j
Bakkerij „OE ZEEUW",
Wleeschhoutflferij
OSSEN- en KALFSVLEESCH.
Frans Perquin,
Gemengd Nieuws.
Letteren en Kunst.
Landbouw en Visscherij.
HEEMSTEDE.
Agent J. A. TIMMERMANS.
Advertentiën.
Boekhouden.
Firma J.LOKKER
te UTRECHT
Plisseer-lnrichting.
J0S. DE GRAAFF
Pieter Kiesstraat II. - Telefoon No. 1675
Kantoor: GROOTE HOUTSTRAAT 171. TEL. 212.
Handel in alle soorten ANTÏÏRA"
CIET, COKES voor
- en andere BRANDSTOFFEN. -
De Nederlandsche Credietbank,
evpouw!
Bruiloftszaal,
A. F. VAN DIJK, Preforiaplein 70.
Snelle opleiding voor
praktijk en examens
ATE
Krelagestraat 24rood, HAARLEM
F. RUSMAN
Oude Groenmarkt 22.
A. W. SPRUYT
Adres G. M. van der MEIJ, Nieuwe Groenmarkt 6'
Tel. 23. Nieuwe Gracht 11, Ha?r'em. Tel. 23,
Effecten - Wissels - Coupons.
Utreclhfsche Voorschotbank.
Tel. 331.
OE SIERKAN
BINNENLAND.
Uitlotingen.
Trekking 19 December 1909. Be
taalbaar 15 Juli 1910.
No 6082 fr. 500, no. 57768 Ir. 250,
no. 64177 fr. 250, no. 150305 fr. 1000
en no. 220200 fr. 10000.
De volgende elk fr. 150.
6328 20105 25352 36893 53054 58326
62063 102086 113368 121329 130907
141800 144873 150585 156673 175009
200166 213594 243136
Abonnementen en Ad-
vertentïën voor1 de
Haarl. Courant worden
te Heemstede aan
genomen door den
voorzien van ruim Tooneel, Kleed
kamers en verschillende Decors.
Afzonderlijke toegang.
Leeraar Boekhouden M.O
Behanger en Stoffeerder
Van den Endelaan 36, HILLEG0M.
^er Zeeotii
TELEFOON No. 765.
verstrekt op gemakkelijke
voofwaarden gelden ter leel
aan landbouwers en nering'
doenden.
den Heer L. J. VALLENTGOEP
Hoogstaand en plattf
Plissé.
STUCADOOR.
Beveelt zich beleefd aan voor al"
voorkomendeStucadoor-enWitwerke*
AdresGed. Raamgracht 20.
Camphuijsstraat 10.
Vlugge en nette bediening. Billijk*
prijzen.
Levering van eerste kwaliteit
Beleefd aanbevelend,
Geld verkrijgbaar (4 rente) met en zonder borgen, ter
wijl de aangevraagde som zonder eenige korting wordt
verstrekt.
GEEN KOSTEN VOORUIT,
i GED- 0- GRACHT 111. g^SEST GED. 0. GRACHT 111.
JAN P. LOUWS, Ged. Oude Gracht III,
Atelier dagelijks g epend.
JAM P. LOUWS, Ged. 0. Gracht 111.
UTRECHT,
iüaaisch. KAPITAAL f 500.000.
if
sU»e in «1 bare vownen, da
groote atoomraartlijnen «oowel als de
jl.epv&art, de zeilvaart en de diepzee-
Yisscher^ vertegenwoordigt, roerde in
de laatste dagen herhaaldelijk bespre
kingen met den ministers van Marine
en Handel. De bond heeft ernstige
klachten, zoo schrijft „Het Gentr.".
De opperste ïnarineraad heeft een ont
werp in behandeling voor een nieuw
lacht- en strafreglement, waarbij de ver
houding tusschen de zeelieden en de
seeders wordt geregeld. De tuchteloos
heid die sinds lang onder de zeelie
den heerscht, begint meer en meer te
gelijken op een schrikbewind van on
deren af.
Kenschetsend waren de volgende
staaltjes, die de deputatie daarvan aan
de ministers mededeelden.
Toen op 25 Januari de postboot
„Corte" op den vastgestelden tijd van
Marseille zou uitvaren, ontving de ge
zagvoerder eenige minuten te voren
twee schriftelijke kennisgevingen, die al
dus luidden: „De manschappen aan Üe
machines hebben de eer, den comman
dant te verwittigen, dat zij met het oog
op den hev.igen storm, die heerscht, niet
in zee gaan", en „De bemanning op
het dek geeft den commandant kennis,
dat zij wegens het slechte weer niet
uitvaart". De gezagvoerder moest
wachten, tot het de bemanning beviel,
uit te varen. Zij besloot hiertoe, na
dat zij des nachts in de haven door
gebracht had, in plaats van 11 uur des
avonds, eerst den volgenden ochtend
om 9 u. 15 m.
Het ambtelijke weerbericht bevestigt,
dat op 25 en 26 Januari op het eiland
Rousse, de afvaarthaven van 't schip,
het weer slecht was, maar voor een
geheel nieuw en voor den postdienst
goedgekeurd vaartuig, bestond er vol
strekt geen gevaar.
Niet minder teekenend was het voor
gevallene met de stoomboot „Etoile".
Juist toen deze boot de straat van Mes
sina was binnengeloopen en slechts met
moeite tusschen twee sterke stroomin
gen haar weg door het drukke vaar
water vond, staakten de stokers hun
werk en brachten zoodoende het schip
in het grootste gevaar.
Deze onverantwoordelijke daad zou
noodlottige gevolgen hebben gehad, wan
neer de officieren niet zelf de kolen
schop ter hand genomen en vrijwillig
het werk verricht hadden, dat hun on
dergeschikten geweigerd hadden te doen.
De gezagvoerders en de reeders der
beide schepen gaven het voorgevallene
aan bij de marineautoriteiten, maar de
zen lieten de insubordinatie ongestraft
De klachten der reeders zijn niet
nieuw. Reeds de groote werkstaking
van verleden jaar ,die ten slotte door
een scheidsgerecht werd beslist, gaf hun
gelegenheid, ze te uiten en tegelijk op
de oorzaken van het kwaad te wijzen.
De ware grond bestaat hierin, dat de
wet den zeelieden in Frankrijk feitelijk
een monopolie verleent voor hun dienst
op Fransche schepen. De reeders is bij
de wet verboden, andere dan Fransche
zeelieden op hun schepen te gebruiken.
De regeertng handhaaft dat monopolie
in het belang der oorlogsmarine, want
in verband met de andere voordeelen,
die aan de inscrits maritimcs worden
verleend ziet zij daarin een middd om
steeds geoefende zeelieden voor de vloot
te bekomen. De Fransche reederij kreeg
in ruil daarvoor het z.g. monopolie du
pavilion ,liet voorrecht der directe
scheepvaart tusschen de havens van 't
moederland en de koloniën, in. 't bij
zonder tusschen Frankrijk en Algiers
onder uitsluiting van vreemde schepen.
Sedert jaren maken de zeelieden van
deze voordeelen misbruik om den ree
ders steeds hoogere eischen te stellen
en hun de macht hunner vakvereeniging
te laten voelen. De werkstaking van
verleden jaar dwong reeds de regeering
en het parlement niet alleen voor hel
verkeer van het moederland met Al
giers en Tunis oorlogsschepen in dienst
te stellen, maar ook tijdens hel mono
polie du pavilion, te verbreken, toen zij
voor Algiersche en Tunesische produc
ten den vrijen invoer toestond. De
nieuwe wetsregeling wil deze moei
lijkheden tusschen reeders en zeelieden
wegnemen ,door voor alle geschillen het
verplichte scheidsgerecht in 'te voeren.
Naar den tegenstand der reeders te
oord eden, schijnt deze nieuwigheid den
toestand eer te zullen verslecht eren dan
te verbeteren.
Die gevaren van de kinematograaf.
De „Amhenische Courant" schrijft be-
hartenswaardige woorden over gevaren
waaraan de voor zenuwoverprikkeling
zoo uiterst vatbare jeugd bloolslaat. Het
blad haalt een correspondentie uit Pa
rijs in de „N. R. Ct." aan, over den
slechten invloed van verderfelijke kine-
matografische voorstellingen op kinde
ren en schrijft dan:
De medewerker van het Rolterdam-
sche blad doet goed met die ontaar
ding aan te wijzen en te waarschuwen
tegen den noodlottigen invloed, die van
voorstellingen als de bovengenoemde
uitgaat. En de per.s, die in weerwil van
haar gebreken en tekortkomingen toch,
of zij wil of nieft, een grooten invloed
hecfit, zou verstandig doen om, met den
Parijschen briefschrijver' van de „N. R.
Ctt."5 te waarschuwen tegen hel gevaar,
daft de jeugd bedreigt, niet alleen in
kinematografen, doch ook in tie kennis
making met zooveel dat de fantasie
der kleinen op ongezonde wijze prik
kelt.
Want er is veel, wat tegenwoordig
de gedachtensfeer van het kind bereikt
en toch niet voor het kind geschikl,
doch integendeel verderfelijk is. De lij
den zijn lang voorbij, dat een nieuws
blad behoorde tot de uitsluitende lec
tuur van den heer des huizes en ter
nauwernood nog eens, saamgevouwen,
gevonden werd in het sleutelmandje van
de huisvrouw. Toen <ie sleutelmandjes
wat uit de motie geraakten, was er
gee* plaats meer om de courant te
houden buiten het bereik der kinderen.
Toen kwam: zij pp tafel, in aller handen,
en zoo wordt de dagbladliteratuur met
haar zeer gemengden inhoud, haar feuil
letons van dikwijls prikkelenden zin en
haar faits divers van twij feLachtig-ern-
stig gehalte, een der ongezonde bron
nen, waaraan de kinderhersentjes zich
laven.
En dan de boeken, die in grooten ge
tale en voor bijna geen geld onder den
greep van ieders hand worden ge
bracht! Hoeveel werken worden door
de kinderen gelezen, waarvan de ouders
den inhoud niet kennen en die zoomin
voor de kleinen geschikt zijn als cou
ranten of kineanatograafvoorstellingem
Wie controleert de lectuur? Wie kent
de stapels boeken, die de huizen bin
nenkomen en daar soms in kinderhan
den geraken?
Men kan zich dikwijls niet genoeg
verwonderen over de kalmte, waarmede
sommige kinderen hun ouders den ei
gen gang laten gaan ten opzichte hunner
lectuur, evenals men niet ophoudt zich
te verbazen bij het zien van jonge kin
deren, die meegesleept worden naar ko
medies en café-chantants. Is er, voor
dat die pretjes begonnen, onderzoek ge
daan, naar wat men te hooren zou krij
gen en te zien? En, zoo dat niet ge
beurd is, wie staat er den ouders borg
voor, dat al, wat er gehoord en gezien
wordt, „toch over de kinderen heen
gaat", „dat ze er niets van begrijpen"
en dat de eigenaardige lachbuien, die
nu en dan opstijgen, hun in ieder ge
val niet doen gevoelen, dat niet alles in
den haak is, al weten ze dan niet pre
cies wat?
Als dat alles veranderde.... maar om
dat te veranderen moet er zooveel
veranderen. Dan moeten de ouders zich
meer met hunne kinderen bemoeien
dan het vaak zoo drukke leven hun
thans toestaat. Dan moet dal leven
door de ouders minder druk gemaakt
worden, met vasten wil. En dan moet
weer het sterke verantwoordelijkheids
gevoel zich doen gelden, dat de gedach-
tenwereld der kinderen is een heilig
terrein, dat voor zoover dit van ons
afhangt met reine beelden moet wor
den bevolkt. Want van die gedachten-
wereld hangt, voor zoo groot deel, het
geluk of het ongeluk dier kinderen af.
Toezicht op wat kinderen te hooren,
te zien en te lezen krijgen is zoo
hoog noodig. Er is waarlijk geen imi
tatie van een kinematograafmoord noo
dig om dat nog eens duidelijk te doen
blijken.
Mag dat maar- zoo? In de laatste
dagen vooral, beginnen de anarchisti
sche stakers in de bouwvakken te Am
sterdam rumoeriger en handtastelijker
op te treden.
Het is hun natuurlijk een doorn in
het oog, dat op meerdere werken voort-
gearbeid wordt door de goedgezinde ar
beiders en met ruw geweld trachten
zij nu deze werkwilligen den arbeid te
beletten.
Zoo zijn ons meerdere werken be
kend, waar de metselaars eenvoudig be
let worden zich naar hun werk te bege
ven. De werkwilligen worden „gepost",
op de meest hinderlijke wijze achter
volgd en bedreigd!
Dat de „vrijen" voor geen misdadige
handelingen terugschrikken, bewees wel
de zonder eenige reden plaats gehad
hebbende mishandeling van den werk
man De Leeuw, waarover we dezer da
gen schreven en die, nu na een maand,
nog hulpeloos neerligt ten gevóTge der
mishandeling.
Een afschrikwekkend voorbeeld, zóó
hoog noodig in deze dagen, wordt ech
ter noch door justitie, noch door poli
tie gesteld!
De aanvallers van De Leeuw loopen
nog steeds op vrije voeten. En de mis
dadige oproermakers onder de stakers
hebben vrij spel, waarvan ze dan ook
goed gebruik maken.
Mag dat maar zoo
Ons dunkt, dat politie en justitie in
deze krachtiger moesten en kon
den optreden.
Allereerst schijnt het ons loe, dat
de aanvallers van De Leeuw juist in
deze dagen onschadelijk moesten ger
hadden mishandeld, veroordeeld waren
o.i. volkomen gewettigd.
Immers de vorige week vroeg depror
cureur-generaal voor het Amsterdam-
sche Gerechtshof nietigverklaring van
een vonnis, waarbij drie grondwerkers
die een werkwillige over het IJ zwaar
hadden wishandeld, veroordeeld waren
wegens „zware mishandeling". De
kwalificatie „zware mishande-
1 i n g" vond de procureur-generaal te
zwak en hij eischte opnieuw dezelfde
straf echter nu voor „p o g i n g t o I
mo o r d".
De kwalificatie „poging tot moord"
is op de misdadige mishandeling, wel
ke De Leeuw onderging, zeer zeker
van toepassing. Degenen, die deze „po
ging tot moord" deden, hadden met
alle recht onmiddellijk gearresteerd
kunnen worden.
Maar opk tegenover de andere sta
kers, die de werkwillige arbeiders met
geweld beletten te werken, en die de
patroons met grove beleedigingen, met
spuwen en dreigende taal achtervolgen,
kon ons inziens de politie krachtdadi
ger optreden. „Hinderlijk volgen" is im
mers bij de wet verboden. Nog voor en
kele weken bekrachtigde de Ilooga Raad
een vonnis, waarbij de Amsterdamsche
diamantbewerkers B. en M. door de
rechtbank te Amsterdam „wegens hin
derlijk volgen" van den heer Bonnist
veroordeeld werden.
En bij dit laatste geval was nog nieL
eens sprake van die feitelijkheden, wel
ke thans voorvallen.
Met deze gevallen voor oogen lijkt
bij de handtastelijkheden, ear de relle
tjes door stakers, de vraag zeker ge
rechtigd: „Mag dit maar zoo?"
(„Tijd.")
Üe Gïoesbeeksohe „Bewwoeser".
Hel viel vdor in den omtrek ran Gea-
nep, en „Die Geld" vertelt hef:
Een Groesbeeksch bezembinder ging
mlet zijn wederhelft er op uit, om „bes-
stems" te verkoop en, echte Groesbeek-
sche „heiblessems" van den „Stekken-
berg" en eigen fabrikaat.
Met een kruiwagen, hoog opgeladen,
ging het naar Kleef. Meer was die
tocht soms „berrevoets" gemaakt, maar
toen was het water niet zoo hoog, weet
je. En dan ging het zonder hindemis
sen en slechts ten koste van eenige
zweetdroppels, die voor een ^Stekken-
berger" niets beteekenen. Maar hou?
Water, en nog eens water, hoog gerezen
beken, duurder veergeld en natte klee-
ren, dat zijn allemaal dingen, dien den
sterksten Grotesbeekschen „b err e voel er"
tegenstaan.
Zoo ook ging het met onzen bezem-
hinder.
Hij met zijn vrouw moesten een breer
de beek over.
Verhoogde weg en brug waren 'over
stroomd.
Overzetten per roeiboot kost centen
en wel dubbel geld. En het veergeld
was voor hem te hoog en hoe nu ge
daan?
Wa bin de nou jandoari heelesmaol
nie wies? Ik en mien wiaf er boven
op
En zoo gebeurde.
Hij trok zijn paarse kousen op, zijn
vrouw klouterde op den „hedlioop" en
daar zette de „hiender" zich scrap,
spuwde in de handen, pakte aan en nu
gang hij.
Schuimend spatte het water op bij
dezen doortocht, pittig (duwde de man
aan, tot in het midden van den stroom.
Hij hijgde en zuchtte en riep plotse
ling:
Wief, ik kan nie mèr. Bliefde gie
mèr zitten. En eenvoudig zette hij den
wagen er neer onder groot spektakel
van vrouwlief, die boven op de bes-
sems lang niet lekker Zat.
Kerl, rij deur! Wa gao de nóu
beginnen.
De toeschouwers hadden schik en de
Groesbeeker sputterde en bromde van
duuvelsche Maosboeren en beroerd
hoogwaoter.
Ten langen leste kwam fle veerman.
Het vrouwtje op den bezemwagen
slaakte een zucht van verlichting en de
baas vatte weer moed.
Man en vrouw, wagen en bezems in
cluis, werden door den veerman opge
laden en behouden, zij het ook met
natte pakken, aan de overzijde gebracht.
En toen ging de tocht verder naar
Kleef, onder gemopper van hoog water
en dekselsch lastige wegen.
Ben vervalscher van kunstwerken.
Van een bezoek in het altelier van
een Parijschen vervalscher van schil
derijstukken vertelt J. L. Clarke in
een opstel in het Wilde World
Magazine.
De bezoeker een ervaren kunstvriend,
zegt het een en ander van de loop
baan van dezen vervalscher, die in
zijn studieteit blijken gegeven bad
van een meer dan middelmattig talent,
maar ten slotte zijn carrière van kuns
tenaar opgaf en zich ging toeleggen
op de kust van vervalsching, omdat
zij n eigen werken zoo slecht betaald
werden, dat hij niet genoeg verdiende
om beecheide te kunnen leven.
„Slechts dwazen", merkte de ver
valscher Diet zonder bitterheid op,
„verschaffen aan de menschheid, wat
zij naar hun meening noodig heeft
ik echter geef haar nu wat zij zoekt,
verlangt en bepaalt. De merschen
willen goedkoope oude meesterstukken
hebben; er zijn er echter niet genoeg;
slechts weinigen kunnen zich daarom
echte meesterstukken uit den ouden
tijd verschaffen, ik lever uitstekende
stukken tegen een behoorlijken prijs;
wat kan ik meer doen
Hij schaamt zich niet over zijn
„beroep" hij is er zelfs trotsch op en
met een kalm zelfbewustzijn laat hij
zijn bezoeker eenige werkelijk uitste.
kend geschilderde stukken zien, die
toonen, welk een groot talent de
vervalscher bezit en ook hoe handig
hij de schilderstukken van valsche
kenteekenen van ouderdom weet te
voorzieD.
Toen ik de trap naar het atelier
opging, zegt de Eogelsche kustvriend,
was de schilder juist aan 'd „Turner"
bezig, die wel spoedig zijn kooper zal
gevonden hebben.
De schilder vertelde van vele jaren
in beslag nemende studiereizen door
geheel Europa, van zijn copiewerken
in de musea, van zijn studies naar de
groote meesters.
Met groote zorgvuldigheid wordt op
de lijsten der schilderijen geletmaar
waar oude lijsten te verkrijgen zijn,
worden ze opgekocht. „Een van de
beste stukken die ik verkocht heb"
zeide de vervalscher, heb ik zoo goed
van de hand kunnen doen, door dat
de lijst zoo prachtig oud was, geheel
door de wormen verteerd. Ik herinner
mii, dat het een heer uit Devonshire
was, die het stuk kocht. Op het
oogenblik zal hij het zijn gasten nog
wel toonen als een meesterstuk dat
hij te Parijs ontdekt heeft. Het was
een navolging van een werk van
Eduward Landseer, een schaapherder
met zijn hond Ik hield zeer veel van
het stuk, want als ik wat praesteeren
kan, dan is het op het gebied van
het dieren schilderen. Mijn vriend,
de handelaar in schilderijen liet het
in een oude lijst zetten en gaf het
als een stadie van Landweer uit De
„vondst" weid met 1400 guleen be
taalt. Maar het stuk was werkelijk
mooi. Ik zeg dikwijls bij me zelf, dat
't geld waard was."
Vervolgens toonde dn schilder den
bezoeker, hoe hij zijn stukken van de
merken voorziet, die men bij de oude
werken aantreft; intusschen zette hij
op een „Rembrandt" met gummi en
sepia onregelmatige kleine zwarte
stipjes.
„Dit is mijn „oventje", verklaarde
hij daar op een ijzeren kist toonende,
die met gas verhit werd. En hij legde
den „Turner" in den oven. „Als hij
eruit komt, is de verf gebarsten en
gesprongen, net als bij de „oude
meeszere." Maar gebehoeft niet te
wachten, hier is een stnk dat reeds
gebakken is."
En hij liet een andere schilderij
zien, die inderdaad alle kenteekenen
droeg van grooten ouderdomeen
kunstkenner, die zeer goed op de
hoogte is, zou er zelfs door in de war
gebracht worden.
Op de vraag, hoeveel hij met zijn
„vak" verdient, antwoordde de schil
der met een lachje. „Al naar omstan
digheden, maar in ieder geval genoeg
om (behoorlijk in Fon tentay-sur-Bois
te kunnen leven, en meer dan ik ooit
met eigen zaken zou kunnen verdie
nen. „Jawel," vervolgde hij bitter,
vertel maar aan de wereld, waartoe
zij den tegenwoordigen kunstenaar
dwingt. Zij betaalt honderdmaal meer
voor het slechte stuk van een doode,
dan voor het beste van een levende.
Maar 't is mij om 't even, mijn
arbeid wordt althans bij mijn leven
betaald, al wordt mijn naam ook
nooit genoemd.
Potten met bloembollen in de kamer.
Het is een groot genot reeds vroeg
in het voorjaar of reeds in den winter
al wat bloeiende planten in de kamer
te hebben. De bolgewassen zoo ge
makkelijk te verkrijgen en te behan
delen, leenen zich daarvoor bij uitstek,
In het najaar October worden
de verschillende bollen, byacinthen,
tulpen, crocussen, e. a. in 12 c.M.
potten gezet, worden in den groDd
gegraven, flink diep, zoodat ze geheel
onzichtbaar zijn. Als men over een
bak beschikt, is bet 't best de potten
in te graven, andere in een hoekje
voor muur of schutting, zóó, dat ze
tegen de vorst, met wat blad, riet of
iets dergelijks, kunnen worden afge
dekt. De bollen beginnen in de potten
al aardig te wortelen, terwijl in
December de neuzen al beginnen te
werken. Eind December of begin
Januari half Januari kan ook nog
wel neemt men alle potten op.
Dit gaat gemakkelijk, ook al vriest
het, ,want ze zijn met blad gedekt
Eerst worden zij goed gereinigd, en
daarna in een koud vertrek in een
donkere kast ef in een donker hoekje
gezet. De vroege soorten kunnen direct
in een warme kamer in een donkere
kast of iets d.g.l. worden gezet, zooals
crocussen, tulpen due van Toll
en enkele vroege hyacinthen. Deze
vroege soorten vooral due van Toll
en Romeinsche hyacinthen kan
men begin December al uit haar
schuilplaats halen en direct in een
warme kast zetten. Een maand later
heeft men deze reeds in bloei. De
bollen, welke in de warme kast staaD,
moeten zoo nu en dan eens gegoten
worden.
Ze beginnen spoedig sterk en forsch,
doch kort, voor den dag te komen,
met stevige, geelwitte, korte neuzeD.
Na een paar weken kan men bij de
hyacinth den aankomenden bloemtros
ai flink zien; bij crocus en tulp ziet
men door de dikte van stgngel dat
ook, daar de bloemknop reeds aan
wezig is. Daar moeten de potten in
het licht gehaald worden. Men zet ze
in de verwarmde kamer vóór het raam,
in het licht dus; op deze wijze doet
men ook met de enkele vroege, welke
men in het begin van December al
voor den dag haalt. Voor het raam
beginnen de bloemknoppen al spoedig
flink de hoogte in te schieten, zonder
dat ze nu een langen bloemsteel maken.
Dit zou gebeuren, als men ze lang in
het donker hield. In de warme ka
houdt men ze dus niet zoo lang, en
niet langer, totdat ze met een flinken,
stevigen knop boven den pot uitkomen.
Op deze wijze heeft men in een goede
maand bloeiende bollen, vooral van
de vroege soorten. Wil men er dan
lang van profiteeren, dan zet men ze,
zoodra ze bijna „open" zijn, in een
koeler vertrek. Opvolgend brengt men
de potten uit de koude kast in de
warmere, zoodat men gedurende het
gansche voorjaar potten heeft met
bloeiende bolgewassen. Met de narcis
sen begint men niet al te vroeg.
Wil men afgesneden bloemen in de
kamer langen tijd goed houden, dan
zet men ze zuo koel mogelijk en
brengt ze des nachts in een kelder.
Vooral van crysanthen, maar ook
seringer, anjers en d.g.l. kan men op
die wijze genoegen hebben.
BELGISCHE MAATSCHAPPIJ VAN
BUURTSPOORWEGEN
2i/2 pCt. a frs. 120 van 188-5.
Ook zeer geschikt voor Vergaderingen,
Partijen, Repetities enz.
Aanbevelend,
Beveelt zich beleefd aan voor het
Behangen van Kamers a 15 ct. per rol.
Behangselpapier verkrijgbaar
van af 5 ct. per rol.
Vertegenwoordigd door
oemt.-Ontvanqer te Haifuiea
KAMPERVEST 17rood.
Centrale verwarming
Kantooruren van 9—4 en vap 6-8, Zaterdag alleen van 9—4
Verhuurt Safe-L@ketten van verschillende afmetingen in haai
gepantserde en brandvrije kluis. Huurprijs
van f 2.tot t 50.
altijd voor Uw Familieportretten de Fotografische-inrichting van
waar alle Portretten in platina mat en onder garantie worden geleuerd.
HET adres ooor portretuergrootingen naar de oudste portretten.
BILLIJKE PRIJZEN.
Aanbevelend,
Verstrekt aan particulieren, ambtenaren, landbouwers, kooplieden en».
VOORSCHOTTEN op langen termijn tot elk bedrag vanaf f500.
Informatiën verstrekt de heer H. W. HAAR, Jacobijnestraat No. 2l
te Haarlem.
De Directie:
Me. U. W. J. KANNES.
H. E. KOOPMANS VAN BOEKEREN-
Heeft U reeds gezien de brochure over onze tuberkel-
vrije MELK van den Modelstal op de »Cruquius-Boerderij«
Met deze Melk, welke wij a 12 ct. per 3/4 Liter in reformflesch
verkoopen, hebben wij reeds veel succes.
99