DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Hoeder en Martelares
1
10Mil®r%8iIsw©»i 2f$«S§-B3f
De hoop verloren
BUITENLAND.
Gemengde Buitenlandsche berichten
m
DfMSDAO 22 FFBR. $®IO.
34ste Jaargang No, 7124
bureaux van Redaciie en Administratie
lnt«mminMfl«ai T®l«f aamnaaimmae» I4JE©.
Voor aüvertentiën en renames buiten Haarlem en de agentschappen wende men zich tot RICARDO's Advertentie-Bureau, N. Z.
Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
A£io bet«!e»4e «boané» op dit: blad, die in bat baalt earner v®sTBefcc«ïtagitj»oIïs zijn, x}Ja votgeosi da bepalingen op de pollssea vermeid, tegen ocgeiulkfren verzekerd voor
eULDKH Dij
ifivenslange onge
schiktheid tot
werken
De altkeejing deus? bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem de Nederiandsche Credietbank Nieuwe Gracht H
Bij dit nummer be
hoort een bijvoegsel
„Voor de Huiskamer."
In IJmuiden, in onze zeehavens kent
mei zume voorvallen
ENGELAND.
RUSLAND.
GRIEKENLAND.
VENEZUELA.
t-fcUlLLETOlV
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ASON»S8CIIflTSPRM8i
Ier 8 maausleu voor Haarlemf 1,85
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
I Voor de overige plaatsen in Mwltn! franco par post 1.80
A fscnrmrlijke aoauner- 8,08
«PIJ» OE» ABVKRTKfcTICfc;
V&n 16 regels 60 oent (contain 50 cent). Iedere regel meer 10 cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 oent per regel. (Buitenland 20 cent.)
Reclame» dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 26 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (a contant).
400
ÖÜLDJSN bij
overlijden.
GULDEK bi;
veriioe van éer,
hand of voet.
GULDEK bij
verlies vac
éeo oog.
180
GULDEK bij
verlies van
éen duim
GULDEN bil
verlies van
één
wijsvinger
GULDJfiN b?
verlies van
éen anderen
vinger
De. „Belle YM 118," die het laatete
werd gaaien op Zondag v66r acht dagen
door een atoom trawler, die in de buurt
van het bekende „rendez-voua" der
visachersvaartaigeD, „de Haaks," aan
*t visacnen v/as, schijnt verloren.
J>aar ia ia IJnouideo en in Kgmond.
waa de families dezer zeevaarders
vro <en, geen hoop meer.
Onze IJmuideneche berichtgever
wilde gisteren nog, tegen de hange
overtuiging in, doch met het vooze
-vertrouwen van ben, die nog elk laatste
aprantje van hoop willen doen gloeien,
ons de overtuiging geven dat de
„„Belle." die genoegzaam kolen en
victualie a»n boord had, misschien
toch wel behouden kon wezen, en dat
het overvaren schip een ander zou
zijn
Maar nu er hedenochtend nog niets,
van de „Belle" is gehoord, nu
moeten we wel aannemen, dat alle
hoop is verloren, dat de zee hier we
derom een zwaar offer heeft gevraagd,
en dat een tiental oDzer stoere zeelui
in hun bedrijf zijn getroöen door den
do«d, die niet wacht....
Memento mori: gedenkt uw doods
uur!
De reederij schijnt gedaan te hebben
wat re kon schepen zijn uitgezonden,
inlichtingen zijn ingewonnen, de tele
graaf heeft niet stil gestaan, daar is
beweging geweest van het eerste mo
ment af, toeo men iels vermoedde van
het. vreeselijke ongeluk, dat in dien
duisteren Zondagnacht van 13 op 14
dezer beeft plaats gehad
Maar helaas, alleB is tevergeefech
geweest.
De lijst der schrikkelijke zeerampen
van den laatsien tijd, die alle geil
lusireerde bladen vullen met pakkende
plaatjes, is door «leze tragische
hibtorie weer met één langer ge
worden, en het schrikkelijsste vud
al is, dat over deze vreeselijke
gebeurtenis de sluier ligt van den
nacht, van storm en ontij
Midden in diepe duisternis, op één
oogenbhk misschien van zorgeloosheid
aan boord van het overetoomeDde
stoomschip, misschien van ööA'g
weder, op ééo oogenblik is de
schrikkelijke ramp gebeurd, en zijn
tien gezinnen in rouw gedompeld,
j!;
't Is ue eer-de maal niet, en hel
xa u »k niet de laatste keer zijn, dat
cl" zee, de altijd verslindende, haar
iff es eisc'-t.
>si is le „ri-ico van den arbeid".
zooals de socialistische spreekwijze
luidt.
Maar wie in zijn gedachten wat
verder gaat dan deze nuchtere over
weging, dat de gevaien van den arbeid
huu eigen risico medebrengen, die
ziet in dit vreeselijk gebeuren wederom
een les, nu eens met nadruk toege
roepen aan de zorgelooze wereld l
Memento moriwe zeiden het
hierboven al.
Gedenkt uw stervensuur.
Als een dief in den nacht, op alle
oogenblikken van ons leven, kan dat
ééne, voor eeuwigheid en toekomst
alles-beslissende moment plotseling
komen.
O zeker, het visschersbedrijf is vol
gevaren. En de onzekerheid brengt
hier, meer dan elders, de gedachte aan
de eeuwigheid naar voreD.
Maar ook buiten het visschersbedrijf
kan deze gebeurtenis eene even ernstige
waarschuwing zijn. Wie is er zeker van
het naaBte oogenblik
Daarom «al zulk een voorval als de
ondergang der „Belle", die weer
tien menschenlevens uit onze on*
middellijke nabijheid heeft wugge
sleept naar de eeuwigheid, nog méér
dan al die verschrikkelijke zeerampen
van de laatste tijd elders, ons ernstig
stemmen, en ons een oogenblik doen
keeren in onszelf.Memento
mori
En dan doet nog een andere vraag
zien op.
Uit Velseroord, uit IJmuiden, uit
Egmond, misschien ook nog uit an
dere plaatsen, waren de opvarenden
der Belle" afkomstig, en we
durven niet te vragen, hoeveel droeve
vaders en moeders, hoeveel treurende
tebtgenooten of kindereu nu, na cagen
van de hoogste spanning, weenen om
het verlies dat zoo goed als zeker is l
De vraag mag wel worden gesteld
en wij, die geheel buiten de kwes
tie staan, mogen haar stellen s in
hoeverre is er gezorgd voor mogelijke
uchterbiijvenden, die misschien in een
of ander lid der equipage den kost
winner of den, steun in het buisgezin
verliezen
Zeker: de materie is moeilijk te
regelsu, en een wet die uitkeering
verzekert aan de nabestaanden van
wakkere zeelui, de slachtoffers der
z»e, kan niet in eea oogwenk worden
samengesteld.
Maar wij vragen: dringt hier niet
een eisc'n van noodzakelijkheid?
In ons land van de zee moet bet
niet meer gebeuren, dat een arme
visschersweduwe, als ze hoort dat alle
hoop verloren is voor het setup,
waarop haar man ter vise! varies!
ging 6ok moet zeggen, dat voor b:'uir
alle hoop is verloren dat er geen
uitkomst meer is l
Holland, aet land van do zee,
is dat toch aan ziju zeelieden ver
plicht!
-:o:-
DE TROONREDE.
De lang-verwachte, mei spanning
verbeide troonrede is gisteren dan
uitgesproken.
Met de gebruikelijke praal is de
Koning gisteren naar het Parlemenls
gebouw gereden, en daar heeft koning
Edward de zitting van het nieuwe
Lagerhuis geopend met de uiteenzet
ting van de regeeruiKsplannen,
Vooraf deelde de koning nce le, dat
de Prins van Wales in hel najaar een
groote reis zal gaan doen in Zuid
Alrika en daar ook het parlement der
Unie zal openen.
Toen kwam de clou: de plannen
der regeering in zake het Hoogernuis
De koning zeide daarover: „Er
zullen voorstellen worden ingediend
ona de betrekkingen tusscheu de twee
Huizen zoodanig te regelen, dat aan
het Lagerhui t het ongedeelde gezag
over de financiën en zijn voorrang in
de algemeene wetgeving verzekerd is
Deze voorstellen moeten, naar de
meening vau 's Konings raadslieden
er toe leiden, dat het Hoogerhois zoo
wordt samengesteld en met zoodanige
macht wordt bekleed, dut bet, ten
aanzien van voorgestelde wetgevende
maatregelen, onpartijdig, en met be
boorlijke waarborgen voor uitstel, het
Techt van initiatief er. revisie zal
uitoefenen"
Duidelijk is het niet.
Aequitb beeft in een large rede
nadeinand nog uitvoeriger deze plan
nen uiteengezet, doch wat Beuter
seint over die rede gaat niet dieper
op de kwestie in Wij zullen dus 'de
kranten motten afwachten.
Reeds nu mag worden gezegd, dat
de algemeene iudruk deze is. dat de
rege'ering aan eeu zijden draadje tiangt
en dat er spoedig weer nieuwe ver
kiezingen zullen moeten wordeD
Behouuen.
KONING FERDINAND OP BEZOEK.
De Koning: en Koningin van Bul
garije, de minister-president en ffe
minister ,van buitenlandsche zaken
van Bulgarije zouden hedenmorgen
op officieel bezoek te St. Petersburg
bijl den tCizaar aankomen.
Men bedht in politieke kringen
groote be teekenis aan het bezoek van
koning Ferdinand en zijn gemalin
te St. (.Petersburg,
Formeel is het slechts een beleefd
heidsbezoek van den vroegeren vorst
in zijn nieuwe waardigheid van ko
ning of Gzaar van Bulgarije, een be
zoek tevens- om Rusland zijn dank
te betuigen voor de het vorige jaar
bij de verwikkelingen met Turkije
verleende bemiddeling en financieele
hulp. Misschien dat spoedig een be
zoek te Parijs volgt.
Maar de aanwezigheid te St. Pe
tersburg van den Bulgaarschen mi
nister-president Malinkoff en den
Bulgaarschen minister van Buiten
landsche Zaken Paprikoff, zoowel
als van den Russischen gezant te So
fia, is oen duidelijke aanwijzing, dat
er ernstige politieke besprekingen
zullen plaats hebben.
In peditieke kringen te Sofia is
men van meening;, dat de '.bespre
kingen voornamelijk de verhouding
tusschen Bulgarije en Turkije zullen
betreffen; toch gelooft men niet, dat
ze op de Bulgaarseh Turksche be
trekkingen een ongunstigen invloed
zullen hebben, maar integendeel de
beide aan elkaar grenzende staten,
nader tot elkaar zullen brengen.
DE NADERENDE REVOLUTIE.
Dat de koning er genoeg van heeft,
en nu al de prinsen v«u zijn buis
heeft ODtboden om tea spoedigste te
Athene een familieraad bij te wonen,
beeft in Athene groot opzien gewekt.
Reeds spreekt men optDlijk van
een dynastieke crisis.
In dit verband worden ijverig de
woordeu vau den bekenden staatsman
Hoesslin, den voorzitter der vereeni-
ging van advocaten, aangehaald die
in „Skrip" den partijleiders verwijt:
dat de geheele nationale vergadering
slechts dienen moet, om zich zelf
weer in de zadel te zeiteu, en met de
hulp van den militairen bond de
dynastie te vervangen door de natio
nale vergadering.
Het volk, zegt Hoesslin, is niet
tegen den koning, maar verwachtte
van de revolutie een volkomen ver
andering van het geheele openbare
leven; het eenige wat het volk van
de kroon verlangt ie eeu beslisten
strijd tegen de politieke corruplie
Thans echter, zegt Hoesslin, willen
de revolutionnairen den koning en
den kroonprins verjagen en de kroon
toevertrouwen aan de handeu van
em onervaren prins uit hel koninklijk
buis, om daardoor hun eigen invloed
op zelfzuchtige wijze te vergrooten.
Loch als die joDge prins (bedoeld is
de zoon van Uen kroonprins) de kroon
niet aanneemt, wat dan? Waar moet
Griekenland den nieuwen koning
viciden Het heeft sedert de vrijmaking
twee koningen, neen twee dynastiëo
versletöD, zonder ooit vrij geworden
te zijD van de corrupte pertijrege»
"tgen. Meent men in Atheneheuscb,
dat, er nog ren derde bereid zal
gevonden worden, het te wagen?
De „Voss. Ztg." verneemt uit Athene,
dat dj mioister-prendent Dragoemis
zich naar den Honing begaf, om hem
te verzoeken de aankomst van den
kroorprins,die onder de tegenwoordige
omstandigheden licht aanleiding kan
geven tot onaangenaamheden, uit te
sielleu I De kor ing weigerde.
Eu de correspondent verneemt, dat
de koning voornemens is in het einde
der volgende week afstand te doen
van den troon, ten gunst» van den
kroonprins.
Dit besluit zou bij den koning
vooral gerijpt zijn, Dadat bij genood
zaakt geworden is het besluit tot
opheffing van alle Gr eksche gezant
schappen te ouderieekei e.j.
De radicale Maden juichen sl over
dit nesluit, waar n zij het eerste succes
der revolutie zie., 1
S A M E N Z,W E RI N<S T EN GUN ST E
VAN GASTRO.
Buitsche bladen vernemen uit Ca
racas dat daar een nieuwe samen
zwering tegen de regeering ontdekt
is, welke ten gunste van Castro op
touw gezet was. Vele voorname per
sonen ziju in hechtenis genomen.
Volgens Franscho bladen is Cas
tro onlangs uit Malaga naar de Ka
narische eilanden vertrokken, dus
dichter bij Venezuela gekomen.
I)e Temps" maakt melding van
onrustwekkende geruchten over de
plannen van den leider der nationa
listen. generaal Hernandez, die zich
op het oogenblik te Parijs bevindt.
De komeet van Hal ley. Prol'. Her-
bert Hall Tui ser heeft in de Royal Jn-
stituitioii een rede gehouden over de
komeet van ILaltey. Hij herinnerde iu
zijn lezing aan de historische gebeurte
nissen,, mei de verschijning van den ko
meet samenvallend. Zoo verscheen de
komeet in 1066, het jaar van de ver
overing van Engeland door de Noor
mannen; in 1531, het jaar waarin Hen
drik VII1 tol hoofd van de Engel,schc
kerk werd verklaard; in 1607. het
richtingsjaar van Jamestown, waarmee
men kan zeggen dal „de geschiedenis
van onze verloren kolonie, de Vereen,ig-
de (Staten, begint"; in 1758 hel ge
boortejaar van Nelson en. in 1750 waar
in de slag van Quiberon Bay plaats had.
Prof. Turner, die wel geen verband
tusschen de verschijning van de komeet
en deze historische gebeurtenissen zal
leggen, vertelde verder nog, hoe de heer
Grommel in, van hel observatorium te
Greenwich, de aandacht had gevestigd
op de overeenkomst tusschen «ten uit
slag der verkiezingen in. 1835 en 1910,
beide jaren waarin de komeet vau
Ilally zich vertoonde en zal vertoon,en,.
De vergelijking is niet onaardig. In
1835 bezetten de liberalen 51 f, in 1910
513 zetels, de oppositie l il en 157
zetels; na de verkiezingen hadden, de
liberalen (ca de partijen die hen, steun
den) 385 zetels in 1835 en 397 in 1910,
de oppositie in heide jaren 273.
Een onwaardig landgenoot. On
langs werd te Kopenhagen een kan-
toorlooper. op hel voorbaleon van. een
tram van een aanmerkelijke geldsom
bestolen. Men had den zakkenroller
spoedig le pakken. Een hunner gaf
zich uil voor een Amerikaan met name
Polnck. Luier is gebleken, dat hij Ne
derlander is. Vrijdag is hij uit de hech
tenis ontsnapt en, de straal opgerend,
maar een uitgestoken heen van een
politieagent was hein leii val. Hij
sprong op en waeiilte zijn vervolgers
Hij was echter
,duk is se
in boksershouding af.
spoedig overmand.
Eeu afschuwelijk ong
beu ril op den .spoorweg bij Bourges.
De machinist van den express Paris -
Monllucon .bemerkte even voorbij den
tweesprong Vierzon Forges, dat er iets
haperde aan een kraan aan'den. buiten
kant van den locomotief. Terwijl hij
zich verder naar buiten boog om be
ter te kunnen zien. ging de trein on
der een. brug door en werd het hoofd
van den ongelukkige te pletter gesla
gen Nadat de stoker den trein tot
stils la nl had gebracht, bleek, dat de
machinist op slag gedood was.
Je reinste diefstal. Napoleon heeft,
naar bekend is. indertijd een concor
daat gemaakt melde Kerk. hierop neer
komende, dut de Staat de van de Kerk
gestolen goederen zou behouden en
daarvoor in de plaats de geestelijken
zou betalen.
Het concordaat is verscheurd, de
Slaat betaal:, behalve enkele pensioe
nen, niets meer, en.... hij heeft de ker
kelijke goederen behouden.
Diefstal, ongetwijfeld.
Intusschen, daar was niets aan te
doen. de Staal is de machtigste endje
houdt wat hij heelt, ook al voldoet hij
niet meer aan de verplichtingen, ten
gevolge van dal bezit op zich geno
men.
Maar nu bestaan er ook kerkelijke ge
bouwen. die niet belmoren tot de inder
tijd door de revolutie gestolen goede
ren.
/.«o Iwefi Mgr. (-ribbhers, Bisschop van
Versailles, indertijd, toen hij nog pas
toor te Orleans was, uit zijn eigen beurs
een pastorie en school laten bouwen
voor de som van 115.000 francs.
l>e Staat heeft deze gebouwen ook
maar ingepalmd.
Mgr. Gibbiers heeft den Staat een
proces aangedaan .doch... liet verloren.
Zelfs is hij veroordeeld in de kosten.
En zijn eigen huis Ls lijj kwijt.
Ts dat nu n.iel je reinste diefstal?
Abdul Humid zou, volgens berich
ten uil Saloniki, gestorven zijn. De re
geering Jaal bet eerste officieel tegen
spreken en zegt zelfs dat de oud-Sul
tan „volkomen gezond" is
Marokko geeft toe. Nadat Frank
rijk 'n ultimatum had gesteld aan Moe
ial Hafid, en dan deze de bekrachti
ging der Fran,sell,-Marokkuansche over
eenkomst ha f ge&Lseht, is de hecrscher
van Marokko, zooals te verwachten
was. bijgedraaid.
De Krefa-kw estie. Aan le ..Berl.
Lokal Anzedger" wordt uit Konstaniino-
pel geseind, dat de Porto haar gezan
ten hevel gegeven heeft aan de regee
ringen der mogendheden voor te leggen
een ontwerp waarbij >le autonomie van
Kreta geregeld wordt. Turkije stel voor
Ari.sl.idi pasja naar den naam te oor
deel en een Griek aiiI Turkije |e benoe
men tol gouverneur.
Vernieling in liet groot. In Phila
delphia is een staking. Een laconiek
telegram uil lie sta I meld De s akers
vernielden 297 tramwagens!.... Beter
dan zoo heel weinig!
De burgemeester Ier stad deed de op-
100)
„Gij. riep y.e uil. „zijl gij het!
O mijn God.
Zonder naar haar te luisteren be
gon de gravin zelve al. volgons tic
aanwijzingen vau <lon geneesheer,
be: kind ie wrijven.
Reine herbaalde maar intusseheii
voortdurend bij zich zeil: ..Gij, mijn
'God. o, dal is t.e erg:!
..Wat .is te erg," vroeg Madeleine
met ba,ar gewone zachtmoedigheid.
„Vindt gij het dan zoo vreemd dat
een moeder, even ongelukkig als gij,
hot. leed eener andere moeder zoekt,
te verzachten
Reine werd boe langer hoe verle-
gencr en bad geen kracht om te ant
woorden. Bovendien nam lief terug
keer end bewustzijn bij haar kind al
ha,a,r aandacht in beslag.
..Breng den knaap te bed en dek
hem warm toe," beval de geneesheer.
„Deze crisis zal zeer heilzaam voor
.hem iz.ijn.
Reine stond op en wilde zich, zon
der Madeleine zelfs te durven aan
kijken. met baar kind in de armen
verwijderen,.
Maar do dokter hield haat' terug'.
„Laat lyj maar liever loopen tot
aan den uitgang.' sprak de Escu-
loop, /.die beweging zal het kind
goed .doen."
Alice's balt' uur was voorbij. Ma
deleine ging zonder eenig vertoon
met Reine mee. In de vestibule vond
zij -Iminnette, die mei de kleederen
in de hand, op haar stond te waeli-
j ten.
j Madeleine fluisterde, baar toe:
i..Daar gaal Reine Penhoët met haar
kind Volg haar ongemerkt en kom
mij dan vertellen waar zij woont.
Ik zal wel voor Alice zorgen. In
baar zorg voor haar kind had Reine
met opgemerkt dal de gravin de
jClavières met bare dienstbode sprak.
1 Hot Was dan ook tamelijk druk daar
j bij den ingang.
Jeannette intusschen had haar
meesteres begrepen, en verloor Rei
ne niet uit het oog. terwijl ze zelf
I zich in een hoek verschool om niet
gezien te worden.
Toen madame Gaube in haar rij
tuig- steeg', hoorde Madeleine's trou
we dienstbode haar het adres van
een der hotels opgeven, die iti het
park van Mont-Doró lagen,
i De afstanden zijn nergens groot
le Monl Doré, en .Jeannette had dan
ook "51 heel spoedig ontdekt, waar
Ze ging aan haar meesteres ver
blijf hield.
Zr ging aan haar meesters ver
slag doen.
„Goed", antwoordde Madeleine,
„morgen zal ik haar wel weer zien."
Droevige teleurstelling
Den volgenden dag mocht de gra
vin al door alle zalen rondgaan en
nog eens rondgaan Reine was
nergens te ontdekken.
„Zij ontvlucht je. dat is duidelijk,"
antwoordde Richard, aan wicn do
'gravin baar leed meedeelde. „Ik zal
I naar het hotel gaan waar zij logeert,
en-trachten haar te spreken."
De graaf werd, toen hij zich aa.n-
j meldde, door de eigenares van bel,
hotel ontvangen. „Ja., er logeert hier
inderdaad een 'familie Gaube." be
vestigde zij, „maar hun kind is ern
stig .ziek. en ze Weigeren, iemand
te ontvangen."
Richard drong aan en verzocht dat
men hern ten minste zou aandienen.
Maar ook dit baatte niet. üe^gravin
werd intusschen aan de baden iede-
ren dag opnieuw teleurgesteld. De
graaf begaf zich naar den geneesheer
dien Madeleine voor haar kind ge
raadpleegd had en die ook den klei
nen Gaube bij de heftige benauwd
heid die hem overviel, geholpeuhad.
„Komt de familie Gaube niet meer
aan de baden." vroeg hij.
En om zijn nieuwsgierigheid min
der vreemd 1e doen schijnen, voegde
hij er bij: „De gravin de ('Invières
stelt heel veel belang in dat kind dat
ziji een .keer gelegenheid ba.l om te
helpen.-Zjj zijn naar de familie Gau
be geweest om te yragen boe het
kind het maakte, doch ze waren niet
thuis."
„Het jjijn zonderlinge mensehen."
antwoordde de dokter. „Ze maken
met niemand kennis en le.ven als
echte kluizenaars. Toch is mevrouw
Gaube de laatste twee. dagen wel
aan de baden geweest, maar gisteren
pas heel laat en eergisteren 's mor
gens om vijf uur al."
Richard dankte, hem voor zijn in-
I iehtingen.
Den volgenden morgen stond Ma
deleine van bet openingsuur af aan
den ingang der zalen te wachten.
Maar de helft van den morg-en ging
voorbij zonder dat Reine verscheen.
Des middags bracht Joanncthc
nieuws: Glemens en Reine hadden
in .oen met koffers beladen rijtuig
liet hotel verlaten. Waren ze voor
goed uit Mont-Doré vertrokkenOf
hadden ze alleen een ander hotel op
gezocht,' waar ze minder gevaar lie
pen ben ie ontmoeten, dien ze tot
iede.ron prijsAvilden ontvluchten?
De graal' liet in alle richtingen
onderzoeken, waarheen de Gaube's
zich begeven hadden. In ieder geval
kon dit in een zoo klein dorpje als
Mont-Doré toch niel verborgen blij
ven.
Maaruieitfwcteleurstelling wacht
te de Clavières.
Noch de graal' zelf, noch Made
leine of Jeafmette. slaagden er in,
ook maar hd minste 1e ontdekken.
De dokter verklaarde dat Glemens
de rekening was komen betalen en
leidde daaruit af, dat hij met, de zij
nen de streek had verlaten.
„Maar wasde kuur clan geëindigd.'
vroeg de gravin.
„Nagenoeg." antwoordde de dok-
Ier. „En Gaube had mij al een pa,al
ma,al gezegd dat dringende zaken
hem naar Parijs terugriepen."
Dat kon heel goed waar zijn. meeh-
I de Richard de Olavièrcs. lie liorto-
!gin de Roquebrunc wier ziekte
voortdurend verergerde, bad wel
licht het verlangen te kennen gege
ven. haar medeplichtigen te zien en
le spreken.
Toch b(leek deze gissing onjuist,
want op een namiddag, toen Richard
met Madeleine. Jeannette en Alice
vau een wandeling naar den water
val van Quereuil terugkeerde, zagen
ze opeens ('lemens en Reine op een
zijweg.
Ze haastten zich de twee te vol
gen. maar bij een bocht van den
weg waren ze eensklaps uit bet ge
zicht verdwenen, en nóg eens mis
lukten alle pogingen om hen terug
1e vinden.
Madeleine geraakte, onder a.l die
teleurstel I in uren aan een doffe wan
hoop ten prooi. Zij begon zich a.l' te
vragen of ze niet afle hoop moest
laten varen om haar Leonie nog ooit,
terug* .t.e zien.
En onder tranen verklaarde ze aan
lianr ('chlgenopt, dat ze overtuigd
was nu baar arm kind voor altijd
verloren te hebben!
En terwijl zoo langzamerhand m
haar hart de hoop verdween die haar
zoolang gesteund en getroost had.
begon een kwaadaardige koorts haar
te ondermijnen en haar krachten na
men langzaam maar zeker af.
Richard zag dat alles aan en was.
wan hopig.
Om baar aandacht af le leiden
verzon hij allerlei uitstapjes, waarin
Madeleine intusschen alleen toestem
de in do vage hoop. iets van de
Gaube's of van Loulou te vernemen.
Geen der prachtige vergezichten
rondom Mont-Doré kon de arme
vrouw moer bekoren. Sedert de klei
ne Loulou haar met den zoeten naam
van moeder had toegesproken, was
het haar onmogelijk aan de kleine
anders dan als baar eigen kind te
denken.
Tevergeefs pijnigde Richard zijn
hersens af om te bedenken wat lijj,
toch doen kon om zijn vrouw tot
rust te brengen.
„We gaan maar zoo gauw moge
lijk „naar Parijs terug." sprak bij
einde]ijk. „Daar zullen we misschien
Reine Penhoët- terugzien."
En bij ging den geneesheer raad
plegen Kon li i.j met hét oog op de
gezondheid der kleine Alice het wor
gen. naar de hoofdstad terug te koe
ren
Wordt vervolgd).
