch uitgrspr k n dat
Het Riihe'tjs „w-RJra >n geer- ntf.)
Katholiek huisgezin onibreken zal."
Ieders medewerking tot verspreiding
wo'dt dan ook op taoogeo prijs gesteld.
Bestellingen zullen zeer aroe worden
aangenomen door net R K Lropa-
gandaGeoootscnap, Bloeoigracat 3,
Amsterdam.
-T-. Ook oen pleizierreisje. Lang en
breed was er over. beraadslaagd, maar
eindelijk was de beslissing genomen.
Moeder de vrouw (ze woonde in eeu.
dorp bij Rreda) was lamiiie te Wouw
nog een bezoek schuldig en dat zou
ze nu eens gaan bi engeu. De toebereid
selen waren gemaakt; het beste cos-
tutim was gereed gelegd, dc ouderwet-
sehc. „Koebenkorf" was gevuld met al
lerlei hartelijke verrassingen voor de
hjmilie. Op den vroegen morgen van
deu gewieiitigen dag was ons vrouwtje
ai vroeg in de weer, want ze had Jiog
een heelen marsch te maken en de
trein vertrok al vóór half zeven, had
men haar gezegd. Natuurlijk was de
reizigster reeds om luilfzes aan het sta
tion. Daar vindt ze 'het zelfs in hel.
vroege morgenuur reeds gezellig: op
haar dooie gemak ze!te zij zich dan ook
op een stoel om «1e aankomst van den
trein af tc wachten.
Daar roept de portier: „Roosendaal,
Bergen op Zoo-in", enz. Vrouw tje denkt
er niet aan, mee te gaan; ze moet
immers naar Wouw. De portier, ver
wonderd, dat hij zoo lang gezelschap
van haar hiwl, vroeg naar het <loa(t
harer reis. „Wel, ik mot naar Wouw".
Juist was de trein vertrokken, dus nn
wachten tot 8.6 uur. Vrouwije hleef kalnv
zitten, tol ook deze ilroin vertrokken
was; de portier, die afgelost werd. be
val haar in. de goede zorgen van zijn
opvolgyr, maar ties ondanks Werd ook
de trein van 10.50 gemist. De eerste
portier kwam in dienst terug en lot
zjin verbazing vond hij nog steeds zijn
vrouwtic van halfzes. ..Heb ie dan uicL
hooren roepen vroeg de man. „Lk
heb al zoo dikw ijls hooren roepen, maar
komt hij nu haast?" vroeg het vrouw
tje. Eindelijk te 12.50 nam de por
tier haar bij den arm en stopte haar
in een coupé. Daar zat ze nu, de fa
milie was misschien wel ongerust, maar
zo zou er nu gauw zijn, zc zat .evenwel
zoo gezellig, dat ze heelemaal vergat
in Roosendaal over le stappen en ein
delijk terecht kwam in... Vlake (pro
vincie Zeeland Goede raad was duur;
van het voorgenomen famdiebczoek kon.
niets meer komen. Dan maar weer
terug naar Breda. En ja. met deu snel
trein naar Amsterdam kwam ze 'sa-
vonds laat le Breda aan. De portieren
werden opengemaakt en. daar zag de
portier van 's morgens ons vrouwtje
heel rustig zillen. Gelukkig voor liet
mensch was hij zoo vriendelijk er aan
stonds op toe te loopen en le vragen
of ze niet moest uitstappen. „Waar ben
nen we dan?" „In Breda." „Jao,
dan mó 'k er uit". En bedaard stopte
ze uit Ie coupé, maar zei toch: „da
doe 'k nooit meer." De gevulde koeken-
99)
Madeleine wilde zich bedaard too-
ncr., teneinde .Richard niet tc zeer
te iwvJ.roe.ven. Maar dat wa-s moeilijk
want een [voortdurende koorts ver-
ter. haar on ondermijnde hare
krachten. Toch slaagde zij er in. zoo
vast en diep was ]iaa;r gehechtheid
aian haren echtgenoot.
Mnar spoedig .kwam oen andere
zo haar. zoo niet de bloedende
vyond des harten voor een tijd doen
vergeten. dan toch pan haar on-
gtr vist he id een andere richting go-
ven, zoodal de gedachte aan do
kleine London haar niet geheel en
al meer behcrrsohl c.
Alice, die in den'alierlaatsten 1 ij l
wei een weinig verwaarloosd was.
begon te kwijnen en werd ernstig
#iet.
Raymond de Sintély, dien de üla-
viè.n - zich .haastten te raadplegen,
verklaarde dai het kind onmiddellijk
na e O'auterel of naar den Mont-
Dofe moest.
Daar de Mont-Doré het dichtst, bij'
Vieay gelegen was. begaven de kla
vier- zich daarheen.
Twee Moede rs.
en hoi was inder-
sontber, naargeestig
liet regende,
daad zeldzaam
weer.
i l)c hooge bergen die het dorpje
i Mont-Dore omringen waren in dich-
i te nevelwolken gehuld, die hun
'toppen «en die van de op hun hel
lingen groenende boomen voor het
oog verborgen.
Dc onregelmatig loopende straten
waren bedekt mol een dikke laag
slijk kortom, alles zag er buiten
even akelig en somher uit
i ..Je zou voor je plezier naar een
badplaats gaan.'' sprak Richard de
klavières tot zijn vrouw.
Ze wachtten op den dokter. Hij
kwam wal laatde toevloed der bad
gasten was ondanks hot slechte woer
groeier dan anders, en hij had zijn
spreekuur moeten rekken,
i De geneesheer was een man van
vijf en dertig jaar. met opn bleek,
'ziekelijk gelaat. maar van een
hoogst intelligent uiterlijk.
Hij was'voor zijn eigen gezondheid
j naar Mont-Doré gekomen en had cr
Izich een clientèle gevormd, niet om
dat hij het noodig" had. want hij
was rijk genoeg maar eenvoudig
en alleen om bezigheid te hebben.
Raymond de Sintély. oen van zijn
studievrienden, had Madeleine aan
geraden zich voor de kleine Alice
toH hem te wenden.
Hij liet zich omstandig meedeelen
wat hot (kind scheelde, bekeek, be
tastte en ausculteerde het daarna
ger ui men tijd.
..'Ze heeft een zeer zwakke borst,"
sprak hij, „maar de ongesteldheid
van dit oogenblik is niet ernstig. (>e
hebt zeer goed gedaan met hier te
komen, vooral indien ge den volgen
den (winter ook in «Frankrijk moet
blijven. Ma,ar indien ge uw kind vol
ledig genezen 'wilt zien. dan moet
ge zoo spoedig mogelijk met haai'
naar Indië terug koeren. Ze heeft de
I lucht van /haar geboorteland hard
j noodig.
Volg iutusschen nauwkeurig de
voorschriften op die ik u zal geven.
dan za l de horst der kleine ook hier
voorloopig wel wat sterker worden.'
j Hij schreef inderdaad een tot, in
bijzonderheden at'dalenden leefregel
voor (je kleine Alice voor en gaf
Madeleine een gedrukt stuk. waarin
ze dat alles nog eens nauwkeurig
kon naleven.
..Ik zal de kleine wel naar de ba
lden brengen." verklaarde J ca miotic.
„Né-en." sprak Madeleine. ..gij ivilt
u altijd wel opofferen, maai- dat is
niet billijk. Ditmaal zal ik alles wol
eens op mij heinon."
..Denkt u cr om. mevrouw, dal het
wachten in die wachtkamers aan de
baden vreeseiijk vervelend is?"
„Welnu, dal is een reden ie m-er
dat ik hel ditmaal doe. Overigens
heb ik last van mijn keel, oti zal ik
tegelijk met Alice van de baden en
i t-ft,deiningen profiteeren.
Met: erin hardnekkigheid, die men
van haar niet gewoon was, dreef
de gra vin de Clavières haar zin door.
Alles wat 'Jeannette verkrijgen
kon. was dat zij haar meesteres
mocht vergezellen en op haar wach
ten in |de ruime vestibule, die men
binnenkomt alvorens de eigenlijke
inhabitie-zalen te betreden.
Er kon moeilijk iets droevigers en
akeligers worden uitgedacht dan het
geen de gravin de Clavières daar
binnen te .aanschouwen kreeg. Stel
n voor zes verbazend groote. zeer
hooge galen, van elkander gescheiden
door groote [réservoirs, die de ge
neeskrachtige dampen laten ontsnap
pen. waarvan de atmosfeer in die
zalen verzadigd is.
Als half verstikt on op allerzon
derlingste wijze in wit flanel ge
kleed. wandelen daar vrouwen van
allerlei leeftijd rond. moeilijk loo
pende op de ongemakkelijke sandalen
die jtlleen hun voptcn*tegen de uit
wasemingen vaiulen alt ijd vochligen
grond I esc,hermen.
De cbique-gekloode vrouwengestal
ten. die ge buiten ontmoet held,
vindt ge bier bijna onherkenbaar te
rug- 'doof baat' zonderlinge kh-ediug.
baar opgezet gelaat en den trok van
verveling en ergernis om de lippen,
dien oen verblijf van slechts enkoio
minuten in de inliabriiezalen reeds
onfeilbaar zeker te voorsehijnroepl.
Nog droeviger is het gezicht van
al die asthmatisehe kinderen, die
daar met haar gezonde moeder ko
men. terwijl deze laatsten, ofschoon
onnoodig, eveneens dagelijks den
voorgeschreven tijd in de met dam
pen verzadigde atmosfeer doorbren
gen. opdat haar kleinen toch maar
gezond zullen worden.
Onder dezen Was ook Madeleine.
En niet alleen moest ze dag-olijks
een half uur met de kleine Alice
in die ruimten doorbrengen, maar
liet moeilijkste was nog. het kind
geduldig het einde van dien onaan-
gonamen tijd telkens weer te doen
afwachten.
..Haan we nog niet naar huis, naar
pa. vroeg de kleine iedere vijf mi
nuten.
En heel geduldig ging Madeleine
telkens weer met haar naar de groot;-
klok kijken, die in een der hoeken
van elke zaal achtereen glazen wand
h ing.
Opeens zag ze. daar bij den in
gang een jonge vrouw met bedroefd
gelaat. Zo hield een jongetje bij do
hand. dat even bioek was a,!s Alice,
en dat bijna tegen de gravin aanliep.
Madeleine voelde een schok ze meen
de die vrouw, ondanks haar vreem
de kh-eding. tc herkennen Ze keek
de vreemdelinge ongemerkt scherp
aan, aarzelde nog cve'n. ja. zii
wtis hel.. Reine Oaube. met haar kind.
Eensklaps werd het ventje door
een vrecseliike hoestbui overvallen.
Zijn gezichtje werd bijna paars, en
het arme kind hijgde alsof het stik
ken zou. Der moeder zag men hek
aan. dat zij in haar hart de pijn er»
benauwdheid van haar kind tienvou
dig medeleed.
..O moeder." stamelde het kind,
..ik stik haast.
j En hij bracht zijn handje aan zijn
horst, als om een onzichtbaar ge
wicht te verwijderen. het volgen
de oogenblik zonk de arme kleine
bewusteloos op den grond neer.
Men zou zeggen dat het kind (lood
was.
De ongelukkige vrouw nam haar
kind op. .sleepte zich naar een der
stoelen in de nabijheid en begon daal
de kleine tc wrijven en ónder de iec-
derste en liefste woorden te trachten,
het bewustzijn weder op te wekken.
..O dokter, dokter, riep ze tot
een geneesheer die juist voorbijging,
..kom toch eens gauw helpen. .Mijn
kind sterft.
De geneesheer'kwam naderbij.
..Ik moet wat ether hebben sprak
bij. ..Wnchl :tt even, dan zal ik zo
gaan halen."
..Niet noodig. dokter, sprak de
gravin de •Clavières. naderbij tredend,
„ik .he.bh.icr ether bij mij."
Op het hoeren yan die stem hief
Reine Penhoët want zi.i was het
inderdaad het hoofd op en staarde
Madeleine ontzet aan.
(AA'ordl vervolgd.)
