Hoeder en Martelares
De Katholieken in Polen.
Gemengde Buitenlandsche berichten
VfrköGpingen,
Hoefböizen enz.
BINNENLAND.
FLUILlETOK
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT "ÏÏÏÏK„f"D
•Kan blriefsdhjKiTep pit ffiüodawek
(Pi#len) schrijft liet volgende aan ©en
•aedewerker yan h©t ,N, D, die h©t
•ieder zijn lezen» mededeelt
ïn Westelijk Europa breidt do
katholieke beweging zich. pit in ver
houding tot de ongeloovige, die reeds
xa eemge landen terrein verliest. Zij
viert triomfen over de bedoelingen
der vijanden in tare godsdienstig so-
De weerklank dier beweging drong
tot hiertoe door, tot ons vaderland,
«a deze was de ampulsie tot de we
deropleving van den godsdienstigen
«eest en bet godsdienstig bewustzijn
Ons land is van oudsher door en
door katholiek, ihet leven onzer va
deren was immer ^verbonden met de
Ware Kerk, de zaak der Heilige Stad
Was de onze want onze batten Hop
ten steeds van groote liefde tot den
R. Vader.
In de laatste jaren echter begon
nen eenige onzer katholieke pries-
}t(rs onkatholieke en geheel ketter-
aclio begrippen te verbreiden. In
den beginne bedoelden eenige pries
ters ©en priester-vereeniging te stich
ten ter prop ageering v an een meer
volmaakt leven onder de Poolsciio
geestelijkheid. Maar zij begonnen te
hoogmoedig af te geven op verkeerd
heden onder de Poolsche geestelijk-
hedd.
Men kent de door hen gestichte
a.g. Mariavieten-seete
Ön gelukkigerwijze raakten zij in
kennis met ©en zeer hysterische
vrouw, Kozlowska genaamd, die,
Waar men -bekend maakte,openba
ringen van JezusjChristus ontving.
Deze vrouw nu werd hun leidster,
hun heilige en onbevlekte maagd.
Thans echter bekleedt ziij die hoog©
plaats niet meer. De mariavioten-
Piri esters stellen haar wat lager,
Want zij weten nu, dat zij een groo
ter getal aanhangers zouden gekre
sen hebben, indien ze deze vrouw1
verder in deü steek gelaten hadden
tn haar niet hadden toegestaan deel
te neinen aan de daadwerkelijke actie
Kozlowska is g!een non en woont
wiet in een klooster. Zij heeft een
werkplaats voor kerk-apparaten
De mairiavieten- priesters zijn in
hun credo niet heel duidelijk, noch
beslissend. Tegenwoordig naderen zij
moer en meer tot de schismatieke
Oostersdhe Kerk. En deze sympha-
thieën hebben zij reeds lang. 't Vol
gende feit moge er 'n bewijs van
zijn
In Plock, waar Kozlowska woont,
heeft de inwijding1 plaats gehad
wener Russisch-schismatieke kapel,
aan deze inwijding nam ook deel de
bh u in Utrecht door de Jansenisten
«©wijde „bisschop."
Ongeveer 25 priesters behooren tot
4e sect© en zij hebben een klein ge
deelte van ons Poolsche volk, circa
50.000 zielen, op een dwaalspoor
«©bracht.
Doch in de laatste jaren kwijnt
4e beweging reeds weer en lijdt aan
innerlijke onverschilligheid. Onze ar
beiders, welke in de steden het groot-
at© contingent aanhangers leverden,
beginnen meer en meer te erkennen,
■kat ze op den verkeerden weg ge
taakt Zi,jn en zij vangen aan, de ket
terij te veriaten. Vooral in onze fa
briekstad ,Lodz beginnen de maria-
vieten het vertrouwen onder arbei-
derkringen te verliezen. Vanaf het
heizoek Van de pseudo-bissohoppelij,-
ke hoogwaardigjhedd aan die stad
weemt het .vertrouwen er meer en
«lieer toe.
Toch willen zijl nog' hun eigen
scholen stichten om zich beter af
te scheiden van de Katholieken.
Maar men ziet allerwegen de kwh-
wing. want de mariavieten-kerken
zijn bijna leeg; slechts een handje
vol hysterische .vrouwen en analfabe
tische .mannen wonen hunne gods
dienstoefeningen bij.
Om nu nog eenige feiten te noe
men
Te Zgierz telden in 1905 de maria-
vieten 10.000 aanhangers; waarvan
er reeds onmiddellijk 2000 terug
keerden tot het katholicisme, na de
excommunicatie-bul van Pius X.
Thans telt de ketterij1 daar nog 'n
1800 volgelingen, niettegenstaande
zij! .er bun eig'en tehuizen bouwden
oml zich beter afgescheiden te hou
den. jMaar het goede parochiewerk
dier stad trekt meer en meer de af-
g'edwaalden tot |het katholicisme
terug.
Ook in Strykow neemt het aantal
af. 't Is daar o.a„ dat er vóór eenige
jaren vechtpartijen plaats vonden
tusschen mariavieten en katholieken
waarbij eenige personen het leven
lieten. Zij tellen er nu nog 10000
genooten.
Nog slechts in enkele stadjes van
ons land groeit de beweging, maar
deze groei is van zeer geringen om
vang.
De Russische en ook onze ongeloo
vige peis geven steeds uiting aan
hun sympathieke voor de mariavie
ten. De schismatieken zien in deze
beweging een toenadering der Polen
tot de [Russische Staatsregeering.
Niet slechts wij doch ook anderen
Zien en weten dat de mariavitische
sympathieën meer en meer tot Rus
land neigen. Als illustratie dezer
toenadering kan ook gelden het be
zoek van den mariavieten-bisschop
Kowalski bij den Russisch-schisma
tieken aartsbisschop in Warschau.
Een Pauselijk vlngschriff. De Paus
heeft een boek uitgegeven: ©en elegan
te brochure in 4o van, pl.m. 80 pagi
na's, gedrukt in liet Vatikaan, op mooi
papier ,met portret van den Paus en
51 prachtige illustraties. Het kost fl,
en is bij alle Katholieke boekhandela
ren te verkrijgen in het Italiaansch,
in het Fransch en in het Engeüsch.
De titel der Italiaansche uitgave is:
„II disastro calabrosiculo dei 28 Dec.
1908". Het batig saldo is bestemd voor
Cialabrië en Sicilië Z. H. Paus Pius X
de weesjes, die na de aardbeving in
onder zijne hooge bescherming en va
derlijke zorg nam.
In. dit boekje wordt met scherpe pen-
nestreken de catastrophe geteekend, die
den 28an December 1908 verschillende
steden en dorpen, met woonhuizen en
schoolgebouwen en kloosters en kerken
letterlijk omverwierp. De vele photo-
graphieën der nog staande ruïnen doen
huiveren voor de ontzettende macht
der natuurkrachten, die in weinige oo-
genblikken het bloeiende leven, eener
geheele provincie vernietigden.
In het gebied van Messina bleef van
125 kerken slechts een enkele staan,
en in hot Aartsbisdom Rieggio stonden
na de hevige verwoesting nog si edits
8 groote kerken en 10 hulpkerkjes over
eind. De scholen lagien in puinhoolen,
de bevolking was gedood, verwond of
verweesd.
De Paus toog dan ook terstond aan
het werk en zond den Rissdioppen
van Palermo en Catania en Acireale en
Siracuse belahgrijkie geldsommen, opdat
zij terstond met behulpzame hand flink
zouden kunnen ingrijpen. Het Pauselijk
hospitium naast Sint Pieter, Sari'a Mar
ia, werdt ot zieken- en weeshuis in
richt .135 zieken vonden hier alle mo
gelijke medische hulp, 252 vluchtelingen
vonden hier onderkomen en voeding,
184 vonden eerst hier een onderdak om
dan in de verschillende kostscholen
van Rome en omstreken een blijvend
verblijf te vindien. Andere weesjes wer
den aanstonds op kosten van Z. H,
in weeshuizen ondergebracht, en de
Paus wil voor tien jaren zorgen en on
kosten voor 511 weezen blijven dragen.
In de streek door do aardbeving ge
teisterd, waren in December 1909 60
loodsen gebouwd, die dienst doen voor
kerken en scholen (enkele voor 300
teerlingen), slaaplokalen enz. Andere
schadigde kerk- en schoolgebouwen
werden hersteld. Aan de arme bevol
king werden langen tijd levensmiddelen
voedsel en kleeding verstrekt, en vele
studenten, die nu hunne studiën niet
zouden kunnen voortzetten, ontvingen
flinke subsidiën om hunne eens begon
nen studiën te kunnen voleinden.
Zoo werd in 1909 eene som van
frs. 5.200.000 uitgegeven van de vele
giften ,die de Katholieke wereld den
Paus gezonden had om het zwaar ge
teisterde land en volk te hulp te ko
men. Maar zijn persoonlijk vermogen
spaarde de Paus evenmin. We kunnen
dan ook wel verzekeren, wijl we het
van menschen hoorden, die het weten
kunnen, dat de persoonlijke gift van
Z. H. zeker het hooge cijfer van een
millioen francs bereikt.
Geen kldln verschil. Het verschil
tusschen wat voor de Parijsche hospi
talen noodiig was ten tijde dat de zus
ters er huis hielden en wat er nu ver
bruikt wordt, door de leeken-verpleeg-
sters, is verbluffend. Hier volgt het
lijstje van enkele benoodigdhedem:
Ten tijde der Zusters. Nu.
Brandewijn 4000 L. 16000 L.
Rhum 5000 32000
Wijn 1893000 2646000
Bordeauxwijn 78000 103000
Wijn op fust 70000 "128000
Melk '135000 2675000
Suiker 114000 200000
En zoo gaat het. De misbruiken zijn
zoo groot, het beheer is zoo allerslechtst
dat de heftigste vrijmetselaars onder
de geneesheeren luide klagen.
„In Frankrijk", zegt dr. Desprez, die
bekend staat als vrijdenker, „,is het
een teugdlooze verkwisting van alle
voorwerpen, die voor de zieken moeten
dienen."
'Geen bieheer is zoo duur en geen'be
heer is zoo vuil, slordig, nalatig in
de Parijsche ziekenhuizen als dat van
de wereldlijke verplegers en verpleeg
sters.
Kunstig© veirvalsching. De Rritsche
politie zoekt nog altijd naar de ma
kers van de valsche bankbiljetten van
5 pond sterling van de Nationale Rank
van Zuid-Afrika. Ze zijn zoo voortref
felijk nagemaakt, vermoedelijk in
Duitschland, dat alleen een typogra
fische inrichting van de beste soort ze
heeft kruipen vervaardigen. Men ver
moedt nu, dat de falsarissen bij een
dergelijke inrichting biljetten hebben la
ten maken, die den voorkant van een
bankbiljet vertoonden en op den keer
kant een advertentie en bij een andere
inrichting een biljet met den achter
kant van het bankbiljet en op de keer
zijde een advertentie. Aldus zouden die
inrichtingen gemeend hebben, geen be-
.drog te helpen plegen. Vervolgens zou
den de vervalsdiers die biljetten ge
splitst hebben en de twee zijden van
het nagemaakte bankbiljet op elkaar
hebben geplakt.
Onderwetseh. In de Mecklenburgen
bestaan, zooals men weet, nog vele wet
telijke bepalingen uit de oude doos. Een
van de zonderlingste is er een in Me-
cklenburg-Strelitz, die de vrijheid van
beweging van de onderwijzers in hun
eigen land beperk!. Gelijk in bijna alle
Duitsche staten, verlangt ook de regee
ring van Strelitz van de onderwijzers,
die aan de staatskweekschoo! te Mi-
row zijn opgeleid, zoodra zij het land
verlaten, een. rouwgeld, dat in Meeklen-
burg-Strelitz echter onredelijk hoog is:
1500 mk. Maar nog wonderlijker is, dat
een onderwijzer dezelfde som ver
schuldigd is, indien hij zich in een
van de Strelitzsche steden Neu-Bran-
denburg, Friedland, Woldegk of Strelitz
wil vestigen. Bovendien moet hij dan
ook een half jaar van te voren zijn
betrekking opzeggen. Rij het toch al
groote gebrek aan onderwijzers is die
bepaling voor de steden zeer hinderlijk.
Vooral voor Neubrandenburg, omdat
daar volgens de gemeenteverordening
alleen onderwijzers mogen aangesteld
worden, die te Mirow of aan de Schwe-
rinsche kweekschool te Neukkxster hun
opleiding hebben gehad.
Vervoer van oud|e Engelsche paar
den naar 't vasteland. .D© hertog van
Portland nam het voorzitterschap waar
over oen groote meeting te Londen
van de maatschappij tot bescherming
der dieren, over den uitvoer van oude
Engelsche paarden naar het vasteland.
Hij zeide, dat diie handel afschuwe
lijk, walgelijk en on-Engelsch was.
Hij gelooft dat men jaarlijks 50.000
van die paarden naar het vasteland
zendt.
De Bond richt eiea campagne in, over
heel het land, om ,eeu einde te maken
aan dezen handel.
De hertog van Portland stuurde ge-
wenschen aan M. Carrington, voorzitter
van het Landbouwbureau, om zijne po
gingen voor de beteugeling van dien
uitvoer.
Een motie die werd aangenomen,
noemde dezen handel een schandvlek
voor Engeland.
Schrijven van kardinaal Merry del
Val. Kardinaal Merry del Val heeft
aan de Apostolische Nuntiï een vertrou
welijk schrijven gezonden, hun verzoe
kend de aandacht der regeeringen, waar
bij zij geaccrediteerd zijn, te vestigen op
de toenemende driestheid der vrijmet
selaars en anti-clericalen, die tegenover
het paleis van liet Vaticaan den zetel
van de vereeniging „Giordano Bruno"
hebben ingericht en verleden Zondag
vandaar voor den Plaus beleedigende
lichtbeelden vertoonden.
Het schrijven eindigt als volgt: Het
geestelijk gezag van den Paus wordt
meer en meer bedreigd door de anti-
clericalen, die thans straffeloos den ze
tel hunner vereeniging mogen Inrichten
onder de vensters der vertrekken van
den Paus.
l>r. Lueger's toestand. Aan het
„B. T." wordt uit Weenen geseind:
De geneesheeren constateerden 't be
gin van longverzwering. De derde ope
ratie heeft doen zien, dat de verettering
van het ruggeweefsel zich verder uit
breidde. De narkose heeft niet gunstig
op den zieke gewerkt.
Het zegel van Abdul Hamid. De
Keizerlijke Bank te Berlijn had gewei
gerd de in biewaring gegeven goederen
van Abdul Hamid terug te geven, aan
voerende dat de restitutie niet wettig
kon worden gedaan, dan wanneer bij
de handteekening van Abdul Hamid een
speciaal zegel was gehecht. Het zegel
was gedurende de revolutie in Turkije
verloren geraakt, de regeering had de
bank reeds een proces aangedaan, nu
meldt mem, dat 't zegel teruggevon
den is, en dat de bank de betaling zal
doem.
Vreemde ideeën.
Ods Blad van Alkmaarechrijft over
dit opschrift
Maandagavond had in de 8t. Lau-
rentiuskerk plaats de wijding vaD
Missiekruieen, scapuliers, beeldjes enz.,
«elke wijding geschiedde door de
Z Eerw. Paters Redemptoristen. Wij
zaa©n enkelen de kerk verlaten de
gewijde voorwerpen gewikkeld ineen
i.umnier van„Het nieuws"
Met een kruisje of beeldje op straat
loepen dot durven ze niet want dan
zien tnderen dat z« Koomsch zijn,
maar wel met „Het Nieuws", anderen
u ogen dat wel zien Van binnen een
gewijd voorwerp, van buiten een blad
met ten verslag vol Godslasteringen
Van eeo spook
Men schrijft uit Dueseo aandeMsb.:
ÜDze goê gemeente wordt nogal eens
door spoken bezocht.
Werden verleden jaar de bewoners
gedurende een week of twee ia arg
st.ige ongerustheid gebracht door het
telkens verschijnen van een spook,
thans zijn de gemoederen weer rn be
weging gebracht door het verschijnen
van zoo'n heiech wezen.
Bij J, V. S. werd Zaterdag des nachts
herbaalde malen op de deur geklopt.
De vrouw bad al een enkelen keer
tevraagd wie er was, maar kreeg geen
antwoord, waarop zij haar zoon riep,
die reeds laog sliep, om toch eens
even ie komen zien wie er was.
Toen de zoon de deur opende, zag
hij voor zich staan een wezen in t' wit,
met een zwart hoofd. Hij schrok zoo.
dat hij ais verlamd was en niet in
staat was om een voet te verzetten.
Even daarna, komt een visscher van
boord om naar buis te gaan. Hij
meenda achter t>en hooischelf een per
soon te zien en riep„goeden avond
en noi zoo laat Hij kreeg echter
geen antwoord. Toen by korterbij was
gekomen, kwam eensklaps een wezen
in het wit met een zwerthoofd op hem
aaDgeloopen, de vreemdste geluiden
makend.
De visscher verschrok zoo, dat hij
zijn visoh, welke hij bij zich had,
achterliet en zelf zoo goed en kwaad
het ging, het hazenpad koos en meer
dood dan levend thuis aankwam.
Een landbouwer, welke op weg was
naar Gorinchem moet, naar men ons
zest, meer dan U/2 uur in een boom
bebben gezeten, waar hij was inge
klommen, toen het „spook" op hem
afkwam.
Verbond gevraagd.
Nu het te voorzien valt, dat Enge
land vroeg of laat zijn. vrijhandel geheel
zal loslaten, en een geweldige tolunie
het Britsche wereldrijk moederland
en koloniën zal saamsnoeren, moet
Nederland op voorzorg zijn bedacht,
schrijft de „L. K."
Wij klein landje, mogen niet het
eenige land ter wereld blijven, dat aan
een verouderde liberale theorie vast
houdend, onze industrie blootstelt aan
aller landen concurrentie en ons onze
eigen mededinging op de wereldmarkt
laat belemmeren.
Alléénstaande zijn wij, óók met pro
tectie, niet sterk genoeg tegenover onze
machtige naburen. En met klem her
halen we, dat er economisch slechts
ééne toekomst voor Nederland is: een
tolverbond met België.
Niet alleen, hier te lande, ook in
België zelf gaan stemmen op ter aan
sluiting bij Nederland. Het is niet
alleen meer Eugèna Raie in de „Petit
Bleu", die deze richting aanbeveelt,
ook een ernstig en gezaghebbend or
gaan als de „Gazette de Liége" uit zich
in dien geest.
Ziehier, wat het Luiker blad in een
hoofdartikel zegt:
We gelooven, op de kaart kijkend,
dat Nederland en België ook te zamen
maar een kleinigheid zijn.
Schijn bedriegt. Nederland heeft Oost
en West-Indische koloniën; België
heeft den Congo. Samen beschikken ze
over NEGEN-EN-ZEVENTIG MILLI
OEN inwoners.
Op de geheele wereld zijn slechts
vijf Rijken met grooter bevolking.
Onder handelsopzicht zouden wij de
vierde plaats innemen en alleen over
troffen worden door Engeland, N.-Ame-
rika en Duitschland, Er is alle reden
om aan te nemen, dat we Frankrijk
de loef zouden afsteken.
Samen 'zouden we de schoonste en
rijkste koloniën ter wereld hebben na
Engeland. Niet alleen zouden we die
van Duitschland en Portugal ver achter
ons laten, maar ook die van Frank
rijk. De Fransche koloniën zouden wel
een grooter oppervlakte aan vierk. kilo
meters aanwijzen, maar dit is alleen
een gevolg van het bijtellen der einde
looze woestijnen van de Sahara, waar
aan Frankrijk practisch nooit iets had,
Het zijn deze overwegingen we
geven slechts de voornaamste, kort
saamgevat in vrijen vorm weer die
de Gazette do Liége" brengen tot de
zoo logische slotsom
Waarom als men van Buiten af ons
de deuren der wereldmarkt voor den
neus toeslaat, waarom sluiten wij
ons niet aaneen, België en Nederland
die samen over een schitterend afzet
gebied beschikken?
We voegen erbij: en die van nature,
door ligging, gesteldheid, volksaard en
historie, zoo niet tot eenheid dan toch
tot saamhoorigheid aangewezen zijn.
Inderdaad: waarom niet?
HAARLEM. De navolgende pqreee-
len, zuilen verkocht worden in het Ver
kooplokaal „De Gouden Leeuw" alhier,
op Zaterdag 26 dezer, 's av. ten 5 uur.
Not. Versfelt.
No. 1. Woon- en Winkelhuis, Erf
en Pöo,rt, Tulpenstr. no. 2a.
No. 2. Winkelhuis, Grond, Bovenwo
ning met afz. opgang, Rozenpriëdastr.
No. la zw. en rd.
No. 3. Pakhuis, Grond, Bovenwo
ning met afz. opgang, naast vorig perc.,
Rozenpriëelstr.
De pcrc. no. 2 en 3 gecomb.
De perc. no. 1 toten met 3 gecomb'.
No. 4. Winkelhuis met Bergplaats em
Erf, Platiëntiestraat no. 11.
No. 5. Huis en Erf met Poort, Ha-
gestr. no. 39.
No. 6. Huis en Erf, Hagestr. no. 35.
No. 7. Huis en Erf, in ee* poort,
Hagestraat no. 37a.
No. 8. Huis en Erf naast vor. perc.
in dez. poort, no. 37b'.
De perc. No. 5 en 6 gecomb.
De perc. No. 7 en 8 gecomb.
De perc. No. 5 tot en met 8 gecomb.
No. 9. Huis en Erf, L. Annastraat
No. 20.
No. 10. Winkelhuis en Erf, Ged.
Eaamgr. No. 11.
Not. S e i g n e 11 e.
No. 11. Winkelhuis en Erf, De Wit-
straat No. 1.
Not De Bord es.
Nos. 12—15. 4 Huizen en Erven met
Tuintjes, afz. Beneden- en Bovenwor-
ningen, Schoterweg, als:
No. 12. No. 70 zw. en rd.
No. 13. No. 72 zw. en rd.
No. 14. No. 74 zw. en rd.
No. 15. No. 76 zw. en rd.
No. 16. No. 6 zw. en rd.
No. 1617. 2 Huizen en Erven met
Tuintjes ,afz. Beneden- en Bovenwonin
gen, Piaul Krugerstr. nabij Schoterweg,
te Schoten, als:
No. 17. No. 8zw. en rd.
De perc. No. 12 en 13 gecomb.
De perc. No. 14 en 15 gecomb".
De perc. Nos. 16 en 17 gecomb.
De perc. Nos. 12 tot en met 15 gec.
De perc. Nos. 12 tot en met 17 gec.
Not. Ratelband en Wil
de r v a n c k.
No. 18. Winkelhuis met Bovenw., Erf
en stuk Grond, Schoterweg No. 35 e*
No. 37.
No. 19. Gebouw, waarin Koffiehuis-
houderszaak met vergunning met Bo
venwoningen. Erf en Grond, Schoter
weg, naast het voorg. perc. No. 33 zw.
en rd. No. 33a en No. 33 b.
No. 20. Koepelhuis met Bovenw.,
Erf en Grond, Schoterweg, naast voorg.
perc. No. 31 zw. en rd. en 29a rd.
No. 21. Winkelhuis, Schuur, Erf em
Grond, Schoterweg, naast voorg. perc.
No. 27.
No. 22. Huis, Pakhuis, Schuur, Erf
en Grond, achter voorg. perc. No. 29a.
De perc. Nos. 19 en 20 gecomb.
De perc. Nos. 21 en 22 gecomb'.
De perc. Nos. 18 tot en met 22 gec.
No. 23. Woonhuis, Wolstr. hoek L.
Lakenstr. No. 2 zw en rd.
Not. Versfelt.
No. 24. Huis en Erf aan de L. Wijn
gaard str. No. 6.
Not. Wil kens.
No. 25. Gebouw met Bovenw., Erf cm
Open Plaats, Bakenessergr. No. 19, 21
en 23.
Not. Ratelband.
No. 26. De Houtzaagmolen (Paltrok)
„De Eenhoorn", met Woning, Hout-
loods, Houthaven en Grond te Zuid-
Schalkwijk aan den Zuid-Schalkwijker-
weg en aan het Spaame. C. 20.
Not. v. N i e k e r k.
No. 27. Huis en Erf, met Boven
huis, Jansweg No. 15.
Not. Da a men.
No. 28. Terrein met Gebouw en ver
dere Getimmerten, Kamperlaan.
No. 29. Grond nabij Kamperlaau,
naast voorg. perc.
No. 30. Terrein met Gebouw nab«
Kamperlaan, naast voorg. perc.
No. 31. Terrein met Gebouw nab^
Kamperlaan, naast voorg. perc.
No. 32. Zomer- en Winterverblijf
„Spaame's Rust" en Erve, nabij Kana-
periaan naast voorg. perc. No. 8 b'.
De perc. Nos. 28 en 29 gecomb:
De perc. Nos. 30 en 31 gecomb.
De perc. No. 28 tot en met 31 gec.
De perc. Nos. 28 tot en mot 32 gec.
No. 33. Winkelhuis met afz. opg.
hebb. Bovenw., Amegang, teg. Franke-
straat. No. 19 zw. en rd.
Not. Seignette.
Nos. 3436. 3 Woonhuizen met Bo
venwoningen, Erven en Tuinen, noordz.
Frans Hialsstr.,- als
No. 34. No. 51 zw. en rd.
No. 35. No. 53 zw. en rd.
5 No. 36. No. 55 zw. en rd.
De pérc. Nos. 34, 35 en 36 gec.
103)
„Ik zal je dragen," sprak Cle-
•ens. „dan kunnen de stangen je
«iet "bijten."
Na een paar heete kussen reikte
Reine het kind aan haar man toe,
"n zonden een woord te spreken sloe-
Sen ze den weg naar Murols in. Be-
Heden aan het bergpad gekomen, zag
Reine daar een rijtuig' met twee
Paarden staan.
„Is dat niet het rijtuig van de gra
vin de Clavières,'' vroeg zij aan den
«aan die de paarden vasthield.
„Ja mevrouw," antwoordde de
«aan.
..En waar is dan de gravin zelf?"
I)e man wees op een klein hotel in
ie nabijheid, het „hotel du Chateau."
..Daar is de familie/' sprak ze.
-Go zult ze op de eerste verdieping
vinden."
„Dank u." sprak Reine. Ze wend
de zich tot Clemens. „Ga jit
kind te bed brengen," zei ze, „ik
kom dadelijk weer bij je, zoodna ik
den plicht vervuld heb, dien ik
thans geen uur langer meer kan uit
stellen!"
Ga.nbe vroeg haar niet. welken
plicht feij (bedoelde! ,En met geen
.eikel woord trachtte hij haar terug'
te houden. Hij was overwonnen,
evenals zijn vrouw,!,
Doodsbleek, met Richard naast
haar en Alice op haar schoot, zat
Madeleine op haar kamer, thans lij-
j dend onder de reactie van de held-
i haf tig© daad, die ze straks had ver
richt.
J eannette zat in een hoek te
i schreien. „Hoe is het toch mogelijk,'
snikte ze, „dat men zich zoo roeke-
loos in gevaar begeeft! Alsof er
niemand was die u missen zou als
ge stierft!"
De brave meid zei dat zoo verwij
tend, alsof ze zelf niet in staat was
precies ,op. dezelfde wijze te hande
len.
„En dan voor wie," ging ze voort,
„groote God hadden die menschen
dat dan aan ons verdiend
Op ditzelfde ©ogenblik ging bon
der dat er eerst geklopt werd. de
deur open, en daar stond Reine Pen-
hoët op den "drempel.
Bleeker nog en meer ontdaan dan
toen ze op het terras van Murols
over haar kind gebogen had gelegen,
verscheen Reine daar voor haa,r, die
zoo langen tijd haar slachtoffer ge
weest was.
Zoodra Jeannette haar zag, be
greep ze dat er iets buitengewoon
ernstigs stond te gebeuren, iets
waar zij niet bij tegenwoordig moest
zijn op gevaar af van madame Gaube
misschien af te houden van hetgeen
deze voornemens was te doen.
Snel besloten jnaau Jeanuette de
kleine Alice yam den schoot barer
moeder en verliet met het kind het
vertrek. Xoodra de deur achter de
trouwe dienstbode gesloten was, viel
Reine op de knieën.
Vergiffenisi," smeekte zij, „ik ben
het leven niet waardig, dat gij mij
teruggegeven hebt!"
Madeleine werd oven bleek als
Reine zelf, terwijl in Richard's blau
we oogen een flikkering van zege
pralende blijdschap kwam.
Hij had haar dus toch niet ver
keerd .beoordeeld!
De strijd tegen dit harde hart was
lang en moeilijk geweest, maar hij
was toch geëindigd met een overwin
ning.
Reine lag nog altijd op de knieën
en ging voort: „Gij hebt mij over
wonnen door uwe onvergelijkelijke
goedheid en edelmoedigheidIk
had bij het graf van mijn vader ge
zworen, mijn "belofte te houden. jWel-
nu, als de legende Van mijn geboorte
land waarheid bevat, als de do ode
zich wreekt op den levende en mijn
vader mijn kind tot Zich roept, om
mij te straffen dat ik mijn belofte
niet gehouden heb, dan is het zeker
Gods wil dat ik mijn kind afsta.
Maar na hetgeen uw echtgenoot al
die maanden voor ons gedaan heeft,
na wat gij, mevrouw; daar straks
voor ons hebt willen waren, na dat
alles behooren mijn leven en dat van
mijn knd n tooi..."
Madeleine haastte ^ich, haar te
doen opstaan.
„Verjaag toch die bijgeloovige ge
dachten uit uwen geest en schud die
angstige voorgevoelens van je af,
Reine. Uw kind zal niet sterven om
dat gij uw plicht doet. Integendeel,
God zal n daarom des te meer zege
nen en uw zorgen van n afnemen.
Hebt ge dan niet bedacht dat a,l de be
proevingen die ge tot nu toe te door
staan hebt gehad, te wijten konden
zijn aan de zware schuld, die ge op
u hebt geladen
Reine boog het hoofd!
„O," sprak ze, ,ge behoeft mij dat
alles niet ite zeggen. [Mijn geweten
heeft het (mij" in de tallooze slape-
looze nachten van de laatste zeven
jaar al zoo dikwijls herhaald! Maar
mijn belofte hield mij vast, en ik
zou zijn blijven zwijgen als uw on
vergelijkelijke goedheid mij niet ein
delijk overwonnen had. Maar nu be
hoor ik u ook meer toe dan ik ooit
aa n een andere heb toebehoord, gij
hebt mijn hart veroverd.
Spreek! Alles wat ge weten wilt
zal ik u zeggen
Ik ben medeplichtig geweest aan
een afschuwelijke misdaad, en ik wil
alles doen om mijn schuld uit te
boeten
Madeleine stiet een angsligenkreet
uit.
I „Een misdaad," stamelde ze ver-
I schrikt. „Een misdaad zegt ge, Rei
ne! Ge spreekt toch zeker niet van
den dood mijner arme Leonie?"
„Neen; ik heb vroeger al aan uw
echtgenoot gezegd dat Leonie in le-
ven was, «n Jzii is het nog. Ik
heb het Weinigje, dat er van mijn
er nog .overbleef, gewaagd om uw
kind te redden. Ik heb er zelfs mjjtn
leven voor gewaagd, en ik ben
ook geslaagd."
Het scheelde weinig of de gravin
was voor de voeten der spreekster
neergestort. k
„O Reine, twees giezegend," riep
ze uit. „Nu is al mijii lijden beloond
eu vergelen. Rn aan jou, Richard,
dank ik het dat ik mijn kind zal
terugvinden. {Wat is God goed dat
Hij mij zulk een echtgenoot gegeven
heeft!" -
De ontroering- belette haar verder
te spreken. Maar met inspanning
van al haar krachten behield ze haax
bedaardheid Zo. wilde nu zoo spoe
dig mogelijk alles weten.
„Een woord slechts, Reine," sprak
ze, „en verder zult ge aan uw gewe
ten alleen vragen wat ge ons zeggen
kunt: is de kleine Loulou mijn Le
onie?"
„Ja," (bevestigde Reine, „zij is
het."
(Madeleine sloot de oogen en bracht
beide handen aan haar borst.
„Ik wist hiet ook wel." sprak ze
zacht. „Mijn hart heeft het mij gie-
zegd, reeds den eersten flag dat ik
haar gezien heb."
„En waarom hebt ge haar aan Bec-
chini gegeven," vroeg Richard.
„Pia Dallone was toen in Gaecog-
ne. Zij liep overal te bedelen met.
een kind pp id en arm. En dat kind
zag' er zoo zwak en nietig uit, flat
toen dadelijk het plan bij mij op
kwam dat .ik Ia,ter uitgevoerd heb.
Mevrouw de [Monciragon wilde de
kleine Leonie doodenz!ij heeft dat
noch voor mij noch roor Clemens
verborgen.
Ik heb toen met Pia Dallone ge
sproken over jwrtgeen ik voornemens
was. Ik deed haar gelooven dat ik
alleen voor mijn voordeel dat kind
tot iederen prijs tijdelijk wilde doen
verdwijnen. En de Italiaansche gaf
er niets om to scheiden van die klei
ne stakkerd, die zij alleen meevoerde
om het medeleden van het publiek
op te Wekken.
Ik heb toen mevrouw de Mondra-
gon gedwongen mij twintig duizend
francs te geven. Daarvan heb ik er
tien duizend aan Pia Dallone gege
ven, en ik heb haar duizend francs
per jaar beloofd voor het onderhoud
en de opvoeding van de kleine Leo
nie. ..Maar." Zoo zeide ik tot haar.
..al moet ik nu van het kind schei
den ik wil toch zeker weten dat het
goed verzorgd wordt.
M' rdt vervolgd).
