DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Moeder en Martelares
De a.s. Statenverkiezingen.
Ki»rt«i*AniunRVMt: 2I$®3§-3$P
BUITENLAND.
Gemengde Buitenlandscbe berichten
DONDERS»**» 24 FFBR» WO*
34ste Jaargang No, 7126
Bureaux van Redactie en Administratie
tsf3i*&r«&mmas»af$S Tai«jto©ffiagcinni»MM* I4S6»
i»irus öEr? ABVBmcftme»;
Voor advorteotië» en reclames buiten Haarlem er» és agentschappen wende men zich tot RlGAROO's Advertentie-Bureaa, M. Z. Voorburgwal 242, Amsterdam, Int. Telefoon 1020.
Alio toetsiessde «bossasÉs op dtt blad, dis 5r» Sjot bemSt coïst yejxekertagspoB* cijss, *Qa folpot de hopsite®©» op de poSleaesj vermeid, tenen ongelukken verxeaerd voor
FRANKRIJK.
OOSTENRIJK.
0E BALKAN.
AZIË
FEUILLETON.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ITSf RUS'
Fer ass voor Sswioat
ffxn te pisaêtteB, waa? ees Ag©»* is gswsüigd de>- awwesut* j
Voot te overige pissteen in Nel ©mini fmoo per post
AJto&terljjke nummer-
f j.,86
L8K
1.80
0,08
Van 16 regel© 68 oent (contant 60 oent). Iedere regel meer 10 cent.
Bniten Haarlem en de Agentschappen 16 cent per regel. (Buitenland 20 cent.)
Realamea dubbel tarief,
Dienstaanbiedingen 25 cent (6 regels), driemaal voor 50 cents (a contant).
GULDEK bij
levenslang© onge
schiktheid tot
«erken.
GULDEN 151;
ov©rii;d©r
GULDEN bS
verlies van èeis
hand of roet.
«ITUitiN bi;
.verte©
ée:i oog
100
GULDEN bfc
verlies van
éen tl ei»
60
GULDEN bi'
verlies var
één
wijsvinger
GULDEK n".
rerlier. v#.s
éer. and ei ca
"ingr.i-
De aitkeeiriöf deze? Pedmgeo wordt gegarandeerd door de Maatschappij Ocean", Sljkanlac? voor Haarieta de Nederlandsche Credietbank Nieuwe Oracb» 1
Be voorbereidende werkzaamhe
den .beginnen al.
Men gaat aan het candi daten stel
len.
En Eet rij ons geoorloofd, in dit
stadiurn van de belangrijk© Staten
verkiezingen» die ons dit voorjaar
zullen bezig! houden, over een der
districten in den omtrek reeds iets
te zeggen.
Het geldt 't kiesdistrict Alkmaar-
In gespannen verwachting verbei
den vele kiezers, {vooral die onder
de gemeente Heemskerk en aanlig
gende^ den uitslag van de canlidaat-
te lling in dit district.
Zo ofwel Katth olieken als andersden
kenden
Zal Jhr, iMi' Hugo Gevers weder
als lid, der1 Provinciale Staten door
de kiezers naar Haarlem worden
gezonden
Op deae vraag zal liet Centraal
Bureau der li. ,K- Kiesvereeniging
óók zijnerzijds een antiwoord hebben
te geven en Zaterdag zal het daar
toe vergaderen.
Naar onze vaste overtuiging kan
«kat antwoord niet twijfelachtig! zijn.
Het Centraal Bureau za;l zich on
getwijfeld stellen op principeel
standpunt
En dan mag niet worden gerust
vóór het district Alkmaar, dat naar
de Provinciale Staten ongetwijfeld
een Katholiek kan afvaardigen, ook
aldus doe» en de Katholieken in dat
lichaam met één vermeerdere.
Jhr. M]r. Gevers, hoe sympathiek
zeijn persoonlijkheid en hoe groot zij n
invloed moge zijn. behoort niet tot
de rechteche partijen; in het staat
kundige is hij onze tegenstander, -
en dan kan noch mag thjij hij, eene
verkiezing van zoo hoog principieel
belang als deze, onze man zijn
Trouwens Jhr. Gevers, die de be
ginselen van anderen weet te eer
biedigen en als edelman de plichten
kent die principes opleggen, zal de
eerste zijn om de billijkheid van het
standpunt der Rechterzijde in deze
zaak te erkennen
Er is een te groot belang in ge
legen, jdait de Kiescolleges yoor de
Eerste Kamer, in casu de Provin
ciale Staten, een rechtsche meerder
heid hebben, dan dat persoonlijke
sympha/tieën het Christelijk princi
pe zouden mogen verdringen.
Zonder iets te kort te willen doen
aan do groote achting, die Jhr. jMx.
Gevers zeer terecht in 't district
Alkmaar geniet, opreken wij toch
den ernstigen en uitdrukkelijke n
wensch uit, dat alle Christelijke
kiezers van 't- district Alkmaar zich
bijeen zullen scharen om aan Alk
maar te geven, -waarop het recht
beeft: een Katholieke afgevaardigde
do Provinciale Staten
iWe [begrijpen dat niet alleen de
persoon, [maar ook de bekwaamhe-
«Èen van Jhr. [Mr. Hugo Gevers Hij
vielen eenjjgi gewicht in de schaal
leggen, en dat men kan zeggeneen
man als Jhr. [Gevers moet voor de
P'rov Staten van Noord-Holland be
houden blijven
Dezen wensch kunnen wij volko
men billijken
[Maar het zij nogmaals gezegdom
dien wensch te vervuUen zijn zeker
ni eifc aangewezen de Christelijke kie
zers in het kiesdistrict Alkmaar!
AVil men Jhr Gevers voor de
P'rov Staten van Noord-HoUand be
houden, dan steHe men hem in een
distriet, waar een overwegend libe
rale meerderheid is
Die districten zijn er genoeg, en
er is ook voldoende gelegenheid bij
deze verkiezing, om dat te doen.
iWiij zijn overtuigd» dat zelfs van
antiliberale Zijde teen candidaluur
van Jhr. Gevers in oen sterk-liberaal
district niet zonder voldoening zou
worden gezien.
[Maar in het kiesdistrict Alkmaar,
Waar een Katholiek kan en moei
worden gekozen, is om de redenen
die wij reeds hebben ontvouwd, voor
Jhr. Gevers geen plaats.
Wij vertrouwen, dat de Katholie
ke leiders in het (district met deze
principieele beschouwingen het eens
zullen zijn, en alle Katholieke kie
zers zonder uitzondering, de leiders
zullen volgen op den weg. dien deze
aangeven
HET „IN.STATUT CATHOLIQUE" BE
DREIGD.
Ouder de ,vele grootsche Katho
lieke instellingen in de Frausciie
hootdstad, die door de atheïstische
regeering gesloten of geplunderd zij®
is het „institut Catholique" tot nu
toe vrijwel ongedeerd gebleven.
klaar het is ernstig te vree zen,
zoo meldt de „Msb." dat ook de
dagen van die instelling weldra ge
teld zullen zijn.
Sinds vele jaren is deze beroemde
instelling gevestigd geweest in het
bekende Camnelietenklooster der rue
de Vaugiraxd, waar [weleer, tijdens
de groote omwenteling, een der af
schuwelijkste slachtingen plaats had.
Bij dit eeuwenoude gebouw, zijn
door het Institut verscheidene an
dere bijgebouwen opgericht, voor de
bibliotheek, yoor leszalen en voor
andere doeleinden van het uitgebreid
onderricht, dat daar gegeven wordt
zoowel in de theologie als in de
wetenschappen, de letterkunde en de
rechtsgeleerdheid.
De betels van deze waarlijk Katho
lieke universiteit zijn bezet door de
geleerdste en ernjnentste professo-ren
vermaard door geheel Europa om
hun letterkundigen of wetenschappe-
1 i.jken naam
I n weerwil van de verdrukkingen,
welke de Fransche Katholieken van
de goddelooze 'regeering te lijden heb
ben, opende het Institut verleden
jaar toch nog* piet acht en vijftig
additioneele leergangen, die gevolgd
werden door een groot aantal stu
denten. Professoren van de hoogste
bekwaamheid doceerden er de theo
logie:, het kerkelijk en het burgerlijk
recht, de scholastieke philosophic, de
hoogiere letterkunde en allerhande
takken Van profane wetenschap-
Kortom, het Institut Was en bleef
een luisterrijk middelpunt van intel
lectueel leven in Darijs, en het zou
niet mogelijk zijn alle voordeelen
op te sommen, welke het sinds 1875
aan geslachten van Fransche Ka
tholieken heeft gjesdhonken.
Ongelukkigerwijze maken echter
de gebouwen deel uit van het aarts
bisschoppelijk bezit, dat in beslag
genomen is door de regeering en dat
opgeleverd moet worden aan de stad
Parijs.
Zoodra de huurtermijn vervallen
is, en dit geschiedt binnenkort, kan
het Instituut genoodzaakt worden,
elders een onderkomen te zoeken, of
anders de scholen te sluiten; en het
is nu reeds meer dan waarschijnlijk,
dat de buur niet meer hernieuwd
zal worden.
De antichristelijke' overheid ver
kneukelt zich nu reeds in het bui
tenkansje, eindelijk misschien den
genadeslag te kunnen toebrengen aan
deze bij' uitnemendheid Katholieke
instelling, die wegens haar schitte
rende Resultaten op liet gebied der
Christelijke opvoeding en der Katho
lieke (wetenschap den verbitterden
Vijanden van God en Zijn H. Kerk
een doorn in het oog is.
PLANNEN VOOR DE DERDE
VBED ESOONF ER ENTIE.
De jsarvercratering van de Crirten-
rijksche Wreemering voor den Vrede
besloot, een aljremeene petitie-beweging
te hpginner, om te bewerken. dat op
de derde Haasvche vredencorf-rentie
alle mogendheden. die de besluiten
der laatste conferentie onderteekenden,
zich door een conventie verplichten,
«lechts door verdragen wijziging te
breocen in d«n territorialen toestand
van hun rijken.
De vergadering nam een motie aan,
waarhij da Oosten rij ksche regeer ing
w -rdt, uitgenoodigd. zoo spoedig mo
gelijk een conferentie bijeen te roepen,
die *en doel heett, een modus vivendi
te vinden, dia een beperking en
geleidelijke vermindering der bewape
ning mogelijk maakt.
OORLOG IN T ZICHT
Er komen weer onrustwekkende
berichten van den Balkan. In het
land van koning Ferdinand, die nu
bij1 den Ozaar op bezoek is» worden
allerlei militaire maatregelen geno
men. Een brief, door een Oosten-
rijksoli cavallerie-officier ujt Duhn.Lt-
za ontvangen, en door dezen getoond
aan een correspondent Van de „New-
York ..Herald," meldt er het een en
ander van:
In het kamp [bij Dubnitza bevin
den zich 40.000 mian troepen en
eveneens een sterke afdeeling staat
bij: Kostendil, op 3 uur afstand van
de Turksche grens. Er bevindt zich
vooral veel bergartillerie bij de troe
pen, maar ook verscheiden stukken
zwaar Clreusot-geschut. Ken afdee
ling van den Bulgaarschen genera-
len Staf (bevindt zich te Dubnitza
en er heerscht- een druk verkeer met
koeriers tusschen het kamp en het
departement yan .Oorlog te Sofia.
In de kampen worden de troepen
voortdurend geoefend. De spoorweg
tusschen Radomir en Kostendil is
gesloten voor het gewone reizigers-
keer en niemand mag zonder speciale
vergunning de lijn bereizende lijn
is dus geheel gereserveerd voor mi
litaire doeleinden.
Ook van Turksche zijde komen tal
rijke geruchten van oorlog.
Zoo wordt uit Saloniki geseind
Niettegenstaande de geruststellende
berichten in de pers» wordt er in
Turksche kringen algemeen gespro
ken over de mogelijkheid van een
oorlog met Bulgarije, verbonden
met Servië- Turkije maakt dan ook
alle mogelijke oorlogstoebereidselen.
De xedifs. die voor een korte oefe
ning onder de wapenen geroepen wa
ren, worden .bij hun regimenten ge
houden en aan de noordgrenzen des
rijks Worden voortdurend meeT troe
pen verzameld.
Van Griekenland dreigt geen ge
vaar aldus is het algemeen gevoe
len maar in en om Macedonië
broeit iets.
De toestand is in elk geval hoogst
onzeker. Op hét departement van
Oorlog .te Stamboel wordt met
koortsachtige haast gewerkt, om' al
les zoo spoedig: mogelijk volkomen
in gereedheid (te brengen. Bruggen
worden ten behoeve van de zware
airtillerie versterkt, w^gen worden
verluierd en voorraden opgestapeld.
Het heeft er dus allen schijn van,
dat. men op den Balkan niet ver van
den zóo vaak gevoeesden en zoo vaak
tegengehouden, maar naar het
schijnt ten slotte toch niet geheel te
Vermijden Balkan-krijg af is.!
DE „DAILAï LAMA" OP DE VLUCHT.
Cbioeescbe troepen zijn Thibet
binnengetrokken, en plunderen de
kloosters Het heilige hoofd der
Boeddhisten is gevlucht, en zooals uit
Calcutta aan de „Times" geseind
wordt, de prens van Britech Indië
overgetrokken.
De Chineesebe rfgeering nu de
keizerin-weduwe dood en begraven is
schijnt bevreesd te zijn, haar ir vloed
op den grooten theocraat van Lbassa
te verliezen en wil waarschijnlijk
tooner dat, evena's vroeger, de
M'ndpjoe-riyuastie de lakens in Thibet
uitde< l
Verleden jaar was de Dalai Lama
'e Pekt na op bezoek. Hij werd met
al de gloeiend gele pracht van de
groote hoofdstad ontvangen en con
fereerde lang met vorstelijke personen
en hooge Mandarijnen.
Heeft de Dalai Lama misschien
zich niet aan de toen gemaakte
afspraken gehouden en is men te
Peking bevreesd, dat men de macht
in Thibet zal verliezen
Hoe net zij, het afloopen van Thibet
door Chineesche troepen schijnt er op
te wijzen, dat men den Dalai Lama
eens wil laten voelen, dat China
eigenlijk de baas is in bet heilige
laDd.
Nadere berichten zijn nog af te
wachten. De zaak is niet geheel
onbelangrijk omdat er eigenaardige
verwikkelingen tusscheD Engeland en
het hemelsche rijk uit kunnen voort
komen. De Britsch Indische autori
teiten schijnen nog riet te willen
ingrijpen om den Lama te bescher
men.
DE NOORDELIJKSTE KATHOLIEKE
MISSIE.
Pater Bernard, S. J., in Alaska, be
dient de Katholieke Missie, die 't mees!
noordelijk en het dichtst bij de Pool
gelegen is. Deze missionaris, thans in
Ierland, hield dezer dagen te Dublin een
lezing, waarin hij o. m. het volgende
mededeelde: Zijn Missie werd gesticht
in 1987. De Eskimo's, die hij er aan
trof, geloöfden in een God en aan een
belooning in het ander leven. [Ook
geloofden zij aan het bestaan van den
duivel, doch aanbaden hem niet. Feite
lijk kenden zij geen bïjgeloovigheden
en werden gemakkelijk tot het Geloof
bekeerd. Het waren opgeruimde, zacht
aardige en vredelievende menschen, le
vende van visscherij en jacht. Zij, die
zich bekeerden, werden zeer devote en
goede Katholieken. De missionarissen
moesten de taal der inboorlingen leeren
door de conversatie, doch binnenkort,
als de geldmiddelen der missie het toe
laten, hopen zij ook boeken in die taal
te publiceeren. De Eskimo's kennen
reeds de gebeden in hun eigen taal,
alsook een aantal gezangen, door de
missionarissen voor hen vertaal A
Ten slotte: de vallei van de Jukon
en onderhoorigheden, toevertrouwd aan
de geestelijke zorgen der Paters Jczuï-
ten, beslaat een oppervlakte van 176.75
vierkante mijlen met een bevolking van
ongeveer 45.000 personen.
Geve God, dat het licht des geloofs
hen allen spoedig b'eschijne!
(Tabl.)
Een moderne straat roofster. On
langs wend de bankier Van Norden ,te
New-York des nacht, evai nadat hij
liet hotel Waldorf Astoria, waar hij had
gesoupeend, verlaten had, in 'de nabij
heid van Fifth Avenue door twee ele
gant gekloede dames lastig gevallen. De
beide dames viden hem aan, maar in
den strijd bleef de heer v. Norden, een
krachtig man, gemakkdijk overwinnaar.
Hij begreep natuurlijk dadelijk, dat het
gehede spelletje zakkenrollerij ten doel
had, maar toen hij zich overtuigd kaM,
dat zijn portefeuille nog aanwezig was,
ging hij opgewekt naar huis, blijde co»
goed weggekomen te zijn. Tehuis gekw-
men echter ontd.ekte hij tot- zijn schrik,
dat uit de portefeuille een bedrag va*
28000 dollar verdwenen was. Blijkbaar
waren de dames er tijdens het gevechf
er in geslaagd zijn portefeuille uit dea
jaszak te halen, het bankpapier er «ut
te halen en daarop de portefeuille weer
op haar plaats te brengen.
Het verhaal klinkt nog al zonderling
en eerst hechtte men niet zoo heel ved
geloof aan de mededeelingen van den
heer v. Norden, thanis echter heeft da
politie een der dames in hechtenis ge
nomen, en het verhaal van den bankier
is volkomen bevestigd, alleen verklaart
de gearresteerde dame, Kiittie Dowdell,
dat zij van de 28000 dollars niets weet.
Tot zoover is de zaak heel gewoo»
en zou er geen aanleiding zijn, er mel
ding van te maken. Maar het onderzoek
der politie bracht aan het licht, dat
deze Kittie Dowdell £edert jaren eew
romantisch dubbelbestaan had gevoerd.
Overdag was zij de directrice van ee*
voornaam familiepension. Haar pensioa
had een- uitnemenden naam, het was
een model-inrichting, waar pien alleen
plaats kon krijgen op goede aanbevelin
gen .Alle gasten van het pension roem
den de directrice en prezen de voor
treffelijke inrichting, waar men goed
werd behandeld en in goed gezelschap
verkeerde.
Het was b'eKend, dat mevr. Dowdell
geregeld aanzienlijke sommen naar d»
bank bracht. Maar men zag hierin niets
vreemds. Haar zaken gingen immers
goed. Niemand kon dan ook denken,
dat de gelden, d'e ZÜ naar de bank
bracht, de buit waren van nachtelijke
rooftochten.
De politie had weliswaar geruime*
tijd reeds verdenking op haar, maar zi
slaagde er nimmer in haar op heet er-
daad te betrappen.
Thans is zij gearresteerd, maar wat
zal de justitie haar kunnen doen, nu d«
diefstal wel niet Jjewezem zal kunne»
worden en zij du.s hoogstens vervolgd
kan worden wegens ruziemaken?
Dé inwoners van het pension geloo-
v.en vast aan haar onschuld; een zoo
vriendelijke en beschaafde dame "ka*
geen straatroofster zijn, ra een. en zij.
- Een drievoudige moord. Te Olde-
burg is een vreaselijke misdaad ge
beurd. Een twintigjarige boedrukkers
gezel, Denker gebeeten, heeft zijn va
der, zijn moeder en zijn oudsten broe
der vermoord.
Onder merkwaardige omslandighede*
legde de moordenaar zijn bekentenis af.
Hij werd namelijk in zijn ouderlijke
woning door twee politieagenten gearre
steerd, omdat hij verdacht werd va*
een diefstal met inbraak, die eenige*
tijd geleden bij zijne tante gepleegd was
en waarbij zilverwerk vermist werd.
Bij zijn aanhouding verzocht hij d«
agenten, dat zij zijn vader niet aan
stonds zouden mededeelen, dat ze her*
arresteerden; want zijn vader, zeidehq,
was ziek en zou zich daarover fe veel
opwinden. De agenten willigden dit ver-
102)
E i ii d e 1 ij' k
Het was gelukkig Jeannette'sstem
*iet» maar die eener vreemde. Toen
Miadeleine buiten dc ruïne kwam, zag
zïji een paar oude vrouwen bij een
jongere staan, die over een kind ge
bogen lag1, maar volstrekt in het
minst niet op Jeannette geleek.
Zoo sterk is in den mensch de
zucht tot zelfbehoud eri de liefde
tot het eigen ik, dat een vreugde
kreet. sterker dan haar wil, aan Ma
deleine's borst ontsnapte.
„O mijn God, zuchtte ze, ..wees
gézegend. Gelukkig is dan toch mijn
kind niet in gevaar
Maar hei. volgende oogenblik ver
weet ize zichzelf die opwelling van
vreugde al en trad naderbij om te
zien of rij ook helpen kon.
De vrouw die daar neergeknield
lag, hoorlde de schreden achter zich
en hief het hoofd op. |Maar met moei
te kon Madeleine een nieuwen kreet
weerhowde». Daar zag ze Vóór zich
Jie ue, hier wel het aJlenninst
verwadht had ze staarde in het
dood&bleeke gelaat van Reine Pén-
h.oët. j
„Wat gebéurt hier," vroeg degra-l
vin dc Olavières, begrijpende dat ze
getuige was van een ernstig ongeluk, j
Reine Gaube week ter rijde en
wees op haar kind, dat daar doods
bleek neerlag, terwijl een der vrou
wen bezig was het eene beentje met
een .handvol kruiden te wrijven
„Ach, mijn kleine Itené," stamel
de de ongelukkige moeder, „hij: whs
hier aan het spelen, en terwijl zijn
vader en ik hem een oogenblik uit
het oog, verloren, is hij door een
slang gebeten Het was een klein
zwart die:r met een platten kop, be
paald een adder. Ach. er rust een
vloek op onsMijn kind is verloren."
Madeleine knielde naast Reine op
den grond neer.
„Er zijn geen slangen hier in het
land, mevrouw»" sprak een der boe
rinnen, die den goeden naam der
streek in gevaar achtte.
Maar de (gravin wist wel beter
en 'begon de wonde zorgvuldig te
onderzoeken. Ach, er viel haast niet
aan te twijfelen. Het beentje zwol
ieder oogenblik méér op.
..Waar is je man. Rieine," vroeg
Richard; die naderbij gekomen was.
„Hij js naai- het dorp om hulp
te halen, een dokter' of iemand an
ders. Maar hij' was a,ls krankzinnig
van angst» en [wist bijna niet wat
bijl deed
En smeekend hief de ongelukkige
haar oogen tot den graaf op.
„Op de eerste plaats moeten we
een sterk tegengif hebbenik zal het
zelf voor n gaan halen en ben dade
lijk terug," isprak Ricliard.
Intusschen had Madeleine het been
tje boven de knie stevig afgebonden
om te voorkomen, dat het vergif ver
der in het bloed doordrong.
Terwijl de graaf zoo snel hij kon
het steile pad afdaalde, dat naar
hét dorp voerde, schoof Madeleine
zachtjes Reine op zij', die in haar
halve krankzinnigheid haar maar
hinderde. Daarna legde zij het kind
op den schoot van een der boerinnen
en begon het te verplegen.
Maar het scheen al te laat. Het
kwaad nam steeds grooter verhou
dingen aan, de uitwerking' van het
vergif (werd ,snel duidelijker zicht
baar. Reeds begonnen de uiterste le
dematen van het arme Mnd koud en
stijf te Wordlen; eü de arme moeder,
die dit vreeselijk tooneel moest aan
zien. /Hukte zich de haren uit van
wanhoop.
..Ach, ach," riep ze, „Clemens en
mijnheer de graaf zullen te laat ko
men mijn kind gaat sterven."
En half wezenloos staarde zij1 in de
richting Van het dorp.
„Ach, mijn God," snikte zé, „neem
mijn leven, maa'r spaar toch mijn arm
kind
Opeens kwam een heldhaftig denk
beeld bij Miadeleine op.
„Hebt ge wat water," vroeg ze
aan een der boerinnen.
De vrouW reikte haar een schaal
vol water toe.
Uit haar zaknecessaire nam Ma
deleine nu een klein mesje Ze ver
wijdde de wandopening» wieschdeze
flink met water pit, legde daarna
haar lippen op de plek waar het af
schuwelijke dier (het kind gebeten
had en begon het vergif uit al haar
macht op te zuigen.
Reine stond verstomdze begreep
het eerste oogenblik niet, wat Made
leine deed, en toen liet haar duide
lijk werd, weigerde ze bijna, haar
oogen te gelooven. Maai' eindelijk
drong .de waarheid ;toch tot de on
gelukkige vrouw (door: ze slaakte
een kreet van angst en schrik en
wierp zich voor de gratvin op de
knieën.
„Neen," riep ze uit, „dat wil ik niet
toestaanAVat, gij zoudt gaan ster
ven, en sterven voor onsOnmoge
lijk!"
Met een haast plechtig gebaar
wees Madeleine haar terug. En nog
lag ze met haar lippen op de wonde
gedrukt, toen Clemens kwam aan
draven. s
Richard de Clavières en de dokter
kwamen achter hem aan. Het was de
liefhebbende echtgenoot, die reeds
uit do verte zag' wat zijn yrouw
daar deed.
„Madeleine," riep bij angstig, „Ma
deleine, ben je nu krankzinnig ge
worden!"
Ze wendde zich naar hem toe,
maar kon door haar verstijfde lippen
hem niet met een glimlach antwoor
den. Een uitdrukking van verheven
heldhaftigheid lag op haar gelaat.
Reeds had de geneesheer zich oVer
het (kind gebogen om Zich rekenschap
te geven van hetgeen Madeleine ge
daan had.
„Mevrouw," sprak hij: (tot Reine,
„ge hebt volle reden om deze dame
op ,.uw knieën te danken, want Zij
heeft uw kind het leven gered." Hij
wijdde pog eenige zorgen aan den
kleine, gaf nog enkele aanwijzingen
en hield [zich daarna meer uitsluitend
met de gravin bezig.
Hij liet haar zich mond en lippen
wasschen met een inderhaast gereed
gemaakt tegengif ten onder(zocht haar
nauwkeurig.
..Mevrouw heeft een heldendaad
verricht," sprak hij nogmaals diep
ontroerd Had hij eens geweten aan
welk een voorheen doodelijke vijan
din Madeleine zulk een daad .yan
naastenliefde bewezen had
Al bewonderde Richard zijn
Vrouw, hij: berispte haar toch over
haar onvoorzichtigheid en legde een
levendige ongerustheid aan den dag
„Is er „werkelijk geen gevaar,"
vroeg hij' den dokter telkens weer.
„Mcvrouws tanden zijn als paar-
len," antwoordde de geneesheer.,Als
ge maar trouw voortgaat met de
wassohingen, die ik heb voorgeschre
ven, is er hoegenaamd niets te vree
zen."
Uit overmaat van zorg gaf hij in
tusschen nog eenige andere voor
schriften, en verliet met den graait
en de gravin de Clavières het too
neel van het ongeluk, echter niet
dan na Clemens Gaube aangerodé*
te hebben zijn vrouw en kind nog
eenigen tijd te laten rusten alvorens
zich (jveer op .weg ,te begeven.
Bleek als een doode drukte (Reins
lurar kind tegen h aar borst en schee*
niets gehoord te hebben van hetgeex
tvssehen (den dokter en haar ma*
besproken was.
Geen Woord van dank, zelfs niet
minste dankbare [blik voor de gra
vin de Clavières. Het scheen alsof zij;
zooals ze daar met wijdgeopend*
oogen stond, plotseling door een ont
zei tende ramp .getroffen was» i*
plaats van er van bevrijd te zijn.
Clemens (trad op haar toe.
„Reine," sprak hy: op zachte*
toon. Maar zij scheen hem niet tfc
hooren. Haar man hield aan en sprak
„Ge moet gaan rusten, en het kind
ook."
Het ventje, dat hl ijkbaar weer ge
heel hersteld was, sloeg de armpjes
om den hals zijner moeder. „Mama,"
stamelde de kleine, „kom mee. Late*
we toch gauw jhier vandaan gaan.
Er zijn nog jneer slangen misschien.
Wordt vervolgd).
