DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
"=:r «inn "=.r MW lOl Illll rrr
Moeder en Martelares
De a.s. Statenverkiezingen.
kaait» 2S»SI-S8# HuHttm
BUITENLAND.
Bonders*es ,24 ffbr. i»io.
34ste Jaargang No, 7126
Bureaus van Redacti© en Administratie
iMtercifiiwamasffiissoii TeSöfwosaasMmm»© I4R6.
Voor advartesiisn en restante» buiten Haarlem en de agenf&itaappen wende men zich tot RICARDO's Advertentie-Bureau, ft. Z. Voorberg wal 242, Amsterdam, int Telefoon 1020.
&tte oetsiend* afeo&ttós op dit btaó, die in het tosalt aener vorxekeringapolte Ajn, «ijn voigetm de óepait»&«i> op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
t? 17 LD BR Ëttïïk ff» 4 ff* $«t «r.< GULDEN bij
FRANKRIJK.
OOSTENRIJK.
PLANNEN VOOR DE DERDE
VREDESCONFERENTIE.
DE BALKAN.
AZIË
FEUILUETQN
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
«lOHHIMIHTSrOUB
fvt «fwiadtB veoi f .,H6
Voor de plaatsen, waar een agtiat se gnvwfligd (Jkww car 1.3';
Voor do overige plaatsan ia Sïedariiind fraace jmj port l.Sfc
Afrmrtttrdjke aaTOïttor- 0,03
Pfi'U# OER AOVKRr«l»riCN:
Van 16 regels 60 oent (contant 60 cent). Iedere regel meer 10 cent.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 16 cent per regel. (Buitenland SO cent.)1
Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 26 cent (6 regels), driemaal voor 60 cent* (i contant).
GULDEN bi,
GULDEN bij li-. «ÜLDKR Oij 3 i ag gf1 GULDEN bi;
verken
verlies var
66 o
wijsvingw
GULDEN b
verlies vas
ter arjorrvi'
vinyo-
£»e Miikeeriag der»? ontdragen gegarandeerd door êr ütMUchappij Ocean", Sykantaor ;«o> Haarlem de Nederlandsche Credietbank Nieuwe öraent It
l)e voorbereidende werkzaamhe
den ibeginnen at.
Men gaat- aan tiet candidaten stel
len.
En bet !zij ons geoorloofd, in dit
stadium van de belangrijke Sta.ten-
rerk inzingen, die ons dit- voorjaar
«uilen bezig houden, over een der
distneten in den omtrek reeds iets
te zeggen.
Het geldt 't kiesdistrict Alkmaar.
in .gespannen verwachting verbei
den vele kiezers, .vooral die onder
•de gemeente Heemskerk en aanlig
gende, den uitslag van de caudidaat-
stelling in dit distriet.
Zoowel Katholieken als andersden
kenden
Zal Jhr, Mï* Hugo Gevers Weder
als lid der .Provinciale Staten door
de kiezers naar Haarlem worden
gezonden
Op deze vraag zal het pentraal
Bureau der it K Kiesvereeniging
oók zijnerzijds een antwoord hebben
te geven en Zaterdag zal het daar
toe vergaderen.
Naar' onze vast» overtuiging kan
dat antwoord niet twijfelachtig zijn.
Het Centraal Bureau zal zich on
getwijfeld stellen op p r i n c i p e e 1
standpunt
En dan mag' niet worden gerust,
vóór het district Alkmaar, dat naar
de Provinciale Staten ongetwijfeld
oen Katholiek kan afvaardigen, ook
aldus doei, en de Katholieken in dat
lichaam met één vermeerder©.
Jhr. MF Gevers, hoe sympathiek
zijn persoonlijkheid en hoe groot zijn
invloed moge zijn. behoort niet tot
de rechtsche partijenin het staat
kundige is hij onze tegenstander,
en dan kan noch (mag hij bij eene
verkiezing van zoo hoog principieel
belang als deze, onze man zijn
Trouwens Jhir. Gevers, die de be
ginselen van anderen Weet te eer
biedigen en als edelman de plichten
kent die principes opleggen, zal de
eenste zijn om de billijkheid van het
standpunt der Reeh terzijde in deze
Zaak te erkennen
Er is een te groot belang in ge
legen, dat de Kiescolleges yoor de
Eerste Kamer, in casu de Provin
ciale Staten, een rechtsche meerder
heid hebben, dan dat persoonlijke
symphotieën het (Christelijk princi
pe zouden mogen verdringen.
Zonder iets te kort te willen doen
aan de groote achting, die Jhr. Mr.
Gevers zeer terecht in 't district
Alkmaar geniet spreken wij toch
den ernst igen en uitdrukkelijke n
wensch uit dat alle Christelijke
kiezers van 't district Alkmaar zich
bijeen zullen scharen om aan Alk
maar te [geven, waarop het recht
heeft: een Katholieke afgevaardigde
de Provinciale Staten!
We (begrijpen dat niet alleen de
persoon, imaar ook de bekwaamhe
den van Jhr. (Mr. Hugo Gevers bij
velen eenig gewicht in de schaal
leggen, en dat men kan zeggeneen
man als Jhr. Gevers moet voor de
Prov Staten van Noord-Holland be
houden blijven
Hezen wenscli kunnen wij volko
men billijken
(Maar liet zij nogmaa ls gezegdom
dien wenscli te vervullen ztija zeker
n i et aangewezen de Christelijke kie
zers in het kiesdistrict Alkmaar!
;Wil men Jhr Gevers voor de
Prov Staten van Noord-Holland be
houden, dan stelle men hem in een
district waar een overwegend libe
rale meerderheid is
Die distrieten gijn er genoeg, en
er is ook'voldoende gelegenheid bij
deze verkiezing om dat te doen.
tWiij' Zijn overtuigd, dat- zelfs van
antiliberale zijde teen candidatuur
van Jhr. Gevers in een sterk-liberaal
district niet zonder voldoening zou
worden gezien.
.Maar in het kiesdistrict Alkmaar,
Waar een Katholiek kan en moet
worden (gekozen, js am de (redenen
die wij reeds hebben ontvouwd, voor
dhr. Gevers geen plaats.
iWjj vertrouwen, dat do. Katholie
ke leiders in het district met deze
principieele beschouwingen het eens
zullen zijn, en alle Katholieke kie
zers zonder uitzondering, de leiders
zullen volgen o.p den weg. dien deze
aangeven
HET „INST1TUT CATHOLIQUE" BE
DREIGD.
Onder de ,vele grootsche Katho
lieke instellingen in de Er arische
hoofdstad, die door de atheïstische
regeering .gesloten of geplunderd zij n
is bet „lnstitut Catholique" tot nu
toe vrijwel ongedeeld gebleven.
(Maar het is ernstig' te vxeezton,
zoo meldt de „Mjsb." dat ook .de
dagen van die instelling weldra ge
teld zuilen zijn.
Sinds vele jaren is deze beroemde
instelling gevestigd geweest in liet
bekende Caime lie ten klooster der rue
de Vaugirard, waar weleer, tijdens
de groote omwenteling, een der af
schuwelijkste slachtingen plaats had.
Bij dit Eeuwenoude gebouw zijn
door het lnstitut verscheidene an
dere hijgebouwen opgericht, voor de
bibJiotlieek, (voor leszalen en voor
andere doeleinden van het uitgebreid
onderricht, dat daar gegeven wordt
zoowel in de theologie als in de
wetenschappen, de letterkunde en de
rechtsgeleerdheid.
He Zetels van deze waarlijk Katho
lieke universiteit zijn bezet door de
geleerdste en eminentste professo-ren
vermaard door geheel Europa om
luui letterkundigen of wetenschappe-
1 ij ken naam.
In weerwil van de verdrukkingen,
welke de Fr arische Katholieken van
de goddelooze regeering te lijden heb
ben, opende het lnstitut verdeden
jaar toch nog met acht en vijftig
additioneele leergangen, die gevolgd
werden door een groot aantal stu
denten. lbo fessoren van de hoogste
bekwaamheid doceerden er de theo
logie, het kerkelijk en het burgerlijk
recht, de scholastieke philosophic, de
hoogtere letterkunde en allerhande
takken van profane wetenschap.
Kortom; het lnstitut- was en bleef
een luisterrijk middelpunt vau intel-
lectueel leven in Parijs, en het zou
niet, mogelijk zijn alle voordeelen
op te sommen, welke het sinds 1875
aan geslachten ,van Eiansche Ka
tholieken heeft (geschonken.
Ongelukkigerwijze (maken echter)
de gehouwen deel uit van het aarts
bisschoppelijk 'bezit, dat in beslag
genomen is door de regeering en dat
opgeleverd moet worden aan de stad
Paadjs.
Zoodra de huurtermijn vervallen
is, en dit geschiedt binnenkort, kan
het Instituut (genoodzaakt worden,
elders een onderkomen te Zooken, of
anders de scholen te sluitenen het
is nu reeds meer dan waarschijnlijk,
dat de huur niet meer hernieuwd
zal worden.
Be antichristelijke overheid ver
kneukelt .zich nu reeds in het bui
tenkansje, eindelijk misschien den
genadeslag fe kunnen toebrengen aan
deze bij uitnemendheid Katholieke
instelling, die Wegens haar schitte
rende resultaten op het gebied der
Christelijke opvoeding en der Katho
lieke Wetenschap den verbitterden
vijanden van God en Zijn H. Kerk
een doorn in het oog is.
Da jaarvnrgacHring van rle (B«ten-
rijtr«cb« WreenicrinK voer d»n Vrede
besloot een algemeens petitie-beweerin*
te beginnen, om t« bewerken, dat op
de derde HaflR' che vredesoor f. rmtie
slle movendbeden. die de besluiten
der laatste conferentie onderteekendeD,
*ich door een conventie verplichten,
dechts door verdragen wijziging te
brenren in dm territoriaieu toestand
van hun rij km.
De vergadering nam een motie aan,
waarbij de Oostenrijkscbe reeeering
w rdt uitgenoodigd. zoo spoedig mo
gelijk een conferentie bijeen te roepen,
die ten doel b^ett, eeD modus viverdi
te vinden, rjje pPn heperking en
geleidelijke vemnindering der bewape
ning mogelijk maakt.
OORLOG IN T ZICHT
Er komen weer onrustwekkende
berichten .van den Balkan. In het
land v;an koning Ferdinand, die nu
bij den Özaar op bezoek is, worden
allerlei militaire maatregelen geno
men. Een brief, door een O oaten-
rijiksch cavallerie-officier uit Bubnit-
za ontvangen, en door dezen getoond
aan een cortrespondent van de New-
York Herald," meldt er het een en
ander van
In het kamp bij Bubnitza bevin
den zich 40.000 man troepen en
eveneens een sterke af dee ling staat
bij- Kostendib op 3 uur afstand van
de Turksche grens. Eg bevindt zich
vooral veel be.rgartillerie bij de troe
pen, maar ook verscheiden stukken
zwaar Greusot-gesclmt. Een afdee-
ling .van den Bulgaarschen genera-
len Staf (bevindt zich te Bubnitza
en er heerscht een druk verkeer met
koeriers tusschen (liet (kamp en het
departement Van (Oorlog' te Sofia.
In de kampen worden de troepen
voortdurend geoefend. Be spoorweg'
tusschen Radomir en Kostendil is
gesloten voor het- gewone reizigers-
keer en niemand mag zonder speciale
vergunning de lijn bereizen; de lijn
is dus geheel gereserveerd voor mi
litaire doeleinden.
Ook van Turksche zijde komen tal
rijke geruchten van oorlog.
Zoo wordt uit Salonika geseind:
Niettegenstaande de geruststellende
berichten in de pers, wordt er in
Turksche kringen algemeen gespro
ken (over de mogelijkheid van een
oorlog met Bulgarije, verbonden
met Servië. Turkije maakt dan ook
alle mogelijke oorïogstoebereidselen.
Be redifs, die voor een korte oefe
ning onder de wapenen geroepen wa
ren! worden (bij hun regimenten ge
houden en aan de noordgrenzen des
rijks Worden voortdurend meer troe
pen verzameld.
Van Griekenland dreigt geen ge
vaar aldus is het algemeen gevoe-
len maar in en om Macedonië
biroeit iets.
Be toestand is in elk' geval hoogst
onzeker. Op loet, departement, van
Oorlog te Stamboel wordt met
koortsachtige haast gewerkt, om! al
les. zoo spoedig mogelijk volkomen
in «oreedneid (te (brengen. Bruggen
worden ten 'behoeve van de zware
artillerie versterkt. Wegen worden
verbeterd en voorraden opgtestapeld.
Ile.t heeft er dus allen schijn van,
dat men op den Balkan niet ver van
den zoo vaak gevreesden en zoo vaak
fegengeli ouden, smaar naar het
schijnt ten slotte toch niet geheel te
vermijden Balkan-krijg af is!
DE „DAILAï LAMA" OP RE VLUCHT.
Cbineesehe troepen zijn Thibet
biunanK'trohken, en plunderen de
Hoeders Het heiliee hoofd der
Roeddbisten is gevlucht, en zooals uit
Calcutta, aan de ,,Time<d' gedeind
wordt, dn grens van Britsch lodië
overgetrokken.
De Chinees,dia r*ge«riDg nu de
keizerin weduwe dood en begraveu i«
schijnt bevreesd te zijn, haur k vloed
i'P da grooten theocraat van Lhaesa
te verliezen en wil waarschijnlijk
toonet dat, evenals vroeger, de
Mandijoe-rlyrmstie de lakens in Thibet
uitdei 1
Verleden jaar w*s de Dalai Lama
te Peking op bezbek. Hij werd met
al de gloeiend gele pracht van de
groote hoofdstad ontvangen en con
fereerde lang met vorstelijke persoueD
en hooge Mandarijnen.
Heeft de Dalai Lama misschien
zich niet aan de toen gemaakte
afspraken gehouden en is men te
Peking bevreesd, dat men de macht
in Thibet zal verliezen
Ho« net zy, het afloopen van Thibet
door Chioeesche troepen schijnt er op
te wijzen, dat men den Dalai Lama
eens wil laten voelen, dal CbiDa
eigenlijk de baas is in het heilige
land.
Nadere berichten zijn nog af te
wachten. De zaak is niet getieel
onbelangrijk omdat er eigenaardige
verwikkelingen tusschen Engeland en
het hemelsche rijk uit kuDnen voort
komen. De Britsch Indische autori
teiten schijnen nog riet te willen
iogrijpen om den Lama te bescher
men.
DE NOORDELIJKSTE KATHOLIEKE
MISSIE.
Pater Bernard, S. J., in. Alaska, be
dient de Katholieke Missie, die 't meesi
noordelijk en. het dichtst bij de Pool
gelegen is. Deze missionaris, thans in
Ierland, hield dezer dagen te Dublin een
lezing, waarin hij o. m. het volgende
mededeelde: Zijn Missie werd gesticht
in 1007. De: Eskimo's, die hij er aan
trof, geloofden in een God en aan oen
belooning in het ander leven. Ook
geloofden zij aan het bestaan van den
duiivel, doch aanbaden htem niet. Feite
lijk kenden zij gieen bijgeloovigheden
en werden gemakkelijk tot het Geloof
bekeerd. Het waren opgeruimde, zacht
aardige en vredelievende menschcn, le
vende van visscherij en jacht. Zij, die
zich bekeerden, werden zeer devote en
goede Katholieken. De missionarissen
moesten de taal der inboorlingen leeren
door de conversatie, doch binnenkort,
als de geldmiddelen der missie het toe
laten, hopen zij ook boeken in. die taal
te publicoeren. De Eskimo's kennen
reeds de gebeden in hun eigen taal,
alsook een aantal gezangen, door de
missionarissen voor hen vertaald.
Ten slotte: de vallei van de Jukon
en onderhoorigheden, toevertrouwd aan
de geestelijke zorgen der Paters Jezuï-
ten, beslaat een oppervlakte van 176.75
vierkante mijlen met een bevolking van
ongeveer 45.000 personen.
Geve God, dat het licht dos geloofs
hen allen spoedig besdiijne!
(Tabl.)
Een modem» struafroofster. On
langs werd de bankier Van Norden, te
New-York des nacht, even nadat hij
liet hotel Waldorf Astoria, waar hij had
gesoupeerd, verlaten had, in 'de nabij
heid van Fifth Avenue door twee ele
gant gek! eede dames lastig gevallen. De
beide, dames vielen hem aan, maar in
den strijd bleef de heer v. Norden, een
krachtig man, gemakkelijk overwinnaar.
Hij begreep natuurlijk dadelijk, dat het
geheel e spelletje zakkenrolleri j ten doel
had, maar toen hij zich overluigd had,
dat zijn portefeuille nog aanwezig was,
ging hij opgewekt naar huls, Mijd» zoo
goed weggekomen te zijn. Tehuis geko
men echter ontdekte hij tot zijn schrik,
dat uit de portefeuille een bedrag vaa
28000 dollar verdwenen was. Blijkbaar
waren de dames er tijdens het gevecht
er in geslaagd zijn portefeuille uit den.
jaszak te halen, het bankpapier er tut
te halen, en daarop de portefeuille weer
op haar plaats te brengen.
Het verhaal klinkt nog al zonderling
en eerst hechtte men niet zoo hed veel
geloof aan de mededeelingen van den
heer v. Norden, thans echter heeft de
politie een der dames in hechtenis ge
nomen, en het verhaal van, den bankier
is volkomen bevestigd, alleen verklaart
de gearresteerde dame, Kittie Dowdell,
dat zij van de 28000 dollars niets weet.
Tol zoover is de zaak lied gewoon
en zou er geen aanleiding zijn, er mel
ding van te maken. Maar het onderzoek
der politie bracht aan het licht, dal
deze Kittie Dowddl .sedert jaresn een
romantisch dnbbelbestaan had gevoerd.
Overdag was zij de directrice van een.
voornaam familiepension. Haar pension
had een uitnemenden naam, het was
een modeldnrichting, waar jmen alleen
plaats kon krijgen op goede aanbevelin
gen Alle gasten van het pension roem
den de directrice en prezen de voor-
treffelijke inrichting, waar men goed
werd behandeld en in goed gezelschap
verkeerde
Het was beleend, dat mevr. Dowdell
geregeld aanzienlijke sommen naar de
bank bracht. Maar men zag hierin niets
vreemds. Hiaar zaken gingen immers
goed. Niemand kon dan. ook denken,
dat de gdden, <Jie zij naar de bank
bracht, de buit waren van nachtelijke
rooftochten.
De politic had weliswaar geruimeii
tijd reeds verdenking op haar, maar zij
slaagde er nimmer in haar op heeter-
daad te betrappen.
Thans is zij gearresteerd, maar wat
zal de justitie haar kunnen doen, nu de
diefstal wel niet bewezen zal kunnen
worden en zij du.s hoogstens vervolgd
kan wordien wegens ruziemaken'?
De inwoners van het pension geloo-
ven vast aan haar onschuld; een zoo
vriendelijke m beschaafde dame "kan
geen straatroofster zijn, meenen zij.
Een drievoudige moord. Te Olde-
burg is een vneaselij.ke misdaad ge
beurd. Een twintigjarige boedrukkers-
gezel, Denker geheeten, heeft zijn va
der, zijn moeiter en zijn. oudsten broe
der vermoord.
Onder merkwaardige omstandigheden
legde de moordenaar zijn bekentenis af.
Hij werd namelijk in zijn ouderlijke
cvoaiing door twee politieagenten gearre
steerd, onnL'it hij verdacht werd van
een diefstal met inbraak, die eenigen
tijd geleden bij zijne tante gepleegd was
en waarbij zilverwerk vermist werd.
Bij zijn aanhouding verzocht hij de
agenten, dat zij zijn vader niet aan
stonds zouden mededeel en, dat ze hem
aires teerden; want zijn vader, zeidehij,
was ziek en zou zich daarover te veel
opwinden. De agenten willigdeai dit ver-
102)
E i n d e 1 ij k
Het -was gelukkig J eannette's stem
niet. maar "die eener vreemde. Toen
Madeleine 'buiten de ruïne kwam, zag
zij een paar oude vrouwen bij een
jongere staan, die over een kind ge
bogen lag, maar volstrekt in het
minst niet op Jeannette geleek.
Zoo sterk is in den mensch de
zucht' tot zelfbehoud, en de liefde
t.ot het eigen ik, dat een vreugde
kreet, sterker dan haar wil, aan Ma
deleine's borst ontsnapte.
„O mijn God," zuchtte ze, ..wees
gezegend. Gelukkig is dan toch mijn
kind niet jn gevaar!"
Maar het volgende oogenbijk ver
weet ,ze zichzelf die opwelling van
vreugde ;al en trad naderbij om te
zien of Izii ook helpen kon.
Be vrouw die daar neergeknield
lag, hoorde de schreden achter zich
en hief het hoofd op. Maar met moei
te kon Madeleine een nieuwen kreet
weerhouden. Baar zag ze vóór zich
die ze. hier wel het allerminst
verwacht had ze staarde in het
doodsbleeke [gelaat van Be ine Ben-
hoët.
Wat gebeurt hier," vroeg de gra
vin de Clavières, begrijpende dat ze
getuige was van een ernstig ongeluk.
(Reine Gaube week, ter zijde en
wees op liaar kind, dat daar doods
bleek neerlag, terwtijl een der vrou
wen bezig: was het eene beentje met
een handvol kruiden te wrijven
„Ach, anijn .kleine Bené," stamel
de de ongelukkige moeder, „hij was
hier kaan het spelen, en terwijl zijn
vader en ik hem een oogenblik uit
het oog verloren, is hij door een
slang gebeten Het was een klein
zwart dier met een platten kop, be
paald een adder. Ach. er rust een
vloek op ónsMijn kind is verloren."
Madeleine knielde naast Bieine op
den grond neer.
„Er zijn geen (slangen hier in het
land, mevrouw," sprak een der boe
rinnen, die den goeden naam der
streek in (gevaar achtte.
Maar de gravin wist wel beter
en begon de wonde zorgvuldig te
onderzoeken. Ach. er viel haast niet
aan te (twijfelen. Het beentje zwol
ieder oogenblik méér op.
..Waar is je man. Reine," vroeg
Richard, die naderbij gekomen was.
..Hij is naar het dorp om hnlp
te halen, een dokter of iemand an
ders. Maar hij was a.ls krankzinnig
van angst, en wist bijna niet wa.t
hij deed., J'
En smeekend hief do ongelukkige
haar oogten tot den graaf op.
„Op de eerste plaats moeten we
een sterk tegengif hebbenik zal het
zelf voor u gaan halen en ben dade
lijk terug," (sprak Ricliard.
Intusschen had Madeleine het been
tje boven de knie stevig afgebonden
om te voorkomen, dat het vergif ver
der in het bloed doordrong.
Terwijl de graaf zoo snel hij kon
het steile pad afdaalde, dat naar
het dorp voerde, schoof Madeleine
zachtjes (Reine op zij, die in haar
halve krankzinnigheid haar maar
hinderde. Baarna legde zij het kind
op den schoot van een der boerinnen
en begon het te verplegen.
Maar het scheen al te laat. Het
kwaad nam steeds grooter verhou
dingen aan. de uitwerking van het
vergif [werd snel duidelijker zicht
baar. Reeds begonnen de uiterste le-
dematen van het arme kind koud en
stijf te, wórdlen, en de arme moeder,
die dit vreeseiijk tooneel moest aan
zien, /Hukte zich de haren uit van
wanhoop.
„Ach, ach," riep 'ze, „Clemens en
mijnheer de graaf zullen te laat ko
men mijn kind gaat sterven."
En half wezenloos staarde zij' in de
richting van het dorp.
„Ach, mijin God," snikte zie, „neem
mijn leven, anaal' spaar toch mijn aim
kind
Opeens kwam een heldhaftig'denk
beeld bij- (Madeleine op.
„Hebt ge wat water," vroeg ze
aan een der boerinnen.
Be vrouw reikte haar een schaal
vol water toe.
Uit haai' zaknecessaire nana (Ma
deleine nu een klein mesje Ze ver
wijdde de wondopening, wieschdeze
l'link met water uit, legde daarna,
haar lippen op de plek waar het af
schuwelijke dier het kind gebeten
had en begon het vergif uit al haar
macht op te zuigen.
Reine stond verstomdze begreep
het eerste oogenblik niet, wat Made
leine deed, -en toen het haar duide
lijk werd, weigerde ze bijna haar
oogen fe gelooven. Maai' eindelijk
drong d.c waarheid toch tot de on
gelukkige vrouw, (door: ze slaakte
een kreet va.n angst en schrik en
wierp (zich voor de gravin op de
knieën.
„Neen," riep zó uit, „dat wil ik niet
toestaan(Wat, gij zoudt gaan ster
ven, én sterven voor ons! Onmoge
lijk!"
Met een haast plechtig gebaar
wees Madeleine haar terug. En nog
lag' ze met haar lippen op de wonde
gedrukt, toen Clemens ,fcwam aan
draven. v
Richard de Clavières en de dokter
kwamen achter hem aan. Het was de
liefhebbende echtgenoot, die reeds
uit de verte zag' wat zijn vrouw
daar deed.
„Madeleine," riep hij angstig, „Ma
deleine, ben je nu krankzinnig: ge
worden
Ze wendde zich naar hem toe,
maar kon door haar verstijfde lippen
hem niet met een glimlach antwoor
den. Een uitdrukking van verheven
heldhaftigheid lag* op haar gelaat.
Reeds had de geneesheer zich over
het kind gebogen om zich rekenschap
te geven van hetgeen Madeleine ge
daan had.
„Mevrouw." sprak hij tot Reine,
„ge hebt volle reden om deze dame
op ,uw knieën te danken, want zij
heeft uw kind het leven gtered." Hfj
wijdde nog eenige zorgen aan den
kleine, gaf nog enkele aanwijzingen
en hield zich daarna meer uitsluitend
met de gravin bezig.
Hij liet haar zich mond en lippen
wasseben met een inderhaast gereed
gemaakt tegengif en onderzocht haar
nauwkeurig.
„Mevrouw heeft een heldendaad
verricht," sprak hij nogmaals diep
ontroerd Had lrij eens geweten aan
welk een voorheen doodelijke vijan
din Madeleine zulk een daad van
naastenliefde bewezen had
Al bewonderde Richard zijn
vrouw, hij' [berispte haar toch over
haar onvoorzichtigheid en 1 egde een
levendige ongerustheid aan den dag
„Is er „werkelijk geen gevaar,"
vroeg hij den dokter telkens weer.
„Mcvrouws tanden zijn als paar-
len," antwoordde de geneesheer-,Als
ge maar trouw voortgaat met de
wasschingen, die ik heb voorgeschre
ven, is er hoegenaamd niets te vree
zen."'
Uit overmaat van zorg gaf hij in
tusschen nog eenige andere voor
schriften, en verliet met den graal
en de gravin de Clavières het too
neel van heif ongeluk, echter niet
dan na Clemens Gaube aangeraden
te hebben ,z:ijn vrouw en kind nog
eenigen tijd te laten rusten alvorens
zich (jveer op weg .te begeven.
Bleek als, een doode drukte Reine
kaar kind tegen haar borst en scheen
niets geli oord te hebben van hetgeen
U stelen den dokter en haar man
besproken was.
Geen Woord vian dank, zelfs niet de
minste dankbare blik voor de gra
vin de 'Clavières. Het Scheen alsof zij,
zooals ,ze daar met wijdgeopende
oogen stond, plotseling door een ont
zettende ramp getroffen was. in
plaats van er van bevrijd te zijn.
Clemens trad op haar toe.
„Reine," sprak hij op zochten
toon. Maar zij scheen hem niet te
hooren. Haar man (hield aan en sprak
„Ge moet gaan rusten, en het kind
ook."
Het ventje, dat blijkbaar- weer ge
heel hersteld was, sloeg de armpjes
om den hals zijner moeder. „Mama"
stamelde de kleine, „kom mee. Laten
we toch gauw hier vandaan gaan.
Er zijn nog meer slangen misschien.
Wordt vervolgd).
