Bakkerij „OE ZEEUW",
Vleeschhouwerij
OSSEN- en KALFSVLEESCH.
Frans Perquin,
Gemengd Nieuws.
Letteren en Kunst.
Landbouw en Visscherij.
Advertentiën.
Plisseer-lnrichting.
JOS. DE GRAAFF,
HEEMSTEDE.
Agent J. A. TIMMERMANS.
Pieter Kiesstraat II. - Telefoon No. 1675.
KantoorGROOTE HOUTSTRAAT 171. TEL. 212.
Handel in alle soorten ANTHRA-
CIET, COKES voor
- en andere BRANDSTOFFEN. -
De Nederlandsche Credietbank,
Tel. 23. Nieuwe Gracht II, Haprlem. Tel. 23. J
Effecten - Wissels - Ooopons.
Bruiloftszaal,
A. F. VAN DIJK, Pretoriaplein 70.
F. RUSMAN
Firma J.LOKKER
Oude Groenmarkt 22.
Boekhouden.
Snelle opleiding voor
praktijk en examens.
ATE
Krelagestraat 24rood, HAARLEM.
te UTRECHT
A. W. SPRUYT.
Adres G. M. van der MEIJ, Nieuwe Groenmarkt 6-
Utrechtsche Voorschotbank.
evrouw!
Tel. 831. „DE 8IERKAN".
BINNENLAND.
voorzien van ruim Tooneel, Kleed
kamers en verschillende Decors-
Afzonderlijke toegang.
Behanger en Stoffeerder
Van den Endelaan 36, HILLEGOM.
TELEFOON No. 765.
Leeraar Boekhouden M.O.,
verstrekt op gemakkelijke
voorwaarden gelden ter leen
aan landbouwers en nering
doenden.
den Heer L. J VALLENTGOED
Hoogstaand en platte
Plissé.
STUCADOOR.
Beveelt zich beleefd aan voor alle
voorkomendeStucadoor-enWitwerken
AdresGed. Raamgracht 20.
Camphuij8straat 10.
Vlugge en nette bsdiening. Billijke
prijzen.
(Jitiotirigen.
TrekkiDg 19 December 1909. Be
taalbaar 15 Juli 1910.
No 6032 fr. 500, no. 57763 tr. 250,
no. 64177 fr. 250, no. 150305 fr. 1000
en no. 220200 fr. 10000.
De volgende elk fr. 150.
6328 20105 25352 36893 53054 58326
62063 102086 113368 121329 130907
141800 144873 150585 156673 175009
200166 213594 243136
Abonnementen en Ad
vertentiën voor de N.
Naarfi. Courant worden
te Heemstede aan
genomen door den
Levering van eerste kwaliteit
Beleefd aanbevelend,
Geld verkrijgbaar (4 rente) met en zonder borgen, ter
wijl de aangevraagde som zonder eenige korting wordt
verstrekt.
SEEN KOSTEN VOORUIT.
GED. 0. GRACHT 111. |£|EST GEP. 0. GRACHT 111.
JAN P. LOUWS, Ged. Oude Gracht III,
Atelier dageiyks geopend. JAN P. LOUWS, Ged. 0. Gracht 111.
UTRECHT.
Sflaaisch. KAPITAAL f 500.000.
si Jat read et'ij in *1 hare Tarnt», de
groote stoomvaartlijnen zoowel als de
sleepvaart, dje zeilvaart en de diepz.ee-
visselterij vertegenwoordigt, voerde in
4e laatste dagen herhaaldelijk bespre
kingen met den ministers van Marine
en Hjandel. De bond heeft ernstige
klachten, zoo schrijft „Het Centr.".
De opperste inarineraad heeft een ont
werp in behandeling voor een nieuw
tucht- en straf regiem ent, waarbij de ver
houding tusschen de zeelieden en de
readers wordt geregeld. De tuchteloos
heid die sinds lang onder de zeelie
den heerscht, begint meer en meer te
gelijken op een schrikbewind van on
deren af.
Kenschetsend waren de volgende
staaltjes, die de deputatie daarvan aan
de ministers mededeelden.
Toen op 25 Januari de postboot
„Corte" op den vastgestelden tijd van
Marseille zou uitvaren, ontving de ge
zagvoerder eenige minuten te voren
twee schriftelijke kennisgevingen, die al
dus luidden: „De manschappen aan de
machines hebben de eer, den comman
dant te verwittigen, dat zij met het oog
op den hevigen storm, die heerscht, niet
in zee gaan", en „De bemanning op
het dek geeft den commandant kennis,
dat zij wegens het slechte weer niet
uitvaart". De gezagvoerder moest
wachten, tot het de bemanning beviel,
uit te varen. Zij besloot hiertoe, na
dat zij des nachts in de haven door
gebracht had, in plaats van 11 uur des
avonds, ,,eerst den volgenden ochtend
om 9 u. 15 m.
Het ambtelijke weerbericht bevestigt,
dat op 25 en 26 Januari op het eiland
Rousse, de afvaarthaven van 't schip,
het weer slecht was, maar voor een
geheel nieuw en voor den postdienst
go edge keu r<l vaartuig, bestond er vol
strekt geen gevaar.
Niet minder teekenend was het voor
gevallene met de stoomboot „Etoile".
Juist toen deze boot de straat van Mes
sina was binnemgeloopen en slechts met
moeite tusschen twee sterke stroomin
gen haar weg door het drukke vaar
water vond, staakten de stokers hun,
werk en brachten zoodoende het schip
in het grootste gevaar.
Deze onverantwoordelijke daad zou
noodlottige gevolgen hebben gehad, wan
neer cle officieren niet zelf de kolen
schop ter hand genomen en vrijwillig
het werk verricht hadden, dat hun on
dergeschikten geweigerd hadden te doen.
De gezagvoerders en de reeders der
beide schepen gaven het voorgevallene
aan bij de marineautoriteiten, maar de
zen lieten de insubordinatie ongestraft.
De klachten der reeders zijn niet
nieuw. Reeds de groote werkstaking
van verleden jaar .die ten slotte door
een scheidsgerecht werd beslist, gaf bun
gelegenheid, ze te uiten en tegelijk op
de oorzaken van het kwaad te wijzen.
De ware grond bestaat hierin, dat de
wet den zeelieden in Frankrijk feitelijk
een monopolie verleent voor hun dienst
op Fransche schepen. De reeders is bij
de wet verboden, andere dan Fransche
zeelieden op hun schepende gebruiken.
De regeering handhaaft dat monopolie
in het belang der oorlogsmarine, want
in verhand met de andere voordeden,
die aan de msci;it.s praritimes worden
verleend ziet zij daarin een middel om
steeds geoefende zeelieden voor de vloot
te bekomen. De Fransche reederij kreeg
in ruil daarvoor het z.g. monopolie du
pavilion ,het voorrecht der directe
scheepvaart tusschen de havens van 't
moederland en de koloniën, in 't bij
zonder tusschen Frankrijk en Algiers
onder uitsluiting van vreemde schepen.
Sedert jaren maken de zeelieden van
deze voorde el en misbrtiik om den ree
ders steeds hoogere eischen te stellen
en hun de macht hunner vakvereeniging
te laten voelen. De werkstaking van
verleden jaar dwong reeds de regeering
en het parlement niet alleen voor hel
verkeer van het moederland met Al
giers en Tunis oorlogsschepen in dienst
te stellen, maar ook tijdens hel mono
polie du pavilion te verbreken, toen zij
voor Algiersche en Tunesische produc
ten den vrijen invoer toestond. 'De
nieuwe wetsregeling wil deze moei
lijkheden tusschen reedprs en zeelieden
wegnemen .door voor alle geschillen het
verplichte scheidsgerecht in 'te voeren.
Naar den tegenstand der reeders te
oordeelen, schijnt deze nieuwigheid den
toestand eer te zullen 'verslecht eren dan
te verbeteren.
Ue gevaren van de kinematograaf.
De „Arnhemsche Courant" schrijft be
ha r tens waardige woorden over gevaren
waaraan de voor zenuwoverprikkeling
zoo uiterst vatbare jeugd bloolslaal. Het
blad haalt een correspondentie uit Pa
rijs in de „N. R. Gt." aan, over 'den
slechten invlo-ed van verderfelijke kine-
nxatografische voorstellingen op. kinde
ren en schrijft dan:
De medewerker van het Rotterdam
sche blad doet goed met die ontaar
ding aan te wijzen en te waarschuwen
tegen den noodlot tig en invloed, die van
voorstellingen als de bovengenoemde
uitgaat. En de pers, die in weerwil van
haar gebl eken en tekortkomingen toch
of zij wil of nieft, een grooten invloed
heelt, zou verstandig doen om, met den
Parijschen briefschrijver van de „N. R.
CS.", te waarschuwen tegen hol gevaar,
daft de jeugd bedreigt, niet alleen in
kinematografen, doch ook in de kennis
making met zooveel dat de fantasie
der kleinen op ongezonde wijze prik
kelt.
Want er is veel, wat tegenwoordig
de gedachfensfeer van het kind bereikt
en toch niet voor het kind geschikt,
doch integendeel verderfelijk is. De tij
den zijn lang voorbij, dat een nieuws
blad behoorde tot de uitsluitende lec
tuur van den. heer des huizes en ter
nauwernood nog eens, saamgevouwen,
gevonden wierd in het sleutelmandje van
de huisvrouw. Toen de sleutelmandjes
wal uit de mode geraakten, was er
geen piaals ineer oia de courant te
houden buiten bet bereik der kinderen.
Toen kwam zij op tafel, in alLer handen,
en zoo wordt de dagbladliteratuur met
haar zeer gemengden inhoud, haar feuil
letons van dikwijls prikkelenden zin en
haar faits divers van. twijfelachtig-ern-
stig gehalte, een der ongezonde bron
nen, waaraan de kinderhersentjes zich
laven.
En dan de boeken, die Lu grooten ge
tale en voor bijna geen geld onder den
greep van ieders hand worden ge
bracht! Hoeveel werken worden door
de kinderen gelezen, waarvan de ouders
den inhoud niet kennen en die zoomin
voor de kleinen geschikt zijn als cou
ranten of kinenuitograaf voorstelling en
Wie controleert de lectuur? Wie kent
de stapels boeken, die de huizen bin
nenkomen en daar soms in kinderhan
den geraken?
Men kan zich dikwijls niet genoeg
verwonderen over de kalmte, waarmede
sommige kinderen hun ouders den ei
gen gang laten gaan ten opzichte hunner
lectuur, evenals men niet ophoudt zich
te verbazen bij het zien van jonge kin
deren, die meegesleept worden naar ko
medies en café-chantants. Is er, voor
dat die pretjes begonnen, onderzoek ge
daan, naar wat men te hooren zou krij
gen en te zien? En, zoo dat niet ge
beurd is, wie staat er den ouders borg
voor, dat al, wat er gehoord en gezien
wordt, „toch over de kinderen heen
gaat", „dat ze er niets van begrijpen"
en dat de eigenaardige lachbuien, die
nu en dan opstijgen, hun in ieder ge
val niet doen gevoelen, dat niet alles in
den haak is, al weten ze dan niet pre
cies wat?
Als dat alles veranderde.... maar om
dat te veranderen moet er zooveel
veranderen. Dan moeten de ouders zich
meer met hunne kinderen bemoeien
dan het vaak zoo drukke leven hun
thans toestaai. Dan moet dat leven
door de o-uders minder druk gemaakt
worden, met vasten wil. En dan moet
weer het sterke verantwoordelijkheids
gevoel zich doen gelden, dat de gedach-
tenwereld der kinderen is een heilig
terrein, dat voor zoover dit van ons
afhangt met reine beelden moet wor
den bevolkt. Want van die gedachten-
wereld hangt, voor zoo groot deel, het
geluk of het ongeluk dier kinderen af.
Toezicht op wat kinderen te hooren,
te zien en te lezen krijgen is zoo
hoog noodig. Er is waarlijk geen imi
tatie van een kinematograafmoord noo
dig om dat nog eens duidelijk te doen
Mij ken.
Mag dat niaar zoo? In de laatste
dagen vooral, beginnen de anarchisti
sche stakers in de bouwvakken te Am
sterdam rumoeriger en handtastelijker
op te treden.
Het is hun natuurlijk een doorn in
het oog, dat op meerdere werken voort-
gearbeid wordt door de goedgezinde ar
beiders en met ruw geweld trachten
zij nu deze werkwilligen den arbeid te
beletten.
Zoo zijn ons meerdere werken be
kend, waar de metselaars eenvoudig be
let worden zich naar hun werk te bege
ven. De werkwilligen worden „gepost",
op de meest hinderlijke wijze achter
volgd en bedreigd!
Dat de „vrijen" voor geen misdadige
handelingen terugschrikken, bewees wel
de zonder eeniige reden, plaats gehad
hebbende mishandeling van den werk
man De Leeuw, waarover we dezer da
gen schreven en. die, nu na een maand,
nog hulpeloos neerligt ten gev<57ge dei-
mishand eling.
Een afschrikwekkend voorbeeld, zóó
hoog noodig in deze dagen, wordt ech
ter noch door justitie, noch dóór poli
tie gesteld!
De aanvallers van De Leeuw loopen
nog steeds op vrije voeten. En de mis
dadige oproermakers onder de stakers
hebben vrij spel, waarvan ze dan ook
goed gebruik maken.
Mag dat maar zoo
Ons dunkt, dat politie en justitie in
deze krachtiger moesten en kon
den optreden.
Allereerst schijnt het ons loe, dal
de aanvallers van De Leeuw juist in
deze dagen onschadelijk moesten ge-
hadden mishandeld, veroordeeld waren
o.i. volkomen gewettigd.
Immers de vorige week vroeg de pro^
cureur-generaal voor het Amsterdam-
sche Gerechtshof nietigverklaring van
een vonnis, waarbij drie grondwerkers
die een werkwillige over het IJ zwaar
hadden wishandeld, veroordeeld waren
wegens „zware mishandeling". De
kwalificatie „z w are mis h a n d e-
1 i n g" vond de procureur-generaal te
zwak en hij eischte opnieuw dezelfde
straf echter nu voor „poging tol
mo o r d".
De kwalificatie „poging lot moord"
is op de misdadige mishandeling, wel
ke De Leeuw onderging, zeer zeker
van toepassing. Degenen, die deze „po
ging tot moord" deden, hadden met
alle recht onmiddellijk gearresteerd
kunnen worden.
Maar ook tegenover de andere sta
kers, die de werkwillige arbeiders met
geweld beletten te werken, en die de
patroons met grove beleediginigen, met
spuwen en dreigende laai achtervolgen,
kon ons inziens de politie krachtdadi
ger optreden. „Hinderlijk volgen" is im
mers bij de wet verboden. Nog voor en
kele weken bekrachtigde de Iloogje Raad
een vonnis, waarbij de Amsterdamsche
diamantbewerkers B. en M. door de
rechtbank te Amsterdam „wegens hin
derlijk volgen" van den lieer Bonnist
veroordeeld werden.
En bij dit laatste geval was nog niet
eens sprake van die feitelijkheden, wel
ke thans voorvallen.
Met deze gevallen voor oogen lijkt
hij de handtastelijkheden en de relle
tjes door stakers, de vraag zeker ge
rechtigd: „Mag dit maar zoo?"
(„Tijd.") I
De Groesbeekseiie „Berrevoeier".
Het viel voor in den omtrek van Gen
nep, en „Dia Geld" vertelt het:
Een Groesbeeksch bezembinder ging
mat zijn wederhelft er op uit, om „bes-
sems" te verkoopen, echte Groesbeek-
sche „heibiesseans" van den „Stekken-
berg" en eigen fabrikaat.
Met een kruiwagen, hoog opgeladen,
ging het naar Kleef. Meer was die
tocht soms „berrevoets" gemaakt, maar
toen was het water niet zoo hoog, weet
je. En dan ging het zonder hindemis
sen en slechts ten koste van eenige
zweetdroppels, die voor een „Stekken-
berger" niets beteekenen. Maar nou?
Water, en nog eens water, hoog gerezen
beken, duurder veergeld en natte klee-
ren, dat zijn allemaal dingen, dien den
sterksten Groesbeeksch en „berrevoeter"
tegenstaan.
Zoo ook ging bet met onzen bezem
binder.
Hij met zijn vrouw moesten een bree-
de beek over.
Verhoogde weg en 'brug waren 'over
stroomd.
Overzetten per roeiboot kost centen
en wel dubbel geld. En het veergeld
was voor hem te hoog en hoe nu ge
daan?
Wa bin de nou jandoari heelemaol
nie wies? Ik en mien wiet er boven
op
En zoo gebeurde.
Hij trok zijn paar.se kousen op, zijn
vrouw klouterde op den „hedlioop" en
daar zette de „biender" zich scrap,
spuwde in de handen, pakte aan en nu
gang hij.
'Schuimend spatte het water op bij
dezen doortocht, pittig iduwde de man
aan, tot in het midden van den stroom.
Hij hijgde en zuchtte en riep plotse
ling:
Wief, ik kan nie mèr. "Bliefde gie
mèr zitten. En eenvoudig zette hij den
wagen er neer onder groot spektakel
van vrouwlief, die boven op de bes-
sems lang niet lekker zat.
Kerl, rij deur! Wa gao de nou
beginnen.
De toeschouwers hadden schik en de
Groesbeeker sputterde en bromde van
duuvelsche Maosboeren en beroerd
hoogwaoter.
Ten langen leste kwam jle veerman.
Het vrouwtje op den bezem wagen
slaakte een zucht van verlichting en de
baas vatte weer moed.
Man en vrouw, wagen en bezems in
cluis, werden door den veerman opge
laden en behouden, zij het ook met
natte pakken, aan de overzijde gebracht.
En toen ging de tocht verder naar
Kleef, onder gemopper van hoog water
en dekselsch lastige wegen.
"Een vervalscher van kunstwerken.
Van een bezoek in het altelier van
een Parijschen vervalecher van schil
derijstukken vertelt J. L. Clarke in
een opstel in het Wilde World
Magazine.
De bezoeker een ervaren kunstvriend,
zegt het een en ander van de loop
baan van dezen vervalecher, die in
zijn studieteit blijken gegeven had
van een meer dan middelmattig talent,
maar ten slotte zijn carrière van kuns
tenaar opgaf en zich ging toeleggen
op de kust van vervaleching, omdat
zijn eigen werken zoo slecht betaald
werden, dat hij niet genoeg verdiende
om bescheide te kannen leven.
„Slechts dwazen", merkte de ver
valecher niet zonder bitterheid op,
„verschaffen aan de meDSchheid, wat
zij naar hun meening noodig heeft
ik echter geef haar nu wat zij zoekt,
verlangt en bepaalt. De merschen
willen goedkoope oude meesterstukken
hebben er zijn er echter niet genoeg
slechts weinigen kunnen zich daarom
echte meesterstukken uit den ouden
tijd verschaffen, ik lever uitstekende
stukken tegen een behoorlijken prijs;
wat kan ik meer doen?"
Hij schaamt zich niet over zijn
„beroep" hij is er zelfs trotsch op en
met een kalm zelfbewustzijn laat hij
zijn bezoeker eeDÏge werkelijk uitste
kend geschilderde stukken zien, die
toonen, welk een groot talent de
vervalscher bezit en ook hoe handig
hij de schilderstukken van valsche
benteekenen van ouderdom weet te
voorzieD.
Toen ik de trap naar het atelier
opging, zegt de Engelsehe kustvriend,
«as de scbilder juist aan 'n „Turner"
bezig, die wel spoedig zijn kooper zal
gevonden hebben.
De schilder vertelde van vele jaren
in beslag nemende studiereizen door
geheel Europa, van zijn copiewerken
in de musea, van zijn studies naar de
groote meesters.
Met groote zorgvuldigheid wordt op
de lijsten der schilderijen geletmaar
waar oude lijsten te verkrijgen zijn,
worden ze opgekocht. „Een van de
beste stukken die ik verkocht heb"
zeide de vervalscher, heb ik zoogoed
van de hand kunnen doen, door dat
de lijst zoo prachtig oud was, geheel
door de wormen verteerd. Ik herinner
mi;, dat het een heer uit Devonshire
was, die het stuk kocht. Op het
oogenblik zal hij het zijn gasten nog
wp( toonen als een meesterstuk dat
hij te Parijs ontdekt heeft. Het was
een navolging van een werk van
Eduwnrd Landseer, een schaapherder
met zijn hond Ik hield zeer veel van
bet stuk, want als ik wat praesteeren
kan, dan is het op het gebied van
het dieren schilderen. Mijn vriend,
•ie handelaar ïu schilderijen liet het
in een oude lijst zetten en gaf het
als een studie van Landweer uit De
„vondst" werd met 140U guleen he
taalt. Maar het stuk was werkelijk
mooi. Ik zeg dikwijls bij me zelf, dat
't geld waard was."
Vervolgens toonde de scbilder den
bezoeker, boe hij zijn stukken van de
merken voorziet, die men bij de oude
werken aantreft; intusschen zette hij
op een „Rembrandt" met gummi en
sepia onregelmatige kleine zwarte
stipjes.
„Dit is mijn „oventje", verklaarde
hij daar op een ijzeren kist toonende,
die met gas verhit werd. En hij legde
den „Turner" in den oven. „Als hij
eruit komt, iB de verf gebarsten en
gesprongen, net als bij de „oude
meeszere." Maar gebehoeft niet te
wachten, hier is een stuk dat reeds
gebakken is."
En hij liet een andere schilderij
zien, die inderdaad alle kenteekenen
droeg van grooten ouderdomeen
kunstkenner, die zeer goed op de
hoogte ie, zou er zelfs door in de war
gebracht worden.
Op de vraag, hoeveel hij met zijn
„vak" verdient, antwoordde de schil
der met een lachje. „Al naar omstan
digheden, maar in ieder geval genoeg
om jbehoorlijk in Fon tentay-sur-Bois
te kunnen leveD, en meer dan ik ooit
met eigen zaken zou kunnen verdie
nen. „Jawel," vervolgde hij bitter,
vertel maar aan de wereld, waartoe
zij den tegenwoordigen kunstenaar
dwingt. Zij betaalt honderdmaal meer
voor het slechte stuk van een doode,
dan voor het beste van een levende.
Maar 't is mij om 't even, mijn
arbeid wordt althans bij mijn leven
betaald, al wordt mijn naam ook
nooit genoemd.
Potten met bloembollen in de kamer.
Het is een groot genot reeds vroeg
in het voorjaar of reeds in den winter
al wat bloeiende planten in de kamer
te hebben. De bolgewassen zoo ge
makkelijk te verkrijgen en te behan
delen, leenen zich daarvoor bij nitstek.
In het najaar October worden
de verschillende bollen, byacinthen,
tulpen, crocussen, e. a. in 12 c.M.
potten gezet, worden in den grond
gegraven, flink diep, zoodat ze geheel
onzichtbaar zijn. Als men over een
bak beschikt, is bet 't best de potten
in te graven, anders in een hoekje
voor muur of schutting, zóó, dat ze
tegen de vorBt, met wat blad, riet of
iets dergelijks, kunnen worden afge
dekt. De bollen beginnen in de potten
al aardig te wortelen, terwijl in
December de neuzen al beginnen te
werken. Eind December of begin
Januari half Januari kan ook nog
wei neemt men alle potten op.
Dit gaat gemakkelijk, ook al vriest
het, ;want ze zijn met blad gedekt
Eerst worden zij goed gereinigd, en
daarna in een koud vertrek in een
donkere kast ef in een donker hoekje
gezet. De vroege soorten kunnen direct
in een warme kamer in een donkere
kast of iets d.g.l. worden gezet, zooals
crocussen, tulpen due van Toll
en enkele vroege hyacinthen. Deze
vroege soorten vooral due van Toll
en Romeinsche hyacinthen kan
men begin December al nit haar
schuilplaats halen en direct in een
warme kast zetten. Een maand later
heeft men deze reeds in bloei. De
bollen, welke in de warme kast staan,
moeten zoo nu en dan eens gegoten
worden.
Ze beginnen spoedig sterk en forscb,
doch kort, voor den dag te komen,
met stevige, geelwitte, korte neuzen.
Na een paar weken kan men bij de
hyacinth den aankomenden bloemtros
al flink zien; bij crocus en tulp ziet
men door de dikte van stengel dat
ook. daar de bloemknop reeds aan
wezig is. Daar moeten de potten in
het licht gehaald worden. Men zet ze
in de verwarmde kamer vóór het raam,
in het licht dus; op deze wijze doet
men ook met de enkele vroege, welke
men in het begin van December al
voor den dag haalt. Voor het raam
beginnen de bloemknoppen al spoedig
flink de hoogte in te schieten, zonder
dat ze nu een langen bloemsteel maken.
Dit zou gebeuren, als men ze lang in
het donker hield. In de warme kast,
houdt men ze dus niet zoo lang, en
niet langer, totdat ze met een flinken,
stevigen knop boven den pot uitkomen.
Op deze wijze heeft men in een goede
maand bloeiende bollen, vooral van
de vroege soorten. Wil men er dan
lang van profiteeren, dan zet men ze,
zoodra ze bijna „open" zijn, in een
koeler vertrek. Opvolgend brengt men
de potten uit de koude kast in de
warmere, zoodat men gedurende het
gansche voorjaar potten heeft met
bloeiende bolgewassen. Met de narcis
sen begint men niet al te vroeg.
Wil men afgesneden bloemen in de
kamer langen tijd goed houdeD, dan
zet men ze zuo koel mogelijk en
brengt ze des nachts in een kelder.
Vooral van crysantcen, maar ook
seringeranjers en d.g.l. kan men op
die wijze genoegen hebben.
Ook zeer geschikt voor Vergaderingen,
Partijen, Repetities enz.
Aanbevelend,
Beveelt zich beleefd aan voor het
Behangen van Kamers 15 ct. per rol.
Behangselpapier verkrijgbaar
van af 5 ct. per rol.
t. Aan&A 4o.
nin ray
Vertegenwoordigd door
3emt.-0ntvanaer te Halfwea
KAMPERVEST 17rood.
BELGISCHE MAATSCHAPPIJ VAN
BU U RTSPOOR WEGEN
21/2 pCt. a, frs. 120 van 1885.
Centrale verwarming
Kantooruren van 9—4 en van 6—8, Zaterdag alleen van 94
Verhuurt Safe-Lokeffen van verschillende afmetingen in haai
gepantserde en brandvrije kluis. Huurprijs
van f 2.tot f 50.
altijd voor Uw Familieportretten de Fotografische-lnrichting van
waar alle Portretten in platina mat en onder garantie worden geleverd.
H£T adres uoor portretuergrootingen naar de oudste portretten.
BILLIJKE PRIJZEN. Aanbevelend,
Verstrekt san particulieren, ambtenaren, landbouwers, kooplieden enz.
VOORSCHOTTEN op langen termijn tof elk bedrag vanaf f500.
Informatiën verstrekt de heer H. W- HAAR, Jacobijnestraat No. 21
te Haarlem.
De Directie:
Mr. H. W. J. HANNES.
H. E. KOOPMANS VAN KOEKEREN.
Heeft U reeds gezien de brochure over onze tuberkel-
vrije MELK van den Modelstal op de »Cruquius-Boerderij<
Met deze Melk, welke wij a 12 ct. per 3/4 Liter in reformflescb
verkoopen, hebben wij reeds veel succes.
